 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Σάμος: Από το Καρλόβασι στο Κοκκάρι και από το Ποτάμι στους καταρράκτες
Η διαδρομή από το Καρλόβασι της Σάμου προς το Κοκκάρι, στο βόρειο τμήμα του νησιού, είναι από τις ομορφότερες. Αξίζει μάλιστα να παρακάμπτετε και λίγο από την πορεία σας για να μπορείτε να βλέπετε τους μικρούς οικισμούς ή τοποθεσίες που βρίσκονται λίγο πιο έξω από το δρόμο. Πρώτος σταθμός είναι η τοποθεσία Αηδόνια και ακολουθούν τα χωριά Μανωλάτες, Βουρλιώτες, Σταυρινήδες και Άμπελος, τα οποία δεν είναι παραλιακά αλλά ορεινά. Έτσι, σας δίνουν μια διαφορετική εικόνα του νησιού, πιο παραδοσιακή. Στο δρόμο ακολουθούν η παραλία της Τσαμαδούς που είναι από τις δημοφιλέστερες του νησιού και η παραλία Λεμονάκια. Το Κοκκάρι έρχεται αμέσως μετά, που εκτός από τη θάλασσα που το κάνει τόσο αγαπητό, χαίρεται και το συνδυασμό με τα βουνά που υψώνονται γύρω του. Η πλούσια βλάστηση, τα υπέροχα χρώματα που παίρνει ο τόπος από τα αγριολούλουδα, τα τρεχούμενα νερά και οι πανέμορφες τοποθεσίες γύρω του είναι σίγουρα σημαντικός πόλος έλξης.
Το Κοκκάρι έχει 28 χαραγμένα πεζοπορικά μονοπάτια. Όλες οι διαδρομές διασχίζουν τα πευκόφυτα δάση και οδηγούν σε τοποθεσίες με εξαιρετική θέα και σε γραφικούς, παραδοσιακούς οικισμούς με μοναδικό χρώμα.
Υπάρχουν διαδρομές που διανύονται μέσα σε μια ώρα και άλλες για τις οποίες θα χρειαστεί πρωινό ξύπνημα, σάκος με εφόδια και μια ολόκληρη μέρα. Μια από αυτές είναι και η ανάβαση στην κορυφή του όρους Καμβούνη που έχει την αφετηρία της στη θάλασσα και απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε έμπειρους πεζοπόρους με καλή φυσική κατάσταση.
Προς τους καταρράκτες
Από το Ποτάμι μπορεί κανείς να ξεκινήσει για να επισκεφτεί τους καταρράκτες. Ακριβώς δίπλα από το κέντρο του κ. Χειμωνίτη αρχίζει ένα μονοπάτι. Λίγο πιο πάνω ο δρόμος διακλαδώνεται. Ο ένας οδηγεί στο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης και ο άλλος στο Κάστρο. Εκεί κοντά είναι και οι καταρράκτες. Πρόκειται για νερό του ποταμιού που πέφτει από ψηλά και σχηματίζει μια μικρή λιμνούλα. Εκεί το κατακαλόκαιρο μαζεύονται εκατοντάδες ντόπιοι και ξένοι και θαυμάζουν την άγρια ομορφιά, χωρίς βέβαια να παραλείπουν να δροσιστούν κάτω από τα νερά που πέφτουν με ορμή.
Ικαρία: Ο γύρος των Ραχών και η Μονή Ευαγγελίστριας στο Μουντέ
Το μονοπάτι ξεκινάει στην είσοδο του Αρμενιστή, πάνω στον κεντρικό δρόμο όπου βρίσκεται το κέντρο «Πλειάδες». Εξελίσσεται κυκλικά, καλύπτοντας μια διαδρομή 25 χιλιομέτρων που διατρέχει όλη την περιοχή των Ραχών. Ακολουθώντας το, θα δείτε τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής αλλά και διακλαδώσεις που σας οδηγούν σε ακόμα περισσότερες διαδρομές.
Το μονοπάτι ξεχωρίζει για τη σηματοδότησή του που αποτελείται από μικρά κόκκινα ‘ποδαράκια’ τα οποία οι ντόπιοι αποκαλούν ‘γυμνοποδαράκια’. Πολλοί μάλιστα αναφέρονται στο μονοπάτι ως ‘το μονοπάτι με τις πατούσες’! Η χάραξή του οφείλεται στο σύλλογο Ραχιωτών που εκδίδει και χάρτη με τη διαδρομή παρέχοντας πολλές πληροφορίες τόσο για όσα θα δείτε όσο και για την ιστορία του νησιού γενικότερα. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του χάρτη συμβάλλουν στη συντήρηση ολόκληρου του δικτύου μονοπατιών αλλά και των μνημείων του νησιού.
Μονή Ευαγγελίστριας στο Μουντέ
Πρόκειται για γυναικείο μοναστήρι που ανεγέρθη το 1460 με τοιχογραφίες και παλιές εικόνες. Η εκκλησία είναι πολύ αξιόλογη με αρχιτεκτονική επηρεασμένη από τα πρότυπα της Χίου την περίοδο της κυριαρχίας των Γενοβέζων. Βρίσκεται στην περιοχή των Ραχών, κοντά στο χωριό Καστανιές. στο πανέμορφο δάσος από πεύκα και απέχει 30 περίπου λεπτά από τις Ράχες. Ο ναός έχει τρεις πύλες από τις οποίες στη μεσαία εξωτερική πύλη του ναού υπάρχει επιγραφή που αναφέρει “Ιερά Μονή Μουντέ ο Ευαγγελισμός της Θεατόκου.
Λέσβος: Ακολουθώντας το ποτάμι που ευεργετεί
Τα βουνά της Γέρας είναι «ιερά», όπως μαρτυρά και το όνομα της γωνιάς τούτης στο ανατολικό τμήμα της Λέσβου. Ιερά γιατί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα δίνουν απλόχερα τα αγαθά της Γης και της Θάλασσας στους ντόπιους. Από τη βαθιά θρησκευτική παράδοση του τόπου εξηγείται και η ύπαρξη τόσων πολλών εξωκλησιών στα χωριά της περιοχής.
Χίος: από τον Άγιο Γιάννη στον Άγιο Γάλα…
Η διαδρομή 2,5χλμ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενώνει σε 45-50λεπτά το χωριό Άγιο Γάλας με το εγκαταλελειμμένο, από το 1960 περίπου, οικισμό του Αγίου Γιάννη και περιλαμβάνει αξιόλογα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς και της φύσης του νησιού.
Στην αρχή της διαδρομής, βρίσκεται το σύνολο σχεδόν των μνημείων. Η πρόσβαση γίνεται με κάποιο όχημα, που σε ανεβάζει στον Άι Γιάννη. Ο χωματόδρομος που οδηγεί στον οικισμό αρχίζει 1,5χλμ μετά το Άγιο Γάλας, καθώς προχωρούμε προς τα Νενητούρια. Ανεβαίνοντας στον Άγιο Γιάννη, καθόμαστε κάτω από το μεγάλο δρυ, αγναντεύουμε την καταπληκτική θέα προς το Αιγαίο και τα Ψαρά, παίρνουμε νερό από τη βρύση ή από τη παλιά πηγή του χωριού, ανεβαίνουμε στο παρατηρητήριο των πουλιών, βλέπουμε τα κελύφη των παλιών σπιτιών και κατηφορίζουμε προς το Άγιο Γάλας.
Το μονοπάτι είναι εύκολο και περνάει από τις πλαγιές της Αμανής, που κάποτε οι κάτοικοι έσπερναν στάρι, αλλά τώρα είναι γεμάτες άγρια, χαμηλή βλάστηση, δρυς και σπαρτούς.
Όταν κατεβαίνουμε, βλέπουμε πανοραμικά το Άγιο Γάλας, την Παναγία, τα Ψαρά και το καταγάλανο Αιγαίο. Στο δρόμο μας συναντάμε αλώνια και λίγες αναβαθμίδες, μοναδικούς μάρτυρες της ανθρώπινης δραστηριότητας, που υπήρχε κάποτε στις άγονες πλαγιές της Αμανής. Φτάνουμε στο Άγιο Γάλας και περπατούμε στα δρομάκια του, ακολουθώντας τη σήμανση, με τελικό προορισμό το εκκλησάκι του Αγίου Θαλαλαίου, το όνομα του οποίου ήταν και το πρώτο όνομα του χωριού.
…Και στο φαράγγι των Καμπιών
Μια άλλη διαδρομή του νησιού περνά από το φαράγγι των Καμπιών. Φτάνοντας στα Καμπιά κατηφορίζουμε προς την πλατεία του χωριού και λίγα μέτρα πριν απ' αυτήν ακολουθούμε δεξιά το κατηφορικό δρομάκι, που περνάει ανάμεσα στα σπίτια. Μετά το τελευταίο σπίτι αρχίζει το μονοπάτι. Ήδη στην αρχή του μονοπατιού αντικρίζουμε το κατάφυτο φαράγγι, που αποτελεί την πεζοπορική μας διαδρομή, να απλώνεται μπροστά μας.
Ακολουθώντας το μονοπάτι κατηφορίζουμε, ακούγοντας τον ήχο του νερού, που με ορμή ρίχνουν οι παραπόταμοι μέσα στο χείμαρρο. Μόνος μάρτυρας για την ύπαρξη καταρρακτών η ακοή μας, αφού η πυκνή βλάστηση εμποδίζει την όποια οπτική επαφή.
Το μονοπάτι κατηφορίζει προς το ποτάμι και σε λίγο βρισκόμαστε να περπατάμε παράλληλα με την κοίτη. Στο σημείο αυτό, μέσα από την πυκνή βλάστηση, διακρίνουμε ένα όμορφο τοξωτό γεφυράκι για την προσπέλαση του μικρού καταρράκτη που σχηματίζεται.
Η διαδρομή παράλληλα με το ποτάμι διαρκεί αρκετά, ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση από πεύκα, πλατάνια, αγριοτριανταφυλλιές και φτάνουμε στο δεύτερο γεφύρι, που μας περνάει απέναντι κι αφήνουμε την κοίτη δεξιά μας. Από κει το μονοπάτι ανηφορίζει, απομακρύνεται από το ποτάμι και περνά μέσα από τις καλλιεργημένες εκτάσεις. Το ύψος όμως που κερδίζουμε, μας επιτρέπει να έχουμε πανοραμική θέα των πλατανιών και των άλλων ειδών της υδρόβιας βλάστησης, που ακολουθούν τη ροή του νερού, καθώς και να απολαμβάνουμε την εικόνα που δημιουργούν οι απέναντι μετέωροι βράχοι με τα σκαρφαλωμένα πάνω τους πεύκα.
Το κάστρο της Ωριάς στέκει από πάνω μας, στην κορυφή ενός μεγάλου κάθετου βράχου. Στην αγκαλιά του βρίσκεται και το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και πιο πέρα το παρατηρητήριο των πουλιών.
Καθώς συνεχίζουμε την πορεία μας, το μονοπάτι αρχίζει πάλι να κατηφορίζει και σε λίγο συναντά και πάλι το ποτάμι. Στο σημείο αυτό που τα εντυπωσιακά κυπαρίσσια κυριαρχούν, υπάρχει ένα μικρό φράγμα, από το χείλος του οποίου ξεκινά το πέτρινο αρδευτικό αυλάκι που οδηγεί το νερό στα περιβόλια. Μέσω του γεφυριού, που βρίσκεται λίγο παρακάτω, περνάμε απέναντι, έχοντας πάλι την κοίτη στα αριστερά μας. Βαδίζουμε δίπλα στο ποτάμι με τις ξερολιθιές των περιβολιών στα δεξιά μας. Πλάι στα πόδια μας, το αρδευτικό αυλάκι κατευθύνεται και αυτό προς τη θάλασσα, μοιράζοντας στο διάβα του νερό σε όλα τα υπερφορτωμένα από καρπούς εσπεριδοειδή. Τα πρώτα αγροτόσπιτα έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους, όπως και ο δρόμος που έχει ανοιχτεί από την παραλία και οδηγεί προς αυτά.
Σε λίγο φτάνουμε στη θάλασσα και στον υδροβιότοπο που σχηματίζει η εκβολή του ποταμού και όπου είναι και το τέλος της διαδρομής.
Πηγή
http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6271
