ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ (ΠΡΟΣ)ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ – ΠΡΟΚΛΟΣ

«(Προσ)εύχομαι σε όλους του Θεούς και τις Θεές να καθοδηγήσουν το νου μου στην μελέτη που έχω αναλάβει και, αφού ανάψουν μέσα μου το λαμπερό φως της αλήθειας, να διευρύνουν την διάνοιά μου για την ίδια την επιστημονική γνώση των όντων και να ανοίξουν τις πύλες της ψυχής μου προς υποδοχή της ένθεης υφηγήσεως του Πλάτωνος. Και αφού προσορμίσουν τη γνώση μου στο πιο λαμπερό μέρος της αληθινής ύπαρξης, να με κρατήσουν μακριά από τις δοκησισοφίες και την περί τα μη όντα πλάνη μέσω της νοητικότατης διατριβής με τις αληθινές υπάρξεις, που είναι οι μόνες από τις οποίες τρέφεται και ποτίζεται το όμμα της ψυχής, όπως λέει ο Σωκράτης στον «Φαίδρο, 246.e – 251.b».

Και ζητώ από τους νοητούς θεούς να μου χαρίσουν τέλειο νου, από τους νοητικούς θεούς ανυψωτική δύναμη, από τους υπερουράνιους ηγεμόνες του σύμπαντος ενέργεια ανεξάρτητη και απαλλαγμένη από τις υλικές γνώσεις, από τους εγκόσμιους θεούς ζωή αναπτερωμένη, από τις χορείες των Αγγέλων αληθινή αποκάλυψη των θείων, από τους αγαθούς Δαίμονες συμπλήρωση με την επίπνοια των θεών, και από τους Ήρωες μεγαλόπνοη, επιβλητική και υψηλή διάθεση. Και από όλα γενικά τα θεϊκά γένη να με προετοιμάσουν πλήρως για την μετουσία στην πλέον εποπτική και μυστική θεωρία του Πλάτωνα, η οποία μας αποκαλύπτει ο ίδιος στον «Παρμενίδη» με το βάθος που ταιριάζει στο θέμα του, και την οποία ανέπτυξε με τις καθαρότατες σκέψεις του εκείνος που υπήρξε αληθώς συμβακχεύσας του Πλάτωνα, εκείνος που συμπληρώθηκε πλήρως από την θεϊκή αλήθεια και κατέστη για εμάς οδηγός αυτής της θεωρίας και όντως Ιεροφάντης τούτων των θεϊκών λόγων. 

Για αυτόν εγώ θα έλεγα ότι ήρθε στους ανθρώπους σαν πρότυπο της Φιλοσοφίας προς ευεργεσία των ψυχών που βρίσκονται εδώ κάτω, ως ανταπόδοση για τα αγάλματα, για τους ναούς, για την ίδια την αγιστεία [1] (λατρεία) στο σύνολό της, αρχηγός της σωτηρίας για τους ανθρώπους που ζουν τώρα και για όσους θα ζήσουν στο μέλλον. Έτσι όλες οι κρείττονες ημών δυνάμεις ας είναι ευνοϊκές και η εκ μέρους τους χορηγία ας είναι έτοιμη να μας φωτίσει με το αναγωγόν φώς τους».

(Βλ. Πρόκλος «Υπόμνημα στον Πλάτωνος Παρμενίδη, βιβλίο Α’, 619.25 – 620.27»).

[1] <Ἁγιαστία> = ἡ ἁγιωσύνη. ἀγιστεία δὲ διφθόγγῳ. (Βλ Λεξικό Σούδα). <Ἁγιστείας> = ἁγιωσύνης. καθαρότητος. λατρείας. (Βλ. Collectio verborum utilium e differentibus rhetoribus et sap 19b.7). <Ἁγιστεία> = ἁγιωσύνη· ἔστιν ἅγος, τὸ σέβασμα, καὶ ἐξ αὐτοῦ ἁγίζω, ἁγίσω, ὁ παθητικὸς παρακείμενος ἥγισμαι, τὸ τρίτον ἥγισται καὶ ἐξ αὐτοῦ ἁγιστός καὶ τὸ θηλυκὸν ἁγιστεία καὶ ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν “ἁγιστείαις ἐσθ᾽ ὅτε καὶ μιαρωτάταις”. (Βλ. Μέγα Ετυμολογικό Λεξικό).


 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Αληθινή ιστορία: Νευροχειρούργος ξύπνησε από κώμα 7 ημερών-Δηλώνει πως υπάρχει ζωή μετά το θάνατο

Νευροχειρούργος του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, και ένας από τους εγκυρότερους…πρώην σκεπτικιστές για τη ζωή μετά τον θάνατο, ξύπνησε από κώμα 7 ημερών και μίλησε για την εμπειρία του…

Σε μια πολύκροτη εκπομπή του ABC channel που έσπασε σε θεαματικότητα κάθε ρεκόρ, ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Εμπεν Αλεξάντερ περιέγραψε το «ταξίδι» του.
Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, στα «κεντρικά» της Βοστόνης, με τους πιο έγκυρους του κόσμου νευροχειρούργους και νευροψυχίατρους για ομάδα θεραπόντων, οι νοσοκόμες εξέταζαν το σώμα του νευροχειρούργου Αlexander που είχε υποστεί βαριά βακτηριακή μηνιγγίτιδα, επανειλημμένως, ανοίγοντας τα βλέφαρα και φωτίζοντας τα μάτια του Alexander με τoν πιο εκτυφλωτικό φακό. “Βut nobody was there’, ανέφεραν διαρκώς κάθε μέρα επί μία εβδομάδα στο επίσημο ιστορικό.

Και ο ίδιος όμως ο κορυφαίος καθηγητής, από την ώρα που ξύπνησε, όπως και στην συνέντευξή του στο ABC, δηλώνει ότι «Δεν ήταν εκεί». Το Ταξίδι που πήγε στον Παράδεισο, επιμένει ότι ήταν Αληθινό.
Ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Χάρβαρντ, που ήδη εξέδωσε το βιβλίο του «Απόδειξη Παραδείσου», («Proof of Heaven»), απέδειξε, όταν επανήλθε στις αισθήσεις του- και τον πραγματικό χρόνο αυτής της ζωής-, ότι ο εγκέφαλος του δεν είχε καμία δυνατότητα ούτε να σκεφτεί, ούτε να ονειρευτεί, ούτε να θυμηθεί ή να σχηματίσει πλάνα και εικόνες, όπως αυτά που έφερε μαζί του ο Alexander γυρνώντας απ το κώμα!
Υποστηρίζει τώρα, ότι υπάρχουμε πέρα από το σώμα μας και γνωρίζουμε πέρα απ τον εγκέφαλο μας. Προτρέπει την σύγχρονη Επιστήμη να αλλάξει αντίληψη για την Αντίληψή μας, και περιγράφει τον παράδεισο…
«Δεν είχα γλώσσα, ούτε καμιά από τις γήινες αναμνήσεις μου. Δεν είχα αίσθηση του σώματος μου καθόλου, αλλά βρέθηκα σε μια κατάφυτη κοιλάδα από μια άλλη διάσταση, αλλά υπερ-πραγματική. Από έναν κόσμο, rich ultra-real world, όπως λέει, μιας Ασύλληπτα Σοφής Σύλληψης».
Ο καθηγητής νευροχειρουργικής του πιο έγκυρου στο κόσμο Κέντρου Γνώσης της Ιατρικής, του Χάρβαρντ, που λόγω ειδικότητας είναι ο καθ’ύλην αρμόδιος να γνωρίζει τις λειτουργίες, τα όρια και τους μηχανισμούς κάθε νευρώνα του ανθρώπινου εγκεφάλου, έχει ήδη αποδείξει με το παράδειγμα του, σε επιστημονικούς όρους ότι, η Εμπειρία κ η Ανάμνηση, με τις Εικόνες Ζωντανές αφότου ξύπνησε απ το κώμα, είναι απολύτως αδύνατον να συνέβησαν σε ανθρώπινο εγκέφαλο με τόσο μολυσματική βακτηριακή μηνιγγίτιδα η οποία είχε εξαφανίσει, από τον δικό του εγκέφαλο, κάθε επίπεδο γλυκόζης!

Ο Δρ. Αλεξάντερ εξήγησε στην εκπομπή του ABC το «περιστατικό του εαυτού του», λέγοντας ότι τα εγκεφαλογραφήματα έδειχναν απολύτως νεκρές τις περιοχές του εγκεφάλου που προσδίδουν συνείδηση, σκέψη, μνήμη και κατανόηση: «Γνωρίζω ότι πολλοί θα το αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι δεν ήταν ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω ότι Έχει συμβεί, αλλά Έξω από το Μυαλό μου».
«…Οι παραισθήσεις, στις οποίες αποδίδαμε ως σκεπτικιστές την εξήγηση από τις περιγραφές ασθενών με Επιθανάτιες Εμπειρίες, απαιτούν τη λειτουργία κάποιου ελάχιστου, βασικού να μη τι άλλο, συγχρονισμού στο φλοιό του εγκεφάλου. Στη δική μου περίπτωση, τα επίπεδα της γλυκόζης που με μια βακτηριακή μηνιγγίτιδα πέφτουν από 100 στο 80 – 60, και με μια επιθετική μηνιγγίτιδα φτάνουν στο 20, σε μένα είχαν φτάσει στο 1. Κανένας ασθενής δε θα θυμόταν τίποτα σ αυτά τα επίπεδα, ούτε ο εγκέφαλος θα ήταν ικανός να τα παράξει».
Στο πιο επιστημονικό Ταξίδι στο Παράδεισο που άκουσαν οι άνθρωποι ποτέ, ο δρ Αλεξάντερ περιγράφει: «Ήμουν μια κουκκίδα Επίγνωσης χωρίς να κουβαλάω καμία από τις γήινες εμπειρίες μου, ούτε το σώμα μου. Στην αρχή, (πριν φτάσω στον Παράδεισο) βρέθηκα ένα κατασκότεινο περιβάλλον με κάποιου τύπου “καλωδίωση’. Σαν να θυμάμαι ρίζες, και διακλαδώσεις, και εκεί νομίζω ότι έμεινα για πολύ καιρό, θα έλεγα, για χρόνια».
«Ελευθερώθηκα από εκείνο το πανέμορφο σπειροειδές λευκό φως που εξέπεμπε μια απίστευτα συγκλονιστική μελωδία που με εισήγαγε στη Φωτεινή Κοιλάδα…»
Σαν σκηνή από παιδικό παραμύθι ο Dr.Alexander θυμάται μια νεαρή γυναίκα να εμφανίζεται διάσπαρτα στον Χωροχρόνο («να τσουλάει μπροστά του στο χώρο και το χρόνο…») και χωρίς λόγια να του μιλά: «Με κοίταζε, και χωρίς καμία λέξη καταλάβαινα αμέσως ό,τι μου έλεγε, έπαιρνα το μήνυμα μόνο από το κοίταγμα της: «Είσαι αγάπη, είσαι εκλεκτός, δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι…».
Κι όμως ναι, ο τόσο αυστηρός ακαδημαϊκά καθηγητής του Χάρβαρντ, θυμάται, και περιγράφει επιστημονικά στην μαρτυρία της δικής του Επιθανάτιας Εμπειρίας, Near-Death Experience, τη νεαρή γυναίκα να ίπταται πάνω σ’ ένα φτερό πεταλούδας!
Ενδιαφέρον έχει η περιγραφή του Αλεξάντερ για τον Θεό. Τον αντιλήφθηκε μέσα από μια σφαίρα κρυστάλλινου φωτός.
«Ο Θεός…», λέει χαρακτηριστικά, «ήταν μια απέραντη παρουσία αγάπης, ήταν το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής συνείδησης. Αλλά ήταν αυτή η σφαίρα κρυστάλλινου φωτός ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας μεταφραστής που ήταν απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου και Απίστευτου…»
Το ενδιαφέρον είναι ότι στα εξονυχιστικά τεστ αντιληπτότητας, μνήμης και κάθε άλλης εγκεφαλικής λειτουργίας που περίμεναν τον Δόκτορα όταν γύρισε από… το κώμα,- για τα γήινα-, του έδειξαν, αμέσως μόλις ξύπνησε στην ΜΕΘ (και αυτό χαρακτηρίζεται επιστημονικά απρόβλεπτο, ή και θαύμα, γιατί δεν υπήρχαν πιθανότητες ο εγκέφαλός του να επανέλθει) , και μια σειρά από φωτογραφίες γνωστών και άγνωστων στην ζωή του μέχρι πριν από το ατύχημα. Αναγνώρισε την βιολογική του αδελφή,- που ποτέ όσο ζούσε πριν το νοσοκομείο δεν είχε συναντήσει γιατί ήταν υιοθετημένος-, στο πρόσωπο της νεράιδας του απ τον Χωροχρόνο.
Τώρα, με πλήρως αποκατεστημένη την λειτουργία του εγκέφαλου του,- τόσο θεαματικά που σκίζουν πτυχία στο Χάρβαρντ!-, o Alexander προκαλεί, από το THINK-TANK της Γνώσης για τον Άνθρωπο όπου βρίσκεται, την επιστήμη, να αλλάξει κι αυτή με τη σειρά της, μυαλά!
«Είναι πια ξεκάθαρο για την Σύγχρονη Γνώση ότι πρέπει να αναποδογυρίσουμε το πλάνο και να το δούμε από την άλλη πλευρά» λέει. «Η συνειδητότητα υπάρχει σε μια πολύ πιο πλούσια μορφή, ελεύθερη και ανεξάρτητη από τον εγκέφαλο, γιατί πηγάζει από την συνείδηση των ψυχών μας οι οποίες είναι αιώνιες, και το γεγονός ότι η Επίγνωση, η Συνείδηση, η Ψυχή, το Πνεύμα μας, δεν εξαρτώνται από την ύπαρξη του εγκεφάλου στο φυσικό σύμπαν.
Στην πραγματικότητα η συνειδητότητα απελευθερώνεται σε πολύ πιο πλούσια επίγνωση όταν είμαστε εκτός…»

Dr Eben Alexander

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Ο ανύπαρκτος φόβος μας [Βίντεο]

Δείτε το εκπληκτικό βίντεο με τα λόγια του Ινδού μυστικιστή Jaggi Vasudev.


















Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Στην αρχαιότητα η λέξη Δαίμων ήταν, ίσως, η πιο ευσεβής λέξη

Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της επικοινωνίας των ανθρώπων με άλλες οντότητες από διαφορετικές διαστάσεις και συχνότητες. Είναι άτομα που κατά την διάρκεια του ύπνου η του ξύπνιου τους, λαμβάνουν πληροφορίες για διάφορα θέματα από αιθερικες υπάρξεις. Ταυτόχρονα... διανύουμε τις τελευταίες αποφράδες μέρες της παλιάς εποχής και μπαίνουμε σε μία νέα εποχή αναγέννησης που θα κυριαρχεί το πνεύμα και εξέλιξη. ¨Λογικό είναι¨ ... θα σκεφτεί κάνεις, αφού η πνευματικότητα και η ενεργοποίηση των ανθρώπων βρίσκεται σε αύξουσα πορεία, άρα να δικαιολογείται και ένας τόσο μεγάλος αριθμός ¨ενδιάμεσων¨ μεταξύ του ορατού μας κόσμου και του αοράτου.
 

Είναι όμως όλες οι επικοινωνίες αληθινές?
Τι συμβαίνει με όλο αυτό το ¨ουράνιο συφερτο¨?
Εχουν όλες οι οντότητες ανιδιοτελείς προθέσεις?

Εμείς θα κάνουμε μία πιο σοβαρή προσέγγιση του θέματος με οδηγό τα αρχαία κείμενα των πρώτων μυημένων που άφησαν σε εμάς παρακαταθήκη για να προσέχουμε που ¨βαδίζουμε¨. συγκεκριμένα θα ασχοληθούμε με τα κείμενα ενός αρχαίου μύστη, του ιαμβλιχου και τις άποψής του περί ουράνιων δαιμόνων, θεοτήτων και επικλήσεων, τι σχέση πρέπει να έχει η ψυχή με όλα αυτά και ποσό προσεκτική πρέπει να είναι προσεγγίζοντας τόσο σοβαρά θέματα…..θα δείτε ποσό επίκαιρο είναι...
και ο κάθε ένας ας βγάλει τα συμπέρασμα του….

«…Γάρ αληθώς άρτι ελέγομεν περί των ειδώλων και των κακών δαιμόνων των υποκρινομένων την των θεών και των αγαθών δαιμόνων παρουσία, πολύ δήπου τι καταφαίνεται εντεύθεν επιρρέον το κακοποιόν φύλον, περί ο συμβαίνειν φιλέι η τοιάδε εναντίωσεις. Δίκαιον μέν γάρ άξιοι είναι τον θεραπεύοντα, διότι υποκρίνεται είναι οίον το θείον γένος. Υπηρετεί δε προς τα άδικα, διότι πέφυκεν είναι πονηρού».
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ¨ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ¨ κεφ. 7.
Απόδοση:
« Επειδή είναι αληθές αυτό που είπαμε πιο πάνω σχετικά με τα είδωλα και τους κακούς δαίμονες, ότι προσποιούνται την παρουσία των θεών και των αγαθών δαιμόνων, ακόμη περισσότερο εδώ φαίνεται να απορρέει ένα κακοποιό φύλο που συμβαίνει να αγαπά αυτή την εναντίωση. Διότι ένας κακός δαίμονας αξιώνει από τον θεραπευτή του να είναι δίκαιος, επειδή προσποιείται πως είναι από το θείο γένος, αλλά υπηρετεί τα άδικα και είναι πονηρός από την φύση».
Ο μυημένος στην ¨θεουργία¨ Ιάμβλιχος, μας λέει κάτι πολύ σημαντικό…πρέπει να προσέχουμε αυτούς που έρχονται σαν αγαθοί Θεοί η αγαθοί δαίμονες* διότι υπάρχουν κακοποιά φυλά δαιμόνων που μπορεί να εμφανιστούν σαν ¨αγαθοί¨ και μάλιστα να ζητήσουν από τον θεραπευτή (ενδιάμεσο) να είναι και αυτός δίκαιος για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του, άλλα να υπηρετεί το άδικο και το κακό γιατί είναι πονηρός (ο δαίμονας) από την φύση του. Συνεπώς ότι εμφανίζεσαι σαν φωτεινό ον και μιλάει με λογία αγάπης, ακόμη και όταν κάνει θεραπείες και θαύματα δεν είναι απαραίτητα φωτεινό και αγαθό, γιαυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Ουσιαστικά (στα κείμενα του) δεν κατακρίνει την επικοινωνία και την προστασία της ψυχής από ανώτερες οντότητες άλλα επισημαίνει την προσοχή αυτού που επικαλείται τα διάφορα ονόματα οντοτήτων η θεοτήτων να είναι απολυτά σίγουρος πριν προβεί σε τέτοιες ¨επικλητικες πράξεις¨

*Στην αρχαιότητα η λέξη Δαίμων (αρσ. και θηλ.) ήταν, ίσως, η πιο ευσεβής λέξη. Παράγεται από το ρήμα ¨δαίω¨ που σημαίνει: ¨μοιράζω στον καθένα την τύχη του¨. Αν και συνυπήρχε με τη λέξη Θεός, εντούτοις, ο δαίμων αναφερόταν στην απρόσωπη και απροσδιόριστη δύναμη, ενώ ο θεός στην ανθρωπόμορφη θεϊκή οντότητα. Η έννοια του δαίμονος ισοδυναμούσε με την Μοίρα, την Ειμαρμένη .
Επίσης, στη λέξη Δαίμονα απέδιδαν την έννοια του φύλακα αγγέλου «κατά φύλακα δαίμονα». Απ' εδώ και η λέξη ευδαιμονία (ευτυχία), προσδιόριζε τον έχοντα την εύνοια του Δαίμονος.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
«…Ούτος δη ουν ο δαίμων έστηκεν εν παραδείγμασί προ του και ψυχάς κατιέναι είς γένεσιν. Όν επειδάν έληται η ψυχή ηγέμονα, ευθύς εφέστηκεν ο δαίμων αποπληρωτής των βίων της ψυ΄χης εις το σώμα τε κατιόυσαν αύτην συνδεί προς το σώμα και το κοινόν ζώον αυτής επιτροπεύει ζωήν τε την ιδίαν της ψυχής αυτός κατευθύνει και όσα λογιζομεθα αυτού τας αρχάς ημίν ενδιδοντος διανοούμεθα πράττομεν τε τοιάυτα οία αν αύτος ημίν επί νουν άγη και μέχρι τοσούτου κυβέρνα τους ανθρώπους έως αν διά της ιερατικής θεουργίας θεόν έφορον επιστήσωμεν και ηγεμόνα της ψυχής. Τότε γάρ ή υποχωρεί τώ κρείττονι ή παραδίδωσι την επιστασίαν ή υποτάττεται ως συντελείν εις αυτόν, ή άλλον τινά τρόπον υπηρετεί αυτώ ως επαρχόντι».
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ¨ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ¨ κεφ. 21.
Απόδοση:
«…Αυτός λοιπόν ο δαίμονας υπάρχει ως παράδειγμα πριν ακόμη οι ψυχές κατέλθουν στην δημιουργία. Και όταν η ψυχή πάρει το δαίμονα της ως οδηγό της, ο δαίμονας αμέσως την ελέγχει, συμπληρώνει τις ζωές της και τη δένει με το σώμα όταν κατέβει. Και κυβερνά το κοινό ζώο της ψυχής, κατευθύνει την ιδιαίτερη ζωή της και δίνει τις αρχές όλων των σκέψεων και της λογικής μας. Ακόμα, κάνουμε τέτοια πράγματα όπως αυτός τα εισηγείται στο νου μας και συνεχίζει και συνεχίζει να μας κυβερνά μέσω της ιερατικής θεουργίας, μέχρι να αποκτήσουμε ένα θεό ως επόπτη και αρχηγό ψυχής. Διότι, τότε ο δαίμονας είτε υποχωρεί μπροστά στην ανώτερη φύση είτε παραδίδει την εποπτεία, είτε υποτάσσεται σε αυτή, συνεισφέροντας στην διακυβέρνηση ή υπηρετώντας με κάποιο άλλο τρόπο ως έπαρχος.

Εδώ μας αναφέρει τον τρόπο που ελέγχεται η ψυχή από τις ανώτερες δυνάμεις, μία άλλη οντότητα (δαίμων) έχει υπό την εποπτεία της την ψυχή και την καθοδηγεί σε όλη την διάρκεια της ζωής της και σε όλες τις καταστάσεις. Είναι αυτό που λέμε ¨φύλακας άγγελος¨ η ¨ανώτερος εαυτός¨. Οι αρχαίοι γνώριζαν την ύπαρξη αυτής ανωτέρας παρουσίας και προσπαθούσαν μαζί της να ολοκληρώσουν την ένσαρκη αποστολή της ψυχής. Όμως εδώ μας λέει και κάτι άλλο πιο σημαντικό… μπορούμε να αποκτήσουμε ¨Θεό επόπτη¨ η αρχηγό ψυχής. Και τότε ο ¨δαίμονας¨ υποχωρεί μπροστά στην παρουσία της θεότητας η συνεισφέρει μαζί της για να συνεχίσει το έργο της επάνω στην ψυχή. Εδώ υπάρχει πιθανότητα να έχει κάποιος τον ανώτερο εαυτό του σαν προστάτη και ταυτόχρονα να έχει και κάποια άλλα η οντότητα που τον επιτηρεί, οι οποία λειτουργεί σαν φύλακας άγγελος.
Όμως είναι ¨ασφαλές¨ για την ψυχή να επικαλείται κάποια θεότητα- οντότητα χωρίς να ξέρει τον τρόπο που θα το κάνει και χωρίς να γνωρίζει τις αληθινές προθέσεις της οντότητας…?

Με πιο τρόπο θα μπορούσε να γίνει αυτό χωρίς να κινδυνέψει η ψυχή…?

«…περί τον ιδίον δαίμονα, της μεν ως προς δύο της δε ως προς τρείς ποιουμένης την θεραπείαν. Αυτήν δ΄εστί πάσα διημαρτημένη…»
«…είς μεν ούν έστι καθ΄έκαστον ημών ο οίκειος προστάτης δαίμων, κοινόν δε η τον αυτόν ανθρώπων ου δεί αυτόν υπολαμβάνειν ούδ΄αύ κοινόν μεν ιδίως δε εκάστω συνόντα…»
«…Διά τι ούν κοινή κλήσει καλείται υπό πάντων; Ότι καθ΄ένα τον κύριον θεόν των δαιμόνων η κλήσις αυτών γίγνεται, ος εξ αρχής τε αφώρισε τους ιδίους δαίμονας εκάστοις και δη και εν ταις ιερουργούς αναφαίνει κατά την ιδίαν βούλησιν τους ιδίους εκάστοις…»
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ¨ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ¨ κεφ. 23.
Απόδοση:
«…σχετικά με τον προσωπικό δαίμονα κάποιοι κάνουν τελετουργίες καλώντας δυο και κάποιοι άλλοι τρείς δαίμονες. Όλο αυτό είναι λάθος!
«…υπάρχει λοιπόν στον καθένα μας ένας προσωπικός δαίμονας που μας προστατεύει αλλά δεν είναι σωστό να σκεφτούμε ότι αυτός ο δαίμονας είναι κοινός σε όλους τους ανθρώπους ούτε πως είναι κοινός, αλλά ότι είναι ιδιαίτερα παρόν σε κάθε άτομο ξεχωριστά.
«… Γιατί όμως ο προσωπικός δαίμονας καλείται από όλους τους ανθρώπους με τρόπο κοινό; Διότι η κλήση του επιτυγχάνεται μέσω ενός θεού που είναι κύριος των δαιμόνων που εξαρχής καθόρισε στον κάθε ένα τον προσωπικό του δαίμονα και τον αποκαλύπτει στις θεουργίες συμφωνά με την δική του βούληση…»
 Είναι λάθος συμφωνά με τον ιαμβλιχο να καλεί η ψυχή ταυτοχροναπολλους προστάτες ενώ έχει ήδη τον δικό της φύλακα. από την άλλη αναφέρει (στα κείμενα του) ότι αν η ψυχή επιθυμήσει να έχει παραπάνω από έναν φύλακα – οδηγό, τότε σίγουρα χρειάζεται προσοχή ποίον θα ζητήσει (για προστασία) ώστε να σιγουρέψει πρώτα ότι αυτή η οντότητα είναι αγαθή και οι προθέσεις τις αληθινές ( άγγελοι, αρχάγγελοι, άγιοι, Θεοί, η οντότητες που τους μιμούνται). Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την σωστή θεουργία και όχι από πρόχειρες και ανόητες επικλήσεις. Άραγε το γνωρίζουν τούτο, όλοι αυτοί που επικαλούνται τους νέο - εισαχθείς αγγέλους για προστασία και βοήθεια?

Είναι σίγουροι για τις προθέσεις των επικαλουμένων αγγέλων…?!
Η εποχή που ζούμε είναι πολύ περίεργη και ύποπτη, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής σε ότι ακούμε και βλέπουμε. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα μεγάλο ποσοστό των εμφανιζομένων αγγέλων και φωτεινών υπάρξεων που ενδιαφέρονται (?) για την εξέλιξη μας, είναι απομιμήσεις κάποιων άλλων υπάρξεων, η εμφανίζονται με άλλες μορφές (νέων αγγέλων) που υπηρετούν (υποτίθεται) το κάλο. Είναι πολύ σημαντικό για όσους ασχολούνται με τέτοια θέματα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί γιατί εδώ παίζεται ένας ¨τρομερός πόλεμος¨ με λάφυρο την ίδια την ψυχή!!!.

Κάποιοι έχουν μετατρέψει την θεϊκή επικοινωνία σε παιχνιδάκι που ανά πάσα ώρα και στιγμή έχουν ότι πληροφορία Θέλουν! Αυτό δεν είναι θεϊκή επικοινωνία (θεουργία), είναι πλάνη και ψέμα. Οι αληθινές ουρανογνωμες οντότητες είναι πανάγαθες και λειτουργούν με ανιδιοτέλεια και αγάπη. Δεν υπόκεινται στους γήινους κανόνες, ούτε έχουν τον ανθρωπινό τρόπο σκέψεις και πάνω από όλα είναι πάνσοφες. Αυτές οι θεϊκές υπάρξεις επικοινωνούν μονοοταν το επιλέξουν οι ίδιες, με άτομα που είναι καθαρά και αμόλυντα, που απέχουν από το ψέμα και την εκμετάλλευση, που δεν διαρρέουν τα άρρητα ούτε πλανεύουν τους αμύητους και πάνω από όλα με αυτούς που γνωρίζουν την «θεουργία»!

Άναξ Αυτόν

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...