Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Κβαντικό τσιπάκι!

Το όνειρο των κβαντικών μικρο-υπολογιστών βρίσκεται πλέον σε «απόσταση αναπνοής», χάρη στην εντυπωσιακή πρόοδο των τελευταίων μηνών

Το πρώτο τσιπάκι κβαντικού μικροϋπολογιστή παρουσιάστηκε στον κόσμο την 1η Σεπτεμβρίου 2011. Σημειώστε αυτή την ημέρα



Πριν από τριάντα χρόνια, το 1981, όταν η ΙΒΜ παρουσίασε τον πρώτο της προσωπικό μικροϋπολογιστή, ο κόσμος μας μπήκε στη νέα εποχή της πληροφορικής. Εφέτος, όπως ίσως γράψει η Ιστορία, ο κόσμος περνάει σε εντελώς νέο κεφάλαιο, με την παρουσίαση του πρώτου κβαντικού υπολογιστή που μπορεί αντικαταστήσει τον PC.

Λογικά, μια τέτοια ανακοίνωση θα όφειλε να είναι η πρώτη είδηση παγκοσμίως. Ο κόσμος μας όμως δεν είναι πια εκείνος του 1981: Τότε ήταν ένας κόσμος διψασμένος για αλλαγή, γεμάτος όνειρα για ευημερία, ειρήνη, ανάπτυξη, ισότητα στις ευκαιρίες... Τώρα είναι ένας κόσμος κουρασμένος, προδομένος από την παγκοσμιοποίηση που του έφερε η εποχή της πληροφορικής. Και, σαν αντανάκλαση αυτού του συγκεχυμένου πλέον κόσμου, το άκουσμα ενός κβαντικού υπολογιστή για τον καθένα μας μοιάζει εξουθενωτικά χαοτική προοπτική. Τι σημαίνει «κβαντικός» υπολογιστής και γιατί μπορεί να είναι κάτι καλύτερο;

To καλοκαίρι που άρχισαν τα κβάντα να μετράνε
Πριν από τις ερμηνείες, ας δούμε τις ειδήσεις που χάραξαν την είσοδό μας στη νέα εποχή. Η πρώτη ήρθε στο ξεκίνημα του καλοκαιριού, την 1η Ιουνίου 2011, και μιλούσε για την πώληση του πρώτου εμπορικά διαθέσιμου κβαντικού υπολογιστή. Τον αγόρασε αντί 10 εκατ. δολαρίων η αμερικανική αμυντική βιομηχανία Lockheed Martin από την καναδέζικη D-Wave Systems. Ο κβαντικός αυτός υπολογιστής, ονόματι D-Wave One, δεν θυμίζει διόλου προσωπικό υπολογιστή: είναι ένας μαύρος κύβος πλευράς 33 μέτρων, που μάλλον θυμίζει τα mainframes της δεκαετίας του '70. Ακόμη και ο τρόπος λειτουργίας του τα θυμίζει, καθώς δεν καταχωρίζει τα προγράμματά του στην ίδια μνήμη με εκείνη των δεδομένων _ όπως κάνουν όλοι οι PC _ και, μάλιστα, εργάζεται ως «βοηθός» ενός κανονικού υπολογιστή. Αλλά τότε γιατί έδωσε όλα αυτά τα εκατομμύρια η Lockheed; Διότι μπορεί να κάνει κάτι που δεν μπορεί κανένας συμβατικός υπολογιστής: παρακολουθεί τη λειτουργία λογισμικού και υλικού στον συμβατικό, μαθαίνει από το ιστορικό αυτής της λειτουργίας και προβλέπει το τι είδους δυσλειτουργία μπορεί να συμβεί.

Το πώς το καταφέρνει αυτό είναι μια ξεχωριστή ιστορία, αλλά για την Ιστορία ας κρατήσουμε το ότι ο πρώτος αυτός κβαντικός υπολογιστής του εμπορίου έχει επεξεργαστή με 128 βρόγχους από κράμα νιοβίου, όπου «ζουν» 128 qubits (quantum bits ή κιούμπιτς), δηλαδή 128 μονάδες κβαντικής πληροφορίας. Το νιόβιο είναι ένα υλικό που μετατρέπεται σε υπεραγωγό όταν ψυχθεί κοντά στο απόλυτο μηδέν και, συνήθως, το συναντά κανείς στους μαγνήτες των μαγνητικών τομογράφων (MRI). Στον D-Wave One, οι βρόγχοι νιοβίου συνδέονται μεταξύ τους _ επίσης με κράμα νιοβίου _ προκειμένου να ελέγχεται η τυχόν μαγνητική επίδραση του ενός qubit στο άλλο. Για την εκτέλεση ενός υπολογισμού, τα μαγνητικά πεδία χρησιμοποιούνται προκειμένου να θέσουν τα qubits σε συγκεκριμένες καταστάσεις (ανοιχτό - κλειστό) και, μετά, για να μετρήσουν τις τελικές τιμές τους.

Από το «τέρας» στο «τσιπάκι»
Ακριβώς στη λήξη του καλοκαιριού, την 1η Σεπτεμβρίου 2011, στο διαδικτυακό περιoδικό Science Express δημοσιεύθηκε η εργασία «Implementing the Quantum von Neumann Architecture with Superconducting Circuits» του ιταλού μεταδιδακτορικού ερευνητή Matteo Mariantoni. Περιέγραφε έναν κβαντικό υπολογιστή που είχε υλοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο της Kαλιφόρνιας-Santa Barbara, υπό την επίβλεψη των καθηγητών Φυσικής Andrew N. Cleland και Γιάννη M. Μαρτίνη. Ηταν ολότελα διαφορετικός από το «τέρας» της D-Wave, καθώς είχε εμφάνιση και διαστάσεις ενός μικροεπεξεργαστή! Ακόμη περισσότερο, είχε και την αρχιτεκτονική ενός τέτοιου συμβατικού υπολογιστή _ τη λεγόμενη αρχιτεκτονική von Neumann _, καθ' ότι ενσωμάτωνε την κεντρική μονάδα κβαντικής επεξεργασίας (quCPU) με τη μονάδα κβαντικής μνήμης (quRAM). Πώς τα είχαν καταφέρει;

Οπως εξήγησε αφοπλιστικά σε συνέντευξή του ο Μαριαντόνι, αντί να δομήσουν πανάκριβα «κλουβιά» για τα qubits του, έβαλαν «θάλασσες από ηλεκτρόνια» να παίξουν αυτόν τον ρόλο, μέσα σε κουτάκια πυριτίου. Βέβαια, για να αποκόψουν κάθε «θόρυβο» που θα αποπροσανατόλιζε τα ηλεκτρόνια, αναγκάστηκαν και αυτοί να καταψύξουν τα κυκλώματα. Αυτή είναι μια κατασκευαστική λεπτομέρεια που απομακρύνει το όνειρο της μαζικής παραγωγής, αλλά ο Μαριαντόνι προσδοκά ότι οι βιομηχανίες μικροεπεξεργαστών θα σπεύσουν να χρηματοδοτήσουν την περαιτέρω έρευνα, ώστε να λυθεί το πρόβλημα σύντομα. Αλλωστε, αν θυμηθούμε ότι από την ανακάλυψη του τρανζίστορ (1947) ως το πρώτο εμπορικά διαθέσιμο τρανζίστορ πυριτίου (1954) μεσολάβησαν επτά χρόνια, με τον τωρινό εκθετικό ρυθμό προόδου δεν αποκλείεται να δούμε τέτοια κβαντικά τσιπάκια στα καταστήματα ως το 2015!

Γιατί υπερέχουν τα qubits
Η προλεγόμενη «κβαντική εποχή της πληροφορικής» έχει βεβαίως τις ρίζες της στον ορισμό των κβάντων από τον Μαξ Πλανκ και τη μετέπειτα ρεαλιστική εξειδίκευσή τους στα φωτόνια από τον Αϊνστάιν (το 1905). Ωστόσο εκείνος που πρώτος «είδε» την αξιοποίηση των κβάντων στους υπολογισμούς ήταν ο φυσικός Ρίτσαρντ Φάινμαν (Richard Feynman): το 1982 προσπαθούσε να προσομοιώσει απευθείας τις κβαντικές ιδιότητες των σωματιδίων _ και όχι μέσω μαθηματικών προσεγγίσεων. Ωστόσο οι ψευδοτυχαίες ακολουθίες αριθμών που του έδιναν οι υπολογιστές δεν επαρκούσαν για τον σκοπό του. Ετσι ο Φάινμαν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συμβατικοί υπολογιστές, όση μνήμη και αν αποκτούσαν, θα παρέμεναν ανεπαρκείς. Ο μόνος τρόπος να συλλάβει κανείς την εγγενή πιθανοτική φύση των κβάντων _ δήλωσε _ θα ήταν να χρησιμοποιήσει έναν υπολογιστή με μονάδες πληροφορίας που θα ήταν και εκείνες κβάντα.

Ας δούμε λοιπόν σε τι διαφέρουν οι συμβατικές από τις κβαντικές μονάδες πληροφορίας. Στον υπολογιστή μας, τα λεγόμενα δυαδικά ψηφία (bits) δεν είναι παρά διακόπτες που είτε είναι ανοιχτοί ή κλειστοί. Εχουν δηλαδή δύο άκρως διακριτές καταστάσεις, σε έναν κόσμο άμεσα κατανοητό και αντιληπτό από εμάς, τους ανθρώπους. Σε έναν κβαντικό υπολογιστή όμως οι κβαντικές μονάδες πληροφορίας, τα qubits, λειτουργούν σαν να ζουν σε... παράλληλα σύμπαντα. Δηλαδή την ίδια στιγμή μπορούν να έχουν και τις δύο τιμές (ανοιχτό/κλειστό, αληθές/ψευδές, ναι/όχι, +/-). Το ποια είναι η μετρήσιμη τιμή τους προκύπτει μόνο όταν δράσουμε πάνω τους (μέτρηση), οπότε λαμβάνουν μία από τις δύο τιμές (κατάσταση υπέρθεσης).

Η δεύτερη πολύ σημαντική ιδιότητα των κβάντων είναι η «πεπλεγμένη αλληλεπίδραση» (entanglement). Δηλαδή, μπορούμε να εξαναγκάσουμε κάποια από αυτά να λειτουργούν ως... φάλαγγα και να παίρνουν τις ίδιες τιμές, μολονότι βρίσκονται χώρια. Οπότε, αν επιδράσουμε σε ένα από αυτά τα πεπλεγμένα κβάντα, επηρεάζονται και όλα τα ταίρια τους.

Οι δύο προαναφερθείσες ιδιότητες των κβάντων αρκούν για να κάνουν μια κολοσσιαία διαφορά στις δυνατότητες υπολογισμών με αυτά. Για παράδειγμα, εκεί που 100 bits μετρούν 100 κομμάτια πληροφορίας ανά στιγμή, τα 100 qubits μετρούν 2 στην 100ή κομμάτια πληροφορίας, πράγμα που ισοδυναμεί περίπου με το 10 ακολουθούμενο από 30 μηδενικά!

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν τώρα την πραγματική επεξεργαστική ισχύ που κρύβουν τα 128 qubits του υπολογιστή που αγόρασε η Lockheed. Και... αν δεν ζαλίζεστε εύκολα, θυμηθείτε πρώτα ότι o ταπεινός σας PC έχει σήμερα μνήμη κατ' ελάχιστον 8 δισ. bits (1 GByte), και αναλογιστείτε έπειτα τι θα κάνει αύριο με 8 δισ. qubits!

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Τα σχέδια του Ρέντσο Πιάνο για να βρει η Αθήνα ξανά τη θάλασσά της

Τον Ιανουάριο του 2013 αναμένεται να επιλεγεί ανάδοχος για την κατασκευή του έργου, σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ


Το όραμα του Ρέντσο Πιάνο για τον Φαληρικό όρμο

«Θα σπάσουμε τον "φραγμό" που έχουν δημιουργήσει οι αυτοκινητόδρομοι μεταξύ των οικιστικών περιοχών της Καλλιθέας και του Μοσχάτου και της θάλασσας», είπε το μεσημέρι της Πέμπτης ο διάσημος ιταλός αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο κατά την παρουσίαση του τελικού master plan για την ανάπλαση του Φαληρικού Ορμου. Το όραμά του είναι να επανασυνδεθεί η πόλη με τη θάλασσα, μια σχέση που χάθηκε με τη δημιουργία της παραλιακής λεωφόρου και των υπολοίπων υποδομών, καθώς και με τις επιχώσεις.

Αυτό θα επιτευχθεί με συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Οι κάθετοι δρόμοι θα επεκταθούν προς τη θάλασσα ως πεζόδρομοι και θα καταλήγουν σε προκυμαίες.

Ο σημερινός αυτοκινητόδρομος της λεωφόρου Ποσειδώνος, όπως είχε ανακοινώσει από τον περασμένο Μάρτιο η τότε υπουργός Περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρμπίλη θα καταργηθεί. Ενας νέος θα δημιουργηθεί, σε απόσταση 100 μέτρων από τη σημερινή του θέση, προς τη θάλασσα, ο οποίος θα υπογειοποιηθεί ώστε να μην είναι ορατός από όποιον κάνει τον περίπατό του στο πάρκο.

Ετσι ο πεζός δεν θα συναντάει κανένα εμπόδιο και θα μπορεί να περάσει από οποιοδήποτε σημείο της πόλης στο πάρκο και να φτάσει έως τη θάλασσα.

«Δεν πρόκειται να καταργήσουμε τον αυτοκινητόδρομο,
ούτε άλλους δρόμους. Θα διατηρήσουμε και το τραμ αλλά με βυθισμένες ράγες. Δεν θέλουμε το πάρκο να μοιάζει με ψεύτικο παράδεισο. Η κίνηση των οχημάτων είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε πόλης αρκεί να μην ενοχλούν», τόνισε ο Ρέντσο Πιάνο.

Η πρόταση τού Ρέντσο Πιάνο επιλύει και τα πλημμυρικά προβλήματα της περιοχής με υδραυλικά έργα και αντιπλημμυρική προστασία. Θέτει ακόμη τις πρώτες προτάσεις για τον τρόπο χρήσης του πάρκου και δίνει τις κατευθύνσεις του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και της επιθυμητής φυσιογνωμίας του τοπίου.

Στα ενδιαφέροντα στοιχεία περιλαμβάνονται παράκτιες πισίνες με θαλασσινό νερό σε συνέχεια της θάλασσας, χώροι για αθλητισμό και αναψυχή, άλση, πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι, περιοχές με θεματικές ενότητες δραστηριοτήτων, προβλήτες και καταδυτικό πάρκο. Θα κατασκευαστεί ένα κανάλι το οποίο θα φέρνει αλμυρό νερό στο Πάρκο μήκους 400 μέτρων και πλάτους 30 μέτρων. Από το ΥΠΕΚΑ προβλέπεται η προκήρυξη εθνικού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για τη μελέτη της κεντρικής προκυμαίας με το μικρό κτήριο στην απόληξή της στη θάλασσα, το οποίο θα υποδεχτεί εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης και αναψυχής.

Πιάνο: «Ενα άδειο πάρκο είναι ένας χαμένος παράδεισος»
Η νέα δόμηση δεν θα ξεπερνά τα 2.500 τετραγωνικά μέτρα. «Δεν μιλάμε για τόνους τσιμέντου ή για μεγάλες κατασκευές. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τις δραστηριότητες στο Πάρκο. Να έρχεται ο κόσμος για βόλτα, για ψάρεμα, ακόμη και να πετάει τον χαρταετό του. Θα ήταν ωραίο να υπήρχε και μια παιδική βιβλιοθήκη, εστιατόρια και καφετέριες. Θέλουμε ένα πάρκο πλούσιο σε πράσινο, ζωντανό όλο τον χρόνο Ένα άδειο πάρκο δεν είναι ένα καλό πάρκο. Θα είναι ένας χαμένος παράδεισος», επεσήμανε ο ιταλός αρχιτέκτονας.

Οσο για τα ολυμπιακά κτήρια, όπως είπε ο ίδιος, θα παραμένουν. «Δεν θεωρώ ότι είναι καλό να κατεδαφίζεις. Δεν είμαι υπέρ της πρακτικής να πετάς πράγματα στα σκουπίδια. Είμαι υπέρ της "πέψης". Να "μεταβολίζεις". Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Υπάρχουν υποδομές στον χώρο. Δεν είναι τέχνη να κατεδαφίζεις πράγματα», υποστήριξε. Το κλειστό γυμναστήριο Tae Kwon Do μπορεί να αξιοποιηθεί ως συνεδριακό κέντρο.

Στα 215 εκατομμύρια το κόστος για το πάρκο
Με την έκταση των 760 στρεμμάτων του Φαληρικού Ορμου και την περιοχή των 245 στρεμμάτων του παλαιού Ιπποδρόμου (από τα οποία μόνο τα 32 καλύπτονται με δόμηση) προκύπτουν σχεδόν 1.000 στρέμματα πάρκου. Πρόκειται για την περιοχή, από το ΣΕΦ (Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας) στην εκβολή του Κηφισού μέχρι και το Tae Kwon Do. «Σε πέντε με έξι χρόνια θα έχουμε ένα πάρκο δεντροφυτεμένο όπου οι πολίτες θα μπορούν να απολαμβάνουν διάφορες δραστηριότητες. Σε 50 με 100 χρόνια το πάρκο αυτό θα αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης», τόνισε ο Ρέντσο Πιάνο.

Η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων έχει διαβιβαστεί στην αρμόδια υπηρεσία για την έναρξη της διαδικασίας δημοσιότητας. Οι τεχνικές προμελέτες για την υποβολή πρότασης ένταξης στο ΕΣΠΑ αναμένεται ότι θα έχουν ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Νοέμβριο, οι τεχνικές μελέτες τον Μάιο του 2012 ώστε τον Σεπτέμβριο του 2012 να δημοπρατηθεί το έργο. Η ανάδειξη αναδόχου για την κατασκευή του έργου, σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ, αναμένεται τον Ιανουάριο του 2013.

Το κόστος, όπως είπε ο υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου κατά την σημερινή παρουσίαση του master plan, εκτιμάται σε 215 εκατομμύρια ευρώ και θα ορισθεί ακριβέστερα τον Νοέμβριο, σε σχέση με την ωριμότητα των μελετών. Η χρηματοδότηση θα προέρχεται από το ΠΕΠ Αττικής, ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος θα συμμετάσχει με πόρους από το Πράσινο Ταμείο. Το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, μετά από συμφωνία με το Ελληνικό δημόσιο, χορηγεί με 4 εκατομμύρια ευρώ όλες τις μελέτες που απαιτούνται για την ανάπλαση του Φαληρικού Ορμου.

Βγήκε η οικοδομική άδεια
Εξεδόθη την Πέμπτη σήμερα η οικοδομική άδεια για τα έργα του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» μετά τον έλεγχο του σχετικού φακέλου, με ταχείς ρυθμούς, από τη Διεύθυνση Οικοδομικών και Κτηριοδομικών Κανονισμών (ΔΟΚΚ) του υπουργείου Περιβάλλοντος. Το Κέντρο Πολιτισμού στον χώρο του Παλαιού Ιππόδρομου στο Φάληρο, σε σχέδια Ρέντσο Πιάνο, περιλαμβάνει τις νέες κτιριακές εγκαταστάσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και πάρκο πρασίνου με χαρακτήρα εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και αναψυχής.


Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Ξαναζούμε μέρες του 1946

Η σημερινή κατάσταση της έλλειψης των βιβλίων παραπέμπει στο 1946, επισήμανε η ΟΛΜΕ.




Το φύλλο της εφημερίδας «Εμπρός» στις 17/2/1946.


Τότε μόλις είχε βγει η χώρα από τον πόλεμο και τα σχολεία άρχισαν μέσα στο χειμώνα. Υπουργός Παιδείας ήταν ο Γ. Αθανασιάδης-Νόβας. Σ' αυτόν απευθύνεται η εφημερίδα της εποχής «Εμπρός», η οποία με δημοσίευμά της στις 17 Φεβρουαρίου 1946 περιγράφει την κατάσταση στα σχολεία με τα βιβλία που τότε δεν δίδονταν δωρεάν, αλλά τα προμηθεύονταν τα παιδιά από τα βιβλιοπωλεία:

«Τις τελευταίες ημέρες» αναφέρεται στο δημοσίευμα «παρατηρείται μια ασυνήθης κίνησις εις τα βιβλιοπωλεία που πουλούν σχολικά βιβλία... Γονείς και μαθηταί πάνε και έρχονται με μια σημείωση στο χέρι -είναι ο κατάλογος των εγκεκριμένων βιβλίων- ρωτούν με αγωνιώδη ανυπομονησία αν υπάρχουν τα βιβλία που θέλουν, πληροφορούνται με απογοήτευση ότι η Ιστορία ή τα Νεοελληνικά Αναγνώσματα του τάδε συγγραφέως δεν... εξετυπώθησαν ακόμη και πληρώνουν εμβρόντητοι 10-15.000 δραχμές, για 2-3 βιβλιαράκια άδετα, τυπωμένα, τα περισσότερα σε χαρτί κακίστης ποιότητος».

Και το δημοσίευμα καταλήγει με την «ευγενική» όπως την χαρακτηρίζει «χειρονομία ομογενούς από την Αμερική που έστειλε στο χωριό του ενδυμασίας, υποδήματα, σάκκες, τετράδια, μολύβια και διάφορα άλλα σχολικά είδη διά να μοιραστούν εις τα των σχολείων της γενέτειράς του»...


Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Η ιστορία του είδους μας μέσα από το DNA

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟ ΝΕΑΝΤΕΡΤΑΛ ΣΤΟΝ ΚΡΕΓΚ ΒΕΝΤΕΡ

Εξετάζοντας τα γονίδια ανθρώπων που ζουν σήμερα, μπορούμε να μάθουμε πολλά για την ιστορία των ανθρώπινων πληθυσμών μέσα στους αιώνες


Αποθηκευμένα μέσα στο γονιδίωμα του Κρεγκ Βέντερ (αμερικανός επιστήμονας που συμμετείχε ενεργά στην αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, δίνοντας το δικό του DNA) βρίσκονται στοιχεία για την ιστορία της ανθρωπότητας, όπως μαζικές μεταναστεύσεις και πληθυσμιακές κάμψεις. Ερευνητές εξετάζουν και αναλύουν την αλληλουχία του DNA που αποκωδικοποίησε ο πρωτοπόρος Βέντερ, αλλά και έξι άλλες, για να αποκαλύψουν σημαντικά ορόσημα της ανθρώπινης ιστορίας.

«Μπορούμε να πάρουμε το γονιδίωμα ενός ανθρώπου και να μάθουμε από αυτό την ιστορία ενός ολόκληρου πληθυσμού» λέει ο Ντέιβιντ Ράιχ, ένας γενετιστής από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστόνη, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα. «Είναι ένα από τα όνειρα που είχαμε ως κοινότητα».

Η ανάλυση, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature», δείχνει πως κάποτε είχαν απομείνει μόνο περίπου 1.000 απόγονοι των πρώτων ανθρώπων, οι οποίοι άφησαν την Αφρική μέχρι να ανακάμψουν. Η μελέτη αναφέρει, επίσης, πως σε αντίθεση με υποθέσεις που έγιναν με βάση αρχαιολογικά ευρήματα, αυτοί οι πρώιμοι άνθρωποι συνέχισαν να διασταυρώνονται με Αφρικανούς μέχρι και πριν από 20.000 χρόνια.

Γενετιστές που ασχολούνται με την ιστορία του ανθρώπου έχουν συγκρίνει πολλές φορές στο παρελθόν τις γενετικές αλληλουχίες διαφόρων ανθρώπων από όλο τον κόσμο για να προσδιορίσουν πώς διαφορετικοί πληθυσμοί σχετίζονται μεταξύ τους και πότε χωρίστηκαν. Για παράδειγμα, μελέτες στο μιτοχονδριακό DNA έχουν δείξει πως όλοι οι άνθρωποι μπορούν να ακολουθήσουν τη μητρική καταγωγή τους και να καταλήξουν σε μία γυναίκα -μία μιτοχονδριακή Εύα- που ζούσε στην Αφρική πριν από 200.000 χρόνια.

Ομως, όπως τα μιτοχόνδρια μπορούν να μας οδηγήσουν πίσω σε μία γυναίκα, έτσι και τμήματα από το γονιδίωμα που έχει κληρονομηθεί και από τους δύο γονείς μπορεί να μας οδηγήσει πίσω στο χρόνο, με συγκεκριμένα γονίδια να μπορούν να εντοπιστούν μέχρι το σημείο που δεν είχαν γίνει ακόμα μεταλλάξεις, και υπήρχε μονάχα μία έκδοσή του - ένας κοινός πρόγονος. Εξαιτίας του τρόπου που τα μητρικά και πατρικά χρωμοσώματα ενός ανθρώπου ανακατεύονται για να δημιουργήσουν ποικιλομορφία, κάποια τμήματα του γονιδιώματος αναπόφευκτα μοιράζονται κοινούς προγόνους πιο πρόσφατα από άλλα τμήματα.

Με βάση αυτή την αρχή, ο Ρίτσαρντ Ντέρμπιν, γενετιστής στο Wellcome Trust Sanger Institute στο Κέμπριτζ της Μ. Βρετανίας, και η τότε διδακτορική του μαθήτρια Χενγκ Λι, βρήκαν έναν τρόπο να υπολογίζουν, με βάση τις ηλικίες διαφορετικών τμημάτων του γονιδιώματος ενός ανθρώπου, αλλαγές στο μέγεθος του πληθυσμού των προγόνων τους. Τα γονιδιώματα του Βέντερ, δύο άλλων ατόμων ευρωπαϊκής καταγωγής, δύο Ασιατών και δύο Δυτικοαφρικανών, λένε όλα την ίδια ιστορία μέχρι περίπου πριν από 100.000 χρόνια, όταν οι πληθυσμοί τους ξεκίνησαν να διαχωρίζονται και να μειώνονται σε αριθμό, πιθανότατα μία ένδειξη των πρώτων μεταναστεύσεων από την Αφρική.

Οι πρόγονοι των Ασιατών και των Ευρωπαίων μειώθηκαν σε περίπου 1.200 σεξουαλικά ενεργά άτομα πριν από 20.000 με 40.000 χρόνια, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ντέρμπιν και της Λι. Οι αφρικανικοί πληθυσμοί παρουσίασαν επίσης κάμψη, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό.

Σε μία διαφορετική ανάλυση, ο Ντέρμπιν και η Λι συγκρίνανε ένα Χ χρωμόσωμα ενός Αφρικανού με ενός μη Αφρικανού για να προσδιορίσουν πότε οι πρόγονοί τους σταμάτησαν να διασταυρώνονται όταν οι πρώτοι άνθρωποι εγκατέλειψαν την Αφρική και αποίκισαν άλλα μέρη του κόσμου. Ανθρώπινα λείψανα που έχουν βρεθεί στην Ευρώπη, την Ασία και την Αυστραλία δείχνουν πως οι άνθρωποι επεκτάθηκαν σε αυτές τις περιοχές πριν από περίπου 40.000 χρόνια, μειώνοντας τις ευκαιρίες διασταύρωσης με Αφρικανούς.

Ωστόσο, ο Ντέρμπιν και η Λι λένε πως αυτές οι ομάδες συνέχισαν να διασταυρώνονται έως και πριν από 20.000 χρόνια. Μία πιθανή εξήγηση, λέει ο Ντέρμπιν, είναι πως μετά τη μετανάστευση των πρώτων ανθρώπων από την Αφρική πριν από περίπου 60.000 χρόνια, διαδοχικά κύματα Αφρικανών ακολούθησαν και ζευγάρωσαν με απογόνους των πρώτων μεταναστών.

Η ανάλυση των ατομικών γονιδιωμάτων δεν μπορεί να μας αποκαλύψει κάθε κεφάλαιο της ανθρώπινης ιστορίας, σημειώνει ο Ράιχ, που τώρα συνεργάζεται με τη Λι. Η προσέγγιση αυτή δεν μας δείχνει πολλά σχετικά με τις πληθυσμιακές κινήσεις των 20.000 τελευταίων ετών, όπως η αποίκηση της Αμερικής, επειδή πολύ λίγα τμήματα του γονιδιώματος είναι αρκετά νέα. Παρομοίως, η μέθοδος του Ντέρμπιν και της Λι δεν μπορεί να δώσει συμπεράσματα για την ιστορία των προγόνων μας που έζησαν πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια, επειδή λίγα τμήματα του γονιδιώματος είναι τόσο παλιά.

Παρά τους περιορισμούς, ο Ράιχ σχεδιάζει να βασιστεί στην προσέγγιση αυτή, για να εξετάσει το αρχαίο γονοδίωμα των Νεάντερταλ και έναν μυστηριώδη πληθυσμό που έζησε την ίδια εποχή, τους Ντενίσοβαν, η ύπαρξη των οποίων αποκαλύφθηκε από ένα οστό 30.000 ετών που βρέθηκε στη Σιβηρία. Ο Ράιχ και οι συνεργάτες του δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να προσδιορίσουν πότε σταμάτησαν να διασταυρώνονται οι Νεάντερταλ με τους Ντενίσοβαν, και μέσω της νέας αυτής μεθόδου ελπίζουν να το καταφέρουν.

© 2011 Nature News

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Σουπερνόβα στη... γειτονιά μας

Η ΠΡΩΤΗ ΥΠΕΡΚΑΙΝΟΦΑΝΗΣ ΕΚΡΗΞΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 25 ΧΡΟΝΙΑ

Το φαντασμαγορικό κοσμικό φαινόμενο εξελίσσεται σε απόσταση μόλις 21 εκατ. ετών φωτός από τη Γη. Είναι ήδη ορατό στον αστερισμό της Μεγάλης Αρκτου και θα φτάσει στην κορύφωσή του σήμερα ή αύριο



Ραντεβού στη Μεγάλη Αρκτο με το πιο φαντασμαγορικό και βίαιο φαινόμενο του Σύμπαντος, τον θάνατο ενός αστεριού με υπερκαινοφανή έκρηξη (supernova), έχουν δώσει γι΄ αυτό το τριήμερο χιλιάδες αστρονόμοι και ερασιτέχνες παρατηρητές, αφού Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν την πρώτη τέτοια έκρηξη εδώ και 25 χρόνια, και μάλιστα σε κοντινή απόσταση από τη Γη.

Η υπερκαινοφανής αυτή έκρηξη με την ονομασία PTF 11kly έχει ήδη ξεκινήσει να εξελίσσεται στον γαλαξία του Ανεμόμυλου (Pinweel), είναι ήδη ορατή στον αστερισμό της Μεγάλης Αρκτου και θα φτάσει στην κορύφωσή της σήμερα ή αύριο. Το γεγονός ότι λαμβάνει χώρα σε μια απόσταση μόλις 21 εκατομμυρίων ετών φωτός μακριά μας την καθιστά ως την υπερκαινοφανή έκρηξη που θα παρατηρηθεί και θα εξεταστεί περισσότερο και πιο ενδελεχώς από κάθε άλλη στην ανθρώπινη ιστορία! Φυσικά εξαιτίας της λαμπρότητάς της θα είναι ορατή και με ένα απλό ζευγάρι κιάλια ή με ένα μικρό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο και θα ξεχωρίζει αφού θα λάμπει με ένα χρώμα λευκό προς το μπλε. Υπεύθυνη για την παρατήρηση είναι μια ομάδα αστρονόμων του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Μπέρκλεϊ και του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας.

Οι άνθρωποι του ερευνητή Πίτερ Νιούτζεντ κατάφεραν να παρατηρήσουν τις πρώτες στιγμές της κοσμικής έκρηξης και να αναγνωρίσουν ότι αυτό που παρακολουθούν με το ειδικό τηλεσκόπιο του Παρατηρητηρίου Παλόμαρ κοντά στο Σαν Ντιέγκο, είναι μια υπερκαινοφανής έκρηξη σε εξέλιξη! Μετά την ανακοίνωσή τους ολοένα και περισσότερα τηλεσκόπια άρχισαν να στρέφονται προς την περιοχή της Μεγάλης Αρκτου (αριστερά και πάνω από τα τελευταία αστέρια της "λαβής").

Μεταξύ αυτών είναι και το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο αναμένεται να καταγράψει με τα εξαιρετικά εξελιγμένα όργανά του κάθε στιγμή της έκρηξης.

Αρχικά ο βίαιος θάνατος του λευκού αυτού νάνου εντοπίστηκε στις 24 Αυγούστου και ανακοινώθηκε μόλις πριν από δύο ημέρες, ενώ μέσα σε μια μόλις ημέρα άρχισε να λάμπει 20 φορές περισσότερο. Σύμφωνα με τον Νιούτζεντ: "Υπάρχουν δισεκατομμύρια άστρα σε έναν γαλαξία. Αυτό το supernova θα λάμπει πιο δυνατά από όλα αυτό το Σαββατοκύριακο".

Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοιες εκρήξεις έχουν σημειωθεί στον γαλαξία του Ανεμόμυλου άλλες τρεις φορές (1905, 1951 και 1970) στην πρόσφατη ιστορία, όμως κάτι τέτοιο έχει να συμβεί στον γαλαξία μας από το 1572!

Το φαινόμενο
Γιγάντιες θερμοπυρηνικές βόμβες

Η υπερκαινοφανής έκρηξη που εντοπίστηκε στη Μεγάλη Αρκτο, είναι μια supernova τύπου Ia. Οι εν λόγω σουπερνόβα παρατηρούνται όταν η μάζα ενός λευκού νάνου (που είναι το υπόλειμμα του πυρήνα ενός αστέρα μετά τον θάνατό του), ο οποίος αποτελείται από άνθρακα και οξυγόνο αυξάνεται και γίνεται 1,38 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ηλιου (όριο Chan-drasekhar). Οι εκρήξεις αυτές μπορούν να θεωρηθούν ως οι μεγαλύτερες θερμοπυρηνικές βόμβες της φύσης και γι' αυτό δεν αφήνουν κάποιο άλλο κοσμικό σώμα πίσω τους, δηλαδή ούτε κάποιο αστέρι νετρονίων ούτε κάποια μαύρη τρύπα.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Ο χαρακτήρας των Ελλήνων (κατά την Britannica του 1910)















Λήμμα Greece στον ιστότοπο Britannica 1911
Οι σελίδες
430και 431
Ολόκληρος ο τόμος (12ος, με Greece):
http://www.archive.org/details/cu31924014592442





Notwithstanding their composite origin, their wide geographical distribution and their cosmopolitan instincts, the modern Greeks are a remarkably homogeneous people, differing markedly in character from neighbouring races, united by a common enthusiasm in the pursuit of their national aims, and profoundly convinced of their superiority to other nations. Παρά τη σύνθετη προέλευσή τους, την ευρεία γεωγραφική εξάπλωσή τους και τα κοσμοπολίτικα ένστικτά τους, οι σύγχρονοι Έλληνες είναι ένας αξιοσημείωτα ομοιογενής λαός, αισθητά διαφορετικός κατά τον χαρακτήρα από τους γειτονικούς λαούς, ενωμένος από τον κοινό ενθουσιασμό για τους εθνικούς στόχους και βαθύτατα πεπεισμένος για την ανωτερότητά τους έναντι των άλλων εθνών.
Their distinctive character, combined with their traditional tendency to regard non-Hellenic peoples as barbarous, has, indeed, to some extent counteracted the results of their great energy and zeal in the assimilation of other races; the advantageous position which they attained at an early period under Turkish rule owing to their superior civilization, their versatility, their wealth, and their monopoly of the ecclesiastical power would probably have enabled them to Hellenize permanently the greater part of the Balkan peninsula had their attitude towards other Christian races been more sympathetic. Ο ξεχωριστός χαρακτήρας τους, σε συνδυασμό με την παραδοσιακή τάση τους να αντιμετωπίζουν τους μη ελληνικούς πληθυσμούς ως βαρβάρους, αντισταθμίζει, στην πραγματικότητα, τη μεγάλη ενέργεια και τον ζήλο τους στην αφομοίωση άλλων φυλών. Η προνομιακή θέση που απέκτησαν στην Τουρκοκρατία, οφειλόμενη στον ανώτερο πολιτισμό τους, την ευελιξία τους, τον πλούτο τους και το μονοπώλιο της εκκλησιαστικής εξουσίας, θα τους επέτρεπαν πιθανώς να εξελληνίσουν μονίμως το μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής, αν έδειχναν περισσότερη συμπάθεια προς τις άλλες χριστιανικές φυλές.
Always the most civilized race in the East, they have successively influenced their Macedonian, Roman and Turkish conquerors, and their remarkable intellectual endowments bid fair to secure them a brilliant position in the future. […]
The intense patriotic zeal of the Greeks may be compared with that of the Hungarians; it is liable to degenerate into arrogance and intolerance; it sometimes blinds their judgment and involves them in ill-considered enterprises, but it nevertheless offers the best guarantee for the ultimate attainment of their national aims. Ο έντονος πατριωτικός ζήλος των Ελλήνων είναι συγκρίσιμος με εκείνον των Ούγγρων. Δύναται να εκφυλισθεί σε αλαζονεία και δυσανεξία· ενίοτε τυφλώνει την κρίση τους και τους εμπλέκει σε απερίσκεπτα εγχειρήματα, αλλά παρ’ όλα αυτά παρέχει την καλύτερη εγγύηση για την τελική επίτευξη των εθνικών στόχων τους.
All Greeks, in whatever country they may reside, work together for the realization of the Great Idea (η Μεγάλη Ιδέα) —the supremacy of Hellenism in the East— and to this object they freely devote their time, their wealth and their talents; the large fortunes which they amass abroad are often bequeathed for the foundation of various institutions in Greece or Turkey, for the increase of the national fleet and army, or for the spread of Hellenic influence in the Levant. […]
This patriotic sentiment is unfortunately much exploited by self-seeking demagogues and publicists, who rival each other in exaggerating the national pretensions and in pandering to the national vanity. Το πατριωτικό τους αίσθημα, δυστυχώς, υπόκειται στην εκμετάλλευση ιδιοτελών δημαγωγών και δημοσιογράφων, που ανταγωνίζονται στην υπερβολή των εθνικών αξιώσεων και στην κολακεία της εθνικής ματαιοδοξίας.
In no other country is the passion for politics so intense; “keen political discussions are constantly going on at the cafés; the newspapers, which are extraordinarily numerous and generally of little value, are literally devoured, and every measure of the government is violently criticized and ascribed to interested motives.” Σε καμία άλλη χώρα το πάθος της πολιτικής δεν είναι τόσο έντονο. Παθιασμένες πολιτικές συζητήσεις δίνουν και παίρνουν στα καφενεία· οι εφημερίδες, που είναι εξαιρετικά πολυάριθμες και γενικώς μικρής αξίας, καταβροχθίζονται· και κάθε κυβερνητικό μέτρο επικρίνεται και αποδίδεται σε ιδιοτελή συμφέροντα.
The influence of the journals is enormous; even the waiters in the cafés and domestic servants have their favourite newspaper, and discourse fluently on the political problems of the day. […]
Much of the national energy is wasted by this continued political fever; it is diverted from practical aims, and may be said to evaporate in words. The practice of independent criticism tends to indiscipline in the organized public services; it has been remarked that every Greek soldier is a general and every sailor an admiral. During the war of 1897 a young naval lieutenant telegraphed to the minister of war condemning the measures taken by his admiral, and his action was applauded by several journals. Μεγάλο μέρος της ενέργειας του έθνους ξοδεύεται σε αυτό τον διαρκή πολιτικό πυρετό, εκτρέπεται από πρακτικούς στόχους και, ούτως ειπείν, εξαερώνεται με τα λόγια. Η ανεξαρτησία της γνώμης και η κριτική τείνουν προς την απειθαρχία του δημοσίου τομέα και έχει παρατηρηθεί ότι κάθε Έλληνας στρατιώτης είναι ένας στρατηγός και κάθε ναύτης ναύαρχος. Στη διάρκεια του πολέμου του 1897, νεαρός ανθυποπλοίαρχος τηλεγράφησε στον υπουργό Στρατιωτικών επικρίνοντας τον ναύαρχο του και η στάση του επαινέθηκε από διάφορες εφημερίδες.
There is also little discipline in the ranks of political parties, which are held together, not by any definite principle, but by the personal influence of the leaders; defections are frequent, and as a rule each deputy in the Chamber makes his terms with his chief. On the other hand, the independent character of the Greeks is favourably illustrated by the circumstance that Greece is the only country in the Balkan peninsula in which the government cannot count on securing a majority by official pressure at the elections. Few scruples are observed in political warfare, but attacks on private life are rare. The love of free discussion is inherent in the strongly-rooted democratic instinct of the Greeks. They are in spirit the most democratic of European peoples; no trace of Latin feudalism survives, and aristocratic pretensions are ridiculed. In social life there is no artificial distinction of classes; all titles of nobility are forbidden; a few families descended from the chiefs in the War of Independence enjoy a certain pre-eminence, but wealth and, still more, political or literary notoriety constitute the principal claim to social consideration. [...]
The Greeks display great intellectual vivacity; they are clever, inquisitive, quick-witted and ingenious, but not profound; sustained mental industry and careful accuracy are distasteful to them, and their aversion to manual labour is still more marked. Even the agricultural class is but moderately industrious; abundant opportunities for relaxation are provided by the numerous church festivals. Οι Έλληνες επιδεικνύουν μεγάλη πνευματική ζωντάνια• είναι έξυπνοι, ερευνητικοί, πνευματώδεις και επινοητικοί, αλλά αβαθείς. Η παρατεταμένη πνευματική προσπάθεια και η ακρίβεια δεν τους αρέσουν, η δε αποστροφή τους στη χειρωνακτική εργασία είναι περισσότερο εμφανής. Ακόμη και οι αγρότες είναι μετρίως εργατικοί• άφθονες ευκαιρίες ξεκούρασης προσφέρουν οι εκκλησιαστικές εορτές.
The desire for instruction is intense even in the lowest ranks of the community; rhetorical and literary accomplishments possess a greater attraction for the majority than the fields of modern science. The number of persons who seek to qualify for the learned professions is excessive; they form a superfluous element in the community, an educated proletariat, attaching themselves to the various political parties in the hope of obtaining state employment and spending an idle existence in the cafés and the streets when their party is out of power. Η επιθυμία της εκπαίδευσης είναι έντονη ακόμη και στα χαμηλότερα στρώματα• τα ρητορικά και λογοτεχνικά επιτεύγματα ασκούν μεγαλύτερη έλξη στην πλειονότητα από τα επιτεύγματα στα πεδία της σύγχρονης επιστήμης. Ο αριθμός των προσώπων που επιδιώκουν τη σταδιοδρομία στα επαγγέλματα του πνεύματος είναι υπερβολικός• σχηματίζουν ένα τμήμα της κοινωνίας που περισσεύει, ένα μορφωμένο προλεταριάτο, που προσκολλάται σε διάφορα κόμματα με την ελπίδα της κρατικής απασχόλησης και ξοδεύει την ύπαρξη του ασκόπως, περιφερόμενο στα καφενεία και τους δρόμους όταν το κόμμα τους είναι εκτός εξουσίας.
In disposition the Greeks are lively, cheerful, plausible, tactful, sympathetic; very affable with strangers, hospitable, kind to their servants and dependants, remarkably temperate and frugal in their habits, amiable and united in family life. Drunkenness is almost unknown, thrift is universally practised; the standard of sexual morality is high, especially in the rural districts, where illegitimacy is extremely rare. […]
The faults of the Greeks must in a large degree be attributed to their prolonged subjection to alien races; their cleverness often degenerates into cunning, their ready invention into mendacity, their thrift into avarice, their fertility of resource into trickery and fraud. Dishonesty is not a national vice, but many who would scorn to steal will not hesitate to compass illicit gains by duplicity and misrepresentation; deceit, indeed, is often practised gratuitously for the mere intellectual satisfaction which it affords. Τα ελαττώματα των Ελλήνων, σε μεγάλο βαθμό, πρέπει να αποδοθούν στη μακροχρόνια υποταγή τους σε ξένες φυλές. Η εξυπνάδα τους συχνά εκφυλίζεται σε πονηριά, η ευρηματικότητα τους σε ανειλικρίνεια, η φειδώ τους σε απληστία και η επινοητικότητά τους σε απάτη. Η ανεντιμότητα δεν είναι εθνικό ελάττωμα, αλλά πολλοί που δεν θα καταδέχονταν να κλέψουν δεν θα διστάσουν να καρπωθούν παράνομα κέρδη μέσω δολιότητας και παραπλάνησης. Πράγματι, η εξαπάτηση συχνά ασκείται ανώφελα για την απλή πνευματική ικανοποίηση που παρέχει.
In the astuteness of their monetary dealings the Greeks proverbially surpass the Jews, but fall short of the Armenians; their remarkable aptitude for business is sometimes marred by a certain short-sightedness which pursues immediate profits at the cost of ulterior advantages. Their vanity and egoism, which are admitted by even the most favourable observers, render them jealous, exacting, and peculiarly susceptible to flattery. Στην οξύνοια των οικονομικών τους δοσοληψιών, οι Έλληνες παροιμιωδώς υπερτερούν των Εβραίων, αλλά υπολείπονται των Αρμενίων• η αξιοσημείωτη ικανότητά τους στις επιχειρήσεις ορισμένες φορές βλάπτεται από την κοντόφθαλμη προσέγγισή τους, που τους κάνει να επιδιώκουν το άμεσο κέρδος εις βάρος του μακροπρόθεσμου. Η ματαιοδοξία και ο εγωισμός τους, που σημειώνονται και από τους πιο ευνοϊκούς παρατηρητές, τους κάνει ζηλόφθονους, απαιτητικούς και ευάλωτους στην κολακεία.
In common with other southern European peoples the Greeks are extremely excitable; their passionate disposition is prone to take offence at slight provocation, and trivial quarrels not infrequently result in homicide. They are religious, but by no means fanatical, except in regard to politico-religious questions affecting their national aims. […]
In general the Greeks may be described as a clever, ambitious and versatile people, capable of great effort and sacrifice, but deficient in some of the more solid qualities which make for national greatness. Γενικώς, οι Έλληνες μπορεί να περιγραφούν ως ένας έξυπνος, φιλόδοξος και ευρηματικός λαός, ικανός για μεγάλες προσπάθειες και θυσίες, αλλά ελλιπής σε ορισμένα πιο στερεά χαρακτηριστικά που οδηγούν στη εθνική μεγαλοσύνη.



Διαβάστε περισσότερα...