Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Το διάγγελμα που θα ‘θελα να ακούσω από έναν Έλληνα πρωθυπουργό

Ελληνικέ Λαέ.

Στα τέλη του 9/1944 και ενώ ο Β. Παγκόσμιος Πόλεμος κατά των ναζιστών μαινόταν, ιδρύθηκε μια οικονομική ομοσπονδία κρατών. Η Benelux. Ο καιρός πέρασε, ο πόλεμος τελείωσε και αυτή η ομοσπονδία μεγάλωσε και μετονομάστηκε και μετατράπηκε σταδιακά σε Ε.Ο.Κ. και κατοπινά σε Ε.Ε.

Ενδιάμεσα αυτών των ετών δημιουργήθηκαν και υπεγράφησαν λεόντειες συμφωνίες – συνθήκες που πήραν τα ονόματα τους από τις πόλεις που υπεγράφησαν όπως αυτή των Παρισίων, της Ρώμης όπου μεγάλωνε η σύνθεση των 3 αρχικών κρατών, των Βρυξελλών, του Μάαστριχ και ορισμένες άλλες.

Ανάμεσα σε όσους εναπλάκησαν στην ένταξη της Χώρας μας στην Ε.Ε. σαφώς υπήρξαν συμπολίτες μας πολιτικοί που πίστεψαν πως αυτή η ένωση Κρατών θα ήταν μια ένωση Λαών για το κοινό καλό, αγνοώντας όμως πως αποτελεί την συνέχιση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου οι Λαοί της Ευρώπης θα έπρεπε -κατ΄ αυτούς- να υποστούν ατιμωτικές μειώσεις ως λαοί, έθνη και φυλές, στο όνομα ενός κομματιού χαρτιού, τυπωμένου με μελάνι, που ονομάστηκε «νόμισμα euro».

Το νόμισμα αυτό που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από χειροπέδες στα χέρια των Λαών. Χειροπέδες που τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Μα και αυτών των τραπεζιτών που, ενδιάμεσα σ αυτά τα χρόνια, έκλεψαν τα πάντα από τους λαούς που τους είχαν εμπιστευτεί τις οικονομίες τους, προς χάριν του ξεβγάλματος μαύρου χρήματος και του παγκόσμιου δουλεμπόριου, δυνάμει του οποίου λειτουργούν με πολύ χαμηλό κόστος οι επιχειρήσεις τους.

Στην Πατρίδα μας Ελληνικέ Λαέ, είδαμε μέσα σ΄ αυτά τα χρόνια, τον Ελληνισμό να πληρώνει την αστική μονάδα πολλαπλάσια, σε σχέση με ότι πλήρωνε μέχρι πριν λίγα χρόνια, όταν καλεί για να κλείσει ένα ραντεβού με ιατρό του (ανύπαρκτου πλέον) συστήματος υγείας, ενώ είδαμε τον ΟΤΕ να ξεπουλιέται -για να μην είναι κρατικός όπως έλεγαν πουλημένοι ελληνόφωνες … πολιτικοί-, στους γερμανούς. Και μάλιστα στην γερμανική κρατική αντίστοιχη υπηρεσία.

Παράλληλα, μέσα σ αυτά τα χρόνια διαλύθηκε και λεηλατήθηκε η ΔΕΗ φέρνοντάς την σε σημείο να κοστίζει ο μηνιαίος λογαριασμός όσο πληρώναμε ετησίως μέχρι πριν από μόλις λίγα έτη, ενώ ταυτόχρονα μετατράπηκε σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό.

Το ίδιο και ανάλογα είδαμε στα αεροδρόμια μας, όπου και εκεί τα ξεπούλησαν οι εκβιαζόμενοι από γερμανικών συμφερόντων εταιρείες, στο γερμανικό δημόσιο. Το αυτό έγινε και με τα λιμάνια μας και προωθείτο το αυτό και στα νερά μας και στις συγκοινωνίες σταθερής και μη τροχιάς.

Είδαμε τις επιχειρήσεις μας να κλείνουν η μια μετά την άλλη ή και να εξαγοράζονται όπως η Πίτσος που εξαγοράστηκε από την γερνανική Bosch, είδαμε να καίγονται υπερκαταστήματά μας στο κέντρο της Αθήνας την ίδια ώρα που … συμπτωματικά άνοιγαν αντίστοιχα μεγαλοεπιχειρηματιών.
Επιχειρήσεις όπως η Γιούλα, η Softex, η Πειραϊκή Πατραϊκή, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης εξαφανίστηκαν, ενώ κολοσσοί όπως τα Ελληνικά Ναυπηγία … απλώς υφίστανται αφού εκμαυλίστηκαν από γερμανικών συμφερόντων επιχειρήσεις που έσπερναν γύρω τους μίζες.

Είδαμε να μας απαγορεύουν φύλαρχοι να συνεργαστούμε με χώρες πατροπαράδοτες φιλικές. Είδαμε το εξωτερικό μας εμπόριο να εξαφανίζεται.

Ειδικά τα τελευταία χρόνια, η Πατρίδα μας έχασε χιλιάδες Ελλήνων που πιέστηκαν αφόρητα από ότι ονόμασαν πουλημένοι πολιτικοί ως μνημόνια ενώ εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων έφυγαν για τα ξένα για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

Είδαμε και ζήσαμε κατασχέσεις κατοικιών πτωχών συμπολιτών μας στο όνομα αυτού που ορισμένοι σαθροί ονόμασαν «εξυγίανση» και αυτής της ανακεφαλαιοποίσης των τραπεζών μιας και από τις κλοπές δεν είχε μείνει ουδεμία πραγματική ρευστότητα. Και όλα αυτά την ώρα που η άρχουσα τάξη, στην χειρότερη, κυρήσσοντας μια εικονική πτώχευση, απολάμβανε τον κλεμμένο κόπο των Ελλήνων.

Ελληνικέ Λαέ,

αναγνωρίζοντας το βάρος που έχω με την Κυβέρνησή έναντι της ψήφου σου, από αυτή τη στιγμή διακόπτω και παύω δια παντός την ένταξη της Πατρίδας μας, της Ελλάδας, με ότι ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ χρησιμοποιώντας για 2-3 μήνες τα αποθέματα χρήματος που υπάρχουν στην Χώρα, θα προχωρήσουμε στην έκδοση Εθνικού Νομίσματος.
Έστω και καθυστερημένα θα έχουμε την οικονομική πορεία της Γροιλανδίας που αποχώρησε προ πολλών ετών από την Ένωση αυτή που μόνο Ένωση Δημοκρατίας δεν είναι.

Φεύγουμε για τους ίδιους λόγους που δεν μπήκαν στην euroζώνη και ουσιαστικά στην Ε.Ε., η Μεγάλη Βρετανία, η Δανία, Νορβηγία, η Σουηδία.

Το σύνολο των μνημονιακών νόμων, από αυτή την στιγμή, δεν ισχύει, ενώ επανέρχονται και ισχύουν οι νόμοι που είχαμε προς της εισόδου της τρόικα στα Εδάφη μας.
Ζητώ από την Δικαιοσύνη, να οδηγήσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου όλους ανεξαιρέτως που έκλεψαν, μείωσαν και έβλαψαν την Πατρίδα και τους Πολίτες Αυτής.

Ζητώ από τους υπουργούς και τα όργανα του Κοινοβουλίου να δώσουν Εντολή στους ενστόλους να διαφυλάξουν ως εαυτό την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια και τους διδασκάλους να διδάξουν στα παιδιά, το τι πραγματικά συνέβη στην Χώρα από το 1940 και εντεύθεν.

Καλώ επίσης και τους νομικούς να συντάξουν προτάσεις για να γίνουν νόμοι και τμήμα του Συντάγματος όπου δυνάμει αυτών, άεργοι δεν θα έχουν ποτέ το δικαίωμα εκλογής τους στο Κοινοβούλιο. Επίσης σύμφωνα με το νέο Σύνταγμα θα γίνεται σαφές τοις πάσι πως ο Βουλευτής είναι υπάλληλος του Ελληνισμού και όχι δυνάστης του.

Ελληνικέ Λαέ, η σημερινή μέρα δεν αποτελεί την επίσημη λήξη -για την Χώρα μας- του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς αυτός θα λήξει, μόλις εισπράξουμε τις πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις, στο σύνολό τους, από την Γερμανία.

Ο Θεός Θέλει η Ελλάδα να ζήσει και θα ζήσει.

Γιώργος Θ. Κανελλάκης

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Κατάλαβες τώρα γιατί ανέβηκαν ξαφνικά στις Βρυξέλλες οι σαμαροποτάμηδες;

Είναι ξεκάθαρο ότι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση!


 Οσμή έσχατης προδοσίας.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.
Μέχρι την Τετάρτη, όλοι, μα όλοι, εταίροι και θεσμοί ανακοίνωναν οτι οι Ελληνικές προτάσεις είναι μια στέρεα βάση για διαπραγμάτευση.
Εκεί είδαμε μια τραγική «σύμπτωση». Σαμαράς, Ποτάμης και Φώφη είχαν επιδοθεί σε ένα κρεσέντο επαφών για να «βοηθήσουν την Ελλάδα». Πλήθος ιδιωτικών ραντεβού, με αδιαφανή ατζέντα, κουβαλώντας μαζί τους Παπασταύρου, εξεταστικές για υποβρύχια, νέες αποκαλύψεις για μίζες κλπ. Και ξάφνου, γίνεται το «απρόβλεπτο». Οι δανειστές επανέρχονται με μια πρόταση που συνιστά εθνική καταστροφή, υπό μορφή μάλιστα τελεσιγράφου!


Τινάζοντας την διαπραγμάτευση στον αέρα. Και με τον κύριο Θεοδωράκη να αποκαλύπτει στην βουλή ότι 6 χώρες ετοιμάζονται να εκδώσουν ταξιδιωτική οδηγία για την… Ελλάδα! (Προφανώς οι ίδιοι που λησμόνησαν να εκδώσουν αντίστοιχη οδηγία για την Τυνησία και οδήγησαν πολίτες σε σφαγή…)
Αλήθεια λοιπόν, τι ακριβώς έκαναν οι σαμαροποτάμηδες στις Βρυξέλες;

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Θέλουν να ρίξουν τον Τσίπρα, όχι να βρουν λύση

Οι δανειστές, διακινδυνεύουν την Ευρωπαϊκή σταθερότητα, το κύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πολιτικό τους μέλλον και και πάνω από ένα τρισεκατομμύρια ευρώ για να μην υποχωρήσουν στην ελληνική πρόταση που κοστολογείται μερικά εκατομμύρια ευρώ πάνω από αυτό που θα ήθελαν οι ίδιοι; Βάζουν σε κίνδυνο όλα αυτά για να συνετίσουν τους Έλληνες; Αυτό είναι το διακύβευμα; Να μάθουν αυτοί οι παλιοέλληνες; Υπάρχει κάποιος που το πιστεύει πλέον αυτό  στ’ αλήθεια;
Αυτό που παίζεται αυτή τη στιγμή (για να χρησιμοποιήσω την έκφραση του Ντόναλντ Τούσκ) δεν είναι καμιά λύση και καμιά συμφωνία που θα υποκρύπτει λύση. Όσα συμβαίνουν είναι η απόφαση να τελειώνουν με το ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, με αυτό το κακό παράδειγμα στην Ευρώπη που μπορεί να γίνει απειλητικό και να δρομολογήσει εξελίξεις που δεν θέλουν. Που μπορεί να δημιουργήσει πολιτική θύελλά στο Νότο και αμφιβολίες για το τι είναι αυτή η Ευρώπη που με τόση επιμέλεια κατασκευάζουν σε γραφεία Τραπεζών και σε μιντιακά  συγκροτήματα.


Δεν έχει σημασία αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δύναμη ή τη διάθεση να ανατρέψει το ευρωπαϊκό μοτίβο που έχουν δημιουργήσει, αλλά η πιθανότητα να συμβεί και αλλού ό,τι συνέβη με το ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να πάρει την εξουσία ένα κόμμα που θα είναι τέκνο της οργής και της αμφισβήτησης.
Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν στο μυαλό τους καμιά λύση. Αυτός που θέλει πραγματική λύση, δεν προκαλεί μια κυβέρνηση που έχει αλλεργία σε άδικα μέτρα, απαιτώντας να φορολογηθεί το γάλα και το ψωμί μέσω αύξησης ΦΠΑ, αλλά να μην φορολογηθούν τα καζίνο και τα φρουτάκια. Δεν προτείνει  απαλλαγή των μεγάλων εισοδημάτων από φόρους εν αντιθέση με μέτρα ντροπής που προτείνει για την πλειοψηφία των πολιτών. Αυτό το κάνει όποιος θέλει να προβοκάρει.
Σημασία έχει και ο τρόπος που το κάνουν οι δανειστές. Αφήνουν να εξελιχθεί μια διαπραγμάτευση που αρχικά δημιουργεί ελπίδες για μια θετική εξέλιξη και στη συνέχεια τραβάνε το χαλάκι κάτω από τα πόδια όποιας ελπίδας έχει διαφανεί, και αφήνουν την ελληνική πλευρά και μαζί τον ελληνικό λαό να κρέμεται πάνω από το κενό, από το τίποτα του αποτελέσματος.
Δεν διαπραγματεύονται για κάτι που πιστεύουν. Χρησιμοποιούν όλα τα ψυχολογικά μέσα για να εξουθενώσουν την ελληνική πλευρά, για να την κάνουν πρώτα αναξιόπιστη και μετά αδύναμη. Αφήνουν να διαφανεί ένα παράθυρο ελπίδας, οδηγούν τον Αλέξη Τσίπρα και την διαπραγματευτική ομάδα μακριά από τον παραλογισμό τους, του δείχνουν πρόθεση να βρεθεί ένας κοινός τόπος συνεννόησης για να μην χάσει κανένας και όταν αυτή η ελπίδα μεταφερθεί ως την Ελλάδα με διαρροές και δημοσιεύματα, την εξαφανίζουν δείχνοντας ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Χρησιμοποιούν τις διαρροές και τη σύγχυση αντί την ειλικρινή πρόθεση και τη λύση
Όχι, αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση είναι σχέδιο βγαλμένο από τα συρτάρια των ψυχολόγων του δόγματος του σοκ. Δημιουργούν δύο ενδεχόμενα. Ή να καταρρεύσει η κυβέρνηση ως αδύναμη να διαχειριστεί την κατάσταση και να αποδομηθούν ακόμη και οι προσωπικότητες των παικτών-αντιπάλων, ή να αναγκαστεί να υπογράψει μια συμφωνία οδύνης που εκ των πραγμάτων θα τη ρίξει μετά από τη λαϊκή οργή αργά ή γρήγορα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα μεγάλο λάθος προεκλογικά και το συνέχισε κατά τη διαπραγματευτική διαδικασία. Μπροστά στην ανάγκη να αποβάλει την κατηγορία του αντιευρωπαϊσμού που συστηματικά και προκαταβολικά του είχαν προσάψει οι δανειστές και η τρόικα εσωτερικού, δημιούργησε έναν αξιωματικό φιλοευρωπαισμό που τελικώς χώρεσε την απολογία του πως είναι με την Ευρώπη “πάση θυσία”. Αυτό ούτε πολιτικά σωστό ήταν αλλά πολύ περισσότερο δεν ήταν διαπραγματευτικά σωστό. Πολιτικά δεν ήταν γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λόγο να ανεχθεί μια Ευρώπη που δεν έχει καμιά σχέση με την Ευρώπη που διαφημίζουν αλλά έχουν παραδώσει στις τράπεζες και τις ελίτ. Αντιθέτως επιθυμεί να την αλλάξει. Δεν ήταν και διαπραγματευτικά σωστό γιατί αποδυνάμωνε τη διαπραγματευτική ισχύ, δηλώνοντας στους απέναντι πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο αφού η Ελλάδα θα το ανεχόταν αρκεί να παραμένει στην Ευρώπη.
Μεγιστοποίησαν έτσι την αποτελεσματικότητα των δανειστών αλλά και το φόβο των ελλήνων που πίστευαν πως κάθε πιθανότητα που σύμφωνα με τα μίντια τοποθετούσε την Ελλάδα εκτός ευρώ ήταν μια κακή εκδοχή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πριόνισε το κλαδί στο οποίο καθόταν, παράγοντας  ισχύ  αξιώματος για έναν κανόνα που περισσότερο από κάθε άλλο έπρεπε να αποδειχθεί. Δηλαδή πως η Ευρώπη και οι δανειστές ήταν καλοί. Έτσι εγκλώβισε και τον εαυτό του σε μια ευρωπαϊκή απολογία την ώρα που ίσως η καλύτερη επιλογή να ήταν η ευρωπαϊκή αμφισβήτηση. Ειδικά αν ήθελε το αποτέλεσμα να είναι η παραμονή στην Ευρώπη.
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο, που οι δανειστές παίζουν το τελευταίο χαρτί για να τελειώνουν με το ΣΥΡΙΖΑ ή μάλλον με τον Τσίπρα που είναι η πολιτική μορφή η οποία ή θα δαμαστεί ή θα σπρωχτεί στο κενό που επιμελώς δημιούργησαν μπροστά του. Τι θα αποφασίσει;
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να πάρει την απόφαση να σταματήσει αυτό το παιχνίδι, ακόμη και αν πιστεύει πως δίνει τη μάχη όπως πρέπει να τη δώσει. Αυτή μάχη είναι καλουπωμένη σε συγκεκριμένα πλαίσια και δεν μπορεί να σπάσει το κέλυφος των τεχνητών διλημμάτων που έχουν δημιουργηθεί. Πρέπει να υλοποιήσει αυτό που κυρίως πιστεύει, πως προήλθε από τον λαό με μοναδικό σκοπό να τον εξυπηρετήσει. Αυτό επιβάλει και η πολιτική του ηθική αλλά και η ορθή τακτική. Να μαζέψει το χαλάκι πριν το τραβήξουν κάτω από τα πόδια του. Πριν τον αποδομήσουν και τον εμφανίσουν έναν αναποτελεσματικό που με την αναποτελεσματικότητά του δικαιολογεί και όσους προδοτικά πέρασαν και δεν τα κατάφεραν.
Πρέπει να επιστρέψει Ελλάδα και να ενημερώσει το λαό για όσα έχουν συμβεί στο παρασκήνιο. Για τις πιέσεις, τις τρικλοποδιές, τις περίεργες παλινωδίες και τις προθέσεις που αντιμετωπίζει τόσους μήνες. Απαιτείται να τα πει όλα με ειλικρίνεια. Πρέπει να περιγράψει ποια Ευρώπη είναι αυτή την οποία συνάντησε και να ρωτήσει τον κόσμο που τον στηρίζει αν τη θέλει. Αυτό δεν είναι μόνο δημοκρατική ουσία αλλά και αποτελεσματική τακτική. Η μεταφορά του παιχνιδιού από τις τακτικές της διαπραγμάτευσης και τις λογιστικές παγίδες στο πεδίο της αλήθειας, της πραγματικής Οικονομίας και της πολιτικής, είναι η καλύτερη λύση.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να δει κατάματα δύο πράγματα. Πρώτο ότι ο στόχος είναι ο ίδιος και όχι κάποια συμφωνία. Και δεύτερο πως δεν απολογείται στο Σόιμπλε αλλά στην Ιστορία.

 Πηγή



Διαβάστε περισσότερα...

Η φωτογραφία που κάνει το γύρο των social media- Επειδή Ελλάδα δεν είναι μόνο οι ουρές στα ΑΤΜ


Χθες είδαμε - και είδε ο πλανήτης- τις ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών. Για να δοθεί το μήνυμα ότι αδειάζουν οι τράπεζες.

Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά, που την ξέρουμε πολύ καλύτερα όλοι και εμφανίζεται σ΄αυτή τη φωτογραφία του  Παναγιώτη Μαΐδη για το VICE Greece. Η Ελλάδα των ημερών δεν είναι μόνο οι ουρές στα ΑΤΜ, αλλά και ο άστεγος, που εκφράζει με ισχυρό συμβολισμό την Ελλάδα των μνημονίων...

Η φωτογραφία αυτή κάνει από χθες βράδυ το γύρο των social media.






Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...