ΙΕΡΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΘΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ζευς
Σύμβολα: Κεραυνός, Αιγίδα, Κότινος
Ζώα: Αετός, Ταύρος, Κόκορας
Δέντρα & Φυτά: Βελανιδιά, Φασκόμηλο. Δευτερεύοντα: Ελιά, Μαργαρίτα, Αμάραντο, Ματζουράνα, Καρυδιά, Φλόμος, Βερβένα, Αμυγδαλιά, Βιολέτα, Κασσιά, Γαρύφαλλο, Σχοίνος.

Ποσειδώνας
Σύμβολα: Τρίαινα
Ζώα: ʼλογο, Δελφίνι, Ταύρος
Λίθοι: Βήρυλλος, Ακουαμαρίνης, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Πεύκο, Θαλάσσια Ανεμώνη, Φύκια. Δευτερεύοντα: Φλαμουριά, Ουτρικουλαρία.

Aδης
Δέντρα & Φυτά: Κυπαρίσσι, Ροδιά. Δευτερεύοντα: Μέντα, Νάρκισσος, Καλαμπόκι.

Ήρα
Σύμβολα: Διάδημα, Σκήπτρο
Ζώα: Παγώνι, Αγελάδα
Δέντρα & Φυτά: Κρίνος, Πορτοκαλιά. Δευτερεύοντα: Μηλιά, Ιτιά, Συκιά, Σμύρνα.

Αθηνά
Σύμβολα: Αιγίδα
Ζώα: Κουκουβάγια, Φίδι
Δέντρα & Φυτά: Ελιά. Δευτερεύοντα: Βελανιδιά, Σημύδα, Σταυράγκαθο, Μουριά.

Απόλλωνας
Σύμβολα: Λύρα, Τόξο & Βέλος
Ζώα: Κουρούνα, Λύκος
Λίθοι: Ζαφείρι
Δέντρα & Φυτά: Δάφνη. Δευτερεύοντα: Ηλιοτρόπιο, Ηλίανθος, Ιξός (Γκυ), Υάκινθος, Πορτοκαλιά, ʼνηθος, Τριγωνέλλα, Φοίνικας, Κρίνος, Πράσο.

Aρτεμις
Σύμβολα: Τόξο & Βέλος, Ημισέληνος
Ζώα: Ελάφι, Γεράκι
Λίθοι: Αμέθυστος, Σεληνόλιθος, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Ιτιά, Γιασεμί, Οξυά, Μυρτιά. Δευτερεύοντα: Αμάραντος, Μαργαρίτα, Φουντουκιά, Αγριαψιθιά, Βάλσαμο, Ακακία, Μανδραγόρας, Απήγανος.

Αφροδίτη
Σύμβολα: Καθρέφτης
Ζώα: Περιστέρι, Κύκνος
Λίθοι: Σμαράγδι, Λαζούρι, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Τριαντάφυλλο, Κρίνος, Ανεμώνη, Μηλιά, Μυρτιά. Δευτερεύοντα: Αλόη, Φτέρη, Ερείκη, Βενζόη, Σμύρνα, Κυδώνι, Σανταλόξυλο, Αγγελική, Αχλαδιά, Αστήρ, Αφροξυλιά (Σαμπούκος), Βιολέτα.

Άρης
Σύμβολα: Δόρυ & Σπαθί
Ζώα: Σκύλος, Όρνεο
Λίθοι: Όνυχας, Σαρδόνυξ
Δέντρα & Φυτά: Δυόσμος, Απήγανος, Φλαμουριά, Βερβένα, Αδελόχορτο.

Δήμητρα
Σύμβολα: Δρεπάνι, Δαυλός
Ζώα: Φίδι
Λίθοι: Σμαράγδι
Δέντρα & Φυτά: Στάχυ, Κριθάρι. Δευτερεύοντα: Ιτιά, Καλαμπόκι, Ροδιά, Φασολιά, Βληχούνι, Παπαρούνα.

Ερμής
Σύμβολα: Κηρυκείων, Φτερωτά Σανδάλια
Ζώα: Τράγος
Μέταλλα: Υδράργυρος
Δέντρα & Φυτά: Αμυγδαλιά, Έλατο. Δευτερεύοντα: ʼνηθος, Φοίνικας, Φουντουκιά, Γαρύφαλλο, Κανέλλα, Μουριά.

Ήφαιστος
Σύμβολα: Σφυρί & Αμόνι, Πέλεκυς, Φωτιά
Δέντρα & Φυτά: Μαργαρίτα.

Πάνας
Σύμβολα: Αυλός, Φαλλός
Ζώα: Τράγος, Κριάρι, αρσενικό Ελάφι, Ταύρος
Δέντρα & Φυτά: Πεύκο, Έλατο, ʼμπελος. Δευτερεύοντα: Βανίλια, Καλάμι, Ασφόδελος, Ορχιδέα, Πηγουνιά, Σιληνή, Θρούμπι, Φτέρη, Αγριολούλουδα.

Διόνυσος
Σύμβολα: Θύρσος, Φαλλός
Ζώα: Φίδι
Λίθοι: Αμέθυστος
Δέντρα & Φυτά: Κισσός, ʼμπελος. Δευτερεύοντα: Ασκληπιάς, Συκιά, Ίσκα, Μάραθο, Ταμάριξ, Μανιτάρι.

Εκάτη
Σύμβολα: Εγχειρίδιο
Ζώα: Φίδι, Σκύλος (μαύρος συνήθως)
Λίθοι: Αμέθυστος, Σεληνόλιθος, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Λεβάντα, Σμύρνα, Ιτιά. Δευτερεύοντα: Ακόνιτο, Κυκλάμινο, Σκόρδο, Μέντα, Μανδραγόρας, Μπελαντόνα.

Έρως
Λίθοι: Οπάλιο
Δέντρα & Φυτά: Τριαντάφυλλο κόκκινο, Βιολέτα λευκή, Ζαχαροκάλαμο.

Προμηθέας
Δέντρα & Φυτά: Φτέρη

Ουρανός
Δέντρα & Φυτά: Φλαμουριά

Γαία
Λίθοι: Κεχριμπάρι (Ήλεκτρο), Κοράλλι
Δέντρα & Φυτά: Πορτοκαλιά, Μηλιά

Κρόνος
Δέντρα & Φυτά: Κριθάρι, Ορχιδέα. Δευτερεύοντα: Καλαμπόκι, Λεβάντα, Ροδιά, Βατόμουρο.

Ρέα
Δέντρα & Φυτά: Σμύρνα

Περσεφόνη
Δέντρα & Φυτά: Ροδιά, Παπαρούνα.

Αδωνίς
Δέντρα & Φυτά: Σμύρνα, Τριαντάφυλλο, Μαρούλι, Μάραθο, Ερείκη

Ασκληπιός
Ζώα: Φίδι
Δέντρα & Φυτά: Δάφνη, Μουστάρδα.

Ίρις
Δέντρα & Φυτά: Κρίνος

Ήλιος
Δέντρα & Φυτά: Ηλιοτρόπιο.

Έαρ
Δέντρα & Φυτά: Κέδρο

Ώρος
Δέντρα & Φυτά: Λωτός, Σκουλόχορτο

Ύπνος
Δέντρα & Φυτά: Παπαρούνα

Ѡ

ΑΠΟ ΛΥΚΟΜΗΔΟΥΣ ΕΡΕΥΝΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ 2010

Πηγή

http://www.hellinon.net/IearaSymvola.htm
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ

Τα πράγματα τοις γράμμασι μεμιμημένα (Πλάτων, «Κρατύλος»)

ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΒΙΒΛΙΟ

Δια της παρούσης έρευνας επιχειρείται η αποκωδικοποίηση των γραμμάτων/στοιχείων του αλφαβήτου και των λέξεων της Ελλη­νικής γλώσσας, όχι υπό του φιλολογικού ή ιστορικού πρίσματος, αλλά υπ' αυτού του τεχνολογικού. Η Ελληνική γλώσσα αποτελεί ένα κολοσσιαίο επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα ανθρώπων υψίστης διανοίας, το οποίο τε­χνηέντως υποκρύπτεται ή υποβαθμίζεται. Μέχρι σήμερα η Ελληνι­κή γλώσσα έχει διερευνηθεί και μελετηθεί κυρίως υπό γλωσσολό­γων, ιστορικών και φιλολόγων. Ελάχιστα έχει μελετηθεί υπό τεχνικών και τεχνολόγων, προκειμένου να αναδεχθεί το τεχνολογικό μεγαλείο της. Υπό το πρίσμα μιας τέτοιας ανάλυσης και μελέτης, η ανθρωπότητα θα μείνει έκθαμβη για μία ακόμη φορά, καθώς το πλήθος των τεχνολογικών πληροφοριών, οι οποίες εμπεριέχονται εντός των γραμμάτων και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, είναι αμφίβολο αν μπορούν να κατανοηθούν, λόγω ελλείψεως αντιστοίχων γνώσεων.

— Έκαστο γράμμα εκφράζει συγκεκριμένο ήχο και εικόνα, άρα μεταδίδει συγκεκριμένη πληροφορία.

— Το όνομα κάθε γράμματος, αποκωδικοποιούμενο με βάση την προηγούμενη απόδειξη, εκφράζει την φύση εκάστου των γραμμά­των/στοιχείων.

— Το σύνολο των γραμμάτων του Ελληνικού Αλφαβήτου και δια της δεδομένης σειράς την οποία κατέχουν, εκφράζουν ένα σύνο­λο πληροφοριών με πλήρη νοηματική συγκρότηση και συνέχεια, δηλ. υποκρύπτουν κάτι.

Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

[σελ. 69]

Σεβαστέ αναγνώστη, άραγε, έχεις ποτέ σκεφθεί, έχεις ποτέ διερωτηθεί:

1. Γιατί τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν το σχήμα αυτό το όποιο έχουν; Ήταν δυνατό να είχαν άλλο σχήμα, διαφορετικό;

2. Γιατί τα ονομάζουμε με αυτά τα ονόματα; π.χ. Άλφα, Βήτα, Δέλτα, κ.λπ. Ήταν δυνατόν να ονομάζονταν με άλλα ονόματα;

3. Το σύμβολο π.χ. Δ, μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, και γιατί Ναι ή Όχι;

4. Ήταν δυνατόν τα γράμματα να είχαν άλλη σειρά εντός του αλφαβήτου, διαφορετική απ' αυτή την οποία έχουν;

Σ' αυτά και πολλά άλλα παρόμοια ερωτήματα στοχεύει να απάντηση αυτή ή έρευνα.

Η μελέτη της Ελληνικής γλώσσας μάς αποκαλύπτει ότι, σε καμμία περίπτωση, δεν είναι γλώσσα συμβατική. Δεν είναι απλώς γλώσσα φυσική, είναι κυρίως γλώσσα μαθηματική, επιστημονική, τεχνολογική. Η αυστηρή μαθηματική της πειθαρχία, η θαυμαστή αρθρωτή δομή της, ο εκπληκτικός αναπλαστικός μηχανισμός της και η ασύγκριτη ικανότητα της δημιουργίας παραγώγων, είναι χαρακτηριστικά μοναδικά.

Και ασφαλώς γεννάται ένα μέγα ερώτημα. Πώς η Ελληνική γλώσσα απέκτησε αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν τα συναντάς στις άλλες γλώσσες;

Αυτά είναι χαρακτηριστικά τα οποία δόθηκαν στην Ελληνική Γλώσσα από προικισμένους και θείους επιστήμονες, άγνωστου σ' εμάς σήμερα επιπέδου.

Αποτελεί δε ακράδαντη πεποίθηση μου, ότι το σύνολον της Ελληνικής γραμματείας, πρέπει να αναλυθή εκ νέου, να μελετηθή εκ νέου, αλλ' όχι από Φιλόλογους, Ιστορικούς, Αρχαιολόγους και Γλωσσολόγους, αλλά από Μηχανικούς, Μαθηματικούς, Φυσικούς, Αστρονόμους και εν γένει επιστήμονες πέραν των κλασσικών ειδικοτήτων, ή, εν πάσει περιπτώσει, από μεικτές ομάδες επιστημόνων.

Όπως θα δούμε κατά την πορεία αυτής της έρευνας, οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, δεν είναι συμβατικές όπως ισχυρίζεται η σύγχρονη γλωσσολογία, δεν είναι δηλ. τυχαίες, αλλά είναι αυτές οι οποίες δηλώνουν και εκφράζουν την ουσία της έννοιας την οποία περιγράφουν.

Όλες οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών οι οποίες εμπεριέχονται και εκφράζονται με τις λέξεις. Προκειμένου αυτό να γίνη κατανοητό θα δώσω δύο σύγχρονα παραδείγματα. Π.χ. η λέξη ΔΕΗ αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, ενώ η λέξη ΟΤΕ, αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος. Κατά την ίδια ακριβώς έννοια, όλες οι λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών, οι οποίες, όταν αποκωδικοποιηθούν, μάς αποκαλύπτουν πλήρως αυτό το οποίο περιγράφουν με την μέγιστη ακρίβεια. Συνεπώς, η τοποθέτηση των γραμμάτων στην σειρά, σε μία λέξη, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη, προκειμένου να εκφράση την ουσία του όντος. Τούτο σημαίνει ότι, εάν αλλάξουμε την θέσι των γραμμάτων μέσα σε μία λέξη, τότε, αποκωδικοποιώντας την λέξη αυτή λαμβάνουμε άλλη ερμηνεία, διαφορετική απ' αυτή την οποία εκφράζει η λέξη.

Αυτό ασφαλώς αποδεικνύει και την τελεολογική σχέση η οποία υπάρχει μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου, δηλ. την σχέση αιτίας και αιτιατού, σ' όλες τις λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, και κατά συνέπεια οι ισχυρισμοί της συμβατικής γλωσσολογίας δεν έχουν εφαρμογή στην Ελληνική γλώσσα.

Η συλλογιστική όμως αυτή μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάθε ένα γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου εμπεριέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες τις οποίες μεταφέρει υπό μορφή ήχου, δηλ. προφοράς του γράμματος, αλλά και συνδεδεμένης με αυτό εικό­νας, δηλ. σχήματος του γράμματος.

Με λίγα λόγια, αυτό το οποίο λέγω είναι ότι, το σύμβολο Α δεν μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, διότι τόσο το σχήμα του, όσο και το όνομά του, Άλφα, εμπεριέχουν κωδικοποιημένες τις πληρο­φορίες εκείνες, τις οποίες εάν αποκωδικοποιήσουμε, μάς αποκαλύπτουν γιατί το γράμμα Α έχει αυτό το σχήμα και γιατί το ονομάζουμε Άλφα. Το ίδιο βεβαίως ισχύει για όλα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου.

Αυτές λοιπόν τις πληροφορίες, οι όποιες κρύπτονται εντός των γραμμάτων του θείου Ελληνικού αλφαβήτου, θα αποκαλύψουμε κατά την διάρκεια αυτής της έρευνας.

Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στο να εξετάση το φαινόμενο της Ελληνικής γλώσσας, όχι κάτω από το Ιστορικό ή Φιλολογικό πρίσμα, αλλά κάτω από το καθαρά Τεχνολογικό και συγκεκρι­μένα κάτω από το πρίσμα των σύγχρονων κλάδων επιστήμης της Κυβερνητικής και της Πληροφορικής.

Στις εργασίες τους, οι διακεκριμένοι Έλληνες μελετητές, Κ. Πλεύρης («Το Ελληνικόν Αλφάβητον»), Η.Λ. Τσατσόμοιρος («Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσης»), Α.Φ. Χαλάς («Το εις το Ελληνικόν Αλφάβητον και το Σύμπαν υπολανθάνον Μυστήριον ή περί Επιστήμης»), Άννα Νοταρά («Το Ετυμολογικόν το Μέγα», Βενετία 1499), εκάλυψαν πλήρως την Φιλολογική και Ιστορική πλευρά. Ο περιορισμός όμως της διερεύνησης της Ελληνικής γλώσσας στα δύο πάρα πάνω πεδία, τής αποστερεί τον χαρακτηρισμό του «Κορυφαίου Τεχνολογικού επιτεύγματος όλων των εποχών».

Πρόκειται περί ενός ασύγκριτου Τεχνολογικού επιτεύγματος και εφαρμογής της Θεωρίας της Πληροφορίας, την οποία οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι ανεκάλυψαν και αισθά­νονται ιδιαίτερα υπερήφανοι, διότι με αυτή ανέπτυξαν την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τις αρχές της θεωρίας της πληροφορίας, τις όποιες οι πανάρχαιοι Έλληνες εγνώριζαν πολύ καλά, τις εφήρμοσαν με έξοχο τρόπο προκειμένου να δημιουργήσουν το μοναδικό επικοινωνιακό μέσο, τον «Έλληνα λόγον», γραπτό και προφορικό.

Οι Έλληνες βασιζόμενοι κατά κύριο λόγο στους φυσικούς ήχους αλλά και εικόνες (νοηματικούς φθόγγους), κατέγραψαν τις πληροφορίες τις οποίες το περιβάλλον τούς μετέδιδε και με αυτές δημιουργούσαν απλούς αλλά και συνθέτους φθόγγους, (γράμματα και λέξεις), οι οποίοι εμπεριείχαν ακέραιη την μεταδιδόμενη πληροφορία. Με την εφαρμογή των αρχών της Θεωρίας της Πληροφορίας, τόσο κατά την εξέλιξη του προφορικού λόγου όσο και του γραπτού, εδημιούργησαν το κορυφαίο επίτευγμα της ανθρώπινης διάνοιας, τον «Έλληνα λόγον» και την Μητέρα όλων των γλωσσών, την «Ελληνική Γλώσσα». Γνώσεις πανάρχαιες, μεταφέρονται κωδικοποιημένες εντός της Ελληνικής γλώσσας.

[...]

Τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου τα ονομά­ζουμε με συγκεκριμένα ονόματα π.χ. Άλφα, Βήτα, Γάμμα κ.λπ. Τόσο όμως τα ονόματα τα οποία φέρουν τα γράμματα, όσο και η σειρά, η θέσις την οποία κατέχουν εντός του Αλφαβήτου, δεν είναι τυχαία ή συμβατική, αλλά αντιθέτως, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη. Τα μεν ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων όπως θα δούμε, αποκαλύπτουν την φύση καθ’ ενός απ’ αυτά, αλλά και η θέση την οποίαν κατέχουν εντός του Αλφαβήτου δεν μπορεί να είναι διαφορετική.

Το Ελληνικό Αλφάβητο, αποκωδικοποιούμενον, εκφράζει την επαναλαμβανόμενη πορεία του Ελληνικού γένους και της δημιουργίας των αλλεπάλληλων πολιτισμών του. Συνεπώς, η θέση κάθε γράμματος μεταφέρει συγκεκριμένη πληροφορία και γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι διαφορετική απ’ αυτή την οποία κατέχει, δηλ. το Κάππα π.χ., το 10ον στοιχείον του Ελληνικού Αλφαβήτου, δεν είναι δυνατό να τοποθετηθή στην 4η ή 14η θέση (αυτή του Δ ή του Ξ), διότι θα μετέδιδε εντελώς λανθασμένη πληροφορία. Ομοίως τα ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού Αλφαβήτου είναι αυτά, διότι με αυτά μεταδίδεται η εμπεριεχόμενη πληρο­φορία για την φύση του γράμματος / στοιχείου, ενώ μία συμβα­τική ονομασία δεν θα μετέδιδε την παραμικρή πληροφορία. Όλα τα ανωτέρω αναλύονται στα επόμενα κεφάλαια.

Η μέθοδος η οποία ακολουθείται στην παρούσα έρευνα είναι αυτή της διερεύνησης, ανάλυσης, καταγραφής και απόδειξης των υποθέσεων ή ισχυρισμών, δηλ. η μέθοδος της Επιστήμης.

ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

[σελ. 530]

Μετά την ολοκλήρωση της ανάλυσης των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου, παραθέτω την αποκωδικο­ποίηση ενός εκάστου εξ αυτών. Με την αποκωδικοποίηση αυτή, ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθή το μεγαλείο της Ελληνικής γλώσσας, όπως και το πλήθος των πληροφοριών, τις οποίες μεταδίδει εν έκαστον των γραμμάτων / στοιχείων, ως νοηματικός φθόγγος. Καθίσταται προφανές ότι άπαντα τα γράμματα / στοι­χεία του Ελληνικού αλφαβήτου, στοιχιζόμενα εντός των λέξεων, αποτελούν ακροστοιχίδες, οι οποίες μεταδίδουν πλήρη και ακέραια την πληροφορία, ως ήχος και εικόνα, περί της ουσίας αυτού το οποίο περιγράφουν.

Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελεί ένα κολοσσιαίο επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα, ανθρώ­πων υψίστης διανοίας, και το οποίο τεχνηέντως υποκρύπτεται ή υποβαθμίζεται. Μέχρι σήμερα η Ελληνική γλώσσα έχει διερευ­νηθεί και μελετηθεί κυρίως υπό γλωσσολόγων, ιστορικών και φιλολόγων. Ελάχιστα έχει μελετηθεί υπό τεχνικών και τεχνο­λόγων, προκειμένου να αναδειχθή το τεχνολογικό μεγαλείο της. Υπό το πρίσμα μιας τέτοιας ανάλυσης και μελέτης, η ανθρωπότ­ητα θα μείνη έκθαμβη για μία ακόμη φορά, καθώς το πλήθος των τεχνολογικών πληροφοριών, οι οποίες εμπεριέχονται εντός των γραμμάτων και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, είναι αμφίβολο αν μπορούν να κατανοηθούν λόγω ελλείψεως αντι­στοίχων γνώσεων.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ

[σελ. 531]

«διανοίας εν φωνήι ώσπερ είδωλον»

(Πλάτων, «Σοφιστής»)

Α, α = Άλφα, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 1ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο α'=1, ,α=1.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Α = αρχή Λ = λύγος Φ = φωνή Α = άνθρωπος	Αρχή της άναρθρης φωνής (ομιλίας) του ανθρώπου.	Κύριες έννοιες: Άνω, Αρχή, Άνθρωπος, Αήρ
Β, β = Βήτα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 2ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο β'=2, ,β=2.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Β = βοή Η = μεγάλη ισχύς Τ = τύπτω Α = αρχή	Η βοή μεγάλης ισχύος (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Βοή, Βάθος, Βία, Βάραθρον, Βροντή
Γ, γ = Γάμμα, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 3ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο γ'=3, ,γ=3.000 και ή κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Γ = γραφή Α = αρχή Μ = μήτηρ Μ = μανθάνω Α = άνθρωπος	Γραφής αρχή η υπό της μητρός μάθησις του ανθρώπου.	Κύριες έννοιες: Χαράσσω, Γαία, Γραφή
Δ, δ = Δέλτα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 4ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο δ'=4, ,δ=4.000 και ή κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Δ = δούπος Ε = ελαύνω Λ = λάας Τ = τύπτω Α = αρχή	Ο γδούπος κατρακυλούντων βράχων (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Δούπος, Δύναμις, Δονέω, Δράσις, Διάνοια
Ε, ε = Έψιλον, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 5ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ε'=5, ,ε=5.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Ε = ελαύνω	Εξωθώ.	Κύριες έννοιες: Εξωθώ, Ελαύνω
Ζ, ζ = ΣΔ = Ζήτα, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 6ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ζ'=7, ,ζ=7.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία πού μάς μεταδίδει:
Ζ = Ζεύξις δυνάμεων Η = ήλιος Τ = τύπτω Α = αρχή	Η σύζευξις δυνάμεων (ΣΔ) του ηλίου (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Ζεύξις, Ζέω, Ζωή
Η, η = Ήτα, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 7ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο η'=8, ,η=8.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Η = ήλιος Τ = τύπτω Α = Αρχή	Η ηλιακή ισχύς (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Ήλιος, Ήρως
Θ, θ = Θήτα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 8ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο θ'=9, ,θ=9.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Θ = θρόος Η = μεγάλη ισχύς Τ = τύπτω Α = αρχή	Ο θόρυβος μεγάλης ισχύος (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Θάω, Θέω, Θεός, Θοός, Θρόος ή Θρους
Ι, ι = Ιώτα, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 9ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ι'=10, ,ι=10.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ι = ις Ω = ευρύτερος χώρος Τ = τύπτω Α = αρχή	Η ακτίς εξ ωρανού (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Ις, Ίσχω, Ίκω, Ιά, Ιός
Κ, κ = Κάππα, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 10ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο κ'=20, κ=20.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Κ = κόπτω Α = άνθρωπος Π = πλήσσω Π = πλήσσω Α = αρχή	Κόπτει ο άνθρωπος πολλαπλώς πλήσσων ως αρχή.	Κύριες έννοιες: Κόπτω, Κρώζω, Κιρκόω, Κτυπέω, Κτύπος
Λ, λ = Λάβδα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 11ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο λ'=30, ,λ=30.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Λ = λύγος Α = άνθρωπος Β = βία Δ = δύναμις Α = αρχή	Λυγίζει ο άνθρωπος με την βία και δύναμη ως αρχή.	Κύριες έννοιες: Λύγος, Λάλος, Λόγος
Μ, μ = Μυ, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 12ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο μ'=40, ,μ=40.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Μ = μήτρα Υ = κοιλότης	Της μήτρας η κοιλότητα.	Κύριες έννοιες: Μήτρα, Μήτηρ, Μόγος, Μάθησις, Μύω
Ν, ν = Νυ, σύμφωνο, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, ήχος δραστηριότητας, το 13ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ν'=50, ,ν=50.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ν = Νινίον Υ = κοιλότης	Νινίον εντός κοιλότητας (μήτρας).	Κύριες έννοιες: Νινίον, Νηδύς, Ναίω, Νοώ
Ξ, ξ = ΚΣΙ = ΞΙ, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 14ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ξ'=60, ξ=60.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία πού μάς μεταδίδει:
Ξ = ξύω (ΚΣ) Ι = ισχύς	Ξέσεως (κτυπώ + σείω) ισχύς.	Κύριες έννοιες: Ξύω, Ξύλον, Ξύνος, Ξανθός.
Ο, ο = Όμικρον, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 15ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ο'=70, ,ο=70.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ο = οπή	Οπή.	Κύριες έννοιες: Οψ, Οπή, Οίκος (Χώρος), Όμμα, Όψις, Οφθαλμός
Π, π = Πι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 16ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο π'=80, ,π=80.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Π = πνοή Ι = ισχύς	Πνέω ισχυρώς.	Κύριες έννοιες: Πύλη, Πνοή, Πνεύμα, Πάλλω, Πλήσσω
Ρ, ρ = Ρω, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 17ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ρ'=100, ,ρ=100.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ρ = Ροή Ω = ευρύτερος χώρος	Ροή εν γένει.	Κύριες έννοιες: Ροή, Ροπή, Ρυθμός, Ρήγμα
Σ, σ = Σίγμα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 18ο στοιχείο του Ελλη­νικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο σ'=200, ,σ=200.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Σ = σείω Ι = ισχύς Γ = χαράσσω Μ = μίμησις Α = αρχή	Την σείουσα ισχυρώς και χαράσσουσα μιμείται αρχήν.	Κύριες έννοιες: Σείω (παλινδρομώ), Σίζω, Σχίζω, Στίζω
Τ, τ = Ταυ, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 19ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο τ'=300, ,τ=300.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Τ = τύπτω Α = άνθρωπος Υ = κοιλότης	Τύπτων ο άνθρωπος κοιλαίνει.	Κύριες έννοιες: Τύπτω, Τύπος, Τυπόω, Τέχνη
Υ, υ = Ύψιλον, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του άνθρωπου, το 20ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο υ'=400, ,υ=400.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Υ = υετός	Βροχή, υγρό γενικώς.	Κύριες έννοιες: Υγρόν, Ύδωρ, Ύω, Υετός
Φ, φ = ΠΗΙ = Φι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 21ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο φ'=500, ,φ=500.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Φ = φυσάω (ΠΗ) Ι = ισχύς	Φυσάω με δύναμη.	Κύριες έννοιες: Φυσάω, Φάος, Φως, Φωνή, Φωνέω
Χ, χ = ΚΗΙ = Χι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 22ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο χ'=600, ,χ=600.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Χ = χαράσσω (ΚΗ) Ι = ισχύς	Χαράξεως ισχύς.	Κύριες έννοιες: Χάσμα, Χαράσσω, Χαρά, Χιάζω, Χρόνος
Ψ, ψ = ΠΣΙ = Ψι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 23ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ψ'=700, ,ψ=700.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ψ = ψύχος (ΠΣ) Ι = ισχύς	Ψύχους (πνοή + συρίζω) ισχύς.	Κύριες έννοιες: Ψύχος, Ψυχή, Ψυχρός
Ω, ω = ΟΟ = Ωμέγα, φωνήεν, το 24ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ω'=800, ,ω=800.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ω = Ωρανός (ΟΟ)	Ευρύτερος χώρος.	Κύριες έννοιες: Ωκύς, Ωκεανός, Ωρανός

ΓΓ = F = Δίγαμμα. Αντεκατεστάθη αργότερον υπό του ς.

/_

/ (κεραυνός) = ς = στ = Στίγμα. Ως αριθμητικό σημείο ς'=6, ,ς=6.000.

Q = Qόππα. Ως αριθμητικό σημείο Q'=90, ,Q=90.000.

Ϡ = Σαμπί. Ως αριθμητικό στοιχείο Ϡ'=900, ,Ϡ=900.000.

ΤΟ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

[σελ. 538]

Μετά την ανάλυση όλων των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου και την αποκάλυψη του αρχέγονου ήχου και εικόνας, τα οποία είναι κωδικοποιημένα εντός αυτών, παρα­θέτω παραπλεύρως πίνακα με την συνολική αποκωδικοποίηση του Αλφαβήτου και του υποκρυπτόμενου εντός αυτού νοήματος.

Με αυτόν τον πίνακα ολοκληρώνεται η παρούσα εργασία και αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ότι: τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν πλήρη σχέση αιτίας και αιτιατού, σημαίνοντος και σημαινομένου, και ότι, εν τέλει, η συμβατική γλωσσολογία είναι μία ανοησία.

Α	....ΑΝΘΡΩΠΟΣ	.....Ο Άνθρωπος
Β	....ΒΟΗ	.....από την Βοή
Γ	....ΓΡΑΦΩ	.....που χαράζει Γραμμές στην γη
Δ	....ΔΟΥΠΟΣ	.....με Δούπο,
Ε	....ΕΛΑΥΝΩ	.....Ελαύνεται (εκδιώκεται).
Ζ	....ΖΕΥΞΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ	.....Η Ζεύξη των Δυνάμεων
Η	....ΗΛΙΟΣ	.....του Ηλίου
Θ	....ΘΑΩ	.....που Θάει (παρατηρεί), τον υποχρεώνουν
Ι	....ΙΚΩ	.....να φθάση σε άλλα μέρη (Ίκω),
Κ	....ΚΥΚΛΟΣ	.....διαγράφοντας Κύκλο.
Λ	....ΛΟΓΟΣ	.....Ο Λόγος του (γλώσσα)
Μ	....ΜΗΤΗΡ	.....ο Μητρικός
Ν	....ΝΟΩ	.....γίνεται Νοητός
Ξ	....ΞΕΝΟΣ	.....σε Ξένα
Ο	....ΟΡΙΟ	.....Όρια (τόπους).
Π	....ΠΝΕΥΜΑ	.....Το Πνεύμα του
Ρ	....ΡΟΗ	.....από την κοσμική Ροή
Σ	....ΣΕΙΩ	.....Σείεται,
Τ	....ΤΕΧΝΗ	.....και με την Τέχνη
Υ	....ΥΔΩΡ	.....σαν το Ύδωρ,
Φ	....ΦΩΣ	.....με Φως
Χ	....ΧΑΡΑ	.....και Χαρά
Ψ	....ΨΥΧΗ	.....την Ψυχή του
Ω	....ΩΡΑΝΟΣ	.....και τον Ωρανό (σύμπαν) πλημμυρίζει.

Στάμος Καραμούζης

Επιχειρησιακός σύμβουλος συστημάτων πληροφορικής

(Εκδόσεις Γεωργιάδη, Αθήναι 2001. (σελίδες 542))

Πηγή
http://www.hellinon.net/NeesSelides/NEOTERES/EllinikoAlfavito.htm
Διαβάστε περισσότερα...

5.800.000 ΛΑΘΡΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Στις 25 Ιουλίου 306 μ.Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνστάντιος Χλωρός πέθανε στην Υόρκη και την ίδια μέρα οι στρατιώτες ανακύρηξαν τον γιο του Φλάβιο Βαλέριο Αυρήλιο Κωνσταντίνο αυτοκράτορα.Ο Κωσταντίνος δεν ήταν ούτε 20 χρονών.

Αν και η τότε ρωμαική αυτοκρατορία δεν είχε τις παλαιότερες κτήσεις της εντούτοις συνέχιζε να καταλαμβάνει τεράστιες εκτάσεις που περιελάμβαναν τηνΒρετανία,Ισπανία,Γαλατία,Ρουμανία,Ελλάδα,ολόκληρη την πρώην Γιουγκοσλαβία,την σημερινή Ελβετία και Αυστρία,την Μικρά Ασία και την Παλαιστίνη καθώς και την ακτή της Β.Αφρικής απο την Αίγυπτο ως τον Ατλαντικό.

Αυτή όμως η τεράστια έκταση της ήταν ακριβώς και το μειονέκτημα της καθώς δυσκόλευε την ενιαία διακυβέρνηση.

Με το πέρασμα των χρόνων οι αυτοκράτορες άρχισαν να συνηδειτοποιούν πως με δυσκολία θα κρατούσαν υπο έλεγχο τις κτήσεις τους που περιελάμβαναν τόσες διαφορετικές εθνικότητες.

Ετσι όταν ο Διοκλητιανός είδε πως οι βάρβαροι στα βόρεια σύνορα αποτελούσαν συνεχή απειλή αναγόρευσε το 286 τον Μάξιμο ως συναυτοκράτορα και του παραχώρησε την διοίκηση του δυτικού τμήματος της αυτοκρατορίας.

Το 292 ακολούθησε μια νεα κατανομή εξουσιών με τους Κωνστάντιο Χλωρό και Γαλέριο να ονομάζονται Καίσαρες.

Ο Κωστάντιος στην Δύση και ο Γαλέριος στην Ανατολή.

Μετά το θάνατο του Κωνστάντιου και την ανακύρηξη του γιού του Κωνσταντίνου ο Γαλέριος που με την παραίτηση του Διοκλητιανού το 305 είχε πάρει τον τίτλο του αυτοκράτορα δέχτηκε να αναγνωρίσει τον νεαρό Κωνσταντίνο ως συναυτοκράτορα με εξουσία στις χώρες πέρα απο τις Αλπεις.

Αν και οι διεκδικητές για το αυτοκρατορικό αξίωμα ήταν περισσότεροι απο 5 εντούτοις ο Μαξέντιος γιος του Μαξιμιανού και αρχηγός της φρουράς των πραιτωριανών κατέλαβε την εξουσία στην Ρώμη έτσι η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη με τους Κωνσταντίνο και Μαξέντιο να συγκρουστούν στον Τίβερη τον Οκτώμβριο του 312.

Το πότε ο Κωνσταντίνος προσχώρησε στον χριστιανισμό δεν είναι βέβαιο αν και η μητέρα του Ελένη όντας χριστιανή είναι πολύ πιθανό να τον επηρέασε.

Ωστόσο ο Κωνσταντίνος είδε όπως λέγεται στο όνειρο του πριν την μάχη στον Τίβερη έναν φλεγόμενο σταυρό και τις λέξεις "in hoc signo vinces"....."Εν τούτω νίκα".

Οπως και να έχει ο Κωνσταντίνος ξύπνησε αποφασισμένος να παίξει την αυτοκρατορία του αλλά και την ζωή του σε μια μάχη.Διεταξε τους στρατιώτες του να τοποθετήσουν στις ασπίδες τους τα γράμματα Χ και Ρ ώστε να σχηματίζεται το μονόγραμμα του Χριστού.

Η μάχη που ακολούθησε ήταν ένας θρίαμβος του Κωνσταντίνου που όχι μόνο συνέτριψε τον αντίπαλο αλλά απαλάχτηκε και απο τον Μαξέντιο που σκοτώθηκε στην μάχη αφήνοντας τον κύριο του κράτους της Δύσης.

Απο εκείνη την στιγμή αρχίζει η αναγόρευση του χριστιανισμού απο μια μικρή θρησκεία σε αυτό που είναι σήμερα.

Μια απο τις πρώτες πράξεις του νέου αυτοκράτορα ήταν να προσθέσει το χριστιανικό μονόγραμμα σε όλα τα αυτοκρατορικά εμβλήματα και να ορίση με διάταγμα πως σε όλα τα εδάφη που βρισκόταν υπο την εξουσία του οι χριστιανοί ήταν ελευθεροι να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Αν και μέχρι τοτε ο χριστινισμός είχε εξαπλωθεί μέσω των Αποστόλων και υπήρχαν πλήθος χριστιανικών κοινοτήτων παρόλο που μεταξύ 90 και 305 μ.Χ έγιναν 10 τουλάχιστον άγριοι διωγμοί των χριστιανών.Εντούτοις αυτές ήταν σκόρπιες και είχαν δημιουργήσει ένα αυτοδιοίκητο σύστημα.

Σε κάθε μικρή "εκκλησία" υπήρχε ως επίσκοπος ένας εκλεγμένος απο την κοινότητα που θεωρούνταν και διάδοχος των Αποστόλων.Ομως δεν υπήρχε καμία κεντρική οργάνωση με αποτέλεσμα να υπάρχουν συχνά πολλές διαφορετικές γνώμες πανω σε πολλές πλευρές της χριαστινικής διδασκαλίας.Οταν λοιπόν αναπόφευκτα τέτοιες διδασκαλίες έπαιρναν διαστάσεις που επηρέαζαν όλοκληρη την χριστιανική διδασκαλία την λυση έδινε ο επίσκοπος της Ρώμης που όμως δεν έιχε την εξουσία να επιβάλει τις αποφάσεις του στις άλλες εκκλησίες.

Στην εποχή του Κωνσταντίνου σημειώθηκαν πάμπολλες τέτοιου ειδους θρησκευτικές διενέξεις και η απόφαση του αυτοκράτορα να εξαλειφθούν πριν εξασθενήση εντελώς ο χριστιανισμός ήταν ένα μεγάλο βήμα προώθησης της θρησκείας αλλά ενίσχυσης της θέσης του αυτοκράτορα και κατ' επέκταση και της αυτοκρατορίας.

Ο Γαλέριος παραιτήθηκε το 307 και τον διαδέχθηκε στον θρόνο της Ανατολής ο Λικίνιος που άρχισε νέους διωγμούς κατά των χριστιανών με αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό των χριστιανών στην Δύση.Ο Κωνσταντίνος κάλεσε τον Λικίνιο σε μια συζήτηση στο Μιλάνο ώστε να τερματιστούν οι διώξεις.

Ομως οι πραγματικές βλέψεις του Λικίνιου που ήταν να μείνει μοναδικός αυτοκράτορας Ανατολής και Δύσης οδήγησαν σε πόλεμο το 314 χωρίς πραγματικά να υπάρξει νικητής.

Είχε όμως ως αποτέλεσμα να εφαρμοστεί εκεχειρία 9 ετών και να σταματήσουν σε αυτό το διάστημα οι διωγμοί.

Ο Κωνσταντίνος είτε σαν χριστιανός είτε επειδή κατάλαβε ότι η αναμέτρηση θα ηταν αναπόφευτκη και χρειαζόταν τους χριστιανούς στο πλευρό του στο διάστημα αυτό ενίσχυσε ακόμα περισσότερο την θέση των χριστιανών στο κράτος και μάλιστα άρχισε να ενδιαφέρεται προσωπικά για τα ζητήματα τους με αποκορύφωμα την σύνοδο της Αρλ το 314 που καταδίκασε αίρεση που είχε χωρίσει στα δύο την εκκλησία της Αφρικής.

Το 321 ο Λικίνιος ξανάρχισε τους διωγμούς και τότε ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να στηρίξη τους χριστιανούς αλλά και να καταστεί κύριος της αυτοκρατορίας.

Το 323 οι δυο αυτοκράτορες συγκρούστηκαν στην Ανδριανούπολη.Ο Λικίνιος ηττήθηκε αλλά ανασυντάχτηκε και αντεπιτέθηκε στην Χρυσόπολη όπου έπαθε πανωλεθρία αιχμαλωτίστηκε και τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο.

Πλέον ο Κωνσταντίνος ήταν ο μοναδικός αυτοκράτορας σε Δύση και Ανατολή όμως στα δυο τμηματα του κράτους υπήρχαν σημαντικές διαφορές που μόνο η θρησκεία θα μπορούσε να ενώσει.

Δυστυχώς όμως για τον νεο αυτοκράτορα εκείνη την στιγμή η χριστιανοσύνη βρισκόταν σε αναβρασμό εξαιτίας μιας αιρέσεως που απειλούσε το ακριβώς αντίθετο απο αυτό που επιδίωκε ή συνέφερε τον Κωνσταντίνο.

Αυτή η αίρεση έγινε γνωστή ως αρειανισμός.Και απειλούσε τον ενοποιητικό παράγοντα (θρησκεία) που ήλπιζε να χρησιμοποιήσει ο Κωνσταντίνος για την ένωση των δυο κρατών.

Η αίρεση αυτή διατυπώθηκε για πρώτη φορά απο τον Αρειο αλεξανδρινό κληρικό και ο ποιος φανατικός αντίπαλος του ήταν ο Αθανάσιος κληρικός επίσης απο την Αλεξάνδρεια που επεδίωκε να ανταγωνισθεί την Ρώμη σαν κέντρο της χριστιανικής εκκλησίας.

Με λίγα λόγια ο Αρειος αρνιόταν ότι ο Χριστός ήταν ομοούσιος με τον Θεό.

Αποτέλεσμα ήταν ο επίσκοπος Αλεξάνδρειας με προτροπή του Αθανάσιου να συγκαλέσει μια μικρή σύνοδο επισκόπων και να κυρήξη ψεύτικη την διαδασκαλία του Αρειου και να εξορίσει τον ίδιο στην Παλαιστίνη.

Κατι που έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα καθώς όλο και περισσότεροι χριστιανοί της Ανατολής άρχισαν να ασπάζωνται την διαδασκαλία του Αρείου.

Ετσι επενέβη ο Κωνσταντίνος που έβλεπε ότι το όλο θέμα θα καθιστούσε αδύνατη την ένωση των δυο κρατών και το 325 συγκάλεσε όλους τους επισκόπους στην Νίκαια.

300 επίσκοποι εμφανίστηκαν στην σύνοδο όπου και καταδίκασαν το δόγμα του Αρειου και τον εξόρισαν στην Ιλλυρία.

Με αυτόν τον τρόπο είχε εκλείψει για την ώρα ο κίνδυνος σχίσματος και ο Κωνσταντίνος μπορούσε να προχωρήσει στην εφαρμογή των σχεδίων του.Ετσι όταν ο αυτοκράτορας κύρηξε την ανεξιθρησκεία σε όλο το κράτος του έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα για την επικράτηση του χριστιανισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Πηγή
http://protesilaos.blogspot.com/2011/02/blog-post_14.html
Διαβάστε περισσότερα...