Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Κοινωνικός εκφασισμός





Πηγή
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/10/blog-post_1100.html
Διαβάστε περισσότερα...

Γιατροί ξεκινούν πόλεμο στο «φακελάκι»

Μέτωπο στη μίζα, τη διαφθορά και το φακελάκι ανοίγει η Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών, η οποία ξεκίνησε την τοιχοκόλληση αφίσας στην οποία αναγράφεται «Φίλε συμπολίτη αν σου ζητήσουν φακελάκι δώσε ένα άδειο. Μη συμμετέχεις, βοήθησε να απαλλαγούμε από τη διαφθορά».

Η αφίσα που κυκλοφορεί σε αρκετά νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της χώρας και αποτελεί συμβολή στην ενημέρωση των πολιτών, ώστε «να πάψουν να συμμετέχουν σ΄ αυτό το άθλιο παιχνίδι που προσβάλει την κοινωνία μας και αποψιλώνει το σύστημα υγείας από πόρους, οι οποίοι θα μπορούσαν να βελτιώσουν την υλικοτεχνική υποδομή, τον ξενοδοχειακό εξοπλισμό και τις αποδοχές των εργαζομένων στο ΕΣΥ» αναφέρει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών γιατρών, Δημήτρης Βαρνάβας.

Πηγή
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=10748&la=1
Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : Φθινοπωρινό weekend στην Καβάλα

Χτισμένη πάνω στην Εγνατία οδό, είχε ανέκαθεν το προνόμιο να συνδέει την Ανατολή με τη Δύση και να συνδυάζει βουνό και θάλασσα· έτσι, είδε ν’ ανοίγουν οι εμπορικοί και πολιτιστικοί της ορίζοντες και παραμένει έως σήμερα μια όμορφη και ζωντανή πόλη

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΙΚΟΣ ΛΟΥΠΑΚΗΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΤΣΟΥΡΑΣ

Tην περιήγησή μας στην Καβάλα θα την ξεκινήσουμε κάπως ανορθόδοξα, από μια μικρή πλατεία. Την πλατεία Καπνεργάτη, που στη μία της πλευρά φιλοξενεί ένα εξαιρετικής αισθητικής νεοκλασικό κτίριο, την καπναποθήκη. Ξεκινάμε με καπνό σε καιρό καπνοαπαγόρευσης, όμως η ιστορία της πόλης είναι στενά δεμένη με την καλλιέργεια και την επεξεργασία των ανατολικών ποικιλιών καπνού, για τις οποίες δεν θα βρείτε εκθέματα σε κανένα άλλο μουσείο στον κόσμο.

Πηγή πλούτου ο καπνός για κάποιους, απλού μεροκάματου για άλλους, τις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις των οποίων -εδώ έγιναν εν έτει 1896 οι πρώτες απεργίες στα Βαλκάνια- έμεινε να τις θυμίζει το σχετικό μνημείο στο κέντρο της μικρής πλατείας. Υπάρχει και μια δόση σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Είναι μια πλευρά της Καβάλας που, αν δεν έχεις εκ των προτέρων μελετήσει την ιστορία της, θα τραβήξει σίγουρα την προσοχή σου. Ούτως ή άλλως, αξίζει τον κόπο -και με το παραπάνω μάλιστα- να επισκεφτείς το Μουσείο Καπνού, που λειτουργεί στο ισόγειο του επιβλητικού κτιρίου που αναφέραμε.

Υπεύθυνη τώρα για τη σχέση της πόλης με τον καπνό είναι η... γεωγραφία. Προικισμένη να έχει το δικό της λιμάνι αλλά και να βρίσκεται στην περιοχή που κάποτε καλλιεργούσαν συστηματικά τον «μπασμά», την εξαιρετική αυτή ποικιλία καπνού, η Καβάλα δεν δυσκολεύτηκε να αναδειχθεί στα μέσα του 19ου αιώνα σε μεγάλο καπνεμπορικό κέντρο της Βαλκανικής. Και μπορεί το 1950 να ήρθε η «βιρτζίνια» και ο «μπασμάς» να μην παίζει πια το ρόλο που έπαιζε, αλλά οι βάσεις για να σταθεί η πόλη στα πόδια της είχαν ήδη τεθεί.

ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΒΟΥΝΟ

Το αν θα πρωτοδείς τις Καμάρες ή το Κάστρο και την Παλιά Πόλη μπαίνοντας στην Καβάλα εξαρτάται από το από πού έρχεσαι και ποιο δρόμο χρησιμοποιείς. Ομολογουμένως την πιο αντιπροσωπευτική εικόνα της Καβάλας τη σχηματίζεις αν κινηθείς στην παραλία, από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη. Δεν μπορείς να πεις ότι οι πολυώροφες πολυκατοικίες που ξεκινούν από τη θάλασσα και τραβούν για το βουνό είναι ό,τι πιο γραφικό υπάρχει. Είναι όμως τέτοια η θέση τους και η συνύπαρξή τους με τη βλάστηση του όρους Σύμβολο, που τελικά το αποτέλεσμα σου αρέσει. Κάποιοι παρομοίασαν την Καβάλα με το... Μόντε Κάρλο και, τηρουμένων των αναλογιών, δεν έχουν άδικο. Αξίζει πάντως τον κόπο να περπατήσεις (ή, έστω, να οδηγήσεις) κατά μήκος της ακτής της, να περάσεις από παραλίες όπου μπορείς να κολυμπήσεις το καλοκαίρι (Καλαμίτσα, Ραψάνη, Περιγιάλι) ατενίζοντας σε κάθε σου βήμα το Κάστρο, στο οποίο αναπόφευκτα θα καταλήξεις για να παρατηρήσεις την πόλη από ψηλά.

Πριν ανέβεις, όμως, η επιβεβλημένη βόλτα στο κέντρο της πόλης δεν σου αποκαλύπτει μόνον την πλατεία Καπνεργάτη, αλλά επίσης το πάρκο των Ηρώων και το δημαρχείο, στην οδό Κύπρου, που αποτελεί μικρογραφία ουγγρικού πύργου και χτίστηκε το 1885 από τον Ούγγρο καπνέμπορο βαρώνο Πιερ Χέρτζογκ. Είναι από τα πιο εντυπωσιακά κτίσματα της πόλης, με ξένη αρχιτεκτονική γραμμή, μοναδική για τα δεδομένα της Καβάλας. Εδώ στεγάζεται ο δήμος από το 1937. Στην οδό Κύπρου θα βρείτε επίσης τη Μονή Λαζαριστών, το νεοκλασικό κτίριο της Μεγάλης Λέσχης, το Μέγαρο Wix που άνηκε στον Γερμανό βαρώνο Αδόλφο Δε Ζολνάι Βηξ και το Μέγαρο Τόκου που χτίστηκε το 1879 ως κατοικία του καπνέμπορου Δημήτριου Τόκου. Επίσης, σε μικρή απόσταση, στην οδό Παλαιολόγου, μπορείτε να δείτε το παλιό Παρθεναγωγείο.

Στο κέντρο πληροφόρησης του δήμου στην πλατεία Ελευθερίας θα σας δώσουν οδηγίες για το τρενάκι που κάνει το γύρο της πόλης και θα σας πάει -δωρεάν- και στο Κάστρο. Η βόλτα με τα πόδια όμως έχει άλλο κόπο και γοητεία, άλλη αμεσότητα με την παλιά πόλη, που σου κάνει εντύπωση για το πόσο καλά συντηρημένη είναι. Τα καλντερίμια προσθέτουν έξτρα γραφικότητα στο σύνολο, αλλά δεν προσφέρονται για τακούνια... Ούτως ή άλλως, μια τέτοια βόλτα απαιτεί παπούτσι περιπάτου. Ξεκινώντας την περιήγηση από την οδό Θ. Πουλίδου, συναντά κανείς το 5ο Γυμνάσιο (σήμερα Οικονομικό Γυμνάσιο), γραφικά ταβερνάκια και καφέ, ενώ, συνεχίζοντας την περιήγηση στα ιστορικά δρομάκια της παλιάς πόλης, συναντάμε τον μεντρεσέ του Χαλίλ Μπέη, ο οποίος υπήρξε τέμενος και είναι χτισμένος σε ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής.

ΑΠΟ ΨΗΛΑ

Από τον κεντρικό στρογγυλό πύργο του Κάστρου, έχεις όλη την πόλη των 55.000 κατοίκων -το δεύτερο σε μέγεθος πολεοδομικό συγκρότημα της Βόρειας Ελλάδας- στη διάθεσή σου. Γύρω-γύρω κυριαρχούν οι σκεπές των παλιών σπιτιών που βρίσκονται στο χώρο που ορίζουν τα εξωτερικά τείχη, τα οποία περιβάλλουν το λόφο της Παναγίας και καταλήγουν στον όμορφο φάρο. Τα τείχη αυτά συναντούν κάποια στιγμή το Ιμαρέτ, το περίφημο δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής που χτίστηκε το 1817 από τον αντιβασιλιά της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή Πασά, για να χρησιμεύσει ως ιεροδιδασκαλείο και να καταλήξει στις μέρες μας να λειτουργεί ως ξενοδοχείο πολυτελείας, αφού προηγουμένως, από το 1902 ώς το 1923, χρησίμευσε ως φιλανθρωπικό ίδρυμα όπου βρήκαν καταφύγιο χιλιάδες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Ο Μεχμέτ Αλή φρόντισε επίσης να προικίσει την Καβάλα με ένα ακόμα αξιοθέατο, την κατοικία του, που βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το Ιμαρέτ.

Εκτός των τειχών τώρα, η πόλη μπορείς να πεις ότι χωρίζεται νοητά σε δύο μέρη: στο δυτικό της τμήμα, προς τη μεριά της Θεσσαλονίκης δηλαδή, όπου η σύγχρονη πολυώροφη δόμηση συνυπάρχει με όμορφες μεγάλες και μικρές πλατείες, ενώ ανατολικά κάνουν αισθητή την παρουσία τους τα παλαιότερα, παραδοσιακά κτίσματα. Κάπου ανάμεσά τους στέκουν οι περίφημες Καμάρες, σήμα κατατεθέν και στολίδι της πόλης, που συνδέουν τη βραχώδη χερσόνησο της Παναγίας με τους απέναντι λόφους. Πρόκειται για το υδραγωγείο που έχτισε (το 1530 μ.Χ.) ο σουλτάνος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής με τον βεζίρη του Ιμπραήμ πασά πάνω σε παλαιότερο βυζαντινό διατείχισμα, αμυντικό έργο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου (1306).

Κάτω από το Ιμαρέτ βρίσκεται ο χώρος των τελωνείων (εδώ υπάρχει και πάρκινγκ για να αφήσετε το αυτοκίνητό σας και να κάνετε τη βόλτα σας στο κέντρο της πόλης ή να ανεβείτε στο Κάστρο) και το λιμάνι με τα κάθε λογής πλεούμενα και φυσικά με τα άφθονα ψαροκάικα. Τα τελευταία μάς θυμίζουν ότι η Καβάλα αποτελεί, πλην των άλλων, ένα από τα σημαντικότερα αλιευτικά κέντρα της χώρας. Στην πόλη λειτουργεί μία από τις μεγαλύτερες ιχθυόσκαλες της Μεσογείου, απ' όπου διακινούνται εμπορεύματα στις εσωτερικές και διεθνείς αγορές. Δεν είναι τυχαίο επίσης που στην Καβάλα βρίσκεται το ένα από τα τρία Ινστιτούτα Αλιευτικών Ερευνών που λειτουργούν στην Ελλάδα.

Δίπλα στο λιμάνι βρίσκεται το εμπορικό κέντρο, που φιλοξενεί και σημαντικό μέρος της νυχτερινής ζωής της πόλης. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μια δοκιμή θα... σας πείσει! Μην ξεχνάτε ότι η Βόρεια Ελλάδα φημίζεται για τον τρόπο που διασκεδάζει αλλά και που επιλέγει φαγητό και ποτό. Και η Καβάλα δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά, ίσα-ίσα, επιβεβαιώνει τον κανόνα. Το μενού περιλαμβάνει από εστιατόρια με εξεζητημένη κουζίνα μέχρι κουτούκια με φαγητό στη λαδόκολλα, ενώ στη συνέχεια τη σκυτάλη παραλαμβάνουν πολλά συμπαθητικά μπαράκια. Η Καβάλα είναι μια ζωντανή πόλη και δεν το κρύβει...

Η ΜΑΚΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

Η ιστορία της πόλης ανάγεται στον 7ο π.Χ. αιώνα, με την ονομασία Νεάπολη. Υπήρξε επίνειο για τα μεταλλεία χρυσού του Παγγαίου, τη χρησιμοποίησαν οι Θάσιοι για τις συναλλαγές τους με την ενδοχώρα, πιθανολογείται ότι από εδώ απέπλευσε ο Μ. Αλέξανδρος για την ασιατική εκστρατεία και είναι επίσης η πόλη όπου ο Απόστολος Παύλος ίδρυσε την πρώτη χριστιανική εκκλησία στην Ευρώπη. Στα βυζαντινά χρόνια αλλάζει το όνομά της σε Χριστούπολη και αναδεικνύεται σε συγκοινωνιακό κόμβο λόγω της Εγνατίας οδού. Μετά την κατάκτηση και την καταστροφή της Χριστούπολης από τους Τούρκους, η πόλη έπαψε να υφίσταται και στη θέση της υπήρχε μόνον ένα φρούριο. Η σημερινή ακρόπολη προέκυψε από το επισκευασμένο κάστρο του 1425. Το όνομα Καβάλα εμφανίζεται προς τα τέλη του 15ου αιώνα. Ο εποικισμός και η ίδρυση της Καβάλας τοποθετείται το 1527 ή 1528 και οι πρώτοι της κάτοικοι πρέπει να ήταν Εβραίοι της Ισπανίας. Τον 16ο αιώνα θα πραγματοποιηθούν έργα υποδομής από τον Σουλεϊμάν Β' τον Μεγαλοπρεπή, που θα συμβάλουν στην αστική ανάπτυξη. Το σημαντικότερο από αυτά είναι το υδραγωγείο - οι γνωστές Καμάρες. Ο «χρυσός αιώνας» της πόλης αρχίζει μετά το 1800. Τότε, η καλλιέργεια του καπνού και η ανάπτυξη του λιμανιού της Καβάλας, που ήταν απαραίτητη για τη διακίνηση των καπνών, δημιουργούν σημαντική γεωργική, εμπορική και βιοτεχνική δραστηριότητα. Ακολουθεί η εμφάνιση τραπεζών, προξενείων ευρωπαϊκών χωρών κ.λπ. Στα τέλη του 19ου αιώνα η Καβάλα αριθμεί πλέον 20.000 κατοίκους, έχοντας ξεκινήσει -στα τέλη του 18ου αιώνα- από πληθυσμό 2.000 μουσουλμάνων και χριστιανών γεωργών. Η πόλη θα καταληφθεί από τους Βούλγαρους κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, για να απελευθερωθεί στις 29 Ιουνίου 1913 από τον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Ο 20ός αιώνας θα φέρει στην Καβάλα ένα δυναμικό νέο πληθυσμιακό στοιχείο: τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής και της ανταλλαγής των πληθυσμών.

ΠΩΣ ΠΑΜΕ

Οδικώς, με Ι.Χ. αυτοκίνητο μέσω Εγνατίας οδού (Καβάλα-Αθήνα 652 χλμ., Καβάλα-Θεσσαλονίκη 153 χλμ., Καβάλα-Αλεξανδρούπολη 149 χλμ.). Υπάρχει επίσης τακτική συγκοινωνία με λεωφορεία του ΚΤΕΛ από και προς Θεσσαλονίκη και Αθήνα, αλλά και με όλες τις κοντινές πόλεις (ΚΤΕΛ Καβάλας Τ/2510-222.294). Αεροπορικώς από Αθήνα με καθημερινές πτήσεις προς το αεροδρόμιο «Μ. Αλέξανδρος» της Χρυσούπολης (Τ/25910-53.270-3), που απέχει 30 χλμ. από την Καβάλα (Olympic Air, Τ/801 801.0101, Aegean Airlines, Τ/801 11 20.000 και Athens Airways, Τ/801 801.4000). Ακτοπλοϊκώς η Καβάλα συνδέεται με όλα τα νησιά του Β. Αιγαίου (Λήμνο, Μυτιλήνη, Χίο και Σάμο) με τακτικά δρομολόγια. Υπάρχει επίσης καθημερινή σύνδεση με τη Θάσο από τα λιμάνια της Κεραμωτής και της Καβάλας (Λιμεναρχείο Καβάλας, Τ/2510-223.716, Ναυτιλιακή Εταιρεία Θάσου, Τ/2510-834.464, 25930-22.379, Κοινοπραξία πλοίων Καβάλας-Θάσου, Τ/25930-24.001-2).


ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ (Τ/2510-222.335). Στο κέντρο της πόλης, στο πάρκο του Φαλήρου. Στο μουσείο μπορείτε να δείτε συλλογές προϊστορικών ευρημάτων, ευρημάτων ανασκαφών που έγιναν στη Νεάπολη κ.ά
ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΠΝΟΥ (Κ. Παλαιολόγου 4, Τ/2510-223.344). Θεματικό μουσείο με αντικείμενα και αρχειακό υλικό για την καλλιέργεια και την παραγωγή του καπνού, τα βιομηχανικά καπνικά προϊόντα κ.ά. Ιδιαιτερότητα αποτελεί το γεγονός ότι πρόκειται για τεχνολογικό μουσείο που αναδεικνύει την κοινωνική ιστορία της Καβάλας και ευρύτερα της Αν. Μακεδονίας και Θράκης.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΩΝ (Τ/2510- 516.090). Σε απόσταση 17 χλμ. από την Καβάλα, βρίσκεται η αρχαία πόλη των Φιλίππων. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1861 και ολοκληρώθηκαν το 1956 από Ελληνες αρχαιολόγους. Σημαντικά ευρήματα είναι η Εγνατία οδός, τα ερείπια της Ρωμαϊκής Αγοράς, η «φυλακή» του Απoστόλου Παύλου, καθώς και το αρχαίο θέατρο το οποίο διαθέτει κυκλική ορχήστρα και παρόδους ισοδομικά χτισμένες.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ και ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ των ΕΛΛΗΝΩΝ της ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ (Τ/2510-316.192). Βρίσκεται στη Νέα Καρβάλη (7 χλμ. ανατολικά της Καβάλας). Εδώ εκτίθενται φορεσιές, χαλιά της Καππαδοκικής Σχολής, αγιογραφίες, κοσμήματα, κεντήματα κ.ά. Βραβεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση ως το καλύτερο μουσείο της Ευρώπης για το έτος 1997.

Πηγή
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_04/10/2010_358136
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΛOIOΓΡΑΦΙΑ : Ιθάκη 26 του Ιωάννου!





Πηγή
http://yannis-ioannou.com/2010/10/03/%CE%B9%CE%B8%CE%AC%CE%BA%CE%B7-26/
Διαβάστε περισσότερα...

2.363 χρόνια πριν !!!


Η Βουλή το τελευταίο καιρό, έχει γίνει εργοστάσιο παραγωγής νόμων.

ΜΕ παράθυρα, παραθυράκια, πόρτες, κι ένα μεγάλο δίχτυ για τους μικρούς, τη μαρίδα.

Νόμοι του Παπακωνσταντίνου, Νόμοι της Διαμαντοπούλου, νόμοι του Λοβέρδου.

Για σταθείτε ρε παλληκάρια.

Για διαβάστε και λίγο Δημοσθένη, για να δείτε τι έχει γράψει για τα καμώματα σας πριν από 2.363 χρόνια!!!


Δημοσθένους κατά Τιμοκράτους

Ο Διόδωρος αντιστρατεύεται σε νόμο που επιχειρεί να εισαγάγει ο Τιμοκράτης (353 π.Χ), σύμφωνα με τον οποίο οι χρεώστες του κράτους μπορούν να παραμείνουν ελεύθεροι ως την ένατη πρυτανεία του χρόνου, με την προϋπόθεση να παράσχουν εγγυήσεις για τις οφειλές τους. Σημειώνεται ότι ο νόμος ευνοούσε, ανάμεσα σε άλλους, τους φίλους τού Τιμοκράτη, Γλαυκέτη, Μελάνωπο και Ανδροτίωνα: οι τρεις τους είχαν ιδιοποιηθεί τη λεία από ένα εχθρικό πλοίο, γεγονός που τους καθιστούσε οφειλέτες προς το δημόσιο.

Διαβάστε τι έγραψε ο Δημοσθένης,

το 353 προ Χριστού!!

Μετάφραση Α. Τυφλόπουλου, επιμ. Δ. Ιακώβ. 2006

24.68 - 71

Τώρα, λοιπόν, θα προσπαθήσω να αποδείξω ότι δεν εισηγήθηκε για σας ούτε κατάλληλο ούτε ωφέλιμο νόμο.

Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσετε πως πρέπει ο σωστός νόμος που αποσκοπεί στο συμφέρον των πολλών κατά πρώτον να έχει συνταχθεί με απλό και κατανοητό σε όλους τρόπο, και να μην είναι δυνατόν ο ένας να θεωρεί ότι αφορά το τάδε ζήτημα και ο άλλος το δείνα.

Στη συνέχεια πρέπει να είναι εφικτές οι ενέργειες που πρέπει να γίνονται με βάση τον νόμο· γιατί και πάλι αν είναι σωστός, αυτό που προβλέπει όμως δεν είναι εφικτό, τότε λειτουργεί ως ευχή και όχι ως νόμος.

Επιπλέον, να μην φαίνεται ότι προσφέρει κάποια ευκολία σε κανέναν από όσους βλάπτουν.

Αν, ασφαλώς, κανείς θεωρεί ότι οι ήπιοι νόμοι είναι ένδειξη λαϊκισμού, ας αναλογιστεί για ποιους είναι ήπιοι, και αν βέβαια θέλει να εξετάσει σωστά το ζήτημα, θα ανακαλύψει ότι είναι ήπιοι σε αυτούς που πρόκειται να δικαστούν και όχι σε αυτούς που έχουν καταδικαστεί· γιατί για τους πρώτους δεν είναι φανερό αν κανείς έχει κατηγορηθεί άδικα, ενώ για τους δεύτερους δεν υφίσταται κανένας ισχυρισμός ότι δεν είναι φαύλοι.

Από αυτά στα οποία εγώ έχω αναφερθεί διεξοδικά θα φανεί τώρα ότι ο συγκεκριμένος νόμος δεν διαθέτει το παραμικρό, αλλά περιέχει όλα τα αντίθετα ένα προς ένα.

Με πολλούς τρόπους, λοιπόν, μπορεί κανείς να το μεταδώσει αυτό, κυρίως όμως με το να διαβάσει τον ίδιο τον νόμο που κατατέθηκε.

Γιατί δεν είναι ότι σε κάποια σημεία του στέκει, ενώ ένα άλλο σε κάποια άλλα έχει σφάλματα, αλλά στο σύνολό του από την αρχή, από την πρώτη συλλαβή έως την τελευταία, σκοπεύει εναντίον σας.

Πάρε το έγγραφο, και διάβασε τους τον νόμο έως την πρώτη ενότητα· γιατί έτσι θα είναι εύκολο και εγώ να σας πληροφορήσω και εσείς να ενημερωθείτε για όσα λέω.

Στη συνέχεια δίνει ένα παράδειγμα, πως νομοθετούν οι Λοκροί.

24.139 - 143

Θέλω, κύριοι δικαστές, να σας εκθέσω με λεπτομέρειες με ποιον τρόπο νομοθετούν στους Λοκρούς· δεν θα γίνετε χειρότεροι, βέβαια, αν έχετε ακούσει κάποιο παράδειγμα, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιεί και μια πόλη που κυβερνάται με καλούς νόμους. Γιατί εκεί έχουν τέτοια πεποίθηση ότι πρέπει να χρησιμοποιούν τους νόμους που ισχύουν από παλιά και να περιφρουρούν την προγονική κληρονομιά και να μην νομοθετούν για να ικανοποιήσουν ούτε όσους επιθυμούν να κάνουν κακό ούτε όσους επιθυμούν να ξεφύγουν για το κακό που έκαναν,

ώστε, αν κανείς θέλει να θεσπίσει έναν καινούργιο νόμο,

νομοθετεί βάζοντας τον λαιμό του στη θηλιά,

και αν φανεί ότι ο νόμος είναι καλός και χρήσιμος,

ο νομοθέτης συνεχίζει να ζει και μπορεί να φύγει,

ενώ στην αντίθετη περίπτωση,

η θηλιά σφίγγει και αυτός πεθαίνει.

Και ενώ, βέβαια, δεν τολμούν να θεσπίσουν καινούργιους, εφαρμόζουν όμως όσους ισχύουν από παλιά με ακρίβεια.

Και εδώ και πάρα πολλά χρόνια, κύριοι δικαστές, αναφέρεται ότι έχει θεσπιστεί μόνο ένας καινούργιος νόμος σε αυτούς.

Επειδή υπάρχει εκεί νόμος που προβλέπει, αν βγάλει κάποιος το μάτι κάποιου άλλου, να προσφέρει το δικό του μάτι ως ανταπόδοση, χωρίς να υφίσταται καμιά χρηματική αποζημίωση, αναφέρεται ότι μεταξύ δύο αντιπάλων ο ένας απείλησε τον άλλο που ήταν μονόφθαλμος ότι θα του βγάλει αυτό το ένα μάτι. Αφού διατυπώθηκε αυτή η απειλή ο μονόφθαλμος θορυβημένος και θεωρώντας ότι η ζωή του δεν θα ήταν βιώσιμη αν το πάθαινε αυτό, αναφέρεται ότι τόλμησε να εισηγηθεί νόμο, αν κανείς βγάλει το μάτι ενός μονόφθαλμου, να προσφέρει και τους δύο ως ανταπόδοση, για να μοιράζονται και οι δύο εξίσου τη δυστυχία. Αναφέρεται, επίσης, ότι αυτός είναι ο μόνος νόμος που θέσπισαν οι Λοκροί εδώ και πάνω από διακόσια χρόνια.

Σε μας, όμως, αγορεύουν δημόσια για τα κοινά, κύριοι δικαστές, κατά πρώτον λίγο απέχουν από το να νομοθετούν σχεδόν κάθε μήνα προς όφελός τους, και κατά δεύτερον, όταν έχουν την εξουσία, οι ίδιοι οδηγούν τους απλούς πολίτες στη φυλακή, αλλά δεν θεωρούν ότι πρέπει να ισχύει και για αυτούς το ίδιο δίκαιο· τέλος, ενώ οι ίδιοι καταργούν τους νόμους του Σόλωνα που έχουν δοκιμαστεί από παλιά και τους θέσπισαν οι πρόγονοί μας, θεωρούν ότι πρέπει να εφαρμόζουμε τους δικούς τους, τους οποίους έχουν θεσπίσει για να βλάψουν την πόλη.

Αν, λοιπόν, δεν τους τιμωρήσετε, γρήγορα ο λαός θα υποδουλωθεί σε αυτά τα άγρια ζώα.

Να είστε βέβαιοι, κύριοι δικαστές, ότι αν θυμώσετε πολύ μαζί τους, θα περιορίσουν την κακεντρέχειά τους, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με πολλούς κακεντρεχείς και προσβλητικούς προς εσάς με πρόσχημα ότι επιδιώκουν την τιμή.

Πάρτε λοιπόν και το τελευταίο κομμάτι για σήμερα, για να καταλάβετε, από που κατάγεστε.

24.212 - 214

Θέλω, λοιπόν, να σας εκθέσω με λεπτομέρειες επίσης αυτό που λένε πως είπε ο Σόλωνας, ο οποίος κατήγγειλε κάποιον που δεν είχε θεσπίσει έναν κατάλληλο νόμο.

Έτσι, αναφέρεται ότι αυτός είπε στους δικαστές, αφού απηύθυνε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες, ότι υπάρχει σε όλες, θα λέγαμε, τις πόλεις νόμος, σύμφωνα με τον οποίο, που προβλέπει, αν κανείς υποτιμήσει το νόμισμα, η ποινή να είναι ο θάνατος.

Αφού ρώτησε στη συνέχεια αν ο νόμος τους φαίνεται δίκαιος και σωστός, και οι δικαστές συμφώνησαν, λένε ότι είπε πως ο ίδιος θεωρεί ότι ενώ το νόμισμα είναι ένα ανταλλακτικό μέσο που επινοήθηκε από τους απλούς ανθρώπους για τις ιδιωτικές συναλλαγές, οι νόμοι είναι το νόμισμα της πόλης.

Πρέπει, συνεπώς, οι δικαστές πολύ περισσότερο, αν κάποιος υποτιμήσει το νόμισμα της πόλης και ρίξει στην κυκλοφορία παραχαραγμένο νόμισμα, να τον εχθρεύονται και να τον τιμωρούν, από ό,τι κάποιον που κάνει τα ίδια με το νόμισμα των απλών πολιτών.

Αναφέρεται ότι πρόσθεσε ως απόδειξη πως πρόκειται για σημαντικότερο έγκλημα να υφίστανται υποτίμηση οι νόμοι παρά το χρήμα, ότι πολλές πόλεις που χρησιμοποιούν ασημένιο νόμισμα με προσμείξεις χαλκού και μολύβδου χωρίς να το κρύβουν επιβιώνουν και δεν παθαίνουν το παραμικρό από αυτό, ενώ καμιά πόλη ποτέ έως τώρα από όσες επέτρεψαν την εφαρμογή φαύλων νόμων και την υποτίμηση των υπαρχόντων δεν επιβίωσε.

Συνεπώς, για αυτή την κατηγορία είναι τώρα υπόλογος ο Τιμοκράτης, και δίκαια θα λάβει από εσάς την ανταμοιβή που του αρμόζει.

Καταλάβατε κύριε Πρωθυπουργέ;

2363 χρόνια πριν!!!

Για να αντιληφθείτε πόσο πολλά χρόνια πριν, θα σας το πω με όρους που καταλαβαίνετε.

Τότε, που λέτε κυριε πρωθυπουργέ,

δεν είχε ανακαλυφθεί η Αμερική,

και δεν υπήρχε Αμερικανικό Κράτος,

ούτε Αμερικανική γλώσσα,

τόσο παλιά!!!!

Πηγή
http://irasot.capitalblogs.gr/listArticles.asp
Διαβάστε περισσότερα...