olympios: 10/24/10

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Ανθρωποι κρυμμένοι πίσω από το συσσίτιο

Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί, οι περισσότεροι Ελληνες, μπρος στην καντίνα του Κέντρου Σίτισης του Δήμου Αθηναίων

Της Μαριλης Mαργωμενου

Για φαγητό σήμερα έχει κοτόπουλο με ρύζι. Δεν υπάρχει, βέβαια, τραπέζι ούτε πιάτα. Μόνο ένα παγκάκι και πλαστικά μπολ. Ούτε οικογένεια υπάρχει να κάνει προσευχή πριν το φαγητό ούτε και παιδιά να πουν τα νέα απ’ το σχολείο. Την προσευχή του εδώ ο καθένας την κάνει μόνος του. Κι όλοι ζητούν το ίδιο. Να έχει κι αύριο κάτι για φαγητό. Στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς, παρέλαση φαντασμάτων. Από τις 12.00 και μετά, η ουρά μπρος στην καντίνα του Κέντρου Σίτισης του Δήμου Αθηναίων όλο και μακραίνει. Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί άνθρωποι, όλο και πιο πολλοί Ελληνες. Αν υπάρχει κάτι να μάθεις απ’ αυτούς, είναι πως ο καθένας θα μπορούσε να καταλήξει εδώ.

Δέκα γλώσσες

Οπως ο κύριος Εμμανουήλ, που επιμένει «όχι Μανώλης. Εμμανουήλ!». Που μιλάει δέκα γλώσσες. Που δούλευε στα ξενοδοχεία τριάντα χρόνια. Που έχει γυρίσει τριάντα χώρες. Που έχει τέσσερα παιδιά. Και που τρώει στο συσσίτιο. «Τι πήγε λάθος;» Με το βλέμμα με διορθώνει – η ερώτηση είναι λάθος. «Τι ψάχνεις να βρεις κορίτσι μου;», λέει. «Δεν γυρίζει ο χρόνος πίσω». Ενα τρακάρισμα σ’ έναν αυτοκινητόδρομο. Μια εγχείρηση στο κεφάλι κι όταν ξυπνάς, να σου λένε πως η γυναίκα σου πέθανε. Και τότε να παθαίνεις την πρώτη κρίση επιληψίας. «Και τα παιδιά σας;», τον ρωτάω. «Τα παιδιά μου;» Ο κύριος Εμμανουήλ σηκώνει τους ώμους. «Οσο δούλευε ο μπαμπάς τους, ήταν καλός. Τώρα που ο μπαμπάς δεν δουλεύει, μπαμπάς δεν υπάρχει». Κάθε τόσο πιάνει την τσέπη του σακακιού του, με βλέπει που κοιτάζω το χέρι όπως πάει ξανά εκεί. «Το πορτοφόλι στη θέση του», λέει. Τον ρωτάω αν εμπιστεύεται τους ανθρώπους. Η φωνή του δεν είναι πια φιλική. «Ακουσε κορίτσι μου», λέει – σαν να τον προσέβαλα. «Εγώ δεν ζητάω από κανένα τίποτα. Ούτε συγγνώμες ούτε φιλίες. Μια κονσέρβα κάπου θα την βρω. Και στο σπίτι μου έχω την τηλεόραση να μου μιλάει. Μοναχός μου μια χαρά είμαι».

Στη γραμμή μπρος στην καντίνα, η αξιοπρέπεια μετριέται με άλλη κλίμακα. Η κυρία Ζουμπουλία αρνείται να πάρει φαγητό αν δεν την αφήσουν να καθαρίσει τα ξένα τραπέζια, για να ξεπληρώσει τη μερίδα της. Και ο κύριος Ανδρέας επιμένει να στέκεται στην ουρά για το συσσίτιο παρά τις χημειοθεραπείες. Πάντα κάποιο από τα παιδιά του Δήμου έχει τα μάτια του επάνω του, να τον κρατήσει αν πάει να καταρρεύσει από την εξάντληση.

Δύο πιτσιρίκια βλέπουν τη μηχανή του φωτογράφου και ποζάρουν γελώντας. Οι γονείς τους δίπλα, σαν χαμένοι. «Μας έστειλε εδώ η Eκκλησία», κάνει ο άνδρας. «Πρώτη φορά ήρθαμε...» Η πρώτη φορά είναι πάντα η χειρότερη. «Γιατί νομίζεις πως δεν θα υπάρξει δεύτερη», όπως λέει ο κύριος Εμμανουήλ.

Παγιδευμένοι

Ο Γιάνκο από τη Βουλγαρία ρίχνει κλεφτές ματιές τριγύρω να δει αν τους κοιτάζει κανείς. Ο Ιβάν, ο γιος του, κρύβεται πίσω απ’ την πλάτη του – οκτώ χρόνων και νιώθει την ντροπή των μεγάλων. Μόνο τον Καλίν δεν τον νοιάζει. Αμα είσαι πέντε χρόνων, ένα ζουμερό μήλο σαν κι αυτό που τραγανίζει ο Καλίν σε κάνει να ξεχνάς όλα τ’ άλλα. «Είσαι καλά τώρα;» Η Τοντόρκα, η μητέρα του, σκουπίζει το μάγουλο του παιδιού κι εκείνο χαϊδεύεται στο χέρι της. Το χθεσινό βράδυ, πρώτη φορά το πέρασαν στους δρόμους. Ο Γιάνκο βρήκε ένα μισογκρεμισμένο σπίτι στον Αγιο Νικόλαο. «Επεφτε το νερό απ’ το ταβάνι», λέει η Τοντόρκα. Ο μικρός είχε χωθεί στην αγκαλιά της. «Γιατί δεν πάμε σπίτι, μαμά;» Εκατόν τριάντα τρία ευρώ μακριά απ’ το σπίτι. Τόσο κάνει το εισιτήριο ώς τη Βουλγαρία. «Στο Φιλόπτωχο θέλουν να τους πάμε τα εισιτήρια για να μας δώσουν τα λεφτά. Αλλά στο γκισέ του τρένου θέλουν λεφτά για να μας δώσουν εισιτήρια». Ο Γιάνκο, παγιδευμένος στην Ελλάδα. Και ο Καλίν, άυπνος και πεινασμένος, να ρωτάει τι αταξία έκανε και δεν του δίνουν φαγητό. «Σπάραζε στο κλάμα όταν ήρθαμε», λέει η Τοντόρκα. «Είχε να φάει από χθες κι έβλεπε το φαγητό των άλλων».

Ομως, το μεσημεριανό συσσίτιο του Δήμου δεν είναι σαν το απογευματινό – εδώ έρχονται ηλικιωμένοι άνθρωποι. Για να τους προφυλάξουν κάπως απ’ τους αγνώστους, οι υπάλληλοι στις 12.00 σερβίρουν μόνο εκείνους που έχουν δώσει από πριν τα στοιχεία τους. Αλλά πώς να τα καταλάβει αυτά ένα παιδί που κλαίει; «Ευτυχώς», λέει η Τοντόρκα, «ένας καλός άνθρωπος του έδωσε το δικό του φαγητό». «Να, αυτός ο κύριος», κάνει ο Γιάνκο. Γυρίζω να δω ποιος έμεινε νηστικός για να φάει το παιδί και βλέπω τον κύριο Εμμανουήλ που πηγαίνει αργά προς την πύλη. Ο Καλίν έχει αφοσιωθεί σ’ ό, τι έμεινε από το μήλο του, μασουλάει ευτυχισμένος. Ο Γιάνκο γνέφει στον άνδρα με ευγνωμοσύνη. Αλλά ο κύριος Εμμανουήλ κάνει πως δεν τον βλέπει. Δεν ζητάει τίποτα – ούτε ευχαριστίες. Με αργά βήματα, βγαίνει στη Σοφοκλέους. Η τηλεόραση και το κονσερβοκούτι στο σπίτι τον περιμένουν.

Στην κατσαρόλα του σπιτιού

«Ποτέ δεν χαιρετάς κάποιον αν δεν σε χαιρετήσει». Η Γεωργία λέει πως αυτός είναι ο κανόνας. Στα δύο χρόνια που δουλεύει εδώ, κάθε μέρα βλέπει στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς τους ίδιους ανθρώπους. Κάνουν πως δεν την γνωρίζουν, κάνει κι εκείνη το ίδιο. Είναι οι άνθρωποι που δεν θέλουν να μάθει κανείς πως έρχονται εδώ για φαγητό. Οι υπάλληλοι του Δήμου ετοιμάζουν ταπεράκια και τα βγάζουν στο πεζοδρόμιο, να τους τα δώσουν κρυφά.

Ο Ε. Σκιαδάς ζει τους ανθρώπους αυτούς κάθε μέρα. Είναι αντιδήμαρχος και πρόεδρος του Ιδρύματος Αστέγων του Δήμου Αθηναίων. Λέει πως από 1.200 συσσίτια που μοίραζε το 2005 ο Δήμος, τώρα έχουν φθάσει στα 4.500. Τα μεσημέρια, το 85% των ανθρώπων που έρχονται εδώ είναι Ελληνες. Και όσο βαθαίνει η κρίση, το ποσοστό όλο και αυξάνεται.

Υπάρχουν γυναίκες που παίρνουν το φαγητό από εδώ και το αδειάζουν στην κατσαρόλα του σπιτιού τους, για να μην καταλάβουν τίποτε τα παιδιά τους. Υπάρχει και η Λίτσα, που δεν είναι ούτε 30 χρόνων. Εχει τελειώσει το Αρσάκειο κι έχει πτυχίο από το Tμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Αλλά έχει και τέσσερα παιδιά κι έναν άνδρα άνεργο. «Τι να ντραπώ;», κάνει. «Εγώ ντρέπομαι μόνο άμα πεινάνε τα παιδιά μου».

Απ’ την άκρη της αυλής, μια γυναίκα με κοιτάζει εξεταστικά. «Είμαι απ’ την “Καθημερινή”. Θα μου μιλήσετε;». «Να σου μιλήσω; Και τι να σου πω;». Η γυναίκα με μετράει με τα μάτια. «Αμα καμιά φορά ξεμείνεις απ’ αυτό», λέει, «τότε να έρθεις να τα πούμε». Και στο χέρι της κρατάει ένα κομμάτι ψωμί.

Πηγή
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100053_24/10/2010_419958
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ Πλευρώτους, πορτομπέλο, τρούφες ή σιτάκε; Ανακαλύπτοντας τα μυστικά του πιο νόστιμου μύκητα

Τα μανιτάρια έγιναν… της μόδας τα τελευταία χρόνια σε όλα τα «καλά» εστιατόρια και στις γκουρμέ και μη συνταγές και βρεθήκαμε όλοι να δοκιμάζουμε, να παραγγέλνουμε, αλλά και να τα μαγειρεύουμε στο σπίτι μας με διάφορους τρόπους. Η πλούσια γεύση τους μας αντάμειψε και πολύ σύντομα οι ειδικοί της διατροφής επικρότησαν την επιλογή μας, πληροφορώντας μας ότι τα μανιτάρια είναι πολύ φτωχά σε θερμίδες, ιδιαίτερα χορταστικά, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και επίσης ότι, σύμφωνα με έρευνες, ενισχύουν το ανοσοποιητικό και απομακρύνουν τον καρκίνο. Όπως είναι προφανές, έχουμε πολλούς λόγους για να απολαμβάνουμε μανιτάρια όσο πιο συχνά μπορούμε. Ας τα γνωρίσουμε, λοιπόν, καλύτερα, για να ξέρουμε ποια να προτιμάμε και γιατί και, φυσικά, πώς να τα μαγειρεύουμε...

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΙΔΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ...

Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες είδη μανιταριών σε ολόκληρο τον κόσμο και περίπου 3.000 στην Ελλάδα. Ανεξάρτητα από την εμφάνιση ή το μέγεθός τους, έχουν όλα ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: Είναι όλα μύκητες -και όχι λαχανικά- και δεν έχουν χλωροφύλλη, γι’ αυτό και ζουν ως παράσιτα κοντά σε άλλα δέντρα ή φυτά. Τα βρώσιμα μανιτάρια καλλιεργούνται ή φυτρώνουν άγρια στα δάση και στα λιβάδια όπως και τα δηλητηριώδη, γι’ αυτό, αν δεν είμαστε άριστοι γνώστες των ποικιλιών τους, δεν πρέπει να τα συλλέγουμε μόνοι μας. Στην αγορά μανιτάρια μπορούμε να βρούμε βιολογικά ή μη, άγρια ή και καλλιεργημένα, ελληνικά ή εισαγωγής (από διάφορες χώρες της Ευρώπης αλλά και της Ασίας), φρέσκα, αποξηραμένα, σε κονσέρβα ή κατεψυγμένα. Σας παρουσιάζουμε αυτά που είναι τα πιο γνωστά στη χώρα μας:

Τα φρέσκα µανιτάρια

Άσπρα καλλιεργούµενα (ή Agaricus)
Eίναι τα μικρά κοινά μανιτάρια τύπου Παρισίων ή αλλιώς «κουμπιά». Πωλούνται ολόκληρα ή κομμένα σε φέτες. Το χρώμα τους ποικίλλει από άσπρο μέχρι και γκρι ή καφέ, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με το μέγεθός τους.
Τα τρώμε
Κυρίως ωμά σε σαλάτες, μαγειρεμένα σε πίτσες, μακαρονάδες ή με κρέας, σοταρισμένα με λίγο βούτυρο ή γεμιστά με τυριά ή αλλαντικά.

Πλευρώτους(ή αρτύκια ή αρτυκίτες ή ελατομανίτες)
Υπάρχουν καλλιεργημένα, άγρια, αλλά και βιολογικά. Πρόκειται για σκουρόχρωμα μανιτάρια, με γεύση γλυκιά που θυμίζει κρέας.
Τα τρώμε
Κυρίως ψητά ή σε σούπες, αλλά συνοδεύουν πολύ ωραία και το κοτόπουλο, το χοιρινό ή τα θαλασσινά.

Πορτσίνι ή Βασιλικά (ή καλογεράκια ή βωλίτες)
Υπάρχουν περισσότερα από 25 είδη. Έχουν άρωμα κάστανου και φουντουκιού και γεύση που θυμίζει κρέας.
Τα τρώμε
Τηγανητά και ψητά ή σοτέ με σκόρδο. Είναι από τα πιο γευστικά μανιτάρια και συνδυάζονται υπέροχα με ζυμαρικά, ρύζι και κρέας.

Πορτοµπέλο (ή αγαρικά ή πρόβεια ή κοπρίτες)
Είναι γνωστά για τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες και επιπλέον μας δίνουν αρκετό σελήνιο.
Τα τρώμε
Θυμίζουν κρέας στη γεύση, γι’ αυτό και συχνά το αντικαθιστούν σε φαγητά όπως η μαγειρίτσα. Γίνονται, επίσης, ωραία ψητά ή τηγανητά συνοδευμένα με ελαιόλαδο. Αν είναι αρκετά μεγάλα, γίνονται και γεμιστά.

Σιτάκε (Shiitake)
Είναι γνωστά εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Ασία. Περιέχουν πολυσακχαρίτες από αυτούς που θεωρείται ότι βοηθούν στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και, επίσης, συστατικά που συμβάλλουν στη μείωση των λιπιδίων στο αίμα.
Τα τρώμε
Τηγανητά.

Τρούφες (μαύρες και άσπρες)
Σπάνια και πολύ ακριβά μανιτάρια, με χαρακτηριστική δυνατή γεύση. Διατηρούνται στην κατάψυξη για 6 μήνες, χωρίς να χάσουν την ιδιαίτερη γεύση τους και το λεπτό άρωμά τους, αν τις τυλίξουμε σε αλουμινόχαρτο και μετά τις βάλουμε σε μια πλαστική σακούλα.
Τα τρώμε
Συνοδεύουν κρεατικά και πουλερικά, αλλά τρώγονται και ωμές, τριμμένες ή σε λεπτά κομμάτια. Αρωματίζουν όμως και ζυμαρικά, ρύζι ή πατάτες.

Κανθαρέλες(ή κανθαρίσκοι ή κιτρινούσκες ή καΐτσες ή γαλέτες ή νερατζάκια)
Πρόκειται για σπάνια άγρια μανιτάρια με πολύ πλούσια γεύση, που θυμίζει βερίκοκο ή νεράντζι.
Τις τρώμε
Με βούτυρο ή κρέμα γάλακτος. Ταιριάζουν πολύ με πουλερικά και αρνί. Στη Βόρεια Ελλάδα τα κάνουν και γλυκό του κουταλιού.

Μορχέλες (ή μουρτσέκια ή αρτζιμπούρτζια ή κουκουνάρες ή κουζούκια ή κουκομέλες ή λαγόρτια ή μουρτσάρια)
Είναι πορτοκαλί, αλλά υπάρχει και μία σπάνια μαύρη ποικιλία. Είναι από τα πιο ακριβά μανιτάρια και έχουν φίνα γεύση, που θυμίζει συκώτι.
Τα τρώμε
Είναι ιδανικά για σος και σούπες. Αν είναι μεγάλα, γίνονται και γεμιστά.

Τα αποξηραµένα

Οι ποικιλίες των αποξηραμένων μανιταριών που είναι πιο διαδεδομένες στην ελληνική αγορά είναι τα βασιλομανίταρα (Πορτσίνι), οι μορχέλες, οι κανθαρέλες και τα σιτάκε.
Προσοχή! Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι 500 γρ. αποξηραμένων μανιταριών ισοδυναμούν με 5 κιλά φρέσκων.

Tip: Το μανιτάρι των παραμυθιών με το κόκκινο καπέλο και τα άσπρα πουά είναι το amanita muscaria, ένα άγριο μανιτάρι με παραισθησιογόνο δράση.

Τα σπάνια

Στην Eλλάδα βρίσκουμε και πολλά άλλα είδη άγριων μανιταριών (αποξηραμένων ή φρέσκων), όπως τα χτενάκια, τα Αγιωργίτικα, το «κέρας της Αμάλθειας», τα «αυγά του Καίσαρα» ή ντουντουκέ ή μιαλένια ή αυγά (πρόκειται για σπάνια μανιτάρια), τα ζαρκαδίσια ή τσιουκρίκια ή αδραχτίτσες κ.ά.

Τα βιολογικά

Βιολογικά μπορούμε να βρούμε καλλιεργημένα μανιτάρια πλευρώτους, άσπρα μανιτάρια, τρούφες, αλλά και άγρια μανιτάρια, όπως τα σιτάκε, το «κέρας της Αμάλθειας», τα βασιλομανίταρα, οι κανθαρέλες και οι μορχέλες.

SOS: ΜΑΖΕΥΕ ΟΣΑ ΞΕΡΕΙΣ!

Στα άγρια μανιτάρια, η διάκριση των βρώσιμων από τα δηλητηριώδη είναι εξαιρετικά δύσκολη και δεν υπάρχουν ασφαλείς οδηγίες για κάποιον που δεν ξέρει να τα ξεχωρίζει μετά βεβαιότητας. Μερικές δεκάδες ειδών είναι τοξικά, ενώ κάποια από αυτά μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και θάνατο. Θέλει, λοιπόν, ιδιαίτερη προσοχή κατά τη συλλογή, γιατί πολύ συχνά είδη που είναι δηλητηριώδη μοιάζουν αρκετά με τα βρώσιμα, ενώ ακόμα και αυτά τα ίδια τα αβλαβή παίρνουν διάφορες μορφές από την εμφάνιση μέχρι την ωρίμανσή τους, πράγμα που είναι πιθανό να οδηγήσει σε λάθη. Εδώ ταιριάζει μία σοφή λαϊκή ρήση που λέει: «Χόρτα μάζευε όσα βλέπεις, μανιτάρια όσα ξέρεις».
Αυτό το ξέρατε; Στην Ελλάδα, και κυρίως στη δυτική Μακεδονία, υπάρχουν λέσχες μανιταροσυλλεκτών, όπου γίνεται ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών, ενώ συχνά διοργανώνονται σχετικοί διαγωνισμοί και γιορτές.

ΥΨΗΛΗ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ

Τα μανιτάρια μάς δίνουν πολύ λίγες θερμίδες (23 kcal ανά 100 γρ.) και καθόλου λιπαρά. Περιέχουν πολύ νερό και έτσι μας χορταίνουν ευκολότερα, χωρίς βέβαια να μας παχαίνουν. Μας δίνουν κάλιο, φώσφορο, χαλκό, ψευδάργυρο, σελήνιο, φυλλικό οξύ, πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, τα μανιτάρια έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες (ειδικά όσον αφορά τον καρκίνο του μαστού) και βοηθούν γενικότερα στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού.

ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΜΑΣ

Τα φρέσκα Διατηρούνται σχεδόν 2 εβδομάδες από την ώρα που θα κοπούν. Μπορούμε να τα τυλίξουμε με μια υφασμάτινη πετσέτα ή να τα φυλάξουμε σε μία χάρτινη σακούλα στο ψυγείο. Κακή ιδέα είναι να τα κλείσουμε σε τάπερ ή σε πλαστική σακούλα, γιατί θα χαλάσουν πολύ γρήγορα.
➜ Πριν τα μαγειρέψουμε, δεν χρειάζονται υπερβολικό πλύσιμο, αλλά σίγουρα θα πρέπει να τα στεγνώσουμε καλά, απαλά με μια πετσέτα ή αφήνοντάς τα σε ένα σουρωτήρι για να στραγγίξουν.
➜ Για να μη μαυρίσουν, μπορούμε να τα ραντίσουμε με λεμόνι. Της κονσέρβας Δεν χρειάζονται προετοιμασία πριν από το μαγείρεμα.
➜ Το υγρό στο οποίο συντηρούνται είναι σκόπιμο να πετάγεται. Τα αποξηραμένα Πρέπει να μείνουν για 20΄ σε χλιαρό νερό (με αλάτι ή κρασί) για να μαλακώσουν.
➜Το υγρό στο οποίο μαλακώνουν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως συστατικό σε σάλτσες ή άλλα φαγητά.

INFO Όταν διαλέγουμε μανιτάρια, θα πρέπει να προσέχουμε να είναι σφιχτά, καθαρά και με αρκετή σάρκα και όχι πολύ λεπτά και μαραμένα ή να έχουν βαρύ άρωμα αμμωνίας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΝ κ. χαρη Δημοσθενόπουλο, κλινικό διαιτολόγο-βιολόγο, και την κ. Συμέλα Παπαδοπούλου, σεφ.

Πηγή
http://vita.dolnet.gr/html/ent/467/ent.12467.asp
Διαβάστε περισσότερα...

Ν.Γ. Μιχαλολιάκος: Δηλώσεις σε ΑΝΤ1

Πηγή
http://xryshaygh.wordpress.com/2010/10/24/%CE%BD-%CE%B3-%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CF%841/
Διαβάστε περισσότερα...

Test Υποψήφιων Οδηγών

Οι ερωτήσεις των test είναι οι επίσημες ερωτήσεις από το Υπουργείο Μεταφορών.

Αν "περάσετε" τα test της κατηγορίας που σας ενδιαφέρει, σημαίνει ότι έχετε απαντήσει τουλάχιστον μια φορά σε κάθε πιθανή ερώτηση που μπορεί να επιλεγεί για τις θεωριτικές εξετάσεις του Υπουργείου..

(Κατηγορίες: Α, Β, Γ, Δ)

"
Κατηγορία Α'