ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ: Πίνδαρος (522 π.Χ. - 448 π.Χ.)

Ο μεγαλύτερος λυρικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδος. Γεννήθηκε στο 522 π.Χ. στις Κυνός Κεφαλές των Θηβών και ήταν υιός του Δαϊφάντου και της Κλεοδίκης. Είχε σαν δασκάλους, στη μουσική τους Αθηναίους Αγαθοκλέα και Απολλόδωρο, στη δε ποιητική τέχνη την Μύρτιδα. Την ποιήτρια Κόριννα την είχε μάλλον σαν ανταγωνίστρια, λέγεται δε πως σ’ ένα διαγωνισμό τον νίκησε. Εικοσαετής έκανε την εμφάνισή του σαν ποιητής στο κοινό.

Τα μεγάλα κατορθώματα των Ελλήνων κατά των Περσών περιέργως δεν τον συγκίνησαν πνευματικά, όπως τον Αισχύλο και τον Σιμωνίδη. Αργότερα όμως εξύμνησε τις λαμπρές υπηρεσίες των Αθηναίων σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, οι δε Αθηναίοι τον τίμησαν και του δώρισαν το ποσόν των μυρίων δραχμών. Ταχέως η φήμη του ποιητή διαδόθηκε, για να λάβει το χαρακτηρισμό του εθνικού ποιητή, όπως ο Σιμωνίδης. Σ’ αυτό συντέλεσαν οι μεγάλοι πανελλήνιοι αγώνες, στους οποίους συνήθιζε να παρευρίσκεται, και χάρις στους οποίους συνήψε σχέσεις με τους ευγενείς οίκους όλων των πόλεων. Πολλές φορές μάλιστα συνόδευσε και τους νικητές αθλητές στην πατρίδα τους, για να διευθύνει εκεί ο ίδιος τη νικητήρια πομπή της υποδοχής.

Η πατρίδα του Πινδάρου Βοιωτία εθεωρείτο παροιμιώδες σύμβολο του στενού τοπικισμού, της επαρχιώτικης νοοτροπίας και των καθυστερημένων ιδεών. Τίποτα από τα συνταρακτικά γεγονότα της εποχής δεν επηρέασε τους Θηβαίους, που ήταν εχθροί σε κάθε νέο πνεύμα κι εξακολουθούσαν να πιστεύουν πως η καταγωγή τους ανάγεται εις τους θεούς και πως ο λαός ήταν κάτι άξιο περιφρονήσεως. Μεγαλωμένοι με τέτοιες παραδόσεις, οι μεγαλοκτηματίες επιδίδονταν σε θεάματα, αγωνίσματα, διασκεδάσεις και τελετές. Αρετή γι’ αυτούς ήταν η σωματική δύναμη, η ομορφιά, ο πλούτος. Αυτά όλα διέγραψαν ασφαλώς και τον χαρακτήρα του ποιητή. Γι’ αυτό και προπάντων οι λαμπρές εκδηλώσεις βρήκαν στον Πίνδαρο τον πιο κατάλληλο υμνωδό.

Επισκέφθηκε τη Σικελία, φιλοξενήθηκε στην Αυλή του Ιέρωνα, και έψαλε τη μεγαλοπρεπή έκρηξη της Αίτνας του 472. Είχε πάντα στενές σχέσεις με τα Ιερατεία και ιδιαίτερα με τους ιερείς των Δελφών, τη σοφία των οποίων εξυμνούσε στα άσματά του. Ο Πίνδαρος πέθανε σε βαθύ γήρας, πιθανώς στα 448, στο Άργος και, ως λέγεται, μέσα στο θέατρο και στην αγκαλιά του αγαπημένου του φίλου Θεοξένου. Στη Θήβα, όπου μετακομίσθηκαν τα οστά του, οι κάτοικοι, μέχρι την εποχή του Παυσανία, έδειχναν περήφανοι τον τάφο του ποιητή τους, καθώς και τα ερείπια της οικίας του, την οποία και μόνο εξαίρεσε ο Αλέξανδρος από τη γενική καταστροφή της πόλεως.

Η μούσα του Πινδάρου εξύμνησε θεούς, ήρωες και αθλητές, με επινίκια, εγκώμια και θρήνους. Οι αρχαίοι γραμματικοί συγκέντρωσαν και κατέταξαν την ποίησή του σε 17 βιβλία. Εν τούτοις, από αυτά σώθηκαν μόνο τα επινίκια, μερικά αποσπάσματα ενός διθυράμβου για την έκλειψη του ηλίου στα 463 και δύο χαριτωμένα τραγούδια για τις ιερόδουλες της Κορίνθου και τον ωραίο Θεόξενο.

Ο Πίνδαρος συνέθεσε χορικές ωδές αρκετών τύπων. Σύμφωνα με τους βιογράφους της ύστερης αρχαιότητας αυτές οι ωδές ταξινομήθηκαν από τους λόγιους της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας σε είδη:

• Ύμνοι, 1 βιβλίο
• Παιάνες, 1 βιβλίο
• Διθύραμβοι, 2 βιβλία
• Προσωδία, 1 βιβλίο
• Παρθένια, 3 βιβλία, (περί των νεαρών γυναικών)
• Υπορχήματα 1 βιβλίο, (υποστηρικτικά χορού)
• Εγκώμια, 1 βιβλίο
• Θρήνοι, 1 βιβλίο
• Επινίκια, 4 βιβλία

Από αυτό το εκτενές corpus μόνον οι επινίκιες ωδές έχουν διασωθεί πλήρεις. Οι υπόλοιπες είναι γνωστές μόνον από παραπομπές άλλων συγγραφέων ή σπαράγματα παπύρων που ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο.

Διάφορα ρητά του μεγάλου Πινδάρου

Ανακάλυψε τι δυνατότητες έχεις και χρησιμοποίησε τες .

Οι αιτίες του πολέμου είναι το χρυσάφι.

Η ευτυχία έχει όχι μικρό φθόνο.

Η αρετή λάμπει ολκάθαρα.

Όταν η καρδιά χαίρεται το πρόσωπο είναι θαλερό.

Ο άνθρωπος είναι όνειρό μιάς σκιάς.

Η αρετή που επαινείται μεγαλώνει σαν το σίδερο.

Ακόνιζε πάντα την γλώσσα σου στο ακόνι της αλήθειας.

Το έθιμο είναι ο βασιλιάς όλων.

Όποιος με την δική του προσπάθεια βρει τον δρόμο της αλήθειας, θα έχει την ευλογία των Θεών.

Ανάλογα με τις εποχές υπάρχουν ρεύματα βίαιων ανέμων.

Όταν η ευτυχία του ανθρώπου είναι υπερβολική δεν αρκεί πολύ καιρό.

Ο νόμος είναι ο Βασιλιάς και των θνητών και των αθανάτων.

Η πείρα μας δείχνει την αρετή μέσα στην οποία καθένας από εμάς διαπρέπει.

Υπάρχει και ένα άλλο πράγμα αναγκαίο στην ανθρώπινη φύση κι αυτό είναι να αρκείσαι στην τύχη του παρόντος.

Ο χρόνος για δράση είναι περιορισμένος.

Ο χρόνος άπιστος κρέμεται πάνω από τον άνθρωπο.

Όλα γιατρεύονται, φτάνει να μην χαθεί η ελευθερία.

Μην παραχαϊδεύεις τις λύπες.

Αξίζει στον άνδρα να τρέφει γενναίες ελπίδες.

Κανένας ποτέ στην Γη δεν βρήκε σίγουρο σημάδι από τους ουρανούς για το μέλλον του.

Να χαίρεσαι τα δώρα της νίκης είναι το πρώτο ευεργέτημα, να ακούς να εξυμνούν τους επαίνους της είναι το δεύτερο.

Να είσαι παιδί με τα παιδιά, άνδρας με τους άνδρες, γέρος με τους γέροντες και να προσαρμόζεσαι σε όλες τις ηλικίες της ζωής, αυτό είναι το ταλέντο του σοφού.

Πηγή
http://logioshermes.blogspot.com/2011/07/522-448.html
http://anti-ntp.blogspot.com/2011/07/522-448.html
Διαβάστε περισσότερα...

Βασίλειες εφημερίδες του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ένα από τα γοητευτικότερα και πιο όμορφα κομμάτια της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας είναι αναμφισβήτητα η ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του νεαρού βασιλιά που από την πρώτη στιγμή της ζωής του βρέθηκε μέσα σε μία σύνθεση από "συμπτώσεις" και θείες διαταγές, σχετικά με την πορεία και το μέλλον του. Η μετέπειτα ιστορία του και το ανυπέρβλητο κατόρθωμά του δικαίωσαν τα σημάδια που συντρόφευσαν τη στιγμή της γέννησης του.
Ένα μοναδικό ντοκουμέντο εκείνων των σχεδόν μυθικών ημερών που επέζησε μέχρι σήμερα μόνο μέσα από τα λόγια των αρχαίων συγγραφέων είναι οι «Βασίλειες Εφημερίδες», τα ημερήσια φύλλα πλήρους καταγραφής των όσων συνέβαιναν καθημερινά στο απέραντο τότε βασίλειο της Μακεδονίας. Η «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως», θα λέγαμε σήμερα, της εποχής εκείνης, μία επίσημη και λεπτομερής παρουσίαση των καθημερινών γεγονότων του πολιτικού κόσμου του κράτους του Αλεξάνδρου και μαζί η πιο πλήρης ιστορία και η πιο αυθεντική πηγή για εκείνες τις ώρες που σημάδεψαν ανεξίτηλα και συνεχίζουν να σημαδεύουν ολόκληρο τον κόσμο.
Πριν ακόμα ο στρατός των Πανελλήνων -«πλην των Λακεδαιμονίων»- περάσει τον Ελλήσποντο, πίσω στην Πέλλα, ο Αλέξανδρος είχε οργανώσει την υπηρεσία εκείνη που θα δημιουργούσε καθημερινά τις «Βασίλειες Εφημερίδες», τις«Εφημερίδες του βασιλιά Αλέξανδρου». Επικεφαλής αυτής της εταιρείας ενημέρωσης και καταγραφής διορίστηκε από τον ίδιο τον Αλέξανδρο ο Ευμένης ο Καρδιανός, ο αρχιγραμματέας του και ο βοηθός του Διόδοτος ο Ερυθραίος. Περιεχόμενο των φύλλων αυτών δεν ήταν μόνο τα επίσημα στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα της ημέρας, αλλά και καθαρά προσωπικές ασχολίες του βασιλιά ή σπουδαίες ακροάσεις και στρατιωτικές διατάξεις, οικονομικά του κράτους κ.ά. Κάθε αντίγραφο των εφημερίδων φυλάσσονταν στο προσωπικό αρχείο του βασιλιά, το λεγόμενο «γαζοφυλάκιον». Φαίνεται ότι αργότερα, μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, όσα γράφτηκαν την εποχή εκείνη στις«Βασίλειες Εφημερίδες» διασκευάστηκαν και αναδημοσιεύτηκαν για να γίνουν γνωστά στο ευρύ κοινό με τη μορφή ενός διηγήματος, μίας λαϊκής αφήγησης για ένα μεγάλο βασιλιά.
Συγγραφέας ο οποίος επικαλείται συχνά τη μαρτυρία των Εφημερίδων είναι ο Αρριανός (95-180). Ο Αρριανός, στο εφτάτομο έργο του «Αλεξάνδρου Ανάβασις», επαναλαμβάνει σε πολλά σημεία της αφηγήσεως του πως «αι βασίλειοι εφημερίδες ώδε έχουσι» φανερώνοντας με τα λόγια αυτά μία από τις πηγές του έργου του. Απ’ όλους τους ιστοριογράφους του Αλεξάνδρου μόνο ο Αρριανός κάνει σαφή αναφορά σ’ αυτές. Ο ίδιος αναφέρει, από τις πρώτες σελίδες του έργου του, πως στηρίχτηκε στο έργο του Αριστόβουλου, του μηχανικού του Αλεξάνδρου και του Πτολεμαίου, του στρατηγού και μετέπειτα βασιλιά της Αιγύπτου. Αυτούς τους δύο θεωρεί ο Αρριανός τους πιο αξιόπιστους από τους πολλούς που θέλησαν να καταγράψουν τη μεγαλειώδη πορεία προς την Ανατολή. Για τον Αλέξανδρο έγραψαν ακόμη ο ναύαρχος Νέαρχος, ο φιλόσοφος Ονησίκριτος, ο Αναξιμένης, ο Μαρσύας, ο Χάρης κ.ά. κανένα όμως από τα έργα αυτά δεν έχει διασωθεί. Το έργο του Αρριανού είναι σύγχρονο με το έργο του Πλουτάρχου, ο οποίος στους «Παράλληλους Βίους» εξιστορεί τη ζωή του Μακεδόνα βασιλιά παράλληλα με τη ζωή του Ιουλίου Καίσαρα, χωρίς όμως να συγκρίνει, όπως κάνει σε όλους τους άλλους Βίους, τους δύο άνδρες.
Τέλος στην Αρχαία Ελληνική λογοτεχνία αναφέρεται και κάποιο ιστορικό έργο με τον τίτλο «Εφημερίς Τρωικού Πολέμου» που αποδίδεται σε κάποιον Κρητικό με το όνομα Δίκτυ και οι οποίες φυλάσσονταν στις Αιγές, στην παλιά πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους, εκεί όπου παραδοσιακά θάβονταν οι βασιλείς.
Από τις Εφημερίδες του Αλεξάνδρου και τα πρώτα έργα που είχαν γραφτεί γι’ αυτόν και τη μακεδονική εκστρατεία στην Ασία τίποτα δεν έχει σωθεί. Δεν γνωρίζουμε αν οι εφημερίδες αυτές και το υπόλοιπο προσωπικό αρχείο του βασιλιά τοποθετήθηκαν μαζί με το νεκρό Αλέξανδρο στον τάφο του. Όπως η ιστορία αναφέρει, η σωρός του μέσα σε μία μεγαλοπρεπή άμαξα θα ερχόταν στην Ελλάδα για να ταφεί δίπλα στους άλλους Μακεδόνες βασιλείς. Μα στο δρόμο ο Πτολεμαίος άρπαξε το νεκρό σώμα του βασιλιά του και το μετέφερε στην Αίγυπτο. Εκεί όπου ίσως να αναπαύεται μέχρι σήμερα.
Αν κάποια στιγμή οι «Βασίλειες Εφημερίδες» του Αλεξάνδρου έρθουν στο φως, όσο ουτοπική και αν φαντάζει αυτή η σκέψη, η ανακάλυψη τους θα αποτελέσει αφορμή να ξαναγράψουμε σήμερα, δύο χιλιάδες χρόνια μετά, τη μακεδονική εκστρατεία έτσι όπως μας τη διηγείται, όχι κάποιος αξιόπιστος ιστορικός, αλλά ο ίδιος ο βασιλιάς της.


Πηγή
http://enneaetifotos.blogspot.com/2011/07/blog-post_8469.html

Διαβάστε περισσότερα...

Αρχιπέλαγος : Όταν δείτε τις μέδουσες...

Άνοιγμα

Πηγή
http://www.archipelago.gr/LinkClick.aspx?fileticket=njpZr-F5jzI%3d&tabid=135

Διαβάστε περισσότερα...

Diesel: Θα αναστηλώσει τη γέφυρα Rialto στη Βενετία

Μόδα που στηρίζει

Μετά τον εκατομμυριούχο πρόεδρο της Tod’s Diego Della Valle o οποίος πριν από λίγους μήνες πρόσφερε 35 εκατομμύρια δολάρια για την αποκατάσταση του Κολοσσαίου στη Ρώμη, ένα άλλο διάσημο brand αυτό της Diesel, αποφάσισε ν’ακολουθήσει τα βήματά του, σώζοντας ένα ακόμη διάσημο μνημείο, όχι από τους μονομάχους… αλλά από τη φθορά που προκαλούν οι τουρίστες!

Συγκεκριμένα ο ιδρυτής της Diesel, Renzo Rosso, προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει τις εργασίες αποκατάστασης της διάσημης γέφυρας Rialto, στη Βενετία. Η γέφυρα του 16ου αιώνα, αποτελεί ένα από τα διασημότερα μνημεία στην Ιταλία, με 20 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο ν’αφήνουν τα ίχνη τους πάνω στα εύθραυστα πλέον μάρμαρά της.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Corriere Della Sera, τις επόμενες ημέρες αναμένεται ν’ανακοινωθεί το ύψος της χορηγίας που θα προσφέρει ο Rosso, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πλουσιότερους και πλέον επιτυχημένους ιταλούς επιχειρηματίες. Η γέφυρα Rialto, η οποία βρίσκεται στο Grand Canal, ολοκληρώθηκε το 1592, ενώ στην πρόσφατη ιστορία, για δεκαετίες η Βενετία επωφελούνταν από έναν ειδικό νόμο σύμφωνα με τον οποίο η Ρώμη χορηγούσε έξτρα κεφάλαια για τη συντήρηση σε παλάτια και κανάλια. Όταν η κυβέρνηση του Silvio Berlusconi μείωσε τα χρήματα, οι αρχές άρχισαν να φλερτάρουν με τις ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις για ν’αντιμετωπίσουν το έλειμμα. Σήμερα λοιπόν, πολλά palazzi και εκκλησίες συνεχίζουν να στέκονται στη θέση τους, χάρη στην οικονομική υποστήριξη μεγάλων οίκων όπως οι Βulgari, Louis Vuitton, Prada, καθώς και από ένα ίδρυμα που έχει δημιουργήσει ειδικά για αυτό το σκοπό ο Francois Pinault, o διάσημος γάλλος δισεκατομμυριούχος πολυτελών ειδών και συλλέκτης έργων τέχνης.

Πηγή
http://www.stylista.gr/style/fashion-news/6698~Diesel-8a-anasthlwsei-th-gefyra-Rialto-sth-Benetia~article
Διαβάστε περισσότερα...