Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Ο καπετάνιος που δεν ήθελε τον Παπανδρέου!

Συνέβη το Σάββατο 21 Ιουλίου. Ο καπετάνιος του ιπτάμενου δελφινιού που εκτελούσε το δρομολόγιο Πυθαγόρειο – Κως, παραιτήθηκε αμέσως μετά την εκτέλεση του δρομολογίου «για λόγους ευθιξίας» όπως αναφέρει ο ίδιος στο enikos.gr, γιατί ανάμεσα στους επιβάτες του πλοίου ήταν ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου.

Όπως αναφέρει ο ίδιος «θόλωσε» όταν το πλήρωμα του ανέφερε ότι ανάμεσα στους επιβάτες ήταν ο πρώην πρωθυπουργός με την σύζυγο του. «Πρέπει να το κατάλαβε γιατί όταν με είδε στο σαλόνι, προσπάθησε να κρυφτεί, όπως κάνουν οι μαθητές, πίσω από αυτόν που καθόταν μπροστά του».

Ο Νίκος Χατζηνάκης  χρειάστηκε μερικά λεπτά «για να συνέλθει» και για αυτό βγήκε έξω από το πλοίο, ωστόσο όπως ισχυρίζεται ο ίδιος το δρομολόγιο εκτελέστηκε κανονικά.


Αμέσως μετά, δήλωσε στην πλοιοκτήτρια εταιρεία την παραίτησή του, η οποία έγινε αποδεκτή.


 Το enikos.gr επικοινώνησε την πλοιοκτήτρια εταιρεία. Ο Γιώργος Ντινόρης, μέτοχος της εταιρείας, επιβεβαιώνει ότι η παραίτηση του πλοιάρχου έγινε αποδεκτή, ωστόσο η εκδοχή του για το περιστατικό είναι διαφορετική από αυτή του καπετάνιου, καθώς ισχυρίζεται ότι ο καπετάνιος προσπάθησε να διώξει τον πρώην πρωθυπουργό από το πλοίο.


Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

I AM GREEK AND I WANT TO GO HOME

Ένα συγκλονιστικό βίντεο! Μια από τις Καρυάτιδες που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο σπάει τη σιωπή χιλιάδων χρόνων και ζητά την επιστροφή της στα πάτρια εδάφη...
"Είμαι Ελληνίδα και θέλω να επιστρέψω σπίτι" είναι ο τίτλος του εκπληκτικού βίντεο που κάνει το γύρο του διαδικτύου.
Η προσπάθεια αυτή, φέρει την υπογραφή του φωτογράφου και μουσικού, Άρη Καλογερόπουλου, που ηγείται της καμπάνιας για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.

Απολαύστε το εξαιρετικό βίντεο...








Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Αιτωλικό: Σοβαρά επεισόδια, πυροβολισμοί και τραυματισμοί

Νέα εξαιρετικά σοβαρά επεισόδια με πυροβολισμούς και τραυματισμούς σημειώθηκαν εχθές αργά το βράδυ Παρασκευής στο Αιτωλικό ανάμεσα σε κατοίκους του Αιτωλικού και τους ρομά.

Μετά τα νέα σοβαρά επεισόδια και τον καταιγισμό των πυροβολισμών στο σημείο, όπου οι ρομά είχαν κάνει μπλόκο, οι αστυνομικές δυνάμεις εξακολουθούν να είναι σε πλήρη επιφυλακή.

Οι τραυματίες από τους πυροβολισμούς είναι συνολικά τρεις, ένας εκ των οποίων πιο σοβαρά, αφού πυροβολήθηκε στα πλευρά και την κοιλιακή χώρα και οδηγήθηκε στο χειρουργείο, ενώ πιθανότατα να χρειαστεί νοσηλεία του σε ΜΕΘ.


 Όσο για την αστυνομία που δέχτηκε έντονες επικρίσεις από μερίδα κατοίκων επειδή δεν προχώρησε σε επέμβαση, αναμένεται να προχωρήσει το πρωί σε προσαγωγές υπόπτων ρομά, αφού ήδη έχει συλλέξει στοιχεία σε βάρος ατόμων που πυροβολούσαν. Παράλληλα δεν αποκλείεται να γίνει και επιχείρηση στον οικισμό των τσιγγάνων, αφού το Αιτωλικό παραμένουν δυο διμοιρίες των ΜΑΤ καθώς και δυνάμεις της ΟΠΚΕ από Μεσολόγγι, Αγρίνιο και Πάτρα.
Δείτε την εικόνα που κατέγραψε το agriniopress, την ώρα που νεαρός ρομά από μπαλκόνι οικίας στο Αιτωλικό, πυροβολεί κατά πολιτών και αστυνομικών στο Αιτωλικό, την ώρα των σοβαρών επεισοδίων , κοντά στα μεσάνυχτα

Η εικόνα είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Tα μεσάνυχτα περίπου,  στο σημείο του μπλόκου των ρομά, στον δρόμο Αιτωλικό – Αστακός,  φτάνουν δυνάμεις της ΟΠΚΕ και  από πίσω ακολουθούν περίπου 50 άτομα, που βρίζουν και χειρονομούν κατά των ρομά.
Εκείνη την στιγμή ακούγονται συνεχείς πυροβολισμοί, που όπως φαίνεται από την εικόνα προέρχονται από μπαλκόνι μονοκατοικίας. Στο 0:25 του video ανάβει το φως στο μπαλκόνι και φαίνεται καθαρά ένας νεαρός με λευκή μπλούζα που κρατά το όπλο προτεταμένο προς τους αστυνομικούς και τους κατοίκους.









 Πηγή





Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Ανιχνεύθηκε καρκίνος του δέρματος σε ψάρια για πρώτη φορά!

 Προβληματισμό και μεγάλη εντύπωση έχει προκαλέσει στην επιστημονική κοινότητα η είδηση ότι για πρώτη φορά ανιχνεύθηκε καρκίνος του δέρματος σε ψάρια.

Η διαπίστωση έγινε από μελέτη επιστημόνων που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση PLoS One και αποκαλύπτει ότι το 15% του πληθυσμού της πέστροφας στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας πάσχει από καρκίνο του δέρματος.

Η ανακάλυψη έγινε εντελώς τυχαία από ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιων Επιστημών της Αυστραλίας, οι οποίοι μελετούσαν τα θηράματα των καρχαριών στην περιοχή και κυρίως τις πέστροφες των κοραλλιών.



Στο πλαίσιο της έρευνας τους έβλεπαν συνεχώς περίεργα μαύρα σημάδια στο δέρμα των ψαριών, που κανονικά θα έπρεπε να έχουν λαμπερό πορτοκαλί χρώμα, με αποτέλεσμα να ζητήσουν τη βοήθεια Βρετανών ερευνητών από το πανεπιστήμιο του Newcastle, που μελετούσαν τις ασθένειες των κοραλλιών στην περιοχή.

Αν και αρχικά εκτιμήθηκε ότι τα μαύρα σημάδια οφείλονταν σε κάποια μόλυνση, η εξέταση του ιστού των ψαριών αποκάλυψε κάποιους σχηματισμούς που έμοιαζαν με όγκους. Η σύγκριση των δειγμάτων με ψάρια που απέκτησαν, τεχνητά, μελάνωμα, στο πλαίσιο εργαστηριακών πειραμάτων αποκάλυψε κάτι που προκάλεσε έντονη έκπληξη στους επιστήμονες: τα δείγματα ήταν πανομοιότυπα, που σημαίνει ότι οι πέστροφες των κοραλλιών προσβάλλονται από καρκίνο του δέρματος λόγω της υπεριώδους ακτινοβολίας.

Πηγή: econews

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

To τέρας μέσα μας: Το διαβόητο πείραμα του Μίλγκραμ

 Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.

Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων.

Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών. Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή –που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών.
Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.



 Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη. Χώριζε τους φοιτητές σε ζεύγη και –μετά από μια εικονική κλήρωση- ο ένας έπαιρνε το ρόλο του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου». Ο έκπληκτος «μαθητευόμενος» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Έπειτα του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων.
Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!». Πίσω από το «δάσκαλο» στεκόταν ο πειραματιστής, ο υπεύθυνος του πειράματος.

(Και περνάμε σε ενεστώτα για να γίνουμε μέτοχοι της στιγμής.)

«Θα λέτε την πρώτη λέξη από τα ζεύγη στο μαθητευόμενο. Αν κάνει λάθος θα σηκώσετε το πρώτο μοχλό και θα υποστεί ένα ηλεκτροσόκ 15 βολτ. Σε κάθε λάθος θα σηκώνετε τον αμέσως επόμενο μοχλό», λέει ο πειραματιστής και ο «δάσκαλος» αισθάνεται ήδη καλά που δεν του έτυχε στην κλήρωση ο άλλος ρόλος.

Το πείραμα ξεκινάει. Ο «δάσκαλος» λέει τις λέξεις από το μικρόφωνο. Ο «μαθητευόμενος», ήδη τρομαγμένος, απαντάει σωστά, αλλά όχι για πολύ. Μόλις κάνει το πρώτο λάθος ο «δάσκαλος» γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος του λέει να προχωρήσει στο πρώτο ηλεκτροσόκ. Ο «δάσκαλος» υπακούει. 15 βολτ δεν είναι πολλά, αλλά ο «μαθητευόμενος» έχει αλλάξει ήδη γνώμη. Παρ’ όλα αυτά απαντάει σωστά σε άλλη μια ερώτηση, αλλά στο επόμενο λάθος δέχεται 30 βολτ. «Αφήστε να φύγω», λέει ο «μαθητευόμενος» που δεν μπορεί να λυθεί. «Δε θέλω να συμμετάσχω σε αυτό το πείραμα».
 
Ο «δάσκαλος» κοιτάει τον πειραματιστή. Εκείνος του κάνει νόημα να συνεχίσει. Τα βολτ αυξάνονται και τώρα πια ο πόνος είναι εμφανής στο πρόσωπο του «μαθητευόμενου», που εκλιπαρεί να τον αφήσουν ελεύθερο. Στα 200 βολτ ταρακουνιέται ολόκληρος. Ο «δάσκαλος» πριν κάθε ηλεκτροσόκ γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος, με σταθερή φωνή, του λέει ότι το πείραμα πρέπει να συνεχιστεί.

Ο «δάσκαλος» συνεχίζει να βασανίζει έναν άγνωστο, έναν απλό φοιτητή που κλαίει, ζητάει τη βοήθεια του Θεού και παρακαλεί να τον λυπηθούν. Δεν μπορεί πια να απαντήσει στις ερωτήσεις, αλλά ο πειραματιστής λέει στο «δάσκαλο»:
«Τη σιωπή την εκλαμβάνουμε ως αποτυχημένη απάντηση και συνεχίζουμε με την τιμωρία».
 
Στα 345 βολτ ο «μαθητευόμενος» τραντάζεται ολόκληρος, ουρλιάζει και χάνει τις αισθήσεις του. Ο «δάσκαλος», ιδρωμένος και με τα χέρια του να τρέμουν, κοιτάει τον πειραματιστή. «Μην ανησυχείτε», λέει εκείνος, «το πείραμα είναι απολύτως ελεγχόμενο... Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό». «Μα είναι λιπόθυμος», λέει ο «δάσκαλος». «Δεν έχει καμιά σημασία. Το πείραμα πρέπει να ολοκληρωθεί. Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό». Πόσοι από τους εθελοντές έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;

Πριν ξεκινήσει το πείραμα του ο Μίλγκραμ είχε κάνει μια «δημοσκόπηση» ανάμεσα στους ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους, ρωτώντας ‘τους τι ποσοστό των εθελοντών θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό. Σχεδόν όλοι απάντησαν ότι κανείς δε θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό, πέρα ίσως από κάποια άτομα με κρυπτοσαδιστικές τάσεις, καθαρά παθολογικές.
Δυστυχώς έκαναν λάθος.
 
Μόλις το 5% των «δασκάλων» αρνήθηκαν εξ’ αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και αποχώρησαν –συνήθως βρίζοντας τον πειραματιστή.
Το υπόλοιπο 95% προχώρησε πολύ το πείραμα, πάνω από τα 150 βολτ.
Και το 65%... Έφτασε μέχρι τον τελευταίο μοχλό, τα πιθανότατα θανατηφόρα 450 βολτ!

Που έγκειται η φάρσα;
Ο «μαθητευόμενος» δεν ήταν φοιτητής, αλλά ηθοποιός, που είχε προσληφθεί από το Μίλγκραμ για αυτόν ακριβώς το «ρόλο».
Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός ούτε ηλεκτροσόκ. Ο ηθοποιός υποκρινόταν.
Το μοναδικό πειραματόζωο ήταν ο «δάσκαλος».

Όμως τα αποτελέσματα ήταν αληθινά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων θα υπακούσει και θα βασανίσει –ίσως και θα σκοτώσει- έναν άγνωστο του, αρκεί να δέχεται εντολές από κάποιον με κύρος (στην προκειμένη περίπτωση επιστημονικό) και ταυτόχρονα να αισθάνεται ότι δεν τον βαρύνει η ευθύνη για ό,τι συμβεί –αφού εκείνος «απλά ακολουθούσε τις διαταγές».

Και φυσικά οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν όταν μάθουν για αυτό το πείραμα: «Εγώ αποκλείεται να έφτανα ως τον τελευταίο μοχλό».
 
Όμως δείτε τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάθε μέρα. Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που δέχεται να κόψει το ρεύμα από έναν άνεργο ή άπορο, ξέροντας ότι έτσι τον ταπεινώνει, τον υποβάλει σε ένα διαρκές βασανιστήριο και πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, ανήκει στο 65% του τελευταίου μοχλού. Και δεν είναι καθόλου κρυπτοσαδιστής. Απλά ακολουθάει τις εντολές που του έδωσαν.

Ο υπάλληλος του σούπερ-μάρκετ που σου δίνει το χαλασμένο ψάρι και σε διαβεβαιώνει ότι είναι φρέσκο (μιλώ εξ’ ιδίας πείρας, ως αγοραστής) δε σε μισεί, παρότι γνωρίζει ότι μπορεί να πάθεις και δηλητηρίαση. Απλώς ακολουθάει εντολές.

Ο αστυνομικός ο οποίος ραντίζει με χημικά τους διαδηλωτές δεν είναι κρυπτοσαδιστής –αν και πολλοί θα διαφωνήσουν στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Απλώς κάνει τη δουλειά του.

Ο υπάλληλος της εφορίας ή της τράπεζας που υπογράφει την κατάσχεση κάποιου σπιτιού για 1.000 ευρώ χρέος, θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό στο πείραμα. Γιατί υπακούει.

Ο πολιτικός που υπογράφει το μνημόνιο το οποίο οδηγεί ένα ολόκληρο έθνος στην εξαθλίωση του νεοφιλελευθερισμού θα έφτανε μέχρι τον τελευταίο μοχλό. Και αυτός υπακούει, σε εντολές πολύ πιο ισχυρές από εκείνες του πειραματιστή με την άσπρη φόρμα.

Αν όμως δούμε το πείραμα του Μίλγκραμ από την ανθρωπιστική-ηθική του πλευρά (από την πλευρά του 5% που αρνήθηκε να υπακούσει) θα καταλάβουμε ότι κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αν σε διατάζουν να κάνεις κάτι που προκαλεί κακό στον άλλον, στο συμπολίτη σου, σε έναν μετανάστη, σε έναν άνθρωπο (ή σε ένα ζώο, αλλά αυτό περιπλέκει πολύ τα πράγματα, εφόσον συνεχίζουμε να τρώμε κρέας), πρέπει να αρνηθείς να υπακούσεις. Ακόμα κι αν χάσεις το μπόνους παραγωγικότητας, την προαγωγή, την επανεκλογή, τη δουλειά σου.

Μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να αρνηθούμε να υπακούσουμε στις «μικρές» και καθημερινές εντολές βίας –με τις οποίες οι περισσότεροι ασυνείδητα συμμορφωνόμαστε, μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε μια γενικευμένη και μέχρι τέλους πολιτική, κοινωνική, καταναλωτική ανυπακοή, μόνο όταν μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως αυτεξούσιοι άνθρωποι και όχι ως ανεύθυνοι υπάλληλοι, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που μας θέλει υπάνθρωπους, υπάκουους και υπόδουλους.
Και μια τελευταία παρατήρηση:

Τα υποκείμενα του πειράματος του Μίλγκραμ, οι εθελοντές φοιτητές, μάθαιναν από εκείνον ποιος ήταν ο στόχος του πειράματος. Μάθαιναν ότι ο «μαθητευόμενος» ήταν ηθοποιός και ότι δεν είχε ποτέ υποστεί ηλεκτροσόκ. Ο Μίλγκραμ το έκανε αυτό για να τους ανακουφίσει, αλλά πέτυχε το ακριβώς αντίθετο.

Αυτοί οι άνθρωποι, ειδικά το 65% που είχε φτάσει ως τον τελευταίο μοχλό, πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους κυνηγημένοι από τις Ερινύες της πράξης τους. Γιατί συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν τόσο αθώοι και τόσο «καλοί» όσο ήθελαν να πιστεύουν για τον εαυτό τους.
(Περισσότερα για το πείραμα του Μίλγκραμ μπορείτε να διαβάσετε στο υπέροχο βιβλίο της Lauren Slater: «Το κουτί της ψυχής», από τις εκδόσεις Οξύ, μετάφραση Δέσποινα Αλεξανδρή, 2009)

[Πηγή: sanejoker.blogspot.gr]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

OΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

 Eυρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του...

1. Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

2. Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του. 3. Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων...

Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.


 Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1. Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό

τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!

2. Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!

3. Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος! Ο ΧΡΟΝΟΣ είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε, γιατί είναι περιορισμένος. Μπορούμε να δημιουργήσουμε χρήμα, αλλά όχι περισσότερο χρόνο. Όταν αφιερώνουμε χρόνο σε ένα πρόσωπο, του παραχωρούμε ένα μέρος από τη ζωή μας που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αναπληρώσουμε.

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...