Διακοπές : Χανιά: Xειμωνιάτικη επίσκεψη στην Κρήτη

Μια πόλη ξεχωριστή, που προσφέρει διαφορετικές απολαύσεις για κάθε εποχή του χρόνου. Τώρα τον χειμώνα θα ευχαριστηθείτε την ησυχία, την κρητική κουζίνα και τη φιλοξενία και βεβαίως τις βόλτες στα γύρω χωριά

Κείμενο: Κυριακή Βασσάλου, Φωτογραφίες: Αννα Χρυσοστομίδου

Τελικά, είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς για τον τόπο του. Κι ακόμα πιο δύσκολο να εκφραστεί γι' αυτόν μέσα σε λίγες μοναχά γραμμές ή ακόμα και σελίδες...

Κάθε φορά που το καράβι πλησιάζει στο λιμάνι της Σούδας στα Χανιά, μια ευχάριστη αγωνία με κατακλύζει και μια βεβαιότητα ότι για άλλη μια φορά τούτο το ταξίδι θα είναι όμορφο και συνάμα ξεχωριστό. Τα Χανιά άλλωστε, μαζί με την ενδοχώρα του νομού, προσφέρουν τόσες επιλογές και δυνατότητες, άλλες το χειμώνα, άλλες το καλοκαίρι, που πραγματικά εντυπωσιάζουν. Λες και είναι ανεξάντλητα… Για να μην αναφερθούμε στους υπόλοιπους τρεις νομούς της Κρήτης και να χρειαστεί να παρουσιάσουμε τις επιλογές αυτές στο πολλαπλάσιο!

Το ζήτημα για τον επισκέπτη της Κρήτης, και εν προκειμένω του δυτικότερου και ίσως πιο κοσμοπολίτικου νομού της, είναι ο αριθμός των ημερών που έχει στη διάθεσή του, η όρεξη και οι αντοχές για μικρές και μεγαλύτερες βόλτες ή απλώς για ξεκούραση και φαγητό στο βουνό ή τη θάλασσα. Κι αν κάτι δεν κατάφερε αυτή τη φορά να δει ή να κάνει, μικρό το κακό πια. Τα τελευταία χρόνια η απόσταση μεταξύ του Πειραιά και της Σούδας, με τα γρήγορα πλοία που έχουν μπει στη γραμμή, έχει μειωθεί αρκετά. Αυτή δε την περίοδο πραγματοποιούν καθημερινά το ίδιο δρομολόγιο όχι ένα, άλλα δύο υπερσύγχρονα πλοία σε έξι μονάχα ώρες, φέρνοντας τα Χανιά ακόμα και το χειμώνα, πολύ πολύ κοντά.

Στα Χανιά, σε αντίθεση με αρκετά άλλα τουριστικά μέρη της χώρας και δεδομένου ότι τόσο στην πόλη όσο και στα χωριά ζουν και εργάζονται (και αυτή την εποχή μαζεύουν ελιές) πολλές χιλιάδες μόνιμοι κάτοικοι, η ζωή κυλά κανονικά όλες τις εποχές του χρόνου. Οσο για το χειμώνα, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσετε τον τόπο και κυρίως την πόλη στην αυθεντική της μορφή, έχοντας αφαιρέσει από πάνω της εκείνο το τουριστικό προσωπείο που το καλοκαίρι ενίοτε κουράζει.

Η πρώτη επαφή με τη Σούδα δεν πρέπει να σας τρομάξει ούτε να σας απογοητεύσει. Εντάξει, δεν είναι το πιο γραφικό λιμάνι του κόσμου, αλλά σκεφθείτε ότι είναι ένα κεντρικό λιμάνι ενός μεγάλου νησιού που εξυπηρετεί αρκετές από τις ανάγκες του και προσπεράστε το. Εκτός και αν προτιμήσετε να γευτείτε δυο τρεις ή και περισσότερες μπουκιές από την περίφημη μπουγάτσα (με μυζήθρα) του Ιορδάνη, που τα τελευταία χρόνια τον βρίσκετε εκτός από τα Χανιά και στο λιμάνι της Σούδας.

Η συνέχεια προβλέπει να τακτοποιηθείτε στη μονάδα που θα μείνετε και φυσικά να οργανώσετε το χρόνο σας. Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, ακόμα και τριήμερο, είναι βέβαιο ότι δεν θα προλάβετε να κάνετε πολλά πράγματα. Σε τούτο το αφιέρωμα, λοιπόν, αποφασίσαμε να κινηθούμε μέσα στην πόλη, στο κοντινό Θέρισο και σε κάποια χωριά της επαρχίας Αποκορώνου, ολοκληρώνοντας μια πρώτη μεγάλη βόλτα στα χειμωνιάτικα Χανιά, και δίνοντας την υπόσχεση να επανέλθουμε με περισσότερες εναλλακτικές προτάσεις…

Γνωριμία με την πόλη

Τα Χανιά βρίσκονται στη βορειοδυτική Κρήτη, είναι πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού και η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της νήσου, κτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Kυδωνίας. Στο ιστορικό κέντρο της πόλης, όπου και να περπατήσετε θα δείτε μνημεία αλλοτινών και πλέον μακρινών εποχών. Στην Παλιά Πόλη και στο Λιμάνι της σώζονται πολλά κτίρια και συνοικίες που θυμίζουν το πέρασμα των διαφόρων λαών από την περιοχή. Η Xαλέπα και τα Tαμπακαριά στο απόκεντρο της πόλης, ο Tοπανάς και η Oβραϊκή (Εβραϊκή), τα Βενετσιάνικα νεώρια και η ιστορική πλατεία της Σπλάντζιας στην Παλιά Πόλη είναι τα μέρη όπου θα δείτε τις αλληλεπιδράσεις των λαών και των χρόνων.

Αξίζει να δείτε

• Τη Δημοτική Αγορά που εγκαινιάστηκε το 1913 και είναι χτισμένη πάνω στον ισοπεδωμένο βενετσιάνικο προμαχώνα Piatta Forma. Πρόκειται για ένα μεγαλοπρεπές οικοδόμημα σε σχήμα σταυρού, που στεγάζει φούρνους, παντοπωλεία, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, οπωροπωλεία αλλά και μαγαζιά με σουβενίρ και είδη λαϊκής τέχνης. Η Δημοτική Αγορά βρίσκεται στην καρδιά της σύγχρονης πόλης των Χανίων και περιδιαβάζοντάς την θα περάσετε από το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, το Δημοτικό Ρολόι, τα Δικαστήρια και τον Δημοτικό Κήπο, τον μικρό πράσινο παράδεισο της πόλης.

• Την Παλιά Πόλη και το Παλιό Ενετικό Λιμάνι. Το λιμάνι προστατεύεται από τον βενετικό κυματοθραύστη, στο κέντρο του οποίου βρίσκονται τα ερείπια φρουρίου. Σήμα κατατεθέν του λιμανιού αποτελεί ο περίφημος βενετσιάνικος Φάρος, όπου μπορείτε να φτάσετε πεζή κάνοντας μια μεγάλη βόλτα και με βασική προϋπόθεση ότι ο καιρός είναι καλός και δεν θα σας καταβρέξει το κύμα! Στην ανατολική και νότια πλευρά του λιμανιού σώζονται τα Νεώρια (ναυπηγεία) χτισμένα από τους Βενετούς στα τέλη του 15ου αιώνα. Εδώ ξεχωρίζει το Μεγάλο Αρσενάλι, το οποίο αναστηλωμένο σήμερα φιλοξενεί το εκθεσιακό και συνεδριακό χώρο του Κέντρου Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου. Στη δε βορειοδυτική πλευρά θα συναντήσετε αξιόλογα κτίσματα της βενετσιάνικης αλλά και της οθωμανικής αρχιτεκτονικής.

• Το Ναυτικό Μουσείο και την Ιστορική Λαογραφική και Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης στο φρούριο του Φιρκά που βρίσκεται στο δυτικό άκρο του Παλιού Λιμανιού. Εδώ δίπλα βρίσκεται και η «Γωνιά των Αγγέλων», ένα πολύ γουστόζικο καφέ-μπαρ, με θέα τη θάλασσα και τον Φάρο, στο γύρισμα που κάνει και αγκαλιάζει το Παλιό Λιμάνι.

• Τη συνοικία Τοπχανά ή Tοπανά, όπως ονομάστηκε από την ενετική πυριτιδαποθήκη που υπήρχε εδώ (τοπ χανέ στα Τουρκικά). Στην οδό Θεοτοκοπούλου μπορείτε να δείτε πολλά βενετσιάνικα μέγαρα με έντονη την επιρροή των ανατολίτικων αρχιτεκτονικών στοιχείων, με τις προσθήκες που έγιναν από τους Τούρκους. Στην οδό Μόσχων ξεχωρίζει το Παλάτσο της οικογένειας Ρενιέ, κτισμένο τον 15ο αι. με το μικρό οικογενειακό παρεκκλήσι του Αγ. Νικολάου και την εντυπωσιακή είσοδο με τη λατινική επιγραφή και το οικόσημο της οικογένειας. Στον Τοπανά θα δείτε, επίσης, τον ναό του Σαν Σαλβατόρε (15ος - 17ος αι.) που φιλοξενεί τη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Συλλογή Χανίων.

• Την ιστορική συνοικία της Χαλέπας με τα αρχοντικά του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Στην πλατεία Ελ. Βενιζέλου θα δείτε το σπίτι του Ελευθέριου Βενιζέλου, που σήμερα φιλοξενεί το ομώνυμο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, το παλάτι του πρίγκιπα Γεωργίου, τη Γαλλική Σχολή, τη ρώσικη εκκλησία της Αγ. Μαγδαληνής και την εκκλησία της Ευαγγελίστριας.

• Τα Tαμπάκικα ή Ταμπακαριά, όπως ονομάστηκε η περιοχή από τα βυρσοδεψεία που λειτουργούσαν στην παραλία κάτω από τη Χαλέπα. O χώρος είχε επιλεγεί τον 19ο αιώνα για τα πολλά υπόγεια ύδατα που υπήρχαν.

• Το Κουμ Καπή είναι η παραλιακή περιοχή που εκτείνεται ανατολικά του Παλιού Λιμανιού και θα την ανακαλύψετε περπατώντας κάμποσο και προσπαθώντας να μη χάσετε τη θάλασσα από τα μάτια σας, ακόμα και όταν ο δρόμος θα σας την κρύψει για λίγο. Στο μέσο της διαδρομής μπορείτε να κάνετε μια στάση είτε σε κάποια από τις ψαροταβέρνες είτε σε κάποιο από τα εξαιρετικά γουστόζικα μπαράκια και καφέ (Ιπποπόταμος, 2 Λουξ κ.λπ.) που θα συναντήσετε αμέσως μετά, πριν συνεχίσετε πάντοτε ανατολικά (κοιτώντας δηλαδή προς τη θάλασσα δεξιά) για το Κουμ Καπή με τα καφέ, τα μπαράκια και τα μεζεδοπωλεία. Πρώτος πρώτος στη σειρά (τώρα το χειμώνα που ορισμένα μαγαζιά έχουν κλείσει) είναι ο «Ασωτος Υιός». Κάντε μια στάση, πιείτε μια τσικουδιά (το μαγαζί φημίζεται κυρίως για τη φιλική του ατμόσφαιρα) και συνεχίστε για καφέ ή ποτό στα υπόλοιπα μαγαζιά της παραλίας, ανάλογα πάντοτε με το γούστο σας. Στο Κουμ Καπή συχνάζουν σχεδόν όλοι, επομένως οι επιλογές, ακόμα και το χειμώνα είναι πολλές!

• Το Ακρωτήρι, όπου βρίσκονται οι τάφοι των Βενιζέλων, σε μία από τις ωραιότερες τοποθεσίες των Χανίων με υπέροχη θέα, την οποία μπορείτε να θαυμάσετε είτε κάνοντας έναν περίπατο στο άλσος που βρίσκονται οι τάφοι, είτε απολαμβάνοντας τον καφέ και το γλυκό σας στην παρακείμενη ονομαστή καφετέρια «Κουκουβάγια». Στο Ακρωτήρι βρίσκονται επίσης τα μοναστήρια Αγίας Τριάδας και Γκουβερνέτου, καθώς και το αεροδρόμιο.

Στο Θέρισο

Αν θελήσετε να βγείτε λίγο από την πόλη, μια κοντινή διαδρομή που αγαπούν ιδιαίτερα οι Χανιώτες τις Κυριακές του χειμώνα είναι αυτή που καταλήγει στο ιστορικό χωριό Θέρισο. Για να φτάσετε ώς εδώ θα κινηθείτε μέσω του χωριού Περιβόλια (η σήμανση, όπως σε όλη την Ελλάδα, δεν είναι πάντοτε ικανοποιητική, οπότε μη διστάζετε να συμβουλεύεστε τους ντόπιους). Ο δρόμος που συνεχίζει προς το Θέρισο διασχίζει το θερισιανό φαράγγι, μια εντυπωσιακή διαδρομή που θα σας προσφέρει μια δυνατή γεύση της άγριας και καταπράσινης σε τούτο το σημείο ομορφιάς της κρητικής Φύσης.Φτάνοντας στο Θέρισο, πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτό το ορεινό χωριό έπαιξε σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη ιστορία του νησιού, αφού από εδώ το 1905 ο νεαρός τότε Ελευθέριος Βενιζέλος κήρυξε την ένωση της αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας με την Ελλάδα, ξεκινώντας την επανάσταση ενάντια στο βασιλικό καθεστώς. Στο Θέρισο θα επισκεφθείτε το Στρατηγείο του Βενιζέλου, που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο, ενώ αν δεν βαριέστε να οδηγήσετε λίγο ακόμα μπορείτε να συνεχίσετε έξω από το χωριό σε μια ορεινή διαδρομή με όμορφη θέα. Στο χωριό λειτουργούν κάμποσες ταβέρνες με νόστιμη κρητική παραδοσιακή κουζίνα, εξαιρετικά δημοφιλείς όλες τους, όπως είπαμε, τις Κυριακές! Να θυμάστε, λοιπόν, ότι μπορεί να συναντήσετε κίνηση…

Στον Αποκόρωνα

Εναλλακτικά, φεύγοντας από την πόλη των Χανίων, μπορείτε να κάνετε μια βόλτα στην επαρχία Αποκορώνου, για μια γνωριμία με κοντινά παραδοσιακά χωριά. Βγαίνοντας στην εθνική οδό με κατεύθυνση προς Ρέθυμνο και Ηράκλειο, μπορείτε να στρίψετε προς Μεγάλα Χωράφια απ' όπου θα έχετε την ευκαιρία να φτάσετε στην αρχαία Απτερα και το ενετικό φρούριο που αιώνες τώρα δεσπόζει εκεί ψηλά προσφέροντας εξαιρετική θέα στη θάλασσα και τον κάμπο των χωριών του δυτικού Αποκορώνου. Από εδώ, επίσης, μπορείτε να κατευθυνθείτε σε σειρά άλλων κοντινών και πιο μακρινών χωριών, άλλα με λίγους και άλλα με περισσότερους κατοίκους, όπως ο Στύλος με τις πηγές, όπου εμφιαλώνεται το νερό «Σαμαριά», οι γραφικοί Μαχαιροί, το Πρόβαρμα, τα Κυριακοσέλλια, ο Σαμωνάς με την υπέροχη θέα και το σπήλαιο που μόλις πριν από λίγα χρόνια ανακαλύφθηκε, και η πιο ορεινή Ραμνή στην αγκαλιά των Λευκών Ορέων.

Αλλα χωριά που αξίζει να περάσετε και να κάνετε μια στάση είναι στρίβοντας από την Εθνική προς Καλάμι (σημειώστε το καφενείο που θα συναντήσετε πάνω στο δρόμο) και Καλύβες (παραλιακό κεφαλοχώρι της περιοχής και σημαντικό τουριστικό θέρετρο), οι Αρμένοι με τις φυσικές πηγές και τα πλατάνια. Ενας καφές στον «Τζίτζικα», σε μία από τις ωραιότερες τοποθεσίες της επαρχίας, ή στις γραφικές «Διαδρομές», που θα συναντήσετε ακολουθώντας μονοπάτι πίσω από το «Τζίτζικα», επιβάλλεται, για να συνεχίσετε ακολουθώντας μια πολύ όμορφη καταπράσινη διαδρομή και περνώντας από το Νιο Χωριό, τους Αγίους Πάντες και την Κάινα και να φτάσετε στο γνωστό και μη εξαιρετέο Βάμο. Εδώ, θα βρείτε το παραδοσιακό μουσικό καφενείο «Λιακωτό» που ανακαινίστηκε τόσο πρόσφατα, ώστε αν δεν έχει ήδη ξεκινήσει να λειτουργεί, τότε θα λειτουργήσει μέσα στις επόμενες μέρες.

Κοντά στο Βάμο, τα Ντουλιανά, το Γαβαλοχώρι και από την άλλη μεριά ο Κεφαλάς είναι χωριά που αξίζει να επισκεφθείτε, όπως και τα Πεμόνια, ο Φρες, ο Τζιτζιφές και το Νίππος, ακολουθώντας αντίθετη κατεύθυνση (επιστρέφοντας στους Αγίους Πάντες). Ολα τους λιγότερο ή περισσότερο όμορφα έχουν κάτι να σας πουν: αρκεί να κάνετε μια στάση όπου σας αρέσει και να μπείτε χωρίς ντροπή στο εκάστοτε καφενείο. Οι τσικουδιές και τα κεράσματα θα δώσουν και θα πάρουν, γι' αυτό προσοχή όσοι εξ υμών οδηγείτε… Οσο για τους συνοδηγούς, αν μπερδευτήκατε από τα τόσα ονόματα των χωριών, ένας αναλυτικός χάρτης του νομού, αλλά και λίγη τύχη θα σας βοηθήσουν!

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ

Αεροπορικώς με την Olympic Air(T/801 801 0101) ή την Aegean (τηλ.: 801 11 20000). Η πτήση διαρκεί λιγότερο από μία ώρα, ενώ το κόστος του εισιτηρίου εξαρτάται από το πόσο έγκαιρα θα κάνετε την κράτησή σας. Απαραίτητη η καλή έρευνα αγοράς!

Ακτοπλοϊκώς με κάποιο από τα «γρήγορα» πλοία της ΑΝΕΚ (T/210-41.97.420) ή της Blue Star Ferries (T/210-8919800)

ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ

Οι καλές ταβέρνες αυτού του νησιού και εν προκειμένω αυτού του νομού είναι τόσο πολλές που δύσκολα μπορεί κανείς να τις αναφέρει όλες.

Τόσο μέσα στην πόλη, λοιπόν, όσο και σε περισσότερο ή λιγότερο κοντινά χωριά, θα έχετε την ευκαιρία να γευτείτε ωραιότατα πιάτα και συνταγές από τις Χανιώτισσες μαμάδες και γιαγιάδες. Και αν είστε καλοφαγάδες θα ενθουσιασθείτε!

Μέσα στα Χανιά, μερικές μόνο από τις ταβέρνες που μπορείτε να επισκεφθείτε είναι το Οινοποιείο, το Ταμάμ, το Κονάκι, το Ελα, το Μοναστήρι και η Μυροβόλος, όλες μέσα στην Παλιά Πόλη. Για ψάρια, θαλασσινά και όχι μόνο μέσα στα Χανιά προτιμήστε τον Αποστόλη, ενώ αν θέλετε να βγείτε παραέξω τόσο η Κυανή Ακτή (ομώνυμη τοποθεσία στις Καλύβες) όσο και ο Κούμανδρος (Καλύβες) θα σας ικανοποιήσουν τα μέγιστα. Στο Θέρισο, όπως είπαμε, όλες οι ταβέρνες είναι παραδοσιακές και εξαιρετικές. Το ίδιο θα διαπιστώσετε και αν επισκεφθείτε τα χωριά του Αποκόρωνα και μεταξύ άλλων, την Αετοφωλιά στο Σαμωνά, το Ριζίτικο μεταξύ Φρε και Τζιτζιφέ, το Ιπποκορώνειον στο Νίππος, τη Δροσοσταλιά και τον Τσούκο στους Αρμένους. Αν τέλος ο δρόμος σάς βγάλει δυτικά της πόλης των Χανίων, σημειώστε το Ημεροβίγλι στον Ανω Σταλό και σε περίπτωση που επιθυμείτε να γευτείτε πιο ευφάνταστα πιάτα, το Αηδονήσι στο χωριό Γεράνι (επίσης δυτικά).

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ

Kωδικός κλήσης..............28210
Λιμεναρχείο Σούδας........89.240
Aεροδρόμιο Xανίων........83.800
Nοσοκομείο Xανίων…......22.000
KTEΛ Xανίων.................93.052

Πηγή

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_17/12/2007_215702

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : Κεντρική Πίνδος: Γεμάτη αντιθέσεις

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ, ΦΩΤΟ: Γ. ΚΕΛΕΣΑΚΟΣ, ΤΖ. ΚΛΗΜΗ, Β. ΣΥΚΑΣ
Πανέμορφη και ξακουστή η Πίνδος, αλλά και... ατελείωτη. Αρχίζει στo Νότο από την oρεινή Ναυπακτία και τα Βαρδούσια και εκτείνεται πέρα από τα σύνορα. Ομως, ακόμα και το κομμάτι που λέγεται Kεντρική Πίνδος είναι αδύνατον να «χωρέσει» σε ολιγοήμερες διακοπές. Για το λόγο αυτό επέλεξα κάποιες διαδρομές στους νομούς Τρικάλων, Αρτας και Ιωαννίνων. Είναι όλες γραφικότατες, κυρίως σε πυκνά δάση, με πολλά νερά


(η Πίνδος είναι η «μάνα» όλων σχεδόν των ελληνικών ποταμιών) και βεβαίως ορεινά χωριά σχεδόν απομονωμένα λόγω των... εξαίρετων ελληνικών δρόμων. Αλλά, ας μην παραπονιέμαι, γιατί πριν από 30 χρόνια ήταν πολύ χειρότερα! Τα μέρη είναι κυρίως κτηνοτροφικά και τα περισσότερα έχουν ελάχιστη τουριστική υποδομή. Ισως όμως και εκεί να έγκειται η γοητεία τους.

Η μεγαλύτερη κοντινή πόλη στις παρακάτω διαδρομές είναι τα Τρίκαλα και αυτά επέλεξα ως αφετηρία.

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Ι. Τρίκαλα - Καλαμπάκα - Καστανιά - Αμάραντος - Μηλιά - Ανθούσα - Χαλίκι

Φεύγουμε σιγά-σιγά από τον... πολιτισμό και πάμε να συναντήσουμε τη Μητέρα Φύση και τις πηγές του Αχελώου! (Εντός παρενθέσεως, το υψόμετρο και η χιλιομετρική απόσταση από τα Τρίκαλα.)

Καλαμπάκα (240 μ. - 24 χλμ.). Διαθέτει την υποβλητική ομορφιά που της δίνει ο ίσκιος των Mετεώρων και ζει από την οικονομική δραστηριότητα που της εξασφαλίζουν ο μεγάλος κάμπος και ο τουρισμός. Ονομάστηκε έτσι επί τουρκοκρατίας από το «Kαλέ μπακ», που σημαίνει αξιοθαύμαστο φρούριο. Παλαιότερα ονομαζόταν Σταγοί, μάλλον από παραφθορά του «στους Aγίους» ή από σλαβική λέξη που σημαίνει κοιλώματα βράχων και σπηλιές. Αξίζει να επισκεφτείτε τα έξι μοναστήρια που λειτουργούν ακόμα: Mεγάλο Mετέωρο, Mονή Bαρλαάμ, Aγίου Στεφάνου, Μονή Pωσάνης (ή Pουσάνου), Aγίας Tριάδος και Aγίου Nικολάου Aναπαυσά. Από την Καλαμπάκα παίρνουμε το δρόμο που πάει προς Γρεβενά και Μέτσοβο και λίγο μετά τη διασταύρωση των Γρεβενών θα στρίψουμε αριστερά.
Καστανιά (850 μ. - 58 χλμ.). Την έδρα του Δήμου Καστανιάς θα τη βρείτε μέσα σε ένα κατάφυτο τοπίο. Η ονομασία προέρχεται από έναν τεράστιο καστανεώνα (3.000 στρεμμάτων) που υπήρχε στην περιοχή. Αξίζει να δείτε τη Μονή του Αγίου Νικολάου Σιαμάδων, που πιθανολογείται πως κτίστηκε τον 16ο αιώνα. Λένε πως υπάρχει υπόγεια σήραγγα που ξεκινά μέσα από το ιερό και καταλήγει έξω από το μοναστήρι.
Αμάραντος (900 μ. - 60 χλμ.). Και εδώ η βλάστηση «οργιάζει» με έλατα. Αξίζει να δείτε τον παλιό νερόμυλο του χωριού, που είναι ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Ονομάστηκε έτσι από τα πολλά ομώνυμα λουλούδια που ανθίζουν τον Μάιο και κιτρινίζουν τα γύρω λιβάδια.
Διασταύρωση Πολυθέας. Εδώ αφήνουμε τον κεντρικό δρόμο και στρίβουμε δεξιά για Ανθούσα - Χαλίκι - Μέτσοβο αλλά και Συρράκο - Καλαρρύτες. Ομως, λίγο πιο κάτω, εκεί όπου ο Ασπροπόταμος δέχεται τον Χαλικιώτικο και τον Λεπενιτσιώτικο, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας, που ονομάστηκε Γαλακτοτροφούσα, επειδή στην περιοχή συναντιούνταν οι κτηνοτρόφοι των Τζουμέρκων και του Λάκμου κάθε άνοιξη και φθινόπωρο.
Ανθούσα (1.100 μ. - 97 χλμ.). Πανέμορφο χωριό «χωμένο» στο δάσος. Η Ανθούσα, όπως και το γειτονικό Χαλίκι, κατοικούνται από κτηνοτρόφους, που στις αρχές κάθε χειμώνα παίρνουν τα κοπάδια τους και διαχειμάζουν στον θεσσαλικό κάμπο. Η Λεπενίτσα (παλιά ονομασία της Ανθούσας) γνώρισε περιόδους ακμής στα ύστερα χρόνια της τουρκοκρατίας, χάρη στην κτηνοτροφία και τη χρυσοχοΐα. O τόπος καμαρώνει για τους ήρωές του, όπως ο Μητρο-Σίμος, πρωτοπαλίκαρο του Αθανασίου Διάκου, και ο Θεοδωράκης Γρίβας -μακρινοί απόγονοι αμφοτέρων ζουν ακόμη στην περιοχή-, τα σωζόμενα μνημεία του (το μοναστήρι της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας του 1799, η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του 1730, ο λιθόκτιστος ναός των Αγίων Πάντων του 1786 κ.ά.). Χαρακτηριστική είναι και η αρχιτεκτονική των σπιτιών, με λαμπρά δείγματα τις λιθόκτιστες οικοδομές του Κων/νου Παπαστεργίου (1877) και των Νίκου και Κων/νου Σίμου (19ου αι.). Στην περιοχή της Μονής της Παναγίας, μεταξύ Ανθούσας και Χαλικίου, μπορεί κανείς να θαυμάσει το μεγάλο πέτρινο θολωτό γεφύρι καθώς και ένα δεύτερο στην είσοδο του χωριού. Κανένα άλλο χωριό δεν έχει τόσες πηγές - χαρακτηριστικές είναι οι λιθόκτιστες βρύσες Σκάλα, Αρμιάνα, Ασκούμπα, Μπέρτη, Σκουπάτη, Λαμσάτα, Πέρδικα.
Χαλίκι (1.150 μ. - 97 χλμ.). Το βορειότερο χωριό του Ασπροποτάμου και το κοντινότερο στις πηγές του. Είναι πολύ όμορφο, πετρόκτιστο και εκ των 700 «θερινών» κατοίκων το χειμώνα παραμένουν οι εξής... δύο, ο δημοσιογράφος-ταβερνιάρης-καφεπώλης και η μητέρα του! Παρεμπιπτόντως αμφότεροι μαγειρεύουν εξαιρετικά.

ΙΙ. Διασταύρωση Πολυθέας - Πύρρα - Νεραϊδοχώρι - Περτούλι - Ελάτη - Πύλη - Τρίκαλα

Επιστροφή στα Τρίκαλα από άλλο δρόμο, εξίσου όμορφο και γραφικό.

Πύρρα (1.050 μ. - 63 χλμ.). Ο δρόμος που έχουμε πάρει είναι κατά μήκος της ορεινής κοιλάδας του Καμναΐτικου, ενός άλλου παραποτάμου του Αχελώου. Και εδώ έχουμε ένα όμορφο κτηνοτροφικό χωριό, που τα τελευταία χρόνια άρχισε να το «ανακαλύπτει» ο τουρισμός. Η περιοχή έχει πολλά σπήλαια, ένα μάλιστα με υπόγειο καταρράκτη. Δυστυχώς, όλα παραμένουν αναξιοποίητα.
Νεραϊδοχώρι (1.140 μ. - 56 χλμ.). Ενα παλιό χωριό κτηνοτρόφων και υλοτόμων που τα τελευταία χρόνια «ανθεί» τουριστικά. Αξίζει να δείτε το ναό της Αγίας Παρασκευής, που είναι ό,τι απέμεινε από το παλιό μοναστήρι, λίγο έξω από το χωριό.
Περτούλι (1.150 μ. - 52 χλμ.). Είναι μάλλον «επώνυμο» τουριστικό χωριό σε ένα πανέμορφο οροπέδιο, τα Περτουλιώτικα Λιβάδια. Σημαντική η τουριστική υποδομή της περιοχής. Εδώ βρίσκεται και το μικρό χιονοδρομικό κέντρο.
Ελάτη (900 μ. - 36 χλμ.). Μετά την Καλαμπάκα το πιο τουριστικό μέρος του νομού. Παρ' όλη την πολυκοσμία και την κίνηση, πάντως, δεν έχει χάσει τη γραφικότητά της.
Πύλη (230 μ. - 22 χλμ.). Βρίσκεται στον κάμπο, εκεί ακριβώς που ο Πορταϊκός ποταμός διαχωρίζει τις απότομες πλαγιές των βουνών Ιταμου και Κόζιακα, κάνοντάς τα να σχηματίζουν μια φυσική μεγαλόπρεπη πύλη.

ΙΙΙ. Ανθούσα - Καλαρρύτες και Συρράκο

Περίπου μισό χιλιόμετρο πριν στρίψουμε δεξιά για Ανθούσα, υπάρχει άρτι ασφαλτοστρωθείς δρόμος αριστερά για την Ηπειρο και συγκεκριμένα για Καλαρρύτες και Συρράκο. Σημειωτέον ότι σε κάποιο σημείο το ύψος ξεπερνά τα 2.000 μ. - είναι μάλλον το μέρος όπου μπορεί να βρείτε τη βασίλισσα του χιονιού!

Συρράκο και Καλαρρύτες -δύο παραδοσιακοί πέτρινοι οικισμοί σε υψόμετρο 1.150 μ., μέσα σε ένα άγριο τοπίο. Τους χωρίζει μια βαθιά χαράδρα απαράμιλλης ομορφιάς, την οποία διαρρέει ο παραπόταμος του Αράχθου, Χρούσιας. Αξίζει να τους περπατήσετε καθώς και να επισκεφτείτε τη Μονή της Κηπίνας (1212), αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, κτισμένη στην εσοχή ενός κατακόρυφου βράχου στο φαράγγι του Καλαρρύτικου ποταμού, σε ύψος 40 μ. από το δρόμο.

Τα δύο χωριά επικοινωνούν με ένα λιθόστρωτο μονοπάτι, το οποίο παλαιότερα ήταν το μόνο μέσο για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων, αλλά σήμερα αποτελεί για τους επισκέπτες μια μαγευτική διαδρομή μέσα στη φύση. Εξαιρούνται όσοι πάσχουν από υψοφοβία.

ΙV. Διασταύρωση Πολυθέας - Μεσοχώρα - Αθαμάνιο - Βουργαρέλι - Κυψέλη - Ράμια -Αγναντα - Πράμαντα - Συρράκο και Καλαρρύτες

Περνάμε από ένα «μελλοθάνατο» χωριό και από εκεί στο νομό Αρτας και στα Τζουμερκοχώρια.

Μεσοχώρα (800 μ. - 73 χλμ.). Είναι το χωριό που προσπαθεί να «πνίξει» η ΔΕΗ με το φράγμα της Μεσοχώρας και μέχρι τώρα το Συμβούλιο Επικρατείας τού δίνει παρατάσεις ζωής. Μόνο γι' αυτό αξίζει να το επισκεφτείτε, γιατί του χρόνου μπορεί να μην υπάρχει πια!
Αθαμάνιο (800 μ. - 114 χλμ.). Ομορφο ορεινό χωριό, περιτριγυρισμένο από δάση, με περίπου 1.000 μόνιμους κατοίκους.
Βουργαρέλι (800 μ. - 120 χλμ.). Κτισμένο σε μια «αγκάλη» ελατοσκέπαστων λόφων, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ορεινά χωριά του νομού. Εχει μια γραφικότατη πλατεία και κάποιες τουριστικές υποδομές. Αξίζει να επισκεφτείτε την κόκκινη εκκλησία έξω από το χωριό καθώς και τη θέση του παλαιού οικισμού Σελιό.
Ράμια (620 μ. - 120 χλμ.). Η Ράμια έχει μια σπάνια ομορφιά. Ισως επειδή είναι από τα πιο αραιοκατοικημένα χωριά που έχω δει. Δεν πρόκειται να δείτε κήπο σπιτιού μικρότερο από 1 στρέμμα (συνηθέστατα 5 - 6 στρέμματα!). Κάποτε είχε πάνω από 1.000 κατοίκους, ενώ σήμερα μόνο 200.
Αγναντα (700 μ.). Μια μικρή και «νοστιμούλα» πολίχνη, με πολλά νερά και πράσινο, χωρίς όμως ιδιαιτερότητες. Εκεί κοντά βρίσκεται το γεφύρι της Πλάκας, πάνω από τον Αραχθο, που αξίζει να επισκεφτείτε.
Καταρράκτης (800 μ.). Πήρε την ονομασία του από έναν δίδυμο καταρράκτη, ύψους 90 μ., που βρίσκεται λίγο πάνω από το χωριό. Επισκεφτείτε τον, αν ο καιρός το επιτρέπει. Επίσης, περιδιαβείτε το χωριό Πράμαντα (840 μ. υψόμ.), παλιό μαστοροχώρι και νυν πολύ «ζωντανό» χωριό των 1.500 κατοίκων. Επισκεφτείτε το Σπήλαιο «Ανεμότρυπα», το Νερόμυλο των Χριστών και βέβαια την κεντρική πλατεία με τη βρύση της.

ΠΩΣ ΠΑΜΕ

Τα Τρίκαλα απέχουν από την Αθήνα 326 χλμ. μέσω Λαμίας - Καρδίτσας και ο δρόμος είναι πια πολύ καλός. Εξαιρούνται 6 - 7 χιλιόμετρα που είναι η κατάβαση (στον πηγαιμό) του Δομοκού. Είναι ένα κομμάτι της δεκαετίας του '60.

ΦΑΓΗΤΟ

• Πανόραμα
(Αγναντα, T/26850-31.000).
Mαγειρευτά αλλά και της ώρας, με πολύ «δυνατή» χορτόπιτα.
• Kαλαρρύτες (T/26590-61.518).
Θαυμάσια παραδοσιακή κουζίνα. Aποκλειστικά μαγειρευτά και του φούρνου.
• Kαταφύγι
(Kαταρράκτης - στον ομώνυμο ξενώνα, T/26850-51.518).
Εξαιρετική σπιτική κουζίνα.
• Eιρήνη Tάσιου
(Bουργαρέλι, T/26850-22.254).
Σπιτικές σπεσιαλιτέ της περιοχής, με έμφαση στις πίτες, στα μαγειρευτά, αλλά και κρεατικά της ώρας.
• Tαβέρνα του Παναγιώτη
(Περτούλι, T/24340-91.000).
Εξαίρετη ελληνική κουζίνα με τοπικές σπεσιαλιτέ, αλλά και «πειραγμένα» πιάτα. Θα βρείτε επίσης μια τεράστια λίστα κρασιών.
• La Verliga
(Χαλίκι Ασπροποτάμου, T/24320-87.274).
Τοπική κουζίνα και εξαίρετα υλικά από τους δύο «ερημίτες» του χωριού.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Στην Πίνδο γενικά θα βρείτε κτηνοτροφικά προϊόντα κυρίως από οικοτεχνίες. Για παράδειγμα, στα χωριά του Ασπροποτάμου θα βρείτε εξαιρετικό πρόβειο λευκό τυρί και κρέας από μοσχάρια ελευθέρας βοσκής. Στην Ελάτη είναι ένα μαγαζάκι, το Λίκνο, που έχει γνήσιες σπιτικές μαρμελάδες και γλυκά, ενώ στα Τρίκαλα στο κρεοπωλείο του κ. Παπαχαραλάμπους (Aσκληπιού 75) θα βρείτε καλά λουκάνικα με πράσο.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΙΑ ΣΠΟΡ

Το χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου βρίσκεται σε απόσταση 40 χλμ. από τα Τρίκαλα και 20 χλμ. από την Πύλη και αποτελείται από 3 πίστες και 3 αναβατήρες. Μία κόκκινη μήκους 1.500 μ., μία μπλε 400 μ. και μία πράσινη 80 μ. Επίσης, διαθέτει εναέριο διθέσιο αναβατήρα μήκους 1.170 μ. (που λειτουργεί και για περιήγηση ατόμων χωρίς εξοπλισμό σκι!), ένα συρόμενο 350 μ. και ένα baby lift 60 μ. Στις εγκαταστάσεις του, θα βρείτε δύο σαλέ, ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι διεξάγονται και βραδιές νυχτερινού σκι. Το χιονοδρομικό λειτουργεί καθημερινά από το Δεκέμβριο ώς το Μάρτιο (T/24340-91.382, 91.293).

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ

Νομαρχία Τρικάλων:

24310-27.445
Δήμος Καστανιάς:24320-88.106/7
Διευρ. Κοινοτ. Ασπροποτάμου 24310-77.641
Νοσοκομείο Τρικάλων:24310-23.652

Πηγή
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_27/11/2009_310282


Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : Μέτσοβο και πέριξ παντός καιρού

Ενα ταξίδι με άσχημες καιρικές συνθήκες σε έναν από τους πιο δημοφιλείς ορεινούς προορισμούς. Ζεστή φιλοξενία, καλό φαγητό και διαδρομές με 4x4 σε πραγματικά «δύσκολους» δρόμους

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΛΛΙΓΙΑΝΝΗ

Ακολουθήσαμε την εθνική οδό μέχρι τη Λαμία και από εκεί για Δομοκό - Καρδίτσα - Τρίκαλα - Καλαμπάκα - Μέτσοβο. Στο τελευταίο κομμάτι, κάπου πριν από την Κατάρα, πήραμε την Εγνατία και σε λίγα χιλιόμετρα μπήκαμε στο Μέτσοβο, με έναν ουρανό που έριχνε πια με το τουλούμι. Τόσο πολύ νερό, που στον ελάχιστο χρόνο που χρειάστηκα να βγάλω την ομπρέλα από το πίσω μέρος του αυτοκινήτου, είχα μουσκέψει τελείως. Ετσι, βρεγμένος και άθλιος (η Χριστίνα είχε την ομπρέλα της μαζί), μπήκα στον παραδοσιακό και πολυτελέστατο ξενώνα «Κατώγι Αβέρωφ», που θα ήταν το ορμητήριό μας για τις επόμενες δύο ημέρες.

Ενα γρήγορο ζεστό ντους, η αλλαγή ρούχων, το καλό εσπρέσο και ένα τσιπουράκι έφτιαξαν τη «μουσκεμένη» διάθεσή μας και όσο ακόμα είχε μέρα είπαμε να περιηγηθούμε το Μέτσοβο. Οταν ρίχνει καρεκλοπόδαρα, όμως, ούτε οι ομπρέλες δεν αντέχουν. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και κάναμε μια βόλτα προς τις πηγές του Αώου, ελπίζοντας πως με την ώρα η ένταση της βροχής θα σταματούσε. Κάπου στη μέση της διαδρομής η πυκνή ομίχλη μάς ανάγκασε να γυρίσουμε πίσω. Το μόνο πια που μας έμενε να κάνουμε ήταν η γνωριμία με τις καφετέριες του Μετσόβου, που, μαζί με τις ταβέρνες, είναι ευάριθμες - τουριστικό μέρος γαρ!

Απολαμβάνοντας ένα εξαίρετο πράσινο τσάι, αναλογιζόμουν το Μέτσοβο όπως το είχα πρωτογνωρίσει, νομίζω το '93. Οχι πως δεν ήταν τουριστικός προορισμός, αλλά τότε τα μαγαζιά ήταν πολύ λίγα. Δηλαδή τέσσερα ξενοδοχεία, τρία μπαράκια, που λειτουργούσαν και ως καφέ, και 3 - 4 ταβέρνες. Τις Κυριακές όλοι φόραγαν τις τοπικές φορεσιές. Τώρα ήταν όλα διαφορετικά. Το Μέτσοβο διατηρεί ακόμα μια γραφικότητα έξι ημέρες την εβδομάδα και τη δε εβδόμη, την Κυριακή, μεταμορφώνεται από τις δεκάδες των τουριστικών λεωφορείων, τις εκατοντάδες των αυτοκινήτων και τις χιλιάδες των επισκεπτών. Εν κατακλείδι, να επισκεφτείτε το όμορφο Μέτσοβο, αλλά φροντίστε να αναχωρήσετε την Κυριακή πριν από τις 11 το πρωί. Μην το δείτε σε αυτήν τη μορφή, οπότε χάνει όλες του τις χάρες, γιατί οι τελευταίες είναι πραγματικά αρκετές. Πρόκειται για ένα υπέροχο τοπίο, κατ' αρχάς στα 1.200 υψόμετρο, στις κατάφυτες πλαγιές της Πίνδου. Γύρω - γύρω ψηλές κορυφές (Ζυγός, Περιστέρι, Κατάρα) απ' όπου πηγάζουν 5 ποτάμια: ο Πηνειός, ο Αώος, ο Αχελώος, ο Αλιάκμων και ο Αραχθος.

Το Μέτσοβο βρίσκεται όλο σε πλαγιά, χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω από τον Μετσοβίτικο, που είναι στην ουσία η αρχή του Αράχθου. Τα σπίτια είναι όλα χτισμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Ηπείρου. Πέτρινοι τοίχοι και σκεπές με ξύλο και πλάκες. Για την ονομασία του υπάρχουν δύο εκδοχές. Κατά την πρώτη, η ονομασία είναι σλαβική και προέρχεται από το mets + ovo, που σημαίνει το χωριό των αρκούδων. Κατά τη δεύτερη, που είναι και η επικρατέστερη, προέρχεται από τη σύντμηση των λέξεων «μέσο» και «βουνό», επειδή βρίσκεται μεταξύ των βουνών. Λέγεται πως το χωριό είναι χτισμένο στα ερείπια της αρχαίας Παρωραίας. Εκεί οι Ρωμαίοι είχαν χτίσει φυλάκια, για να εξασφαλίσουν τις διαβάσεις, και εγκατέστησαν αποίκους, που «βάφτισαν» βέβαια τα τοπωνύμια με λατινικές ονομασίες. Ετσι λέγεται πως στη θέση «Ιμπερατόρε» είχε στήσει το παλάτι της η Οκταβία, αδελφή του αυτοκράτορα Οκτάβιου και σύζυγος του Μάρκου Αντωνίου.

Οι περίπου 4.000 κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και τον τουρισμό. Αν τους ακούσετε να μιλάνε και δεν καταλαβαίνετε, σημαίνει πως ακούτε βλάχικα. Το Μέτσοβο είναι το μεγαλύτερο βλαχοχώρι της Ελλάδας, αλλά και ιδιαίτερη πατρίδα των εθνικών ευεργετών Γεώργιου Αβέρωφ, Νικόλαου Στουρνάρα και Μιχαήλ Τοσίτσα.

ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Η ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Παρά το κεράκι που άναψα και την προσευχή στην πανέμορφη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στην πλατεία του Μετσόβου, η επίκλησή μου δεν εισακούστηκε. Ο καιρός συνέχισε να είναι βροχερός. Η Χριστίνα, που έπρεπε να βγάλει φωτογραφίες, ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα! Αποφασίσαμε, λοιπόν, να κινηθούμε λίγο πιο νότια, προς τις πηγές του Αχελώου, μήπως βρούμε καλύτερο καιρό. Αντί να βγω έξω από το χωριό και να περάσω στο απέναντι Ανήλιο, απ' όπου άρχιζε ο δρόμος για τις πηγές του Αχελώου, προτίμησα τον παλιό δρόμο μέσα από το Μέτσοβο. Ετσι οδήγησα στην πιο κατηφορική άσφαλτο που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Κάποιες στιγμές μάλιστα, με τη βροχή, φοβήθηκα πολύ. Τελικά τα καταφέραμε, περάσαμε στο Ανήλιο και πήραμε το δρόμο για το Χαλίκι. Ο στενός δρόμος, παλιά και τόπους - τόπους νέα άσφαλτος με μπαλώματα και κακοτεχνίες, ήταν αυτό που λένε «θρίλερ από μετρ του είδους». Επειτα από 35 χλμ. (ή μία ώρα θρίλερ), οδηγώντας στην ανατολική πλευρά του Λάκμου (Περιστέρι), φτάσαμε στο Χαλίκι, στα 1.240 υψόμετρο, ένα πανέμορφο χωριό-φάντασμα. Και αυτό επειδή οι κάτοικοι είναι όλοι κτηνοτρόφοι και το φθινόπωρο παίρνουν τα κοπάδια τους (κυρίως βοοειδή) και πάνε «σε άλλες πολιτείες» να ξεχειμωνιάσουν. Ετσι εμείς βρήκαμε ένα πολύ προσεγμένο χωριό (παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός από το 1978) με λιθόστρωτα δρομάκια, επτά εκκλησίες, βρύσες και τρία γεφύρια.

Από κάτω κυλάει ορμητικά ο Ασπροπόταμος, η «παιδική» μορφή του Αχελώου, που μεγαλώνει, καθώς ενώνεται παρακάτω με τους παραποτάμους του. Βρήκαμε ακόμη και τους δύο μόνιμους κατοίκους του Χαλικιού, τον συνάδελφο Χρήστο Ζάχαρη και τη μητέρα του, Σωτηρία. Ο Χρήστος έχει διαμορφώσει «ιδίοις αυτού χερσίν» έναν ωραιότατο χώρο, που είναι καφέ, μπαρ και εστιατόριο πάνω από την πλατεία του χωριού. Πιστέψτε με, είναι φοβερή απόλαυση οι πίτες της κυρίας Σωτηρίας, το φαγητό του Χρήστου και, στο τέλος, το εσπρέσο Illy εκεί στη μέση του πουθενά. Ονόμασε το μαγαζί «La Verliga», όπως ακριβώς η Δρακόλιμνη που υπάρχει στο βουνό και είναι μία από τις τρεις που υπάρχουν στην Ελλάδα. Φαίνεται πως το κεράκι που είχα ανάψει έπιασε τόπο, γιατί για λιγάκι ο ουρανός άνοιξε... και χαράς ευαγγέλια για τη Χριστίνα. Δυστυχώς, η χαρά της κράτησε μόνο μισή ωρίτσα, γιατί τα καρεκλοπόδαρα άρχισαν πιο έντονα. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την περιπλάνησή μας. Τραβήξαμε προς Δολιανά, γιατί ήθελα να της δείξω την εκκλησιά με τους 13 τρούλους. Από εκεί θα κάναμε τον κύκλο για να ξαναβγούμε πάλι Εγνατία οδό και Μέτσοβο.

Κάποια στιγμή, οδηγώντας χαλαρά παράλληλα με τον Ασπροπόταμο -από το πρωί δεν είχαμε συναντήσει άλλο αυτοκίνητο-, πρόσεξα στα αριστερά μας ένα μικρό λιβάδι που ήταν γεμάτο μανιτάρια.

«Χριστίνα, να σου παρουσιάσω το βραδινό μας».
«Χριστιανέ μου, θα γίνεις μούσκεμα!»
«Αν είναι για καλό σκοπό, δεν πειράζει!»

Πάρκαρα και βγήκα «αρματωμένος» με αδιάβροχο και ομπρέλα και σε 10 λεπτά γέμισα ένα καλάθι με αγαρικά και λεπιότες. Μπορεί να βρέχει πολύ το φθινόπωρο, αλλά είναι η αγαπημένη μου εποχή!

Πιο κάτω κάναμε ακόμα μία στάση σε έναν πολύ όμορφο ξενώνα, τον «Πύργο Μαντάνια», μόνο του στη μέση του δάσους και των νερών, για ένα τσιπουράκι και λίγη θαλπωρή μπροστά στο τζάκι. Συνοδεία λυσσώδους βροχής, συνεχίσαμε για τη Μονή του Τιμίου Σταυρού. Αυτή η τρίκλιτη βασιλική με τους 13 τρούλους είναι μοναδική στην Ελλάδα και είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.150. Χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα μάλλον από τεχνίτες που είχαν θητεύσει στη Ρουμανία. Αρχικά λειτούργησε ως μοναστήρι, αλλά κάηκε από τους Γερμανούς το 1943. Ο ναός έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο από το υπουργείο. Πολιτισμού.

Από εκεί, αντί να συνεχίσουμε, όπως ήταν το πρόγραμμα, για το δρόμο Καλαμπάκας - Μετσόβου, χωθήκαμε λίγο πριν από την Καστανιά στους δασικούς λασπόδρομους πια για να βγούμε κατευθείαν στο Ανήλιο. Το καταφέραμε έπειτα από 2,5 ώρες περίπου μέσα από σκοτεινές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς. Είναι κυριολεκτικά «χάσιμο» να οδηγείς μέσα σε ένα πανέμορφο δάσος με τη σιγουριά που σου δίνει ένα πανίσχυρο 4x4. Το καταυχαριστήθηκα, αλλά μάλλον δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τη Χριστίνα, που λόγω της πολλής βροχής ήταν απαρηγόρητη. Κάποια στιγμή φτάσαμε στον ξενώνα μας, όπου μετά το καθιερωμένο ντους, η περιποιητικότατη ξενοδόχος (και καλή μαγείρισσα) μας τάισε με τα μανιτάρια που της φέραμε αλλά και με δικά της φαγητά. Ετσι, χορτασμένοι και πολύ κουρασμένοι, πήγαμε κατευθείαν για ύπνο. Ούτε το ωραιότατο «Κτήμα Αβέρωφ» δεν μπορέσαμε να τελειώσουμε!

ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Πρωινή έγερση, εξαιρετικό πρωινό, μάζεμα των αποσκευών και φόρτωμα στο SUZUKI. Και βέβαια, η μεγάλη έκπληξη: ένας ουρανός σχεδόν ανέφελος! Η Χριστίνα φεύγει γρήγορα για το κέντρο του Μετσόβου να φωτογραφίσει και ο υποφαινόμενος τεμπέλης επισκέπτεται το οινοποιείο στο Κατώγι, που βρίσκεται παραπλεύρως του ξενώνα, όπου και εντυπωσιάστηκε ευμενέστατα. Ενα πολύ καλά στημένο επισκέψιμο οινοποιείο με έξοχο οπτικοακουστικό υλικό. Βεβαίως, πρώτα δοκίμασα κρασιά και μετά το έριξα στους καφέδες. Κάποια στιγμή, έπειτα από ένα δίωρο, η Χριστίνα επέστρεψε κάθιδρη και κατάκοπη. Ετσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής, που όμως πρώτα περιλάμβανε το γύρο της λίμνης των πηγών του Αώου και επίσκεψη στη Μονή της Βουτζάς.

Η τεχνητή λίμνη των πηγών του Αώου έγινε με την κατασκευή του υδροηλεκτρικού φράγματος της ΔΕΗ το 1987 στο οροπέδιο της «Πολιτσάς», σε υψόμετρο 1.350. Ο γύρος της λίμνης είναι περίπου 37 χλμ. και είναι άσφαλτος - μια πανέμορφη διαδρομή που δεν πρέπει να χάσετε. Καθώς πηγαίνετε προς το φράγμα, θα έχετε το Μαυροβούνι στο δεξί σας χέρι, δηλαδή ανατολικά. Πίσω από το Μαυροβούνι, που ονομάστηκε έτσι από τους πολλούς κεραυνούς που πέφτουν και καίνε τα δέντρα, βρίσκεται ο Εθνικός Δρυμός της Βάλια Κάλντα. Μέσα στη λίμνη ζουν πολλά ψάρια και θα δείτε πολλούς ψαράδες στις όχθες της. Από το φράγμα υπάρχει δρόμος προς το Ανατολικό Ζαγόρι. Αυτόν πήραμε και έπειτα από περίπου 10 χλμ. φτάσαμε στη Μονή της Βουτζάς. Ιδρυτής της μονής ήταν ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ΄ ο Πωγωνάτος, που την αφιέρωσε στη Θεοτόκο. Η μονή καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους τον 15ο αιώνα και χτίστηκε ξανά το 1680. Εκεί, πολύ κοντά μέσα στα έλατα, υπάρχει μια υπέροχη μικρή λίμνη με νούφαρα. Την είχα επισκεφτεί άλλη φορά. Επειδή όμως θέλει λίγο περπάτημα και η λάσπη ήταν πολλή, δεν την επισκεφτήκαμε. Αντ' αυτού επιστρέψαμε στο φράγμα για να κάνουμε το άλλο μισό της λίμνης από την ανατολική μεριά και να πάρουμε πια το δρόμο της επιστροφής...

ΠΩΣ ΠΑΜΕ

Η καλύτερη και πιο σύντομη διαδρομή είναι μέσω Τρικάλων - Καλαμπάκας και από εκεί προς Μέτσοβο. Αρκετά πριν από την Κατάρα υπάρχει δρόμος (θα δείτε πινακίδες) που θα σας βγάλει στο Μέτσοβο μέσω Εγνατίας Οδού.

ΦΑΓΗΤΟ

Με εξαίρεση το La Verliga (Τ/24320-87.274) στο Χαλίκι, όπου φάγαμε εξαίσια, και τα εστιατόρια των δύο ξενώνων που προτείνω παραπάνω, δεν συνάντησα άλλες γευστικές «κορυφές» στο ταξίδι μας. Στο Γαλαξία (Τ/26560-41.202) και στο Στέκι του Νικόλα (Τ/26560-41.732) στο Μέτσοβο θα βρείτε αξιοπρεπείς κουζίνες με ντόπιες σπεσιαλιτέ αλλά και κρέατα της ώρας.

Πηγή
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_20/12/2010_369471 Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Καούρες

Όλοι οι τρόποι για να ανακουφίσετε το ευαίσθητο στομάχι σας

Μπορεί να φταίει το ευαίσθητο στομάχι σας, μπορεί και οι ατασθαλίες του καλοκαιριού. Δυστυχώς, οι πολλοί καφέδες στην παραλία, τα πικάντικα σνακ και οι συχνές έξοδοι για φαγητό που συνοδεύονται από μεζέδες και ουζάκια μπορεί να έχουν «καυτές παρενέργειες». Δείτε, λοιπόν, τι μπορείτε να κάνετε για να τις αντιμετωπίσετε.


Ποιος φταίει;
Τις περισσότερες φορές φταίει η λαιμαργία σας. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι καούρες κάνουν την εμφάνισή τους μετά από ένα βαρύ γεύμα. Μπορεί, όμως, να παρουσιαστούν και όταν πριν καλά-καλά καταπιείτε την τελευταία μπουκιά σας, πέφτετε για ύπνο ή καπνίζετε. Το κάψιμο αυτό οφείλεται στην παλινδρόμηση του όξινου περιεχομένου του στομάχου προς τον οισοφάγο, εξαιτίας της χαλάρωσης του οισοφαγικού σφιγκτήρα. Αν η «βαλβίδα» αυτή μεταξύ του στομάχου και του οισοφάγου, που κανονικά κλείνει μόλις περάσει η τροφή, για κάποιο λόγο μείνει ανοιχτή, τότε το γεύμα που μόλις απολαύσατε ανεβαίνει από το στομάχι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το αίσθημα καψίματος που νιώθετε, καθώς ο βλεννογόνος του οισοφάγου δεν είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να δέχεται όξινο περιεχόμενο, όπως συμβαίνει με το βλεννογόνο του στομάχου.
Πέρα, όμως, από παρενέργεια ενός λουκούλλειου γεύματος, οι συχνές καούρες είναι το βασικό σύμπτωμα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, μιας πάθησης που εκτιμάται ότι αφορά
4 στους 10 Έλληνες. Μάλιστα, η συνεχής έκθεση του βλεννογόνου του οισοφάγου στα γαστρικά υγρά μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να προκαλέσει ακόμα και πληγές στον οισοφάγο. Ωστόσο, κάτι τέτοιο συμβαίνει σπάνια.

DOs and DON’Ts
Ένα τσιγάρο μετά το φαγητό δεν είναι πάντα καλή ιδέα. Μικρές συνήθειες σαν κι αυτήν μπορεί να έχουν «καυτές παρενέργειες» στο στομάχι σας.
Τα τσιγάρα Σκεφτείτε το ξανά πριν ανάψετε το τσιγάρο σας αμέσως μετά το φαγητό. Η νικοτίνη έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τον οισοφαγικό σφιγκτήρα, επιτρέποντας έτσι στο φαγητό να ανέβει από το στομάχι πιο εύκολα.
Τα ποτά Το αλκοόλ χαλαρώνει τον οισοφαγικό σφιγκτήρα, γι’ αυτό προσπαθήστε να καταναλώνετε με μέτρο τις παγωμένες μπίρες. Για τον ίδιο λόγο, αποφύγετε και τα αναψυκτικά μαζί με το φαγητό, αλλά και μετά από αυτό. Αν, παρ’ όλα αυτά, θέλετε μια δροσερή πορτοκαλάδα, αφήστε τη λίγη ώρα ανοιχτή, για να εξατμιστεί το ανθρακικό.
Οι µερίδες τού Οβελίξ Οι κόντρες στο ποιος θα φάει τα περισσότερα σουβλάκια δεν είναι πια στη μόδα. Μη φορτώνετε, επομένως, το στομάχι σας, γιατί η μεγάλη ποσότητα τροφής μπορεί να προκαλέσει -πέρα από καούρες- και επιπλέον ενοχλήσεις, όπως φούσκωμα και δυσπεψία.
Ώρα για ύπνο Η μεσημεριανή σιέστα ή ο βραδινός ύπνος αμέσως μετά το φαγητό μπορεί να αποδειχτούν λιγότερο ωφέλιμα από ό,τι νομίζετε, καθώς η ξαπλωμένη στάση του σώματος δυσκολεύει την πέψη και διευκολύνει την άνοδο του περιεχομένου του στομάχου στον οισοφάγο. Αν θέλετε οπωσδήποτε να ξαπλώσετε, κάντε το με ανασηκωμένη την πλάτη σας.
Έλεγχος στο ψυγείο Υπάρχουν τροφές που συμβάλλουν στη χαλάρωση του οισοφαγικού σφιγκτήρα. Βέβαια, οι τροφές αυτές δεν είναι απολύτως ίδιες για όλους, αλλά ορισμένες τις συναντάμε αρκετά συχνά. Οι τροφές αυτές περιλαμβάνουν τον καφέ, το σκόρδο, τη σοκολάτα, τις καραμέλες, τα ροφήματα μέντας, τα εσπεριδοειδή, την ντομάτα, τα τηγανητά, τα καυτερά φαγητά, τις λιπαρές τροφές (π.χ. πίτσες) και τις σφολιάτες (π.χ. τυρόπιτες).
Lose it! Τώρα με τη ζέστη, έχετε μία επιπλέον ευκαιρία να χάσετε βάρος. Τα περιττά κιλά, ιδιαίτερα αυτά που συσσωρεύονται στον κορμό, πιέζουν το στομάχι, διευκολύνοντας τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και προκαλώντας καούρες. Μάλιστα, όσοι έχετε αρκετά παραπανίσια κιλά τείνετε να έχετε και πιο χαλαρό οισοφαγικό σφιγκτήρα.
Χαλαρά... Για να αντιμετωπίσετε τις καούρες, ίσως χρειαστεί να προσθέσετε μερικά ρούχα στην ντουλάπα σας, αφού όσα πιέζουν την κοιλιά μπορούν να αυξήσουν την ενδοκοιλιακή πίεση και να προκαλέσουν παλινδρόμηση. Φορέστε, λοιπόν, ρούχα ανάλαφρα και άνετα και αγοράστε το σαλβάρι που τόσο καιρό χαζεύετε στη βιτρίνα.
Ένα δύο, εν δυο Μια ήπια δραστηριότητα μετά το φαγητό, όπως μια βόλτα στη χώρα του νησιού όπου βρίσκεστε, βοηθά στην ώθηση του περιεχομένου του στομάχου προς το έντερο, αποτρέποντας την παλινδρόμηση.
Προσοχή στα φάρµακα Αν ταλαιπωρείστε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή άλλα πεπτικά προβλήματα, αποφύγετε τα «βαριά» φάρμακα, όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.

Οι καούρες του πελαργού
Πολλές είναι ο γυναίκες που στη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν καούρες. Ο λόγος είναι κυρίως μηχανικός, αφού αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση, καθώς το έμβρυο πιέζει το διάφραγμα. Επίσης, η προγεστερόνη που παράγεται το διάστημα αυτό, συμβάλλει σε ένα βαθμό στη χαλάρωση του σφιγκτήρα στην είσοδο του στομάχου.

Όσα λέει ο γιατρός
Βγήκατε με τους φίλους σας για φαγητό στα Βλάχικα, και αφού ταράξατε τα παΐδάκια και το κρασί, πέσατε για ύπνο. Αν μετά την κραιπάλη αυτή δεν καταφέρετε να κλείσετε μάτι από τις καούρες, μην το θεωρήσετε παράξενο. Πάντως, μπορείτε, αν θέλετε να ανακουφιστείτε γρήγορα, να πάρετε αντιόξινα ή αλγινικά φάρμακα. Τα αντιόξινα καταστέλλουν τα οξέα του στομάχου και ανακουφίζουν σε λιγότερο από 1 ώρα, και συνήθως είναι αυτά που ήδη έχετε στο φαρμακείο του σπιτιού σας. Τα αλγινικά αποτελούν νεότερη κατηγορία φαρμάκων και δρουν πιο άμεσα (μέσα σε περίπου 5 λεπτά). Τα συγκεκριμένα φάρμακα, αν και δεν καταστέλλουν την παραγωγή γαστρικού οξέος, παρεμποδίζουν την παλινδρόμησή του προς τον οισοφάγο, δημιουργώντας ένα στρώμα τζελ μέσα στο στομάχι. Στο φαρμακείο μπορείτε ακόμα να βρείτε ανταγωνιστές των Η2 υποδοχέων (όπως η ρανιτιδίνη), που καταστέλλουν την παραγωγή γαστρικού οξέος και δρουν σε 2-3 ώρες.

Κάθε λίγο και λιγάκι
Αν, τώρα, οι καούρες είναι μέρος του καθημερινού σας προγράμματος, το πιθανότερο είναι να χρειαστεί να λάβετε πιο δραστικά σκευάσματα, τα οποία θα σας συστήσει ο γαστρεντερολόγος σας (π.χ. αναστολείς αντλίας πρωτονίων, που καταστέλλουν την παραγωγή οξέος στο στομάχι μέχρι και 90%). Επίσης, σε σοβαρές περιπτώσεις, ίσως ο γιατρός σας συστήσει λαπαροσκοπική επέμβαση, ώστε να «σφίξει» τον οισοφαγικό σφιγκτήρα.

Επιστροφή στη φύση
Κάτι παραπάνω ξέρουν η μαμά και η γιαγιά που, μόλις νιώσουν το στομάχι τους να «φλέγεται», το ρίχνουν στα ροφήματα. Ορισμένα βότανα ανακουφίζουν το στομάχι από τις καούρες. Βράστε, λοιπόν, 1 φλιτζάνι νερό, ρίξτε 1 κουταλάκι από το βότανο που θα επιλέξετε, περιμένετε 4-5 λεπτά, σουρώστε το και αφήστε το να κάνει τη δουλειά του. Βότανα που μπορούν να σας ανακουφίσουν είναι το χαμομήλι (έχει ηρεμιστική, αντιφλεγμονώδη και αντισπασμωδική δράση και μειώνει τα οξέα του στομάχου), το μελισσόχορτο (έχει κατευναστική δράση και θεωρείται ιδανικό για εσάς που τα συμπτώματά σας επιδεινώνονται από το άγχος), ο μαραθόσπορος ή το γλυκάνισο (ηρεμούν το στομάχι και διευκολύνουν την πέψη) και το τζίντζερ (διευκολύνει την πέψη και ανακουφίζει από τις καούρες).

Μικρά και πρακτικά
Προτιμάτε να καταναλώνετε μικρά γευματα σε τακτα διαστηματα. Έτσι, θα υπάρχει πάντα τροφή στο στομάχι σας, η οποία θα απορροφά τα οξέα.

Τι προτείνει ο ρεφλεξολόγος
Με τη βοήθεια της ρεφλεξολογίας, μπορείτε να ηρεμήσετε το στομάχι σας, πιέζοντας τα κατάλληλα σημεία. Ασκήστε, λοιπόν, για 1-2 λεπτά κυκλικές πιέσεις και ροές εσωτερικά των χεριών στις παλάμες, στη
βάση του αντίχειρα και λίγο πιο κάτω, σε όλη τη σαρκώδη βάση της παλάμης, όπου βρίσκονται οι αντανακλαστικές περιοχές του οισοφάγου και του στομάχου. Αν το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό ή δεν υποχωρεί, ζητήστε τη συμβουλή ενός ειδικού.

Πηγή
http://www.vita.gr/html/ent/833/ent.11833.asp
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Υπέρταση

Πώς θα γλιτώσουμε το εισιτήριο για το club των 3 εκατομμυρίων υπερτασικών Ελλήνων

Μας την ανεβάζει σχεδόν καθημερινά η κίνηση στους δρόμους, ο αντιπαθητικός συνάδελφος στο γραφείο, αλλά και η αγαπημένη μας μαμά, που τηλεφωνεί στις πιο ακατάλληλες ώρες για να μάθει πότε θα την επισκεφτούμε. Ο λόγος για την πίεση, που οι ειδικοί εκτιμούν ότι δεν πρέπει να ξεπερνά το 13 η μεγάλη και το 8 η μικρή - άντε, ίσως και λιγάκι παραπάνω.


Επιπλέον, όταν η πίεση δεν ανεβαίνει μόνο περιστασιακά, αλλά παραμένει διαρκώς υψηλή -φτάνοντας ή ξεπερνώντας κατά πολύ το 14 η μεγάλη και το 9 η μικρή-, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Κι αυτό γιατί η υπέρταση, όταν δεν ρυθμίζεται, μπορεί να αποβεί απειλητική για την καρδιά, τις αρτηρίες, τα νεφρά και τα μάτια. Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι να ρίξουμε την πίεση ή ακόμη και να προλάβουμε την υπέρταση, γλιτώνοντας το «εισιτήριο» για το club των 3 εκατομμυρίων υπερτασικών Ελλήνων.

Lose it

Τα παραπανίσια κιλά τείνουν να αυξάνουν τις τιμές στο πιεσόμετρο. Ευτυχώς, όμως, ισχύει και το αντίστροφο. Χάνοντας μόλις 5 κιλά, θα δούμε μια μείωση της μεγάλης πίεσης (συστολικής) κατά 4,4 mmHg και της μικρής (διαστολικής) κατά 3,6 mmHg. Ο συνδυασμός της συστηματικής φυσικής δραστηριότητας με την ισορροπημένη και με μέτρο διατροφή είναι ο ιδανικός τρόπος για να χάσουμε τα περιττά κιλά. (Για μια αποτελεσματική δίαιτα που καίει λίπος, μπορείτε να ανατρέξετε και στη σελ. 104 του Vita.)

Aλάτι στο OFF

Βάζοντας στόχο το 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι την ημέρα (5-6 γρ.), είναι πολύ πιθανό η πίεσή μας να «συμμορφωθεί» με τα όρια των ειδικών και να αποφύγουμε ακόμη και τη λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων. Το ζήτημα, όμως, δεν είναι να βάλουμε φρένο μόνο στο αλάτι που ρίχνουμε στη σαλάτα, στο πιάτο ή στην κατσαρόλα. Ακόμη και αν το κάνουμε αυτό, ίσως δεν δούμε διαφορά στις τιμές της πίεσής μας, επειδή εξακολουθούμε να καταναλώνουμε τρόφιμα που κρύβουν αλάτι και συγκεκριμένα νάτριο (το συστατικό του αλατιού που έχει την ιδιότητα να αυξάνει την πίεση). Νάτριο περιέχουν τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα (π.χ. κονσέρβες με τόνο, σαρδέλες, φασόλια), ο καπνιστός σολομός, πολλά αλλαντικά και τυριά, αλλά και οι κύβοι ζωμού, οι σάλτσες σόγιας και τα έτοιμα φαγητά. Επιπλέον, νάτριο κρύβεται ακόμη και σε τρόφιμα με γλυκιά γεύση, όπως τα κρουασάν, οι φρυγανιές, τα μπισκότα και τα κράκερ. Καλό είναι, λοιπόν, να διαβάζουμε πάντα την ετικέτα των συσκευασμένων τροφίμων και όταν το νάτριο αναγράφεται στα 3 πρώτα συστατικά, να επιλέγουμε κάτι λιγότερο «αλμυρό».

Kάλιο στο ON

Για μια αποτελεσματική κίνηση ματ κατά της υπέρτασης απαιτείται όχι μόνο η μείωση του νατρίου, αλλά και η αύξηση του καλίου, που περιέχεται στα φρούτα και τα λαχανικά. Το κάλιο είναι ένας ηλεκτρολύτης που βοηθά τον οργανισμό να αποβάλλει το υπερβάλλον νάτριο. Πλούσιες πηγές καλίου είναι οι μπανάνες, τα πορτοκάλια, οι πατάτες, τα βερίκοκα, οι ντομάτες, τα αχλάδια, τα φυλλώδη λαχανικά, το μπρόκολο και οι πιπεριές.



Ρίξε λάδι

Λίγο ελαιόλαδο καθημερινά -2 κουταλιές της σούπας- μπορεί να κάνει τη διαφορά στις τιμές της πίεσής μας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε πρόσφατη μελέτη σε 160 άνδρες που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό της American Society for Nutrition. Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι η καθημερινή μέτρια κατανάλωση ελαιόλαδου μπορεί να μειώσει την τιμή της μεγάλης (συστολικής) πίεσης έως και κατά 3%.

Η πίεση C θέλει

Η βιταμίνη C, που περιέχεται -μεταξύ άλλων- στα εσπεριδοειδή, τις πιπεριές, τα ακτινίδια και τις φράουλες, φαίνεται ότι έχει αντιυπερτασική δράση. Αυτό ήταν το συμπέρασμα δεκαετούς έρευνας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας σε 242 νέες γυναίκες.

Stop στο «κακό» λίπος

Μπορεί τα λιπάκια του κρέατος να είναι νόστιμα, αλλά δεν μας κάνουν καλό. Πολλές έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η αυξημένη κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών σχετίζεται με την αύξηση των τιμών της πίεσης. Μάλιστα, σε πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Νάπολης, διαπιστώθηκε ότι η μείωση των κορεσμένων λιπαρών στη διατροφή, σε συνδυασμό με τη χρήση ελαιόλαδου, συνέβαλε σε σημαντική μείωση της δόσης των αντιυπερταστικών φαρμάκων που έπαιρναν οι συμμετέχοντες. Ας προτιμούμε, λοιπόν, το άπαχο κρέας, τα ημίπαχα γαλακτοκομικά και τα πουλερικά χωρίς πέτσα. Όσο για τα γλυκά, είναι προτιμότερα όσα δεν έχουν κορεσμένα λίπη, όπως τα ψητά φρούτα, οι κομπόστες, το ζελέ και τα γλυκά του κουταλιού.

Free pass στα ω-3

Τι ανακάλυψαν οι ψαροφάγοι Ιάπωνες; Ότι όσο περισσότερα παχιά ψάρια τρώμε -τα οποία είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα- τόσο καλύτερα ρυθμισμένη είναι η πίεσή μας. Συγκεκριμένα, στην πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη INTERMAP από την Ιατρική Σχολή του Ιαπωνικού Πανεπιστημίου Shiga εκτιμήθηκε η διατροφική πρόσληψη των ω-3 λιπαρών και τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης 4.680 ατόμων. Διαπιστώθηκε ότι όσοι κατανάλωναν ημερησίως τα περισσότερα ω-3, εμφάνισαν μείωση κατά περίπου 1 mmHg τόσο στη μεγάλη όσο και στη μικρή πίεσή τους. Τα ω-3 περιέχονται σε λιπαρά ψάρια, όπως οι σαρδέλες, ο σολομός και το σκουμπρί. Μάλιστα, το ιδανικό αντιυπερτασικό πιάτο θεωρείται η ψαρόσουπα, επειδή εκτός από ψάρι περιέχει λαχανικά και ελαιόλαδο, που επίσης καταπολεμούν την υψηλή πίεση.

Αλκοόλ µε µέτρο

Ένα ποτηράκι κρασί ή 1 ποτήρι μπίρα την ημέρα προκαλεί χαλάρωση των αγγείων και πτώση της πίεσης. Από την άλλη μεριά, όμως, η υπερκατανάλωση αλκοόλ επιβαρύνει την πίεση.

Λιγότερο στρες

Αν θέλουμε να αποφύγουμε μια πιο στενή σχέση με το πιεσόμετρο, θα πρέπει να διαχειριστούμε το καθημερινό και έντονο στρες. Όταν, λοιπόν, νιώθουμε ότι πιεζόμαστε πολύ, ας δοκιμάσουμε να ηρεμήσουμε με μια απλή άσκηση βαθιάς χαλάρωσης: Ξαπλώνουμε ανάσκελα με τα πόδια ελαφρώς ανοιχτά και τις παλάμες μας στραμμένες προς τα πάνω. Κλείνουμε τα μάτια και αναπνέουμε από τη μύτη. Μένουμε σε αυτή τη στάση για 5-10 λεπτά. Εάν, πάντως, εκείνη τη στιγμή δεν είμαστε κοντά σε... κρεβάτι, μπορούμε να κάνουμε την άσκηση καθιστοί.

Move it

Μετακινούμαστε, εργαζόμαστε, διασκεδάζουμε και χαλαρώνουμε... καθιστοί. Αν αλλάξει αυτό, τότε δεν αποκλείεται τα αντιυπερτασικά φάρμακα να πέσουν σε αχρηστία. Οι έρευνες δείχνουν ότι όσοι γυμνάζονται 5 ημέρες την εβδομάδα κινδυνεύουν λιγότερο από υπέρταση, σε σύγκριση με όσους κάνουν καθιστική ζωή. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να περπατάμε με ζωηρό ρυθμό για 30΄, 3-5 φορές την εβδομάδα. Οι πιο αθλητικοί τύποι μπορούν να επιλέξουν το τρέξιμο ή το ποδήλατο. Η αερόβια άσκηση συμβάλλει στη διατήρηση της ελαστικότητας των αγγείων και στη ρύθμιση της πίεσης. Όσον αφορά τα βάρη, πρέπει να αποφεύγονται από τους υπερτασικούς, επειδή αυξάνουν την πίεση.

Πηγή
http://www.vita.gr/html/ent/089/ent.12089.asp



Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Φράουλα

Φράουλα ο καρπός του πειρασμού και της απόλαυσης

Αποτελούν χαρακτηριστικό κέντημα στο μαντίλι της Δυσδαιμόνας στον Oθέλλο, έχουν γίνει ταινία από τον Ingmar Bergman («Άγριες Φράουλες») και στο Βέλγιο υπάρχει μουσείο αφιερωμένο σε αυτές. Παραπέμπουν σε στιγμές απόλαυσης, έχουν το χρώμα του πάθους και θυμίζουν καρδιά. Το άρωμά τους είναι χαρακτηριστικό και χρησιμοποιείται συχνά στην παρασκευή αρωμάτων και καλλυντικών. Είναι γλυκές και ζουμερές, τρώγονται σκέτες, με ζάχαρη, γιαούρτι ή σαντιγί, και φυσικά συνδυάζονται τέλεια με σοκολάτα ή ένα ποτήρι σαμπάνια. Εντρυφήστε, λοιπόν, στα μυστικά του καρπού του πάθους και γευτείτε όσα έχει να σας προσφέρει.

Μια κόκκινη ιστορία
Στη Γηραιά ήπειρο, οι πρώτες καλλιέργειες άγριας φράουλας άρχισαν το Μεσαίωνα στη Ρώμη και η μόνη γνωστή ποικιλία την περίοδο αυτή προερχόταν από τις Άλπεις. Σημαντικές αλλαγές στην καλλιέργειά της παρατηρήθηκαν όταν στην Ευρώπη ήρθαν οι πολύ μεγαλύτερες αμερικανικές φράουλες και στη συνέχεια οι ποικιλίες από τη Χιλή, που οι συνεχείς διασταυρώσεις τους οδήγησαν περίπου στις τωρινές φράουλες. Στις μέ-ρες μας, τη μεγαλύτερη παραγωγή φράουλας στον κόσμο έχουν οι ΗΠΑ, ενώ στη χώρα μας ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η ευρωπαϊκή φράουλα, που τη βρίσκουμε και αυτοφυή σε διάφορες περιοχές.

Πότε να πείτε όχι στις φράουλες
Η κατανάλωση φράουλας δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις έλκους, φλεγμονής των εντέρων και σπαστικής κολίτιδας, ενώ μπορεί να ευθύνεται για αλλεργικά εξανθήματα, εξαιτίας του χνουδιού που έχει στην επιφάνειά της. Προσοχή στην κατανάλωσή της πρέπει να δίνουν και όσοι πάσχουν από νεφρική νόσο, θυρεοειδή ή αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη χοληδόχο κύστη και δεν παίρνουν φάρμακα.

Το φυτό του πάθους
Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae, στο γένος Fragaria, και είναι φυτό μικρό - συνήθως έρπον και πολυετές, αν και η εντατική καλλιέργεια το έχει πια μετατρέψει σε μονοετές. Υπάρχει άγρια και ήμερη, με τον καρπό της πρώτης να είναι πιο μικρός, αρωματικός και γλυκός. Η φραουλιά ανθίζει από το Μάιο ως τον Ιούλιο και οι καρποί της ωριμάζουν το καλοκαίρι. Ωστόσο, υπάρχουν ποικιλίες που δίνουν καρπούς όλο το χρόνο. Το φυτό αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και προσαρμόζεται σε όλα τα είδη χώματος. Όμως, μια απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, ένας παγετός, οι πολλές βροχές και η ξηρασία μπορεί να το βλάψουν, ενώ είναι ευαίσθητο στους ρύπους.

Tip
Τα αντιοξειδωτικά της φράουλας και η βιταμίνη Α, για να απορροφηθούν καλύτερα από τον οργανισμό μας, χρειάζονται την παρουσία λιπαρής ύλης. Τα σνακ που σας προτείνουμε, λοιπόν, αποτελούν ισορροπημένες επιλογές για ένα καλό σνακ!
n 1 γιαούρτι (2% λιπαρά) με φράουλες και ανάλατους ξηρούς καρπούς.
n Μιλκσέικ με φράουλες και μπισκότα. Χτυπήστε 1 ποτήρι γάλα
(1,5% λιπαρά) με φράουλες και μπισκότα ολικής άλεσης.
n 1 ποτήρι γάλα (1,5% λιπαρά) με δημητριακά και φράουλες.
n 1 φέτα ψωμί ή 2 cream crackers με 1 φέτα άπαχο τυρί και 4 -5 φράουλες

Ενεργητικές ιδιότητες... στο κόκκινο!
O καρπός, τα φύλλα και οι ρίζες της φράουλας χρησιμοποιούνται ως φάρμακο εδώ και αιώνες. Μάλιστα, χρησίμευαν στην παρασκευή φαρμάκων για τη διάρροια, χωνευτικών, λοσιόν για το δέρμα, επιθεμάτων για τα εγκαύματα, ενώ ο χυμός της χρησιμοποιούνταν στη λεύκανση των δοντιών. Της έχουν αποδοθεί αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις και καρδιοτονωτικές ιδιότητες, χάρη στη μεγάλη περιεκτικότητά της σε φαινόλες (με κυρίαρχες τις ανθοκυανίνες, που της δίνουν το κόκκινο χρώμα) και βιταμίνες Α και C, ενώ περιέχει λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, ουσίες γνωστές για την ευεργετική τους δράση στην όραση. Θεωρείται ευεργετική για όσους έχουν αναιμία και υπέρταση και όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα από ρευματισμούς και χολή. Επιπλέον, περιορίζει τον κίνδυνο της οστεοπόρωσης, των καρδιαγγειακών παθήσεων, της αρθρίτιδας, και επηρεάζει θετικά την ισορροπία των υγρών του σώματος και της αρτηριακής πίεσης. Βοηθάει στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, επειδή είναι πλούσια πηγή φυτικών ινών, έχει καθαρτική, αιμοστατική, διουρητική και μαλακτική δράση και συμβάλλει στην αποτοξίνωση του οργανισμού. Τέλος, χρησιμοποιείται σε καλλυντικά, αφού τονώνει και κάνει πιο απαλή την επιδερμίδα.

«Ναι μεν, αλλά...»
Μπορεί οι φράουλες να έχουν πολλά να μας προσφέρουν, πρόκειται όμως για μια από τις πιο επιβαρημένες με φυτοφάρμακα τροφές. Είναι λοιπόν προτιμότερο να επιλέγετε τις βιολογικές, ακόμα και αν αγοράζετε λιγότερες επειδή κοστίζουν λίγο περισσότερο. Όσο για την επιλογή, προσέχετε να μην έχουν ζαρώματα και κακώσεις, να είναι καθαρές, ομοιόμορφες, με λαμπερό χρώμα, πράσινα φυλλαράκια στην κορυφή και ευδιάκριτες μικρές τρίχες στην επιφάνειά τους. Αγοράζετε όσες έχουν από μικρό μέχρι φυσιολογικό μέγεθος και φυσικά τόσες όσες θα καταναλώσετε άμεσα. Τέλος, είναι καλύτερο να τις καταναλώνετε στην εποχή τους, καθώς το υπόλοιπο διάστημα οι ποικιλίες διεγείρονται τεχνητά.

OΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
● Oι φράουλες είναι ευαίσθητο φρούτο, γι’ αυτό καλό είναι να τις καταναλώνετε το συντομότερο δυνατόν και να μην τις αφήνετε σε θερμοκρασία δωματίου περισσότερο από μερικές ώρες. Μπορείτε, ωστόσο, να τις διατηρήσετε ολόκληρες με το πράσινο φυλλαράκι τους -αν προηγουμένως δεν τις έχετε πλύνει- σε γυάλινο αεροστεγές δοχείο στο ψυγείο μέχρι και δύο ημέρες. Αν και η κατάψυξη δεν συνιστάται, μπορείτε, αν θέλετε, να τις βάλετε σε ένα δίσκο τη μια δίπλα στην άλλη, να τις αφήσετε στην κατάψυξη και μόλις παγώσουν, να τις βάλετε στα ειδικά σακουλάκια για τρόφιμα.
● Για να μη χάσουν το άρωμα και το χρώμα τους, είναι προτιμότερο να τις βάζετε σε σουρωτήρι και να τις πλένετε με άφθονο νερό μαζί με τα κοτσανάκια τους, χωρίς να τις αφήνετε να μουλιάσουν. Φροντίστε να τις πλένετε όταν είναι να τις χρησιμοποιήσετε.


Διατροφική αξία

(1 φλιτζάνι ολόκληρες ωμές φράουλες, περίπου 140 γρ.)
Ενέργεια 46 kcal
Πρωτεΐνες 0,96 γρ.
Υδατάνθρακες 11,06 γρ.
Φυτικές ίνες 2,9 γρ.
Σίδηρος 0,59 mg
Νάτριο 1 mg
Ασβέστιο 23 mg
Μαγνήσιο 19 mg
Φώσφορος 35 mg
Βιταμίνη A 17 IU
Βιταμίνη C 84,7 mg
Κάλιο 220 mg
Νιασίνη 0,556 mg

Πηγή
http://www.vita.gr/html/ent/953/ent.5953.asp
Διαβάστε περισσότερα...

10 πολιτισμοί που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς

Με το πέρασμα των αιώνων, οι περισσότεροι πολιτισμοί είτε άρχισαν σιγά-σιγά να παρακμάζουν είτε εξαφανίστηκαν από φυσικές καταστροφές ή εισβολές. Υπάρχουν όμως κάποιοι πολιτισμοί, των οποίων η εξαφάνιση έχει προβληματίσει πραγματικά τους επιστήμονες.

10. Οι Ολμέκοι

Μία από τις πρώτες μεσοαμερικανικές κοινωνίες, οι Ολμέκοι, κατοικούσαν στις τροπικές πεδιάδες του νότιο-κεντρικού Μεξικό. Τα πρώτα σημάδια των Ολμέκων χρονολογούνται από το 1400 π.Χ. στην πόλη San Lorenzo, όπου αποτελούσε το κέντρο τους, ενώ υποστηρίζονταν από δύο ακόμα κέντρα, τις περιοχές Tenochtitlan και Potrero Nuevo. Οι Ολμέκοι ήταν εξαιρετικοί κτίστες, ενώ οι αποικίες τους είχαν τελετουργικά ανάκτορα, αναχώματα, μεγάλες κωνικές πυραμίδες και πέτρινα μνημεία, συμπεριλαμβανομένου και ενός γιγάντιου κεφαλιού, που αποτελεί το πιο γνωστό δημιούργημά τους.

Ο πολιτισμός των Ολμέκων στηριζόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό στο εμπόριο, τόσο μεταξύ των ίδιων τους των περιοχών όσο και με άλλες μεσοαμερικανές κοινωνίες. Επειδή ήταν ένας από τους πρώτους και πιο προηγμένους μεσοαμερικανικούς πολιτισμούς την εποχή εκείνη, θεωρούνταν ως ο κύριος πολιτισμός που γέννησε τους περισσότερους μεσοαμερικανικούς πολιτισμούς.

Τι απέγιναν;

Γύρω στο 400 π.Χ., το ανατολικό μισό της γης των Ολμέκων ερήμωσε -πιθανότατα εξαιτίας των περιβαλλοντικών αλλαγών. Ίσως πάλι να μετακινήθηκαν εξαιτίας της ηφαιστειακής δραστηριότητας στην περιοχή. Άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι δέχτηκαν επιδρομή, αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποιοι μπορεί να ήταν οι εισβολείς.

9. Οι Ναβαταίοι

Οι Ναβαταίοι ήταν ένας σημιτικός πολιτισμός, που κατοικούσε στην Ιορδανία, την Κανά και την Αραβία γύρω στον 6^o αι. π.Χ. Είναι περισσότερο γνωστοί ως οι κτίστες της πόλης Πέτρα, που υπήρξε και πρωτεύουσά τους. Η Πέτρα είναι μία εντυπωσιακή πόλη, σκαλισμένη στην πλευρά ενός βράχου, με σημαντικότερο κτίριο το Khazneh, μία γιγάντια κατασκευή με έντονο το ελληνικό στοιχείο. Οι Ναβαταίοι ήταν εύποροι γιατί η πόλη τους υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς ενός μεγάλου εμπορικού δικτύου, μέσω του οποίου εμπορεύονταν ελεφαντόδοντα, μετάξι, μπαχαρικά, πολύτιμα μέταλλα και λίθους, λιβάνι, αρώματα και φαρμακευτικά σκευάσματα. Λόγω του εύρους που είχε αυτός ο εμπορικός δρόμος, ο πολιτισμός των Ναβαταίων είχε έντονες επιρροές από την ελληνιστική Ελλάδα, τη Ρώμη, την Αραβία και στην Ασσυρία. Σε αντίθεση με άλλες κοινωνίες της εποχής εκείνης, δεν υπήρχε δουλεμπόριο και κάθε μέλος της κοινωνίας συνεισέφερε στις εργασίες.

Τι απέγιναν;

Στη διάρκεια του 4^ου αι. μ.Χ., οι Ναβαταίοι εγκατέλειψαν την Πέτρα και κανείς δεν γνωρίζει στην πραγματικότητα το γιατί. Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν πως η έξοδός τους ήταν οργανωμένη και όχι βιαστική, γεγονός που αποδεικνύει πως δεν εκδιώχθηκαν από κάποιον άλλο πολιτισμό. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως όταν οι εμπορικές οδοί, στις οποίες στηρίζονταν, μετακινήθηκαν προς τα βόρεια, δεν μπορούσαν πλέον να συντηρήσουν τον πολιτισμό τους και έτσι άφησαν πίσω τους την Πέτρα.

8. Η αυτοκρατορία των Αξουμιτών

Η αυτοκρατορία των Αξουμιτών ξεκίνησε τον 1^o αιώνα μ.Χ. στη σημερινή περιοχή της Αιθιοπίας και πιστεύεται πως ήταν η πατρίδα της βασίλισσας του Σαβά. Το Αξούμ ήταν ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, με εξαγωγές ελεφαντόδοντου, γεωργικών προϊόντων και χρυσού σε ένα εμπορικό δίκτυο που εκτεινόταν σε όλη την Ερυθρά Θάλασσα και έφτανε μέχρι τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ανατολικά προς την Ινδία. Αυτός ήταν και ο λόγος που το Αξούμ ήταν μία εύπορη κοινωνία και ήταν ο πρώτος αφρικανικός πολιτισμός που απέκτησε δικό του νόμισμα, γεγονός εξαιρετικά σπουδαίο για τα αρχαία εκείνα χρόνια. Το χαρακτηριστικότερο μνημείο του Αξούμ είναι οι Στήλες, γιγάντιοι σκαλιστοί οβελίσκοι, που χρησίμευαν ως δείκτες βασιλικών και ευγενών τάφων. Οι πρώτοι Αξουμίτες λάτρευαν διάφορους θεούς, αλλά ο βασικότερος θεός τους ήταν ο Αστάρ. Το 324 μ.Χ., ο Βασιλιάς Εζάνα ο 2^ος ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και από τότε το Αξούμ ήταν μία ένθερμη χριστιανική κοινωνία, ενώ πολλοί θεωρούν πως αποτελεί και την πατρίδα της Κιβωτού της Διαθήκης.

Τι απέγινε;

Σύμφωνα με τον θρύλο, η Εβραία Βασίλισσα Ιουδίθ νίκησε την αυτοκρατορία των Αξουμιτών και έκαψε τις εκκλησίες της και όλα τα βιβλία. Άλλοι πάλι πιστεύουν πως μία νότια παγανιστική βασίλισσα οδήγησε στην παρακμή των Αξουμιτών. Κάποιες θεωρίες αποδίδουν την εξαφάνισή τους στην κλιματική αλλαγή, την απομόνωσή τους από το εμπόριο και την καταστροφή των καλλιεργειών τους, που οδήγησε στη λιμοκτονία.

7. Οι Μυκηναίοι

Οι Μυκηναίοι εμφανίστηκαν γύρω στο 1600 π.Χ. και ο πολιτισμός τους ήταν εξαπλωμένος σε δύο νησιά και στη νότια ηπειρωτική χώρα. Έχτισαν και κυρίεψαν πολλές μεγάλες πόλεις όπως τις Μυκήνες, την Τίρυνθα, την Πύλο, την Αθήνα, τη Θήβα, τον Ορχομενό, τον Ιωλκό και την Κνωσό. Πολλοί αρχαίοι ελληνικοί μύθοι είναι επικεντρωμένοι στις Μυκήνες, συμπεριλαμβανομένου και του θρύλου του Βασιλιά Αγαμέμνονα, που υπήρξε επικεφαλής των ελληνικών στρατευμάτων κατά τον Τρωικό Πόλεμο. Οι Μυκηναίοι ήταν μία κυρίαρχη ναυτική δύναμη και χρησιμοποίησαν την ικανότητά τους αυτή για το εμπόριο με άλλα κράτη. Λόγω της έλλειψης φυσικών πόρων, εισήγαγαν πολλά αγαθά και τα μετέτρεπαν σε αντικείμενα προς πώληση, επομένως ήταν εξαίρετοι τεχνίτες, πασίγνωστοι σε όλο το Αιγαίο για τα όπλα και τα κοσμήματά τους.

Τι απέγιναν;

Κανείς δεν γνωρίζει με απόλυτη σιγουριά, αλλά μία θεωρία είναι πως οι αναταραχές μεταξύ της αγροτικής και της άρχουσας τάξης οδήγησαν στο τέλος του μυκηναϊκού πολιτισμού. Άλλες θεωρίες αποδίδουν την παρακμή τους στη διακοπή των εμπορικών οδών ή σε φυσικούς παράγοντες όπως οι σεισμοί. Η πιο δημοφιλής όμως θεωρία είναι πως δέχτηκαν επίθεση από έναν βόρειο πολιτισμό, τους Δωριείς (που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετά την πτώση των Μυκηναίων) ή τους Λαούς της Θάλασσας (που εκείνη την εποχή μετανάστευαν από τα Βαλκάνια προς τη Μέση Ανατολή).

6. Η αυτοκρατορία των Χμερ

Η αυτοκρατορία των Χμερ προήλθε από το Βασίλειο της Τσενία, που αποτελεί τη σημερινή Καμπότζη, γύρω στον 9^o αι. μ.Χ. και έγινε μία από τις πιο ισχυρές αυτοκρατορίες στη Νοτιοανατολική Ασία. Η αυτοκρατορία είναι γνωστή στους περισσότερους ως ο πολιτισμός που έχτισε το Ανγκόρ, μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Καμπότζης. Οι Χμερ ήταν ένας εξαιρετικά ισχυρός και πλούσιος πολιτισμός, ανοιχτός σε διάφορες θρησκείες όπως ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός, ο Τεραβάντα Βουδισμός και η Μαχαγιάνα, που αποτελούσαν και τις κύριες θρησκείες της αυτοκρατορίας. Η αυτοκρατορία είχε και μεγάλη στρατιωτική δύναμη, κυρίως λόγω των πολέμων με τους Χαμ και τους Ανιμιστές.

Τι απέγινε;

Η πτώση της αυτοκρατορίας των Χμερ αποδίδεται στον συνδυασμό διαφόρων παραγόντων. Ο πρώτος είναι ότι η αυτοκρατορία διοικούνταν από έναν Βασιλιά Θεό, και με την είσοδο του Τεραβάντα Βουδισμού, που διδάσκει αυτό-φώτιση, η ηγεσία άρχισε να κλονίζεται. Όλο αυτό οδήγησε στην έλλειψη επιθυμίας να δουλέψουν για τον Βασιλιά, με αποτέλεσμα να μειωθεί η ποσότητα των τροφών που παράγονταν. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Τζαγιαβαρμάν του 7^ου, κατασκευάστηκε ένα περίτεχνο οδικό δίκτυο, ώστε να διευκολυνθεί η μεταφορά των αγαθών και των στρατευμάτων σε όλη την Αυτοκρατορία. Κάποιοι μελετητές, όμως, υποστηρίζουν πως αυτοί οι δρόμοι λειτούργησαν εναντίον τους, διευκολύνοντας τους εισβολείς, όπως τους Αγιούταγια, να φτάσουν απευθείας στο Ανγκόρ.

5. Ο πολιτισμός των Κουκουτένι-Τριπολί

Στη Ρουμανία υπήρχαν οι Κουκουτένι, στην Ουκρανία οι Τρυπιλίοι και στη Ρωσία οι Τριπολί: ένας νεολιθικός πολιτισμός που άνθισε μεταξύ του 5500 π.Χ και του 2750 π.Χ. Για το ύψος τους, οι Κουκουτένι-Τριπολί είχαν φτιάξει τα μεγαλύτερα νεολιθικά κτίρια στην Ευρώπη, κάποια από τα οποία στέγαζαν μέχρι και 15.000 άτομα. Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια αυτού του πολιτισμού είναι πως κάθε 60 με 80 χρόνια έκαιγαν ολόκληρο το χωριό τους και το ξανάφτιαχναν πάνω από το παλιό. Ο πολιτισμός αυτός ήταν μητριαρχικός, με τις γυναίκες να είναι επικεφαλής του νοικοκυριού, ενώ ασχολούνταν με τις γεωργικές δουλειές, την κεραμική και την υφαντουργία. Οι άντρες ήταν κυνηγοί, έφτιαχναν εργαλεία και ήταν υπεύθυνοι για τη φροντίδα των ζώων. Η θρησκεία τους επικεντρωνόταν στην Μεγάλη Μητέρα Θεά, η οποία ήταν σύμβολο της μητρότητας και της γονιμότητας της Γης, ενώ λάτρευαν ακόμα τον ταύρο (που συμβόλιζε τη δύναμη, τη γονιμότητα και τον ουρανό) και το φίδι (που συμβόλιζε την αιωνιότητα και την αιώνια κίνηση).

Τι απέγινε;

Μία από τις επικρατέστερες θεωρίες για το τέλος του πολιτισμού των Κουκουτένι-Τριπολί είναι η θεωρία Κουργκάν, που υποστηρίζει πως κυριεύθηκαν από τον πολεμοχαρή λαό Κουργκάν. Εντούτοις, νεότερες αρχαιολογικές μελέτες αποδίδουν την εξαφάνισή τους σε μία δραματική κλιματική αλλαγή, που οδήγησε σε μία από τις χειρότερες ξηρασίες στην ιστορία της Ευρώπης, και κατέστρεψε έναν πολιτισμό που στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό στη γεωργική καλλιέργεια.

4. Οι Κλόβις

Οι Κλόβις είναι ένας προϊστορικός ιθαγενής πολιτισμός της Αμερικής, που χρονολογείται πίσω στο 10000 π.Χ. Ήταν εγκατεστημένοι στις νότιες και κεντρικές πεδιάδες της Βόρειας Αμερικής, ενώ αναγνωρίστηκαν αρχαιολογικά από τις σμηλευμένες μύτες πυρόλιθου, που ονομάστηκαν και μύτες Κλόβις. Τις μύτες αυτές τις χρησιμοποιούσαν στην άκρη της λόγχης για να κυνηγήσουν μεγάλα ζώα, όπως μαμούθ και βίσωνες, και μικρά ζώα, όπως, ελάφια και κουνέλια. Οι Κλόβις ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που κατοίκησαν τον Νέο Κόσμο και θεωρούνται πρόγονοι όλων των Βορειοαμερικανικών και Νοτιοαμερικανικών ιθαγενών πολιτισμών. Πολλοί μελετητές πιστεύουν πως διέσχισαν τη Βεριγγεία, από τη Σιβηρία προς την Αλάσκα, κατά τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων, και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν νότια, σε πιο ζεστό κλίμα.

Τι απέγιναν;

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες γύρω από την εξαφάνιση του πολιτισμού των Κλόβις. Η πρώτη θεωρία υποστηρίζει πως μία μείωση της μεγαπανίδας, σε συνδυασμό με μία μείωση της κινητικότητας του πολιτισμού, τους οδήγησε στο διασκορπισμό και στο σχηματισμό νέων μικρότερων πολιτισμών, όπως ο πολιτισμός Φόλσομ. Μία άλλη θεωρία είναι πως τα μαμούθ και διάφορα άλλα είδη άρχισαν να εξαφανίζονται, λόγω του υπερβολικού κυνηγιού, με αποτέλεσμα οι Κλόβις να μην μπορούν να βρουν πλέον τροφή για να ζήσουν. Μία τελευταία θεωρία αναφέρει έναν κομήτη, που συνετρίβη στη Γη, στην περιοχή Great Lakes και έπληξε σημαντικά τον πολιτισμό των Κλόβις.

3. Ο Μινωικός Πολιτισμός

Οι Μινωίτες, που πήραν το όνομά τους από τον Βασιλιά Μίνωα, ζούσαν στη σημερινή Κρήτη από το 3000 π.Χ. μέχρι το 1000 π.Χ. Στην ελληνική μυθολογία, η Μινώα ήταν η Γη του Ταύρου και του γιού του, του Μινώταυρου -του μυθικού τέρατος, που ήταν μισός άνθρωπος και μισός ταύρος και ζούσε μέσα στο λαβύρινθο, σκοτώνοντας οποιονδήποτε τολμούσε να περάσει μέσα. Στην πραγματικότητα, ο Μινωικός Πολιτισμός είναι ο πρώτος γνωστός πολιτισμός στην Ευρώπη. Σήμερα, αυτό που έχει απομείνει από τον Μινωικό πολιτισμό είναι τα παλάτια και τα τεχνουργήματα που βρίσκονταν μέσα σε αυτά. Οι Μινωίτες ήταν ένας κοινωνικά οργανωμένος, καλλιτεχνικός και εμπορικός πολιτισμός. Αρχικά, μιλούσαν τη Γραμμική Α, η οποία στην πορεία αντικαταστάθηκε από τη Γραμμική Β. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την ύπαρξη στρατιωτικού πολιτισμού στα μινωικά παλάτια και φαίνεται πως η δύναμή τους ήταν καθαρά οικονομική. Παρόλο που οι Μινωίτες εξαφανίστηκαν, ο πολιτισμός τους κληρονομήθηκε από άλλους πολιτισμούς, όπως οι Μυκηναίοι και στη συνέχεια οι ελληνιστικοί Έλληνες.

Τι απέγινε;

Πολλοί μελετητές πιστεύουν πως οι Μινωίτες εξαφανίστηκαν εξαιτίας μίας ηφαιστειακής έκρηξης στη Θήρα (Σαντορίνη) αλλά υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι επέζησαν. Εντούτοις, η έκρηξη κατέστρεψε όλα τα φυτά και οδήγησε σε λιμοκτονία, ενώ κατέστρεψε και τα πλοία τους, με αποτέλεσμα να βρεθούν αντιμέτωποι με την οικονομική παρακμή. Πιστεύεται ακόμα ότι την ίδια περίοδο δέχτηκαν και εισβολή, πιθανότατα από τους Μυκηναίους.

2. Οι Ανασάζι

Οι Ανασάζι ήταν ένας ιθαγενής Αμερικανικός πολιτισμός, που εμφανίστηκε στην περιοχή Four Corners των ΗΠΑ (στο σημείο όπου συναντιούνται το Νέα Μεξικό, η Αριζόνα, το Κολοράντο και η Γιούτα) περίπου το 1200 π.Χ. Οι πρώτοι Ανασάζι ήταν κυνηγοί και συλλέκτες τροφής, που έμεναν σε σπίτια μέσα σε κοιλώματα. Στην πορεία, ανέπτυξαν τη φυτοκομία και ξεκίνησαν να καλλιεργούν καλαμπόκι, φασόλια και κολοκύθια. Σε αρχαιολογικούς τόπους των Ανασάζι έχουν βρεθεί ακόμα κεραμικά, περίτεχνα καλάθια, σανδάλια, ρούχα από γούνα κουνελιού, πέτρες αλέσματος, γαβάθες και βέλη. Οι Ανασάζι είχαν σκάψει ολόκληρες πόλεις σε βραχώδεις πλαγιές, σαν αυτές της Mesa Verde και του Bandelier, ή τις έφτιαχναν εξ'Α ολοκλήρου από πέτρα ή πλίνθους, όπως το Chaco Canyon. Οι πόλεις αυτές φιλοξενούσαν πολλές πολιτιστικές και αστικές εκδηλώσεις, ενώ συνδέονταν μεταξύ τους με ένα οδικό δίκτυο εκατοντάδων μιλίων.

Τι απέγιναν;

Γύρω στο 1300 μ.Χ. οι Ανασάζι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους στους βράχους και διασκορπίστηκαν. Πολλοί μελετητές πιστεύουν πως, εξαιτίας μίας πληθυσμιακής έκρηξης, των ελαχίστων μεθόδων καλλιέργειας και μίας ξηρασίας που χτύπησε την περιοχή, ήταν πολύ δύσκολο για τους Ανασάζι να καλλιεργήσουν τροφή, με αποτέλεσμα να μετακινηθούν προς το Rio Grande ή το Hopi. Πρόσφατες μελέτες αποδεικνύουν πως η κλιματική αυτή αλλαγή δεν εξηγεί από μόνη της την παρακμή των Ανασάζι, ενώ υπήρξαν και άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν, κυρίως κοινωνικοί και πολιτικοί.

1. Ο πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού

Ο πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού ή πολιτισμός των Χαράπας αναπτύχθηκε από το 3300 έως το 1300 π.Χ σε μία περιοχή που είχε το μέγεθος περίπου της Δυτικής Ευρώπης, εκεί που βρίσκεται σήμερα το Πακιστάν και η δυτική Ινδία. Παρόλο που ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αρχαίους πολιτισμούς, ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τους Χαράπας, και αυτό γιατί η γλώσσα τους δεν αποκρυπτογραφήθηκε ποτέ. Αυτό που είναι γνωστό είναι πως έχτισαν πάνω από 100 πόλεις και χωριά, με τις πόλεις να είναι σε οργανωμένη διάταξη και να έχουν ένα περίτεχνο αποχετευτικό σύστημα, με εσωτερικές τουαλέτες. Επίσης, δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν στρατιωτική δραστηριότητα, επομένως ήταν ένας φιλήσυχος πολιτισμός. Οι Χαράπας υπήρξαν ικανότατοι αστρονόμοι και πεπειραμένοι αγρότες, καλλιεργώντας σιτάρι, κριθάρι, αρακά, πεπόνια, σουσάμι και βαμβάκι (ήταν ο πρώτος πολιτισμός που έφτιαξε βαμβακερά ρούχα), ενώ διέθεταν και ζώα, όπως βοοειδή και ελέφαντες.

Τι απέγινε;

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες ως προς το τι συνέβη στον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού. Κάποιοι πιστεύουν πως παρήκμασαν λόγω των περιβαλλοντικών αλλαγών, ενώ υπάρχει και μία δημοφιλής θεωρία που θέλει τους Αρειανούς να επιτέθηκαν στους Χαράπας γύρω στο 1500 π.Χ.

Πηγή
http://amvrakia.blogspot.com/2011/02/10.html
Διαβάστε περισσότερα...