Σαν σήμερα (13-10-1904) η ημέρα μνήμης του λοχαγού ήρωα Παύλου Μελά (ΟΛΗ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ 1973)

Ο Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904) ήταν αξιωματικός πυροβολικού του ελληνικού στρατού και πρωτεργάτης του Μακεδονικού αγώνα. Ήταν γιος του Μιχαήλ Μελά και γαμπρός του Στέφανου Δραγούμη.

Γεννήθηκε στη... Μασσαλία της Νότιας Γαλλίας. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τη Βόρεια Ήπειρο. Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας στην Αθήνα, σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων απ’ όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού το 1891.

Φέροντας τύψεις για την έκβαση του πολέμου του 1897 συμμετείχε από τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900 Μακεδονικό κομιτάτο για την εμψύχωση του απογοητευμένου ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας και σε αντίδραση στη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Έτσι από τον Φεβρουάριο του 1904 ο Παύλος Μελάς έσπευσε με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους Α. Κοντούλη, Α. Παπούλα και Γ. Κολοκοτρώνη, προς επιτόπια μελέτη της κατάστασης.

Αποτυγχάνοντας σε εκείνη την πρώτη προσπάθεια, επανήλθε τον Ιούλιο του ίδιου έτους οπότε και εισήλθε στη Μακεδονία ως ζωέμπορος με το όνομα “Πέτρος Δέδες”. Μετά 20ήμερη παραμονή συναντήθηκε με τον Λάμπρο Κορομηλά στη Θεσσαλονίκη ανταλλάσσοντας σκέψεις για ανάληψη επιχειρήσεων και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα.

Στις 18 Αυγούστου όταν όλα ήταν έτοιμα κατά το σχέδιο ο Παύλος Μελάς με το επιχειρησιακό όνομα Καπετάν Μίκης Ζέζας, επικεφαλής σώματος εκ 35 μόλις ανδρών, που το αποτελούσαν Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικοί, ανέλαβε την αρχηγία του Μακεδονικού αγώνα ενάντια στους Βούλγαρους και εισήλθε ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη με την εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω μεταξύ στη περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς.

Πληροφορηθέντες οι Τούρκοι από διάφορους καταδότες περί της εισόδου και της δράσης του Παύλου Μελά έθεσαν προς καταδίωξή του πολυάριθμο τουρκικό απόσπασμα. Παρά τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο Παύλος Μελάς άρχισε ν΄ αποδεκατίζει τις βουλγαρικές ομάδες με βάση τα χωριά Λιγκοβάνη και Λίχυβο. Όμως στις 13 Οκτωβρίου 1904 βρισκόμενος στα Στάτιστα και προδομένος από την βουλγάρικη συμμορία του Μήτρου Βλάχου περικυκλώθηκε από Τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών. Μετά από δίωρη λυσσαλέα μάχη διέταξε αιφνίδια έξοδο τεθείς επικεφαλής των ανδρών του. Στην επιχείρηση αυτή τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα στα χέρια του φίλου του, Γεώργιο Στρατινάκη. Η τελευταία του φράση πριν ξεψυχήσει ήταν: «Βούλγαρος να μη μείνει».

Γύρω από το σώμα του νεκρού Π. Μελά εκτυλίχθηκε μια διπλωματική επιχείρηση για την παραλαβή και ενταφιασμό του. Οι Έλληνες δεν ήθελαν να γίνει γνωστό στους Τούρκους ποιος ήταν ο νεκρός, και συγκεκριμένα ότι ήταν Έλληνας αξιωματικός, διότι αυτό θα δημιουργούσε διπλωματική κρίση. Αρχικά ο νεκρός θάφτηκε από τους χωρικούς έξω από τη Στάτιστα ενώ οι Τούρκοι δεν γνώριζαν την ταυτότητά του. Αργότερα ο προεστός της Στάτιστας ονόματι Ντίνας απεσταλμένος της ελληνικής πλευράς (πιθανώς του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη ή του οπλαρχηγού Κύρου) επιχείρησε να ξεθάψει και να μεταφέρει αλλού τον νεκρό. Στο μεταξύ όμως ο θάνατος του Μελά είχε μαθευτεί στην Αθήνα και η Τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα ειδοποίησε τις Τουρκικές Αρχές της Θεσσαλονίκης να βρουν το πτώμα ώστε να το χρησιμοποιήσουν ως απόδειξη της Ελληνικής επέμβασης σε Τουρκική επικράτεια.Έτσι, ενώ ο Ντίνας έκανε την εκταφή εμφανίστηκε Τουρκικός στρατός. Τότε έκοψε βιαστικά το κεφάλι του νεκρού και έφυγε. Το κεφάλι τάφηκε μπροστά στην Ωραία Πύλη του Ναού της Αγίας Παρασκευής στο χωριό Πισοδέρι ενώ οι Τούρκοι πήραν το ακέφαλο σώμα και το πήγαν στην Καστοριά για αναγνώριση. Ο Γερμανός Καραβαγγέλης, που γνώριζε τα πάντα, κινητοποίησε τη νεολαία της Καστοριάς που περικύκλωσε το Διοικητήριο και απαιτούσε να τους δοθεί το σώμα “κάποιου Ζέζα” που ήταν Έλληνας. Ο Μητροπολίτης, προειδοποιώντας ότι μπορεί να συμβούν ταραχές που θα έβλαπταν την ειρηνική συμβίωση Τούρκων και Ελλήνων κατάφερε να του δοθεί το σώμα το οποίο και τάφηκε στο παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών κοντά στο Μητροπολιτικό Μέγαρο Καστοριάς. Ο Παύλος Μελάς αποτέλεσε υπόδειγμα γενναιότητας και αυταπάρνησης για την απελευθέρωση της πατρίδας στην ελληνική ιστορία. Μετά το θάνατο του η δράση των Ελληνικών δυνάμεων έγινε πιο έντονη, περιορίζοντας τη δράση των Βούλγαρων κομιτατζήδων, και επιτυγχάνοντας την ένωση Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας με την Ελλάδα. Σήμερα, το όνομα του Παύλου Μελά φέρει προς τιμή του το χωριό Στάτιστα ενώ πλήθος προτομών του στολίζουν πλατείες πόλεων μεταξύ των οποίων στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Κοζάνη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ο Παύλος Μελάς θεωρείται σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα, και πολλά προσωπικά του αντικείμενα εκτίθενται τώρα στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης και στο μουσείο Παύλος Μελάς στην Καστοριά. Πληροφορίες από ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ Επιστολή του Παύλου Μελά προς νεαρό Εύελπι

«Η ζωή είναι πόλεμος. Η γη σου είναι φρούριο και χρέος σου η ΝΙΚΗ. Μη μιλάς, να σκέπτεσαι, ν’ αγαπάς, να μην πονάς. Ένας είναι ο σκοπός σου: ο ΠΟΛΕΜΟΣ. Πολέμα για τα ιδανικά σου, για τα Ελληνικά ιδανικά του ανθρωπισμού. Πολέμα για τη μεγάλη ΕΛΛΑΔΑ. Άνδρες που περπατούν στη ζωή ευθυτενείς και με γαλήνη, μαθημένοι να πονούν χωρίς να υποφέρουν, να νικούν χωρίς να θριαμβολογούν, να νικώνται χωρίς να μοιρολογούν. Αυτοί είναι οι πραγματικοί άνδρες, θεμέλια γενεών. Αυτοί είναι οι Ευέλπιδες, οι αυριανοί ηγήτορες του Έθνους. Νεαρέ Εύελπι μάθε και εξασκήσου να είσαι απλός, ολιγόλογος, συγκρατημένος, σεμνός. Λίγα λόγια, πολλά έργα. Ανθρωπιά μεγάλη, πειθαρχία, πείσμα, αντοχή. Όποιος σε κοιτά, τα μάτια να γεμίζουν παλικάρι. Περισσότερο να προσβάλλεσαι όταν σε κυριεύει ο πόνος. Μη θυμώνεις, χειρότερα είναι να κτυπήσεις, έστω και αν μόλις κρατιέσαι με έναν κόμπο στο λαιμό. Να φύγεις είναι δειλία. Μόνος σου αποφάσισες να γίνεις Αξιωματικός. Απελπισία, ύστερα γελάς και από τη μία μέρα στην άλλη γίνεσαι άνδρας, δηλαδή μαθαίνεις να κρατάς μέσα σου τον πόνο και την απορία, έτσι, χωρίς να φαίνεται, αλλά να επιμένεις πάντα στο σκοπό σου, στα όνειρά σου…» Αν προχωρήσω, ακολουθείστε με… Αν υποχωρήσω, σκοτώστε με… Αν σκοτωθώ, εκδικηθείτε με… ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (ή Μίκης Ζέζας) Ανθ/λγός Πυροβολικού

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (ΟΛΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ 1974)

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΖΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΒΑΠΤΙΖΕΙ ΣΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΙΕΡΟ ΡΙΓΟΣ. Τα ποικίλα γυρίσματα, με πλούσια πλάνα στην τότε Αθήνα και μάλιστα… στα μέρη που έλαβαν χώρα τα ιστορικά γεγονότα, και οι αλλεπάλληλες σφοδρές πολεμικές σκηνές και συγκρούσεις φρίκης, οδηγούν από λαχτάρα σε λαχτάρα, κάνουν το έργο άκρως συγκινητικό και συναρπαστικό. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Λάκης Κομνηνός, Φαίδων Γεωργίτσης, Καίτη Παπανίκα, Λίλλη Παπαγιάννη, Ανδρέας Φιλιππίδης, Γιάννης Αργύρης. ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Φίλιππος Φυλακτός ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 125’ Μια μοναδική στο είδος της ταινία μεγάλου μήκους, που δικαίως χαρακτηρίστηκε από ειδικούς ως η πλουσιότερη και αυθεντικότερη υπερπαραγωγή στον ελληνικό κινηματογράφο. Φέρνει σε άμεση επαφή με τα ιστορικά εθνικά και πολεμικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στις αρχές του 20ου αιώνα με πρόσωπα επώνυμα και ανώνυμα που αγωνίστηκαν για τα μεγάλα ιδεώδη της Φυλής. Το έργο που κρατά συνεχώς αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, οδηγεί σε πραγματική ψυχική μεταρσίωση και εθνική μέθη, θίγει ευαίσθητες χορδές της ελληνικής ψυχής και μάλιστα με την παρουσία και δράση του μεγάλου ήρωα του ιστορικού εκείνου έπους. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ:

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

IΔΟΥ η ΜΑΓΕΙΑ και η συνέχεια του Αρχαίου Ελληνισμού- ΙΔΙΟ το ΨΗΦΙΔΩΤΟ της Αμφίπολης με την ΑΡΠΑΓΗ της Περσεφόνης των Αιγών! (Συγκλονιστικές Εικόνες)

«Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά του ψηφιδωτού στην Αμφίπολη με την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα που απεικονίζεται στον “τάφο της Περσεφόνης” στις Αιγές» τόνισε η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, και αυτό είναι που φαίνεται να καταδεικνύει το κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ των δύο ταφικών μνημείων.
«Είναι ένα εξαιρετικό έργο τέχνης, ένας μοναδικός πίνακας», τόνισε το πρωί της Δευτέρας η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, αναφερόμενη στην αποκάλυψη του ψηφιδωτού στον τύμβο Καστά, το οποίο προκάλεσε παγκόσμιο δέος.
Όπως ανέφερε ακόμη σε δηλώσεις της στον ΑΝΤ1, πρόκειται μόνο για το μέρος της αναπαράστασης. Στα δεξιά και τα αριστερά του συνεχίζεται το έργο, αλλά στα σημεία αυτά υπάρχουν ακόμα οι κολώνες στήριξης των ανασκαφικών έργων.
«Πρόκειται για μία αναπαράσταση 15 τμ. ωστόσο το ακριβές της μέγεθος δεν μπορεί να υπολογιστεί», διευκρίνισε και τόνισε ότι «αυτό που με σιγουριά μπορούμε να πούμε είναι ότι πρόκειται για ένα μοναδικό έργο. Ένα έργο που δεν έχει απαντηθεί σε άλλο ταφικό μνημείο πουθενά».




Η τέχνη του μοναδική, ωστόσο τα κοινά στοιχεία με τον τάφο του Φιλίππου αναγνωρίζονται. Η αρπαγή της Περσεφόνης είναι ένα από αυτά, αλλά όπως προειδοποιεί η κ. Μενδώνη, «πρέπει κάθε φορά να μένουμε στα στοιχεία που έχουμε και να μη βγάζουμε συμπεράσματα, καθώς υπάρχει μία σειρά συσχετισμών που πρέπει προηγουμένως να γίνει».
Δεν κατηγόρησε ωστόσο τους αρχαιολόγους που κάνουν εικασίες για το ποιος μπορεί να είναι ο νεκρός του μνημείου, παρά λέει ότι «κάνουν καλά» κρατώντας όμως μια πιο «φειδωλή» στάση από πλευράς του υπουργείου, το οποίο θα πρέπει να είναι πιο «συγκρατημένο στις δηλώσεις του».
Σχετικά με τα στρογγυλά κομμάτια που λείπουν από το ψηφιδωτό, μεγέθους 80 εκατοστών, είπε ότι αρκετά μέρη του έχουν βρεθεί και θα γίνει προσπάθεια να επανατοποθετηθούν, δεν μπορεί όμως να απαντήσει με ασφάλεια ποια αιτία προκάλεσε την αφαίρεσή τους.
Η κ. Μενδώνη, τέλος, σημείωσε ότι «η σπουδαιότερη ανακάλυψη έχει ήδη γίνει και είναι η μεγαλειότητα του μοναδικού μνημείου».
Πάντως, από χθες, αμέσως μόλις έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Πολιτισμού τις εντυπωσιακές φωτογραφίες από το ψηφιδωτό που βρέθηκε στο δάπεδο του δευτέρου θαλάμου του τάφου της Αμφίπολης άρχισαν οι αναλύσεις για το τι μπορεί να απεικονίζει.
O γενειοφόρος άνδρας έχει ξαναπεικονιστεί σε μακεδονικό τύμβο και συγκεκριμένα σε τοιχογραφία τάφου της Βεργίνας ο οποίος φέρεται να ανήκει σε κάποια από τις συζύγους του Φιλίππου του Β’. Πρόκειται για την περίφημη τοιχογραφία της αρπαγής της Περσοφόνης.
Η τοιχογραφία με την αρπαγή της Περσεφόνης έχει βρεθεί σε έναν κιβωτιόσχημο τάφος στις Αιγές με διαστάσεις 3Χ4,5 μ. ο οποίος χρονολογείται γύρω στο 350 π.Χ. και ο οποίος ανήκε σε μια νεαρή γυναίκα περίπου 25 χρονών που πρέπει να πέθανε στη γέννα και θάφτηκε εδώ μαζί με το βρέφος της, η οποία εικάζεται ότι είναι μια από τις επτά συζύγους του Φιλίππου Β΄, πιθανότατα η Νικησίπολις από τις Φερές, η μητέρα της Θεσσαλονίκης.
Στο βόρειο τοίχο του τάφου βρίσκεται η εκπληκτική τοιχογραφία. Στη μέση της εικόνας δεσπόζει το άρμα με τα τέσσερα λευκά άλογα. Ο Αδης, πιο μεγάλος από όλες τις άλλες μορφές, άρπαξε τη λεία του και πηδάει στο άρμα. Στο δεξί χέρι του ο βασιλιάς των νεκρών σφίγγει το σκήπτρο της εξουσίας και τα γκέμια των αλόγων, που τινάζονται με τα μπροστινά πόδια στον αέρα, ξεκινώντας ήδη τον ξέφρενο καλπασμό τους. Ανάμεσα από τα πόδια του, φυλακισμένη στη σκοτεινή αγκαλιά του, ο Πλούτωνας κρατάει σφιχτά την Περσεφόνη. Η Κόρη είναι γυμνή. Το φουστάνι της γλίστρησε και έπεσε. Έμεινε μόνο το κορδόνι που το κρατούσε στον ώμο της και το πορφυρό της ιμάτιο να κρύβει την ήβη, να γίνεται φόντο για τους μαλακούς γοφούς της και να χάνεται, σμίγοντας με το πορφυρό του ιματίου του Πλούτωνα. Σε μια ύστατη προσπάθεια να ξεφύγει, η Κόρη τινάζεται προς τα πίσω, το σώμα της τεντώνεται, τρυφερό σα μίσχος λουλουδιού, να ξεγλιστρήσει από τα σκέλια και το μπράτσο που το σφίγγουν σαν τανάλια. Απόλυτα αδύναμη, απλώνει τα μπράτσα, ικετεύοντας απελπισμένα για τη βοήθεια που δε θα έρθει. Ο άνεμος παίρνει τα μαλλιά της, τα μάτια της βασιλεύουν, το πρόσωπο της γίνεται μάσκα απόγνωσης.
Η άρνηση της Κόρης να δεχτεί τη Μοίρα της, η επιθυμία της να γαντζωθεί στον κόσμο που αναγκάζεται να αφήσει και η αποστροφή της για τον Άδη γίνεται ολοφάνερη μέσα από την κίνηση του σώματος της, που είναι ολότελα αντίθετη προς τη δική του και μέσα από την απομάκρυνση των κεφαλιών τους. Με μια εξαιρετικά δυναμική και σχεδιαστικά ιδιαίτερα τολμηρή, ανοιχτή σύνθεση, που στηρίζεται στην ένταση, αλλά και στην ισορροπία που παράγουν δύο διαγώνιες που διασταυρώνονται, ένα εύρημα που μάλλον αυτός εισάγει στην παραδοσιακή εικονογραφία της Αρπαγής, ο καλλιτέχνης κατορθώνει να αποδώσει όλη τη δραματική ένταση της αντιπαράθεσης του κυνηγού με το θήραμα, του αρσενικού με το θηλυκό, της ζωής με το θάνατο.
Πίσω από το άρμα, στην ανατολική γωνία της εικόνας, μισογονατισμένη στο χώμα, μια φίλη της Περσεφόνης παρακολουθεί το δράμα, πετρωμένη από φόβο. Το φόρεμά της γλίστρησε και το στήθος της είναι γυμνό, όμως το χρυσοκάστανο ιμάτιο της με τη φαρδιά μενεξελιά μπορντούρα την τυλίγει ακόμα, σχηματίζοντας ένα θερμό στεφάνι, μέσα στο οποίο προβάλλεται η σαγηνευτική λευκότητα του δέρματός της. Λυγισμένη στα δύο σηκώνει το χέρι να φυλαχτεί, μοιάζει να θέλει να φύγει και να μη μπορεί, παγωμένη σα σε εφιάλτη, ακούσιος μάρτυρας του αποτρόπαιου. Τα μάτια της σχεδιασμένα εντελώς λιτά, δυο γραμμούλες και μια βουλίτσα όλο κι όλο και όμως καταφέρνουν να εκφράσουν απόλυτα τον άφατο τρόμο…
Σαν μορφολογική, αλλά και εννοιολογική αντίστιξη στην παθητικότητα της συντρόφισσας της Κόρης, που με τρόμο αποδέχεται το μοιραίο, στην άλλη μεριά της παράστασης εμφανίζεται ο Ερμής. Με το κηρύκειο, το μαγικό ραβδί που γητεύει τις ψυχές των νεκρών, το μόνο παραδοσιακό και αναγνωρίσιμο σύμβολο της παράστασης, στο χέρι, ο ψυχοπομπός γίνεται εδώ νυμφοπομπός σκοτεινού Γάμου, και τρέχοντας, σχεδόν πετώντας στις μύτες των ποδιών του, οδηγεί το άρμα στη δύση, στη χώρα των νεκρών.










 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Ανακαλύφθηκε μεγάλος θησαυρός των Βίκινγκ στη Σκωτία

Ο θησαυρός αποτελείται από περισσότερα από εκατό αντικείμενα, πολλά από τα οποία είναι ιστορικά μοναδικά.
Εκατοντάδες αντικείμενα που ανήκαν στους θρυλικούς Βίκινγκς ανακαλύφθηκαν σε περίβολο εκκλησίας στη Σκωτία
Ένα από τα πολυτιμότερα αντικείμενα που βρέθηκαν ήταν ένας ασημένιος σταυρός που πιστεύεται ότι ανήκε στον ένατο ή δέκατο αιώνα.
Βρέθηκαν ακόμα δεκάδες ασημένια δαχτυλίδια και ράβδοι που ήταν θαμμένα μόλις λίγα εκατοστά κάτω από το έδαφος.
Ακόμα ανακαλύφθηκε το μεγαλύτερο ασημένιο δοχείο που έχει βρεθεί ποτέ, ηλικίας περίπου 1200 ετών και το οποίο δεν έχει ανοιχτεί καν!


Οι δύο άντρες που ανακάλυψαν τους πολύτιμους θησαυρούς, δεν αποκάλυψαν σε κανέναν την ακριβή τοποθεσία εκτός από την αρχαιολογική υπηρεσία.
Δείτε τις εικόνες:

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΦΩΤΟ: Δείτε τι έπαθε 40χρονος όταν εξερράγη το ηλεκτρονικό του τσιγάρο!

Από θαύμα γλίτωσε ένας 40χρονος άνδρας στο Λάνκασαϊρ όταν εξερράγη το ηλεκτρονικό τσιγάρο που κάπνιζε. Το περιστατικό συνέβη όταν ο Ντέιβιντ Άσπιναλ την ώρα που κάπνιζε, ένιωσε το τσιγάρο να γίνεται καυτό. Τότε το πέταξε στο δάπεδο και το ηλεκτρονικό τσιγάρο εξερράγη σαν πραγματική χειροβομβίδα μέσα στο σπίτι.

Η έκρηξη ήταν τόσο δυνατή ώστε οι φακοί επαφής που φορούσε ο άντρας εκτοξεύτηκαν από τα μάτια του, ενώ ένα μεταλλικό κομμάτι του τσιγάρου, διαπέρασε το πόδι του άντρα που φορούσε κοντό παντελόνι, έκανε μια τρύπα στην απέναντι πόρτα και εξοστρακίστηκε στον τοίχο και ένα άλλο μεταλλικό κομμάτι του τσιγάρου, τραυμάτισε το άλλο πόδι του άτυχου άντρα.

Ο επικεφαλής των πυροσβεστών του Μάντσεστερ που κλήθηκαν στο σημείο, νομίζοντας ότι πρόκειται για πυρκαγιά, δήλωσε ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο ήταν «ολοκαίνουργιο» και η πυροσβεστική διενεργεί τώρα έρευνα για να διαπιστωθεί η αιτία της έκρηξης.

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Ιταλία: Συνέλαβαν νοσοκόμα με την υποψία της δολοφονίας 38 ατόμων!

Μέσα σε τρεις μήνες 38 οικογένειες θρήνησαν τους δικούς τους, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους ενώ νοσηλεύονταν σε νοσοκομείο του Λούγκο στη Ραβένα της Ιταλίας.

 

Οι θάνατοι φαίνονταν δικαιολογημένοι καθώς όλοι είχαν διακομιστεί με σοβαρά προβλήματα υγείας και βρίσκονταν σε προχωρημένη ηλικία, ωστόσο, οι φήμες που κυκλοφορούσαν για την ύποπτη συμπεριφορά μίας νοσηλεύτριας κινητοποίησε το προσωπικό και τις τοπικές αρχές.

 

Σύμφωνα με ιταλικά δημοσιεύματα η νοσηλεύτρια, Ντανιέλα Ποτζάλι, ενδέχεται να βρίσκεται πίσω από τους 38 θανάτους, αφού διαπιστώθηκε ότι μία ασθενής έχασε τη ζωή της αφότου η νοσοκόμα της έκανε ένεση με χλωριούχο κάλιο.

Μετά τη σύλληψή της για τον θάνατο της ασθενούς, άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι των υπόλοιπων απωλειών, ενώ οι συνάδελφοί της την περιγράφουν ψυχρή, απαθή, παγερή, εκδικητική.

 

«Διαπληκτιζόταν με τις συναδέλφους, έπαιρνε πρωτοβουλίες, έδινε φάρμακα σε ασθενείς που δεν έπρεπε», αναφέρει μία πρώην συνάδελφός της, ενώ σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες χορηγούσε ηρεμιστικά σε ασθενείς που ήταν «δύσκολοι» και απαιτητικοί ή όποτε ήταν ιδιαίτερα ταραγμένοι, αλλά και καθαρκτικά σε άλλους ασθενείς ώστε να δυσκολέψει τη βάρδια των άλλων νοσοκόμων.

 

Την ίδια ώρα, ο ιταλικός Τύπος την συγκρίνει με την νοσοκόμα Τζέιν Τόπαν, η οποία κατηγορήθηκε για τη δολοφονία 31 ανθρώπων στο νοσοκομείο του Κέμπριτζ στις αρχές του 1900.

 

Μετά τη σύλληψη της Ποτζάλι, η προϊσταμένη αποκάλυψε ότι είχε αναφέρει την ύποπτη συμπεριφορά της νοσηλεύτριας στη διεύθυνση του νοσοκομείου, χωρίς ωστόσο να ξεκινήσει έρευνα.

 

Όπως δήλωσε ένας γιατρός του νοσοκομείου, όταν η Ποτζάλι του είχε προτείνει να χορηγήσει δύο φιάλες χλωριούχου νατρίου σε ασθενή που η περίπτωσή του δεν ήταν εύκολη, εκείνος θεώρησε χιούμορ την πρότασή της.

 

Όταν μία συνάδελφός της, μάλιστα, είχε αποκαλύψει στη διεύθυνση πως είχε δει την νοσηλεύτρια να κλέβει φάρμακα, την περίμενε ένα μπουκέτο κυκλάμινα δεμένα με μία μαύρη κορδέλα στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου της…

 

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΣΤΑΤ: Σε συνθήκες «υλικής στέρησης» το 20,3% το 2013

Σε κίνδυνο φτώχειας ήταν το 23,1% του πληθυσμού της χώρας, ή 2.529.000 άτομα, σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών 2013 της ΕΛΣΤΑΤ (εισοδήματα 2012).
Μάλιστα, το κατώφλι της φτώχειας μειώθηκε το 2013 (εισοδήματα 2012) σε 5.023 ευρώ, από 5.708 ευρώ το 2012, ενώ το 2008 το κατώφλι της φτώχειας ήταν στις 6.897,30 ευρώ (εάν υπήρχε σήμερα το συγκεκριμένο όριο, το ποσοστό του κινδύνου σε φτώχεια θα ήταν στο 44,3%).
Παράλληλα, στη σχετική έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τον κίνδυνο της φτώχειας, δεν έχουν συμπεριληφθεί πληθυσμιακές ομάδες που κατά τεκμήριο είναι φτωχές, όπως οι άστεγοι, τα άτομα σε ιδρύματα, οι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες, οι Ρομά, κ.ά.
Αν ληφθεί υπόψη ο κίνδυνος της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, τότε το ποσοστό «εκτινάσσεται» στο 35,7% και αφορά 3.904.000 άτομα (επιπλέον 108.700 άτομα από το 2012), σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.

Επιπλέον, συναφής έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών, έτους 2013, (με περίοδο αναφοράς εισοδήματος και πάλι το 2012) δείχνει πως το 20,3% του πληθυσμού ζούσε σε συνθήκες «υλικής στέρησης» (στέρηση βασικών αγαθών διαβίωσης), με αποκορύφωμα το γεγονός ότι το 79,1% του φτωχού πληθυσμού και το 39,1% του μη φτωχού πληθυσμού είχε οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες, ακόμη και περίπου 550 ευρώ.
Ειδικότερα, τα τελευταία τέσσερα χρόνια (2010-2013), παρατηρείται αύξηση της «υλικής στέρησης», δηλαδή του πληθυσμού που, λόγω οικονομικών δυσκολιών, στερείται τεσσάρων τουλάχιστον βασικών αγαθών και υπηρεσιών από τον κατάλογο των εννέα αγαθών και υπηρεσιών που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ.
Το ποσοστό αυτό ήταν 20,3% το 2013 (από 19,5% το 2012, 15,2% το 2011 και 11,6% το 2010). Μάλιστα η «υλική στέρηση» είναι μεγαλύτερη στα άτομα έως 64 ετών.
Ο κατάλογος με τα εννέα βασικά αγαθά και υπηρεσίες που απαρτίζουν την «υλική στέρηση», έχει ως εξής:
1. Δυσκολίες ανταπόκρισης πληρωμής πάγιων λογαριασμών (ενοίκιο ή δόση δανείου, λογαριασμοί ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, φυσικού αερίου κ.λπ., δόσεις πιστωτικών καρτών, ή δόσεις δανείου για οικοσκευή, διακοπές κ.λπ., στεγαστικό δάνειο).
2. Οικονομική αδυναμία για μία εβδομάδα διακοπών.
3. Οικονομική αδυναμία για διατροφή που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη μέρα κοτόπουλο κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας.
4. Οικονομική αδυναμία για αντιμετώπιση έκτακτων, αλλά αναγκαίων δαπανών, περίπου 550 ευρώ.
5. Οικονομική αδυναμία για τηλέφωνο (σταθερό ή κινητό).
6. Οικονομική αδυναμία για έγχρωμη τηλεόραση.
7. Οικονομική αδυναμία για πλυντήριο ρούχων.
8. Οικονομική αδυναμία για ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο.
9. Οικονομική αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση.
Αναλυτικότερα:
Διατροφή: Περίπου τα 4/10 του φτωχού πληθυσμού στερούνται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 4,7%.
Αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών (περίπου 550 ευρώ): Τα 8/10 του φτωχού πληθυσμού δηλώνουν οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσουν έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες.
Αδυναμία ικανοποιητικής θέρμανσης: Τα 5/10 του φτωχού πληθυσμού δηλώνουν οικονομική αδυναμία να έχουν ικανοποιητική θέρμανση (και το 24,3% του μη φτωχού πληθυσμού).
Δαπάνες στέγασης: Τα 6/10 του φτωχού πληθυσμού δηλώνουν ότι επιβαρύνονται πάρα πολύ από τις συνολικές δαπάνες στέγασης (το ίδιο και τα 4/10 του μη φτωχού πληθυσμού).
Πάγια έξοδα (φως, νερό, τηλέφωνο): Τα 6/10 του φτωχού πληθυσμού δηλώνουν δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών εγκαίρως, όπως αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του φυσικού αερίου κ.λπ.
Αντιμετώπιση συνήθων αναγκών: Τα 6/10 του φτωχού πληθυσμού αναφέρουν μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών τους με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά τους.
ΙΧ και ηλεκτρονικός υπολογιστής: Τα 2/10 του φτωχού πληθυσμού δεν διαθέτουν ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο, ούτε προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, αν και τον χρειάζονται.
Ποσοστιαία, τα τέσσερα από τα εννέα βασικά αγαθά και υπηρεσίες, στερούνται:

• Το 23,3% των παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών.
• Το 35,2% του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 59 ετών που έχει ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
• Το 21,6% του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 64 ετών
• Το 9,4% του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 59 ετών που έχει ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Το 13,7% του πληθυσμού ηλικίας 65 ετών και άνω.
• Το 15% των γυναικών ηλικίας 65 ετών και άνω
• Το 12,1% των ανδρών ηλικίας 65 ετών και άνω.

Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 27,3% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 22,9% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 42% για τον φτωχό πληθυσμό.
Από άλλη έρευνα για την οικονομική ανισότητα προκύπτει πως το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 6,6 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του φτωχότερου 20% του πληθυσμού.
Παράλληλα, το 25% του πληθυσμού με το χαμηλότερο εισόδημα κατέχει μόλις το 8,9% του συνολικού εθνικού εισοδήματος και το 25% του πληθυσμού με το υψηλότερο εισόδημα κατέχει το 47,1% του συνολικού εθνικού εισοδήματος.

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...