Ήταν ένα μικρό κύμα, πολύ λυπημένο και που μονολογούσε: «πόσο δυστυχισμένο είμαι… τα άλλα κύματα είναι τόσο μεγάλα και δυνατά και εγώ είμαι τόσο μικρό και ασήμαντο… γιατί να είναι η ζωή τόσο σκληρή;» Ένα μεγάλο κύμα που βρισκόταν εκεί κοντά, το άκουσε και αποφάσισε να του απαντήσει: «Τα λες αυτά διότι δεν έχεις κατανοήσει την πραγματική σου φύση. Νομίζεις ότι είσαι ένα κύμα και νομίζεις ότι είσαι μικρό και ασήμαντο, ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι τίποτα από τα δύο» Ξαφνιασμένο το μικρό κύμα απαντά: «Πως;! Δεν είμαι κύμα;! Μα, δεν βλέπεις τον κυματισμό μου; Δεν βλέπεις τα απόνερά μου; Αν και μικρό, είναι κύμα! Τι εννοείς λέγοντας ότι δεν είμαι κύμα;»
Ήρεμα το μεγάλο κύμα αποκρίνεται: «Αυτό που καλείς ‘κύμα’ δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσωρινή μορφή σου. Στην πραγματικότητα, δεν είσαι τίποτε άλλο παρά νερό! Όταν κατανοήσεις την βάση της φύσης σου, θα απαλλαχθείς από την μιζέρια σου και θα δεις ότι εγώ είμαι εσύ, εσύ είσαι εγώ, και οι δύο είμαστε κομμάτι του ιδίου Όλου»
Πανηγυρισμοί, χειροκροτήματα, τυμπανοκρουσίες, πυροτεχνήματα! Ολόσωμη υποδούλωση και βάλε. Η επιτροπή κατοχής είπε τα πάμε καλά με το σκλαβοσύμφωνο. Το εκπληρώνουμε επαρκώς σαν υπάκουοι υποτακτικοί.Το προσωπικό βγήκε στις οθόνες πανηγυρίζοντας και κατακεραύνωσε τις Κασσάνδρες που έλεγαν ψέματα πως μας πάνε για κρεμάλα στην ψύχρα. Σιγά!Πόσοι πεθάνανε;Λίγοι.Αποδεκτό! Πόσοι χρεοκόπησαν;Το αντέχουμε (Εμείς που έχουμε!) Πόσοι δεν πήγαν διακοπές;Ας πρόσεχαν, θα κάνουμε λίγο υπομονή ακόμα(Εμείς που πήγαμε!) Πόσοι θα πεινάσουν και πόσοι δεν θάχουν ν' αγοράσουν φάρμακα;Ο αριθμός είναι εντός λογικών ορίων και δεν προκαλεί τριγμούς κι ανησυχίες(Σ' εμας που δεν πεινάμε!) Τα πράγματα πάνε καλά.Η προσπάθεια(των άλλων) πρέπει να συνεχιστεί! Θα ανοίξουμε πάση θυσία το δρόμο από τους παρείσακτους ουτοπιστές.Γιατί κι η πολλή δημοκρατία άχρηστη κι ενοχλητική...ποιός ο λόγος αν ο ισολογισμός βγαίνει μείον; Κάντε άκρη...να κουβαλήσουμε τα παιδιά μας στα καμιόνια για τα εργοτάξια του μέλλοντος, χωρίς μιστούς, συντάξεις κι άλλα τέτοια περιτά, γραφειοκρατικά και πασέ.
Ο κόσμος πήγε λάθος.Ζούσαμε παραπάνω από όσο μας έπρεπε. Κάτι σαν άνθρωποι αντί για ζώα.Σχολεία της πλάκας, νοσοκομεία της συμφοράς, κοινωνικό κράτος σκέτο χάος.Τι τα θέλαμε τέτοια που ήτανε; Τα κόβουμε τελείως κι ησυχάζουμε.Τηλεόραση και πολύ μας. Αλλάζει ο κόσμος.Ο καθένας μόνος του όπως μπορεί. Εμπρός για μια "κοινωνία" των αξίων και δυνατών. Οι άλλοι στον Καιάδα σκουλήκια!
Μόνο που κάποια στιγμή η σφυρίχτρα του φύλακα θα ουρλιάξει ταραγμένη. Και τα σχισμένα κουρέλια θα βγούνε στο δρόμο ακόμα και άδεια από κορμιά, Γιατί το άδικο είναι οι χιλιάδες άδειοι δρόμοι του κόσμου που διψάνε για όνειρο, Και τότε ο τρόμος ξέχειλος θα λιώσει τα όρια σα χιόνια, και τα σπιθίσματα της άνοιξης τόσα πολλά που θα προκαλούν εγκαύματα και μόνο με το κοίταγμα, κι η ελπίδα η καινούργια ένας άνεμος γελαστός και αγέραστος, κι ο χρόνος ο παλιός θα τα βρεί με τα ποτάμια που θάρχονται κι η πόλη θα σκοτεινιάσει για πολύ... Οσο ακριβώς της χρειάζεται για να πλυθούνε οι δρόμοι απο τη μπόχα των αρχαίων κυβερνητών.
Με τον καφέ στο χέρι φεύγω σφαίρα στη στάση να τρέξω να προλάβω λεωφορείο και μετρό με σπρώχνουνε και σπρώχνω, μα ποιός δίνει βάση μια κόλαση η πόλη κι ένα άγχος τρελό Τ'ακούω στο γραφείο, δυό λεπτά αργοπορία και φτύνω πάλι αίμα το πλάνο να βγεί Πουλάω αγοράζω, σκέτη μονοτονία κυλάει η ζωή σαν ψέμα κι άκρη ποιός θα βρεί
Κι εγώ εδώ να νιώθω όλο και πιο μαλάκας που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας κι απόψε τάχω πάρει και θα εκραγώ,θα εκραγώ
Κι απόψε δεν σε είδα, χρόνος δεν περισσεύει μας έχει πάρει η μπάλα και μας πάει γκρεμό βρεγμένη θες σανίδα, ρε ψυχή ποιός σε κλέβει στη μύτη σου από κάτω ρίξε βλέφαρο Γυρίζω μες τη νύχτα, στην tv οι ειδήσεις γραβάτες ,ταγεράκια,χαβαλές,καυγάς Καρέκλες ,υπουργεία,ψάξε βρες να το λύσεις Ριάλιτυ και χρήμα και κουτσομπολιά
Κι εγώ εδώ να νιώθω όλο και πιο μαλάκας που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας κι απόψε τάχω πάρει και θα εκραγώ,θα εκραγώ
Το τρίτο μάτι είναι κάτι που το διαθέτουμε όλοι. Στην καθημερινότητά ο ορθολογισμός εξαφανίζει συνήθως το αρχέγονο ένστικτο, ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που "ακούνε" τις πληροφορίες "εκ των έσω" και προτιμούν αυτές ως κριτήριο για την λήψη αποφάσεων.
Σκέψεις όπως "από την αρχή κάτι δεν μου πήγαινε καλά" , "με την πρώτη ματιά φάνηκε" ή "άκουσε το ένστικτο σου", πολλές φορές έρχονται να μας μπερδέψουν και να αποπλανήσουν την σκέψη μας.
Κάποιοι παρασυρόμαστε από την "φωνή της ψυχής", κάποιοι της γυρίζουμε την πλάτη και ακολουθούμε τον δρόμο της λογικής. Το ερώτημα είναι : μπορούμε να εμπιστευτούμε την ζωή μας σε αυτό που λέμε "ένστικτο", "διαίσθηση", "έκτη αίσθηση" ή όπως αλλιώς λέγεται.
Τοτεστπου ακολουθεί, δεν μπορεί να σας δώσει την απάντηση ! Μπορεί όμως να σας δείξει αν και κατά πόσο τα "μάτια της ψ��χής" σας, πάνε καλά από όραση!
Το σκάκι που όλοι γνωρίζουμε σήμερα είναι το αρχαιοελληνικό ΖΑΤΡΙΚΙΟΝ.Σήμερα δεν υπάρχει άνθρωπος σε ολόκληρο τον πλανήτη που να μην γνωρίζει το ΣΚΑΚΙ που στην αρχαιότητα το ονόμαζαν ΖΑΤΡΙΚΙΟΝ και που ήταν επινόηση των αρχαίων ελλήνων από την αρχή της ιστορικής τους διαδρομής.
Στην αρχαία Ελλάδα οι Πεττείες ήταν τριών διαφορετικών ειδών. Οι πεττείες του πρώτου είδους είναι αυτές όπου ο παίκτης είχε τον μικρόκοσμο και που με την ρίψη κυβειών έκανε τις κινήσεις που τον υποχρέωναν οι αριθμοί που έφερνε. Η έννοια της κυβείας δεν περιείχε πάντα την έννοια της τύχης μια και είναι γνωστό «τα ζάρια του θεού».
Οι πεττείες του πρώτου είδους είναι αυτές όπου ο παίκτης είχε τον μικρόκοσμο και τα κομμάτια του ..... είχαν συγκεκριμένη δραστηριότητα σε κινήσεις πάνω στον πίνακα. Η πλέον εξελιγμένη μορφή ήταν οι πεττείες που συνδύαζαν τις κυβείες και τις προκαθορισμένες κινήσεις κομματιών. Το Ζατρίκιον ως άθυρμα πεττείας είχε και τις τρεις μορφές, δηλαδή Ζατρίκιον με κυβείες, ζατρικίων με προκαθορισμένες κινήσεις κομματιών και τέλος Ζατρίκιον με κυβείες και με προκαθορισμένες κινήσεις κομματιών.
Κατά την άποψη του συγγραφέα ο Παλαμήδης δεν είναι ο εφευρέτης των αρχαίων πεττών, πεσσών και κυβειών, αλλά αυτός ο οποίος μεθοδικά κατέγραψε και παρουσίασε τα αθύρματα τα οποία προϋπήρχαν χιλιάδες χρόνια πριν και τα παρουσίασε συνολικά ως ενιαία φιλοσοφική στρατηγική δομή σε πολεμικές εφαρμογές. Το ότι προϋπήρχαν τα αρχαία ελληνικά αθύρματα είναι αυτονόητο γιατί γνωρίζουμε τις εκστρατείες του Διονύσου και του Ηρακλή που έγιναν χιλιάδες χρόνια πριν την γέννηση του Παλαμήδη και στα έργα, όπως π.χ. Διονυσιακά του Νόννου, υπάρχουν ξεκάθαρες αναφορές για τα στρατηγήματα του Διονύσου και τα στρατηγήματα του Πάν.
Την εκστρατεία του Διονύσου την αναφέρει αναλυτικά ο Νόννος και την εκστρατεία του Ηρακλή ο Αρριανός (βλέπε στα έργα μου Θαγετοί Οικονομολόγοι, Περί Τεχνικών Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ηγεσίες, Πελασγοί Οικονομολόγοι κ.λπ.). Οι λέξεις άθυρμα, αθύρματα, αθύρω αναφέρονται πάρα πολλές φορές στα Διονυσιακά του Νόννου. Και η εκστρατεία του Διονύσου στην Ασία έγινε πριν χιλιάδες χιλιάδων χρόνια. Ενώ τα αθύρματα αναφέρονται στον Ησίοδο, την Σαπφώ, τον Αλκαίο, τον Όμηρο, τους Ομηρικούς ύμνους που γράφτηκαν αιώνες πριν τα περσικά ή ινδικά Ζατρίκια, τα οποία προφανώς είναι από εκείνες τις εκστρατείες. Δεν είναι τυχαίο όπου θεοί και προστάτες των πεττειών είναι η Αθηνά, ο Διόνυσος, ο Ερμής και ο Πάν. Η λέξη Ζατρίκιον είναι ξεκάθαρα αρχαιοελληνική και ετυμολογικά προέρχεται από δύο λέξεις, το επιτακτικό μόριο «ζα-» και του ρήματος τριάζω ή τριάσσω.
Το επιτακτικό μόριο «ζα» είναι πολύ γνωστό και το χρησιμοποιούμε σε πολλές λέξεις και έχει ως στόχο να ενισχύει το δεύτερο συνθετικό της λέξης.
Για παράδειγμα ζά(μ)πλουτος ή ζάπλουτος σημαίνει ο πολύ πλούσιος, ο πάμπλουτος, ο βαθύπλουτος, ζαφελής ο πανύ αφελής, ο πανβλαξ (ο ζα- αφελής), ζατρεφής ο ευτραφής (ο ζα- τρεφής) και (Λεξικό Σούδα) τα εξής: Ζαχρειής ο άγαν χρειώδης, Ζατρεφής ο ευτραφής κ.λπ. Και πλήθος άλλων παραδειγμάτων, που αναφέρουν τα σύγχρονα λεξικά, όπως: Ζάης, -ής, ές (επιθ.) = ορμητικός, θυελλώδης από το <θ. επιτ. μόριο ζα + άημι = πνέω. Ζάθεος, -ος, -ον (επιθ.) = ο πολύ θείος, ο ιερός, ο καθηγιασμένος από το <επιτ. μόριο ζα + θεός. Ζαθερής, -ής, -ές (επιθ.) = ο πολύ θερμός από το <επιτ. μόριο ζα + θέρος. Ζαμενής, -ής, ές = ο πανίσχυρος, ο πολύ ισχυρός από το <επιτ. μόριο ζα + μένος. Ακόμη τονίζεται ότι με το ζα- έχουμε και σε αρχαία γραφή το JA το οποίο σημαίνει: ζάλ, Sas, ζάρ, ζάρ-ι, saihs, szeszi, δηλαδή ζάρι ή κύβος. Και ο αριθμός 6 JA+, δηλαδή zal, ζάλ.
Το ρήμα τριάζω ή τριάσσω ή τριάττω σημαίνει νικώ. Και τριαγμός σημαίνει νίκη. Ζατριάζω σημαίνει υπερνικώ ή κατανικώ. Ακόμη γνωρίζουμε την λέξη Τρισμέγιστος (τρεις φορές Μέγιστος) και η έκφραση «τρισί πάλαις» δηλώνει αυτόν που νίκησε τρεις φορές, ο Τρινικητής. Συνεπώς με την λέξη Ζατρίκιον δηλώνεται η πλήρης συντριβή του αντιπάλου. Και ο παίζω το Ζατρίκιον είναι ο αήττητος νικητής. Το νικητήριο άθυρμα Ζατρίκιον ή Ζητρίκιον.
Το ρήμα το βρίσκουμε στο Μέγα Ετυμολογικόν ως εξής: Τριάσσειν = Το νικάν, από μεταφοράς των παλαισταιστών, εν ταις τρισί πάλαις την νίκην καρπούμενον, και ατρίακτος, ο αήττητος. Αυτό αναφέρεται και στο Λεξικό του ψευδο-Ζωναρά, γράμμα Τ, ως εξής: Τριάσσω και τριάττω = το νικώ, εκ μεταφορά των παλαισταιστών, εν ταις τρισί πάλαις την νίκην καρπούμενον, και ατρίακτος, ο αήττητος. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι από το ζα- και ζη- βγαίνει και η λέξη ζάω (ζάω ή ζήω = ζω) = είμαι στην ζωή, ζω, είμαι ζωντανός || ακμάζω, είμαι ακμαίος.
Με αυτήν την λογική Ζατρίκιον σημαίνει ακόμη και «ζω για να κινώ» ή διαβιώνω νικηφόρα». Θα μπορούσε δηλαδή να είναι Ζατρίκιον και Ζητρίκιον. Ακόμη έχουμε τριάσσω ή τριάττω και πεσσεία ή πεττεία. ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟ ΖΑΤΡΙΚΙΟΝ Γρηγόρης Ζώρζος Μελετητής Συγγραφέας Η κοινή καταγωγή των επιτραπέζιων παιχνιδιών που στην αρχαία Ελλάδα ονομάζονταν «πεττείες» είναι το «Πολυπολιτισμικό Σχέδιο για τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης» που έχει προταθεί στα 27 Κοινοβούλια και στην ΕΕ και έχει γίνει αποδεκτό, στο σύνολό του, με πλήθος εγγράφων, από την εποχή του Ντελόρ και του Σαντέρ, με γνωμοδοτήσεις:
1. «Σας συγχαρώ για το έργο σας, το οποίο παρέχει προστιθέμενη αξία στα κοινά Ευρωπαϊκά μας ιδεώδη» Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
2. «Σας συγχαίρω για το σημαντικό έργο σας και ειδικότερα σας συγχαίρω για το έργο του κ Ζώρζου το οποίο προάγει τον ελληνικό και Ευρωπαϊκό πολιτισμό» Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ποιος δεν γνωρίζει το Ζατρίκιον (Σκάκι) το οποίο παίζουν και στις 27 χώρες της Ε.Ε. προσαρμόζοντας το με τον τοπικό εθνικό πολιτισμό της η κάθε χώρας; Το Ζατρίκιον ως άθυρμα πεττείας είχε και τις τρις μορφές, δηλαδή Ζατρίκιον με κυβείες, ζατρικίων με προκαθορισμένες κινήσεις κομματιών και τέλος Ζατρίκιον με κυβείες και με προκαθορισμένες κινήσεις κομματιών.
Το ότι προϋπήρχαν τα αρχαία ελληνικά αθύρματα είναι αυτονόητο γιατί γνωρίζουμε τις εκστρατείες του Διονύσου και του Ηρακλή που έγιναν χιλιάδες χρόνια πριν. Τα αθύρματα αναφέρονται στον Ησίοδο, την Σαπφώ, τον Αλκαίο, τον Όμηρο, τους Ομηρικούς ύμνους που γράφτηκαν αιώνες πριν τα περσικά ή ινδικά Ζατρίκια, τα οποία προφανώς είναι από εκείνες τις εκστρατείες. Δεν είναι τυχαίο όπου θεοί και προστάτες των πεττειών είναι η Αθηνά, ο Διόνυσος, ο Ερμής και ο Πάν.
Η θεά της σοφίας και των αθυρμάτων (παιχνιδιών) ήταν η Αθηνά η οποία ξεπήδησε από τον μυαλό του Διός ως σκέψη και την βλέπουμε σε πλήθος παραστάσεων σε αρχαία αγγεία με επιτραπέζια αθύρματα τύπου πεττείας ως επιβλέπον ή ως διαιτητής σε παρτίδες. Μεγάλοι αρχαίοι αντιπαίζοντες (πεττευτές και κυβευτές) είναι οι εξής: Παλαμήδης, Αχιλλέας, Αίας του Οιλέα, Εύβουλος, Άμφις, Αλέξιος, Θερσίτης, Αίαντας ο Σαλαμίνιος, Πρωτεσίλαος, Πλάτων, Αλκιβιάδης, Περικλής, Μεγαλέξανδρος και οι στρατιώτες του, Ξενοφών, Οδυσσέας και μνηστήρες Πηνελόπης και τόσοι άλλοι. Η λέξη Ζατρίκιον είναι ξεκάθαρα αρχαιοελληνική και ετυμολογικά προέρχεται από δύο λέξεις, το επιτακτικό μόριο «ζα-» και του ρήματος τριάζω ή τριάσσω.
Στο Βυζάντιο ονομαζόταν εκτός από το αρχαιοελληνικό όνομα Ζατρίκιον χρησιμοποιούσαν και το όνομα σκάκους, το οποίο διασώθηκε για αιώνες. Αναφέρεται π.χ. και από τον συγγραφέα Γρηγόριο Ξενόπουλο, ο οποίος σε έργο του γράφει την έκφραση «παίξαμε τους σκάκους». Στο Βυζάντιο το Ζατρίκιον ονομαζόταν και Κιόσα και σε παράφραση Ζατριζάν, εξ ου πιθανόν και το Σαντράζ. Στα λατινικά scacco σημαίνει τετράγωνη εικόνα. Αναφέρεται ότι το Ζατρίκιον διαχρονικά έχει υποστεί πλήθος από παραλλαγές και αλλαγές και άλλαξε πολλά ονόματα όπως Ζατρίκιον, Τσατουράνγκα, Τσατράνγκ, Σατράντζι και Σκάκι. Δεν διαφωνεί όμως κανείς ότι το Τσατουράνγκα μετονομάστηκε σε Τσατράνγκ και στην συνέχεια σε Σατράντζι. Στην Ασία έχουμε Ελέφαντες και βεζίρηδες και στην Ευρώπη ευγενείς αξιωματικοί και βασίλισσες.
Ενώ σε παραλλαγές υπάρχουν κανόνια, ελέπολις, πολυβόλα κ.λπ. Στην Ευρώπη το σκάκι έγινε το αγαπημένο παιχνίδι των βασιλιάδων, και υπήρξε και αιτία πολέμου ανάμεσα στην Αγγλία και τη Γαλλία, το έτος 1061 μ.Χ., όταν κατά την διάρκεια μιας σκακιστικής παρτίδας ο Γάλλος βασιλιάς χτύπησε στο κεφάλι με τη σκακιέρα τον Άγγλο βασιλιά. Το 1196 μ.Χ. η καθολική εκκλησία απαγορεύει το σκάκι με την απειλή ότι όποιος παίζει σκάκι δεν πάει στον παράδεισο με αιτιολογία ότι η συνεχή παρατήρησή των κομματιών του Ζατρικίου ήταν ένα είδος ειδωλολατρίας.
Μετά από 3 αιώνες το Ζατρίκιον έγινε άθυρμα για όλους και με την στήριξη των Εκκλησιών. Θα πρέπει να τονίζουμε ότι ισχυρός παίκτης Ζατρικίου ήταν και ο γνωστός μας Γκρέκο. Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο ιερέα του ναού της Σαίδος, ο οποίος μίλησε στο Σόλωνα, οι Έλληνες είναι αρχαιότεροι των Αιγυπτίων κατά χίλια έτη. Σημαντικά είναι επίσης όσα λέει ο Σωκράτης στον πλατωνικό διάλογο «Φαίδρος», όπου επιβεβαιώνεται ότι οι Αιγύπτιοι διδάχθηκαν το Ζατρίκιον από τους Μιλήσιους Έλληνες, οι οποίοι έχτισαν την πόλη Ναύκρατις. Στο αρχαίο απόσπασμα υπάρχουν δύο σημεία που δηλώνουν την πανάρχαια ελληνική ύπαρξη του Ζατρικίου (Σκακιού) από την εποχή των εκστρατειών του Διονύσου, του Ηρακλή και του Μεγαλέξανδρου.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι στο έργο του Θεόκριτου αναφέρεται ότι «έπαιζαν το κοινολεκτικώς λεγόμενον ζατρίκιον. Εκείνοι γάρ όταν πολλά ποιήσαντες ου δύναται ο έτερος νικήσαι τον ομοπαίκτορα, κινεί και τον από γραμμής λίθον, ήγουν ούτο βασιλέα καλούμενον». Το σημείο αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι η έκφραση «κινεί και τον από γραμμής λίθον» (απονενοημένη κίνηση κατά τους αρχαίους) είναι ξεκάθαρο ότι την αρχαία Ελλάδα ήταν όρος των επιτραπέζιων αθυρμάτων τύπου πεττείας και σαφέστατα δηλωτικό ότι το Ζατρίκιον, σήμερα Σκάκι, ήταν συνέχεια των αθυρμάτων Μικροί και Μεγάλοι Πεσσοί (κατά τόπους πεσσοί), αρχαιοελληνική Πεττεία (με παραλλαγές), Δωδεκάγραμμο, Τάβλα, Τρίγραμμο, Πεντάγραμμο κ.λπ.
Ακόμη η αναφορά «ούτο βασιλέα καλούμενον» δηλώνει το αρχαίο ελληνικό άθυρμα της Πεττείας, τύπου Ludus Latrunculi, που είχαν πάρει οι ρωμαίοι από τους αρχαίους Έλληνες. Ήδη το 1525 ο Ιταλός Μάρκο Τζιρόλαμο Βίντα δημοσιεύει ένα μεγάλο ποίημα στα λατινικά αφιερωμένο στο σκάκι, ακριβέστερα σε μια παρτίδα σκάκι του Απόλλωνα εναντίον του Ερμή, παρουσία των άλλων θεών του Ολύμπου.
Σε αυτό, προτείνει ονόματα κλασικής έμπνευσης για τα κομμάτια του σκακιού. Άλλωστε είναι γνωστό ότι το πρώτο στην ιστορία σκακιστικό περιοδικό, που κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1836, είχε τον τίτλο Palamede. Απλά μερικές αποδείξεις ότι εκείνες τις εποχές γνώριζαν περισσότερα για την αρχαιοελληνική προέλευση του σκακιού, από ότι γνωρίζουμε εμείς σήμερα. Συνεπώς το Ζατρίκιον έχει ιστορική διαδρομή χιλιάδων χιλιάδων χρόνων
Για δύο μέρες, Πέμπτη και Παρασκευή βράδυ, αναμένεται να κορυφωθεί το φαινόμενο της βροχής των Περσειδών στο νυχτερινό ουρανό. Ειδικά φέτος την εμφάνιση των διαττόντων αστέρων συνοδεύει μια σχετική ευθυγράμμιση πλανητών προς την Δύση. Ονομάστηκαν έτσι επειδή φαίνονται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα.
Κοιτώντας βορειοανατολικά γύρω στα μεσάνυχτα στις 12 και 13 Αυγούστου θα δούμε την βροχή των Περσειδών (κόκκινη γραμμή). Παρά το γεγονός ότι οι μετεωρίτες μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του ουρανού, οι νοητές γραμμές των τροχιών θα οδηγούν στο σημείο που ξεκίνησαν.
Η παράσταση αρχίζει με την δύση του ηλίου, όταν η Αφροδίτη, ο Κρόνο, ο Άρης και η Σελήνη (όχι όμως ολόκληρη) ξεπετάγονται από τον δυτικό ορίζοντα σε ένα σφικτό συνδυασμό. Και τα τέσσερα ουράνια αντικείμενα θα βρίσκονται μέσα σε ένα κύκλο διαμέτρου περίπου 10 μοίρες, φωτίζοντας έτσι το σκούρο χρώμα του ηλιοβασιλέματος. Δεν χρειάζεται ασφαλώς κανένα τηλεσκόπιο για να απολαύσετε αυτό το θέαμα, παρά αρκούν τα μάτια μας. Οι πλανήτες θα βρίσκονται μαζί στον δυτικό ορίζοντα έως τις 10 μ.μ. περίπου. Όταν φύγουν, εσείς θα μείνετε να παρακολουθήσετε το επόμενο θέαμα: την βροχή των μετεώρων Περσειδών. Από τις 10 μ.μ. μέχρι την αυγή, οι μετεωρίτες θα φτερουγίζουν σε όλο τον έναστρο ουρανό, που είναι ακόμα πιο συναρπαστικό θέαμα από μια πλανητική συνάντηση. Η εμφάνιση των Περσειδών οφείλεται στον κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος περνάει κοντά στον Ήλιο περίπου κάθε 130 χρόνια. Συγκεκριμένα, κάθε 12 Αυγούστου η Γη εισέρχεται σε ένα νέφος σωματιδίων σκόνης που άφησε πίσω του ο κομήτης Swift-Tuttle με μια ταχύτητα περίπου 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.
Οι μετεωρίτες αυτοί φαίνεται να προέρχονται όλοι περίπου από τον αστερισμό του Περσέα, γι αυτό και ονομάστηκαν Περσείδες. Στην ουσία αποτελούν ένα τμήμα της ουράς του κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος πέρασε τελευταία φορά κοντά από τη Γη το 1992.
Μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, διαλύονται αφήνοντας ένα φωτεινό ίχνος στο σκοτεινό ουρανό. Αν είναι πολλά θα σχηματίσουν μια βροχή από μικρές, φευγαλέες λάμψεις. Τα μικρά σωματίδια της σκόνης έχουν τον όγκο των κόκκων της άμμου και βάρος ένα γραμμάριο. Υπολογίζεται ότι το βράδυ της Πέμπτης και της Παρασκευής οι διάττοντες θα πέφτουν με μία συχνότητα 60 έως 80 την ώρα και με ταχύτητα 220.000 χιλιόμετρα την ώρα.
Το 2010 είναι ένα καλό έτος για τις Περσείδες επειδή η Σελήνη δεν θα είναι στον ουρανό μετά μεσάνυχτα προς ξημερώματα που οι βροχή των μετεωριτών θα έχει την μεγαλύτερη δραστηριότητα.
Για να δούμε την περισσότερη βροχή η καλύτερη στιγμή για να κοιτάξουμε είναι κατά τη διάρκεια των πιο σκοτεινών ωρών, πριν την αυγή το πρωί της Παρασκευής, 13 Αυγούστου, όταν θα βλέπουμε δεκάδες Περσείδες ανά ώρα.
Οι διάττοντες αστέρες είναι μικρά θραύσματα ύλης όχι μεγαλύτερα από ένα μικρό πετραδάκι, που έχουν αποκολληθεί από την επιφάνεια κάποιου κομήτη και περιφέρονται κατά μήκος της τροχιάς του, γύρω από τον ήλιο. Κάθε φορά που η Γη διασχίζει κατά την κίνηση της τον χώρο της ουράς ενός κομήτη, τα θραύσματα αυτά εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα, θερμαίνονται από την τριβή με τον αέρα και φωτοβολούν, αφήνοντας ένα φωτεινό ίχνος προτού διαλυθούν.
Το νέφος και τα υπολείμματα της ουράς του κομήτη έχουν τεράστια έκταση που εκτιμάται ότι φτάνει έως και τα 80 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Έτσι, το φαινόμενο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την ίδια εποχή, αλλά με διαφορετική ένταση. Το καλοκαίρι του 1993 ο αριθμός των μετεώρων έφτασε τα 500 την ώρα.
Σαν αποτέλεσμα της εισόδου της Γης στο νέφος αυτό είναι ένας μεγάλος αριθμός από τα σωματίδια του να προσκρούει στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητες 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, να υπερθερμαίνονται μόλις φτάσουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, σε ύψος 100 χιλιομέτρων, και να τα βλέπουμε σαν φωτεινές γραμμές στον ουρανό, σαν μια φλεγόμενη ουρά μήκους δύο έως τριών μέτρων, δηλαδή σαν μια βροχή μετεωριτών. Είναι δε απίθανο κάποιο από αυτά να φτάσει τελικά στην επιφάνεια της Γης.
Μπορεί όμως οι περισσότεροι Περσείδες να φαίνονται νωρίς το πρωί, αλλά οι πιο εντυπωσιακοί φαίνονται μετά τα μεσάνυκτα και μέχρι τις 5 πμ. Αυτό γίνεται επειδή εκείνες τις ώρες φαίνονται τα σωματίδια που κτυπούν την ατμόσφαιρα με πολύ μικρές γωνίες και η προβολή του ίχνους τους στον ουρανό (η λεγόμενη ουρά) είναι πολύ μακριά και αναδεικνύει όλα της τα χρώματα.
Επίσης, η δραστηριότητα είναι αυξημένη τις πρωινές ώρες επειδή λίγο πριν από την ανατολή του ήλιου ο παρατηρητής βρίσκεται στο «μπροστινό» ημισφαίριο της Γης, καθώς αυτή περιφέρεται γύρω από τον ήλιο, το οποίο συναντά περισσότερους Περσείδες, για τον ίδιο λόγο που περπατώντας γρήγορα στη βροχή δεχόμαστε περισσότερες σταγόνες στο πρόσωπο από ό,τι στην πλάτη.
Για πρώτη φορά το φαινόμενο παρατηρήθηκε το 36 μ.X., οπότε και καταγράφηκε στα αρχεία της κινεζικής Δυναστείας των Xαν. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι θα είναι έντονο κάθε καλοκαίρι, τουλάχιστον ως το 2126 που ο κομήτης Swift-Tuttle θα προσπεράσει την τροχιά της Γης.
Ο κομήτης αυτός παρατηρήθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1862 από τους αμερικανούς Λιούις Σουίφτ και Oρας Tατλ από τους οποίους και πήρε το όνομά του. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο κομήτης είναι αρκετά μεγάλος, όπως ο κομήτης που προσέκρουσε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια στη Γη και ήταν υπεύθυνος για τον αφανισμό των δεινοσαύρων. Μάλιστα ορισμένοι αστρονόμοι είχαν υπολογίσει λανθασμένα ότι θα συγκρουστεί με τη Γη στις 14 Αυγούστου του 2126.
Το 2028 οι αστρονόμοι περιμένουν το φαινόμενο να είναι άκρως εντυπωσιακό, γιατί τότε αναμένεται μια βροχή 1.000 διάττοντων αστεριών την ώρα, καθώς η Γη θα απέχει περίπου 60.000 χιλιόμετρα από τον πυρήνα της σκόνης του κομήτη, που ευθύνεται για το φαινόμενο.
Οι ημέρες που διανύουμε από την πρώτη Αυγούστου μέχρι και τον Δεκαπεντάυγουστο, είναι ημέρες νηστείας και περισυλλογής, καθώς οι πιστοί προετοιμάζονται για τη μεγάλη γιορτή της Παναγίας.
Παναγία της Τήνου
Το προσκύνημα στην Παναγία της Τήνου είναι, ίσως, το μεγαλύτερο θρησκευτικό προσκύνημα του Ελληνισμού. Στο νησί που είναι απόλυτα ταυτισμένο με την Παναγιά του, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί, όχι μόνο από την Ελλάδα, για να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, στην Εκκλησία της Μεγαλόχαρης και ν’ αποθέσουν τα τάματά τους.
Η εικόνα των πιστών που ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια, μέχρι την εικόνα, γονατιστοί είναι από τις πιο χαρακτηριστικές. Η περιφορά του επιταφίου της Παναγίας γίνεται όπως στον Επιτάφιο του Χριστού, τη Μεγάλη Παρασκευή, με τους χιλιάδες πιστούς να ακολουθούν με αναμμένα κεριά.
Το πανηγύρι διαρκεί έως τις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα δηλαδή της Παναγίας, ενώ, παράλληλα με τις εκδηλώσεις για την Κοίμηση της Θεοτόκου, στο νησί γιορτάζεται και η επέτειος της βύθισης του αντιτορπιλικού Έλλη από τους Ιταλούς, που έγινε λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος με τους Ιταλούς, τον δεκαπενταύγουστο του 1940.
Πάρος - Εκατονταπυλιανή
Από τις εντυπωσιακότερες εκκλησίες του Αιγαίου, ο παλαιοχριστιανικός ναός της Εκατονταπυλιανής, βρίσκεται στην Παροικιά, την πρωτεύουσα της Πάρου και είναι από τους αρχαιότερους και καλύτερα διατηρημένους χριστιανικούς ναούς. Σύμφωνα με την παράδοση, χτίστηκε εξαιτίας ενός τάματος της Αγίας Ελένης. Πιστοί από ολόκληρη την Ελλάδα συγκεντρώνονται εδώ τον Δεκαπενταύγουστο για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής (17ου αιώνα) και να πάρουν μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις.
Μετά την καθιερωμένη περιφορά του επιταφίου, ξεκινά το μεγάλο πανηγύρι των ανθρώπων, που το γλεντάνε μέχρι τις πρωινές ώρες, με παραδοσιακή μουσική, παριανό κρασί και ντόπιους μεζέδες. Την ίδια ώρα, στο λιμανάκι τη�� Νάουσας της Πάρου η νύχτα γίνεται μέρα, όταν δεκάδες καΐκια προσεγγίζουν την προβλήτα με αναμμένα δαδιά. Οι συγκεντρωμένοι, εντυπωσιασμένοι από το θέαμα, περιμένουν την κορύφωση, με την άφιξη των «πειρατών» στο λιμάνι για την έναρξη της γιορτής με νησιώτικους χορούς, και πρώτο και καλύτερο τον Mπάλο.
Στο ερασιτεχνικό βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε μία περιήγηση στην Εκατονταπυλιανή.
Παναγιά Σουμελά
Χιλιάδες πιστοί από όλη την Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό συρρέουν κάθε χρόνο και στις εκδηλώσεις που γίνονται στην Παναγία Σουμελά, την ιστορική εκκλησία που βρίσκεται στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά.. Η εκκλησία κτίστηκε το 1951 από τους πρόσφυγες του Πόντου, στη μνήμη της ιστορικής ομώνυμης Μονής, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου.
Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που είναι φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά.Μετά τον μέγα εσπερινό της παραμονής γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ ανήμερα της Παναγίας γίνεται η περιφορά της Αγίας Εικόνας, την οποία ακολουθεί πλήθος πιστών.
Στο αποκορύφωμα της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης, ποντιακά συγκροτήματα από την Μακεδονία προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι.
