Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Το χρονικό της προαναγγελθείσας χρεοκοπίας μας
Μόλις πριν από ένα μήνα ο πρωθυπουργός μας αλώνιζε την υδρόγειο κηρύττοντας ανένδοτο στους “κερδοσκόπους” και στα CDS . Εμείς τότε είχαμε ρισκάρει δύο προβλέψεις: ότι η δημοσιονομική αδυναμία και έλλειψη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης θα μας οδηγήσει στην αγκαλιά του ΔΝΤ, και ότι ακόμα και τότε, δύσκολα θα γλυτώσουμε την χρεωκοπία -εκτός και εάν εφαρμόσουμε έναν πρωτότυπο μηχανισμό υποτίμησης.Η ενδεχόμενη συμμετοχή του ΔΝΤ επισημοποιήθηκε σχετικά γρήγορα, με την αρχική συμφωνία «στήριξης» από την ΕΕ της 25ης Μαρτίου. Κάτι σαν comic relief, στην ίδια συμφωνία η ΕΕ υποσχέθηκε δάνεια με επιτόκια της αγοράς (λες και το πρόβλημα μας δεν ήτανε τα επιτόκια της αγοράς καθαυτά). Το παραμύθι ήτανε καλό για εσωτερική κατανάλωση αλλά όχι για τις αγορές. Μετά από την κατακόρυφη άνοδο των spreads, η Γερμανία πείστηκε να άρει μερικώς την πολιτική μη-στήριξης και σε μία δεύτερη συμφωνία στις 11 Απριλίου αποφασίστηκε η διάθεση δανείων με επιτόκιο περίπου 5%.
Αλλά και αυτή η δεύτερη συμφωνία δεν έπεισε τις αγορές ότι θα αποσoβήσει την χρεωκοπία. Το spread από περιπού 350 bps στις 11 Απριλίου σε λιγότερο από δύο εβδομάδες απογειώθηκε σχεδόν στα 600 bps που πολύ χοντρικά μπορεί να ερμηνευθεί ότι η αγορά εκτιμά ότι υπάρχει 25% πιθανότητα για 25% απώλεια του κεφαλαίου (ή 60% πιθανότητα για 10% απώλεια κ.ο.κ). Το απαγορευτικό κόστος δανεισμού οδήγησε τον πρωθυπουργό στην ενεργοποίηση του μηχανισμού υποστήριξης και ουσιαστικά στην προσφυγή στο ΔΝΤ.
Ούτε αυτό όμως στάθηκε αρκετό για να ηρεμήσει τις αγορές. Τα επιτόκια δανεισμού παρέμειναν σε απαγορευτικά επίπεδα και η χώρα έκανε ένα ακόμα βήμα προς το αδιέξοδο.
Ακόμη και την περασμένη εβδομάδα που η Ευρώπη ξεπερνώντας ουσιαστικά τον εαυτό της και την σύντομη ιστορία της ανακοίνωσε το πακέτο-μαμούθ του σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου ευρώ οι αγορές παρέμειναν δύσπιστες. Η ευφορία κράτησε μόλις 48 ώρες και χθες τα επιτόκια δανεισμού επανήλθαν κοντά στα απαγορευτικά επίπεδα του 8%.
Συνεπώς μεσοπρόθεσμα την χρεωκοπία, είτε σαν στάση πληρωμών, είτε σαν αναδόμηση του χρέους, δεν θα μπορέσουμε να την αποφύγουμε.
Η αριθμητική του χρέους είναι πολύ απλή. Το κρίσιμο μέγεθος είναι η βιωσιμότητα του χρέους (debt sustainability) η οποία εξαρτάται από τρεις παράγοντες: επιτόκιο δανεισμού, ανάπτυξη της οικονομίας και ισοζύγιο του προυπολογισμού. Εάν είμαστε αισιόδοξοι και υποθέσουμε επιτόκιο δανεισμού ίσο με 5% και ανάπτυξη 0% , το πρωτογενές πλεόνασμα του προυπολογισμού που χρειάζεται για να μην χρεωκοπήσουμε είναι περίπου 6.5% του ΑΕΠ (υποθέτουμε μεσοπρόθεσμο χρέος επί του ΑΕΠ κοντά στο 130%). Αυτό σημαίνει 25% μείωση όλων των δημοσίων δαπανών (ελαστικών και «ανελαστικών»), με παράλληλη αύξηση των φορολογικων εσόδων 8%. Εκτός εάν κάποιος μας εγγυηθεί μόνιμα χαμηλό επιτόκιο δανεισμού (όχι παραπάνω από 3%), θα πρέπει να ετοιμαστούμε για την διαχείριση της χρεωκοπίας.
Για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας και εσωτερικής πειθαρχίας θα πρέπει να κάνουμε το παν να πληρώσουμε τα χρέη μας. Αυτό, δεν μας εμποδίζει όμως να αναβάλλουμε την πληρωμή μερικώς και έντοκα. Με απλά λόγια, ένα μεγάλο ποσό από τα 150 δις που θα πρέπει να πληρώσουμε μέσα στα επόμενα τρία χρόνια ύφεσης, θα πρέπει να γίνει roll-over για τις επόμενες χρονιές όπου ελπίζουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις θα έχουν επιτρέψει στην οικονομία να ανακάμψει.
Ένα διαπραγματευτικό χαρτί που κρατάει η κυβέρνηση και μπορεί να χρησιμοποιήσει είναι το να δώσει supersenior status στα δάνεια που θα πάρουμε από την ΕΕ, το οποίο σημαίνει ότι θα πληρωθούν πριν από το υπάρχον χρέος. Αυτό αυτόματα θα σήμαινε υποβάθμιση των τωρινών χρεών, αναγκάζοντας τους πιστωτές σε συμφωνία αναβολής. Αυτή η λύση θα μας δώσει μία ανάσα για την δύσκολη πορεία μπροστά μας.
Πηγή
http://www.sofokleous10.gr/ Διαβάστε περισσότερα...
ΔΝΤ: Το αληθινό πρόσωπο του τέρατος!
ΟΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ, ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ: ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΠΕΙΝΑ, ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ, ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Από τον ΣΤΕΛΙΟ ΜΠΑΜΙΑΤΖΗ
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο: Το τρίπτυχο που «σκοτώνει». Ο Οργανισμός που προκαλεί τρόμο και πανικό! Κάπως έτσι φάνταζε από μακριά το ΔΝΤ στα αυτιά και τα μάτια των Ελλήνων. Τώρα, στις ημέρες μας, ο φόβος του «αγνώστου» έχει υποχωρήσει αρκετά, ίσως γιατί το Ταμείο είναι εδώ και δεν έχουμε παρά να το αντιμετωπίσουμε κατάματα.
Αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι η καταστροφή, οι εξαιρετικά βαριές συνέπειες τις οποίες πλήρωσαν και πληρώνουν οι χώρες που επέλεξαν (;) να στραφούν στο ΔΝΤ για τη… σωτηρία τους, όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία.
Υπάρχουν δύο ειδών συνέπειες, οι εμφανείς, δηλαδή οι άμεσες και οι έμμεσες, οι «καμουφλαρισμένες».
Δυστυχώς, για έναν περίεργο λόγο τα εγχώρια ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν με αυτές.
Δηλαδή, δε δημοσιεύθηκαν στοιχεία για:
Προς τιμήν του, μόνο ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε κάποια στοιχεία, τα οποία, όχι μη θορυβείστε, δεν είναι ανησυχητικά, είναι σοκαριστικά:
«Σε πάνω από 40 αφρικανικές χώρες που ετέθησαν υπό τη δικαιοδοσία του ΔΝΤ, οι δαπάνες Υγείας μειώθηκαν κατά το ήμισυ. Το αποτέλεσμα ήταν η έκρηξη του Aids».
Λογικό, διότι, όταν περικόπτονται οι δαπάνες για τη δημόσια Υγεία, πέραν όλων των άλλων, ο πρώτος τομέας που χτυπιέται είναι η πρόληψη και φυσικά η ενημέρωση. Κάποιοι ίσως σπεύσουν να υιοθετήσουν την άποψη πως η συγκεκριμένη εφημερίδα είναι κομματικό φύλλο (πράγματι) και απηχεί συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις. Σπεύδουμε να ενημερώσουμε πως τα στοιχεία προέρχονται από το βρετανικό και άκρως αξιόπιστο πανεπιστήμιο του Cambridge.
Τι συνέβη λοιπόν στην Ταϋλάνδη, η οποία δεν είναι αφρικανική «μπανανία»; Οι δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν κατά 50% και τα κρούσματα του Aids διπλασιάστηκαν! Κι επειδή έχουμε την τάση ως λαός να θεωρούμε εαυτούς καλύτερους, (σε… καλύτερο επίπεδο) από τις αφρικανικές χώρες, την Ταϋλάνδη και λοιπές… «μπανανίες», ορίστε τι έγινε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
«Το Cambridge κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι δραματικές περικοπές που επέβαλε το ΔΝΤ στις δαπάνες για την Υγεία, ως όρο για τη δανειοδότηση των χωρών αυτών, είχαν ως συνέπεια το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων λόγω της εξάπλωσης της... φυματίωσης!
«Σύμφωνα με την έρευνα, στις 20 χώρες που έπεσαν στα νύχια του ΔΝΤ, οι θάνατοι από φυματίωση αυξήθηκαν κατά 17%»!
Η εν λόγω έρευνα έγινε από το πανεπιστήμιο του Cambridge το 2008.
Το ΔΝΤ στη Λατινική Αμερική
Παρά τις όποιες προσπάθειες επιχειρούνται από παντού να παρουσιαστεί το ΔΝΤ ως μη δαίμονας, εξού και η δήλωση του Στρος Καν να μην το δαιμονοποιούν οι Έλληνες, η ιστορία του είναι πικρή!
Σχεδόν το σύνολο των χωρών στις οποίες επενέβη, είδαν «μαύρες μέρες».
Για παράδειγμα, η Αργεντινή. Το ΔΝΤ τής χορήγησε δάνεια 7,2 δις δολ. το 1999 και ξανά άλλα περίπου 40 δις δολ. το Δεκέμβριο του 2000.
Επειδή όμως οι όροι του ταμείου ήταν ασφυκτικοί, η ανεργία εκτινάχτηκε στο 40%.
Αναγκαστικά το 2001 η κυβέρνηση της χώρας πήρε νέα μέτρα. Μείωσε τους μισθούς στο δημόσιο τομέα, πάγωσε τις καταθέσεις σε μεγάλο ποσοστό και τελικά… κηρύχθηκε πτώχευση. Ταυτόχρονα, επήλθε η πλήρης κατάρρευση των τομέων της Υγείας, της Παιδείας, αλλά και η πλήρης ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου.
Στη Βραζιλία τα πράγματα τυπικά μόνο είναι καλύτερα από ό,τι στην Αργεντινή ή στο Μεξικό. Οι κυβερνήσεις της χώρας πήραν δύο φορές δάνειο το 1998 και το 2002. Ο κίνδυνος της κατάρρευσης έχει απομακρυνθεί χάρη και στις κινήσεις του Προέδρου Λούλα, με «αιματηρές» όμως θυσίες. Περικοπές στο Δημόσιο, απολύσεις και περικοπές σε δαπάνες και βασικό έλλειμμα εθνικής κυριαρχίας!
Το ΔΝΤ στην Ανατολική Ευρώπη
Εντούτοις, η κυριολεκτικά μεγάλη καταστροφή έχει γίνει στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Οι χώρες οι οποίες βγήκαν από το κομμουνιστικό σύστημα με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, βρέθηκαν, όχι απλώς στη δίνη του κυκλώνα, αλλά μέσα σε ένα χάος.
Στη Ρουμανία οι κυβερνήσεις έλαβαν δάνειο ύψους περίπου 13 δις ευρώ. Έγιναν 150.000 απολύσεις στο Δημόσιο, μείωση στις συντάξεις και τους μισθούς και αύξηση των φόρων. Αποτέλεσμα; Το 2009 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 7,1%.
Η Ουγγαρία υποχρεώθηκε να καταργήσει τη 13η σύνταξη, το 13ο μισθό και να περικόψει κατά 20%-30% τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου να λάβουν δάνειο 12,5 δις ευρώ από το ΔΝΤ, τον Οκτώβριο του 2008.
Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε το 2009 κατά 6,3%.
Η Λετονία έλαβε δάνειο από το ΔΝΤ 1,7 δις ευρώ. Ζητήθηκε από την κυβέρνηση να μειώσει τους μισθούς στο Δημόσιο κατά 30%, τις δαπάνες κατά 4,5%, να παγώσει τις συντάξεις και να αυξήσει τον ΦΠΑ. Η οικονομία της συρρικνώθηκε κατά 18%, το ΑΕΠ σημείωσε πτώση κατά 24% μέσα σε δύο χρόνια και η ανεργία εκτινάχθηκε στο 23%. Απαραίτητος όρος του ΔΝΤ; Η περικοπή των δαπανών στο χώρο της Παιδείας! Αν ήταν χίλια τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, σήμερα έχουν μειωθεί κατά 10%!
Μπήκε λουκέτο σε μικρομάγαζα, αυξήθηκε η μαζική μετανάστευση, ενώ ερήμωσαν ολόκληρα χωριά. Ταυτόχρονα, ένα από τα μέτρα στα οποία υποβλήθηκε η Λετονία, είναι η μείωση των δαπανών για τη συντήρηση των νοσοκομείων κατά 40%!
Το ΔΝΤ βλάπτει τη… Δημοκρατία
Πρόκειται για αδιαμφισβήτητο γεγονός πως το ΔΝΤ αποτελούσε για πολλά χρόνια ένα πολύτιμο «εργαλείο» της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό. Είναι επίσης γεγονός ότι συνεργάστηκε στενά με δικτατορικά καθεστώτα. Αυτή του ακριβώς τη σκοτεινή πολιτική παρακαταθήκη επιχείρησε ο διευθυντής του να αμβλύνει, λέγοντας πως «έχουμε κάνει λάθη στο παρελθόν, αλλά τώρα το ΔΝΤ δεν είναι όπως παλιά, έχει… αλλάξει».
Ιδού η αλλαγή του: Στη Βραζιλία, η οποία δεν έχει τα χάλια της Αργεντινής, τη δεκαετία του '90 ξεκίνησαν οι ιδιωτικοποιήσεις. Ξεπουλήθηκε μέχρι και ο τομέας της ηλεκτρικής ενέργειας, με αποτέλεσμα η αύξηση στην τιμή του ρεύματος να φτάσει στο περίπου 150% μέσα σε μια δεκαετία, ενώ το ρεύμα κόβεται συχνά - πυκνά!
Δημιουργήθηκε έντονη φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό, υπήρξε διαπραγμάτευση με τραπεζικούς κολοσσούς, ανάμεσά τους και οι αμαρτωλές Goldman Sachs και Merrill Lynch, πλήθος χρημάτων κατέληξαν… πίσω στους δανειστές χωρίς να φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους και από τότε ακολουθεί εξωφρενική λιτότητα και εξαθλίωση.
Το ΔΝΤ «ορίζει» μέχρι και Πρωθυπουργούς!
Το 1993 διορίστηκε κεντρικός τραπεζίτης της Ουκρανίας ο «πολύς» Γιουστσένκο. Επί ημερών του προχώρησε η συμφωνία με το ΔΝΤ και προέβλεπε την εισαγωγή εθνικού νομίσματος, αλλά δεν επέτρεπε κρατικό έλεγχο στη διακύμανσή του. Οι αυξήσεις ήταν δραματικές.
Σε μία νύχτα το ψωμί ανέβηκε 300%, οι τιμές του ηλεκτρικού 600%, των συγκοινωνιών 900%. Κι όσο για.. ανεξαρτησία; Το Δεκέμβριο του 2009 το ΔΝΤ ουσιαστικά διεμήνυσε ότι μόνο σε περίπτωση που ο Γιουστσένκο γίνει Πρωθυπουργός θα χορηγήσει δάνειο στην Ουκρανία με ευνοϊκούς όρους, όπως και έγινε! Έπειτα ξεκίνησε μια διαδικασία πτώχευσης με τη συνδρομή του ΔΝΤ και έκλεισαν πολλές ουκρανικές βιομηχανίες.Π
http://www.blogpress.gr/ Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
