Πανιώνιος - ΑΕΚ 1-0 (30-10-2010)

Αγνώριστη η ΑΕΚ ηττήθηκε με 1-0 στη Ν. Σμύρνη από έναν ψυχωμένο Πανιώνιο στον αγώνα με τον οποίο έπεσε η αυλαία της 8ης αγωνιστικής της Σούπερ Λίγκα και έχασε την ευκαιρία να πλησιάσει στην κορυφή της βαθμολογίας.

Χαμένο πέναλτυ και πολλές ευκαιρίες για την ομάδα του Πανιωνίου, που είχε τον Μάντζιο ως προπονητή στον πάγκο του, για να βάλει κι άλλα γκολ απέναντι σε μια ΑΕΚ που δεν θύμιζε σε τίποτα την ομάδα που νίκησε τον Παναθηναϊκό πριν μια εβδομάδα. Το γκολ που έκρινε τον αγώνα πέτυχε ο Ριέρα με κεφαλιά στο 50΄. Με δέκα παίκτες αγωνιζόταν η «Ενωση» από το 36΄, λόγω ανόητης αποβολής του Νταντόμο, ενώ τραυματίστηκαν και αντικαταστάθηκαν οι Ντιόπ και Δέλλας.

Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία για το ποιος είχε την υπεροχή στο πρώτο μέρος, αφού η ομάδα του Μάντζιου επικράτησε πλήρως στο γήπεδο απέναντι στην «φουρτουνιασμένη» άμυνα της ΑΕΚ που έδειχνε αδύναμη να ανακόψει τον γρήγορο ρυθμό των ορεξάτων «κυανέρυθρων». Στο 11' ο Μπάλαμπαν με φάουλ, στο 14' ο Ριέρα, στο 17' ο Μπάλαμπαν και στο 20' ο Γουνδουλάκης απέτυχαν από εξαιρετική θέση να σκοράρουν, ενώ στο 33' ο Αργυρίου δείχνοντας την απειρία του, έπεσε άτσαλα πάνω στον Μπάλαμπαν, ο Τσινιάρης έδωσε αμέσως το πέναλτι, που εκτέλεσε ο Ριέρα, αλλά απέκρουσε ο Σάχα. Όμως φαινόταν ότι το γκολ ήταν θέμα χρόνου για τον Πανιώνιο.

Το διάστημα αυτό η ΑΕΚ δεν μπορούσε να βρει τα πατήματά της μέσα στο γήπεδο, έχανε με ευκολία τις μάχες στο κέντρο, ωστόσο την «χτύπησε» η ατυχία δύο φορές: Στο 26' τραυματίστηκε και αποχώρησε ο Ντιόπ, στο 45' συνέβη το ίδιο με τον Δέλλα και σαν να μην έφτανε αυτό, αλλά έμεινε και με δέκα παίκτες, καθώς στο 36' αποβλήθηκε ο Νταντόμο με απευθείας κόκκινη κάρτα για χτύπημα εκτός φάσης.

Ίδια περίπου εικόνα και στο 2ο ημίχρονο με τους γηπεδούχους να πιέζουν ασφυκτικά την άμυνα της ΑΕΚ. Στο 50' και σε σέντρα του Μανιάτη, ο Ριέρα με κεφαλιά άνοιξε το σκορ και «πήρε το αίμα του πίσω» για το χαμένο πέναλτι στο πρώτο μέρος. Νέα ευκαιρία για τους γηπεδούχους στο 68', όταν πάλι ο Ριέρα με σουτ πάνω στην κίνηση, υποχρέωσε τον Σάχα σε δύσκολη απόκρουση.

Η ΑΕΚ ουσιαστικά φάνηκε μόνο στο τελευταίο τέταρτο και προσπάθησε να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση, όταν οι γηπεδούχοι γύρισαν πια πίσω για να κρατήσουν τη νίκη. Μια αντεπίθεση του Χίκα στο 89', που δεν ολοκληρώθηκε, ένα σουτ του Μάκου στις καθυστερήσεις που έφυγε άουτ κι έτσι το 1-0 ήταν ό,τι καλύτερο μέχρι το τελικό σφύριγμα του διαιτητή Τσινιάρη που έδωσε τη νίκη στον Πανιώνιο, παίρνοντας συγχρόνως βαθιά βαθμολογική ανάσα.

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Τσινιάρης (Αθηνών)

ΚΟΚΚΙΝΕΣ: 36' Νταντόμο

ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Τσότσαλιτς, Κοντοές, Σιόβας, Μάχο, Γουνδουλάκης - Νασούτι, Αργυρίου, Μπλάνκο

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Άκης Μάντζιος): Μάχο, Μανιάτης, Λάτκα, Ριέρα (72' Χίκα), Μπάλαμπαν (78' Βαρό), Γουνδουλάκης, Κουμορτζί (62' Βαζ Τε), Σάμαρης, Σιόβας, Κοντοές, Τσότσαλιτς.

ΑΕΚ (Μανόλο Χιμένεθ): Σάχα, Καφές, Νασούτι, Δέλλας (45' λ.τρ. Μανωλάς), Λεονάρντο (64' Μπλάνκο), Τζιμπούρ, Νταντόμο, Μάκος, Αργυρίου, Λαγός, Ντιόπ (26' λ.τρ. Γκέντσογλου).

Πηγή
http://www.youtube.com/watch?v=hmuKlVwOeuU
http://news.ert.gr/sports/podosfairo/super-league/18417-pikros-kafes-gia-tin-aek-stin-%C2%ABplateia%C2%BB
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Παπάγια

Αν και οι Μάγια θεωρούσαν την παπάγια ιερό φυτό (σύμβολο του δέντρου της ζωής) πριν από τουλάχιστον 2.500 χρόνια, στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε μόλις την τελευταία δεκαετία.

Η παπάγια, δέντρο διαδεδομένο και δημοφιλές, συναντάται σ' όλη τη Ν.Α. Ασία, μολονότι έλκει την καταγωγή της από τη Ν. Αμερική.

Αν και δεν είναι εξακριβωμένη η ακριβής καταγωγή της παπάγιας, πιστεύεται ότι κατάγεται από τη τροπική Αμερική, ίσως από το νότιο Μεξικό. Πάντως πρόκειται για πολυταξιδεμένο φυτό αφού σύμφωνα με καταγραφές οι πρώτοι σπόροι του ταξίδεψαν μέσω του Παναμά και της Δομινικανικής Δημοκρατίας πριν το 1525.

Η καλλιέργειά του εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Κεντρική και Νότια Αμερική, το Νότιο Μεξικό, τις Μπαχάμες και τις Βερμούδες το 1616. Οι Ισπανοί μετέφεραν σπόρους παπάγιας στις Φιλιππίνες το 1550 και από εκεί το φυτό ταξίδεψε για Ινδία και Μαλαισία. Από την Ινδία το φυτό έφτασε στην Ευρώπη καθώς σπόροι του ταξίδεψαν στη Νάπολη της Ιταλίας το 1626.

Τώρα το φυτό είναι πια συνηθισμένο σε όλο τον Παλιό Κόσμο και στα νησιά του Ειρηνικού κοντά σε περιοχές που έχουν τροπικό κλίμα. Αν και το μεγαλύτερο κέντρο επεξεργασίας παπάγιας βρίσκεται στην Φλόριντα των ΗΠΑ, τα φρούτα έρχονται κυρίως από εισαγωγές. Για πολλές περιοχές η παπάγια αποτελεί σημαντικό προϊόν της αγροτικής τους οικονομίας. Η Χαβάη, το Πουέρτο Ρίκο, η Κούβα και η Κολομβία, συγκαταλέγονται μέσα σ' αυτές. Στον υπόλοιπο κόσμο εκτός από την Ινδία την Μαλαισία τις Φιλιππίνες και την Σριλάνκα σημαντική παραγωγή έχει η Αυστραλία αλλά και η Τροπική και Νότια Αφρική.

Το μυστικό του λουλουδιού

Η παπάγια είναι φυτό γνωστό κυρίως για τους καρπούς του που αποτελούν σημαντική τροφή σε πολλά μέρη του κόσμου. Επίσης είναι γνωστή για τις πάμπολλες φαρμακευτικές της ιδιότητες. Η παπάγια έχει αρσενικά και θηλυκά δέντρα που ανθίζουν και τα δύο αλλά μόνο τα λουλούδια των θηλυκών μετατρέπονται στους γνωστούς μας θρεπτικούς καρπούς. Τα φύλλα της και κυρίως τα λουλούδια της χρησιμοποιούνται στην σαπωνοποιία και την αρωματοποιία. Λέγεται πως η εισπνοή του αρώματος της παπάγιας βοηθάει στην διέγερση κάποιων κρυφών σημείων του εγκεφάλου που μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία δύσκολα προβλήματα.

Δεν υπάρχει μέρος του φυτού της παπάγιας που να μην χρησιμοποιείται. Η εξάπλωσή της σε τόσα μέρη και σε τόσους λαούς και πολιτισμούς είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη αξιοποίησή της. Όπως αναφέρεται οι Μάγια την είχαν ιερό φυτό και συμβόλιζε γι' αυτούς το "δέντρο της ζωής". Ακόμα και σήμερα συνηθίζεται σε όλες τις τροπικές ή υποτροπικές περιοχές να φυτεύουν παπάγιες στον περίγυρο των σπιτιών. Το "δέντρο της ζωής" είναι ένα σημάδι ασφάλειας για πολλές φτωχές οικογένειες ότι τουλάχιστο δεν θα πεινάσουν.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η παπάγια (papaya, από τη γλώσσα Καρίμπ μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός του φυτού Carica papaya, του γένους Carica. Αποτελεί ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της Αμερικής. Καλλιεργούνταν στο Μεξικό πολλούς αιώνες πριν την έλευση των κλασικών μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Μερικές φορές καλείται και "δεντροπέπονο" ή "pawpaw," ωστόσο το νοτιοαμερικάνικο pawpaw αποτελεί ένα διαφορετικό είδος, του γένους Asimina.

Πρόκειται για φυτό που μοιάζει με δένδρο. Ο βλαστός του φτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα φύλλα του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Τα φύλλα είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά. Ο καρπός είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο αβοκάντο ή και πιο μαλακός) και η φλούδα του έχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του ροδάκινου και του ανανά. Κύριος εχθρός του είναι ένα είδος μύγας, με την ονομασία "Papaya Fruit Fly". To έντομο αυτό μοιάζει με σφήκα και γεννά τα αυγά του στο νεαρό φυτό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο του οποίου το γονιδίωμα αποκρυπτογραφήθηκε[1]

Καλλιέργεια και χρήσεις

Στη Χαβάη καλλιεργούνται δύο ποικλίες γενετικά τροποποιημένης παπάγιας, η SunUp και η Rainbow, από τη δεκαετία του 1990.[2] Ως το 2004, η μη γενετικά τροποποιημένες και οι βιολογικές παπάγιες επιμολύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις γενετικά μεταλλαγμένες ποικιλίες.[3] Πατρίδα της παπάγιας είναι το νότιο Μεξικό, η Κεντρική Αμερική και η βορειότερη Νότια Αμερική. Σήμερα το φυτό καλλιεργείται στις περισσότερες χώρες με τροπικό κλίμα, όπως στη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, τη Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες.

Το ώριμο φρούτο τρώγεται συνήθως ωμό, χωρίς τη φλούδα ή τα κουκούτσια. Το άγουρο πράσινο φρούτο μπορεί να φαγωθεί μαγειρεμένο, ειδικά σε κάρι, σαλάτα και σιγοβρασμένο.Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη. Αυτό είναι πρωτεάση, που έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Διατίθεται σε ταμπλέτες για τη θεραπεία προβλημάτων που αφορούν την πέψη. Η πράσινη παπάγια, ωμή αλλά και μαγειρεμένη, χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης.[4]

Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από πολλούς κατοίκους των χωρών όπου καλλιεργούνται οι παπάγιες, για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα. Χρησιμοποιείται ως φάρμακο σε αλοιφή. Ο Χάρισον Φορντ είχε χρησιμοποιήσει παπαΐνη στην πλάτη του για τη θεραπεία του στη διάρκεια γυρισμάτων της ταινίας από τη σειρά "Ιντιάνα Τζόουνς".[5]

Επίσης, ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού. Οι σπόροι του επίσης έχουν αντισυλληπτικές ιδιότητες στους αρσενικούς πιθήκους (σε συγκεκριμένο είδος).[6][7]

Οι μαύροι σπόροι είναι εδώδιμοι και έχουν στυφή, πιπεράτη γεύση. Πολλές φορές αλέθονται και χρησιμοποιούνται σε αντικατάσταση του μαυροπίπερου. Σε μερικές περιοχές της Ασίας σιγοψήνουν τα νεαρά φύλλα της παπάγιας και τα τρώνε, όπως το σπανάκι.

Αλλεργίες και παρενέργειες

Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχη κατά τη συγκομιδή, καθώς η παπάγια εκκρίνει ένα υγρό όταν δεν είναι αρκετά ώριμη και αυτό μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό και αλλεργική αντίδραση σε ορισμένα άτομα. Ο καρπός επίσης περιέχει ένα αλκαλοειδές, που λέγεαι καρπαΐνη, και είναι επικίνδυνο σε μεγάλες ποσότητες. Το αλκαλοειδές αυτό περιέχεται επίσης στους σπόρους και στα φύλλα.

Φύλλο παπάγιας (*)

Φαρμακευτική χρήση

Οι Μότσε συχνά απεικόνιζαν παπάγιες στα κεραμικά τους.[8]

* Το ώριμο φρούτο θεραπεύει την τριχοφυτίαση, ενώ οι άγουροι καρποί θεραπεύουν την υπέρταση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφροδισιακά.
* Τοπικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο καρπός για επούλωση πληγών στο δέρμα.[1].
* Ο χυμός του φρούτου και ειδικά τα ένζυμα που περιέχει μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση των γαστρεντερικών αερίων.
* Οι σπόροι του είναι αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικοί, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των πόνων στο στομάχι. αλλά και για μυκητιάσεις[1].
* Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως τονωτικό για την καρδιά, αναλγητικό και για τη θεραπεία του στομαχόπονου.[1].
* Οι ρίζες χρησιμοποιούνται επίσης ως αναλγητικό[2].

Πηγή

http://www.valentine.gr/papaya_gr.phphttp://
www.hellenica.de/Biologia/Flora/Papaya.html
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Ενζυματική, η έξυπνη διατροφή

Τα ένζυμα είναι εξειδικευμένες λειτουργικές πρωτεϊνες που, δρώντας ως καταλύτες, δεσμεύουν εκλεκτικά ορισμένες ουσίες, επιτρέποντας τη χημική μεταβολή τους σε αξιοποιήσιμα για τον οργανισμό συστατικά, χωρίς τα ίδια να μεταβάλλονται. Από τις εκατομμύρια βιολογικές διεργασίες που πραγματοποιούνται μέσα στα κύτταρά μας, ελάχιστες είναι εκείνες που δεν εξαρτώνται από την παρουσία και τη δράση των ενζύμων. Άλλωστε, υπάρχουν εξειδικευμένα ένζυμα για κάθε δυνατή βιοχημική αντίδραση, κι αυτό σημαίνει ότι όταν τα ένζυμα δεν είναι αριθμητικά αρκετά ή δεν επιτελούν το ρόλο τους όσο δραστικά πρέπει, τότε ο μεταβολισμός δυσλειτουργεί και οι καύσεις δεν γίνονται σωστά.

Ο ρόλος των ενζύμων
Είτε τρώμε κρέας είτε λαχανικά είτε τούρτα σοκολάτα, το σώμα μας δεν χρησιμοποιεί αυτές καθαυτές τις τροφές, αλλά αξιοποιεί τα θρεπτικά συστατικά που περιέχουν. Η μετατροπή των τροφών σε αξιοποιήσιμα στοιχεία απαιτεί την παρουσία συγκεκριμένων ομάδων ενζύμων: αμυλάσες για τους υδατάνθρακες, πρωτεάσες για τις πρωτεϊνες και λιπάσες για τα λίπη. Η εργασία των ενζύμων ξεκινάει αμέσως μόλις βάλουμε έστω και μια μπουκιά τροφής στο στόμα μας, συνεχίζεται στο στομάχι και ολοκληρώνεται στο έντερο, όπου ουσιαστικά γίνεται το μεγαλύτερο τμήμα των πεπτικών διαδικασιών. Αν και τα περισσότερα πεπτικά ένζυμα παράγονται από τον οργανισμό, όσο περνούν τα χρόνια, η παραγωγή και η δραστικότητά τους φθίνουν φυσιολογικά. Το γεγονός αυτό επηρεάζει την ποιότητα της πέψης και καθιστά επιτακτικότερη την ανάγκη να προσλαμβάνουμε καθημερινά μια ικανοποιητική ποσότητα ενζύμων και συνενζύμων μέσω των τροφών.

Τι σχέση έχουν τα ένζυμα με τις βιταμίνες;
Τα ένζυμα καταλύουν τις βιολογικές αντιδράσεις είτε μόνα τους είτε με τη βοήθεια άλλων ενώσεων, που ονομάζονται συνένζυμα ή προσθετικές ομάδες. Πολλά από τα συνένζυμα σχετίζονται με κάποιες βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία ή τα περιέχουν στο μόριό τους. Γι αυτόν το λόγο οι περισσότερες βιταμίνες, ιδιαίτερα όσες ανήκουν στην ομάδα Β, το μαγνήσιο και ο ψευδάργυρος είναι απολύτως απαραίτητα για τη σύνθεση συνενζύμων και επομένως για τη βιολογική δράση των ενζύμων. Κι αν δεν λαμβάνουμε επαρκείς βιταμίνες; Όταν δεν λαμβάνουμε από την τροφή μας επαρκείς ποσότητές τους, ο οργανισμός δεν μπορεί να συνθέσει τα απαιτούμενα συνένζυμα κι έτσι δεν μπορούν να δράσουν τα αντίστοιχα ένζυμα. Έτσι, κάποιες βιοχημικές αντιδράσεις είτε δεν γίνονται στον αναγκαίο βαθμό είτε δεν γίνονται καθόλου.

Κάνω δίαιτα, γιατί δεν χάνω λίπος;
Ο βαθμός κινητοποίησης του λίπους εξαρτάται από την ενεργειακή ισορροπία και από την παραγωγή διαφόρων ορμονών, κυρίως ινσουλίνης, γλυκαγόνης και κατεχολαμινών. Κατά τη δίαιτα η αναλογία των ορμονών αυτών αλλάζει φυσιολογικά, προκαλώντας αφενός τη μείωση των ενζύμων που ευνοούν την αποθήκευση λίπους, αφετέρου την αύξηση των ενζύμων που επιταχύνουν την καύση του. Όταν όμως τα λιποδιαλυτικά ένζυμα δεν επαρκούν, δεν είναι αρκετά δραστήρια ή ο οργανισμός δεν έχει τα απαραίτητα συστατικά για να τα κατασκευάσει, οι καύσεις περιορίζονται στις απόλυτα αναγκαίες και η απώλεια λίπους καθυστερεί ή είναι δυσανάλογα μικρή σε σχέση με το θερμιδικό έλλειμμα. Εάν επιπλέον η πρόσληψη διατροφικών συστατικών που αναγεννούν τα οργανικά ένζυμα είναι ανεπαρκής ή οριακά χαμηλή, τότε αυξάνονται τα τοξικά κατάλοιπα του μεταβολισμού, ελαττώνονται τα ενζυμικά αποθέματα και περιορίζεται περαιτέρω η καύση του λίπους. Αναγκαστικά ο οργανισμός, προσπαθώντας να βρει με λιγότερο κόστος τις απαιτούμενες θερμίδες για την επιβίωσή του, στρέφεται προς το μυϊκό ιστό και τον διασπά αντί για τα λίπη για να παραγάγει ενέργεια.

Πώς καταστρέφονται τα ένζυμα των τροφών
Σχεδόν όλες οι φυσικές τροφές περιέχουν ενεργά ένζυμα. Ποια είναι αυτά και πόσα, εξαρτάται από το είδος της τροφής, από την κατάστασή της κι από το πώς την καταναλώνουμε. Για παράδειγμα, ο φρέσκος ανανάς είναι πλούσιος σε βρωμελαϊνη, ένζυμο με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ενώ τα φυσιολογικά ωριμασμένα ακτινίδια σε ακτινιδίνη, ένζυμο που βοηθάει στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών. Αντίθετα, στον αποξηραμένο ή κονσερβαρισμένο ανανά και στα διατηρημένα για πολύ καιρό σε ψυγεία ακτινίδια δεν απομένουν παρά ελάχιστες ποσότητες από τα ένζυμά τους. Το ίδιο συμβαίνει και στις πολύ μαγειρεμένες ή ψημένες τροφές, αφού με τη θέρμανση σε πολύ υψηλή θερμοκρασία καταστρέφονται όλα τα ένζυμα αλλά και οι περισσότερες βιταμίνες που δρουν ως συνένζυμα. Όπως έχει αποδειχτεί, σε θερμοκρασίες άνω των 50C η πλειονότητα των ενζύμων παρουσιάζουν χαμηλή δραστικότητα, ενώ σε θερμοκρασίες άνω των 110C το σύνολο των ενζύμων μετουσιώνονται ή αδρανοποιούνται. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στα πλήρως αφυδατωμένα από το ψήσιμο, το τηγάνισμα ή το τσιγάρισμα τρόφιμα δεν ανιχνεύεται καμία απολύτως ενζυματική δραστηριότητα, κατάσταση που επιτρέπει τη δημιουργία προϊόντων προχωρημένης γλύκανσης, δηλαδή άκρως επικίνδυνων τοξικών ενώσεων. Και σαν να μην έφταναν αυτά, τα πολύ μαγειρεμένα και επεξεργασμένα τρόφιμα χρειάζονται με τη σειρά τους πολλά ένζυμα για να διασπαστούν, κάτι που ελαττώνει σε μεγάλο βαθμό τις μικρές! εφεδρείες ενζύμων του οργανισμού.

Πώς θα πάρουμε περισσότερα ένζυμα;
Οι ακατέργαστες ωμές τροφές αυξάνουν τα ενζυμικά αποθέματα του οργανισμού, ενώ μας παρέχουν απαραίτητους ενεργοποιητές, δηλαδή ουσίες που δραστηριοποιούν τα ένζυμα και επιταχύνουν τις ενζυμικές αντιδράσεις. Κερδίζουμε λοιπόν πολλά εάν τρώμε φρέσκα εποχιακά φρούτα και λαχανικά ωμά ή μαγειρεμένα στον ατμό σε χαμηλή θερμοκρασία και μόνο για λίγα λεπτά. Για παράδειγμα, μια καλή τακτική είναι να βάζουμε στο τραπέζι μας μεσημέρι και βράδυ ένα πιάτο με διαφορετικών χρωμάτων λαχανικά πλούσια σε ένζυμα, όπως λάχανο, πράσο, παντζάρια, καρότα, ντομάτα, σελινόριζα και μάραθο, ή τουλάχιστον να συνοδεύουμε τις πρωτεϊνούχες τροφές με αρκετό σκόρδο, μπρόκολο, κρεμμύδια, μανιτάρια ή πιπεριές. Επίσης, θα έχουμε επιπλέον σημαντικό κέρδος εάν είμαστε λίγο πιο τσιγκούνηδες με το αλάτι, μια και το αλάτι είναι αναστολέας της δράσης κάποιων ενζύμων, και αντί γι αυτό να χρησιμοποιούμε περισσότερο λεμόνι, φρέσκα βότανα και μυρωδικά, όπως ρίγανη, δυόσμο, μαϊντανό, βασιλικό και θυμάρι, που βοηθούν στην πέψη.

Τροφές πλούσιες σε ενεργά ένζυμα

Λαχανικά και χόρτα: αγκινάρες, γλιστρίδα, καρότα, κουνουπίδι, κρεμμύδια φρέσκα και ξερά, λάχανο, μανιτάρια, μαρούλι, μελιτζάνες, μπάμιες, μπρόκολο, παντζάρια, πράσα, σέλινο, σκόρδο, σπανάκι, σπαράγγια. Ωφέλιμα όταν δεν περιέχουν χημικά υπολείμματα. Πρέπει να τρώγονται ωμά ή ελαφρώς βρασμένα στον ατμό.

Λιπαρές τροφές: αβοκάντο, αγουρέλαιο, ελαιόλαδο εξαιρετικά παρθένο, ελιές ανάλατες, καρύδα, λινέλαιο ψυχρής έκθλιψης, μάνγκο, σουσαμέλαιο και επίσης τα μη υδρογονωμένα βούτυρα σπόρων και ξηρών καρπών (ταχίνι, φιστικοβούτυρο κ.ά.). Ωφέλιμες μόνον όταν τρώγονται σε μικρές ποσότητες και πάντα ωμές.

Ξηροί καρποί και σπόροι: αμύγδαλα, ηλιόσποροι, καρύδια, κάσιους, κολοκυθόσποροι, λιναρόσποροι, σουσάμι. Ωφελούν όταν είναι ανάλατοι, άψητοι και δεν έχουν οξειδωθεί (πολυκαιρισμένοι, με επίγευση ταγκίλας).

Φρούτα: ακτινίδια, αχλάδια, βατόμουρα (ειδικά τα μπλε), βερίκοκα, γκρέιπφρουτ, κεράσια, κουμκουάτ, κυδώνια, λεμόνια (ειδικά τα πράσινα), μήλα, μπανάνες, παπάγια, πεπόνια, πορτοκάλια, ροδάκινα, φράουλες. Ωφελούν μόνο τα φρέσκα. Να προτιμάτε τα βιολογικής καλλιέργειας.

Διάφορα: γιαούρτι παραδοσιακό, καλαμπόκι ωμό, κεφίρ, μέλι ανεπεξέργαστο, μηλόξιδο, ξινόγαλα, σόγια και προϊόντα της, φασόλια, φύκια, φύτρα δημητριακών και επίσης τα ωμά ψάρια (σούσι) και θαλασσινά (αλιευμένα σε καθαρά νερά). Όσο λιγότερη επεξεργασία έχουν δεχτεί, τόσο περισσότερα ένζυμα διατηρούν.

Προσοχή! Οι τροφές αυτές είναι σίγουρα υγιεινές και ωφέλιμες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν να καλύψουν όλες τις θρεπτικές ανάγκες, ούτε εξασφαλίζουν από μόνες τους ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο. Στόχος πρέπει να είναι η ένταξή τους σε μια ποικίλη καθημερινή δίαιτα και όχι να αποτελούν την αποκλειστική διατροφή σας.

Οργανώστε τώρα τα γεύματά σας
Ένα τυπικό ημερήσιο πλάνο διατροφής πλούσιο σε ένζυμα και συνένζυμα μπορεί να περιλαμβάνει: Για πρωινό: φρούτα εποχής και ημιαποβουτυρωμένο γάλα, ξινόγαλα ή «ζωντανό» γιαούρτι. Για δεκατιανό: λίγους ανάλατους ξηρούς καρπούς ή κάποιο φρούτο. Το μεσημέρι: μια μεγάλη σαλάτα λαχανικών με λίγο ωμό ελαιόλαδο και ένα πιάτο όσπρια, ανεπεξέργαστα δημητριακά, ψάρι βραστό ή λίγο κοτόπουλο. Προσθέστε όσο λεμόνι και αρωματικά επιθυμείτε, αλλά όχι πολύ αλάτι ούτε πολύ λάδι. Το απόγευμα: πάλι φρούτα ή γάλα ή γιαούρτι. Στο βραδινό: περισσότερα λαχανικά και λιγότερο από κάποιο μαγειρευτό φαγητό, παρόμοιο με το μεσημεριανό.

Ποιες τροφές καταστρέφουν τα ένζυμα;
Υπερθερμασμένα, αφυδατωμένα, συντηρημένα με χημικά μέσα ή εξευγενισμένα τρόφιμα. Όπως, π.χ., κατεψυγμένα προπαρασκευασμένα γεύματα, άσπρο ψωμί, ζυμαρικά από άσπρο αλεύρι, ζάχαρη, γλυκά, μπισκότα, κουλουράκια, αναψυκτικά, θερμασμένα έλαια, κομπόστες φρούτων, συντηρημένοι και συμπυκνωμένοι χυμοί, κονσέρβες φρούτων, ψαριών, λαχανικών και κρεάτων, αλλαντικά κ.ά. Χημικά επεξεργασμένα ή τηγανισμένα τρόφιμα, όπως καφές, καραμέλες, τροφές με υδρογονωμένα λιπαρά, προϊόντα με χημικά γλυκαντικά, καβουρντισμένοι ξηροί καρποί, τηγανητές πατάτες, αλκοολούχα ποτά, τηγανητά ψάρια, ψητά κρέατα κ.ά. Γενικά οι τροφές που μαγειρεύονται ή ψήνονται σε μεγάλες θερμοκρασίες και οι πολύ αλατισμένες.

Τελικά, τι έχω να κερδίσω;
Η επιλογή περισσότερων τροφών που από τη φύση τους είναι πλούσιες σε ένζυμα και συνένζυμα είναι μια έξυπνη τακτική υποβοήθησης των βιοχημικών σας λειτουργιών. Πολύ γρήγορα θα παρατηρήσετε θετικές αλλαγές στην ενεργητικότητα και τη διάθεσή σας, ενώ μέσα σε λίγες εβδομάδες η πέψη των τροφών θα καλυτερεύσει αισθητά, ο μεταβολισμός θα ξεμπλοκαριστεί και σύντομα θα αρχίσετε να χάνετε περιττά λίπη χωρίς κάποια ιδιαίτερη δίαιτα. Συγχρόνως, με την κατανάλωση πολλών λαχανικά και φρούτων θα ενισχύσετε τον οργανισμό σας στη μάχη που δίνει ενάντια σε τοξίνες, ελεύθερες ρίζες και φλεγμονές, συμβάλλοντας έτσι τα μέγιστα υπέρ της υγείας, της αντιγήρανσης και της μακροβιότητάς του.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΔΕΔΟΥΚΟ

Πηγή
http://www.womenonly.gr/article.asp?catid=13309&subid=2&pubid=459114
Διαβάστε περισσότερα...

Οι ταινίες της εβδομάδας (29 Ωκτωβρίου 2010)

Alpha and Omega - (Γ)λυκάκια (2010)
The Social Network (2010)
Blodsband - Δεσμοί Αίματος - AKA : Mirush (2007)
The Last Airbender - Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου (2010)
The Joneses - Μια Οικογένεια... Ψώνιο (2009)
You Will Meet a Tall Dark Stranger - Θα Συναντήσεις Εναν Ψηλό Μελαχρινό Ανδρα (2010)



Πηγή
http://cine.gr/index.asp

Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Υγιής καρδιά με «έξυπνα» λίπη

Γνωρίζεις πως τα λιπαρά είναι απαραίτητα συστατικά μίας υγιούς διατροφής;
Και όμως αυτή είναι η αλήθεια, παρόλο που η φράση «περιορίστε τα λίπη» αποτελεί κοινή οδηγία για όλους. Όσον αφορά λοιπόν τα λίπη και την υγεία, το κλειδί είναι να καταναλώνεις αρκετά αλλά όχι πάρα πολλά, και να διαλέγεις τους σωστούς τύπους λιπών.




Ορισμένα συναρπαστικά δεδομένα για τα λίπη:

• Παρέχουν ενέργεια, απαραίτητα λιπαρά οξέα, παίζουν ρόλο στην υγεία του δέρματος αλλά και σε πολλές άλλες λειτουργίες του οργανισμού, μεταφέρουν βιταμίνες (Α, D, E, K) και καροτενοειδή και βοηθούν στην απορρόφησή τους, κατέχουν σημαντική θέση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου

• Ορισμένα είδη λιπών σχετίζονται με την καλή υγεία. Τα πολυακόρεστα και τα μονοακόρεστα λίπη βοηθούν στην μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης όταν αντικαθιστούν τα κορεσμένα και τα τρανς λιπαρά οξέα στη διατροφή μας.

• Οι περισσότερες τροφές που περιέχουν λιπαρά, στην σύστασή τους έχουν παραπάνω από ένα τύπο λίπους (π.χ. το ελαιόλαδο έχει πολυακόρεστα λιπαρά οξέα αλλά και μονοακόρεστα)

• Τα λιπαρά δίνουν ευχάριστη γεύση, άρωμα και υφή στα φαγητά μας.
Επομένως μπορούμε με τις κατάλληλες επιλογές να έχουμε μία διατροφή η οποία δεν θα είναι μόνο υγιής για την καρδιά αλλά και εύγεστη. Τροφές λοιπόν που πρέπει να προτιμάται είναι εκείνες που είναι πλούσιες σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (φυτικά έλαια, λιναρόσπορος, ξηροί καρποί, λιπαρά ψάρια) και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαιόλαδο, αβοκάντο, φυστίκια, φυστικοβούτυρο).

Από την άλλη πλευρά πρέπει να αποφεύγετε τροφές πλούσιες σε κορεσμένα (ζωϊκές τροφές-τυρί,πλήρες γάλα και γιαούρτι, κρέας, καρυδέλαιο, φοινικέλαιο, κ.α.) και τρανς λιπαρά οξέα (στις τροφές με μερικώς υδρογονωμένα λίπη, π.χ. βούτυρο, έτοιμα μπισκότα, γαριδάκια – και παρόμοια προϊόντα, σκληρές μαργαρίνες, κ.α.). Αυτά τα είδη λίπους αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων εξαιτίας του ότι αυξάνουν την «κακή» χοληστερόλη (LDL-χοληστερόλη) και προωθούν την αρτηριοσκλήρυνση.

Για να αυξήσετε λοιπόν την πρόσληψη των «έξυπνων» λιπών και να περιορίσετε εκείνα που δεν προωθούν την υγεία σας μπορείτε να: προτιμάτε πλήρως ή μερικώς αποβουτυρωμένα προϊόντα, επιλέγετε κρέας από μέρη του ζώου που δεν έχουν πολύ λίπος και αυξάνετε την πρόσληψη ψαριών, μην καταναλώνετε το δέρμα ζώων (πχ πέτσα κοτόπουλου), χρησιμοποιείτε κυρίως ελαιόλαδο και να αποφεύγετε τις τηγανισμένες τροφές.

Καλαμάρη Ασπασία-Σοφία
MSc Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Πηγή
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=48597&catid=20&la=1
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Παντζάρι

Γνωστό από την αρχαιότητα, το παντζάρι θεωρούνταν ένα πολύτιμο θρεπτικό λαχανικό. Τα φύλλα του μαγειρεύονταν με μέλι και κρασί, ενώ η χρωστική του χρησιμοποιήθηκε ως βαφή μαλλιών.
Λέγεται ότι στο ναό των Δελφών το προσέφεραν στο θεό Απόλλωνα και πίστευαν ότι η θεά Αφροδίτη έτρωγε πολλά παντζάρια, γι’ αυτό διατηρούσε την ομορφιά της.
Αποτελεί εξαιρετική πηγή βιταμινών και ιχνοστοιχείων, ενώ ταυτόχρονα είναι ο ιδανικός τρόπος για να συνδυάσετε εκλεπτυσμένη γεύση με χαμηλές θερμίδες (44 θερμίδες/100 γραμμ.). Επομένως, δεν προσφέρει μόνο ξεχωριστή γεύση στη διατροφή μας, αλλά πολλά περισσότερα ευεργετικά συστατικά για την υγεία μας.

Διατροφική αξία ...
Με την απαλή υφή του και το υπέροχο βαθυκόκκινο χρώμα του είναι ασυναγώνιστο όσον αφορά την υψηλή θρεπτική αξία του.
Είναι πλούσιο σε:
* Βιταμίνη Α
* Βιταμίνη C
* Κάλιο
* Νάτριο
* Φώσφορο
* Μαγνήσιο
* Ασβέστιο
* Σίδηρο
* Ψευδάργυρο
* Μαγγάνιο
* Χαλκό
* Σελήνιο

Τα φύλλα του έχουν τις ίδιες σχεδόν βιταμίνες με αυτές που περιέχει το σπανάκι, πλούσια σε β-καροτίνη, φολικό οξύ, ασβέστιο και σίδηρο.

Πού κάνει καλό ...
Όσον αφορά τις ιδιότητες του παντζαριού, θα πρέπει να τονίσουμε ότι καταπολεμά εμπύρετες καταστάσεις, όπως η γρίπη, η βρογχίτιδα και άλλες, ανακουφίζει τον οργανισμό από τις συνέπειες μιας γαστρορραγίας, λειτουργεί ως πρώτης τάξης φυσικό καθαρτικό και διαθέτει αιμοποιητικές ιδιότητες. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο συμπλήρωμα διατροφής για όσους πάσχουν από αναιμία.

Όσο για το χυμό του, οι ειδικοί τονίζουν ότι είναι πολύ καλό φάρμακο για προβλήματα υπέρτασης, καρδιαγγειακά και αρτηριοσκλήρωσης, ενώ καθαρίζει τα νεφρά και τη χολή. Επίσης, ο χυμός του μαζί με μία κουταλιά μέλι πριν από το πρωινό ανακουφίζει τα συμπτώματα ενός στομαχικού έλκους. Τέλος, κάποιες έρευνες έχουν αποδείξει ότι ένα συστατικό τους ανεβάζει ένα από τα επίπεδα ενός ενζύμου που φαίνεται πως καταπολεμά κάποια είδη καρκίνων.

Όπως εξηγούν Βρετανοί επιστήμονες στην επιθεώρηση «Hypertension», την οποία εκδίδει η Αμερικανική Εταιρεία Καρδιάς, ο χυμός με το φωτεινό κόκκινο χρώμα περιέχει νιτρικά άλατα, τα οποία ελαττώνουν σημαντικά την αρτηριακή πίεση, προστατεύοντας έτσι την καρδιαγγειακή υγεία. Στην πραγματικότητα, η κατανάλωση 250 ml χυμού παντζαριών φάνηκε να ελαττώνει την πίεση μόλις 24 ώρες αργότερα.

Τη μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Ερευνητικό Ιδρυμα Ουίλιαμ Χάρβεϊ του Πανεπιστημίου Κουίν Μαίρη, στο Λονδίνο, οι οποίοι συνέκριναν εθελοντές οι οποίοι έπιναν κάθε μέρα 250 ml χυμό παντζαριού με εθελοντές οι οποίοι έπαιρναν συμπληρώματα νιτρικών αλάτων.

Όπως διαπίστωσαν, και τα δύο μείωναν εξίσου την αρτηριακή πίεση, γεγονός που υποδηλώνει ότι «τα νιτρικά άλατα που εκ φύσεως υπάρχουν στα παντζάρια είναι υπεύθυνα για την ωφέλιμη δράση τους», κατά την επικεφαλής ερευνήτρια δρα Αμρίτα Αχλουβάλια, καθηγήτρια Αγγειακής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο.

Τι να προσέξω ...

Η σάρκα τους θα πρέπει να αφαιρείται λίγο πριν από την κατανάλωσή τους.

Πρέπει να βράζονται σε λίγο νερό και για λίγη ώρα, όπως άλλωστε όλα τα λαχανικά.

Όσο πιο φρέσκα είναι τα παντζάρια, τόσο πιο έντονο είναι το άρωμά τους και μαγειρεύονται πιο γρήγορα.

Για να διατηρήσετε τα παντζάρια μέχρι και δύο εβδομάδες, δεν έχετε παρά να κόψετε τα φύλλα 5 εκατοστά από το κοτσάνι και να βάλετε τους βολβούς στο ψυγείο μέσα σε πλαστική σακούλα.

Όταν αγοράζετε παντζάρια, προσέχετε να είναι λεία, στρογγυλά, με βαθύ κόκκινο χρώμα.

Πηγή
http://documentarygr.blogspot.com/2010/10/blog-post_28.html
Διαβάστε περισσότερα...