Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Σε 24 ώρες θα 'ναι εδώ.Το ηλιακό τσουνάμι έρχεται

Η ΝΑSΑ διαπίστωσε πριν από 48 ώρες μια σειρά έντονων φαινομένων στον Ηλιο. Αρχικά παρατηρήθηκε μια αναλαμπή πάνω από μια γιγάντια ηλιακή κηλίδα στο μέγεθος της Γης και στη συνέχεια εντοπίστηκε μια έκρηξη στο βόρειο ημισφαίριο του Ηλιου. Σύμφωνα με τους ειδικούς τα δύο φαινόμενα, αν και έγιναν σε μεγάλη απόσταση, συνδέονται μεταξύ τους. Αποτέλεσμα της ηλιακής δραστηριότητας είναι η δημιουργία ενός τεράστιου νέφους ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων, το οποίο κινείται με μεγάλη ταχύτητα προς τον πλανήτη μας. Η ηλιακή «καταιγίδα» αποτελείται από τόνους πλάσματος και μπορεί να δημιουργήσει τα επόμενα 24ωρα θεαματικό σέλας πάνω από τους πόλους της Γης. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ


Πηγή
http://www.newsbeast.gr/technology/arthro/27404/se-24-ores-tha-nai-edo/
Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : Αρχαιολογικός τουρισμός στη Βόρεια Ελλάδα

Οχτώ προορισμοί που σας προτείνουμε να επισκεφθείτε

Η επιλογή αρχαιολογικών χώρων και μουσείων, ως κύριων τουριστικών προορισμών, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη φυσιογνωμία της Ελλάδας. Η πλούσια ελληνική ιστορία συγκινεί τους τουρίστες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι επισκέπτονται τη χώρα προκειμένου να έρθουν σε επαφή με την ιστορία και τον πολιτισμό της.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια είναι σημαντική η μείωση των τουριστών που κατευθύνονται σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους

Σε αντίθετη πορεία με τους τουρίστες του εξωτερικού φαίνεται να κινείται ο εσωτερικός τουρισμός. Οι Έλληνες επιλέγουν ολοένα και πιο συχνά να γνωρίσουν καλύτερα την πολιτιστική κληρονομιά τους.

Στη Βόρειο Ελλάδα το ενδιαφέρον είναι ακόμα πιο μειωμένο. Σας παραθέτουμε λοιπόν 8 προορισμούς στην περιοχή που είναι μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας, δημοφιλείς ή λιγότερο γνωστούς, καθώς και ενδιαφέρουσες τοποθεσίες στη γύρω περιοχή τους.

1.Βεργίνα



Το μουσείο που προστατεύει και αναδεικνύει τους βασιλικούς τάφους των Αιγών εξωτερικά δίνει την εντύπωση αρχαίου τύμβου, ενώ στο εσωτερικό του εκτίθενται οι θησαυροί που εντοπίστηκαν μέσα στους βασιλικούς τάφους. Οι χρυσές λάρνακες που περιείχαν τα οστά του Φιλίππου Β' και της βασιλικής συζύγου αποτελούν τα πιο γνωστά και εντυπωσιακά εκθέματα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το μεγαλοπρεπές ανάκτορο του Φιλίππου Β', στο δυτικό τμήμα της πόλης των Αιγών. Δίπλα του βρίσκονταν το θέατρο και άλλα δημόσια κτίρια της πόλης. Σε απόσταση 13 χιλιομέτρων από τη Βεργίνα, βρίσκεται η Βέροια, πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας και πόλη των παραδοσιακών συνοικιών με τα εντυπωσιακά νεοκλασικά και τις πολυάριθμες βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες.

2.Πέλλα





Η Πέλλα, μία μικρή πόλη στις ακτές του Θερμαϊκού κόλπου, έγινε πρωτεύουσα του μακεδονικού κράτους στο τέλος του 5ου - αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. Η αρχαιολογική επίσκεψη στην Πέλλα συνδυάζεται με επισκέψεις στις φυσικές ομορφιές της περιοχής όπως τα λουτρά Πόζαρ στο Λουτράκι Πέλλας, τους καταρράκτες της Έδεσσας, το Καϊμακτσαλάν με τον δημοφιλή διατηρητέο οικισμό του παλαιού Άγιου Αθανάσιου, και τη λίμνη Βεγορίτιδα με τους πανέμορφους παραλίμνιους οικισμούς της.

3.Δίον





Το Δίον είναι μια περιοχή στους πρόποδες του Ολύμπου.Οι αρχαίοι βασιλιάδες της Μακεδονίας είχαν διαλέξει το Δίον για θερινή τους κατοικία. Εκεί δημιούργησαν, αιώνες πριν, έναν οικισμό στα ερείπια του οποίου είναι εμφανή τα στοιχεία του αρχαίου Μακεδονικού Πολιτισμού. Ο αρχαιολογικός χώρος του Δίου αποτελείται από έκταση 360 στρεμμάτων οχυρωμένη πόλη, πλαισιωμένη από χώρους λατρείας. Με επίκεντρο το ελληνιστικό θέατρο του Δίου διοργανώνονται κάθε χρόνο πολιτιστικές εκδηλώσεις, υπό τον τίτλο Φεστιβάλ Ολύμπου. Οι δράσεις του φεστιβάλ (συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, λογοτεχνικές βραδιές, εκθέσεις και αρχαιολογικές ομιλίες) πραγματοποιούνται επίσης, στο Βυζαντινό Κάστρο του Πλαταμώνα, στο βυζαντινό ναό της Παναγίας στην Κονταριώτισσα και στο Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών.

4. Φίλιπποι



Η αρχαία πόλη των Φιλίππων ιδρύθηκε στις παρυφές των ελών που κάλυπταν το νοτιοανατολικό τμήμα της πεδιάδας της Δράμας. Οι πρώτοι οικιστές της ήταν άποικοι από τη Θάσο, που ίδρυσαν στα 360 π.Χ. την αποικία των Κρηνίδων.Τη φυσιογνωμία της πόλης "σφράγισε", επίσης, η έλευση του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος ίδρυσε εδώ την πρώτη χριστιανική εκκλησία σε ευρωπαϊκό έδαφος το 49/50 μ.Χ. Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να δει σημαντικά μνημεία και αρχαιολογικά σύνολα, που μαρτυρούν το ένδοξο παρελθόν της περιοχής.Τα ευρήματα των ανασκαφών φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο Φιλίππων. Το μουσείο παρέμενε κλειστό για πολλά χρόνια λόγω των πολλών κτιριακών προβλημάτων που αντιμετώπιζε και τα οποία έπρεπε να αποκατασταθούν. Μετά τις εργασίες κτιριακής βελτίωσης και επανέκθεσης είναι και πάλι από τον περασμένο Μάιο ανοιχτό για το κοινό.

5.Αιανή



Σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από τη σύγχρονη κωμόπολη της Αιανής βρίσκεται η αρχαία πόλη, που κατά την αρχαιότητα αποτελούσε την πρωτεύουσα του βασιλείου της Ελιμιώτιδος, ενός από τα ισχυρότερα βασίλεια της Άνω Μακεδονίας. Κατά τις ανασκαφές στην αρχαία Αιανή έχουν εντοπιστεί πολυτελείς ιδιωτικές κατοικίες, μοναδικά αγάλματα, βασιλικοί τάφοι και δημόσια κτίρια, στο μουσείο της Αιανής αναπτύσσεται η ιστορική εξέλιξη της αρχαίας Αιανής και της ευρύτερης περιοχής, από τα προϊστορικά μέχρι και τα ρωμαϊκά χρόνια. Σε μικρή απόσταση από την Αιανή, στο Μικρόβαλτο του δήμου Καμβουνίων, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο, τα Μπουχάρια. Πρόκειται για 20 περίπου φυσικές γεωμορφές που προήλθαν από τη διάβρωση του εδάφους σε διάστημα χιλιάδων χρόνων. Έχουν το σχήμα χωμάτινης κολώνας, ενώ στην κορυφή τους καλύπτονται από βράχο.

6.Αρχαία και Βυζαντινή Μαρώνεια



Η αρχαία Μαρώνεια, κοντά στο σύγχρονο οικισμό του νομού Ροδόπης, ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. και γρήγορα εξελίχθηκε σε ισχυρή πόλη. Τα σημαντικότερα μνημεία της αρχαίας πόλης που έχουν έρθει στο φως είναι το θέατρο της πόλης, με δύο φάσεις κατασκευής, την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή, το ιερό, πιθανόν του Διονύσου, που χρονολογείται στον 4ο π.Χ. αιώνα, κατοικία ελληνιστικής εποχής με ψηφιδωτό δάπεδο, τμήματα της οχύρωσης της κλασικής πόλης και δύο μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα της ελληνιστικής εποχής. Η επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο της Μαρώνειας συνδυάζεται μοναδικά με εκδρομές στα δυτικά (Φανάρι, Αρωγή, Μέση) και ανατολικά (Μαρώνεια, Άγιος Χαράλαμπος, Πλατανίτης, Αλκυών, Ίμερος) παράλια του νομού Ροδόπης, όπου κυριαρχούν οι απέραντες αμμουδιές, τα καταγάλανα νερά και τα γραφικά χωριά.

7.Άβδηρα



Τα Άβδηρα αποτέλεσαν μια από τις πιο σημαντικές αρχαίες πόλεις του βόρειου Αιγαίου η πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ..O αρχαιολογικός χώρος των Αβδήρων, στο ακρωτήριο Μπουλούστρα, περιλαμβάνει το βόρειο και το νότιο περίβολο, την ακρόπολη της αρχαίας πόλης και τα νεκροταφεία της, που χρονολογούνται στην αρχαϊκή, κλασική και ελληνιστική περίοδο. Επίσης, ο επισκέπτης μπορεί να δει κατοικίες των ρωμαϊκών χρόνων, τα ερείπια πολυτελούς λουτρού της ίδιας εποχής και κοιμητηριακή βασιλική των χριστιανικών χρόνων. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αβδήρων εκτίθενται αντικείμενα που βρέθηκαν στην πόλη και τα νεκροταφεία των αρχαίων Αβδήρων.Η περιήγηση στα Άβδηρα συνδυάζεται ιδανικά με επίσκεψη στην Ξάνθη, που απέχει μόλις 25 χιλιόμετρα. Η παλιά πόλη της, στο βόρειο μέρος της Ξάνθης, εντυπωσιάζει τον επισκέπτη που θα βρεθεί εκεί.

8. Μικρή Δοξιπάρα





Ένας λιγότερο γνωστός αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται κοντά στα χωριά Μικρή Δοξιπάρα, Ζώνη και Χελιδόνα, στο νομό Έβρου. Η ανασκαφή στη Μικρή Δοξιπάρα- Ζώνη αποκάλυψε πριν από μόλις οκτώ χρόνια σπάνια ευρήματα: τετράτροχες άμαξες, καλά διατηρημένες, θαμμένες μαζί με τα άλογά τους. Όπως συμπεραίνουν οι αρχαιολόγοι, στις αρχές του 2ου αι. μ.Χ. τέσσερα μέλη μιας πλούσιας οικογένειας γαιοκτημόνων που πέθαναν διαδοχικά, αποτεφρώθηκαν και ενταφιάστηκαν στο ίδιο σημείο, κοντά στο δρόμο που οδηγούσε από την Αδριανούπολη στη Φιλιππούπολη. Στην ίδια θέση κατασκευάστηκε σταδιακά μεγάλος τύμβος, για να διατηρηθεί ανά τους αιώνες ζωντανή η μνήμη των νεκρών. Σε κοντινή απόσταση από τον αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται το φράγμα του ποταμού Άρδα. Ο Άρδας αποτελεί σημαντικό οικοσύστημα, ενώ το παραποτάμιο δάσος που αναπτύσσεται κατά μήκος της κοίτης του «κρύβει» σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας.

Πηγή
http://www.newsbeast.gr/culture/arthro/26489/arhaiologikos-tourismos-sti-voreia-ellada/
Διαβάστε περισσότερα...

Οι ταινίες της εβδομάδας 6 Αυγούστου 2010

ΕΙΔΙΚΟΤΗΣ ΜΑΣ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ - LE CRIME EST NOTRE AFFAIRE
του Πασκάλ Τομά
με τους Κατρίν Φροτ, Αντρέ Ντισολιέ, Κιάρα Μαστρογιάνι, Μελβίλ Πουπό, Κλοντ Ρις, Αλεξάντρ Λαφοριέ, Κριστιάν Βαντίμ

Υπόθεση: Ο Μπελισάρ και η Προυντένς Μπέρεσφορντ περνούν ξεκούραστες μέρες στον μικρό τους πύργο που έχει θέα σε ολόκληρη τη λίμνη του Bourget. Ο Μπελισάρ νιώθει ευτυχισμένος, αλλά η δαιμόνια Προυντένς πλήττει. Ονειρεύεται να βρεθεί μια νεράιδα που θα τους εκτόξευε σε περιπέτειες διανθισμένες με πολλά μυστήρια…και πτώματα. Κι αυτή η νεράιδα εμφανίζεται μπροστά της με τη μορφή μιας βελγίδας θείας της, της Μπαμπέτ , η οποία γίνεται μάρτυρας ενός φρικτού εγκλήματος από το παράθυρο ενός τρένου. Παρ’ όλο τον σκεπτικισμό του Μπελισάρ , η Προυντένς ξεκινάει με σκοπό να αναζητήσει το πτώμα. Πετυχαίνει να προσληφθεί ως μαγείρισσα σε ένα μυστηριώδες αρχοντικό. Εκεί ζει συγκεντρωμένη μια πραγματικά παράξενη οικογένεια, η οποία αποτελείται από έναν οξύθυμο γέρο και τα τέσσερα παιδιά του, ενώ οι αυθεντικές σαρκοφάγοι που βρίσκονται μέσα στο σπίτι κρύβουν μερικές στ’ αλήθεια περίεργες εκπλήξεις...

Περισσότερα για την ταινία

Αυτή είναι η τρίτη ταινία του Τομά που βασίζεται σε έργο της Αγκάθα Κρίστι και η δεύτερη με το ίδιο επιτελείο ηθοποιών που ενσαρκώνουν τους περιβόητους ερασιτέχνες ντετέκτιβ. Πέρα από το εγκληματολογικό μυστήριο, η ταινία έχει ένα αξεπέραστο χιούμορ, πολλές ατάκες και μια καταπληκτική περιγραφή της ζωής και των συνηθειών της αγγλικής εξοχής από ένα 100% γαλλικό επιτελείο . Το τραγούδι της αρχής κατ του τέλους είναι το διάσημο sway .

Βραβεία – Συμμετοχές

Υποψηφιότητες στα βραβεία César 2009 στις κατηγορίες καλύτερου α΄ γυναικείου ρόλου, καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου.

Ο σκηνοθέτης και το έργο του

Πρώην δημοσιογράφος, ο Pascal Thomas γίνεται σκηνοθέτης όταν, με την προτροπή του Claude Berri, μετατρέπει το προσχέδιο ενός μυθιστορήματος σε σενάριο για την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, Le Poème de l’élève Mikovsky (1971). Στη συνέχεια γυρίζει την πρώτη του μεγάλου μήκους δουλειά, Les Zozos (1972), στην οποία ανακαλύπτουμε έναν δημιουργό που έχει την τύχη και το προνόμιο να μπορεί να προσθέτει νότες αισιοδοξίας στη ζοφερή πραγματικότητα, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα οι ταινίες του, κάτω από το κάλυμμα της κωμωδίας, να υπογραμμίζουν κάτι περισσότερο δραματικό. Μια και όλες οι μεγάλου μήκους ταινίες του είναι κωμωδίες ηθών, στις περισσότερες από τις οποίες παίζουν μη επαγγελματίες ηθοποιοί ή ένας συνδυασμός από σημαντικούς επαγγελματίες ηθοποιούς και από ανθρώπους του δρόμου, και καθώς οι κωμωδίες αυτές απευθύνονται στο ευρύτερο κοινό, ο Pascal Thomas κατέχει μια ξεχωριστή θέση στον γαλλικό κινηματογράφο. Τρία χρόνια μετά την επιτυχία που σημείωσε η ταινία Αγκάθα Κρίστι: Στα ίχνη του δολοφόνου, ξανασυναντούμε το ζευγάρι των εκκεντρικών ντετέκτιβ που έπλασε η Agatha Christie, την Prudence και τον Bélisaire Beresford, τους οποίους ενσαρκώνουν και πάλι η Catherine Frot και ο André Dussollier. Ανάμεσα στις δύο ταινίες, ο Pascal Thomas υπέγραψε ένα ακόμη φιλμ που εμπνεύσθηκε από το έργο της βρετανίδας συγγραφέως, την Ώρα μηδέν.

Η ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ
LE MERPIS

του Ζαν Λικ Γκοντάρ
με τους Μπριζίτ Μπαρντό, Μισέλ Πικολί, Τζακ Πάλανς, Φριτς Λανγκ, Ζαν Λικ Γκοντάρ, Ραούλ Κουτάρ, Τζόρτζια Μολ

[επανέκδοση]

Υπόθεση: Ο Αμερικανός παραγωγός Τζέρεμι Πρόκος (Τζακ Πάλανς) προσλαμβάνει τον γνωστό Αυστριακό σκηνοθέτη Φριτς Λανγκ (υποδύεται τον εαυτό του στην ταινία) προκειμένου να μεταφέρει στον κινηματογράφο την Οδύσσεια του Ομήρου. Δυσαρεστημένος με την «καλλιτεχνική» προσέγγιση που ακολουθεί ο σκηνοθέτης, προσλαμβάνει τον Πωλ Ζαβάλ (Μισέλ Πικολί), συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών και θεατρικών έργων, για να επεξεργαστεί το σενάριο. Η σύγκρουση μεταξύ καλλιτεχνικής έκφρασης και εμπορικής απήχησης ακολουθεί μια παράλληλη πορεία με την προοδευτική αποξένωση του Πωλ από τη σύζυγο του Καμίλ (Μπριζίτ Μπαρντό) η οποία φαίνεται να ξεκινά από τη στιγμή που ο Πωλ αφήνει την Καμίλ μόνη με τον εκατομμυριούχο παραγωγό.

Περισσότερα για την ταινία

Αν και η ιστορία της αποξένωσης του ζευγαριού υπάρχει στην νουβέλα του Μοράβια, ο Γκοντάρ ηθελημένα παραβάλει στοιχεία της προσωπικής του ζωής στα πρόσωπα και τις πράξεις των πρωταγωνιστών του. Σε μια πρώτη ανάγνωση της πλοκής οι χαρακτήρες του Πωλ, της Καμίλ και του Πρόκος αντιστοιχούν σε αυτούς του Οδυσσέα, της Πηνελόπης και του Ποσειδώνα. Μια δεύτερη ματιά αποκαλύπτει ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να αντιστοιχούν στον ίδιο τον Γκοντάρ, τη σύζυγο του Άννα Καρίνα (για την οποία προόριζε αρχικά το ρόλο της Καμίλ) και τον Τζόζεφ Ι. Λεβάιν, συμπαραγωγό του φιλμ. Σε μια σκηνή μάλιστα της ταινίας η Μπαρντό φοράει μια μαύρη περούκα που την κάνει να μοιάζει πολύ με την Καρίνα. Ο Μισέλ Πικολί έχει επίσης μια κάποια ομοιότητα με τον πρώην σύζυγο και Πυγμαλίωνα της Μπαρντό, σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ.

ΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕΞΥ
PLAY IT AGAIN, SAM

του Χέρμπερτ Ρος
με τους Γούντι Άλεν, Νταιάν Κίτον, Τόνι Ρόμπερτς, Τζέρι Λέισι

[επανέκδοση]

Υπόθεση: Ο Γούντι Άλεν είναι ο Άλαν, ένας ντροπαλός κριτικός κινηματογράφου που έχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις του με τις γυναίκες. Είναι εντελώς προσκολλημένος στη δουλειά του και στην αγαπημένη του ταινία, την Καζαμπλάνκα. Η γυναίκα του, Νάνσυ τον εγκαταλείπει και κάνει αίτηση διαζυγίου. Ανίκανος να διαχειριστεί αυτή τη συναισθηματική κρίση, ψάχνει καταφύγιο στην αγαπημένη του ταινία και φαντασιώνεται ότι ο Χάμφεϊ Μπόγκαρντ είναι στο πλάι του δίνοντας του συμβουλές όσον αφορά τις γυναίκες. Χείρα βοηθείας στον Άλαν, δίνει ένα ζευγάρι καλών του φίλων, ο Ντικ και η Λίντα. Του κανονίζουν διάφορα ραντεβού αλλά όλα καταλήγουν να είναι καταστροφικά, λόγω της νευρικότητας και της ανασφάλειας του. Εν τέλει, ο Άλαν συνειδητοποιεί ότι πέρνα τον περισσότερο χρόνο του με την Λίντα και αρχίζει τον έλκει. Είναι η μόνη γυναίκα με την οποία είναι ο εαυτός του. Η Λίντα αποδεικνύεται απροσδόκητα δεκτική για καλή τύχη του Άλαν, μιας και το Ντικ, όντας εργασιομανής, την αγνοεί και την παραμελεί εντελώς…

Περισσότερα για την ταινία

"Έχετε κάνει ψυχανάλυση; Τι σας είπε ο ψυχαναλυτής σας;" "Συμφώνησε μαζί μου, ότι χρειάζομαι θεραπεία. Πιστεύει επίσης ότι η αμοιβή του είναι λογική..." Παρά τη διάσημη αυτή ατάκα, ο Γούντι Άλεν δηλώνει πως δεν πρέπει να συγχέεται με τους ήρωές του. Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, που του αρέσει να βολτάρει στους δρόμους της Νέας Υόρκης, ζει μια φυσιολογική ζωή, κοιμάται νωρίς, είναι πειθαρχημένος και σε γενικές γραμμές λειτουργεί καλά. Και ίσως να μην είχαμε ακούσει ποτέ γι` αυτόν, αν ήταν λίγο πιο επιμελής μαθητής... Αφού τον έδιωξαν από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και από το Σίτι Κόλετζ, ο Γούντι Άλεν άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με το γράψιμο. Έγραφε κείμενα για διάφορους κωμικούς, ώσπου αποφάσισε να γίνει κωμικός ο ίδιος.

Το 1964 εμφανιζόταν σε κάποιο κλαμπ της Νέας Υόρκης, όταν έγραψε το σενάριο για το "What`s New Pussycat?" (Χαρέμι για Δύο), που γνώρισε τεράστια επιτυχία. Το 1969 γύρισε την πρώτη δική του ταινία, το Πάρε τα Λεφτά και Τρέχα. Από τότε δεν έπαψε ποτέ να γοητεύει, να αιφνιδιάζει και συχνά να προκαλεί ανεξέλεγκτους σπασμούς γέλιου με μια εντυπωσιακή παραγωγή που ξεπερνά τις τριάντα ταινίες.. Έχει επίσης γράψει τρία θεατρικά, "Μην Πίνετε το Νερό", "Ωραίος και Σέξι" (που μετέφερε και στον κινηματογράφο) και "The Floating Lightbulb", έχει εμφανιστεί σε δικά του έκτακτα τηλεοπτικά προγράμματα, και συνεργαζόταν για χρόνια με το New Yorker και άλλα έντυπα. Το έργο του πέρασε στην ιστορία του κινηματογράφου, λατρεύτηκε εξίσου από διανοούμενους και εκατομμύρια απλών θεατών και για την ανάλυσή του έχουν ξοδευτεί ποταμοί μελάνης από την κριτική, ωστόσο ο ίδιος φαίνεται να το αντιμετωπίζει εξαιρετικά προσγειωμένα: "Δεν θέλω να μείνω αθάνατος με το έργο μου. Θέλω να μείνω αθάνατος με το να μην πεθάνω".

Ο Άλαν μένει σ’ ένα διαμέρισμα επιπλωμένο εντελώς κινηματογραφικά. Κοιμάται κάτω απ’ το «Θύελλα πέρα απ’ τον Ειρηνικό», ξυρίζεται με την «Καζαμπλάνκα» ν’ αντανακλά στον καθρέφτη. Είναι ο μεγαλύτερος θαυμαστής του Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ. Είναι κάτι παραπάνω απ’ αυτό. Είναι ένας μαθητής του Μπόγκαρντ. Είναι ο μέσος, συνηθισμένος κινηματογραφόφιλος, που μέσα από το σκοτεινό καταφύγιο του βλέπει και ξαναβλέπει τη σκηνή του αεροδρομίου της Καζαμπλάνκα. Αλλά αν τον βγάλεις απ’ αυτό το καταφύγιο γίνεται υπέρ-νευρωτικός.

Οι φίλοι του προσπαθούν να τον πάνε στην παραλία: « Σιχαίνομαι την παραλία! Μισώ τον ήλιο!» ουρλιάζει « είμαι ανοιχτόχρωμος και κοκκινομάλλης! Δεν μαυρίζω, καίγομαι!». Όπως μπορείτε να καταλάβετε έχει θέματα, ακόμα και με τον Μπόγκι στο πλευρό του. Οι φίλοι του, Ντικ και Λίντα, προσπαθούν να του κλείσουν διάφορα ραντεβού με γυναίκες, αλλά αυτός τα κάνει όλα λίμπα και μετά καταστρέφει τα έπιπλα του σε μια κρίση.

Ο Γούντι Άλεν είναι από εκείνους τους κωμικούς που μπορεί να κατανοήσει ότι το χιούμορ μπορεί να βασιστεί τόσο στο πάθος όσο και στο σαδισμό. Και όσο οι υπόλοιποι υπερβολικοί κωμικοί μας κατακλύζουν με επιθετικό χιούμορ, ο Γούντι είναι στο μπάνιο του και του επιτίθεται το μπιστολάκι του. Η σύλληψη του να χρησιμοποιήσει τον Μπόγκαρντ σαν χαρακτήρα είναι εξαιρετικά επιτυχής. Η μίμηση του από τον Τζέρι Λέισι είναι πολύ καλή, αν όχι εξαίρετη και η ταινία ξεκινά και τελειώνει με τις παραλλαγές του μοναδικού τέλους της Καζαμπλάνκα.

Μπορεί ως ταινία να είναι πολύ δομημένη και η πλοκή της να είναι προβλέψιμη, αυτή είναι η αδυναμία ταινιών που στηρίζονται πάνω σε θεατρικά έργα. Αλλά, αυτό δεν είναι καν παράπονο για μια ταινία τόσο διασκεδαστική και υπερβολικά αστεία όσο το «Ωραίος & Σέξι» .

Rogert Ebert-Chicago Sun,1974


Η ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΥΡΖΟΥΑΖΙΑΣ
LE CHARME DISCRET DE LA BOURGEOISIE / THE DISCREET CHARM OF THE BOURGEOISIE

[επανέκδοση]
του Λουίς Μπουνιουέλ
με τους Φερνάντο Ρέι, Πολ Φρανκέρ, Ντελφίν Σεϊρίν, Μπουλ Οζιέ, Στεφάν Οντράν, Ζαν-Πιέρ Κασέλ, Ζιλιέν Μπερτό, Μιλένα Βούκοτιτς


Υπόθεση: Στα πλούσια προάστια του Παρισιού, 6 μεγαλοαστοί, ανάμεσά τους ο πρέσβης μιας λατινοαμερικάνικης χώρας, βρίσκονται σε μια πολύ περίεργη κατάσταση: προσπαθούν να δειπνήσουν και να ολοκληρώσουν ένα γεύμα αλλά συνεχώς οι προσπάθειές τους αναστέλλονται από μια σειρά περίεργα, κωμικοτραγικά, άλλα αληθινά και άλλα φαντασιακά, γεγονότα, που παρεμβάλλονται στην πορεία. Έτσι, η παρέα των αστών φτάνει σε ένα εστιατόριο τη μέρα που έχει πεθάνει ο ιδιοκτήτης και το πτώμα του βρίσκεται στην κουζίνα, κάποια άλλη στιγμή νομίζουν ότι κάθονται σε εστιατόριο αλλά μια αυλαία που ανοίγει αποκαλύπτει ότι βρίσκονται σε μια σκηνή θεάτρου και έχουν γίνει δημόσιο θέαμα. Αλλού, βρίσκονται σε ένα καφέ που δεν έχει να τους σερβίρει τίποτα παρά μόνο νερό ενώ κάποια άλλη φορά, το δείπνο τους διακόπτει μια συμμορία που τους γαζώνει με σφαίρες κ.ο.κ. Τελικά, το δείπνο δεν πραγματοποιείται ποτέ. Η αστική τάξη μένει ανικανοποίητη.

Περισσότερα για την ταινία


Ο Buñuel με αυτή την αριστουργηματική σουρεαλιστική ταινία, σατιρίζει καυστικά για άλλη μια φορά την αστική τάξη και την προσποιητή ευγένειά της. Τίποτα δεν ξεφεύγει από το σαρκασμό: οι κενοί καλοί τρόποι, οι ανούσιες κοινωνικές εκδηλώσεις, οι αποσαρθρωμένες διαπροσωπικές σχέσεις, οι εγκληματικές πράξεις, που καλύπτονται από την κοινωνική θέση (ο πρέσβης κάνει λαθρεμπόριο κοκαΐνης), η συνεχής αίσθηση του ανικανοποίητου, που δείχνεται με το ότι τελικά παραμένουν νηστικοί…

Τη δεκαετία του `60 γυρίστηκαν μια σειρά σημαντικών ευρωπαϊκών ταινιών, από δημιουργούς όπως Γκοντάρ, Ριβέτ, Μπέργκμαν, Παζολίνι, οι οποίες αμφισβήτησαν την κλασική αφήγηση και την κινηματογραφική αληθοφάνεια, που είχαν καταντήσει τροχοπέδη για τη δημιουργική έκφραση τα προηγούμενα χρόνια. Το ενδιαφέρον εστιάστηκε λοιπόν στην απόσπαση της αφήγησης από τα παραδοσιακά πλαίσια της λογικής σειράς αλλά και στην αποκάλυψη του ψευδαισθησιακού χαρακτήρα των ταινιών. Η Διακριτική γοητεία της μπουρζουαζίας ανήκει σε αυτό το γκρουπ ταινιών….

Με ευρηματική σκηνοθεσία που αναιρεί το διαχωρισμό μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, ο Buñuel επιτίθεται στη λογική δομή της αφήγησης. Η υπόθεση δεν παίζει σπουδαίο ρόλο. Πρόκειται απλώς για μια σειρά παράδοξων γεγονότων φαντασιακού χαρακτήρα, που σκοπό έχουν να φέρουν τους αστούς σε δύσκολη θέση. Με κάθε παράλογη και σουρεαλιστική εικόνα ο Buñuel εισβάλλει στο σύμπαν των αστών δημιουργώντας ασάφεια και σύγχυση των κοινωνικών ρόλων (π.χ. ο επίσκοπος που είναι και κηπουρός). Ακόμα και το κεντρικό θέμα, το δείπνο, δεν έχει αφηγηματική αξία. Όπως αναφέρει ο κριτικός Robin Wood, «Ο Buñuel χρησιμοποιεί το δείπνο για να κάνει την ανατομία των αστικών τελετουργικών: ο σκοπός δεν είναι να φάνε αλλά να επιβάλλει ο καθένας το κοινωνικό του γόητρο».

Η απουσία ισχυρής αφηγηματικής δομής στρέφει λοιπόν την προσοχή μας στις αλλόκοτες περιπέτειες των ηρώων και την επικίνδυνη ρηχότητα των πολιτισμένων συζητήσεων των ανώτερων κοινωνικών κύκλων.

Στην ταινία βλέπουμε 4 κύρια στοιχεία: 1) την πραγματικότητα, η οποία μονίμως διακόπτεται από φαντασιακά γεγονότα 2) το όνειρο, το οποίο χρησιμοποιείται για να ξεβολεύει τον θεατή από τη σιγουριά του. Το όνειρο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ταινία, καθώς η αρχή του δεν σηματοδοτείται ποτέ, οπότε ο θεατής «ξυπνά» και αυτός ξαφνιασμένος μαζί με τον ήρωα της ταινίας. Ο Buñuel μάλιστα, επηρεασμένος από τα βιβλία Gil blas de santillana του Alain-René Lesage και The manuscript found in Saragossa του Jan Potocki, γνωστά για τον αινιγματικό τους χαρακτήρα, εφαρμόζει και στην ταινία του την τεχνική «όνειρο μέσα σε όνειρο», παίζοντας με την κοινή λογική του θεατή 3) τις παρεμβαλλόμενες αφηγήσεις. Πρόκειται για κάποιες ιστορίες που αφηγούνται τυχαίοι ήρωες και συσκοτίζουν και αυτές τα όρια πραγματικότητας-φαντασίας 4) τον επαρχιακό δρόμο, που είναι περισσότερο ένας ουτοπικός χώρος, μια ζώνη εκτός τόπου και χρόνου, στην οποία οι ήρωες περιπλανώνται άσκοπα.

Μέσα από την παραδοξότητα του τρόπου αφήγησης, ο σκηνοθέτης καταλύει την εικόνα της αστικής τάξης, αφήνει να φανεί ο παραλογισμός και η κενότητα της ύπαρξής της, ο αέναος κύκλος των επιτηδευμένων πράξεών της. Παράλληλα, με ένα αιχμηρό σουρεαλιστικό χιούμορ, επιτίθεται στους πυλώνες της: πλούσιοι, εκκλησία, αστυνομία, πολιτικοί, κυβερνήσεις, ισχυροί παράγοντες, σατιρίζονται μέσα από μια τόσο γκροτέσκα υπόθεση, που δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια ανελέητη παρωδία της μπουρζουαζίας! Γκρεμίζει έτσι τα κοινωνικά στερεότυπα, καταδεικνύει τις αδυναμίες της αστικής τάξης αλλά και την ενοχικότητα της βεβαρημένης συνείδησής της, αφού μπορεί με την ίδια ευκολία να φέρεται κόσμια και την ίδια στιγμή να διαπράττει εγκλήματα. Ακόμη και ο τίτλος της ταινίας («Ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του σινεμά»-J. Hoberman, The Village Voice) είναι αποκαλυπτικά ειρωνικός: είναι σαν να λένε οι αστοί: «Εμείς οι μπουρζουά ό, τι κάνουμε, το κάνουμε τουλάχιστον χωρίς να χάσουμε την ανατροφή και τους καλούς μας τρόπους». Το μοναδικό τους επιχείρημα είναι δηλαδή ο ψύχραιμος και «πολιτισμένος» τρόπος με τον οποίο ανταποκρίνονται σε οποιαδήποτε περίσταση. Αποκαλύπτεται έτσι η ελαφρότητα, η απάθεια και η συγκαταβατικότητα με την οποία η μπουρζουαζία αντιμετωπίζει όλα τα θέματα.

Η ταινία χλευάζει, βεβηλώνει, ξεμπροστιάζει την επίφαση της εκπολιτισμένης κοινωνίας και καλεί τον θεατή σε ένα σουρεαλιστικό, φαντασιακό γαϊτανάκι, αστείο σαν γροθιά στο στομάχι.

Διακρίσεις

OSCAR ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ 1973
2 ΒΡΑΒΕΙΑ BAFTA (ΣΕΝΑΡΙΟΥ-ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥ) 1974
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ/ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ-ΕΝΩΣΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ 1973
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ-ΕΝΩΣΗ ΓΑΛΛΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ 1973

Ο ίδιος ο Luis Buñuel έχει δηλώσει: «Η πιο σουρεαλιστική ταινία μου»

Πηγή

http://culture.ana-mpa.gr/view5.php?id=9874

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΣ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΣ

Πόρος : Το Λεμονοδάσος
Το περίφημο Λεμονοδάσος βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα πριν τον Γαλατά και τον Πόρο, περίπου μία ώρα οδικώς από την Ερμιονίδα, μέσω Ερμιόνης και Θερμησίας. Ανηφορίζοντας στο πυκνό δάσος από λεμονιές απολαμβάνει κανείς μία μοναδική διαδρομή ανάμεσα σε τρεχούμενα νερά.

Ύδρα: Προφήτης Ηλίας - Έρως
Ξεκινώντας από την Εκκλησία του Πολιούχου του νησιού, Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, ακολουθούμε το μονοπάτι που οδηγεί στην Μονή του Προφήτη Ηλία, που κατά την Επανάσταση του 1821 λειτούργησε ως φυλακή. Στη διαδρομή συναντάμε το πευκόφυτο δάσος και την περιοχή των 'Παλαιών Καλογραιών", παλιό γυναικείο Μοναστήρι. Στο προαύλιο του Μοναστηριού του Προφήτη Ηλία υπάρχει στέρνα με πόσιμο νερό, αλώνι και στάβλοι.
Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το ψηλότερο βουνό του νησιού, το 'Έρως' (588m). Από αυτό το σημείο προσφέρεται πανοραμική θέα του νησιού, του Αργοσαρωνικού Κόλπου και του Μυρτώου Πελάγους, ένας υψιπετής εναγκαλισμός στο άπειρο θάμβος της δημιουργίας, στην απεραντοσύνη του ωραίου.

Πηγή

http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6276

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ

Σάμος: Από το Καρλόβασι στο Κοκκάρι και από το Ποτάμι στους καταρράκτες
Η διαδρομή από το Καρλόβασι της Σάμου προς το Κοκκάρι, στο βόρειο τμήμα του νησιού, είναι από τις ομορφότερες. Αξίζει μάλιστα να παρακάμπτετε και λίγο από την πορεία σας για να μπορείτε να βλέπετε τους μικρούς οικισμούς ή τοποθεσίες που βρίσκονται λίγο πιο έξω από το δρόμο. Πρώτος σταθμός είναι η τοποθεσία Αηδόνια και ακολουθούν τα χωριά Μανωλάτες, Βουρλιώτες, Σταυρινήδες και Άμπελος, τα οποία δεν είναι παραλιακά αλλά ορεινά. Έτσι, σας δίνουν μια διαφορετική εικόνα του νησιού, πιο παραδοσιακή. Στο δρόμο ακολουθούν η παραλία της Τσαμαδούς που είναι από τις δημοφιλέστερες του νησιού και η παραλία Λεμονάκια. Το Κοκκάρι έρχεται αμέσως μετά, που εκτός από τη θάλασσα που το κάνει τόσο αγαπητό, χαίρεται και το συνδυασμό με τα βουνά που υψώνονται γύρω του. Η πλούσια βλάστηση, τα υπέροχα χρώματα που παίρνει ο τόπος από τα αγριολούλουδα, τα τρεχούμενα νερά και οι πανέμορφες τοποθεσίες γύρω του είναι σίγουρα σημαντικός πόλος έλξης.
Το Κοκκάρι έχει 28 χαραγμένα πεζοπορικά μονοπάτια. Όλες οι διαδρομές διασχίζουν τα πευκόφυτα δάση και οδηγούν σε τοποθεσίες με εξαιρετική θέα και σε γραφικούς, παραδοσιακούς οικισμούς με μοναδικό χρώμα.
Υπάρχουν διαδρομές που διανύονται μέσα σε μια ώρα και άλλες για τις οποίες θα χρειαστεί πρωινό ξύπνημα, σάκος με εφόδια και μια ολόκληρη μέρα. Μια από αυτές είναι και η ανάβαση στην κορυφή του όρους Καμβούνη που έχει την αφετηρία της στη θάλασσα και απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε έμπειρους πεζοπόρους με καλή φυσική κατάσταση.

Προς τους καταρράκτες
Από το Ποτάμι μπορεί κανείς να ξεκινήσει για να επισκεφτεί τους καταρράκτες. Ακριβώς δίπλα από το κέντρο του κ. Χειμωνίτη αρχίζει ένα μονοπάτι. Λίγο πιο πάνω ο δρόμος διακλαδώνεται. Ο ένας οδηγεί στο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης και ο άλλος στο Κάστρο. Εκεί κοντά είναι και οι καταρράκτες. Πρόκειται για νερό του ποταμιού που πέφτει από ψηλά και σχηματίζει μια μικρή λιμνούλα. Εκεί το κατακαλόκαιρο μαζεύονται εκατοντάδες ντόπιοι και ξένοι και θαυμάζουν την άγρια ομορφιά, χωρίς βέβαια να παραλείπουν να δροσιστούν κάτω από τα νερά που πέφτουν με ορμή.

Ικαρία: Ο γύρος των Ραχών και η Μονή Ευαγγελίστριας στο Μουντέ
Το μονοπάτι ξεκινάει στην είσοδο του Αρμενιστή, πάνω στον κεντρικό δρόμο όπου βρίσκεται το κέντρο «Πλειάδες». Εξελίσσεται κυκλικά, καλύπτοντας μια διαδρομή 25 χιλιομέτρων που διατρέχει όλη την περιοχή των Ραχών. Ακολουθώντας το, θα δείτε τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής αλλά και διακλαδώσεις που σας οδηγούν σε ακόμα περισσότερες διαδρομές.
Το μονοπάτι ξεχωρίζει για τη σηματοδότησή του που αποτελείται από μικρά κόκκινα ‘ποδαράκια’ τα οποία οι ντόπιοι αποκαλούν ‘γυμνοποδαράκια’. Πολλοί μάλιστα αναφέρονται στο μονοπάτι ως ‘το μονοπάτι με τις πατούσες’! Η χάραξή του οφείλεται στο σύλλογο Ραχιωτών που εκδίδει και χάρτη με τη διαδρομή παρέχοντας πολλές πληροφορίες τόσο για όσα θα δείτε όσο και για την ιστορία του νησιού γενικότερα. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του χάρτη συμβάλλουν στη συντήρηση ολόκληρου του δικτύου μονοπατιών αλλά και των μνημείων του νησιού.

Μονή Ευαγγελίστριας στο Μουντέ
Πρόκειται για γυναικείο μοναστήρι που ανεγέρθη το 1460 με τοιχογραφίες και παλιές εικόνες. Η εκκλησία είναι πολύ αξιόλογη με αρχιτεκτονική επηρεασμένη από τα πρότυπα της Χίου την περίοδο της κυριαρχίας των Γενοβέζων. Βρίσκεται στην περιοχή των Ραχών, κοντά στο χωριό Καστανιές. στο πανέμορφο δάσος από πεύκα και απέχει 30 περίπου λεπτά από τις Ράχες. Ο ναός έχει τρεις πύλες από τις οποίες στη μεσαία εξωτερική πύλη του ναού υπάρχει επιγραφή που αναφέρει “Ιερά Μονή Μουντέ ο Ευαγγελισμός της Θεατόκου.

Λέσβος: Ακολουθώντας το ποτάμι που ευεργετεί
Τα βουνά της Γέρας είναι «ιερά», όπως μαρτυρά και το όνομα της γωνιάς τούτης στο ανατολικό τμήμα της Λέσβου. Ιερά γιατί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα δίνουν απλόχερα τα αγαθά της Γης και της Θάλασσας στους ντόπιους. Από τη βαθιά θρησκευτική παράδοση του τόπου εξηγείται και η ύπαρξη τόσων πολλών εξωκλησιών στα χωριά της περιοχής.

Χίος: από τον Άγιο Γιάννη στον Άγιο Γάλα…
Η διαδρομή 2,5χλμ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενώνει σε 45-50λεπτά το χωριό Άγιο Γάλας με το εγκαταλελειμμένο, από το 1960 περίπου, οικισμό του Αγίου Γιάννη και περιλαμβάνει αξιόλογα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς και της φύσης του νησιού.
Στην αρχή της διαδρομής, βρίσκεται το σύνολο σχεδόν των μνημείων. Η πρόσβαση γίνεται με κάποιο όχημα, που σε ανεβάζει στον Άι Γιάννη. Ο χωματόδρομος που οδηγεί στον οικισμό αρχίζει 1,5χλμ μετά το Άγιο Γάλας, καθώς προχωρούμε προς τα Νενητούρια. Ανεβαίνοντας στον Άγιο Γιάννη, καθόμαστε κάτω από το μεγάλο δρυ, αγναντεύουμε την καταπληκτική θέα προς το Αιγαίο και τα Ψαρά, παίρνουμε νερό από τη βρύση ή από τη παλιά πηγή του χωριού, ανεβαίνουμε στο παρατηρητήριο των πουλιών, βλέπουμε τα κελύφη των παλιών σπιτιών και κατηφορίζουμε προς το Άγιο Γάλας.
Το μονοπάτι είναι εύκολο και περνάει από τις πλαγιές της Αμανής, που κάποτε οι κάτοικοι έσπερναν στάρι, αλλά τώρα είναι γεμάτες άγρια, χαμηλή βλάστηση, δρυς και σπαρτούς.
Όταν κατεβαίνουμε, βλέπουμε πανοραμικά το Άγιο Γάλας, την Παναγία, τα Ψαρά και το καταγάλανο Αιγαίο. Στο δρόμο μας συναντάμε αλώνια και λίγες αναβαθμίδες, μοναδικούς μάρτυρες της ανθρώπινης δραστηριότητας, που υπήρχε κάποτε στις άγονες πλαγιές της Αμανής. Φτάνουμε στο Άγιο Γάλας και περπατούμε στα δρομάκια του, ακολουθώντας τη σήμανση, με τελικό προορισμό το εκκλησάκι του Αγίου Θαλαλαίου, το όνομα του οποίου ήταν και το πρώτο όνομα του χωριού.

…Και στο φαράγγι των Καμπιών
Μια άλλη διαδρομή του νησιού περνά από το φαράγγι των Καμπιών. Φτάνοντας στα Καμπιά κατηφορίζουμε προς την πλατεία του χωριού και λίγα μέτρα πριν απ' αυτήν ακολουθούμε δεξιά το κατηφορικό δρομάκι, που περνάει ανάμεσα στα σπίτια. Μετά το τελευταίο σπίτι αρχίζει το μονοπάτι. Ήδη στην αρχή του μονοπατιού αντικρίζουμε το κατάφυτο φαράγγι, που αποτελεί την πεζοπορική μας διαδρομή, να απλώνεται μπροστά μας.
Ακολουθώντας το μονοπάτι κατηφορίζουμε, ακούγοντας τον ήχο του νερού, που με ορμή ρίχνουν οι παραπόταμοι μέσα στο χείμαρρο. Μόνος μάρτυρας για την ύπαρξη καταρρακτών η ακοή μας, αφού η πυκνή βλάστηση εμποδίζει την όποια οπτική επαφή.
Το μονοπάτι κατηφορίζει προς το ποτάμι και σε λίγο βρισκόμαστε να περπατάμε παράλληλα με την κοίτη. Στο σημείο αυτό, μέσα από την πυκνή βλάστηση, διακρίνουμε ένα όμορφο τοξωτό γεφυράκι για την προσπέλαση του μικρού καταρράκτη που σχηματίζεται.
Η διαδρομή παράλληλα με το ποτάμι διαρκεί αρκετά, ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση από πεύκα, πλατάνια, αγριοτριανταφυλλιές και φτάνουμε στο δεύτερο γεφύρι, που μας περνάει απέναντι κι αφήνουμε την κοίτη δεξιά μας. Από κει το μονοπάτι ανηφορίζει, απομακρύνεται από το ποτάμι και περνά μέσα από τις καλλιεργημένες εκτάσεις. Το ύψος όμως που κερδίζουμε, μας επιτρέπει να έχουμε πανοραμική θέα των πλατανιών και των άλλων ειδών της υδρόβιας βλάστησης, που ακολουθούν τη ροή του νερού, καθώς και να απολαμβάνουμε την εικόνα που δημιουργούν οι απέναντι μετέωροι βράχοι με τα σκαρφαλωμένα πάνω τους πεύκα.

Το κάστρο της Ωριάς στέκει από πάνω μας, στην κορυφή ενός μεγάλου κάθετου βράχου. Στην αγκαλιά του βρίσκεται και το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και πιο πέρα το παρατηρητήριο των πουλιών.
Καθώς συνεχίζουμε την πορεία μας, το μονοπάτι αρχίζει πάλι να κατηφορίζει και σε λίγο συναντά και πάλι το ποτάμι. Στο σημείο αυτό που τα εντυπωσιακά κυπαρίσσια κυριαρχούν, υπάρχει ένα μικρό φράγμα, από το χείλος του οποίου ξεκινά το πέτρινο αρδευτικό αυλάκι που οδηγεί το νερό στα περιβόλια. Μέσω του γεφυριού, που βρίσκεται λίγο παρακάτω, περνάμε απέναντι, έχοντας πάλι την κοίτη στα αριστερά μας. Βαδίζουμε δίπλα στο ποτάμι με τις ξερολιθιές των περιβολιών στα δεξιά μας. Πλάι στα πόδια μας, το αρδευτικό αυλάκι κατευθύνεται και αυτό προς τη θάλασσα, μοιράζοντας στο διάβα του νερό σε όλα τα υπερφορτωμένα από καρπούς εσπεριδοειδή. Τα πρώτα αγροτόσπιτα έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους, όπως και ο δρόμος που έχει ανοιχτεί από την παραλία και οδηγεί προς αυτά.
Σε λίγο φτάνουμε στη θάλασσα και στον υδροβιότοπο που σχηματίζει η εκβολή του ποταμού και όπου είναι και το τέλος της διαδρομής.

Πηγή

http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6271

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ

Σαμοθράκη: Ο καταρράκτης του Φονιά
Είναι το κατεξοχήν ορεινό νησί καθώς όλοι μιλούν για τους καταρράκτες, τα ποτάμια και τα δασικά του μονοπάτια. Το όρος Σάος, το Φεγγάρι, δροσίζει με τις πηγές του τις πλαγιές και χαρίζει τοπία που αμφισβητούν το πέλαγος στο οποίο το νησί ανήκει.
Το έντονο ορεινό ανάγλυφο και τα πυκνά δάση που καλύπτουν μεγάλο μέρος της ξηράς, προίκισαν το νησί με πολλές πηγές, άφθονα τρεχούμενα νερά και αρκετούς μικρούς, αλλά πανέμορφους καταρράκτες. Ο ομορφότερος εξ αυτών είναι ο καταρράκτης του Φονιά που βρίσκεται στις νότιες ακτές του νησιού και προσεγγίζεται με βατό μονοπάτι έπειτα από πορεία περίπου 20 λεπτών. Τα νερά τα οποία σχηματίζουν το μικρό αυτό ορεινό ρέμα, πηγάζουν από ύψος 900μ. Στα πρώτα του βήματα εγκλωβίζεται σε γρανιτένιο φαράγγι μήκους 2.5χλμ σχηματίζοντας σκαλωτούς καταρράκτες με μεγαλύτερο αυτόν του Φονιά ο οποίος γκρεμίζει τα νερά του από ύψος 20,. Στη ρίζα του δημιουργείται μια μικρή κρυστάλλινη λίμνη, κατάλληλη για μπάνιο μόνο τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες.

Χαλκιδική: Πόρτο Κουφό - Κάπρος - Πόρτο Κουφό
Είναι μια εύκολη πεζοπορία που ξεκινάει από το όμορφο φυσικό λιμάνι του Πόρτο Κουφό στα δυτικά παράλια της Σιθωνίας. Η διαδρομή χρησιμοποιεί αγροτικά μονοπάτια για να φτάσει στον Κάπρο, την νοτιότερη απομακρυσμένη περιοχή του ποδιού. Το μονοπάτι οδηγεί σε μια περιοχή με πλούσια χλωρίδα και πανίδα και με υπέροχη θέα από τον Κάπρο τα απόκρημνα βράχια κατά μήκος της ακτής. Όταν έχει καλό καιρό φαίνονται στα νοτιοδυτικά τα νησιά των Σποράδων.
Το Πόρτο Κουφό αναφέρεται στη σύγχρονη ιστορία. Το φυσικό του λιμάνι με τα βαθιά νερά το έκαναν θαυμάσια βάση για τα γερμανικά υποβρύχια που είχαν σαν βάση την Ανατολική Μεσόγειο. Ερείπια από υδραγωγείο και αντιαεροπορικές βάσεις όλμων ακόμη φαίνονται από την κορυφή του Κάπρου. Από τον δευτερεύοντα δρόμο που οδηγεί στο λιμάνι, περπατήστε ανατολικά κατά μήκος του δρόμου του λιμανιού, πέρα από τη μαρίνα για τα σκάφη αναψυχής στα αγκυροβόλια τους. Στο τέλος της πέτρινης προκυμαίας συνεχίστε κατά μήκος του δρόμου, που απομακρύνεται από την ακρογιαλιά. Στα δεξιά μπορείτε να δείτε την μεγάλη είσοδο για το λιμάνι, περιτριγυρισμένο από ψηλούς βράχους.
Ακολουθήστε την ακρογιαλιά, που κατευθύνεται νότια, και όταν διανύσετε μια απόσταση περίπου 1.500 μέτρα από την αφετηρία, φτάνετε στο νοτιότερο άκρο του λιμανιού και το μονοπάτι ανηφορίζει ανατολικά, γύρω από τις χαμηλότερες πλαγιές του λόφου. Ακόμα ένα κομμάτι θάλασσας φαίνεται στα αριστερά καθώς το μονοπάτι ελίσσεται μέσα από αγκαθωτούς θάμνους, που σταδιακά κατευθύνεται ανατολικά για να περάσει ανάμεσα από νερό και έναν ελαιώνα. 350 μέτρα μετά το λιμάνι συναντάμε ένα χωματόδρομο.
Η διαδρομή ακολουθεί το μονοπάτι καθώς ανηφορίζει προς τα νοτιοανατολικά ανάμεσα από θάμνους, δέντρα και περιστασιακούς ελαιώνες. Σε 200 μέτρα το μονοπάτι ανεβαίνει σε μια δευτερεύουσα κορυφή, που είναι σημαδεμένη από ένα μεγάλο άσπρο πέτρινο εκκλησάκι. Κοιτάζοντας προς το Πόρτο Κουφό βλέπουμε την θέα του χωριού και του λιμανιού. Το μονοπάτι τώρα κατηφορίζει σταδιακά την πλαγιά του λόφου και κατευθύνεται ανατολικά, όπου υπάρχουν ελιές στα αριστερά και αγελάδες που βόσκουν στα δεξιά. Μετά από 400 μέτρα κατηφόρας ανηφορίζει ξανά για να συναντήσει παλιά αγροτόσπιτα με μαντριά για κατσίκες.
Η διαδρομή συνεχίζει να ακολουθεί αυτόν τον χωματόδρομο, ο οποίος σταδιακά κατευθύνεται νότια καθώς ανηφορίζει την πλαγιά του λόφου που περικλείει την δεξιά πλευρά της κοιλάδας. Μετά κατευθύνεται ανατολικά, για να φτάσει σε περίπου 100 μέτρα μετά τα αγροτόσπιτα, σε σημείο με θέα προς την θάλασσα, σε ένα βράχο με ύψος 65 μέτρα. Αυτό όμως δεν είναι και το τέλος της διαδρομής. Το μονοπάτι τώρα κατευθύνεται δεξιά, σκαρφαλώνοντας την πλαγιά του βράχου για να φτάσει στην κορυφή σε περίπου αλλά 500 μέτρα Αυτό είναι και ένα κατάλληλο μέρος για ανάπαυση και για να απολαύσετε την καταπληκτική θέα και τους απότομους γκρεμούς στη θάλασσα από ύψος 200 μέτρα.
Για να επιστρέψετε συνεχίστε βόρεια για να συναντήσετε μια διασταύρωση, όπου υπάρχουν πιο πέρα μαντριά. Ακολουθήστε το μονοπάτι στα δεξιά που στρίβει προς την κορυφογραμμή να συναντήσει την εξωτερική διαδρομή. Από αυτό το σημείο μπορούμε να ξαναγυρίσουμε πίσω από τον ίδιο δρόμο στο Πόρτο Κουφό. Δεν υπάρχει άλλη εφικτή εναλλακτική διαδρομή.

Θάσος: Στις υπώρειες του Υψάριου
Το Υψάριο, το πανέμορφο βουνό της Θάσου, δεσπόζει στο κέντρο του και περιμένει περιηγητές. Το χαρακτηριστικότερο σημείο εκκίνησης είναι η Ποταμιά και υπάρχει πλήρης σήμανση που σας καθοδηγεί στην κορυφή του βουνού.
Δεκάδες μονοπάτια διασχίζουν το νησί, τα περισσότερα μέσα από πυκνά δάση της Ανατολικής και Νότιας πλευράς, και σας οδηγούν μέσα από πλατάνια, πυκνά πεύκα ή και ελαιώνες από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη.
Τα μονοπάτια αυτά συνδέουν την Παναγιά, την Ποταμιά και το Υψάριο στα ανατολικά του νησιού, την Καλλιράχη, τον Πρίνο και το πανέμορφο Καζαβίτι στα Δυτικά και τις Μαριές και το Θεολόγο στα Νότια. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η απόσταση Μαριές – Πρίνος είναι περίπου 20χλμ.
Ένα άλλο μονοπάτι στα Ανατολικά του νησιού σας οδηγεί από τη Χρυσή Αμμουδιά στο Λιμένα.

Πηγή

http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6279

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές :ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΕΥΒΟΙΑ-ΣΠΟΡΑΔΕΣ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΕΥΒΟΙΑ-ΣΠΟΡΑΔΕΣ

Αλόννησος: Ηλιοβασίλεμα στην πέρα πλευρά του Καλόβουλου
Πρόκειται για ένα σύντομο περίπατο 45 λεπτών που καταλήγει σε ένα σημείο με εντυπωσιακή θέα. Η διαδρομή είναι εύκολη καθώς ο χωματόδρομος πηγαίνει γύρω από το βουνό στη βάση του. Καλή ώρα για τον περίπατο αυτό είναι το ηλιοβασίλεμα καθώς το σημείο βλέπει προς τα δυτικά.
Αφετηρία: Η στάση του λεωφορείου στην παλιά Αλόννησο.
Ακολουθήστε την άσφαλτο προς τα αριστερά περνώντας το χωριό (αντίθετη κατεύθυνση από το Πατητήρι). Μετά από 200 μέτρα περίπου περνάτε ένα νεκροταφείο δεξιά. Αμέσως μετά ο δρόμος χωρίζεται. Ακολουθήστε το δρόμο προς τα αριστερά. Μετά απο άλλα 200 μέτρα περίπου ο δρόμος χωρίζεται ξανά και αυτή τη φορά διαλέγετε το δρόμο προς τα δεξιά. Ακολουθήστε το δρόμο αυτόν που πηγαίνει γύρω από το βουνό Καλόβουλο. Δεξιά σας ο απότομος λόφος καταλήγει στη θάλασσα. Μετά από 5-10 λεπτά φθάνετε στο τέλος του δρόμου. Εδώ υπάρχει ένα πλάτωμα και φανταστική θέα πάνω από τα βραχώδη νησάκια του Άι Γιώργη προς τη Σκόπελο στο βάθος. Ακολουθήστε την ίδια διαδρομή για να επιστρέψετε στην Παλιά Αλόννησο.

Βόρεια Εύβοια: από Καστανιώτισσα προς Ήλια
Από το χωριό της Καστανιώτισσας, ξεκινά μονοπάτι 5-6 χλμ, που περνά, μέσα από το κατάφυτο Τελέθριο όρος, και φτάνει στα Ήλια, στο παραλιακό χωριό του δυτικού άκρου της βόρειας Εύβοιας και διανύει απόσταση που μέσω ασφαλτοστρωμένου δρόμου ξεπερνά τα 40χλμ. Πρώτη στάση στο εξωκλήσι της Παναγιάς με την εκπληκτική θέα προς τον μεγάλο κάμπο της Ιστιαίας που φθάνει μέχρι τη θάλασσα. Στη συνέχεια και μέσα από ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο από πηγές, ορεινές λίμνες, ρυάκια, δάση από βαλανιδιές πλατάνια και κερασιές, φθάνετε στη Μονή Αγίου Γεωργίου Ηλίων, στον Πολύλοφο και στα Ήλια.
Για αρκετή ώρα η πορεία έχει μεγάλες ανηφόρες, αλλάη ομορφιά του τοπίου με το δρύινο δάσος που περικυκλώνει αποζημιώνει. Μετά από αρκετή ώρα, προσπερνώντας μια ορεινή λίμνη, τη Μεγάλη Σβάλα, η διαδρομή φτάνει σε ένα πανέμορφο λιβάδι, φυτεμένο με πανύψηλες ανθισμένες κερασιές και στολισμένο με χιλιάδες κατακόκκινες ανεμώνες.
Μετά από ανηφορική πορεία το μονοπάτι κατηφορίζει, απότομα σε κάποια σημεία, και μετά το ρυάκι που περνά, συναντά την πύλη της γυναικείας Μονής του Αγίου Γεωργίου Ηλίων.

Βόρεια Εύβοια: Στη Μονή Οσίου Δαυίδ και τον καταρράχτη του Δρυμώνα.
Λιγότερο από ένα χιλιόμετρο μετά τις Ροβιές βρίσκεται η διασταύρωση που ανεβαίνει προς τη Μονή Οσίου Δαυίδ και τους καταρράχτες του Δρυμώνα. Σχεδόν αμέσως μετά τη στροφή από την κύρια οδό Αιδηψού - Λίμνης, στρίβεις ξανά προς Παλιοχώρι. Αρχίζεις να ανεβαίνεις σε ήπιες στροφές με αμφιθεατρική θέα. Το τοπίο αλλάζει, το πράσινο που πάντα σε ακολουθεί, αρχίζει να παίρνει ώριμα βουνίσια χρώματα. Λιβάδια αρχίζουν να φανερώνονται και μετά, το ημιορεινό χωριό της Δαμιάς σε κοντινή απόσταση. Ο δρόμος, ακολούθως, στριφογυρίζει και μετά συνεχίζει μια μεγάλη ευθεία προς Καλαμούδι με πυκνό δάσος έλατου, πλατάνων, γεφυράκια να περνούν πάνω από ποτάμια μικρά, χωρίς να καταλάβεις το πότε μέσα σε λιγότερη από μισή ώρα, η παρέα με τη θάλασσα έγινε συντροφιά με το έλατο. Φτάνεις στη φημισμένη Μονή Οσίου Δαυίδ, με μικρή παράκαμψη του βασικού δρόμου όπου βρίσκονται τα λείψανά του. Ο δρόμος μου συνεχίζει και σε 600μ. υψόμετρο, πολύ κοντά στη Μονή, συναντάς το χωριό του Δρυμώνα, και μέσα σ’ ένα πυκνό δάσος δρυών, λίγο πιο πάνω, στο οροπέδιο «Μακρολείβαδο» σε πολύ καλό δρόμο, φτάνεις στους καταρράχτες του ποταμού Σηπιά, στους καταρράχτες του Δρυμώνα. Ο περίπατος που ξεκινά είναι σύντομος, άνετος, με παγκάκια, μονοπάτια και οδηγεί στον μικρό καταρράχτη. Συνεχίζοντας το χαραγμένο μονοπάτι, πέρα από τον καταρράχτη, βρίσκεσαι ξανά στο δρόμο, 300μ. πιο πάνω από το σημείο όπου άφησες το αυτοκίνητό σου, στην πηγή που βρίσκεται πάνω στο δρόμο.

Κάρυστος Η κοιλάδα του Πλατανιστού
Ανατολικά της Καρύστου, σε απόσταση 25χλμ, βρίσκεται το χωριό Πλατανιστός, όπου το όνομά του τα λέει όλα. Το διασχίζει ένα όμορφο ρέμα μήκους 7χλμ, που ρέει όλο το χρόνο. Έχει τις πηγές του στο φαράγγι του Πανοχωρίου, που απέχει 2 περίπου χιλιόμετρα από τον Πλατανιστό και τις εκβολές του στο Ποτάμι, στις ανατολικές ακτές της Νότιας Ευβοίας.
Οι πηγές στο Πανοχώρι αποτελούν ένα σημαντικό αξιοθέατο της φύσης. Μια περιοχή μέσα στα αιωνόβια πλατάνια που ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να αποστάσει, να καθίσει στα βράχια και στους ξύλινους πάγκους, να αφουγκραστεί τους ήχους του νερού και των πουλιών και να δει από κοντά τον παλιό νερόμυλο. Τα πλατάνια συνεχίζονται σε όλη σχεδόν την πορεία του ρέματος και μαζί με την υπόλοιπη πλούσια βλάστηση δημιουργούν έναν πραγματικό παράδεισο.
Η επίσκεψη στην περιοχή δεν μπορεί να αγνοήσει τον μικρό υγρότοπο στις εκβολές του ρέματος. Η πρόσβαση μπορεί να γίνει και με όχημα, ακολουθώντας τον χωματόδρομο που οδηγεί από τον κεντρικό δρόμο στη μεγαλύτερη παραλία του Καβοντόρο, το Ποτάμι. Οι λίμνες που σχηματίζονται από τις εκβολές δίπλα στην παραλία και τα αιωνόβια πλατάνια δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο και έναν φιλόξενο υγρότοπο για μεταναστευτικά πουλιά.

Τα Δρακόσπιτα Καρύστου.
Τα Δρακόσπιτα αποτελούν μοναδικά δείγματα μεγαλιθικής αρχιτεκτονικής στον ελληνικό χώρο. Εντυπωσιάζουν για την πρωτότυπη και αινιγματική μορφή τους και την ακρίβεια της κατασκευής τους, που αντιμετωπίζει με επιτυχία τα σοβαρά στατικά προβλήματα που συνεπάγεται η χρήση των τεράστιων λίθων με τους οποίους είναι χτισμένα. Ανάμεσα στην Κάρυστο και τα Στύρα βρίσκονται τα «Δρακόσπιτα» όπως τα αποκαλούν οι κάτοικοι. Μυστηριώδη και εντυπωσιακά κτίσματα, 25 τον αριθμό, χρονολογούνται κατ' άλλους από το 12ο π.Χ. αιώνα και κατ' άλλους από τον 6ο π.Χ. αιώνα. Είναι κατασκευασμένα από τεράστιους λίθους, χωρίς θεμέλια και παράθυρα.

Πηγή

http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6278

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΚΡΗΤΗ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΚΡΗΤΗ

Ρέθυμνο: 3 επιλογές με οδηγό το μονοπάτι Ε4
Καλλικράτης-Αργυρούπολη: Η διαδρομή διανύεται σχετικά εύκολα σε περίπου 5 ώρες και το συνολικό της μήκος φτάνει τα 16χλμ. Από την Αργυρούπολη μπορείτε να κατευθυνθείτε προς Αγκουσελιανά. Μεγαλύτερη σε μήκος, η διαδρομή αυτή είναι 24χλμ. και καλύπτεται σε ένα οκτάωρο. Είναι βατή και δεν έχει σημεία ιδιαίτερης δυσκολίας.
Μια δεύτερη επιλογή που σας προτείνεται στα πλαίσια του Ε4 ξεκινά από το όμορφο χωριό Σπήλι. Γραφικό κεφαλοχώρι από τα ομορφότερα του Ρεθύμνου, το Σπήλι απέχει από το Ρέθυμνο 30χλμ. είναι χτισμένο στους πρόποδες ενός βουνού και αντικρίζει μια υπέροχη, σπηλαιώδη θέα, εξ ου και το όνομά του. Από το Σπήλι, λοιπόν, μπορείτε να κατευθυνθείτε προς το Γερακάρι που βγάζει τα ξακουστά κεράσια και μήλα και φωλιάζει σε μια από τις πιο όμορφες και δροσερές επαρχίες του νομού Ρεθύμνου, την επαρχία Αμαρίου. Η διαδρομή αυτή είναι 18,5χλμ. αλλά θα χρειαστείτε τουλάχιστον 8 ώρες για να την καλύψετε, αφού πρέπει να διασχίσετε το όρος Κέδρος, γεγονός που σημαίνει ότι στην πορεία θα αντιμετωπίσετε αρκετές δυσκολίες.
Τέλος, μπορείτε να καλύψετε τη διαδρομή Καταφύγιο Τουμπωτός Πρίνος - Οροπέδιο Νίδας: Στο καταφύγιο μπορείτε να φτάσετε είτε οδικώς από τις Κουρούτες είτε με τα πόδια από το Φουρφουρά, στην οποία περίπτωση θα χρειαστείτε γύρω στο τετράωρο. Η τρίτη αυτή διαδρομή έχει μήκος 14χιλ. και περιλαμβάνει μεγάλα υψόμετρα, γεγονός που συνεπάγεται και ένα αρκετά μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Το καταφύγιο Τουμπωτός Πρίνος τελεί υπό την αιγίδα του ορειβατικού συλλόγου Ρεθύμνου τον οποίο μπορείτε να προσεγγίσετε στο τηλ. 28310 57760.

Χανιά: Από την Παλαιόχωρα στη Σούγια
Η πεζοπορική διαδρομή των 14χλμ διαρκεί 5.30ώρες και ξεκινάει από το χωριό Παλαιόχωρα το οποίο είναι χτισμένο πάνω σε μια χερσόνησο και αποτελεί ένα ζωντανό τουριστικό θέρετρο. Πάνω στην χερσόνησο όπου βρίσκεται η Παλαιόχωρα και πιο συγκεκριμένα στο νότιο τμήμα της, είχαν χτίσει οι Ενετοί το 1282 το καστέλι Σελίνου.
Αρχικά από την Παλαιόχωρα ξεκινά ένα όμορφο παραλιακό μονοπάτι το οποίο οδηγεί στην αρχαίο Λισσό μια κατάφυτη περιοχή.
Στην περιοχή εκτός από αρχαία ευρήματα, τάφους, λουτρά και ίχνη υδραγωγείου υπάρχει και το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγ. Κύρηκου στο οποίο μπορεί να δει κανείς πολύ ωραίες τοιχογραφίες.
Στη συνέχεια η διαδρομή περνάει από ένα μικρό φαράγγι και καταλήγει στη Σούγια, έναν οικισμό κτισμένο πάνω στα ερείπια της αρχαίας Συΐας, ενώ υπήρξε και επίνειο της αρχαίας Ελύρου που βρίσκεται 10χλμ. βορειότερα.
Το τμήμα από την Παλαιόχωρα μέχρι και τη Χώρα Σφακιών είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές διαδρομές του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 καθώς κινείται πάνω σε απόκρημνες πλαγιές των Λευκών Όρων αντικρίζοντας το Λιβυκό Πέλαγος.
(Το συνολικό μήκος του μονοπατιου Ε4 είναι 6300χλμ. από τα οποία τα 1600χλμ. βρίσκονται στην Ελλάδα).

Πηγή

http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6277

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ

Ρόδος: Η πηγή Νύμφη
Η πηγή Νύμφη βρίσκεται σε μια πανέμορφη περιοχή με πλούσια βλάστηση στο χωριό Σάλακος. Τα άφθονα νερά της αξιοποιούνται για την ύδρευση της περιοχής Σαλάκου αλλά και της πόλης της Ρόδου. Δίπλα από την πηγή ξεκινά ένα μονοπάτι το οποίο αν το ακολουθήσετε, μετά από 20 λεπτά θα φτάσετε στην κορυφή του Προφήτη Ηλία. Εκεί υπάρχει και το σπάνιο είδος φυτού «Παιανία Ροδία» το οποίο φυτρώνει μόνο στην συγκεκριμένη περιοχή.

Κάλυμνος: Η πρωτεύουσα της αναρρίχησης
Η Κάλυμνος διαθέτει 30 οργανωμένα αναρριχητικά πεδία. Το ήπιο κλίμα, η εύκολη πρόσβαση, και τα σπήλαια με τους σταλακτίτες που φωλιάζουν στους βράχους καθιστούν την Κάλυμνο εξαιρετικό τόπο αναρρίχησης. Ορισμένες πλαγιές είναι ανεξερεύνητες και κατάλληλες για τους ειδικούς στο είδος και άλλες πιο εύκολες, κατάλληλες για αρχάριους που επιθυμούν την καθοδήγηση των οδηγών που δουλεύουν στις σχολές του νησιού. Για σχετικές πληροφορίες λειτουργεί το Γραφείο Αναρρηχιτικών Πληροφοριών (τηλ. 59445) ενώ μπορείτε να ενημερωθείτε από το www.kalymnos-isl.gr/climb

Λέρος: Στο Παρθένι
Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι πεδινό και μοναχά Σκουμπάρδος, ξεχωρίζει στα 327μ. Το Παρθένι είναι το βορειότερο χωριό του νησιού και εκεί βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου χτισμένη πιθανόν από ερείπια του ναού της Παρθένου Αρτέμιδος. Στα βόρεια του χωριού βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Κιουράς, με αγιογραφίες ζωγραφισμένες από πολιτικούς κρατούμενους της περιόδου της δικτατορίας 1967 - 1974.

Νίσυρος: Νικιά
Συνεχίζοντας ακόμα νοτιότερα, συνεχίζετε να ανεβαίνετε το βουνό και φθάνετε στην κορυφή στα 400μ. πάνω από τη θάλασσα στη Νικιά. Σε αυτό το χωριουδάκι, θα παρατηρήσετε την έντονη αντίθεση ανάμεσα στο λευκό των σπιτιών με τις πολύχρωμες πόρτες και το περίεργο χρώμα που έχει το έδαφος λόγω του ηφαιστείου σε ολόκληρη τη Νίσυρο.
Aπό την Nικιά έχετε μια καταπληκτική θέα και στο Aιγαίο αλλά και στον κεντρικό κρατήρα του ηφαιστείου (υπάρχουν άλλοι τρεις). Aκόμα και αν στερείστε γεωλογικών ενδιαφερόντων, αξίζει να δείτε αυτόν τον κρατήρα. Έχει διάμετρο 260μ και 30μ βάθος, με σκαλιστά σκαλοπάτια που οδηγούν στο κέντρο του. Το τοπίο σε αυτό το σημείο του νησιού γίνεται σεληνιακό, ενώ η μυρωδιά από θειάφι είναι έντονη.

Τήλος: προς τον Αγ. Παντελεήμονα
Ο γραφικός δρόμος από τη δυτική πλευρά της Τήλου προσφέρει μια εκπληκτική εικόνα του Αιγαίου και καταλήγει στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα.
Το νησί αποτελείται από δύο βασικούς οικισμούς - τα Λιβάδια, που είναι και το λιμάνι του νησιού, και το Μεγάλο Χωριό. Πρωτεύουσα της Τήλου είναι το Μεγάλο Χωριό που βρίσκεται στην ενδοχώρα, στα βόρεια του νησιού. Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά του λόγου, στην κορυφή του οποίου σώζονται τα ερείπια του κάστρου των Ιωαννιτών Ιπποτών. Τα σπίτια του οικισμού είναι πετρόχτιστα και διατηρούν στοιχεία από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Στο Κάστρο, απ' όπου αντικρίζει κανείς το γραφικό λιμανάκι του Αγ. Αντωνίου, σώζεται η παλιά εκκλησία του Ταξιάρχη με μερικές ακόμα τοιχογραφίες του 16ου αιώνα. Σε απόσταση 2,5χλμ. δυτικά του Μεγάλου Χωριού, μπορείτε να επισκεφθείτε το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου ενώ 6,5χλμ. ΒΔ βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα που διαθέτει ξενώνα και θεωρείται το σπουδαιότερο προσκύνημα του νησιού με παλιές τοιχογραφίες και ωραία βοτσαλωτή αυλή.

Πάτμος: Το ιερό σπήλαιο της Αποκάλυψης
Παλιές παραδόσεις του νησιού καθώς και ιστορικά κείμενα προσδιορίζουν ως τόπο συγγραφής της "Αποκάλυψης" από τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή, το Σπήλαιο της Αποκάλυψης που θεωρείται ο πιο σημαντικός ιερός τόπος στο νησί.
Το Σπήλαιο της Αποκάλυψης περιβάλλεται σήμερα από μεγάλο ιερό μοναστικό συγκρότημα του μοναστηριού της Αποκάλυψης που ξεχωρίζει με την τοπική λευκότητά του. Τα λίγα σκαλοπάτια, σκαλισμένα πάνω στο βράχο, μας οδηγούν στην απλή πόρτα της εισόδου του μοναστηριού. Τα κελιά, οι αυλές που είναι σκεπασμένες με λουλούδια, τα παρεκκλήσια που είναι χτισμένα σε διάφορα επίπεδα, οι σκαλιστοί σχεδόν κυλινδρικοί θόλοι των παρεκκλησιών, δίνουν μια ευχάριστη εντύπωση, αν και μυστηριώδους διαρρύθμισης κτιρίων. Το Ιερό Σπήλαιο βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο αυτού του κτιριακού συγκροτήματος.

Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια που οδηγούν στο Ιερό Σπήλαιο, συναντούμε στον δρόμο μας, τα παρεκκλήσια του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Αρτεμίου, καθώς και της Αγίας Άννας, που είναι χτισμένο ακριβώς μπροστά και δίπλα στο Σπήλαιο. Το Ιερό Σπήλαιο φαίνεται σαν να αποτελεί μέρος του παρεκκλησίου της Αγίας Άννας, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί μόνο του μια πολύ μικρή εκκλησία αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Θεολόγο. Ένας μοναχός βρίσκεται εκεί, πάντοτε διαθέσιμος να οδηγήσει ευχαρίστως οποιονδήποτε που επιθυμεί να επισκεφθεί το Σπήλαιο που έχει βάθος περίπου 4μ. Σε κάποιο σημείο, μέσα στο σπήλαιο, και πάνω στο βράχο, ο μοναχός θα σας δείξει τον Σταυρό που χαράχθηκε, σύμφωνα με την Ιερή Παράδοση, από τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή. Θα σας δείξει επίσης μια τριπλή σχισμή από όπου ακουγόταν η φωνή που του είπε να γράψει την "Αποκάλυψη", και το σημείο όπου ο Ιωάννης ξάπλωσε για να κοιμηθεί.

Κως: Τα μονοπάτια στη Ζία
Ένα υπέροχο καταπράσινο τοπίο, εντελώς διαφορετικό από όλο το υπόλοιπο νησί της Κω, περιμένει τον επισκέπτη, όταν αρχίζει να ανηφορίζει προς τη Ζία. Βαδίζοντας στα μονοπάτια της Ζίας, μέσα σε ένα από τα μεγαλύτερα δάση κέδρων που πρασινίζει το νησί, θα απολαύσετε όμορφες εικόνες προς το Αιγαίο, την Κάλυμνο και τις Μικρασιατικές ακτές. Στις ταβέρνες που βρίσκονται σε αυτό το χωριό – μπαλκόνι της Κω, θα ξεκουραστείτε και θα δοκιμάσετε τοπικές νοστιμιές.

Κάρπαθος: Το Απέρι και άλλοι οικισμοί
Oρεινό χωριό φωλιασμένο σε καταπράσινο τοπίο και αθέατο από τη θάλασσα, το Aπέρι υπήρξε πρωτεύουσα του νησιού από το 1700 έως το 1892. Σήμερα είναι η έδρα του μητροπολίτη Kαρπάθου και Kάσου. Tο χωριό διασχίζει ένας χείμαρρος με πλούσια βλάστηση. Πολλά μονοπάτια και χωματόδρομοι οδηγούν από το χωριό στις αμμουδερές παραλίες Aχάτα και Kυρα-Παναγιά. Tο Aπέρι βρίσκεται 8χλμ. βορειοδυτικά της Kαρπάθου.
Για κολύμπι θα κατεβείτε στις θαυμάσιες παραλίες της Aχάτας και στην παραλία της Kυρα-Παναγιάς. Επίσης, ακολουθώντας τους χωματόδρομους, θα πάτε στις θαυμάσιες τοποθεσίες με τα τρεχούμενα νερά, Mερτώνα και Kατωδιό. Aν κατευθυνθείτε προς τη Bωλάδα, θα συναντήσετε τα απομεινάρια τριών κάστρων, που χρονολογικά, με διάφορες προσθήκες και επεμβάσεις, καλύπτουν ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της περιοχής από την αρχαιότητα μέχρι την Tουρκοκρατία.

Πηγή

http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6280

Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές :ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΚΥΚΛΑΔΕΣ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΚΥΚΛΑΔΕΣ

Οι καταρράκτες της Μήλου
Ένα νησί που έχει μερικές από τις ωραιότερες παραλίες ολόκληρου του Αιγαίου, κρύβει δύο μαγευτικά, αντίθετα τοπία. Δύο καταρράκτες που προσθέτουν ένα ακόμη στοιχείο – αντίθετο – στην ομορφιά του Κυκλαδίτικου νησιού. Στην περιοχή Αγκάθι θα συναντήσετε έναν από τους δυο καταρράκτες της Μήλου και συγκεκριμένα θα δείτε από μια σχισμή σε βράχο να πέφτει καταρράκτης ο οποίος καλύπτει την είσοδο ενός σπηλαίου. Ο δεύτερος καταρράκτης βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα και βρίσκεται σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία με πανύψηλα κυπαρίσσια και πεύκα.

Στα βουνά της Ανάφης
Η θέα από την κορυφή της Βίγλας στο ψηλότερο βουνό της Ανάφης, στα 586μ υψόμετρο είναι μαγευτική και αξίζει η πορεία προς αυτήν. Στην κορυφή του βρισκόταν και το τηλεπικοινωνιακό κέντρο των Κυκλάδων του 900 – 1000 π.Χ, οι φρυκτωρίες, τα πρώτα γνωστά μέσα ενημερώσεως και συνεννοήσεως.
Επιπρόσθετα η μονή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας πάνω στο όρος Κάλαμος 460μ υψόμετρο από την κορυφή του που βρίσκεται, μπορείτε να έχετε μια πανοραμική θέα του νησιού.
Ένα ακόμη μονοπάτι που είναι σε αρκετά καλή κατάσταση είναι εκείνο που συνδέει τη Χώρα με το λιμάνι αλλά αξίζει να περπατήσει κανείς και το μονοπάτι από τη Χώρα στο Μοναστήρι.

Κίμωλος…3 πορείες από το Χωριό
Οι περισσότερες πεζοπορικές διαδρομές του νησιού περνάνε από μέρη που δεν είναι προσπελάσιμα από τον κεντρικό δρόμο και περιδιαβαίνοντας τα θα γνωρίσετε εικόνες και ήχους που διαφορετικά δεν θα βλέπατε.
Τα περισσότερα μονοπάτια περνούν ή καταλήγουν σε πανέμορφες ακρογιαλιές.
Χωριό - Ξαπλοβούνι - Αγ. Νικόλαος - Καρράς - Γούπα
Είναι ένα εύκολο μονοπάτι για το οποίο χρειάζεστε δύο ώρες για να το διανύσετε. Θα ξεκινήσετε από τον Κάμπο, την κεντρική πλατεία του Χωριού και θα κατηφορίσετε προς την Ψάθη. Στο Φούρνο θα πάρετε την αριστερή διακλάδωση και μετά τον Γεωργικό Συνεταιρισμό θα πάτε αριστερά και θα ακολουθήσετε τα πορτοκαλί βέλη. Στο δρόμο αυτό, λίγο πιο δεξιά από το μονοπάτι βρίσκεται το εκκλησάκι του Παντοκράτωρα το οποίο αξίζει να επισκεφτείτε. Από εκείνο το σημείο η θέα είναι πολύ όμορφη.
Έπειτα θα συνεχίσετε προς τους Μύλους. Στο δρόμο σας θα δείτε πολλά αλώνια και ερειπωμένους μύλους. Στη συνέχεια, στρίψτε δεξιά και περπατήστε κατά μήκος μιας μάντρας. Μπροστά σας θα βλέπετε το ορυχείο των Πρασσών. Μετά από τριακόσια μέτρα θα αρχίσετε να κατεβαίνετε προς ένα βενζινάδικο. Ο δρόμος αυτός δεν είναι και σε πολύ καλή κατάσταση.
Χωριό - Σκιάδι - Μαυροσπήλια
Για να διανύσετε αυτό το μονοπάτι θα χρειαστείτε τρεις ώρες και πρέπει να ξεκινήσετε από τον ΟΤΕ, λίγο πριν τον Αγ. Ευστάθιο, και να στρίψετε αριστερά ακολουθώντας τα μπλε βέλη. Η πρώτη ώρα της διαδρομής είναι κοινή με εκείνη που οδηγεί στο Παλιόκαστρο. Για να βγείτε από το Χωριό θα πρέπει στην πρώτη διακλάδωση να κάνετε δεξιά και εκεί που τελειώνει ο δρόμος να κάνετε αριστερά (θα περπατάτε στον φαρδύ και καλοστρωμένο καλντερίμι). Μετά από μισή ώρα θα περάσετε από τους Αγίους Αναργύρους και πιο κάτω αριστερά από τον Προφήτη Ηλία. Μετά από 45 – 50 λεπτά που θα έχετε ξεκινήσει από το Χωριό θα πρέπει να στρίψετε αριστερά και να ακολουθείτε τα μπλε και κόκκινα βέλη. Το μονοπάτι από εκείνο το σημείο και μετά θα είναι λίγο πιο στενό και στα δεξιά σας θα έχετε την κορυφή Σκλάβο. Πιο πέρα το μονοπάτι θα χωριστεί σε δύο διακλαδώσεις, μία για το Σκιάδι (όπου θα συνεχίσετε ευθεία) και μια για το Κάστρο (όπου θα κάνετε δεξιά). Αν θέλετε να δείτε και τη θάλασσα θα συνεχίσετε από το Σκιάδι και θα κατηφορίσετε προς τα βορειοδυτικά, ακολουθώντας τα κόκκινα βέλη. Κατηφορίζοντας θα βρείτε ένα δρόμο με φάρδος ένα μέτρο, ο οποίος συνεχίζει ανάμεσα σε πέτρινους φράχτες και καταλήγει στην παραλία Μαυροσπηλιά.
Χωριό - Παλαιόκαστρο - Αγιόκλημα
Το μονοπάτι αυτό μπορεί να το διανύσει κανείς σε τρεισήμισι ώρες και είναι μέτριο προς δύσκολο. Αρχικά θα ακολουθήσετε τη διαδρομή προς το Σκιάδι, στη διασταύρωση όμως που θα συναντήσετε θα πάτε δεξιά και θα ακολουθήσετε τα κόκκινα βέλη. Το μονοπάτι αυτό περνάει από τα δυτικά του Παλαιόκαστρου και δεν φτάνει μέχρι και την κορυφή.
Για να πάτε στο Αγιόκλημα πρέπει στη συνέχεια να κατηφορίσετε σε ένα μονοπάτι με μικρή κλίση μέχρι που να συναντήσετε μια καλύβα με πέτρινο αλώνι μπροστά. Από κάτω θα δείτε τον κόλπο του Αγιοκλήματος. Το μονοπάτι δεν φτάνει ακριβώς μέχρι κάτω αλλά μπορείτε να συνεχίσετε, δεν είναι επικίνδυνο κομμάτι.

Σαντορίνη: Θόλος – Μπαξέδες – Φηρά.
Η διαδρομή αυτή αρχίζει από τη διακλάδωση που συναντάμε στο 11ο χιλιόμετρο της πορείας και κατευθύνεται ανατολικά. Ο πρώτος οικισμός που συναντάμς ονομάζεται Θόλος ένα μικρό χωριουδάκι έξω από την Οία. Έπειτα, βλέπουμε την τοποθεσία Μπαξέδες, μια περιοχή με αμμουδιά και βράχια. Στο 17ο χιλιόμετρο βρισκόμαστε σε ύψωμα στην κορυφή ακρωτηρίου είναι ο Κολούμπος. Είναι μια απόμερη αμμουδερή παραλία κάτω από το ακρωτήριο. Στο 18ο χιλιόμετρο διακλάδωση δεξιά οδηγεί στη τοποθεσία Πωρί και στη μεγάλη εκκλησία της Παναγίας του Καλού. Στο 22ο χιλιόμετρο βρίσκουμε διασταύρωση που το αριστερό της σκέλος οδηγεί στη παραλία του Βουρβούλου. Θα πάρουμε το δεξιό σκέλος που οδηγεί στο χωριό Βουρβούλος. Είναι ένα γραφικό μη τουριστικό χωριό που οι κάτοικοι του ασχολούνται ακόμη με τη γεωργία. Στο 24ο χιλιόμετρο το αριστερό σκέλος της διασταύρωσης οδηγεί στη παραλία του Κοντοχωριού τον απόξω γιαλό ή πηγάδια. Υπάρχουν πράγματι πηγάδια εκεί αλλά το νερό είναι γλυφό. Παίρνουμε το δεξιό σκέλος της διασταύρωσης και ύστερα από 24 χιλιόμετρα περιπλάνησης φτάνουμε στο Κοντοχώρι που είναι η ανατολική συνοικία των Φηρών. Είναι χτισμένο σε γούβα έξω από τους οδικούς άξονες για αυτό μπορεί εύκολα να περάσει απαρατήρητο.

Άνδρος…στα παραδοσιακά μονοπάτια των Ανδριωτών
Είναι από τα παλαιότερα μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι Ανδριώτες στην επικοινωνία μεταξύ των χωριών και των λιμανιών του νησιού, τα οποία έχουν συντηρηθεί και αποκατασταθεί. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:
Χώρα – Υψηλού – Μεσαθούρι – Λάμυρα – Μένητες – Μεσαριά – Μονή Παναχράντου
Η διαδρομή αυτή διαρκεί 3 ώρες και 30 λεπτά και κομβικό σημείο της διαδρομής αυτής είναι ο οικισμός της Μεσαριάς γιατί η Μεσαριά είναι αφετηρία δύο μικρότερων (αμφίδρομης κατεύθυνσης) διαδρομών και δύο διαφορετικών προορισμών. Ο ένας είναι για τη Μονή Παναχράντου και ο άλλος για τη Χώρα.
Έξω Βούνι – Μέσα Βούνι – Γιαννισαίο – Λαρδιά – Ρωγό – Όρμος Κορθίου
Η διαδρομή διαρκεί 2 ώρες και 10 λεπτά και συνδέει το κατ’ εξοχήν ορεινό κατοικημένο τμήμα του Κορθίου με το επίνείο της Όρμο Κορθίου. Σε όλο το μήκος της η διαδρομή είναι λιθόστρωτη και διασχίζει ένα φυσικό τοπίο πολύ μεγάλης οικολογικής σημασίας.
Αγία Τριάδα – Ζαγορά – (Πλάκα)
Η διαδρομή διαρκεί 30 λεπτά και είναι ένα κατηφορικό μονοπάτι με ευρύ θαλάσσιο οπτικό πεδίο προς τα νοτιοδυτικά. Το μονοπάτι αυτό δεν είναι ακόμα οριοθετημένο και σηματοδοτημένο.

Νάξος: Στο ποτάμι του Κινίδαρου και στην ορεινή μεριά της Απεράνθου
Ο καλύτερος τρόπος για να επισκεφτείτε το ποτάμι του Κινίδαρου είναι να αφήσετε το αυτοκίνητό σας στο Κινίδαρο και να συνεχίσετε με τα πόδια. Στο βάθος της καταπράσινης κοιλάδας βρίσκεται το ποτάμι του Κινίδαρου. Στην περιοχή της Χαλάνδρας, στην ανατολική άκρη της κοιλάδας βρίσκονται εγκαταλειμμένες οι εκκλησίες του Αγίου Αρτεμίου και του Αγίου Δημητρίου. Από την τοποθεσία αυτή, αν ακολουθήσετε δυτική πορεία, παράλληλα με το ποτάμι, θα συναντήσετε ένα παλιό πέτρινο γεφύρι, καταρράκτες, πεταλούδες, νεροχελώνες και πολλούς εγκαταλειμμένους νερόμυλους.
Διαδρομή: Απεράθου – Αγία Κυριακή
Η διαδρομή 3,5χιλ για την Αγία Κυριακή ξεκινά από την εκκλησία στην είσοδο του χωριού από τον επαρχιακό δρόμο, περνάει κάτω από τη γέφυρα του κεντρικού δρόμου και κατηφορίζει προς το έξω χωριό με σκαλωτό καλντερίμι. Το μονοπάτι της Αγίας Κυριακής είναι το πιο παλιό και καλύτερα διατηρημένο μονοπάτι στο Δημοτικό Διαμέρισμα Απεράθου, με ιδιαίτερο φυσικό και ιστορικό ενδιαφέρον, το οποίο συνεχίζει μετά την Αγία Κυριακή και καταλήγει στα ορυχεία της σμύριδας στην περιοχή της Καλλονής. Σε μικρή απόσταση περνά ο εναέριος σιδηρόδρομος μεταφοράς της σμύριδας για τη Μουτσούνα.

Δονούσα: Πορεία για την Καλοταρίτισσα και στο Μερσίνη
Το μονοπάτι που οδηγεί στην Καλοταρίτισσα, στη βόρεια πλευρά του νησιού περνά μέσα από το βουνό και αν το ακολουθήσει κανείς έχει τη δυνατότητα να δει τα παλιά μεταλλεία, μαζί με κέδρους, σχίνα, δενδρολίβανο, συκιές τα οποία φυτρώνουν στην πέτρα.
Υπάρχει και ένα μονοπάτι το οποίο οδηγεί στο Μερσίνη. Είναι μια μικρή διαδρομή που διαρκεί μισή ώρα. Εκεί οι περιπατητές δροσίζονται στην πηγή που βρίσκεται κάτω από έναν πλάτανο και απολαμβάνουν τη θέα με τα οπωροφόρα δέντρα όπως συκιές, βερικοκιές και ροδακινιές.

Σίφνος: Διαδρομές με… αποκλειστικότητες
Αν θέλετε να επισκεφτείτε την Παναγία την Πουλάτη, τον Άγιο Σώστη στα αρχαία μεταλλεία χρυσού, το Φοινικίδι, την αρχαία ακρόπολη του Άγιου Νικήτα στο Σελάδι, τον Προφήτη Ηλία τον Αψηλό, την Ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα και διάφορα άλλα μέρη, μπορείτε να πάτε μόνο μέσω μονοπατιών.
Για να επισκεφτείτε την Αρχαία Ακρόπολη του Άγιου Ανδρέα, θα πρέπει να πάρετε το δρόμο προς την κορυφή που διαρκεί περίπου 25 λεπτά,δεν είναι καθόλου κουραστική και γίνεται μέσω ενός στενού, ελικοειδούς μονοπατιού.
Επίσης μπορεί να περπατήσει κανείς το μονοπάτι που ξεκινάει από το μικρό εκκλησάκι, την Αγία Μαρίνα του Καδέ, στο δρόμο για το Βαθύ, και να περάσει από τον «Άγιο Ιωάννη το Μαύρο Χωριό».
Ένα άλλο όμορφο μονοπάτι είναι αυτό που οδηγεί στο ψηλότερο μοναστήρι της Σίφνου, το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, με υπέροχη θέα. Το μονοπάτι που οδηγεί στο μοναστήρι αυτό ξεκινάει από το πλάι της « Μονής των Φυρογιών».
Μπορείτε ακόμα να ακολουθήσετε το μονοπάτι που οδηγεί στο μοναστήρι του Άγιου Σώστη, κοντά στα αρχαία μεταλλεία του χρυσού. Το μονοπάτι αυτό ξεκινάει από τον οικισμό του Άγιου Μηνά, στο δρόμο της Χερρονήσου. Μια ακόμα βόλτα που μπορεί να κάνει κανείς, αν ξεκινήσει από τον Αρτεμώνα, είναι προς την Μονή της Παναγίας της Πουλατής, όπου η άγρια ομορφιά των βράχων της είναι μοναδική. Από εκεί ξεκινάει και ένα άλλο μονοπάτι, κατά μήκος της ακτής, το οποίο οδηγεί στο Κάστρο. Η διαδρομή αυτή είναι ξεκούραστη. Αξίζει να περπατήσετε και το μονοπάτι που διασχίζει γραφικές αγροτικές περιοχές και τελικά να φτάσετε στο ψαροχώρι «Φάρος». Από εκεί υπάρχει ένα μικρό μονοπάτι το οποίο ξεκινάει από το Γλυφό του Φάρου και φτάνει στην Παναγία την Χρυσοπηγή, την πολιούχο της Σίφνου.

Κέα: Περπατώντας προς την Καρθαία
Η διαδρομή για την Καρθαία περνά από τοποθεσίες πραγματικά απάτητες. Ο δρόμος που συνέδεε την Καρθαία με το υπόλοιπο νησί από τα αρχαϊκά χρόνια είναι αυτός που μπορεί να ακολουθήσει κανείς για να πλησιάσει στην πόλη.
Η περιήγηση ξεκινά από το μικρό οικισμό ‘Σταυρουδάκι’ που απέχει 17 χλμ. από την Ιουλίδα, τη χώρα της Τζιας. Αρχικά, διανύει κανείς ένα χωματόδρομο που όμως στα 400 μέτρα αποκαλύπτει ένα λιθόστρωτο μονοπάτι. Βαθμιαία, το τοπίο αλλάζει. Με φόντο τα νερά του Βαθυπόταμου αρχίζουν να ξεδιπλώνονται τα δάση του νησιού και η βλάστηση διαρκώς πυκνώνει. Επόμενος σταθμός είναι οι μικρές Πόλες με το γραφικό εκκλησάκι της Παναγιάς και τελικός προορισμός ο αρχαιολογικός χώρος της Καρθαίας.

Πάρος: Στους παλιούς δρόμους των νησιωτών
Τα μονοπάτια του νησιού είναι παλιοί δρόμοι που είχαν φτιάξει οι χωρικοί για να κερδίζουν χρόνο στις διαδρομές της ενδοχώρας, όταν δεν υπήρχε αυτοκίνητο. Αυτά τα μονοπάτια υπάρχουν ακόμα και οριοθετούνται με τις πετρόχτιστες μάνδρες μεταξύ των οικοπέδων. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:
1.Από το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων στην Παροικιά βαδίζετε προς τα Θαψανά, καταλήγετε στους Αγίους Πάντες και κατηφορίζετε προς τις Λεύκες.
2.Ακολουθείτε το βυζαντινό μονοπάτι που συνδέει τις Λεύκες με τα νότια χωριά (Αρχίλοχο, Μάρπησσα).
3.Ανεβείτε τους μοναδικούς βράχους στις Κουκουναριές ( Κολυμπήθρες-Νάουσα ), για να θαυμάσετε τον αρχαιολογικό χώρο. Ή από το Μοναστήρι ανηφορίζετε και μετά κατηφορίζετε, για να φτάσετε στον φάρο, στο βορειότερο σημείο του νησιού.
4.Αφήστε τη παραλία να οδηγήσει τα βήματά σας από τον Δρυό ως το Πίσω Λιβάδι. Επιστρέφετε ακολουθώντας την αντίθετη φορά της ίδιας πορείας

Μονοπάτια στην Αντίπαρο
Δύο όμορφα μονοπάτια για να τα εξερευνήσετε έχουν την αφετηρία, το Χωριό, την ίδια κατάληξη, το Σπήλαιο, αλλά διαφορετική πορεία. Το πρώτο προχωρά από τη Γλύφα και το δεύτερο περνά μέσα από τον Κάμπο.

Ίος: Στα βουνά και στις κοιλάδες της
Μεγάλο μέρος του εδάφους της είναι ορεινό. Τα σημαντικότερα βουνά της είναι ο Πύργος( 713μ.), ο Προφήτης Ηλίας ( 500μ.), και το Μεγάλο Βουνί (701μ.). Οι κοιλάδες της δεν είναι πολλές, αλλά είναι εύφορες και έτσι μεταξύ των βουνών σχηματίζονται οι κοιλάδες του Κάτω ή Άνω Κάμπου, του Μυλοπότα, του Μαγγανάρι, του Ψαθί και της Αγία Θεοδότη.
Υπάρχει στο νησί χαρτογραφημένο δίκτυο πολιτιστικών διαδρομών και σημάνσεων.
Οι διαδρομές στα μονοπάτια είναι χωρισμένες ως εξής:
Χώρα - Προφήτης Ηλίας (απόσταση 3,2χλμ - χρόνος πεζοπορίας 90λεπτά).
Χώρα - Προφήτης Ηλίας (απόσταση 2,9χλμ - χρόνος πεζοπορίας 75λεπτά).
Αγ. Θεοδότη - Παλαιόκαστρο (απόσταση 2,3χλμ - χρόνος πεζοπορίας 90λεπτά).
Αγ.Ειρήνη - Παραλία Βαλμά (απόσταση 0,8χλμ - χρόνος πεζοπορίας 15λεπτά).
Μυλοπότα – Κλήμα - Πικρί Νερό – Μαγγανάρι: Σε αυτή τη διαδρομή που θεωρείται από τις πιο ωραίες της Ίου, πρέπει να επισημάνουμε ότι η πρόσβαση από τον όρμο Κλήμα και μετά για το Μαγγανάρι γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη.
Χώρα - Πύργος - Ψάθη (απόσταση 10χλμ - χρόνος πεζοπορίας 5ώρες).
Αγία Θεοδότη – Χώρα (απόσταση 6,5χλμ - χρόνος πεζοπορίας 4ώρες).
Χώρα – Τάφος Ομήρου (απόσταση 9χλμ - χρόνος πεζοπορίας 4ώρες).

Ηρακλειά: Από την Παναγιά στο Σπήλαιο του Αι-Γιάννη
Ένα ιδιαίτερο μονοπάτι το οποίο αξίζει να επισκεφτεί κανείς είναι αυτό που οδηγεί από την Παναγιά στο Σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη. Η διαδρομή διαρκεί περίπου δυόμισι ώρες και είναι από τις ομορφότερες καθώς διέρχεται δίπλα από την κορυφή (φρύδι) του ορεινού όγκου, απ’ όπου η θέα είναι μοναδική.

Αμοργός: 6 πορείες στο απέραντο γαλάζιο
Βασικοί προορισμοί των διαδρομών που υπάρχουν στο νησί είναι παραδοσιακοί οικισμοί, τόποι ή μνημεία ιστορικού ενδιαφέροντος αλλά και περιοχές σπάνιων φυσικών ιδιαιτεροτήτων. Μερικά από τα μονοπάτια που μπορείτε να επισκεφτείτε είναι τα παρακάτω:
«Παλιά Στράτα»: Χώρα – Μοναστήρι Χοζοβιώτισσας – Κάψαλα – Ασφοντυλίτης – Ποταμός – Όρμος Αιγιάλης.
Η διαδρομή διαρκεί 4 ώρες και βρίσκεται σε υψόμετρο 340 μέτρα περίπου. Είναι η μεγαλύτερη σε μήκος διαδρομή του δικτύου η οποία διασχίζει σχεδόν όλη την Αμοργό και πριν από τη διάνοιξη των αμαξιτών δρόμων ήταν η παραδοσιακή οδός επικοινωνίας και διακίνησης εμπορευμάτων από τη Χώρα στην Αιγιάλη και αντίστροφα. Το πιο πολυσύχναστο τμήμα αυτής της διαδρομής ήταν ο λιθόστρωτος Καλογερικός δρόμος που οδηγεί από τη Χώρα στο Μοναστήρι.
«Φωτοδότης»: Χώρα – Μηλιές – Αγία Ειρήνη – Κατάπολα (Ξυλοκερατίδι).
Η διαδρομή διαρκεί 1 ώρα και βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρα. Στους παλαιότερους η διαδρομή αυτή είναι γνωστή ως ο καλογερικός δρόμος καθόδου από τη Χώρα και το Μοναστήρι στο λιμάνι των Καταπόλων και απέκτησε λειτουργικότητα ιδιαίτερα από τους μετεπαναστατικούς χρόνους και μετά.
«Ιτώνια»: Λεύκες (Αγία Θέκλη) – Άγιοι Σαράντα – Καμάρι – Καστρί (αρχαία Αρκεσίνη) – Βρούτση – Ραχούλα – Αρκεσίνη (Πύργος Αγίας Τριάδας).
Η διαδρομή διαρκεί 3 ώρες, η εκκίνησή της βρίσκεται σε υψόμετρο 95 μέτρα. Είναι μια μεγάλη διαδρομή που διασχίζει την δυτική Αμοργό και μέχρι πρόσφατα αποτελούσε τον βασικό αγροτικό δρόμο σύνδεσης και επικοινωνίας της Κάτω Μεριάς με τα Κατάπολα. Η διαδρομή ονομάζεται «Ιτώνια» για να θυμίζει στους περιηγητές την αγροτική γιορτή που γινόταν και στις δύο πόλεις προς τιμήν της Αθηνάς Ιτωνίας.
«Μελανιά»: Όρμος Αιγιάλης – Λαγκάδα – Στρούμπος – Παναγία Επανωχωριανή – Θολάρια – Φωκιότρυπα.
Η διαδρομή διαρκεί 2 ώρες και 15 λεπτά και η εκκίνησή της βρίσκεται σε υψόμετρο 18μ. Είναι μια κυκλική διαδρομή που ξεχωρίζει από το πυκνό δίκτυο μονοπατιών της Αιγιάλης και συνδέει τους οικισμούς της μεταξύ τους αλλά και με τα πλησιέστερα σε αυτούς σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος και τόπους σπάνιας φυσικής ομορφιάς. Στο μεγαλύτερο τμήμα της η διαδρομή είναι λιθόστρωτη και την ακολουθούν οι ντόπιοι καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου αλλά ιδιαίτερα κατά την εποχή της συγκομιδής της ελιάς.
«Παν»: Λαγκάδα – Άγιος Θεολόγος – Σταυρός.
Η διαδρομή διαρκεί 1 ώρα και 40 λεπτά και η εκκίνησής της βρίσκεται σε υψόμετρο 225 μέτρα. Διασχίζει την αθέατη πλευρά της Αμοργού, χαμένη στους ορεινούς όγκους του Κρουκέλλου. Η ανάβαση αυτή είναι η κεντρική παραδοσιακή αρτηρία επικοινωνίας των Γιαλιτών με το βουνό.
«Βαλσαμίτης»: Κατάπολα – Άγιος Γεώργιος Βαλσαμίτης – Αγία Μαρίνα – Μινώα.
Η διαδρομή διαρκεί 1 ώρα και 50 λεπτά και σε αυτήν ενώνονται δύο άλλα μονοπάτια με προορισμό τον Αη Γιώργη τον Βαλσαμίτη. Το ένα έρχεται από τα Κατάπολα και το άλλο από τη Μινώα και έχουν κατέυθυνση νότια και νοτιοανατολική αντίστοιχα. Οι τρείς αυτοί πεζόδρομοι είναι χαραγμένοι πάνω σε πολύ παλαιότερους συρμούς που η διαχρονική χρήση τους τους έφερε στην εποχή μας να λειτουργούν ως δίοδοι πρόσβασης στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και τους βοσκότοπους της περιοχής. Σε αντίθεση με τις άλλες διαδρομές, σημαντικό τμήμα στον «Βαλσαμίτη» περιλαμβάνει αμαξιτό δρόμο ο οποίος όμως έχει διατηρήσει αρκετά τα χαρακτηριστικά πεζόδρομου.

Κουφονήσια
Στο Επάνω Κουφονήσι θα βρείτε ένα μονοπάτι το οποίο είναι παράλληλο με τη νότια ακτογραμμή. Αξίζει να το ακολουθήσετε μέσω του οποίου θα βρεθείτε στις παραλίες του νησιού.

Σέριφος: ‘Δικτυωμένη’ με 2 μονοπάτια
Γύφτικα – Χώρα

Είναι ένα σύντομο μονοπάτι και ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα. Η διαδρομή, είναι τμήμα παλιού μονοπατιού των μεταλλωρύχων, ξεκινάει από την περιοχή Γύφτικα (στο ελικοδρόμιο) και οδηγεί προς το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στις Πλάκες. Η διαδρομή έχει την ονομασία «δρόμος των πλακών» και είναι ένα από τα ωραιότερα λιθόστρωτα στη Σέριφο. Το μονοπάτι διατρέχει το ορεινό τοπίο, ενώ μπορείτε να δείτε και κάποια παλιά κτίσματα που χρησιμοποιούσαν οι ντόπιοι για να φυλάνε τα ζώα. Από το εκκλησάκι του Άι Γιώργη και μετά, το μονοπάτι είναι πλακόστρωτο και κατηφορικό, ενώ μετά από κάθε στροφή η θέα της Χώρας σκαρφαλωμένης πάνω στο βράχο πραγματικά κόβει την ανάσα.
Άσπρος Πύργος – Κουταλάς
Ένα σχετικά σύντομο και εύκολο μονοπάτι που ξεκινάει λίγο πριν από τον Άσπρο Πύργο (κοντά στη διασταύρωση για Μεγάλο Λιβάδι – Κουταλά). Στην πρώτη διχάλα που θα συναντήσετε κατευθύνεστε προς τα αριστερά και μετά από λίγο φτάνετε σε ένα πέτρινο φράχτη, όπου θα πρέπει να ανοίξετε την πόρτα για να ακολουθήσετε το μονοπάτι. Το τοπίο γύρω σας είναι γεμάτο στοές ορυχείων και σημάδια της εποχής της εκμετάλλευσης των μεταλλείων. Αφού περάσετε αυτό το κομμάτι, όταν συναντήσετε τις σιδηροτροχιές, τις ακολουθείτε βγαίνοντας από το μονοπάτι, και στο τέλος τους ξαναμπαίνετε στο μονοπάτι το οποίο ακολουθείτε για να φτάσετε στον οικισμό του Κουταλά. Ο οικισμός μεσουρανούσε την εποχή της εκμετάλλευσης των μεταλλείων, ενώ ίχνη της εποχής εκείνης υπάρχουν ακόμα στην περιοχή και στην παραλία. Φτάνοντας μπορείτε να ξεκουραστείτε αλλά και να δροσιστείτε στα υπέροχα καταγάλανα νερά της παραλίας του Κουταλά.

Πηγή

http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=6274

Διαβάστε περισσότερα...