Πηγή
http://gerodimos.capitalblogs.gr/listArticles.asp
Διαβάστε περισσότερα...
Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010
Διακοπές : ΝΔ Πελοπόννησος: Κάστρα και περιηγητές!
Εκτός από τα κάστρα της Πύλου, της Μεθώνης και της Κορώνης, εκτός από τις ωραιότερες, ίσως, παραλίες της Ελλάδας, αυτός ο ευλογημένος τόπος προσφέρει στον ταξιδιώτη και την αδάμαστη απλότητά του ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΧΛΟΥΒΕΡΑΚΗΣ - ΠΑΠΑΣ
Την πρώτη φορά που επισκέφθηκα την περιοχή ήταν πριν από πολλά πολλά χρόνια (περίπου 40). Είχαμε πάει με αυτοκίνητο και θυμάμαι σαν κακό όνειρο έναν στενό δρόμο γεμάτο στροφές όπου ζαλιζόμουν και κάθε τόσο σταματούσαμε για... στομαχικές εξαγωγές. Ηταν τέτοιος «εφιάλτης» που το μυαλό μου έκανε «delete» όλη την περιοχή. Δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνο το ταξίδι. Φέτος πήγα για 4 ημέρες στις αρχές του Σεπτέμβρη και «ερωτεύτηκα». Βεβαίως, ο πηγαιμός για εκεί είναι ακόμα λίγο εφιάλτης (στροφές και στενός δρόμος), μετά την Τρίπολη προς Καλαμάτα. Από την Καλαμάτα προς τις καστροπολιτείες είναι μια απλή επαρχιακή οδός στενή αλλά γραφική. Αν δοκιμάσετε να πάτε από Πάτρα - Πύργο που είναι κάποια περισσότερα χιλιόμετρα, ο «εφιάλτης» είναι τα «ύπουλα» όρια ταχύτητας και τα μπλόκα της Τροχαίας.
Από τον έναν ή τον άλλον δρόμο, όμως, θα φτάσετε εκεί και θα βρείτε τις πιο όμορφες παραλίες της επικράτειας, όμορφη «εξημερωμένη» Φύση, ιστορικά μνημεία, όμορφους οικισμούς, ακόμα και αφρικανικούς χαμαιλέοντες!
Η Πύλος
Η Πύλος (ή Νεόκαστρο) είναι έδρα του ομώνυμου Δήμου με περίπου 2.100 κατοίκους και με μεγάλο φυσικό λιμάνι.
Τα σπίτια της, επί το πλείστον διώροφα, πολλές φορές με καμάρες αλλά και αυλές αποπνέει έναν ιδιαίτερο «αέρα». Τη ρυμοτομία της την οφείλει στους Γάλλους αξιωματικούς του στρατηγού Μαιζόν. Εχει μια πολύ όμορφη πλατεία με έναν τεράστιο και άλλους μικρότερους πλατάνους, διακοσμημένη με παρτέρια αλλά και με τις προτομές των ναυάρχων της ναυμαχίας του Ναυαρίνου, καθώς και με παλιά κανόνια.
Το φρούριο πάνω από την πόλη (Νιόκαστρο) άρχισε να κτίζεται από τους Τούρκους μετά την ήττα τους στη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) για τον έλεγχο της νότιας εισόδου στον όρμο του Ναυαρίνου. Η βόρεια πρόσβαση (Στενό Συκιάς) και το εκεί λιμάνι, στη λιμνοθάλασσα της περιοχής, είχε κλείσει λόγω προσχώσεων. Ονομάστηκε Νιόκαστρο σε αντιδιαστολή με το φρούριο του Κορυφασίου (Παλιόκαστρο ή Παλιό Ναυαρίνο), που ήλεγχε τη βόρεια είσοδο και το παλιό λιμάνι.
Η Πύλος αναφέρεται από τον Ομηρο ώς το Βασίλειο του Νέστορα. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον μυθικό Πύλο και αρχικά ονομαζόταν Κορυφάσιο. Στα Βυζαντινά Χρόνια, περί τον 6ο αιώνα, το κατέλαβαν οι Αβαροι, απ' όπου και ονομάστηκε Αβαρίνος. Μάλλον από εκεί προήλθε και η ονομασία Ναυαρίνο (Νέο αβαρίνο) που προσδιορίζει όλο τον κόλπο της Πυλίας.
Η Μεθώνη
  |
Η Μεθώνη ή Μοθώνη, κατά πώς την αποκαλεί ο Παυσανίας, ονομάστηκε έτσι από τον Μόθωνα λίθο, ένα βράχο που προχωρεί ως ύφαλος κάτω από τη θάλασσα. Ομως, στα Ομηρικά Χρόνια λεγόταν Πήδασσος. Αλλά σε αυτήν τη μικρή χερσόνησο που ήταν οχυρωμένη από την αρχαιότητα, υπήρχε πάντοτε μια πόλη φημισμένη για το λιμάνι της. Λόγω της στρατηγικής της σημασίας «άλλαξε» πολλούς κατακτητές.
Η ακμή της άρχισε την εποχή του Βυζαντίου αλλά στο απόγειο της δόξας βρέθηκε τον Μεσαίωνα που η Πελοπόννησος ονομάστηκε «νησί της Μεθώνης»!
Επειτα από Φράγκους, Τούρκους, Ιππότες της Μάλτας, Ενετούς και πάλι Τούρκους απελευθερώθηκε το 1928.
Σήμερα είναι έδρα του ομώνυμου Δήμου με περίπου 1.200 κατοίκους. Στην είσοδο της πόλης, δύο κεντρικοί δρόμοι οδηγούν o ένας στην αγορά και ο άλλος στο εντυπωσιακό κάστρο και στην παραλία της
Το Κάστρο της Μεθώνης, από τα πιο σημαντικά βενετσιάνικα κάστρα που υπάρχουν στην Ελλάδα, καλύπτει μια έκταση περίπου 93 στρεμμάτων και αποτελείται από δύο τμήματα. Νότια απλώνεται η πόλη, που περικλείεται από απλό τείχος με πύργους σε τακτά διαστήματα ενώ στο βόρειο τμήμα, το οποίο είναι ενισχυμένο αμυντικά, καθότι είναι το πλέον ευπρόσβλητο, αναπτύσσεται το φρούριο της πόλης, έδρα του κατά καιρούς στρατιωτικού διοικητή. Τα δύο τμήματα χωρίζονται με ένα ενδιάμεσο χαμηλό τείχος που ενισχύεται με πέντε πύργους. Ενα κάστρο που είναι πανέμορφο αλλά ρημαγμένο. Γράφει η ιστοσελίδα του υπ. Πολιτισμού: «Το κάστρο της Μεθώνης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα οχυρωματικά σύνολα του ελληνικού χώρου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα καστροπολιτείας καταλαμβάνει ολόκληρη την έκταση στα ΝΔ παράλια της Πελοποννήσου, με ένα εξαιρετικό φυσικό λιμάνι, το οποίο κατά τον Μεσαίωνα αποτελούσε σταθμό στο δρόμο των προσκυνητών για τους Αγίους Τόπους και των εμπορικών πλοίων από τη Δύση στην Ανατολή. Η περίοδος ακμής του κάστρου τοποθετείται στην περίοδο της Α΄ Ενετοκρατίας (13ος - 15ος αι.)»
Περιδιαβάζοντας το Κάστρο μου ήρθε το τραγούδι του Χατζιδάκι:
«... εκεί που δίνανε τα χέρια τους οι μύστες...
... τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες...»
Στα κράτη της Εσπερίας, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, πουλάνε στους πολίτες αντί 1 - ευρώ ολογράφως!- οικόπεδο μέσα στο κάστρο με την υποχρέωση να χτίσουν σπίτι που εξωτερικά θα είναι βάσει εγκεκριμένου σχεδίου. Ετσι, οι έρημες καστροπολιτείες ζωντανεύουν και γίνονται αυτοτελείς τουριστικοί προορισμοί!
Η Κορώνη
 |
Η Κορώνη και αυτή με το βενετσιάνικο κάστρο της που χτίστηκε από τους Βενετούς κατά τα τέλη του 13ου αιώνα, στο σημείο όπου άλλοτε βρισκόταν βυζαντινό φρούριο.
Ο περίβολος του κάστρου καλύπτει περίπου 400 στρέμματα και καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρο το ακρωτήριο Ακρίτας. Τα κύρια χαρακτηριστικά του έχουν περισωθεί και μαρτυρούν τον επιβλητικό του όγκο και το θαυμάσιο αρχιτεκτονικό σχέδιο.
Πάνω στην αρχαία Ακρόπολη, όπου χτίστηκε το φρούριο, υπήρχαν ερείπια ιερού του Απόλλωνα. Στη θέση του έχει οικοδομηθεί ο βυζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας.
Μέσα στο κάστρο σώζονται λαξευμένοι τάφοι, βενετσιάνικες στέρνες, τούρκικο χαμάμ και οι περίφημες «θόλοι». Σε κάθε γωνιά του κάστρου υπάρχει και μια «θόλος», δηλ. μπαρουταποθήκη ή «σκοταδιερό», όπως την έλεγαν οι ντόπιοι. Σε κάθε μία υπήρχε κι ένα πυροβολείο στην κορυφή της. Από αυτές τις μπαρουταποθήκες ξεκινούν κρυφές και στενές στοές, που οδηγούν στα παραθαλάσσια πυροβολεία.
Η πόλη είναι χτισμένη σε μια απότομη πλαγιά και οι διαφορές υψομέτρου, υπολογίζω, πως περνάνε τα 100 μ. Ετσι, παρ' όλο που έχει πολύ γραφικά στενά κι αρκετά παραδοσιακά οικήματα και αρχοντικά με χρώματα, ξύλινα μπαλκόνια και κεραμοσκεπές, το περιδιάβασμά τους μπορεί να γίνει αρκετά κουραστικό λόγω της ανηφόρας. Είναι και αυτή έδρα Δήμου με 1.600 περίπου κατοίκους και η παραλία της σε παροτρύνει σε ουζοποσίες και φαγοπότια!
Η ιστορία της είναι επίσης πλούσια. Οι κάτοικοι του Πεταλιδίου λόγω των σλαβικών επιδρομών μετώκησαν μεταξύ 7ου και 8ου αιώνα στην Ακρόπολη της Ασίνης που κατά τους μέσους Βυζαντινούς Χρόνους μετονομάστηκε Κορώνη. Οι Ενετοί έχτισαν το κάστρο τον 13ο αιώνα και οι Τούρκοι το τελειοποίησαν κατά τον 16ο αιώνα. Κατά την βενετσιάνικη κατοχή, η πόλη αναπτύχθηκε σημαντικά με δικό της ναύσταθμο σε ένα σπουδαίο πολιτικοστρατιωτικό κέντρο.
Αξίζει να δείτε...
...το ανάκτορο του Νέστορα στην Πύλο. Χρονολογικά τοποθετείται γύρω στα 1300 και 1200 π.Χ. και καταστράφηκε με την κάθοδο των Δωριέων (1100 π.Χ.) Το κεντρικό κτίριο (50 x 32 μ.) περιλαμβάνει το μέγαρο του βασιλιά και το μέγαρο της βασίλισσας καθώς και βοηθητικούς χώρους, τάφους και βωμούς.
...τη Λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, έξω από την Πύλο που αποτελεί το νοτιότερο υγρότοπο διεθνούς σημασίας των Βαλκανίων. Το φθινόπωρο, τα μεταναστεύοντα πουλιά προς τις υποσαχάριες αφρικανικές χώρες βρίσκουν εδώ τον τελευταίο ευρωπαϊκό υγρότοπο πριν από τη μεγάλη τους πτήση πάνω από τη Μεσόγειο και την έρημο, ένα ταξίδι 3.000 χλμ. Κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση γίνεται ακριβώς το αντίθετο. 254 είδη πουλιών έχουν καταμετρηθεί στον υγρότοπο τα τελευταία 3 χρόνια από τα οποία τα 79 έχουν αναγνωρισθεί ως απειλούμενα στην Ευρώπη ενώ 4 από αυτά απειλούνται παγκοσμίως. Σαν τόπος διαχείμασης, η λιμνοθάλασσα είναι εξαιρετικά σημαντική για σπάνια είδη όπως ο Αργυροτσικνιάς, ο Λευκοτσικνιάς και ο Ψαραετός. Γύρω από την λιμνοθάλασσα ζει και ο αφρικανικός χαμαιλέοντας, είναι δε το μοναδικό μέρος στην Ευρώπη που συναντάται αυτό το είδος.
 |
...την Βοϊδοκοιλιά. Η πιο γνωστή παραλία της Μεσσηνίας, ακριβώς στο πίσω μέρος της Γιάλοβας. Αποτελείται από έναν σχεδόν ολοστρόγγυλο κόλπο από ψιλή αμμουδιά με κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά. Ο χώρος θεωρείται αρχαιολογικός, οπότε ο «νεοελληνικός πολιτισμός» δεν έχει καταφέρει να αλλοιώσει το μέρος.
...τις Κατακόμβες του Αγίου Ονούφριου, 2 χλμ. βόρεια της Μεθώνης, λαξευμένες μέσα στο βράχο.
...την Σαπιέντζα. Αν πάρετε το καϊκάκι για να πάτε στο νησάκι της Σαπιέντζας αξίζει να δείτε το κουμαρόδασος, ηλικίας 10.000(!) ετών με κουμαριές που φτάνουν τα 10 μέτρα!
Τέλος, επισκεφθείτε τον Φάρο της Σαπιέντζας που χτίστηκε από την Βασίλισσα Βικτωρία της Αγγλίας (όχι με τα χεράκια της, φυσικά).
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Με το αυτοκίνητό σας μέσω Τρίπολης - Καλαμάτας θα κάνετε 300 χλμ. περίπου για Πύλο. Μικρή οδική «δυσκολία» υπάρχει στο κομμάτι μεταξύ Τρίπολης - Καλαμάτας.
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
Ο νομός Μεσσηνίας, γενικώς, είναι ο νομός της «γουρνοπούλας», οπότε θα βρείτε παντού άφθονη και νόστιμη.ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Θα βρείτε ζαρζαβατικά εποχής, καλά κρέατα και, ανάλογα με τον καιρό, ψάρια. Στην Κορώνη επίσης θα βρείτε και χειροποίητα κεραμικά για τα οποία φημίζεται.
ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Δήμος Κορώνης: 27250-22.221
Δήμος Μεθώνης: 27230-31.255
Δήμος Πύλου: 27230-22.221
Κέντρο Υγείας Πύλου: 27230-22.315
Αστυνομία Πύλου: 27230-22.316
Λιμεναρχείο Πύλου: 27230-22.225
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_17/10/2008_252585
Διαβάστε περισσότερα...
Διακοπές : Γκιώνα Αλπικό Φθινόπωρο
Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Σελήνη πήγαινε να συναντήσει στις πλαγιές της Γκιώνας τον Ενδυμίωνα, γιο της Πύρρας και του Δευκαλίωνα, αφήνοντας τον κόσμο χωρίς φεγγάρι. Ετσι πήρε το όνομά του το Ασέληνον Ορος το ψηλότερο βουνό της Ρούμελης, που ανακαλύπτουμε πεζοπορώντας.Ανάμεσα στον Παρνασσό, τα Βαρδούσια και την Οίτη, η Γκιώνα, το υψηλότερο βουνό της Στερεάς Ελλάδας (2.510 μέτρα), έχει να δείξει τον δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα. Λόγω των καθαρά αλπικών χαρακτηριστικών της, αποτελεί καταφύγιο για χρυσαετούς, γαλαζοκοτσύφια, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, γυπαετούς και άλλα άγρια ζώα, ενώ στην κατάφυτη πλαγιά της προς το Λιδορίκι συναντάει κανείς αγριολούλουδα, έλατα, κέδρους και αγριοτριανταφυλλιές.
Είναι το λιγότερο τουριστικά ανεπτυγμένο βουνό συγκριτικά με τους «γείτονές» του και είναι ιδιαίτερα αραιοκατοικημένο. Αυτό ίσως κάνει την εξερεύνησή του ελάχιστα πιο απαιτητική, αλλά σίγουρα ενδιαφέρουσα. Σε αυτή την εξόρμηση θα χρειαστείτε βεβαίως έναν καλό οδικό χάρτη, ακόμα και αν διαθέτετε ηλεκτρονικό σύστημα πλοήγησης (GPS), καθώς και έναν τυπικό πεζοπορικό εξοπλισμό, για να εξερευνήσετε από κοντά τις όμορφες εκπλήξεις του Ασέληνου Ορους.
ΣΤΑΣΗ ΠΡΩΤΗ: ΚΑΛΟΣΚΟΠΗ
 |
Φτάνοντας στην πλατεία του γραφικού χωριού του νομού Φωκίδας, μπορεί κανείς να αντιληφθεί αμέσως το λόγο που τον έφερε ώς εδώ. Φρέσκος δροσερός αέρας, με την ανεπαίσθητη μυρωδιά του καυσόξυλου να σου γαργαλάει τα ρουθούνια, ενώ μια πανδαισία χρωμάτων φανερώνεται όπου και να κοιτάξεις. Πολύς κόσμος προτιμά το βουνό αποκλειστικά το χειμώνα, αλλά το φθινόπωρο είναι κάτι το τελείως ξεχωριστό. Τα πλατύφυλλα δέντρα κρατούν για τελευταίες εβδομάδες τα φύλλα τους πριν από τον ερχομό του χειμώνα και μια απέραντη παλέτα αποχρώσεων του καφέ και του πράσινου πλημμυρίζει το τοπίο. Μια τυπική καθημερινή ημέρα στο κέντρο αυτού του μικρού χωριού είναι συνήθως ήσυχη, αλλά κάνοντας μια βόλτα γύρω από την πλατεία του, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι η Καλοσκοπή έχει έντονες μνήμες από την πολυτάραχη ιστορία της σύγχρονη Ελλάδας.
Ενα μνημείο του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, μια προτομή του Αρη Βελουχιώτη και ακριβώς δίπλα το Λαογραφικό Μουσείο, χτισμένο από τον βασιλιά Παύλο. Το 1944 το χωριό καταστράφηκε δύο φορές από τους Γερμανούς. Η έντονη ιστορική «δραστηριότητα» της περιοχής είχε ως αποτέλεσμα τη σχεδόν καθολική μετανάστευση των κατοίκων της προς την Αθήνα ή το εξωτερικό (κυρίως Αμερική και Αυστραλία) κάπου στη δεκαετία του '50. Τώρα, το χειμώνα παραμένουν λιγοστοί κάτοικοι (το δημοτικό σχολείο έκλεισε λόγω έλλειψης μαθητών το 1987), ενώ το καλοκαίρι, και κυρίως τον Αύγουστο, κατακλύζεται ξανά από κόσμο. Το Λαογραφικό Μουσείο δεσπόζει στο κέντρο του χωριού και μια σύντομη περιήγηση μπορεί εύκολα να σας μεταφέρει εικόνες από την εποχή που η Καλοσκοπή έσφυζε από δραστηριότητα. Τους καλοκαιρινούς μήνες είναι ανοικτό καθημερινά, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο πρέπει να κάνετε ένα τηλέφωνο (κ. Γιούλα Κυριαζή, T/22650-61.251) για να έρθουν να σας ανοίξουν.
Στην Καλοσκοπή μπορείτε επίσης να ενημερωθείτε και για την «Κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας», μια συλλογική δράση κατοίκων (και όχι μόνο) των γύρω χωριών που αντιτίθενται στην επικείμενη επέκταση των λατομείων βωξίτη στην περιοχή. Ηδη από τη διαδρομή μέχρι το χωριό είναι εύκολο να διαπιστώσετε πως κάποια μέρη του βουνού... λείπουν κυριολεκτικά! Σε όλη την περιοχή υπάρχει μια ένταση γύρω από το θέμα, το οποίο έχει πάρει το δρόμο των δικαστηρίων και αναμένονται εξελίξεις σύντομα, καθώς η Κίνηση έχει κάνει αίτηση ακύρωσης της απόφασης της επέκτασης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η Καλοσκοπή λόγω θέσης αποτελεί το καταλληλότερο σημείο για ποικίλες πεζοπορίες και αναβάσεις όλων των επιπέδων, από απλούς περιπάτους μέχρι απαιτητικές αναβάσεις:
- Από Κακοτράχη μέχρι Κεφαλόβρυσο: Υπέροχη διαδρομή περίπου 2 χιλιομέτρων μέσα σε πυκνή βλάστηση.
- Από Τσιρωναίικα μέχρι Αη Νικόλα: Η διαδρομή ξεκινάει από το τέλος του χωριού στη γειτονιά Καλοθανασαίικα. Συνεχίζει περνώντας από το πέτρινο γεφύρι και μετά μια ομαλή πορεία 40 λεπτών φτάνει στον Αη Νικόλα. Σε αυτή την τοποθεσία βρίσκονταν οι αμπελώνες των Καλοσκοπιτών, όπου, σύμφωνα με την παράδοση, κάθε χρόνο την ημέρα των Φώτων έθαβε κάθε οικογένεια στο αμπέλι της ένα μπουκάλι με αγιασμό για καλή σοδειά.
- Από το Στρογγυλό ώς το Μέγα Ρέμα και το χάνι Ζαγκανά: Μια όμορφη και ομαλή διαδρομή περίπου μισής ώρας μέχρι το παλιό πέτρινο γεφύρι στο Μέγα Ρέμα. Από εκεί ξεκινάει το μονοπάτι για το χάνι του Ζαγκανά. Το δεύτερο αυτό κομμάτι της διαδρομής είναι γύρω στα 45 λεπτά και θέλει λίγη προσοχή παραπάνω, καθώς σε κάποια σημεία το μονοπάτι χάνεται.
- Από Καλοσκοπή μέχρι την κορυφή Πυραμίδα (2.510 μ.): Η Καλοσκοπή αποτελεί το κλασικότερο σημείο ανάβασης της Γκιώνας. Είναι μια μεγάλη σε μήκος διαδρομή, που μπορεί να γίνει ανάλογα με τις αντοχές σε μία ή και δύο μέρες.
 |
Η διαδρομή είναι σχετικά ομαλή -μέτριας δυσκολίας- και δεν απαιτείται κάποιος ιδιαίτερος εξοπλισμός (σχοινιά, πιολέ, μποντριέ κ.λπ.), εκτός από ένα καλό ζευγάρι ορειβατικά παπούτσια. Ωστόσο, χρειάζεται κάποια σχετική εμπειρία στην ανάγνωση χάρτη, γιατί το πυκνό δίκτυο χωματόδρομων (έχουν φτιαχτεί για να εξυπηρετήσουν τα λατομεία βωξίτη) μπορεί πολύ εύκολα να σας μπερδέψει και να καταλήξετε χαμένοι κάπου μεταξύ Οίτης και Παρνασσού! Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής ώς την τοποθεσία Μνήματα μπορεί να επιταχυνθεί, καθώς είναι όλο πάνω στον δασικό δρόμο και μπορείτε να το κάνετε με το αυτοκίνητο. Εναλλακτικά, θα σας πάρει περίπου μιάμιση ώρα για να φτάσετε ώς εκεί με τα πόδια. Στη συνέχεια ακολουθείτε το καλά χαραγμένο μονοπάτι μέχρι το οροπέδιο της Βαθιάς Λάκκας στη βάση της κορυφής.
Αυτό το κομμάτι ξεκινάει με ένα απότομο ανέβασμα της πλαγιάς της Πλατυβούνας και συνεχίζει ανηφορίζοντας τη ράχη μέχρι τη Βαθιά Λάκκα. Η διαδρομή είναι μία - μιάμιση ώρα και πολλές φορές το μονοπάτι διασχίζεται από τους χωματόδρομους των λατομείων. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή για να ξαναβρίσκετε τη συνέχειά του. Στο οροπέδιο υπάρχει νερό και μπορεί να αποτελέσει κατάλληλο σημείο για κατασκήνωση. Από εκεί για να φτάσετε ώς την κορυφή ακολουθείτε το μονοπάτι που βγάζει ώς το διάσελο Πλατυβούνας - Πυραμίδας και σε περίπου 50΄ έχετε μπροστά σας το ανέβασμα της ράχης της Πυραμίδας. Είναι ένα ομαλό, αλλά μεγάλο σε μήκος ανέβασμα που θα σας πάρει μία με μιάμιση ώρα. Στο τέλος, όμως, θα σας ανταμείψει με μια μοναδική θέα από την υψηλότερη κορυφή της Ρούμελης!
ΣΤΑΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: ΣΥΚΙΑ
 |
Η Συκιά είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό σημείο προσέγγισης της Γκιώνας. Περπατώντας στα δρομάκια του χωριού, μπορεί κανείς να απολαύσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του και να αφεθεί στην πανέμορφη θέα του. Γεωγραφικά, βρίσκεται απέναντι από την Καλοσκοπή και η διαδρομή μέχρι εκεί είναι πανέμορφη και γεμάτη ευχάριστες εκπλήξεις που δημιουργούν τα τρεχούμενα νερά. Φτάνοντας στο χωριό, μας καταλαμβάνει δέος από τη θέα της Πλάκας της Συκιάς. Λίγο πιο πάνω από τα όρια του χωριού ξεκινάει ένας απότομος κοφτός ορεινός όγκος συνολικής υψομετρικής διαφοράς ούτε λίγο ούτε πολύ 1.000 μέτρων! Είναι η πιο μεγάλη συνεχόμενη αναρριχητική ορθοπλαγιά των Βαλκανίων και πόλος έλξης για πλήθος επίδοξων αναρριχητών.
Υπάρχουν αρκετές αναρριχητικές διαδρομές όλων των επιπέδων και η πλήρης ανάβασή της απαιτεί, λόγω του μήκους της, μία διανυκτέρευση στα μισά της διαδρομής. Για να καλυφθούν οι ανάγκες των αναρριχητών και των ορειβατών, στη θέση Λάκκα Καρβούνη έχει χτιστεί κέντρο υποδοχής χωρητικότητας 20 κλινών και λειτουργεί υπό την ευθύνη του Πεζοπορικού Ομίλου Αθηνών, ενώ στη Συκιά λειτουργεί αναρριχητικό κέντρο. Αν η ιδέα της Πλάκας σάς τρομάζει, μπορείτε να κάνετε εναλλακτικά μικρές πεζοπορικές διαδρομές γύρω από το χωριό ή και ανάβαση ώς την κορυφή της Γκιώνας.
- Από Συκιά μέχρι Ζωοδόχο Πηγή: Ο όγκος της Πλάκας είναι γεμάτος σπηλιές και μερικές από αυτές έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής έχει κτιστεί σε μία από αυτές. Για να φτάσετε ώς εκεί, στην έξοδο του χωριού κάνετε μια παράκαμψη δεξιά στο δρόμο που έρχεται από Λιδορίκι. Μετά από μια σύντομη διαδρομή περίπου δύο χιλιομέτρων σε χωματόδρομο, θα βρεθείτε μπροστά σε ένα πανέμορφο σπήλαιο στο εσωτερικό του οποίου έχει κτιστεί το εξωκλήσι. Πίσω από το ιερό του θα βρείτε μια λίμνη μικρού βάθους όπου λέγεται πως είχε βρεθεί η εικόνα της Παναγίας.
- Από Συκιά μέχρι Βαθιά Λάκκα - Πυραμίδα: Μια δεύτερη λιγότερο δημοφιλής διαδρομή για την Πυραμίδα, την κορυφή της Γκιώνας, ξεκινάει από τη Συκιά. Είναι αρκετά πιο απαιτητική από τη διαδρομή της Καλοσκοπής και προϋποθέτει σχετική οικειότητα με την ορειβασία. Ξεκινώντας από το πάρκινγκ του χωριού, το μονοπάτι μπαίνει στη χαράδρα που κατεβαίνει από τα βορειοανατολικά και κρατάει σταθερή πορεία στην αριστερή πλευρά της, έχοντας απέναντι την Πλάκα. Μετά από περίπου δυόμισι ώρες μάλλον επίπονης ανάβασης φτάνετε στο οροπέδιο του Λάζου. Εδώ υπάρχει νερό και δυνατότητα κατασκήνωσης, αν βλέπετε πως δεν έχετε άλλες αντοχές για την επόμενη ανάβαση. Στην άκρη του οροπεδίου συνεχίζει το μονοπάτι με κατεύθυνση βορειοανατολική μέσα στην κοίτη του ρέματος. Είναι ένα όχι και τόσο ομαλό μονοπάτι, που στο τέλος βγάζει στο διάσελο Μπότσικας - Πύργου βόρεια της Βαθιάς Λάκκας. Από εκεί μπορείτε να ακολουθήσετε τη διαδρομή για την Πυραμίδα όπως ακριβώς περιγράφεται στη διαδρομή Καλοσκοπή - Πυραμίδα. Αν θελήσετε να κάνετε όλη την ανάβαση σε μία ημέρα, τότε ξεκινήστε πολύ νωρίς το πρωί για να προλάβετε, καθώς η ανάβαση στην Πυραμίδα από Συκιά διαρκεί το λιγότερο πέντε με έξι ώρες.
Να σημειωθεί ότι το φθινόπωρο ο καιρός είναι ευμετάβλητος και, πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε διαδρομή, πρέπει να είστε κατάλληλα εξοπλισμένοι για κάθε απρόοπτο. Ο περίπατος στο βουνό, ακόμα και ο φαινομενικά πιο εύκολος, μπορεί να κρύβει μεγάλους κινδύνους. Επίσης, αποφύγετε να πραγματοποιήσετε διαδρομές που είναι πέρα από τις δυνατότητές σας. Ενας οδηγός βουνού ή έστω ένας πεπειραμένος ορειβάτης μπορεί να σας βοηθήσει να χαρείτε την περιπλάνησή σας πολύ περισσότερο.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Στην Γκιώνα θα ήταν καλύτερο να μεταβείτε με το δικό σας όχημα, καθώς τα δρομολόγια των τοπικών συγκοινωνιών είναι ιδιαίτερα αραιά. Συγκεκριμένα:
Με αυτοκίνητο: Στο 200ό χιλιόμετρο της Νέας Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας, μετά τις Θερμοπύλες, ακολουθήστε τον οδικό άξονα προς Αμφισσα και στο 51ο χιλιόμετρο, περνώντας από Γραβιά, ακολουθήστε το δρόμο που υπάρχει δεξιά. Σε 15 χιλιόμετρα είστε στην είσοδο της Καλοσκοπής. Σε αρκετά σημεία υπάρχει και η αντίστοιχη σήμανση.
Με τρένο: Ο πλησιέστερος σταθμός είναι του Μπράλου. Από εκεί πρέπει να πάρετε ταξί για μια διαδρομή περίπου 30 λεπτών.
Με ΚΤΕΛ: Για να πάτε ώς την Καλοσκοπή ή τη Συκιά, πρέπει να φτάσετε πρώτα ώς τη Λαμία ή την Αμφισσα. Από εκεί μπορείτε να αλλάξετε λεωφορείο, αλλά πρώτα ελέγξτε τα δρομολόγια τηλεφωνικά για να μη βρεθείτε προ εκπλήξεων (ΚΤΕΛ Αμφισσας T/2650-28।226, ΚΤΕΛ Λαμίας T/22650-63.276)
Πηγή
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_09/11/2009_३०६७९४Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
