Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΦΑΕΘΟΝΤΑ, ΙΔΜΩΝΑ, ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΗΝ …ΣΕΛΗΝΗ!!!





















Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να ερευνά κανείς μέσα από τα αρχαία, ακόμη περισσότερο από τα πανάρχαια κείμενα των ελλήνων συγγραφέων, και να ανακαλύπτει πτυχές που ούτε καν είχαν περάσει από το μυαλό του ακόμη και ως την πιο απίθανη θεωρία!!!

Και μέσα από αυτή την ανακάλυψη αντιλαμβάνεται πόσο σπουδαία είναι η γνώση της προϊστορίας μας, η γνώση του ποιες είναι οι ρίζες μας, η γνώση της προέλευσή μας…


Η θεωρία ενός πολιτισμού τεράστιου, ενός πολιτισμού τόσο εξελιγμένου από κάθε άποψη, στα χρόνια της απώτατης προϊστορίας, είναι η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί ένας καλός ερευνητής και θα ξεκινήσει το ταξίδι της πραγματικής ανακάλυψης!!! Το ταξίδι που επιφυλάσσει τόσες συγκινήσεις μέσα από την μαγεία του άγνωστου που μας γνωστοποιείται αίφνης με την πιο σπουδαία του μορφή. Αυτή της προσφοράς, γιατί για κάτι τέτοιο πρόκειται,της Γνώσης…

Είδαμε τον Φαέθοντα να παρουσιάζεται μπροστά μας μέσα από τα κείμενα όχι των δικών μας συγγραφέων αλλά και άλλων λαών, κυρίως της Μέσης Ανατολής, ως ένας αστροναύτης, τον Ίδμωνα, τον Διόνυσο-Ήλιο αλλά και τον Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή, να ακολουθούν με την ίδια αστραφτερή λάμψη τις πορείες των άστρων, να διασχίζουν τα πλανητικά συστήματα και να πλησιάζουν τον γεννήτορα, ζωοδότη Ήλιο!!!

Ο Ηρακλής που έχει μείνει στην παράδοση τόσο την ελληνική όσο και αυτή άλλων λαών, ως ένας από τους μεγαλύτερους ημιθέους που πραγματοποίησε άθλους τεράστιας σημασίας, περνά στην συμβολική γνωστική θεώρηση ως η πλευρά εκείνη του ανθρώπου που μπορεί να επιτύχει ακόμη και θαύματα!!! Πράγματα που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες, όχι γιατί κάτι άλλο μεσολάβησε γι’ αυτό αλλά απλούστατα γιατί γνώρισε, νόησε το ποιος είναι και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πάνω στην χθόνα. Γνώρισε… Νόησε… Και επέτυχε !!!

«…Ο Γκιλγκαμές είπε στον Ενκιτού: « Κοίταξε εκεί κάτω την γη. Φαίνεται από εδώ σαν ένας κήπος, και οι θάλασσές της σαν μία γούρνα γεμάτη νερό…». (« Έπος Γιγλαμές», και « Αναμνήσεις από το μέλλον» Έριχ Φον Νταίνικεν).

Ο συσχετισμός του Ηρακλή-Αιγαίων-Βριάρεως με τον Γκιλγκαμές τον ήρωα των Σουμερίων, έχει την δική της σημασία και αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται μέσα από την Μεσανατολική παράδοση. Η απεικόνιση του Γκιλγκαμές είναι απόλυτα ίδια με αυτή του Ηρακλή και προσδιορίζεται κυρίως στα δυο χαρακτηριστικά του ήρωα, την λεοντή και το ρόπαλο. Είναι αυτό που παραπάνω ανέφερα και έχει να κάνει με την πορεία του ανθρώπου μέσα από τις δοκιμασίες στο ποθητό αποτέλεσμα της επιτυχούς κατάληξης της γνώσης…

Οι Σουμερικές επιγραφές τον παρουσιάζουν μαζί με τον σύντροφό του Ενκιτού να ακολουθούν τον δρόμο προς τους θεούς… «…Γυρίστε πίσω. Γιατί κανείς θνητός δεν μπορεί να ανεβεί εκεί που κατοικούν οι Θεοί…», τους είπε μία φωνή. Αυτή η αναφορά που υπάρχει πάνω στις πλάκες των Σουμερικών επιγραφών δείχνει περίτρανα το μέγεθος της προσπάθειας του ημιθέου να περάσει τα χθόνια και να βρεθεί στο « καθ’ ομοίωση»… Αλλά πέρα από την συμβολική υπάρχει και η θεωρεία της ύπαρξης του μεγαλειώδους πολιτισμού που χάθηκε. Εκεί οι αστροναύτες της εποχής ανακαλύπτουν, εξερευνούν και αφήνουν πίσω τα σημάδια της επίσκεψής τους.

« …Άτρωτος ίστατο μούνος … κατάσκια κύκλα Σελήνης και φλόγα πορφυρέουσα υπό Ζοφοδέι κόνω… και πάταγον βρονταίον αρρασομένων νεφελάων, αιθέριον μύκημα και αστράφτοντα κομήτην… έμπειρον άλμα κεραυνού, τοία παρ’ ουρανίοις δεδαημένος έργα θεαίνης, ίστατον θαρσιέσαν έχων φρένα…», (Νόνος, «Διονυσιακά, τόμος Β΄ βιβλίο 38ο σελ. 30-40 «Φαέθοντος Μοίρα»).

Αναφέρει για τον Ίδμωνα, ο Νόνος, λέγοντας ότι οι γύρω από την Σελήνη κύκλοι, το αθέατο μέρος της οι πορφυρές της φλόγες που περιέζωναν το άρμα του Ίδμωνα κατά την πτήση του προς τα άστρα, η διάσπαση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η παρομοίωση του άρματός του με απαστράπτοντα κομήτη, το άλμα του κεραυνού με τον οποίο προσονομάζει ο Νόνος την εκτίναξη του πυραύλου του Ίδμωνα κ.λ.π. όλα αυτά τα στοιχεία μας παραπέμπουν αναπόφευκτα και απολύτως φυσιολογικά στα στοιχεία εκτόξευσης των πυραύλων του διαστήματος της σύγχρονης εποχής μας…

Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε τα παρακάτω από το βιβλίο του ερευνητή Don Wilson στο βιβλίο του « Τα μυστικά της Σελήνης», όπου γίνεται αναφορά για τα σημάδια τα οποία είδαν επανδρωμένα και μη, διαστημόπλοια τόσο των Αμερικανών όσο και των Ρώσων. Λέει σχετικά:

« … Το μη επανδρωμένο Ρωσικό διαστημόπλοιο « Λούνα 2», που προσεδαφίστηκε στην Σελήνη στην περιοχή της θάλασσας των καταιγίδων στις 4 Φεβρουαρίου 1966, τράβηξε μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες με πυργοειδείς κατασκευές τοποθετημένες σε ευθεία γραμμή στην επιφάνεια της Σελήνης. Μήπως οι κατασκευές αυτές σημειώνουν σταθμούς προσγείωσης διαστημοπλοίων προερχομένων από κάποιο εξωγήινο πολιτισμό; …».

Ακόμη κάνει αναφορά για την αποκάλυψη από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο των Αμερικανών, « Όρμπιτερ 2», για κατασκευές σε σχήμα οβελίσκου, σαν τους οβελίσκους της Αιγύπτου, στην περιοχή της θάλασσας της Γαλήνης, που φωτογράφησε το πλήρωμα του διαστημοπλοίου από ύψος 29 μιλίων στις 20 Νοεμβρίου 1966. Οι διαπιστώσεις αυτές και του Ρωσικού και του αμερικανικού διαστημοπλοίου, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι κατασκευές αυτές μπορούν να αποτελούν ουσιαστικές αποδείξεις για επίσκεψη νοημόνων όντων στην Σελήνη. Γιατί οι υπεύθυνοι του κέντρου εκτόξευσης διαστημοπλοίων της Αμερικανικής ΝΑΣΑ κράτησε τις διαπιστώσεις αυτές μυστικές;

Αναρωτιέται ο ερευνητής Wilson, αλλά νομίζω πως και ο καθένας από εμάς μπορεί να αναρωτηθεί όχι μόνο γι’ αυτές τις διαπιστώσεις αλλά και για τόσα άλλα όπως και για το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την διακοπή της απ’ ευθείας μετάδοσης της προσσελήνωσης των αμερικανών στον δορυφόρο της γης, το καλοκαίρι του 1969, και που αυτή έγινε όταν ακούστηκαν κάποια επιφωνήματα έκπληξης από τους αμερικανούς αστροναύτες. Τι είδαν άραγε; Μήπως τα σημάδια από τις επισκέψεις των αστροναυτών Φαέθοντα, Ίδμωνα, Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή; Από εκείνη την απώτατη προϊστορική εποχή; !!! Ποιος ξέρει… Οι απαντήσεις πάντως είναι μέσα στα αρχαία κείμενα και για εκείνον που θέλει να τις βρει είναι αρκετά …ορατές!!!







Πηγή
http://oeaf.blogspot.com/2011/07/blog-post_25.html
Διαβάστε περισσότερα...

Η λεηλασία των αρχαιοτήτων μας από τους Ευρωπαίους





Tα ελγίνεια μάρμαρα (γλυπτά του Παρθενώνα), για τα οποία γίνεται λόγος δεκαετίες τώρα, είναι ελαχιστότατα μπροστά στα τόσα μνημεία και τις αμέτρητες αρχαιότητες που άρπαξαν και κατέστρεψαν κατά καιρούς οι Ευρωπαίοι και κυρίως στη διάρκεια της τουρκοκρατίας.


Στο διάστημα 1723-1774, βασιλιάς της Γαλλίας ήταν ο Λουδοβίκος 15ος. Το 1730 ο βασιλικός βιβλιοθηκάριος αββάς Fourmont ήρθε στην Πελοπόννησο ως απεσταλμένος του Λουδοβίκου για να συλλέξει αρχαιότητες. Οι έρευνές του στράφηκαν κυρίως στον χώρο της αρχαίας Σπάρτης. Για το θέμα αυτό έγραψε σε ένα φίλο του:


«Τα ισοπέδωσα όλα, τα ξεθεμελίωσα όλα. Από την μεγάλη αυτή πόλη δεν έμεινε λίθος επί λίθου. Εδώ και ένα μήνα συνεργεία από 30 και μερικές φορές 40 ή 60 εργάτες γκρεμίζουν, καταστρέφουν, εξολοθρεύουν τη Σπάρτη. Αυτή τη στιγμή είμαι απασχολημένος με την τελευταία καταστροφή της. Έψαξα να βρω τις αρχαίες πόλεις αυτής της χώρας και κατέστρεψα μερικές. Γκρεμίζοντας ναούς και τείχη, μην αφήνοντας λίθον επί λίθου, θα κάνω αγνώριστο αυτόν τον τόπο. Αλλά εγώ τουλάχιστον ξέρω πώς να τον αναγνωρίσω. Τώρα ασχολούμαι με την καταστροφή του Απόλλωνος στις Αμύκλες (περιοχή Σπάρτης). Βρίσκω κάθε μέρα θαυμαστά πράγματα. Δεν μετανοιώνω. Θα καταστρέψω και άλλους ναούς αν με αφήσουν»!..

Το 1806, όταν ήρθε στο χώρο αυτό ο Σατωβριάν και έψαχνε να βρει την αρχαία Σπάρτη δεν ευρήκε ούτε σημάδι από την πόλη του Λυκούργου και του Λεωνίδα. Όταν ρώτησε τους ντόπιους κατοίκους ούτε κι αυτοί γνώριζαν πού βρισκότανε η αρχαία Σπάρτη. Είχαν φροντίσει γι' αυτό οι Γάλλοι, οι πιο πολιτισμένοι Ευρωπαίοι. Γι' αυτό και ο Σατωβριάν απογοητευμένος ανέβηκε σε ένα βράχο και φώναξε: Λεωνίδα, Λεωνίδα, Λεωνίδα!.. Εκαλούσε την ηρωική ψυχή του Λεωνίδα να αναστήσει την ένδοξη Σπάρτη.

Το 1788 ο πρεσβευτής της Γαλλίας στην Κων/πολη εφοδιασμένος με τουρκική άδεια επιχειρεί να αποσπάσει γλυπτά από τον Παρθενώνα. Προκάλεσε μόνον φθορές, αλλά δεν τα κατάφερε. Κομμάτιασε μόνον μία μετόπη. Οι συνεργάτες του Γάλλου πρεσβευτή σχεδίαζαν αργότερα την μεταφορά ολόκληρου του Θησείου, αλλά, ευτυχώς, δεν πρόλαβαν.

Η μεταφορά του διεθνώς γνωστού αγάλματος «Αφροδίτη της Μήλου», που σήμερα βρίσκεται στο Λούβρο (Παρίσι), 23 Μαΐου 1820: «Το άγαλμα μεταφέρθηκε στο γιαλό του νησιού. Αν από θαύμα ζωντάνευε η θεά θα έκλαιγε πικρά καθώς την έσερναν στα βράχια, την αναποδογύριζαν και την κατρακυλούσαν άνθρωποι σε έξαλλη κατάσταση. Παραλίγο να γκρεμισθεί στην θάλασσα. Ακολούθησε πανδαιμόνιο γύρω από το κασόνι που την μετέφεραν. Οι Έλληνες δεν ήθελαν να το δώσουν. Ο κυβερνήτης του πολεμικού πλοίου κραύγασε στους ναύτες να ρίξουν το κασόνι στη λέμβο. Τότε άρχισε η μάχη. Σπαθιά και ρόπαλα ανέμισαν. Ο παπάς του νησιού δέχθηκε πολλά χτυπήματα στο κεφάλι και τη ράχη. Το ίδιο και οι Έλληνες που ζητούσαν βοήθεια από τον Θεό και αγωνίζονταν. Ο πρόξενος της Γαλλίας πολεμούσε καλά κρατώντας στο ένα χέρι σπαθί και στο άλλο ρόπαλο. Οι ναύτες τραβολογούσαν το κασόνι που χτυπιόταν δεξιά-αριστερά. Τότε, σ' αυτήν τη μεταφορά έχασε η Αφροδίτη το αριστερό της χέρι, που βλέπομε σήμερα κομμένο.». Αργότερα έσπασε και το άλλο χέρι.
Λίγο πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε μετακίνηση της Αφροδίτης σε άλλη θέση. Όταν σήκωσαν το άγαλμα ανακαλύφθηκε πάνω στο βάθρο ένα κομμάτι χαρτί κιτρινισμένο από τον χρόνο, το οποίο έγραφε το εξής:

«Στην λατρευτή μου Αφροδίτη της Μήλου επαναλαμβάνω με πόνο τα λόγια του Δροσίνη. Και στη συνέχεια ήταν γραμμένο ολόκληρο το ποίημα του Δροσίνη για την Αφροδίτη. Υπογραφή στο σημείωμα: «Με πόνο. Βεατρίκη Κώττα, ετών 12». Η ανεύρεση του σημειώματος αυτού και ο τρόπος της εκφράσεως των αισθημάτων της νεαρής Ελληνίδας έκαμαν τότε ζωηρότατη εντύπωση στο Παρίσι. Ο γαλλικός τύπος και το ραδιόφωνο του Παρισιού ασχολήθηκαν επανειλημμένα. Το σημείωμα τοποθετήθηκε σε μια γυάλινη θήκη και κατατέθηκε στα αρχεία του Λούβρου.
Ο Ιταλός Κορνήλιο Μάγνι γράφει το 1674 ότι «Όσοι ξένοι δεν μπορούσαν να μεταφέρουν τα μεγάλα αγάλματα, τους έκοβαν τα κεφάλια. Τα προώριζαν για τα σαλόνια και τα γραφεία των μεγιστάνων και φιλότεχνων της Ιταλίας - Γαλλίας - Ισπανίας - Γερμανίας».
Ο San Gallo κράτησε για τον εαυτό του την κεφαλή της Νίκης από το δυτικό αέτωμα του Παρθενώνα.

Ο Δανός λοχαγός Hartmand απέσπασε δύο κεφάλια από την μετόπη.
Κάθε ξένος που επισκεπτόταν την Ελλάδα, τα πληρώματα κάθε πολεμικού πλοίου που επισκέπτονταν κάποιο νησί ή κάποιο άλλο λιμάνι, ή τουρίστες που επισκέπτονταν τα αρχαία μας, αποσπούσαν κάποιο κομμάτι σαν σουβενίρ. Ο ακόλουθος της αγγλικής πρεσβείας στην Κων/πολη Ουίλλιαμ Τάρνερ συνήθιζε, όπως αφηγείται ο ίδιος, να τσακίζει τις μύτες των αρχαίων αγαλμάτων και να τις παίρνει για σουβενίρ (χαρακτηριστικό ψυχοπάθειας).
Όταν ο Έλγιν άρπαζε τα γλυπτά του Παρθενώνα, την ίδια ώρα ο Εδουάρδος Κλαρκ έκλεβε το μεγάλο άγαλμα της Δήμητρας από την Ελευσίνα.
Οι Ιταλοί έγδυσαν σχεδόν ολόκληρες περιοχές με αρχαία από την Μακεδονία.
Άλλοι Γάλλοι σάρωσαν όλη την Πελοπόννησο και έκλεψαν το άγαλμα του Διός (Ολυμπία).
Οι ευγενείς των ιταλικών πόλεων έχτιζαν τα παλάτια τους με μάρμαρα αρχαίων αρχιτεκτονημάτων της Αθήνας.
Ο Γερμανός Ρούντολφ Φον Σούχεν που πέρασε από την Αθήνα γράφει ότι: «Ολόκληρη η Γένοβα ήταν χτισμένη με μάρμαρα και κίονες από την Αθήνα.».
Στην λεηλασία των ελληνικών αρχαιοτήτων διακρίθηκαν τον 16ο και 17ον αιώνα οι ζάπλουτοι αριστοκράτες της Φλωρεντίας. Υπήρχε μεγάλη, τεράστια ζήτηση στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Εστεμμένοι και κροίσοι φιλοδοξούν να στολίσουν τους κήπους και τα ανάκτορά τους με ελληνικά γλυπτά όπως έκαναν και οι Ρωμαίοι μερικούς αιώνες πριν. Συχνότατα το εμπόριο αρχαιοκαπηλείας γινότανε μεταξύ των διπλωματών στην Ελλάδα και των αγοραστών ή των Τούρκων πασάδων και των αγοραστών.
Τον 17ον αιώνα ένας λόγιος έγραψε: "Τον 17ο αιώνα ένας Άγγλος πλούσιος φεουδάρχης και ο πανίσχυρος δούκας του Μπάκινχαμ μεταφύτεψαν την Ελλάδα στην Αγγλία. Ακολουθούν οι Γάλλοι, οι Αυστριακοί και άλλοι με κάθε είδους έργα τέχνης που εύρισκαν στην υποδουλωμένη Ελλάδα."
Στο Μουσείο «Ερμιτάζ - Αγία Πετρούπολη» οι ελληνικοί θησαυροί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
Η πρώτη περιλαμβάνει έργα τέχνης που βρέθηκαν στη μητροπολιτική Ελλάδα, στην Ιωνία και στην Κάτω Ιταλία και μεταφέρθηκαν στην Αγία Πετρούπολη, καθώς και ρωμαϊκά αντίγραφα ελληνικών αρχαιοτήτων.
Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τις αρχαιότητες που προέρχονται από τις παρευξείνιες χώρες, όπου άνθισαν οι ελληνικές αποικίες από τους Αρχαϊκούς Χρόνους. Πρόκειται ασφαλώς για εκφάνσεις της ελληνικής τέχνης, όπως συνάγεται από το θεματολόγιο, την τυπολογία και την τεχνική κατασκευής των αντικειμένων αυτών.
Αν συνυπολογίσουμε τους ελληνικούς θησαυρούς που υπάρχουν σε όλα τα μουσεία του κόσμου φθάνομε σε αστρονομικούς αριθμούς.
Αθανάσιος Δέμος
Πηγή: ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

Πηγή
http://www.eglimatikotita.gr/2011/07/blog-post_4876.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+http%2Feglimatikotitablogspotcom+%28%CE%95%CE%93%CE%9A%CE%9B%CE%97%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%91%29
Διαβάστε περισσότερα...

Αδύνατο το ταξίδι στον χρόνο

Ομάδα φυσικών βάζει τέλος στην επιθυμία του ανθρώπου για «βόλτες» στον χωροχρόνο


Παρίσι
Ομάδα φυσικών από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Χονγκ Κονγκ υποστηρίζει πώς τίποτε δεν μπορεί να ταξιδέψει με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός. Αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι τα ταξίδια στον χρόνο είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν αφού για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να αναπτυχθούν ταχύτητες μεγαλύτερες από εκείνη του φωτός.

Ο ΚΟΚ του Σύμπαντος

Οι ερευνητές απέδειξαν πώς ούτε ένα μεμονωμένο φωτόνιο ούτε μια δέσμη φωτός, δεν μπορούν να κινηθούν με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός «υπακούοντας» έτσι στην θεωρία του Αϊνστάιν.

«Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι η ταχύτητα του φωτός είναι είναι ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας του σύμπαντος ή με πιο απλά λόγια: τίποτε δεν μπορεί να τρέξει ταχύτερα από το φως. Η ερευνητική ομάδα υπό τον καθηγητή Ντιού Σένγκβανγκ απέδειξε ότι ένα φωτόνιο, που αποτελεί την θεμελιώδη κβαντική δομή του φωτός, υπακούει στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα»
αναφέρει σε ανακοίνωση του το πανεπιστήμιο.

Το ταξίδι στο χρόνο


Θεωρητικώς αν ένα σήμα σταλεί με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός, θα ταξιδέψει πίσω στον χρόνο. Η πιθανότητα αυτή απέκτησε νέο ενδιαφέρον κατά την τελευταία δεκαετία, με διάφορους ερευνητές να πειραματίζονται με οπτικούς παλμούς που μπορούσαν να ταξιδέψουν στις λεγόμενες «υπερ-φωτεινές ταχύτητες διάδοσης» - που μπορούσαν δηλαδή να κινηθούν ταχύτερα από το φως.

Αποδείχθηκε ότι οι παρατηρήσεις που έγιναν με αυτούς τους παλμούς δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα οπτικό φαινόμενο αλλά πολλοί επιστήμονες επέμειναν στην δυνατότητα χρονικών ταξιδιών ευελπιστώντας ότι ένα μεμονωμένο φωτόνιο θα μπορούσε να τρέξει ταχύτερα από το φως.

Τα πειράματα

Οι ερευνητές στο Χονγκ Κονγκ θέλησαν να βάλουν ένα τέλος σε αυτό το ζήτημα και για τον λόγο αυτό αποφάσισαν για πρώτη φορά να μετρήσουν την μεγαλύτερη (τελική) ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει ένα φωτόνιο. Τα πειράματα έδειξαν ότι ένα φωτόνιο δεν μπορεί να ξεπεράσει την ταχύτητα c, του φωτός στο κενό.

«Η μελέτη επιβεβαιώνει την θεωρία του Αϊνστάιν για την αιτιότητα, αφού ένα φαινόμενο δεν μπορεί να προηγείται της αιτίας του. Τα ευρήματα της μελέτης μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους στον τομέα της μετάδοσης πληροφοριών και ειδικά στην κβαντική πληροφορική» αναφέρεται στην ανακοίνωση.


Πηγή
http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=412577
Διαβάστε περισσότερα...

Βρέθηκε το μποζόνιο Χιγκς;

Τα δύο κορυφαία ερευνητικά ιδρύματα Φυσικής στον κόσμο υποστηρίζουν ότι (ίσως) εντόπισαν το "σωματίδιο του Θεού"














Λονδίνο

Το μυστηριώδες μποζόνιο Χιγκς βρίσκεται τα τελευταία 24ωρα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος στην επιστημονική κοινότητα αφού σε μεγάλο συνέδριο που γίνεται στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας τα στελέχη του CERN αλλά και του Fermilab ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν τα ίχνη του. Η ανακάλυψη του σωματίδιου που θεωρείται ως το Ιερό Δισκοπότηρο της Φυσικής θα λύσει τον γρίφο για την ύπαρξη της μάζας στην ύλη.

Την αρχή έκαναν τα στελέχη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) που ανακοίνωσαν ότι στο πλαίσιο του πειράματος "Άτλας" εμφανίστηκαν ενδείξεις που πιθανότατα οδηγούν στο μποζόνιο Χιγκς. Στην συνέχεια τα στελέχη του Εθνικού Εργαστηρίου Επιταχυντών των Ηνωμένων Πολιτειών (Fermilab) ανακοίνωσαν ότι και στα δικά τους πειράματα με τον επιταχυντή Tevatron εντοπίστηκαν ανάλογες ενδείξεις.

To Μποζόνιο Χιγκς

Το σωματίδιο πήρε το όνομά του από τον Βρετανό επιστήμονα Πίτερ Χιγκς που ήταν ο πρώτος που μίλησε για αυτό πριν από 45 χρόνια. Aποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της σωματιδιακής Φυσικής αφού καλύψει το κενό στις θεωρίες για την ύπαρξη της μάζας στην ύλη.

Το μποζόνιο Χιγκς είναι το μόνο από τα σωματίδια του Καθιερωμένου Μοντέλου που εξακολουθεί να διαφεύγει από τα όργανα παρατήρησης των ερευνητών. Αυτό συμβαίνει γιατί, σύμφωνα με τη θεωρία, εμφανίζεται μόνο σε εξαιρετικά υψηλές ενέργειες σαν αυτές που παρήχθησαν αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Στα πειράματα που γίνονται με τον γιγάντιο επιταχυντή LHC στο CERN καθώς και με τον επιταχυντή Tevatron στο Fermilab γίνονται συνεχώς προσπάθειες αναδημιουργίας των συνθηκών που επικράτησαν όταν συνέβη η Μεγάλη Έκρηξη. Όπως είναι ευνόητο τα τελευταία χρόνια τα δύο ιδρύματα έχουν επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου για το ποιό θα καταφέρει να ανακοινώσει πρώτο την μεγάλη ανακάλυψη.

Τα πειράματα

Το πείραμα «Άτλας» αποτελεί ένα από τα δυο «πολυπειράματα» που διεξάγονται στον LHC για τον εντοπισμό του μποζονίου Χιγκς και περισσότεροι από 3.000 ερευνητές εργάζονται σε αυτό. O Tevatron είναι ένας κυκλικός επιταχυντής σωματιδίων με συνολικό μήκος 6,8 χλμ και είναι ο πρώτος ισχυρός επιταχυντής που έκανε την εμφάνιση του, αφού λειτούργησε για πρώτη φορά πριν από 28 χρόνια. Έκτοτε έχει υποστεί συνεχείς αναβαθμίσεις ώστε να μπορεί να εκτελεί πολύπλοκα και απαιτητικά πειράματα όπως αυτό της αναζήτησης του μποζονίου Χιγκς.

Αν τελικά οι ενδείξεις που ανακοινώθηκαν τα τελευταία 24ωρα δεν μετουσιωθούν σε αποδείξεις οι ερευνητές θα συνεχίσουν την αναζήτηση του μποζονίου Χιγκς για αρκετούς μήνες. «Αν το μποζόνιο Χιγκς υπάρχει, το αργότερο μέχρι το τέλος του 2012 θα το έχουμε εντοπίσει. Αλλά αν τελικά δεν εντοπιστεί το συγκεκριμένο σωματίδιο αυτό δεν θα είναι μια αποτυχία, το αντίθετο θα έλεγα. Αν δεν εντοπιστεί μέχρι τότε αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει και έτσι θα πρέπει να αναζητήσουμε κάτι άλλο που να εξηγεί την ύπαρξη της μάζας στην ύλη» έχει αναφέρει σε πρόσφατη δήλωση του ο Ρολφ-Ντίτερ Χόιερ, γενικός διευθυντής του CERN.


Πηγή
http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=412536
Διαβάστε περισσότερα...