Συγκλονιστική μαρτυρία! "Η εφορία μου πήρε το μισθό απο την τράπεζα"

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο αγανακτισμένος πολίτης, η εφορία κατέσχεσε τμήμα του μισθού του από τον τραπεζικό του λογαριασμό και μάλιστα χωρίς καμία προειδοποίηση.

Συγκλονίζει η μαρτυρία του κ. Θ. Καμζόλα, πατέρα 4 παιδιών, στο ΣΚΑΙ και στην εκομπή του Νίκου Ευαγγελάτου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η επιχείρηση που διατηρούσε έκλεισε λόγω κρίσης αφήνοντας κάποια χρέη στην εφορία ύψους περίπου 25.000 ευρώ.  Ο ίδιος ζήτησε διακανονισμό παρουσιάζοντας τα οικονομικά του στοιχεία και λέγοντας ότι είναι σε θέση να καταβάλει στην εφορία προκειμένου να ξεχρεώσει το ποσό των 250 ευρώ το μήνα. Ωστόσο η εφορία δε δεχτηκε αυτό το ποσό, αντιθέτως του ζήτησε να πληρώνει 1.500 ευρώ το μήνα.

Λίγο καιρό μετά, κι ενώ εργάζεται πλέον ως οδηγός σε σχολείο, με μηνιαίο μισθό 540 ευρώ, άναυδος συνειδητοποιεί ότι η εφορία έχει “βάλει χέρι” στις καταθέσεις του, που δεν είναι άλλες παρά μόνον ο μισθός του! Δηλαδή, η εφορία προχώρησε σε κατάσχεση 260 ευρώ από το σύνολο των 540 ευρώ που περιείχε ο τραπεζικός του λογαριασμός, χωρίς καν να έχει προηγηθεί καμία σχετική ενημέρωση.

Ο αγανακτισμένος πολίτης, ομολογεί μάλιστα πως πρόκειται να ψηφίσει Χρυσή Αυγή για να τιμωρήσει το πολιτικό σύστημα που απροειδοποίητα βάζει χέρι στον χαμηλό μισθό του, αν και οι Γερμανοί σκότωσαν τον παππού του. Σύμφωνα με τον ίδιο η ψήφος του είναι το μόνο όπλο που έχει και η απελπισία του τον οδηγεί τα άκρα.

Δείτε τη συγκλονιστική μαρτυρία - ντοκουμέντο












Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Πότε οι ήρεμοι άνθρωποι γίνονται βίαιοι;

Όλο και πληθαίνουν τα περιστατικά βίας που ασκούν καθημερινοί,ήρεμοι άνθρωποι. Χωρίς κάποια ψυχοπαθολογική αιτία να κρύβεται από πίσω φιλήσυχα άτομα καταφεύγουν σε επιθετικές συμπεριφορές κι ακραίες καταστάσεις. Πότε και για ποιούς λόγους εκδηλώνεται μια τέτοια βία των "φυσιολογικών" ανθρώπων; Υπάρχουν λύσεις;

Υπάρχουν οι εξής βασικές προϋποθέσεις που παράγουν βίαιες τάσεις στον άνθρωπο:

- η συσσώρευση του στρες από γεγονότα που δεν μπορεί να διαχειριστεί,

- η αίσθηση της έλλειψης κατανόησης στο προσωπικό του θέμα, που    το προκληθέν στρες το "σπρώχνει" σε αυτιστικά επίπεδα με "μοναδικά  χαρακτηριστικά" και έτσι καθίσταται το πρόβλημα "μοναδικό" σε    σχέση με αυτά των άλλων,

- η ματαίωση των προσδοκιών του και των πλάνων ζωής του,

- η αίσθηση "αδικίας" είτε είναι δικαιολογημένη, είτε όχι,

- η αδυναμία να βρει βιώσιμες διεξόδους και σαν αποτέλεσμα ο άνθρωπος αισθάνεται εγκλωβισμένος, παγιδευμένος,

- η "άμυνα" σε πραγματικούς ή φαντασιωσικούς διώκτες του,

- η αίσθηση προσωπικής αποτυχίας τόσο να αποτρέψει μια κατάσταση, όσο και να βρει λύσεις.

 

Εδώ είναι σημαντική και η πιθανή κατάρρευση ή απαξίωση του υποστηρικτικού οικογενειακού, κοινωνικού ή ιδεολογικού πλαισίου και προτύπων.

 

Οι επιλογές του ανθρώπου και ανάλογα με την ψυχική συγκρότηση είναι να παραιτηθεί μέσω Κατάθλιψης, ή να αντιδράσει έντονα δια του αντιθέτου στα στρεσογόνα ερεθίσματα. Η τρίτη ευκταία επιλογή (η μετουσίωση του στρες) απαιτεί μεγάλου βαθμού ωριμότητα, που σπάνια χαρακτηρίζει τον σύγχρονο άνθρωπο.

 

Είναι σημαντικό επίσης να αναγνωρίσουμε ότι ο σημερινός άνθρωπος έχει γαλουχηθεί στην Βία μέσω των ΜΜΕ ή των σύγχρονων μορφών "διασκέδασης", η Βία έχει νομιμοποιηθεί σε κάποιες περιπτώσεις (πόλεμοι στο Ιράκ), ενώ έχουν δαιμονοποιηθεί σε άλλες (τρομοκρατία), αλλά όμως είναι πανταχού παρούσα.

 

Η τηλεόραση, τα βιντεοπαιγνίδια των περισσοτέρων ειδών και ευρέως ηλικιακού φάσματος χρηστών, αλλά ακόμα και οι καθημερινές ειδήσεις σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, καθώς και στην τηλεόραση και ραδιόφωνο, μας πληροφορούν συνέχεια για την Βία και έτσι, χωρίς φυσικά ευθέως να την νομιμοποιούν, μας καθιστούν απαθείς συμμέτοχους σε αυτήν και σιγά-σιγά μας εθίζουν στην ύπαρξη της.

 

Η έλλειψη ουσιαστικής Παιδείας και συγκρότησης της προσωπικότητας, δεν ολοκληρώνουν την ωρίμανση του ενήλικα, που λειτουργώντας αποκλειστικά ανταγωνιστικά (το πρότυπο της σημερινής Κοινωνίας), καταλήγει να μην μπορεί να μετουσιώσει την αρνητική του ενέργεια και την διοχετεύει τελικώς σε Βία, ειδικά όταν αισθάνεται ο ίδιος θύμα μιας Βίας που νιώθει να του εξασκείται (σε πραγματικό ή φαντασιωσικό επίπεδο).

Η ακραία μορφή Βίας είναι η ανθρωποκτονία και η αυτοκτονία.

 

Με δεδομένο λοιπόν ότι η χαρακτηριολογική εξέλιξη του ανθρώπου σπάνια τον οδηγεί σε ωρίμανση, μέσω υιοθέτησης ώριμων μηχανισμών άμυνας στο στρες (η λεγόμενη "μετουσίωση"), επικρατούν άλλοι ανώριμοι μηχανισμοί, που αρκετοί από αυτούς καταλήγουν σε βίαιη εκ φόρτιση συναισθημάτων.

 

Στην καλύτερη περίπτωση θα βιώσει μια ψυχολογική κατάρρευση (σωματοποίηση, αντιδραστική κατάθλιψη, ψυχαναγκασμούς) και στην χειρότερη θα ενεργοποιήσει παλινδρομώντας, τα πλέον ανώριμα χαρακτηριστικά του (μεταξύ αυτών και της παράνοιας), που ενδεχομένως θα τον οδηγήσουν σε βίαιες ή ακραίες εκδηλώσεις.

 

Λύσεις: Όλα ξεκινούν από την Παιδεία (για να μάθει το παιδί εκτός από γράμματα και τρόπους διαχείρισης της ματαίωσης των επιθυμιών του, αλλά και νηφάλιας αντιμετώπισης των στρεσογόνων και ψυχοπιεστικών παραγόντων) και επεκτείνονται στον αυξημένο βαθμό συμμετοχικότητας στις εξελίξεις.

 

Όταν λοιπόν σήμερα ο Πολίτης νιώθει ότι αγνοείται επιδεικτικά η άποψη του, το πρόβλημα του, οι θέσεις του και έχει προδοθεί η εμπιστοσύνη του (μέσω της ασυνέπειας των πολιτικών), τότε, και ανάλογα με τον βαθμό ωρίμανσης του, ενδεχομένως θα βιώσει έντονη οργή, άρση αναστολών, "εσωτερική νομιμοποίηση" των βίαιων συναισθημάτων του και τέλος θα μπορούσε όλο αυτό να του οπλίσει το χέρι. 

 

Με τα ανωτέρω επιχειρούμε να ερμηνεύσουμε και όχι να δικαιολογήσουμε ή να νομιμοποιήσουμε την Βία. Το βέβαιο είναι ότι τα οφέλη της Βίας μακράν υπολείπονται της βλάβης που αυτή προκαλεί.

 

 

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Ιδεολογικά φαντάσματα και συνωμοσιολογίες

Ενώ το κρίσιμο θέμα της έντασης της φτωχοποίησης των λαϊκών στρωμάτων, ως αποτέλεσμα της επιβληθείσας από τις ντόπιες και ξένες ελίτ οικονομικής καταστροφής, έχει περάσει στα «ψιλά» των ΜΜΕ εξαιτίας της Χ.Α., το βασικό ερώτημα που ανακύπτει προσπερνιέται: αντιμετωπίζουμε ένα πραγματικό πόλεμο με τη Χ.Α. ή μήπως ένα πόλεμο μεταξύ ιδεολογικών φαντασμάτων;

Ο πόλεμος κατά της Χ.Α. από μεν τα σοσιαλιστικά (εν ευρεία εννοία) κόμματα παρουσιάζεται σαν πόλεμος μεταξύ εθνικοσοσιαλισμού και σοσιαλισμού, ενώ από τα κόμματα εξουσίας σαν πόλεμος της δημοκρατίας κατά της εθνικοσοσιαλιστικής Χ.Α. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτές είναι συγκρούσεις που χαρακτήριζαν τον 20ό αιώνα και δεν έχουν σχέση με την πραγματική σύγκρουση που αντιμετωπίζουμε στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ), η οποία ανέτειλε μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού» και τη θεσμοποίηση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.



Ετσι, δεν είναι μόνο ο εθνικοσοσιαλισμός, αλλά και ο σοσιαλισμός με τη μορφή της σοσιαλδημοκρατίας (που βασίλευε στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες) που προϋπέθεταν οικονομική -επομένως και εθνική- κυριαρχία, δηλαδή εθνική αγορά και εθνικό κεφάλαιο που διαχειρίζεται το έθνος-κράτος. Σήμερα, όμως, κανένα κράτος πλήρως ενσωματωμένο στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς δεν έχει οικονομική κυριαρχία. Εκτός, βέβαια, αν ανήκει στο κλειστό κλαμπ της «Ομάδας των 7» που αποτελεί κυρίως την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), οπότε διαθέτει σημαντικό βαθμό οικονομικής και πολιτικής συγκυριαρχίας, αφού οι ελίτ που μετέχουν στη διαχείριση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης είναι και συνιστώσες της σημερινής άτυπης παγκόσμιας διακυβέρνησης. Οσον αφορά τον κρατικιστικό σοσιαλισμό, ουσιαστικά εξαφανίστηκε μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού», ενώ ο «σοσιαλισμός σε μία χώρα» είναι ακόμη πιο δύσκολος στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, εφ' όσον, με το εχθρικό περιβάλλον γύρω του και αντιμετωπίζοντας μια συμπαγή Υ/Ε, αναπόφευκτα θα κατέληγε σε ένα νέο αυταρχικό καθεστώς, όπως τα σταλινικά καθεστώτα. Ομως, αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα του «υπαρκτού», παρά το γεγονός ότι, αντίθετα με το καπιταλιστικό σύστημα, είχε επιτύχει την κάλυψη των βασικών αναγκών όλων των πολιτών.
Αλλά δεν είναι μόνο ο κρατισμός κάθε είδους (σοσιαλιστικός, εθνικοσοσιαλιστικός κ.λπ.) που αποκλείεται στη σημερινή παγκοσμιοποίηση, αλλά και η ίδια η δημοκρατία. Και δεν εννοώ βέβαια την πραγματική δημοκρατία, που είναι η άμεση άσκηση της πολιτικής καθώς και της οικονομικής εξουσίας από τις συνελεύσεις των πολιτών, αλλά ακόμη και τα διάφορα είδη αντιπροσωπευτικής ή κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας», που στην πραγματικότητα είναι μορφές ολιγαρχίας. Στη ΝΔΤ, η πολιτική εξουσία στα κράτη που είναι πλήρως ενσωματωμένα στην παγκοσμιοποιημένη αγορά ασκείται από διάφορες μορφές κοινοβουλευτικής χούντας. Δηλαδή, μιας μορφής πολιτική εξουσία που έχει μεν τον τύπο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά, στην πραγματικότητα, η εξουσία αυτή ασκείται από μια ολιγομελή ομάδα γύρω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον πρωθυπουργό, που σε μια διεθνοποιημένη οικονομία αποτελούν εντολοδόχους τής Υ/Ε. Και αυτά όλα δεν είναι «συνωμοσιολογίες» (όπως αποπροσανατολίζει η πανίσχυρη προπαγάνδα της Υ/Ε που ελέγχει και τα διεθνή ΜΜΕ), αφού στηρίζονται σε συστημική αλλά και εμπειρική ανάλυση.
Ετσι, σήμερα, ο αγώνας παντού είναι για τη λαϊκή εξουσία, δηλαδή την αυτοδιάθεση των λαών από την Υ/Ε, που προϋποθέτει ρήξη με τη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της κοινοβουλευτικής χούντας. Με αυτή την έννοια, ο πραγματικός πόλεμος σήμερα είναι ένας εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των λαών, και όχι «εθνικιστικός», όπως υποστηρίζει η πλήρως ενσωματωμένη στη ΝΔΤ «Αριστερά», διεθνής και ελληνική, της οποίας μάλιστα ο μελλοντικός υπ. Οικονομικών που θα διαδεχθεί και ουσιαστικά θα συνεχίσει το έργο του Στουρνάρα (αλλά με ροζ μανδύα) συκοφαντικά κατέταξε τον υπογράφοντα στην «εθνικιστική» Αριστερά! (Γ. Μηλιός, Θέσεις, τ. 125) Και αυτό, όταν ο ίδιος από τις πρώτες ημέρες της κρίσης καταστροφολογούσε για τις συνέπειες τυχόν εξόδου μας από την Ε.Ε., ακριβώς όπως έκαναν οι Γιωργάκης, Παπακωνσταντίνου κ.λπ... Με άλλα λόγια, έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στη (δήθεν από «αριστερή» σκοπιά) στήριξη της καταστροφικής για τα λαϊκά στρώματα πολιτικής του μονόδρομου, που αναπόφευκτα οδηγούσε στα Μνημόνια. Και αυτά πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός...
ΥΓ. Στο άρθρο μου της 22/5 έγραφα: «Εναντίον της Χρυσής Αυγής έχει ξεσηκωθεί όχι μόνο το ντόπιο κατεστημένο (...) αλλά και τα όργανα της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ (πολιτικά, οικονομικά, ΜΜΕ, ΜΚΟ κ.λπ.) που ομόφωνα απαιτούν την απαγόρευση της οργάνωσης - ανεξάρτητα βέβαια από το τι λέει το 15%-20% του ελληνικού λαού και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το Σύνταγμά μας (που προφανώς το γράφουν στα παλιότερα των παπουτσιών τους) δεν επιτρέπει παρόμοιο μέτρο».
Ογνωστός γραφικός «δημοσιογράφος» Γ. Πρετεντέρης, που είχε διακριθεί στο παρελθόν στην υπονόμευση κάθε εργατικού αγώνα κατά της κοινοβουλευτικής χούντας και της τρόικας, και τώρα διαπρέπει στο νέο του ρόλο, του ανακριτή, εισαγγελέα και τηλε-δικαστή, κουρελιάζοντας τις ασφαλιστικές δικλίδες της αστικής Δικαιοσύνης για το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου μέχρι την έκδοση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης (όχι απλού πορίσματος της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου! - βλ. υπόθεση δολοφονίας Λαμπράκη), δεν δίστασε να συκοφαντήσει το άρθρο μου. Ετσι, δόλια πετσοκόβοντας την παραπάνω αναφορά και με τίτλο «Φταίνε (πάλι) οι Εβραίοι;», «Βήμα» (6/10), έμμεσα, αλλά σαφώς, ρίχνει τη ρετσινιά του αντισημιτισμού. Αν όμως είχε κάνει τη στοιχειώδη δημοσιογραφική έρευνα πρωτοετούς φοιτητή δημοσιογραφικής σχολής, θα έβρισκε και τα σχετικά στοιχεία, αλλά και θα μάθαινε ότι στη μακρόχρονη συγγραφική δουλειά μου ποτέ δεν γράφω κάτι που δεν μπορώ να τεκμηριώσω.
Ετσι θα έβρισκε, για να αναφέρω σχετικό δείγμα, ότι, αμέσως μετά την είσοδο στη Βουλή της Χ.Α., η γνωστή Σιωνιστική Οργάνωση Anti Defamation League ζητούσε από τον κ. Παπούλια να αρνηθεί το διορισμό οποιουδήποτε μέλους της Χ.Α. στην κυβέρνηση, ενώ στη συνέχεια ο πρόεδρος του Σιωνιστικού Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου (WJC) απαιτούσε από τον κ. Σαμαρά να θέσει εκτός νόμου τη Χ.Α. («Ε», 19/3/2013). Αργότερα ακολούθησε και σχετική δήλωση της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής (AJC,-Left.GR, 2/5/13).


Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Ροκφέλερ αποκάλυψε την απάτη της 9/11 στον Ααρών Ρούσο.

O εβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτης του Hollywood Aaron Russo και υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ στις εκλογές του 2004, λίγο καιρό πριν πεθάνει από καρκίνο τον Αύγουστο του 2007, έδωσε μια ιστορικής σημασίας συνέντευξη στον Alex Jones.

Ο έντιμος και υπεύθυνος χαρακτήρας του, του επέβαλε να δώσει αυτήν την συνέντευξη, γνωρίζοντας ότι...
θα πεθάνει.

Εκεί αποκαλύπτει για πρώτη φορά τη γνωριμία του με τον μεγιστάνα Nick Rockefeller και τις απίστευτες παραδοχές που του είχε εκμυστηρευτεί, όπως την επερχόμενη καταστροφή των Δίδυμων Πύργων 11 μήνες πριν αυτή καν συμβεί !

Μιλάει ακόμα για το τι του απεκάλυψε ο μεγιστάνας στην προσπάθεια του να τον προσεταιριστεί και να τον εντάξει στα σχέδια του, προφανώς λόγω της ιδιότητας του ως υποψηφίου προέδρου της χώρας. Του μίλησε σχετικά με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της οικογενείας του στην δημιουργία του φεμινιστικού κινήματος και τα σχέδια της για την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας δικτατορίας.

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...