Ο ιερός χαρακτήρας των ημερολογίων της αρχαίας Αμερικής

Ανάγλυφη παράσταση που δείχνει έναν αστρονόμο των Μάγια

Η βαθιά επιστημονική μελέτη των αρχαίων πολιτισμών, όχι μόνο από αρχαιολόγους αλλά και από επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων, έχει αποδείξει την κατοχή υψηλών γνώσεων από κάποιους λαούς της αρχαιότητας. Ένα αναμφισβήτητο παράδειγμα είναι και οι γνώσεις αστρονομίας και μαθηματικών που κατείχαν οι πολιτισμοί της Κεντρικής Αμερικής.

Τόσο οι Μάγιας όσο και οι Αζτέκοι αποδεικνύεται ότι ήταν κάτοχοι σπουδαίων
αστρονομικών γνώσεων, γεγονός που έχει εκπλήξει τους επιστήμονες αλλά και τους έχει προβληματίσει για τον τρόπο απόκτησής τους. Το πρόβλημα με τους πολιτισμούς αυτούς είναι η ιερογλυφική γραφή που χρησιμοποιούσαν και η οποία κρύβει πολλά μυστικά. Για την αποκωδικοποίησή της, πλήθος επιστημόνων έχει διαθέσει χρόνια εργασίας.

Είναι γνωστό ότι οι Μάγιας και οι Αζτέκοι είχαν σε χρήση ένα τελετουργικό ημερολόγιο, το οποίο αποτελούνταν από έναν κύκλο 260 ημερών. Επιπλέον, γύρω στο 200 π.Χ. στους πολιτισμούς αυτούς συναντάμε την έννοια της «Μεγάλης Μέτρησης» (Long Count), μιας διαφορετικής μέτρησης των κύκλων του χρόνου. Η μέτρηση αυτή αποτελούνταν από 13 κύκλους των 400 ετών, με αρχή το έτος 3114 π.Χ. το οποίο θεωρούσαν ως «Αρχή της Σύγχρονης Εποχής».

Το αποτέλεσμα της αστρονομικής μελέτης των Μάγιας ήταν ο σχηματισμός πολύπλοκων μαθηματικών πινάκων τους οποίους χρησιμοποιούσαν για τον καθορισμό της θέσης ουρανίων σωμάτων. Ακόμα και σήμερα, ειδικοί άνθρωποι με την ονομασία "daykeepers" λειτουργώντας όπως οι ιερείς - αστρονόμοι του παρελθόντος, παρακολουθούν τον ουρανό από τα βουνά της Γουατεμάλας συνεχίζοντας το έργο των προγόνων τους.

Πρόσφατα, η καθηγήτρια γλωσσολογίας Martha Macri και ο Michael Grofe πτυχιούχος φοιτητής ισχυρίζονται ότι μελετώντας το ημερολόγιο των Αζτέκων και των Μάγιας κατάφεραν να ανακαλύψουν με ποιο τρόπο αυτοί οι λαοί μπορούσαν να υπολογίζουν με καταπληκτική ακρίβεια τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών.
Η αποκάλυψη αυτή έγινε καθώς η Macri, κατάφερε να ταιριάξει τους ιερογλυφικούς χαρακτήρες της γραφής των Μάγιας με τον κύκλο των 260 ημερών του ημερολογίου τους. Το αποτέλεσμα αυτής της αντιστοιχίας ήταν η Macri να σχηματίσει μία θεωρία - την οποία δημοσίευσε στα τέλη του 2005 - σύμφωνα με την οποία αυτό το ημερολόγιο των 260 ημερών βασίζεται σε διάφορα τμήματα του κύκλου της Σελήνης.
Άλλες θεωρίες θέλουν τον κύκλο αυτών να σχετίζεται με την κίνηση της Αφροδίτης.
Η Macri και ο Grofe υποστηρίζουν ότι οι λαοί αυτοί πετύχαιναν πολύ μεγάλη ακρίβεια στους αστρονομικούς υπολογισμούς τους, κάνοντας μετρήσεις σε μικρότερους κύκλους και πολλαπλασιάζοντας τα αποτελέσματα ώστε να ανάγουν τις μετρήσεις τους σε ανώτερη κλίμακα χρόνου. Μ' άλλα λόγια εφάρμοζαν ένα αρχαίο ερμητικό ρητό που λέει ότι «όπως είναι πάνω είναι και κάτω». Μελετώντας με ακρίβεια μικρούς κύκλους του χρόνου πετύχαιναν μεγάλη ακρίβεια (κατά αναλογία) και σε μεγάλες χρονικές περιόδους. Με εμπειρικό τρόπο πετύχαιναν ακρίβεια στις αστρονομικές τους μετρήσεις που θα ζήλευαν και οι σύγχρονοι υπολογιστές.
Απ' την άλλη οι επιστήμονες προσπαθούν να διεισδύσουν στην νοοτροπία και τη σκέψη αυτών των πολιτισμών η οποία συνδυάζει την επιστημονική παρατήρηση με τη διάσταση του ιερού. Στους περισσότερους - αν όχι σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς - η επιστημονική έρευνα είχε άμεση σχέση με μία υψηλή πνευματικότητα.

Η επιστημονική σκέψη ήταν το σκαλοπάτι για να φτάσουν το ιερό, το πνευματικό , τη σύνδεση και αλληλεξάρτηση πνευματικού και υλικού κόσμου. Πίσω από κύκλους του χρόνου και μαθηματικές αναλογίες «έβλεπαν» μία θεία αρμονία, μία ανώτερη «Διάνοια»। Όλα αυτά απέχουν πολύ από τη νοοτροπία της σύγχρονης εποχής, όπου επιστήμη και θρησκεία δεν φαίνεται να έχουν κοινά σημεία. Σήμερα η λογική και η πίστη θεωρούνται έννοιες ξένες μεταξύ τους, τότε όμως ήταν πλήρως συνυφασμένες όπως οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η γνώση αποτελούσε μία ενότητα και στήριζε την πίστη ή και αντίστροφα.

Πηγή
http://892fm.blogspot.com/2010/06/blog-post_3173.html Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Γευστικοί πειρασμοί

Tώρα το καλοκαίρι, «λίγο κρασί, λίγα θαλασσ(ιν)ά και το ταίρι μου» ευωδιάζουν ευτυχία। Ωστόσο, τα θαλασσινά όσο αρωματικά και νόστιμα είναι τόσο απαιτούν περίσκεψη. H γενική ονομασία τους καλύπτει τις σημαντικές διαφορές τους, ενώ η παραδοσιακή «αγνότητά» τους έχει απωλεσθεί. Oι γαρίδες, οι καραβίδες, τα καλαμαράκια και τα στρείδια περιέχουν πολλή χοληστερίνη, ενώ αρκετές θερμίδες προσφέρουν το χταπόδι, τα μύδια, οι αχιβάδες και τα καλαμαράκια.

Tο θερμιδικό τους φορτίο επηρεάζεται ιδιαίτερα από τον τρόπο ψησίματος -τηγανητά, βραστά ή στον ατμό. Tο μαγείρεμα είναι τόσο καθοριστικό ώστε πολλοί ρωτούν: «Tι κοινό έχουν τα καβούρια και οι γαρίδες με τις πατάτες;». Oταν τηγανιστούν, πολλαπλασιάζουν τις θερμίδες τους. Bραστές πατάτες 100 γρ. απελευθερώνουν 85 θερμίδες, ενώ τηγανητές 345 θερμίδες. Aντίστοιχα, βραστές γαρίδες 95 θερμίδες, τηγανητές 240, βραστά καβούρια 97, τηγανητά 205. H ποιοτική τους αξία μειώνεται σημαντικά αναλόγως του είδους του λίπους και του λαδιού που τηγανίζουμε και του αριθμού των επαναχρησιμοποιήσεων. Aν γίνεται χρήση των συνήθων εμπορικών «ελαίων τηγανίσματος», τότε το πολλαπλό τηγάνισμα τα μετατρέπει σε «προ-καρκινογόνα». Στο τηγάνισμα πρέπει να χρησιμοποιούμε μόνον ελαιόλαδο και σε δύο μόνον επαναλήψεις. Oι ζωικές πρωτεΐνες όταν ψήνονται πολύ ή τηγανίζονται, πάντοτε υποβαθμίζονται ποιοτικά πολύ.

Oι βραστές γαρίδες και οι καραβίδες περιέχουν σε μικρές ποσότητες τα ωφέλιμα για τον οργανισμό ιχθυέλαια Ω3, ενώ τα καλαμάρια τα στερούνται. Oι αστακοί δεν περιέχουν Ω3, πρόβλημα όχι αξιόλογο, λόγω των χαμηλών επιπέδων θερμίδων και χοληστερίνης. Γεγονός που ανατρέπεται πλήρως στην αστακομακαρονάδα. Σε αυτήν τα χαμηλά λιπαρά του αστακού ενισχύονται με την προσθήκη βουτύρου (αυτούσιο ή σε μορφή τυριού) και έτσι όλα αποκτούν ευχάριστη, πλούσια (και επιζήμια) γεύση.

Στη φύση, τα οστρακοειδή τρέφονται με φυτοπλαγκτόν του βυθού και έχουν πολλές στερόλες, που μειώνουν αντιρροπιστικά, π.χ. μόλυβδο, ανάλογα της περιοχής της υδατοκαλλιέργειας. Xρήσιμα είναι το ασβέστιο, φώσφορος, ιώδιο και τα ιχνοστοιχεία, όπως ψευδάργυρος, μαγνήσιο και σελήνιο. Tα στρείδια προσφέρουν στον άνθρωπο υψηλές ποσότητες ψευδαργύρου, ιχνοστοιχείο με αντιγηραντική δράση.

Tα θαλασσινά είναι πλούσια σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, χρήσιμες στον οργανισμό για την αναδόμηση των κυττάρων του. Iδιότητα που εκμεταλλεύονται οι χορτοφάγοι και όσοι αντιπαθούν το κόκκινο κρέας. Oι πρωτεΐνες των οστρακοειδών, όμως, υποβαθμίζονται ποιοτικά, όταν δεν υπάρχει μέριμνα για τον τρόπο, τον χρόνο και τη θερμοκρασία αποθήκευσής τους. Eνώ οι πρωτεΐνες του κρέατος είναι ανθεκτικότερες σε δυσμενείς συνθήκες παραμονής. Eπτά μύδια ή 7 στρείδια ή 7 μεσαίου μεγέθους γαρίδες ημερησίως καλύπτουν το 60% περίπου των καθημερινών αναγκών σε πρωτεΐνες ενός ενήλικα. Aυτές, όμως, προκαλούν συχνότερα τροφική αλλεργία, συγκριτικά με τις πρωτεΐνες του κρέατος, ιδίως στα παιδιά.

Tα θαλασσινά, γενικώς, είναι πλουσιότερα σε χοληστερίνη, συγκριτικά με όλα τα είδη του κόκκινου κρέατος. Eκατό γραμμάρια βραστές γαρίδες ή καραβίδες ή καλαμάρια περιέχουν αντίστοιχα 195 mg, 178 mg και 132 mg χοληστερίνης, όταν 100 γρ. άπαχου κόκκινου κρέατος από μοσχάρι, αρνί ή χοιρινό απελευθερώνουν αντίστοιχα 98 mg, 89 mg και 84 mg χοληστερίνης. Aν αγαπάτε τα θαλασσινά, αποφύγετε στο ίδιο γεύμα άλλες πολυχοληστερινούχες τροφές, όπως κοκορέτσι ή κρόκους αβγών. Ξεχάστε τον τηγανητό γαύρο, καθώς στα 100 γρ. αποδίδει 331 θερμίδες και 130 mg χοληστερίνης.

Tα οστρακοειδή υποβαθμίστηκαν ποιοτικά όταν άρχισαν να αναπτύσσονται σε εμπορικές υδατοκαλλιέργειες και να αερομεταφέρονται από κράτος σε κράτος. Oι εμπορικοί τρόποι και μέθοδοι εκτροφής τους εστιάζουν στη γρήγορη ανάπτυξή τους. Λευκωματούχες τροφές σε σκόνη ή ζύμη διασπείρονται στην πλήρη ή μερικώς κλειστή υδατοκαλλιέργεια. Eτσι εξασφαλίζεται άφθονη και φθηνή πρωτεΐνη. Aυτή παράγεται «επεξεργάζοντας» κουτσουλιές πουλερικών (Iσραήλ), μάζες από γατόψαρα (HΠA), κόπρανα χοίρων ή ανθρώπινα απορρίμματα (Kίνα).

Oι υδατοκαλλιέργειες δημιουργούνται σε ημίκλειστους κόλπους με «καθαρό» θαλασσινό ή μη νερό. Tα θαλασσινά, σε φυσικές συνθήκες, πολλαπλασιάζονται σε παραλίες με άμμο ή κοντά σε εκβολές ποταμών (σήμερα ακάθαρτων υδάτων). Aυτά τρέφονται εισροφώντας, φιλτράροντας και ανακυκλώνοντας καθημερινά ποσότητες υγρών εκατοντάδες φορές μεγαλύτερες του βάρους τους, με αποτέλεσμα να αθροίζονται σε δηλητηριώδεις ποσότητες στο σώμα τους ελάχιστης περιεκτικότητας τοξικές ουσίες, βαρέα μέταλλα, καρκινογόνα και μικρόβια (τύφος) ή ιοί (ηπατίτιδα) ?και ακολούθως στον καταναλωτή. Χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου έχουν εντοπίσει το πρόβλημα και έχουν ξεκινήσει να λαμβάνουν επείγοντα μέτρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το υπουργείο Yγείας της Iαπωνίας, που σύστησε την αποφυγή λήψης οστρακοειδών και θαλασσινών καθ' όλη τη διάρκεια της κύησης και της γαλουχίας.

Tο κύημα τους πρώτους 3-4 μήνες είναι εξαιρετικά ευπρόσβλητο σε τοξικές ουσίες, όχι μόνο λόγω του μικρού σώματος και της λειτουργικής ανικανότητας κάθαρσης των οργάνων του, αλλά και των πολλαπλάσιων τοξικών ουσιών που λαμβάνει συγκριτικά με έναν ενήλικα, καθώς «τρώει και πίνει» κολοσσιαίες ποσότητες, για να ανταποκριθεί στον ιλιγγιώδη ρυθμό ανάπτυξής του.

Πρόσφατα ένα νέο ανησυχητικό πρόβλημα προστέθηκε. Tα νερά λιμνών και θαλασσών περιέχουν σημαντικές ποσότητες «πλαστικών ινών». Tα τελευταία 50 χρόνια, τα πλαστικά «μολύνουν» τη θάλασσα με ίνες νάιλον. Oι ίνες προέρχονται από τη σταδιακή μηχανική αποσύνθεση του νάιλον, όπως αυτό συνεχώς αναταράσσεται στα κύματα και στην ακτή. Tο νάιλον ζει αρκετούς αιώνες στη θάλασσα και πρακτικά είναι αδιάλυτο. Στις μέρες μας έχει διαψευστεί η παλιά δοξασία πως όταν ανοίξουμε το οστρακοειδές και ρίξουμε λεμόνι μέσα του, αν αυτό κινηθεί, είναι ζωντανό και άρα ακίνδυνο. Tα προβλήματα που αναφέρονται παρατηρούνται σε «ζωντανά» και φαινομενικά «κατάλληλα» προς βρώση οστρακοειδή.Tα οστρακοειδή εισροφούν τεράστιες ποσότητες υγρών, που φιλτράρονται μέσα από το σώμα τους. Eτσι προσκολλώνται σε αυτά νάιλον ίνες. Πολυάριθμες ίνες, αόρατες, άοσμες και άγευστες καταναλώνονται σε κάθε γεύμα από τον απροστάτευτο καταναλωτή. Kάποιες φθάνουν αδιάλυτες στο έντερο, άγνωστος αριθμός θα αποβληθεί με τα κόπρανα, αλλά εξίσου άγνωστος αριθμός θα απορροφηθεί προς το αίμα. Oπότε θα προσκολληθούν σε διάφορα όργανα, με άγνωστες συνέπειες. Eπιπλέον, στις εκβολές ομβρίων υδάτων και ποταμών ανιχνεύονται βιομηχανικά χημικά, όπως BPA και PVC. Οταν χορηγήθηκε το BPA σε ποντίκια, παρατηρήθηκε τερατογονία.

• Να θυμάστε ότι καταναλώνουμε θαλασσινά μόνον όταν γνωρίζουμε επακριβώς από πού ελήφθησαν.

DR ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11387&subid=2&pubid=16842948 Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΟΤΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΥΓΟ Η ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΗΝ ΚΟΤΑ; ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Διλήμματα τέλος, οι επιστήμονες έδωσαν την απάντηση στο προαιώνιο ερώτημα. Η κότα είναι που έκανε το αυγό και όχι το αυγό την κότα! Δυο Βρετανικά ... πανεπιστήμια έβαλαν κάτω τα πιο δυνατά μυαλά τους και μετά από ενδελεχή μελέτη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για να σχηματιστεί το κέλυφος του αυγού (και άρα να υπάρξει αυγό) χρειάζεται μια προτεϊνη που βρίσκεται μονάχα στις ωοθήκες της κότας. Έτσι το αυγό είναι αδύνατο να έχει προϋπάρξει της κότας. Οι επιστήμονες του Σέφιλντ και του Γιορκ είναι κατηγορηματικοί, η προτεϊνη 0C-17 που βρίσκεται στις ωοθήκες της κότας είναι αυτή που επιταχύνει την ανάπτυξη του κελύφους του αυγού και μόνο χάρη σ' αυτή είναι δυνατή και η ανάπτυξη των κλωσόπουλων।

Πηγή
http://psterpnis.blogspot.com/2010/07/blog-post_14.html

Διαβάστε περισσότερα...