Σάββατο 3 Απριλίου 2010

ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ

ΑΓΙΟ ΦΩΣ from Nama TVweb on Vimeo.




Πηγή
http://entoytwnika.blogspot.com/ Διαβάστε περισσότερα...

Η κατάρρευση της Αυτοκρατορίας. Το Βυζαντινό Μάθημα

The Fall of an Empire-The lesson of Byzantium-Greek Language from east on Vimeo.

Διαβάστε περισσότερα...

Το θαύμα του Αγίου Φωτός!

Κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο το μεσημέρι, στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα επαναλαμβάνεται το Μεγάλο Θαύμα του Αγίου Φωτός. Όσοι έχουν την τύχη και την ευλογία να παρευρίσκονται στην ιεροτελεστία του Αγίου Φωτός, μιλούν για μια "εμπειρία ζωής"!

Ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης είναι ο μόνος που έχει το προνόμιο να βγάζει το Άγιο Φως από τον Πανάγιο Τάφο. Πολλά δόγματα προσπάθησαν στο παρελθόν να κάνουν το ίδιο, αλλά χωρίς επιτυχία! Το Άγιο Φως συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου, αφού κι αυτό είναι ένα θαύμα σταλμένο από το Θεό!

Το σφράγισμα του Παναγίου Τάφου.

Πριν ξεκινήσει η τελετή του Αγίου Φωτός το Μεγάλο Σάββατο, γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος του Παναγίου Τάφου, για να διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει κάτι μέσα στον Πανάγιο Τάφο, με το οποίο θα μπορούσε να ανάψει φωτιά. Ο έλεγχος, που αρχίζει στις 10 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και τελειώνει στις 11. Αμέσως μετά ο τάφος σφραγίζεται με μελισσοκέρι και οι αρχές τοποθετούν πάνω στο κερί τις σφραγίδες τους.

Η τελετή του Αγίου Φωτός.

Η τελετή του Αγίου Φωτός ξεκινάει στις 12 το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου και περιλαμβάνει τρία στάδια:
α. Την Λιτανεία.
β. Την είσοδο του Πατριάρχη στον Πανάγιο Τάφο.
γ. Τις προσευχές του Πατριάρχη.

Στάδιο πρώτο: Η Ιερή Λιτανεία.

Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης μαζί με τους αρχιερείς και τους διακόνους - αλλά και τον Αρμένιο Πατριάρχη - μπαίνουν στον Ναό της Αναστάσεως, έχοντας μαζί τους την ακοίμητο κανδήλα, που θα αναφτεί με το Αγιο Φως. Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα.

Ο Πατριάρχης ανεβαίνει στο Ιερό Βήμα του Καθολικού και κάθεται στον πατριαρχικό θρόνο. Από μπροστά του περνάνε και του ασπάζονται το χέρι οι εκπρόσωποι των Αρμενίων, των Αράβων και άλλων δογμάτων για να τους δοθεί το Αγιο Φως.
Αμέσως μετά ξεκινάει η Ιερή Λιτανεία η οποία περιφέρεται τρεις φορές γύρω από τον Πανάγιο Τάφο και μετά ο Πατριάρχης σταματάει μπροστά στον Πανάγιο Τάφο όπου βρίσκονται και οι επίσημοι.

Στάδιο δεύτερο: Η είσοδος στον Παναγιο Τάφο.

Αμέσως μετά την Λιτανεία αποσφραγίζεται ο Πανάγιος Τάφος. Ο Πατριάρχης, φορώντας πλεόν μόνο το λευκό στιχάριο, ελέγχεται από τον διοικητή της Ιερουσαλήμ και τον αστυνομικό διευθυντή μπροστά σε όλους, ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν έχει τίποτα μαζί του με το οποίο θα μπορούσε να ανάψει φλόγα. Μετά τον έλεγχο παίρνει τους σβηστούς πυρσούς και εισέρχεται στο Ιερό Κουβούκλιο.

Στάδιο τρίτο: Οι προσευχές.

Μέσα στον Πανάγιο Τάφο ο Πατριάρχης γονατίζει και αρχίζει την ανάγνωση προσευχών παρακαλώντας τον Ιησού Χριστό να στείλει το Άγιο Φως του ως δώρο αγιασμού για τους ανθρώπους. Στο Ναό επικρατεί απόλυτη συσκότιση και ησυχία. Ξαφνικά ακούγεται ένας συριγμός και την ίδια στιγμή εμφανίζονται γαλαζόλευκες αστραπές του Αγίου Φωτός και τα κανδήλια ανάβουν μόνα τους!

Οι πιστοί που έχουν ζήσει αυτήν την εμπειρία λένε πως το Άγιο Φως όταν βγαίνει από τον Πανάγιο Τάφο δεν καίει και μπορεί οποιοσδήποτε να αγγίζει την φλόγα 33 κεριών χωρίς να νιώσει τίποτα! Αμέσως μετά η φλόγα ξαναβρίσκει τις κανονικές ιδιότητες της φωτιάς!

Πηγή

http://entoytwnika.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Επιτέλους... φτωχοί!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

...Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Οπως ήμασταν πάντα. Οπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Οπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθήσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου. Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ. Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Εθνους. Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας. Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας. Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βοϊδόπουτσες, βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης ανέχειας.

Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια. ΠΟΤΕ κανένας Ελληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Απ' τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; ΠΟΙΟΣ θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις...

Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς.

Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών। Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει, τώρα μάλιστα που ξεκινά και το Τριώδιο. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας. *

Πηγή
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=11...id=24218620 Διαβάστε περισσότερα...