Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
Λάρισα-ΑΕΚ 0-4 (23-12-2010)
ΑΕΚάρα στα δύσκολα!
Στον τοίχο με Παναθηναϊκό κέρδισε. Στον τοίχο με Ολυμπιακό κέρδισε. Στον τοίχο με Λάρισα έριξε… τεσσάρα! Η ΑΕΚ κέρδισε 4-0 στο AEL FC ARENA και με περίπατο πέρασε στους «8».
Ο Μανόλο Χιμένεθ παρέταξε την ΑΕΚ με 4-2-3-1, έχοντας τον Γεωργέα βασικό στο δεξί άκρο της άμυνας. Το ματς άρχισε... συντηρητικά και από τις δύο ομάδες, που έδειχναν να έχουν ως πρώτο στόχο το να μην αιφνιδιαστούν. Έτσι, το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο και στο πρώτο ημίωρο ήθελε προσπάθεια για να μείνει κάποιος ξύπνιος... Μετά το 30', όμως, η Ένωση ανέβασε την απόδοση της κυρίως χάρη στις πρωτοβουλίες του Σκόκο από αριστερά και από συνδυασμό του Αργεντίνου με τον Μπλάνκο, ήρθε και το 0-1 με κοντινό πλασέ του Ζορό μετά το δοκάρι του Σκόκο.
Η αντικατάσταση του Πούρι από τον Σίμιτς στο ημίχρονο δεν άλλαξε και πολλά για τη Λάρισα, καθώς στο 53' ο Λυμπερόπουλος με εκπληκτική μπαλιά έβγαλε τετ α τετ τον Γεωργέα, που μετά από... δέκα χρόνια, πέτυχε το πρώτο του γκολ με την ΑΕΚ, κάνοντας το 0--2! Ο Μακίνουα μπήκε για να γυρίσει το σύστημα της Λάρισας σε 4-4-2, αλλά το ματς δεν είχε επιστροφή. Οι κιτρινόμαυροι ήταν τα αφεντικά της αναμέτρησης, ήλεγχαν πλήρως την κατάσταση, επιβεβαίωσαν ότι στα δύσκολα έχουν τον τρόπο για να αντιδρούν σωστά (όπως είχε φανεί και στα ντέρμπι) και τα γκολ των Τζιμπούρ, με κεφαλιά στο 76' ενώ είχε αντικαταστήσει τον Μπλάνκο, και Μανωλά (86' με κοντινό σουτ) απλά έδωσαν μεγάλες διαστάσεις στο τελικό αποτέλεσμα (0-4)!
Στο τέλος, πάντως, είχαμε και διακοπή στον αγώνα, στο 90', καθώς οργισμένοι οπαδοί της Λάρισας προσπάθησαν να μπουν στον αγωνιστικό χώρο...
Man of the match: Οι υποψήφιοι ήταν δύο. Λυμπερόπουλος και Γεωργέας. Ο... τίτλος, τελικά, πάει στον δεύτερο, γιατί έγραψε ιστορία! Ο Γεωργέας πέτυχε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της ΑΕΚ μετά από... πολυετείς προσπάθειες ενώ γενικά -αν και έλειπε για μήνες- ήταν καλύτερος στη θέση του δεξιού μπακ από ό,τι όλοι οι υπόλοιποι που αγωνίστηκαν φέτος εκεί.
Αδύναμος κρίκος: Ολη η Λάρισα... Η εμφάνιση της ομάδας του Γιερν Άντερσεν ήταν τραγική και έδειξε για ακόμη μία φορά ότι θα πρέπει να γίνει πολύ μεγάλη προσπάθεια από όλους στις τάξεις της θεσσαλικής ομάδας για να αποφευχθεί ο υποβιβασμός στο πρωτάθλημα.
Στο ύψος του: Ο Λυμπερόπουλος έκανε μεγάλο παιχνίδι για την ΑΕΚ, βγάζοντας και την εκπληκτική ασίστ για το 0-2, ενώ και ο Σκόκο ήταν αυτός που έπαιρνε τις περισσότερες πρωτοβουλίες από το πρώτο ημίχρονο, προσπαθώντας να φτιάξει τις προϋποθέσεις για τους συμπαίκτες του. Από δικό του συνδυασμό και σουτ στο δοκάρι ήρθε και το γκολ του Μπλάνκο, για το 0-1.
Η γκάφα: Ως μια... τεράστια γκάφα μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι η Λάρισα γράφει αρνητική ιστορία καθώς έχει μόνο ήττες στο νέο της γήπεδο!
Το στραγάλι: Έλειψαν τα μεγάλα λάθη από τον διαιτητή Σταθόπουλο και τους βοηθούς του. Στο πρώτο γκολ της ΑΕΚ ο Μπλάνκο, όπως δείχνει το replay, καλύπτεται από τον αμυντικό της Λάρισας και γενικά διαιτητής και βοηθοί δεν προκάλεσαν έντονες διαμαρτυρίες στις δύο ομάδες.
Το ταμείο του Gazzetta: Ο στόχος της ΑΕΚ ήταν να πάρει την πρόκριση για να κάνει όσο το δυνατόν πιο ήρεμα Χριστούγεννα. Η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ έδειξε ότι είχε καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης, καθώς πήγε στην Λάρισα και πήρε αυτό που ήθελε, αποδεικνύοντας παράλληλα ότι όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο, ξέρει πώς να πετυχαίνει αυτό που θέλει. Αυτό φάνηκε και στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό. Στα θετικά -ασφαλώς- και η εντυπωσιακή επιστροφή του Γεωργέα στη δράση μετά από απουσία μηνών.
Πηγή
http://www.youtube.com/watch?v=m_MTipOzd3w
http://www.gazzetta.gr/football/cup-news/item/124594-%CE%91%CE%95%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B1
Διαβάστε περισσότερα...
Κάποτε στην Ιουδαία
του Δημήτρη Καμπουράκη
(Η αφήγηση που ακολουθεί γράφτηκε πριν λίγα χρόνια, για μια ραδιοφωνική χριστουγεννιάτικη εκπομπή. Η δημοσίευση της στο protagon θα ολοκληρωθεί σε πέντε συνέχειες, μία κάθε μέρα. Οι ιστορικές πληροφορίες που περιέχει το κείμενο είναι ακριβείς. Οι υπόλοιπες φιλοσοφικές, θρησκευτικές και κοινωνικές αναφορές αποτελούν απόψεις ή ερμηνείες του γράφοντος, με παράλληλη προσπάθεια να μην αποκλίνει από το κλίμα των ημερών.)
Για τεντώστε τ’ αυτιά σας, αφήστε ελεύθερες τις αισθήσεις σας, διότι ήρθε η ώρα να απολαύσετε τη διήγηση πιο απόκοσμης περιπέτειας που μπορεί να τύχει σε άνθρωπο. Εγώ ήμουν ο τυχερός κι από τότε η ταπεινή ζωή μου άλλαξε, λες και τα γεγονότα που θα σας περιγράψω κράτησαν πολλά χρόνια κι όχι μόνο μια τόση δα χειμωνιάτικη νύχτα.
Να απολαύσετε τη διήγηση όσων βίωσα, όπως απόλαυσα κι εγώ εκείνο το απόγευμα τους ήχους και τα χρώματα από το μακρύ καραβάνι που εμφανίστηκε ξαφνικά στα μέρη μας και κατέλαβε απ’ άκρη σ’ άκρη τον κεντρικό δρόμο του χωριού μας…τι κεντρικό δρόμο δηλαδή, έναν καρόδρομο γεμάτο λάσπες, σκατά γαϊδουριών, πατημασιές αλόγων και ακαθαρσίες κατσικιών. Έτσι είναι όλα τα χωριά της Ιουδαίας, φτωχά και βρώμικα, με σπίτια χαμηλά και στενάχωρα, χτισμένα με πλίνθους, λάσπη και καλάμια στις σκεπές.
Τι δουλειά μπορεί να έχουν εδώ οι χρυσοστολισμένοι άρχοντες, με τις διαταγές τους, τα μουγκανητά των ζώων τους και τα πήγαινε-έλα των υπηρετών τους; Ρωμαίοι δεν είναι, το ξέρω. Οι Ρωμαίοι περπατούν σε στρατιωτική γραμμή, φοράνε πετσιά, τα μούτρα τους είναι σημαδευμένα από τις μάχες, κραδαίνουν όπλα, αποπνέουν φόβο και τους συνοδεύει η μπόχα του στρατώνα…άτιμοι κατακτητές, κάποια στιγμή θα τους πετάξουμε έξω από την Ιουδαία. Τούτοι εδώ ξένοι είναι, αλλά Ρωμαίοι δεν είναι..
Οι πλούσιοι Ρωμαίοι άλλωστε, προτιμούν τα Ιεροσόλυμα, την Αντιόχεια, την Αλεξάνδρεια. Στα δικά μας φτωχοχώρια, φτάνουν μόνο οι τελώνες και οι φαντάροι τους. Κοόρτεις πεζικού ή μονάδες ιππικού που κυνηγούν ληστές. Κάποτε είχα δει μια Ρωμαϊκή λεγεώνα να αναπτύσσεται κάτω στην πεδιάδα και μ’ έπιασε τρομάρα. Έμοιαζε με πολυπλόκαμο ατσάλινο τέρας. Οι φαντάροι τους είναι πλιατσικολόγοι, βιαστές, δολοφόνοι, αλλά καλοπερασμένοι σαν τούτους δεν είναι. Στο καραβάνι, ο καθένας έχει διαφορετικό σουλούπι και ντύσιμο. Κόκκινα, πράσινα, χρυσαφιά ρούχα τουρλού-τουρλού και δέκα λογιών υποδήματα, σανδάλια και πασούμια. Κάθε καρυδιάς καρύδι.
Ευδαιμονισμένοι φαίνονται, μαθημένοι να δίνουν διαταγές και να παίρνουν υπακοή. Όχι στρατιωτική υπακοή αλλά από την άλλη, την αβίαστη που εισπράττουν οι προαιώνιοι άρχοντες κι οι αριστοκράτες. Τι να ζητάνε άραγε στις ερημιές μας; Ούτε παλάτια έχουμε, ούτε μέγαρα. Μήπως κάνουν εμπόριο; Και τι να πουλήσουν σε μας τους πάμφτωχους; Ρε, μήπως ψάχνουν τον μεταξόδρομο; Από πού έρχονται άραγε και πώς τους λένε; Ας ρωτήσω ετούτον εδώ τον υπηρέτη μουλαρά, κάτι θα μου εξηγήσει για τ’ αφεντικά του και για τον σκοπό της παρουσίας τους.
« Ποιος είσαι ρε μουλαρά; Ο Αντίνορας; Έλληνας είσαι βρε; Έλληνας λοιπόν. Και τ’ αφεντικά σου; Πως είπαμε ότι τα λένε; Κασπάρ; Μελχιόρ; Βαλτάσαρ; Τι περίεργα ονόματα…και που πάτε όλοι μαζί τσούρμο; Προς τα κει που πάει το άστρο; Για να βρείτε έναν Θεό που γεννιέται απόψε; Μάλιστα…κατάλαβα Αντίνορα. Παλαβός ο κόσμος των πλουσίων. Τρώνε συνεχώς, βάζουν σκλάβους να δουλεύουν γι’ αυτούς, τίποτα δεν τους λείπει και για να καταπολεμήσουν τη βαρεμάρα τους παίρνουν κυνήγι τ’ άστρα ψάχνοντας νεογέννητους Θεούς. Τι να πω…
» Και πούθε κρατά η σκούφια των αφεντικών σου; Άλλος είναι από την Αφρική, άλλος από την Ασία κι άλλος από την Αραβία; Και πως συναντηθήκανε όλοι μαζί; Κάποιος θα τους έδωσε ραντεβού. Κανένας; Το άστρο ακολούθησαν για μήνες και χρόνια; Πέρασαν ερημιές, πολιτείες, δάση και ποτάμια, μέχρι να φθάσουν ως εδώ; Σε ποιόν τα πουλάς αυτά μωρέ; Αηδίες ενός μουλαρά, που νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδέψει έναν φτωχό αγρότη σαν εμένα, επειδή έχει ταξιδέψει λίγο παραπάνω. Αν είναι έτσι, θα έπρεπε να υπάρχουν τρία άστρα στις άκρες του ορίζοντα, που ακολούθησαν διαφορετικές πορείες κι ενώθηκαν σ’ ένα μεγάλο αστέρι εδώ από πάνω. Κι έπειτα, με την ίδια ταχύτητα προχωρά ένα άστρο στον ουρανό κι ένας μουλαράς στη γη; Πως το ακολουθήσατε λοιπόν;
» Η αλήθεια είναι ότι εμφανίστηκε ένα φωτεινό αστέρι προς τα δυτικά, ευθεία στον καρόδρομο προς Βηθλεέμ, αλλά εμείς οι Εβραίοι δεν δίνουμε σημασία σ’ αυτά. Αστρολόγους χρησιμοποιείτε εσείς οι ειδωλολάτρες. Τι βλακεία, να στέκονται από πάνω τους οι βασιλιάδες σας για να δουν τι δείχνει ο ουρανός σ’ αυτούς τους κομπογιανίτες. Εμείς δεν καταδεχόμαστε τέτοιες αηδίες. Όλα γύρω μας είναι τακτοποιημένα κατά τη βούληση του Θεού και αρκεί να μελετήσουμε τις γραφές για να αποκαλυφθούν. Η αλήθεια υπάρχει στις γραφές του Δανιήλ, τού Ησαϊα, του Ιερεμία και των άλλων προφητών, όχι στ’ άστρα. Κι έπειτα, Θεός υπάρχει, ο Γιαχβέ, ούτε γεννιέται, ούτε πεθαίνει, μόνο μας βλέπει άγρυπνα και μας κρατά στον ίσιο δρόμο.
» Ο Γιαχβέ ελεεί ή τιμωρεί τους ανθρώπους κι έχει τον περιούσιο λαό του, εμάς τους Εβραίους, τους μόνους σ’ όλη την οικουμένη που έχουν τη σωστή πίστη. Όλα τ’ άλλα είναι παραμύθια των απίστων που θα τιμωρηθούν από το φοβερό σπαθί των Αρχαγγέλων. Αλλοίμονο σας κακομοίρηδες ειδωλολάτρες, τι σας περιμένει την ώρα της κρίσεως. Τι πράγμα; Δεν φταις εσύ που γεννήθηκες Έλληνας και πιστεύεις στον Δία; Έτσι νομίζεις ανόητε μουλαρά, φταις και παραφταίς. Αν ο Γιαχβέ σ’ εμπιστευόταν θα σ’ είχε κάνει Εβραίο όχι άπιστο. Άρα γεννήθηκες για να τιμωρηθείς, αλλά σάματις συλλαμβάνει το ειδωλολατρικό σου μυαλό τίποτα απ’ αυτά; Αν επιτρεπόταν να μπεις στη συναγωγή μας ν’ ακούσεις τους σοφούς μας, θα καταλάβαινες.
Συνεχίζεται
(Συνέχεια από το προηγούμενο)» Κάνω χάζι βρε Αντίνορα τις στολές και τα μπιχλιμπίδια που φοράνε ο Κασπάρ, ο Μελχιόρ κι ο Βαλτάσαρ. Αλήθεια τι είναι στον τόπο τους; Βασιλιάδες; Κάτι σαν θρησκευτικοί ηγέτες; Μάλιστα. Συνήθως, η φάτσα των δεσποτάδων είναι πιο σκληρή από των στρατιωτικών και των πολιτικών, ομολογώ πάντως ότι οι δικοί σου έχουνε μια γλύκα. Τι είπες; Είναι μορφωμένοι άνθρωποι, ανήσυχα πνεύματα και γνώστες μεγάλων μυστικών, που δεν τους καταλαβαίνουν ούτε στον τόπο τους; Καλό είναι αυτό για σένα ταλαίπωρε σκλάβε. Αν είναι πράγματι σοφοί, δεν θα σε μαστιγώνουν πολύ όταν βλαστημάς το μουλάρι σου.
» Βαρυφορτωμένο το βλέπω το ζωντανό. Τι κουβαλά; Σκηνές για τη νύχτα, χαλιά ή τρόφιμα; Να μη φωνάζω, γιατί πάνω στο σαμάρι υπάρχουν πολύτιμα πράγματα που δεν πρέπει να μάθει ο κόσμος; Εντάξει, έλα να ξαποστάσεις, αλλά κρασιά εμείς δεν κερνάμε ούτε γουρούνια τρώμε, δεν είμαστε βρώμικοι ειδωλολάτρες. Ένα νεράκι θα σου βάλω. Το ξέρεις ότι οι άνθρωποι σάς ονόμασαν κιόλας μάγους; Όχι εσένα ρε, τα αφεντικά σου. Σκοτεινούς και επικίνδυνους τύπους τούς θεωρούν. Βλέπουν και τους οπλισμένους αράπηδες δίπλα τους, τι να σκεφτούν; Και τι πολύτιμα πράγματα κουβαλάτε, για να ‘χουμε καλό ρώτημα;
» Χρυσάφι, σμύρνα και λιβάνι; Μωρέ μπράβο! Εμπόριο κάνουν; Τι; Θα τα κάνουν δώρο στον νεογέννητο Θεό; Καλά ρε, τρελαθήκανε τελείως; Σ’ ένα μωρό, όλα αυτά τα πλούτη; Αφού θέλουν να τα δώσουν, γιατί δεν τα μοιράζουν στον κοσμάκη που πεινάει; Μήπως μας περνάνε για καλοταϊσμένους εδώ στην Ιουδαία; Με λούμπινα, φακές και φασόλια τη βγάζουμε. Με αγριόσυκα και καμιά καρύδα. Σπάνιο το κρέας, τα κοπάδια είναι των γεωκτημόνων. Και κανένα παστό λιμνόψαρο απ’ τη Γαλιλαία, αν φθάσει φορτίο αλατιού από τα ορυχεία των Σοδόμων. Πείνα σου λέω.
» Αλλά ποιος μας σκέφτεται εμάς; Κάθε τόσο, οι ζηλωτές ξεκινούν μια επανάσταση εναντίων των Ρωμαίων και μόλις δουν τα σκούρα φεύγουνε στην έρημο του Ιορδάνη ποταμού ή στα βουνά της Τύρου. Αφήνουν τους οικογενειάρχες και τα γυναικόπαιδα στο έλεος των εξαγριωμένων λεγεώνων. Από πίσω πλακώνουν οι τελώνες, που παίρνουν ό,τι έχει απομείνει. . Μας έχει λιώσει κι η ληστεία. Αν τύχει και τσακώσουν κανέναν οι Ρωμαϊκοί περίπολοι τον σταυρώνουν αμέσως, αλλά όποιος απομακρυνθεί απ’ τον κεντρικό δρόμο κινδυνεύει να τον περάσουν λεπίδι για λίγα δηνάρια. Ειδικά οι Σαμαρείτες…εγκληματίες είναι όλοι τους.
» Η αλήθεια είναι πως κάτι προσπαθεί να κάνει ο βασιλιάς Ηρώδης. Έχει βάλει μπροστά κάτι δημόσια έργα, λιμάνια, γιοφύρια και δρόμους, δουλεύει κόσμος σ’ αυτά, αναπτύσσεται και το εμπόριο. Μπορεί ο Ηρώδης να είναι μανιακός με την εξουσία, μοιχός κι εγκληματίας, αλλά το όνειρο του είναι να μας κάνει κανονική Ρωμαϊκή επαρχία, με χτιστές υπαίθριες αγορές, υδραγωγεία και διοικητικά μέγαρα. Δεν το βλέπω να πετυχαίνει. Αντιδρούν οι φανατικοί κι οι μεγαλοκτηματίες, που συγκεντρώνουν σιγά-σιγά τις περιουσίες μας. Σαν κι εσένα θα καταντήσουμε όλοι, Αντίνορα. Αλήθεια εσύ, από την Ελλάδα πως βρέθηκες μουλαράς στην Ιουδαία; Χρεώθηκες για να αντιμετωπίσεις μια κακή σοδειά, τα χρέη δεκαπλασιάστηκαν μέσα σε λίγα χρόνια και τελικά πουλήθηκες σκλάβος στη Δήλο; Εμ, στα λόγια μου έρχεσαι.
» Γι’ αυτό λέω…εντάξει κύριε μάγε, δώσε χρυσάφι στο μωρό, αλλά δώσε και στα υπόλοιπα φτωχαδάκια. Μ’ ένα νομισματάκι περνώ εγώ έναν ολόκληρο μήνα. Αμ το λιβάνι και τα σμύρνα; Τρία δράμια να ‘χα στη χούφτα μου, θα τα μοσχοπουλούσα στους δικούς μας ιερείς, στον καινούριο ναό του Σολωμόντος που έχτισε ο Ηρώδης μέσα στα Ιεροσόλυμα. Ναι, σ’ αυτό το μεγαθήριο που ξεσήκωσε τους φανατικούς, επειδή ο βασιλιάς κάρφωσε τον Ρωμαϊκό αετό στην είσοδο του. Φωνάζουνε ότι είναι βλασφημία –δίκιο έχουν- αλλά μέσα στον ναό οι παπάδες μας θησαυρίζουν. Παζάρι πολυτελείας έχουν κάνει τον περίβολο της εκκλησίας… αυτό δεν είναι βλασφημία δηλαδή; Κάθε φορά που Εβραίος μπαίνει στο ναό, πρέπει υποχρεωτικά να θυσιάσει τουλάχιστον ένα ορτύκι. Οι πλουσιότεροι αρνιά και κριάρια. Κι οι ιερείς έχουν το μονοπώλιο της πώλησης των ζώων για θυσία. Ξέρεις πόσο μάς πουλάνε ένα ορτύκι; Μωρέ αυτό που χρειάζεται, είναι να εισβάλλει κανένας μ’ ένα διπλωμένο σκοινί στο χέρι και να τους πετάξει όλους έξω μαστιγώνοντας τους…
» Ξεκινάτε πάλι. Ας προχωρήσω κι εγώ μαζί σας, βλέπω ότι πάτε προς την Βηθλεέμ. Απορώ τι θα κάνετε εκεί. Ένα μικρό χωριό είναι, μην κοιτάς που ο δρόμος έχει κόσμο, οι Ρωμαίοι φταίνε με τις απογραφές τους. Ξεσήκωσαν όλο τον πληθυσμό και τον κουβάλησαν στον τόπο γέννησης για να τον απογράψουν, θέλουν να ξέρουν πόσα κεφάλια θα φορολογούν οι άτιμοι, γι’ αυτό πηγαινοέρχονται τόσοι άνθρωποι. Πού θα κοιμηθούν, τι θα φάνε, πως θα επιβιώσουν μέσα στο κρύο, ένας Θεός γνωρίζει, όχι βέβαια αυτός που θα γεννηθεί με τ’ αστέρι πάνω απ’ το κεφάλι του…αλήθεια, Θεός στη Βηθλεέμ; Πάει ξεπέσανε κι οι Θεοί, καταλήξανε στα λασποχώρια.
Συνεχίζεται
(Συνέχεια από το προηγούμενο)
« Μιας και σου ‘λεγα για τον Ηρώδη, πρόσεξε Αντίνορα διότι μέσα στην αθωότητα σας, αγνοείτε ότι κινδυνεύετε θανάσιμα. Ενημέρωσε τ’ αφεντικά σου, τον Κασπάρ, τον Μελχιόρ και τον Βαλτάσαρ, πως αν πάρει χαμπάρι ο Ηρώδης ότι κουβαλάτε τόσο χρυσάφι, θα σας κόψει τους λαιμούς και θα το τσεπώσει. Πως θαρρείς ότι κερδίζει κανείς την επωνυμία «Μέγας», που κατέχει αυτός; Γλύφοντας όσους φοβάται και πελεκώντας όσους εξουσιάζει. Πιο Ρωμαιόφιλος βασιλιάς δεν ματαπέρασε από την Ιουδαία. Τσιράκι των κατακτητών. Και πάντα με τον νικητή. Μυρίζεται τις αλλαγές των αυτοκρατόρων, όπως το άγριο θηρίο μυρίζεται το θήραμα του. Αλλάζει στρατόπεδα χωρίς να ιδρώσει τ’ αυτί του. Στον πόλεμο των Πάρθων με τους Ρωμαίους, ξεκίνησε υποστηρίζοντας τους Πάρθους και κατέληξε να πολεμά με τον Αντώνιο. Όσο ο Αντώνιος με την Αιγύπτια πόρνη του την Κλεοπάτρα ήταν δυνατοί, ο Ηρώδης ήταν ο πιο πιστός τους σύμμαχος. Μόλις μυρίστηκε ότι καταρρέουν, τους πούλησε και πήγε με τον Οκταβιανό Αύγουστο. Φίδι κανονικό. Έτσι κρατά τον θρόνο σαράντα χρόνια.
» Ο μοναδικός Θεός που αναγνωρίζει αυτός, είναι η εξουσία. Μη σε ξεγελούν τα έργα του, πιο αδυσώπητος άνθρωπος απ’ αυτόν δεν έχει ξαναγεννηθεί. Αν υποψιαστεί ότι απειλείται, κάνει σαν λύκος που μπήκε σε μαντρί με πρόβατα. Δεν αφήνει κανένα ζωντανό. Έχει στραγγαλίσει τη μισή του οικογένεια. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, αν το αχανές παλάτι του είναι πιο πολύ σφαγείο ή πορνείο. Τα υπόγεια του μεγάρου αντιβουίζουν από τις οιμωγές και τα παρακάλια αυτών που βασανίζονται. Την ίδια ώρα, τα ψηλά πατώματα τρίζουν από τα ηδονικά βογκητά του αμαρτωλού συρφετού που έχει μαζέψει γύρω του. Διότι μιλάμε και για μεγάλο πόρνο. Δεν έχει αφήσει ηδονή να μην τη δοκιμάσει, γυναίκα να μη την μαγαρίσει αδιαφορώντας αν είναι συγγενής ή ξένη. Να μου το θυμάσαι, ο Θεός θα τον τιμωρήσει με φρικτά μαρτύρια, αλλά ως τότε να φυλάγεστε απ’ αυτόν.
» Τι πράγμα; Περάσατε απ’ το παλάτι του; Σας φιλοξένησε; Το τέρας; Σοβαρά; Και τι σας είπε; Ζήτησε από τ’ αφεντικά σου να γίνουν κατάσκοποι του; Μα τι ρωτώ κι εγώ… έχει αφήσει κανέναν χωρίς να τον στρατολογήσει ως ρουφιάνο; Και τι θέλει; Να μάθει τον τόπο που θα γεννηθεί ο νέος βασιλιάς τω Ιουδαίων; Ρε βλάκες, βασιλιά των Ιουδαίων ονομάσατε τον καινούριο Θεό; Ωχ, ωχ! Μπροστά στον Ηρώδη; Τον καταστρέψατε τον καινούριο Θεό σας. Θέλει να τον προσκυνήσει; Αυτός; Κι εγώ σου λέω πως μόλις τον βρει τον μικρό, θα του στρίψει τον λαιμό σαν πετεινάρι. Σκασίλα του για τους Θεούς, αλλά οι βασιλιάδες τον εξοργίζουν, είναι ανταγωνιστές του. Καλύτερα να την κοπανήσετε μακριά χωρίς να του αποκαλύψετε που θα τον βρείτε…αυτός σκότωσε όλους τους γιούς και τις γυναίκες του, ένα τόσο δα Θεουλάκι θα σεβαστεί;
» Ούτε τους δικούς σας λαιμούς βλέπω καλά. Θα σας τον φάει τον θησαυρό το κτήνος. Γι’ αυτό σου λέω ρε Αντίνορα, δε βουτάς κανένα νομισματάκι να το μοιραστούμε; Αλλά και στον μπέμπη να καταλήξουν τα πλούτη, τι να τα κάνει αυτός; Οι Θεοί δεν έχουν ανάγκη από χρυσάφι, οι άνθρωποι έχουν. Κι έπειτα τι τους θέλουμε κι άλλους θεούς; Δεν μας φτάνουν δηλαδή αυτοί που κάθονται στον σβέρκο μας; Πόσο ν’ αντέξει πια κι αυτός ο σβέρκος του φτωχού; Θεοί, Ρωμαίοι, πλούσιοι, παπάδες… όλοι εκεί πάνω θρονιαστήκανε. Τι είναι αυτά που λέω; Ψέματα λέω ρε; Όλοι οι Θεοί κρεατοφάγοι δεν είναι; Ε, τότε είναι πλούσιοι. Ορτύκια τους θυσιάζουμε και μοσχάρια και κατσίκια και κριάρια. Γιατί κύριε; Πως εγώ μετά βίας τρώω κρέας δυο φορές τον χρόνο κι εσείς τρώτε κοψίδια κάθε μέρα; Αν εμφανιζόταν ένας Θεός που θα του θυσιάζανε ραδίκια και ξυνίδια που είναι άφθονα στα χωράφια, αυτόν θα τον ακολουθούσα. Αυτή θα ήταν επανάσταση, αν το καλοσκεφτείς. Διότι οι παπάδες του δεν θα ξεζουμίζανε τον κόσμο για να ταΐσουν το αφεντικό τους.
» Εγώ στο ξεκαθαρίζω, αν ακολουθούμε το άστρο για να βρούμε έναν ακόμα πλούσιο κρεατοφάγο Θεό, δεν γουστάρω καθόλου. Εσύ ρε Αντίνορα που είσαι Έλληνας, καμιά εκατοστή τέτοιους δεν έχεις; Σ’ ένα βουνό δεν λες πως κατοικούνε; Τι πράγμα; Ξεφτιλιστήκανε οι δικοί σου Θεοί; Πέρασε η δόξα τους; Μάλιστα. Και οι Θεοί των τριών αφεντικών σου παρακμάσανε; Ναι, αλλά αυτοί είναι δεσποτάδες αυτών των Θεών. Είδες εσύ ιερωμένο, να παραδέχεται ότι η θρησκεία του κλονίζεται; Είδες βασιλιά να λέει ότι η εξουσία του πάει κατά διαόλου; Όχι βέβαια. Άρα βρε Αντίνορα, είτε οι μάγοι σου είναι πολύ ανοικτόμυαλοι, είτε ο καινούριος Θεός που ψάχνετε είναι πολύ πειστικός.
» Και πότε πρόλαβε δηλαδή να γίνει πειστικός; Τώρα δεν γεννήθηκε; Άρα είναι μικρούλης, δεν μιλά, δεν επιχειρηματολογεί. Εκτός αν ο Θεός γεννιέται έτοιμος, όχι σαν τους ανθρώπους που ξεκινούν από μπέμπηδες και μεγαλώνουν σιγά-σιγά. Και πως γεννιέται ένας Θεός; Από Θεούς υποθέτω, όχι από ανθρώπους. Άρα, εκεί που θα πάμε, θα βρούμε τουλάχιστον άλλους δυο Θεούς, τους γονείς του; Μπορεί και κανέναν Θεό ξάδερφο του ή θείο του; Πήξαμε στους Θεούς και δε μ’ αρέσει. Όποτε μαζεύονται πολλοί απ’ αυτούς, αρχίζουν να βασανίζουν τους ανθρώπους για να διασκεδάσουν. Δε θα μας βγει σε καλό, να μου το θυμάσαι.
» Εμένα το μυαλό μου ζητά απλά πράγματα.. Αφού πρέπει υποχρεωτικά να έχω έναν Θεό, θέλω να μού βάζει συγκεκριμένους κανόνες. Αν τους τηρώ με στέλνει στο παράδεισο, αν δεν τους τηρώ με καρφώνει στα καζάνια της κόλασης. Μια ζυγαριά είναι ο κόσμος, Αντίνορα. Στο ένα μέρος είναι ο φόβος για τούτη τη ζωή και στο άλλο είναι η προσμονή μιας καλής πληρωμής στην επόμενη ζωή. Όταν αυτά τα δυο είναι στην κατάλληλη δόση, η ζυγαριά είναι σε ισορροπία. Ο φόβος και η ελπίδα κρατάνε την κοινωνία σε τάξη και ρίχνουν πότε-πότε φαγάκι στο τσουκάλι μας. Τα φιλοσοφικά μπερδέματα είναι για τους χορτάτους και τους τεμπέληδες. Γι’ αυτό κάθε φορά που εμφανίζεται ένα καινούργιο ζύγι, εγώ ανησυχώ. Πάει να διαταραχτεί η ισορροπία του κόσμου και τέτοιες αλλαγές τις πληρώνουν πάντα οι κακομοίρηδες. Τι είπες; Στο χάλι που είμαστε, τι άλλο χειρότερο να πάθουμε; Αχ καημένε σκλάβε, πάντα υπάρχουν χειρότερα για τους νικημένους αυτής της ζωής.
Συνεχίζεται
(Συνέχεια από το προηγούμενο)
« Ρε συ, όσο μιλώ, προχωράνε οι δικοί σου. Που πάμε; Περάσαμε την πλατεία της Βηθλεέμ και τίποτα ακόμα. Που είναι τέλος πάντων αυτός ο Θεούλης κι έχω παγώσει; Ας τον βρούμε επί τέλους, να μπούμε στο σπίτι του, να ζεσταθεί λίγο το κοκαλάκι μας. Να του δώσουν τα δώρα ο Κασπάρ, ο Μελχιόρ κι ο Βαλτάσαρ, μπορεί η οικογένεια να μου χαρίσει κανένα νομισματάκι. Έπρεπε να μείνουμε στη Βηθλεέμ σήμερα. Με τόσο χρυσάφι που κουβαλούν τ’ αφεντικά σου, ο μοναδικός ξενοδόχος του χωριού θα σήκωνε όλους τους ενοίκους απ’ τα κρεβάτια και θα τους πέταγε έξω. Αλλά εμείς συνεχίζουμε την πορεία μέσα στη νύχτα. Τι τους περνάτε ρε τους Θεούς; Που θαρρείτε πως γεννιούνται;
» Στις ερημιές και τα βουνά; Στις καλύβες των βοσκών ή στις σπηλιές των λόφων; Ρε κορόιδα, οι Θεοί είναι αφεντικά, μεγαλόπρεποι, καλοπερασάκηδες, δεν είναι ξυπόλυτοι μπατίρηδες. Υπερκόσμια εξουσία είναι, πλακάκια με τις κοσμικές εξουσίες τα κάνουνε, μια χαρά περνάνε, αλλοίμονο σε μας τα απλά ανθρωπάκια. Κι έπειτα, ποιος Θεός είναι αυτός που ψάχνουμε; Τίνος Θεού συγγενής, τίνος προφήτη απόγονος; Του δικού μας του Γιαχβέ; Του Ζαρατούστρα των Περσών; Του Άμμωνα των Αιγυπτίων; Της Ιστάρ των Βαβυλωνίων; Του Δία των Ελλήνων; Της Κάλι των Ινδιών; Του Θεού Ήλιου των Ρωμαίων; Για πες μου.
» Τι πράγμα; Τα αφεντικά σου λένε ότι είναι ο ένας και ο μοναδικός, που ξεπερνά όλους τους άλλους; Τώρα μάλιστα. Ρε συ, οι πολυθεϊστές έχουν φτιάξει θεότητες ως και για την τελευταία πέτρα, ενώ τον έναν και μοναδικό Θεό τον έχουμε καπαρώσει εμείς οι Εβραίοι. Δεν υπάρχει χώρος για τον Θεούλη σου. Μπορεί να είμαστε λίγοι, σταγόνα στον ωκεανό της αυτοκρατορίας, μπορεί να μην έχουμε δυνατότητα να τον επιβάλουμε παντού, αλλά μη υποτιμάς τη δύναμη μας, ειδικά σ’ αυτά τα ιστορικά χώματα. Ευτυχώς που οι Ρωμαίοι δεν έχουν πρόβλημα με τις θρησκείες των καταχτημένων λαών και δεν μας ενοχλούν στο θέμα της πίστης. Αυτοί θέλουν ησυχία, εφόδια όταν κάνουν πόλεμο –πάντα δηλαδή- και φόρους… όλα τα άλλα τα αφήνουν στους ντόπιους.
» Και θ’ αφήσουν οι δικοί μας Γραμματείς και Φαρισαίοι έναν καινούριο Θεό στο χωράφι τους; Χα! Δεν τους ξέρεις καλά μού φαίνεται. Μόλις τον πάρουν χαμπάρι, θα τον ισοπεδώσουν. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, πριν καν γεννηθεί αυτός ο νέος Θεούλης, τα ‘χει βάλει μ’ όλο τον κόσμο. Με τους Φαρισαίους μας, με τον Ηρώδη, με τους Ρωμαίους, με τους άλλους Θεούς, πως θα επιβιώσει ο δύστυχος με τέτοιο μέτωπο απέναντι του; Μια χαψιά θα τον κάνουνε. Όσο χρυσάφι κι αν κουβαλάτε στις γκαμήλες για να του δώσετε, λίγο είναι. Για την πρόσληψη πόσων μισθοφόρων θα φθάσει; Εκατό, διακοσίων, πεντακοσίων; Τι να σου κάνουν μπροστά στις στρατιές των άλλων;
» Κι έπειτα, μού φαίνεται ότι συζητάμε στον βρόντο. Όλο προχωράμε στα σκοτάδια, παγώσαμε και προκοπή δε βλέπουμε. Ρε Αντίνορα, μήπως διακρίνεις κάτι στην απέναντι πλαγιά; Κάτι σαν φωτιά βλέπω να λαμπυρίζει μέσα σε μια σπηλιά…και το άστρο…που πήγε το άστρο; Μήπως κρύφτηκε πίσω απ’ τα σύννεφα; Όχι; Πάνω από κείνο το φως στυλώθηκε; Επιτέλους λοιπόν, φθάσαμε. Μα…μα τι λέω; Στυλώνονται τ’ αστέρια; Κι έπειτα, τι είναι εκεί πέρα; Μια σπηλιά, μια καλύβα, κάτι τέτοιο; Και γεννήθηκε Θεός εκεί μέσα; Σ’ αυτή την τρώγλη; Αυτό ψάχνανε ρε τ’ αφεντικά σου; Έχει μαζευτεί κόσμος, βοσκοί με τα προβατάκια τους παραμάσχαλα και με τα σκυλιά στα πόδια τους, κάτι ταλαίπωροι που κουρνιάζουνε σε διπλανές σπηλιές, κάτι χωριάτες, μια παρέα από χαμίνια. Για μεριάστε…για αφήστε με να περάσω μπας και ζεσταθεί το κοκαλάκι μου, να δω επιτέλους κι έναν νεογέννητο Θεό που δε μου ξανάτυχε. Άφησε το μουλάρι βρε Αντίνορα, πλησίασε κι εσύ να δεις.
» Η κακόμοιρη η γυναίκα μόλις γέννησε και είναι εξουθενωμένη. Για κοίτα, ο πατέρας είναι γέρος, η κοπελίτσα νεότατη. Το παιδί; Αγόρι, ε; Για κάνετε πιο πέρα να το δω…ένα κανονικό νεογέννητο παιδάκι είναι… τι Θεός και κουραφέξαλα; Βλέπεις εσύ τίποτα θεϊκό πάνω στον μπόμπιρα; Κλαίει, σαν όλα τα νεογέννητα. Ξεπαγιασμένο θα είναι, με άχυρα το ‘χουν σκεπάσει, δεν και έχει πόρτα η σπηλιά…ανάψτε ρε μια φωτιά να ζεσταθεί το νήπιο. Δεν υπάρχουν ξύλα; Μάλιστα. Τότε, για βοηθήστε με να το κουβαλήσω κοντά στην αγελάδα, το κορμί κι η ανάσα του ζώου βγάζουν ζεστασιά, θα ησυχάσει. Ωραία, μια χαρά είναι τώρα. Τι μια χαρά δηλαδή, που το βλέπω μέσα στη μαύρη φτώχεια. Μμμ, ωραίος Θεός που θα παραμερίσει τους άλλους κραταιούς Θεούς…μωρέ μακάρι να γλυτώσει απ’ τη σημερινή παγωνιά κι ας γίνει ένας απλός αγρότης ή μαραγκός. »
Συνεχίζεται
« Να και οι τρεις μάγοι, μπαίνουν με επισημότητα στη σπηλιά με το νεογέννητο. Ανεμίζουν στον κρύο αέρα οι πολύχρωμες χλαμύδες τους, κρατάνε κουτιά και ζεμπίλια στα χέρια…μα τι κάνουν; Βρε Αντίνορα, ολόκληροι άρχοντες γονατίζουν μπροστά σ’ αυτή την άθλια κούνια; Προσκυνούν το αχυροσκεπασμένο μωρό; Τι μουρμουράνε; Προσευχές ακαταλαβίστικες; Αφήνουν και τα δώρα. Η κακομοίρα η μάνα είναι τόσο εξαντλημένη, που μόνο να κουνήσει το κεφάλι της μπορεί. Πάει, αυτό ήτανε; Θα μας τρελάνουν; Για τη στιγμή αυτή περπάτησαν εκατοντάδες μέρες; Γι’ αυτό το ευχαριστήριο νεύμα της μάνας πέρασαν τόσες κακουχίες; Γι’ αυτή τη μικρή υπόκλιση περπάτησαν την οικουμένη;
» Που πάτε ρε; Φεύγετε κιόλας; Αντίνορα περίμενε, θα ‘ρθω κι εγώ μαζί σας. Στη Βηθλεέμ επιστρέφετε για να κοιμηθείτε; Θα σας ακολουθήσω αν μου υποσχεθείς ότι θα με βολέψεις στο δωμάτιο σου. Τσάμπα ήρθα τελικά στις ερημιές, τίποτα δεν οικονόμησα, αλλά…για περιμένετε δυο λεπτά, μην την κοπανάτε, θέλω να δω κάτι ακόμα στο νεογέννητο, μη φεύγετε ρε…ε, καλά, πηγαίνετε, εγώ λέω να μείνω λίγο ακόμα, κάτι έχει το μέρος ρε Αντίνορα...αλλά σε ποιόν μιλώ; Έφυγε ο μουλαράς, πάει και το καραβάνι.»
Κι όμως, κάτι υπάρχει εδώ που με τραβά, κάτι που με συγκινεί, σάματις ξέρω κι εγώ τι είναι; Λες να ‘ναι το μωρό; Η μάνα η μελαγχολική; Ο ανήσυχος γέρο-πατέρας; Μην είναι αυτό το απόκοσμο φως που μοιάζει να βγαίνει απ’ τη σπηλιά; Μην είναι αυτοί οι απαλοί ψαλμοί που φθάνουν ανεπαίσθητα στ’ αυτιά μου; Με τ’ αυτιά μου ή με την καρδιά τους ακούω; Μα…τι έπαθα; Τέσσερα παιδιά γέννησα και μεγάλωσα, ποτέ δεν συγκινήθηκα…τι μου ‘ρθε τώρα και θέλω να κλάψω με τούτο το ξένο νεογέννητο; Σα να μού φαίνεται πως γέρασα.
Πέρασε η ώρα, ησύχασε ο κόσμος, φύγανε οι βοσκοί, οι γείτονες και τα αλητάκια, μέσα η λεχώνα κοιμάται κι ο ταλαίπωρος ο πατέρας μοιάζει πιο ήσυχος…λαχτάρα που πήρε κι αυτός, για φαντάσου να του γεννούσε η γυναίκα στον δρόμο. Το καραβάνι απομακρύνθηκε μέσα απ’ τα βουνά μακριά από πόλεις, δεν θα τους προλάβει ο Ηρώδης. Καλά είναι εδώ έξω, η παγωνιά έπεσε, γλύκανε η πλάση και η πείνα μού πέρασε, περίεργο αφού δεν έφαγα τίποτα…μόνο οι ψαλμοί συνεχίζουν ν’ ακούγονται, από πού να έρχονται άραγε; Τώρα… εγώ γιατί κάθομαι εδώ; Τι έχω πάθει; Τόσο πολύ με γοήτευσε ο μπέμπης, που βάλθηκα να τον φυλάω έξω από μια σπηλιά; Καλά, αυτά τα περί νέου Θεού δεν τα συζητώ, ανοησίες των ονειροπαρμένων, αλλά ομολογώ πως κάτι περίεργο το ‘χει η κατάσταση, δεν ξέρω πώς να το εκφράσω, πάντως μια ευφορία απρόσμενη μπήκε στην ψυχή μου, μυστήρια πράγματα…κάτι έχει συμβεί βαθιά μέσα μου για να μη θέλω ν’ απομακρυνθώ από τον μικρούλη…
Κι όλο πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται αλλόκοτα πράγματα. Να ‘τανε λέει κιόλας μεγάλος ο μπόμπιρας, να μπορούσα να τον ακούσω… νιώθω ότι θα ‘χε πολλά να πει. Μέχρι να μεγαλώσει ποιος ξέρει τι θα συμβεί…λες ρε, τα επόμενα χρόνια ν’ αλλάξει ο κόσμος που ξέρουμε; Όχι να γίνει κανένας παράδεισος, λίγα πραγματάκια να σουλουπωθούνε. Να μην υπάρχουν σκλάβοι ας πούμε, να μη μας αντιμετωπίζουν οι πλούσιοι σαν σκυλιά, κάθε γενιά να ζει λίγο καλύτερα απ’ την προηγούμενη, να γίνει λίγο πιο δίκαιος και πιο ανθρώπινος ο κόσμος. Ως τώρα έκοβα το κεφάλι μου πως κάθε αλλαγή θα έφερνε τα χειρότερα, κι όμως τώρα νιώθω διαφορετικά. Μακάρι…
Επ, ξεχάστηκα με τις χαζές σκέψεις μου και κάποιος μπαίνει στη σπηλιά. Γνωστός τους θα ‘ναι, αλλά για στάσου…έτσι που τον βλέπω στην είσοδο είναι σαν σκιά, διάφανος σαν νερό, τι είναι τούτο πάλι; Κι όμως δεν πιστεύω ότι ο μικρός κινδυνεύει, ας μην τους ενοχλήσω, θα τον δω καλύτερα όταν φεύγει… δε μπορεί, θα με γελάσανε τα μάτια μου, διαφανείς άνθρωποι δεν υπάρχουν. Ωχ, τι έγινε; Τι έπαθε ο γέρος και τους φορτώνει άρον-άρον στον γάιδαρο; « Γιατί άνθρωπε μου ξεσήκωσες τη λεχώνα και το μωρό; Που πάτε μέσα στη νύχτα και την παγωνιά, σα να σας κυνηγούν; Στην Αίγυπτο πάτε; Τρελάθηκες μωρέ γέρο; Στην οικτρή κατάσταση που είστε; Γιατί; Τι σας είπε ο επισκέπτης και φοβηθήκατε τόσο; Αν τεντώσω τ’ αυτιά μου, θα καταλάβω; »
Η αλήθεια είναι ότι άρχισαν να υψώνονται από την πλευρά της Βηθλεέμ κλάματα παιδιών, οιμωγές γυναικών και ουρλιαχτά. Κάτι πολύ κακό συμβαίνει εκεί κάτω, έχει γούστο να έχουν κάνει καμιά επιδρομή οι Ρωμαίοι ή οι στρατιώτες του Ηρώδη. Ο Θεός να τους βοηθήσει. Κουκούλωσαν το μωρό όπως-όπως κι έφυγε το ζευγάρι ξεπαπούτσωτο, ας πάω κι εγώ στη Βηθλεέμ να δω τι γίνεται. Όμως πριν φύγω, θα μπω στη φάτνη να δω ποιος ήταν αυτός που τους τρομοκράτησε τόσο. Να, σ’ εκείνη την πέτρα κάθεται. Είναι πράγματι διάφανος, φωτεινός και με κοιτάζει. Δεν τον φοβάμαι, θα τον ρωτήσω:
- « Ποιος είσαι άνθρωπε μου; »
- « Δεν είμαι άνθρωπος. Άγγελος Κυρίου είμαι. Εσύ ξέρεις ποιος είσαι; »
- « Εγώ; Φυσικά ξέρω. Ο Ελιάσαρ από τη Βησθεδά. »
- « Λάθος. Είσαι ο Ελιάσαρ, ο πρώτος μαθητής Του. Διότι είσαι ο πρώτος που πίστεψες. Πίστεψες αβίαστα, ακολουθώντας τον μόνο σωστό δρόμο. Τις αμφιβολίες της ψυχής σου. »
ΤΕΛΟΣ
Πηγή
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=4441
Διαβάστε περισσότερα...
ΥΓΕΙΑ: Φάτε σόγια, μειώστε την κακή χοληστερόλη
Επιπλέον, πληθώρα επιστημονικών ερευνών τις τελευταίες δυο δεκαετίες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι πληθυσμοί οι οποίοι προσλαμβάνουν τη διαιτητική πρωτεΐνη κυρίως από φυτικές πηγές (σόγια, όσπρια, ξηροί καρποί, φρούτα και λαχανικά) εμφανίζουν γενικά χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με πληθυσμούς που βασίζουν τη διαιτητική πρόσληψη πρωτεΐνης σε ζωικές πηγές (κρέας, πουλερικά, θαλασσινά).
Επιπρόσθετα, η πρώτη πληθυσμιακή ομάδα, φαίνεται να εμφανίζει χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, αθηροσκλήρωσης και αρτηριακής υπέρτασης. Πιο συγκεκριμένα, οι ασιατικοί λαοί παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις και, όπως είναι γνωστό, οι συγκεκριμένοι λαοί χρησιμοποιούν τη σόγια σαν βασική πηγή πρωτεΐνης στο καθημερινό διαιτολόγιό τους.
Οι πρώτες μελέτες που αφορούσαν τη σόγια και την επίδραση της κατανάλωσής της στα επίπεδα χοληστερόλης του αίματος έγιναν σε πειραματόζωα, αλλά σύντομα πραγματοποιήθηκαν και σε ανθρώπους, καθώς η σόγια είναι ασφαλές τρόφιμο και σχετικά φθηνό.
Σε μια μελέτη οι συμμετέχοντες παρουσίασαν μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης ορού, της τάξεως του 21% μετά από τρεις μόλις εβδομάδες, όπου η πρωτεΐνη σόγιας αντικατέστησε τη ζωική πρωτεΐνη στο διαιτολόγιο. Φυσικά και χρειάζονται περισσότερες μελέτες επιβεβαίωσης της ευεργετικής επίδρασης της υποκατάστασης της ζωικής πρωτεΐνης από πρωτεΐνη σόγιας στο διαιτολόγιό μας, ωστόσο η προοπτική της αποφυγής φαρμακευτικής αγωγής για την καταπολέμηση της υπερχολιστερολαιμίας φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα.
Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε ότι η αφαίρεση της ζωικής πρωτεΐνης από τη διατροφή μπορεί να επιφέρει σημαντική μείωση στον προσλαμβανόμενο σίδηρο, συνεπώς ένα συμπλήρωμα σιδήρου πιθανώς να είναι ωφέλιμο σε κάθε περίπτωση.
Επιστημονικά αδιαμφισβίτητο γεγονός είναι ότι οι άνδρες παρουσιάζουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, ωστόσο τα τελευταία χρόνια μελέτες δείχνουν ότι στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση οι πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων πολλαπλασιάζονται, κυρίως λόγω της μειωμένης παραγωγής οιστρογόνων.
Η αύξηση της πρόσληψης σόγιας και η συνοδός μείωση της κατανάλωσης κρεατικών και ειδικά του χοιρινού και του μοσχαρίσιου κρέατος συστήνεται λοιπόν προληπτικά τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακά, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης αυξημένων επιπέδων χοληστερόλης.
Πηγή
http://www.newsbomb.gr/ygeia/story/fate-sogia-meiwste-thn-kakh-cholhsterolhΔιαβάστε περισσότερα...
Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα;Για να δούμε
Άσχετο επίσης αν ξοδεύουμε λεφτά να αγοράσουμε ακριβά ρολόγια και κοσμήματα…..άσχετο επίσης αν αγοράζουμε -χρόνια τώρα, 4κίνητα βενζινοβόρα για να πηγαίνουμε στο Κολωνάκι -βλ Jeep Grand Cherokee, Ηummer, ΤΟΥΟΤΑ Land Cruiser, αλλα και …..Porsche Cayen τελευταία…..
Δεν μακρυγορώ….
Να τι παράγουμε και εξάγουμε, να τι πουλάμε με το μόχθο, τον κόπο μας! Από τη γέννηση του ελληνικού κράτους, είναι σίγουρο ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν μας έχει χαριστεί, ούτε η ίδια μας η γή που είναι τα κόκκαλα των προγόνων μας….
Πως κάποιοι άλλοι τώρα μας πιάνουν “μαλάκες” -ελληνικός διεθνής όρος, είναι άλλο θέμα…
Ας ανοίξουμε τα μάτια μας, να δούμε γύρω μας τους φίλους μας και τους εχθρούς μας…..Με ποιούς να πάμε και ποιούς να αφήσουμε, έτσι ώστε να γίνεται τίμιο ντηλ….
.
1) Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
2) Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, για χιλιάδες εφαρμογές.
3) Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών κα
.
4) Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά κα.
5) Νικέλιο: H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
6) Λάδι: Είμαστε η 3η στην παγκόσμια παραγωγή ελιάς και λαδιού. Αυτο μας έδωσε ο Θεούλης…..εμείς όμως αγοράζουμε σπορέλαια, σησαμέλαια, βουτυρα-ζωικά και συνθετικά, λαδι κοκοφοίνικα και άλλες μαλ…ίες και μετα να η χοληστερίνη στα 800 και τα εμφράφματα σερί….
Έχουμε το 15% της παγκόσμιας παραγωγής (ελιάς-λαδιού)
7) Είμαστε 3η χώρα σε παραγωγή κρόκου. (saffron) Κοζάνης αλλά εμείς ούτε που το ξέρουμε…. Βάζουμε στα φαγητά μας… κετσάπια και αμφίβολης προέλευσης σως….
Είμαστε 5η χώρα σε εξαγωγες σπαραγγιων… ( δοκιμάστε τα βραστα ή όμελέτα) σσ: ΄ΡΕτσι διατηρώ το …κορμί μου
9) Είμαστε 7η χώρα παγκοσμίως σε εξαγωγές βαμβακιού (τo 2004 ήμασταν 4η)
10) Είμαστε 11η σε παραγωγή βαμβακιού
11) Ακόμη: 14η σε αφίξεις τουριστων. (18,2 εκ)
12) Είμαστε 16η σε εξαγωγές τυροκομικών προιόντων…και
Φυσικά είμαστε το νούμερο 1 της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας…..
Και εις ανώτερα
σσ: Μη ρωτάτε που βρήκα τα στοιχεία, είναι αναμφισβήτητα και φυσικά επίσημα
Πηγή
http://mysatelite.wordpress.com/2010/12/23/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%AF%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%BF%CF%8D%CE%BC/
Διαβάστε περισσότερα...
Φυσικό αέριο να φαν και οι ... πετεινοί
Σας μεταφέρω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 26.10.2010 στη Σουδική εφημερίδα Stockholm Daily και αφορά την ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ελλάδα αλλά και το σκηνικό που έχει δημιουργηθεί κατά της χώρας μας από τον Scandic Org (για όσους δε ξέρουν είναι μια εμπορική-οικονομική-πολιτική ένωση των επτά Σκανδιναβικών χωρών:
Πηγή
http://ideopigi.blogspot.com/2010/12/stockholm-daily.html
Διαβάστε περισσότερα...
Το δικό της μαχητικό επιδιώκει να αποκτήσει μετά το 2020 η Τουρκία
Κατά τη συνεδρίασή του την προηγούμενη ημέρα, ανώτατο αμυντικό συμβούλιο αποφάσισε ότι να αρχίσουν συνομιλίες με την Τουρκική Αεροπορική Βιομηχανία για το σχεδιασμό ενός μαχητικού και ενός εκπαιδευτικού αεροσκάφους που θα κατασκευαστεί με το 2020.
«Στην πράξη», ανέφερε ο υπουργός, «αυτό είναι μία απόφαση για την κατασκευή του πρώτου τουρκικού μαχητικού», υπογράμμισε ο υπουργός Άμυνας, που θα αντικαταστήσει τα αμερικανικά F-4 και θα συνεργάζεται με τα F-16 και τα F-35 σε αερομαχίες.
Η Τουρκία ενδέχεται να συνεργαστεί για το μαχητικό με τη Νότιο Κορέα, αν και ο υπουργός δεν το θεωρεί πιθανό. Θα πρόκειται για «εντελώς εθνικό και πρωτότυπο αεροσκάφος», διευκρίνισε.
Όπως αναφέρει ακόμη η Hurriyet, το ευρωπαϊκό μαχητικό Eurofighter είναι πλέον εκτός των σχεδίων της Τουρκίας, που απέρριψε τη σχετική προσφορά για συμπαραγωγή 60 μαχητικών.
Ωστόσο, η Τουρκία δεν εγκαταλείπει την πρόθεση να αγοράσει 100 αμερικανικά μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35 (Joint Strike Fighter) από το 2015. Μέχρι τότε θα αγοράσει άλλα 30 μαχητικά F-16 Block 50.
Απαντηση "Το δικό της μαχητικό επιδιώκει να αποκτήσει μετά το 2020 η Τουρκία"
Μπράβο!!!! Έτσι κοιμήσου Μ@@@@Α Ελληνα τον ύπνο του δικαίου ζήσε στον κόσμο σου και περίμενε να έρθουν οι αρχαίοι Ελληνες να σε σώσουν!!
Όλοι προχωράνε μπροστά.. Μάγκες οι Τούρκοι. Ναι ρε μάγκες είναι!!! Γιατί; Πόσοι ξέρουν ότι δεκαετίες πριν οι Αμερικάνοι έδωσαν πρόταση στην Ελλάδα πρώτα για δημιουργία εργοστάσιου συναρμολόγησης μαχητικών f-16 με κύρια εξαρτήματα δικά τους και κάποια Ελληνικής κατασκευής; ξέρετε τι έγινε; ξαφνικά μπήκαν στην μέση τα λαμογια και ενώ είχαν αρχίσει οι διαδικασίες παραγωγής κάποιων εξαρτημάτων από την τότε "ΕΛΒΟ" μάλλον έκριναν ότι δεν τους βγαίνουν καλές μίζες και η συμφωνία δια μαγείας εξαφανίστηκε σε μια νύχτα και σταμάτησαν τα πάντα.. Οι Αμερικάνοι φυσικά δεν μας πίεσαν άλλο (με το ζόρι να σε κάνουν άνθρωπο δεν γίνεται) και έτσι το εργοστάσιο πήγε στην τουρκιά.. Και αυτό που βλέπετε σήμερα είναι αποτέλεσμα εκείνης της απόφασης.. Οι Τούρκοι τόσα χρονιά φυσικό αποτέλεσμα είναι να εκπαιδευτούν και αποκτήσαν τεχνογνωσία ώστε να καταντήσουμε το 2010 αυτοί οι πουθεναδες να ξεκινούν να φτιάχνουν αεροσκάφη. και κάτσε εσύ κουτοπόνηρε Ελληνα με τους ίσως καλύτερους μηχανικούς αεροσκαφών ανα τον κόσμο να κατασκευάζεις μόνο χαρτοπετσέτες.. Δεν μιλάμε για πιο άπλα πράγματα που όλοι θα έχετε δει σε παλαιότερες δημοσιεύσεις οτι οι Τούρκοι θα αντικαταστήσουν το όμοιο με το δικό μας όπλο g3 με δικής τους κατασκευής την ώρα που εμείς δεν κατασκευάζουμε ούτε σφαίρες και μας έρχονται από το εξωτερικό και μετρημένες μάλιστα παρακαλώ!! Καλή έξοδο απόψε παλικάρια και στην υγειά μας!!Πηγή
http://news.in.gr/world/article/?aid=1231071406
http://nea.com.gr/blogs-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AD%CF%82/%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CE%BA%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%BF-2020-%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81#
Διαβάστε περισσότερα...
Ήταν άνθρωπος...(Αντί για Χρόνια Πολλά) :
σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.
Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα
δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια τής γριούλας, δεν μίλησε.
Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθησε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό. Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα. Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε. Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο
πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου». Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι. «Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται». Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.
Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της. «Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους». «Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ν’ αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος. «Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δεν θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.
Αλλ’ ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, ν’ αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.
Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ ν’ απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι
χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».
Στην επόμενη στάση ένα παληκάρι μπήκε στο λεωφορείο. Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσική. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουργια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα. Το παληκάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, είπε, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.
Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ».
(Από την Ξένια Σώντερς)
Πηγή: Ηλεκτρονικό Περιοδικό "Το Γράμμα", Τεύχος 100 (Δυστυχώς το τελευταίο), σελ. 14.
Πηγή
http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=76&t=14414&start=0
Διαβάστε περισσότερα...
Στον δρόμο χριστουγεννιάτικα...
και να περάσουν πια σε άλλες "αποστολές" γεμάτοι ευαισθησία και υπευθυνότητα. Αν το να πετάς πρωτοχρονιάτικα στον δρόμο είκοσι κακοποιημένες γυναίκες, παιδιά (και βρέφη!) από τον μοναδικό ξενώνα που λειτουργεί στην Ελλάδα δεν λέγεται ανικανότητα και αναλγησία, πως λέγεται; Μήπως "γκρίζα" διαχείριση;
Online-press: Το παραπάνω το αλιεύσαμε από το Παρόν και για μια ακόμα φορά νοσταλγήσαμε τον δικό μας παπά, το παπά της ψυχής μας τον μακαριστό Χριστόδουλο.... Ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει!
Πηγή
http://egersis2.blogspot.com/2010/12/blog-post_3957.html
Διαβάστε περισσότερα...
Η φημολογία περί μετακόμισης του κ. Παπανδρέου στη Νέα Υόρκη για να διαδεχθεί τον κ. Μπαν Κι Μουν πυροδοτεί σενάρια
Πληθώρα «συμποσίων προβληματισμού» και πλεόνασμα «θεωριών συνωμοσίας» παρατηρούνται στο ΠαΣοΚ εξαιτίας της φημολογίας ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου ενδέχεται να διαδεχθεί το φθινόπωρο του 2011 τον κ. Μπαν Κι Μουν στο αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.
Το «σενάριο ΟΗΕ» έχει απασχολήσει κορυφαία στελέχη της ομάδας πολιτικού σχεδιασμού της κυβέρνησης και ειδικότερα τον κ. Ι. Ραγκούση και την κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη, αλλά και τον ίδιο τον κ. Γ. Παπανδρέου. Ο υπουργός Εσωτερικών και η επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου διαβεβαιώνουν ότι «δεν τίθεται κανένα τέτοιο θέμα». Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός επιχείρησε να τερματίσει την επίμονη φημολογία στην πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΟ του ΠαΣοΚ. «Σκοπίμως πολλοί λένε ότι ψάχνω να δραπετεύσω» είπε και εξήγησε ότι τα πολλά ταξίδια του οφείλονται στην ανάγκη υπεράσπισης των συμφερόντων της χώρας.
Εικασίες διαδοχής
Ωστόσο έχουν οργανωθεί περισσότερα από οκτώ γεύματα βουλευτών- στα τέσσερα από τα οποία έχει παρευρεθεί ο υπουργός Υγείας. Στους προβληματισμένους βουλευτές που έχουν συμμετάσχει σε κάποια από τα δείπνα αυτά συμπεριλαμβάνο- νται οι κκ. Κ. Σπηλιόπου- λος, Δ. Λιντζέρης, Π. Ρήγας και η κυρία Τόνια Αντωνίου ενώ ως αυτόνομη «ομάδα προβληματισμού» αντιμετωπίζεται η... τρόικα των κκ. Ν. Αλευρά, Κ. Καρτάλη και Γ. Φλωρίδη που συναντώνται συχνά.
Ο ρόλος του κ. Παμπούκη
Πώς εκλέγεται ο Γενικός Γραμματέας
Κορυφαία διπλωματική πηγή μιλώντας προς«Το Βήμα της Κυριακής»τόνισε ότι η διαδικασία διαδοχής στον ΟΗΕ αναμένεται να ξεκινήσει τον Μάρτιο.
Σύμφωνα με τους άγραφους κανόνες του Οργανισμού, είναι η σειρά της Ευρώπης να εκλέξει Γραμματέα. Η εκλογή είναι μια μακρά διαδικασία από μυστικές ψηφοφορίες στο Συμβούλιο Ασφαλείας. O «νικητής» οφείλει να συγκεντρώσει τις ψήφους και των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας- ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Βρετανία και Γαλλίακαι ταυτόχρονα την πλειοψηφία των συνολικά 15 μόνιμων και μη μόνιμων μελών. Τα 10 μη μόνιμα μέλη για το 2011 είναι:
Βοσνία, Βραζιλία, Γερμανία, Γκαμπόν, Ινδία, Κολομβία, Λίβανος, Νιγηρία, Ν. Αφρική και Πορτογαλία.
Πηγή
http://communenews.blogspot.com/
Διαβάστε περισσότερα...
Απαγόρευση της χριστουγεννιάτικης λειτουργίας στα Κατεχόμενα
Προκλητική ενέργεια των τουρκικών δυνάμεων κατοχής κατάγγειλε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, δηλώνοντας ότι το κατοχικό καθεστώς απαγόρευσε την τέλεση της Θείας Λειτουργίας των Χριστουγέννων για τους Ελληνοκύπριους εγκλωβισμένους στα χωριά Γιαλούσα και Ριζοκάρπασο στην κατεχόμενη Καρπασία.
Στη Γιαλούσα το κατοχικό καθεστώς ειδοποίησε από χθες ότι δεν θα επιτρέψει τη Θεία Λειτουργία, ενώ σήμερα στο Ριζοκάρπασο διέταξαν τον ιερέα να διακόψει την ακολουθία του Όρθρου και να μην προχωρήσει στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας.
Το κατοχικό καθεστώς πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι δεν είχε εξασφαλιστεί άδεια.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος απέρριψε τον ισχυρισμό και δήλωσε ότι η άδεια είχε ζητηθεί από τις αρχές Δεκεμβρίου. Τόνισε ότι η πράξη θα καταγγελθεί στα Ηνωμένα Έθνη, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στον Πάπα Βενέδικτο, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και σε όλα τα διεθνή βήματα, όπου έχει πρόσβαση η Εκκλησία της Κύπρου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος κάλεσε τον Κυπριακό Ελληνισμό σε εγρήγορση, σημειώνοντας ότι «είναι η πρώτη φορά από την τουρκική εισβολή, που οι Τούρκοι παρεμποδίζουν τον ιερέα του Ριζοκαρπάσου να τελέσει Θεία Λειτουργία».
Πηγηhttp://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/12/2010_370332
Διαβάστε περισσότερα...
Καλές γιορτές !!!!!!!!!!!!!!!!!1
Click here for your card.
http://ak.imgag.com/imgag/product/preview/flash/bws8Shell_fps24.swf?i...
Πηγή
http://groups.google.com/group/anhsma/browse_thread/thread/3f4a4c57ac8fcda8
Διαβάστε περισσότερα...
Παιδική Χορωδία Δ.Τυπάλδου - Κάλαντα Χριστουγέννων
Καλήν ημέρα άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας Χριστού τη θεία Γέννηση να πω στ΄ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η φύσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο Βασιλεύς των Ουρανών και ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το Δόξα εν Υψίστοις και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστις. Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα Άστρο λαμπρό τους οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα. Χρόνια Πολλά…
Πηγή
http://groups.google.com/group/anhsma/browse_thread/thread/1858717de997e47c
/span>
Διαβάστε περισσότερα...
ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ,Παραμονὴ Χριστούγεννα, ΔΙΑΒΑΖΕΙ ἡ ΑΝΝΑ ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ
Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά ῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Εἶχε βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ καλά. Ὁ κόσμος μπαινόβγαινε καὶ ψώνιζε· ἀπὸ τό ῾να τὸ μαγαζὶ ἔβγαινε, στ᾿ ἄλλο ἔμπαινε. Κι ὅλοι χαιρετιόντανε καὶ κουβεντιάζανε μὲ γέλια, μὲ χαρές.
Οἱ μεγάλοι καφενέδες ἤτανε γεμάτοι καπνὸ ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ φουμάριζε. Ὁ καφενὲς τ᾿ Ἀσημένιου εἶχε μεγάλη φασαρία, χαρούμενη φασαρία. Εἶχε μέσα δύο σόμπες, καὶ τὰ τζάμια ἤτανε θαμπά, ἀπ᾿ ὄξω ἔβλεπες σὰν ἤσκιους τοὺς ἀνθρώπους. Οἱ μουστερῆδες εἴχανε βγαλμένες τὶς γοῦνες ἀπὸ τὴ ζέστη, κόσμος καλός, καλοπερασμένοι νοικοκυραῖοι.
Κάθε τόσο ἄνοιγε ἡ πόρτα καὶ μπαίνανε τὰ παιδιὰ ποὺ λέγανε τὰ κάλαντα. Ἄλλα μπαίνανε, ἄλλα βγαίνανε. Καὶ δὲν τὰ λέγανε μισὰ καὶ μισοκούτελα, μὰ τὰ λέγανε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἴσαμε τὸ τέλος, μὲ φωνὲς ψαλτάδικες, ὄχι σὰν καὶ τώρα, ποὺ λένε μοναχὰ πέντε λόγια μπρούμυτα κι ἀνάσκελα, καὶ κεῖνα παράφωνα.
Ἀντίκρυ στὸν μεγάλον καφενὲ τ᾿ Ἀσημένιου ἤτανε κάτι φτωχομάγαζα, τσαρουχάδικα, ψαθάδικα καὶ τέτοια. Ἴσια-ἴσια ἀντίκρυ στὴ μεγάλη πόρτα τοῦ καφενὲ ἤτανε ἕνα μικρὸ καφενεδάκι, τὸ πιὸ φτωχικὸ σ᾿ ὅλη τὴν πολιτεία, μία ποντικότρυπα.
Ἐνῷ ὁ μεγάλος ὁ καφενὲς φεγγολογοῦσε καὶ τὰ τζάμια ἤτανε θολὰ ἀπὸ τὴ ζέστη, ἡ ποντικότρυπα ἤτανε σκοτεινή, γιατὶ ἡ λάμπα, μία λάμπα τσιμπλιασμένη, μία ἄναβε, μία ἔσβηνε, ὅπως ἔμπαινε ὁ χιονιᾶς ἀπὸ τὰ σπασμένα τζάμια τῆς πόρτας. Ἡ φιτιλήθρα ἤτανε στραβοβιδωμένη καὶ τσαλαπατημένη σὰν τὸ μοῦτρο τοῦ καφετζῆ, τοῦ μπαρμπα-Γιαννακοῦ τοῦ Χατζῆ, τὸ φιτίλι στραβοκομμένο, τὸ γυαλὶ σπασμένο ἀπὸ τό ῾να μάγουλο καὶ στὴν τρύπα εἴχανε κολλημένο ἕνα κομμάτι ταραμαδόχαρτο. Βάλε μὲ νοῦ σου τί φῶς ἔδινε μία τέτοια λάμπα! Κάτω τὰ σανίδια ἤτανε σάπια καὶ τρίζανε. Στὸν τοῖχο ἤτανε κρεμασμένα δύο-τρία παμπάλαια κάντρα, καπνισμένα σὰν ἀρχαῖα εἰκονίσματα: τό ῾να παρίστανε τὸν Μέγα Πέτρο μέσα σὲ μία βάρκα ποὺ τὴν ἔδερνε ἡ φουρτούνα, τ᾿ ἄλλο τὸν μάντη Τειρεσία ποὺ μιλοῦσε μὲ τὸν Ἀγαμέμνονα, τ᾿ ἄλλο τὸν Παναγῆ τὸν Κουταλιανὸ ποὺ πάλευε μὲ τὴν τίγρη.
ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ,Παραμονὴ Χριστούγεννα, ΔΙΑΒΑΖΕΙ ἡ ANNA ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ 2
Τώρα ἂς πᾶμε τὴν ἴδια βραδιὰ στὴν ἀντικρινὴ στεριά, ποὺ τρεμοσβήνουνε ἕνα-δύο μικρὰ φωτάκια, πέρα ἀπὸ τὸ πέλαγο ποὺ βογγᾶ ἀπὸ τὸν ἄγριο τὸν χιονιᾶ.
Εἶναι ἕνα μαντρὶ πίσω ἀπὸ μία ραχούλα κοντὰ στὴ θάλασσα, φυτρωμένη ἀπὸ πουρνάρια. Αὐτὸ τὸ μαντρὶ εἶναι τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου. Τὰ πρόβατα εἶναι σταλιασμένα κάτω ἀπὸ τὴ σαγιὰ καὶ ἀκούγουνται τὰ κουδούνια, τὶν-τίν, ὅπως ἀναχαράζουνε. Ἐπειδὴ γεννᾶνε, οἱ τσομπαναραῖοι παρὰ-φυλάγουνε καί, μόλις γεννηθεῖ κανένα ἀρνί, τ᾿ ἁρπᾶνε καὶ τὸ μπάζουνε στὸ καλύβι καὶ τὸ ζεσταίνουνε στὴ φωτιὰ νὰ μὴν παγώσει. Ἀπ᾿ ὄξω φωνάζουνε οἱ μαννάδες. Ἡ φωτιὰ ξελοχίζει καὶ τὸ καλύβι εἶναι σὰν χαμάμι.
Ἐκεῖ-μέσα βρίσκουνται ἓξ᾿-ἑφτὰ νοματέοι, καθισμένοι γύρω ἀπὸ τὸν σοφρᾶ. Πρῶτος εἶναι ὁ ἀρχιτσέλιγκας Γιάννης ὁ Βλογημένος, πού, ἅμα τὸν δεις, θαρρεῖς πῶς βρίσκεσαι ἀληθινὰ στὸ μαντρὶ ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός. Εἶναι ἀρχαῖος ἄνθρωπος, ἀθῶος, μὲ γένια μαῦρα, σὰν ἅγιος. Τὰ ροῦχα ποὺ φορᾶ εἶναι βρακιὰ ἀνατολίτικα, στὰ ποδάρια του ἔχει τυλιγμένα πετσιὰ δεμένα μὲ λαγάρες, στὸ σελάχι του ἔχει ἤσκα καὶ τσακμάκι. Κι οἱ ἄλλοι τσομπάνηδες εἶναι σὰν τὸν Γιάννη, μονάχα ποὺ ὁ Γιάννης κάθεται μὲ τὸ πουκάμισο, ἐνῶ οἱ ἄλλοι, ἐπειδὴ βγαίνουνε ὄξω γιὰ νὰ κοιτάζουνε τὰ νιογέννητα, φορᾶνε προβιὲς προβατίσιες μὲ τὸ μαλλὶ γυρισμένο ἀπὸ μέσα.
Αὐτοὶ ποὺ κάθουνται στὸν σοφρᾶ εἶναι μουσαφιραῖοι. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ Παναγῆς ὁ Στριγκάρος, κοντραμπατζῆς ξακουσμένος γιὰ τὴν παλικαριά του. Εἶχε πάγει γιὰ κυνήγι καὶ νυχτώθηκε στὸ μαντρί. Μὲ τὸν Γιάννη γνωριζόντανε ἀπὸ χρόνια, κι εἶχε κοιμηθεῖ πολλὲς φορὲς στὴ στάνη. Οἱ ἄλλοι τρεῖς ἤτανε καρβουνιάρηδες, ποὺ κάνανε κάρβουνα ἐκεῖ-κοντά. Οἱ ἄλλοι δύο ἤτανε ψαρᾶδες, ὁ γερο-Ψύλλος μὲ τὸ γιό του τὸν Κωσταντῆ.
Καθόντανε λοιπὸν γύρω στὸ σοφρᾶ καὶ τρώγανε. Ἀπάνω στὸ τραπέζι ἤτανε κρέατα, μυτζῆθρες ἀνάλατες, μανούρια, ἁγίζια, ψάρια, μπεκάτσες ψητές, τσίχλες, κι ἄλλα πουλιὰ τοῦ κυνηγιοῦ.
Πηγή
http://groups.google.com/group/anhsma/browse_thread/thread/1858717de997e47c
Διαβάστε περισσότερα...