Για τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας...

Γιώργο Ανδρέα Παπανδρέου δεν με πειράζει που δεν εχω να αγοράσω κρέας για την οικογένεια μου γιατί δεν ειμαι ο μονος.
Δεν με πειραζει...
που δεν εχω να στειλω χρηματα στο παιδι μου που υπερετει στρατιωτης γιατι παλι δεν ειμαι ο μονος.

Δεν με πειραζει που κινδυνευω να μου κοψουν το ρευμα γτ αν τολμησουν και ειμαι σπιτι εκεινη την ωρα δεν θα εχουν που να πανε.



Δεν με πειραζει που σταματησα το αλλο παιδι μου απο τα αγγλικα γιατι πλεον δεν εχω χρηματα να πληρωσω το φροντιστιριο.

Δεν με πειραζει ειλικρινα τιποτε απ ολα αυτα!

Mε πειραζει ομως που δεν εχω την ευκαιρια να στα πω απο κοντα,και να σου ευχηθω μεσα απο την καρδια μου το φετινο πασχα που καταδικασες το 80-90% του ελληνικου λαου να ζησει να το ζεις σε ολη την υπολοιπη ζωη σου.

Υπαρχει και θεος να ξερεις.
Ενας 46 χρονος πατρινος Ελληνας ανεργος πατερας


Πηγή
http://epirotiko.blogspot.com/2011/04/blog-post_4447.html




Διαβάστε περισσότερα...

Τα επτά σενάρια για το χρέος της χώρας που επεξεργάζεται διεθνής οίκος

- Τα σενάρια για το ελληνικό χρέος έχει μελετήσει διεθνής νομική εταιρεία σύμφωνα με τον κυριακάτικο Τύπο
- Το καλό προβλέπει έξοδο στις αγορές, το πιο ακραίο διεθνή κηδεμονία και νέο μνημόνιο


Τα σενάρια για το ελληνικό χρέος έχει μελετήσει διεθνής νομική εταιρεία, καθώς λόγω της φημολογίας που δεν λέει να κοπάσει έχουν “ανοίξει δουλειές” πάνω σε αυτό από εταιρείες που φιλοδοξούν να παίξουν ρόλο συμβούλου, σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής.

Πρόκειται για το γραφείο Cleary Gottlieb Steen & Hamilton το οποίο έχει παρουσία στα μεγάλα χρηματοπιστωτικά κέντρα των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Ασίας και της Λ. Αμερικής. Στην έκθεσή τους εξετάζεται τόσο το καλό σενάριο δηλαδή η επιστροφή στις αγορές το 2013, αλλά και τα άλλα αν αυτό δεν καταστεί εφικτό.

Σύμφωνα με το Βήμα τα επτά σενάρια προβλέπουν:

1.Έξοδο στις αγορές στα τέλη του 2012 ή το 2013 οπότε λήγει και το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει οι αγορές να έχουν πειστεί για τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές. Αγκάθι εδώ είναι το δημόσιο χρέος που αναμένεται να διαμορφωθεί υψηλότερα από το 150% του ΑΕΠ.

2.Το δεύτερο σενάριο, που προϋποθέτει συμφωνία με τους δανειστές, προβλεπει να προταθεί επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμης των ομολόγων που διαθέτουν ιδιώτες – κυρίως τράπεζες. Με τον τρόπο αυτό δεν θα υπάρξει – σύμφωνα με το ρεπορτάζ - “κούρεμα” και δεν θα μεταβληθεί η αξία των ομολόγων που κατέχουν. Ο φόβος εδώ είναι μήπως οι αγορές εκλάβουν την συνεννόηση ως προάγγελο ευρύτερης αναδιάρθρωσης που θα περιέχει και “κούρεμα”.

3.Το τρίτο σενάριο -πάλι με συνεννόηση με τους δανειστές – προβλέπει πλήρη αναδιάρθρωση χρέους πριν το 2013 ώστε να γινει βιώσιμο. Βάσει του σεναρίου αυτού θα υπάρξει σημαντικό κούρεμα και ταυτόχρονα επιμήκυνση. Αυτή η εξέλιξη θεωρείται ωστόσο ότι θα έχει άσχημο αντίκτυπο στις υπόλοιπες αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης.

4.Το τέταρτο σενάριο προβλέπει αναδιάρθρωση του χρέους που βρίσκεται στα χέρια του ΔΝΤ και της ΕΕ. Στο τέλος του μνημονίου αυτό θα συμβαίνει με το ένα τρίτο του ελληνικού χρέους. Ωστόσο αυτό θα συναντήσει την αντίσταση των πολιτών των χωρών που μας έχουν δανείσει.

5.Το πέμπτο σενάριο προβλέπει αναδιάρθρωση των δανείων του ιδιωτικού τομέα με σημαντικό “κούρεμα” στα ομόλογα των ιδιωτών. Ο κίνδυνος εδώ είναι ότι ακόμη και η συνολική διαγραφή του χρέους των ιδιωτών δεν εγγυάται την επιστροφή της χώρας στις αγορές, καθώς θα έχει δεχτεί πλήγμα στο οικονομικό της κύρος.

6.Το έκτο σενάριο προβλέπει αναδιάρθρωση των δανείων της ΕΕ και του ΔΝΤ αλλά και του ιδιωτικού τομέα, μία λύση που μπορεί να γίνει – σύμφωνα με το δημοσίευμα πάντα – αποδεκτή μόνο αν ισομοιραστούν τα βάρη σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

7.Το έβδομο σενάριο της εταιρείας και το πιο ακραίο, είναι η Ελλάδα να τεθεί σε διεθνή κηδεμονία, με νέο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας και νέο μνημόνιο. Το σενάριο αυτό δεν μπορεί να γίνει πολιτικά αποδεκτό από την Ελλάδα.

Πηγή
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=74760&catid=13
Διαβάστε περισσότερα...

Θα σας πω μια μικρή ιστορία για τον Πειραιά

Ημουν δεκαεπτά χρονών όταν πρωτοβγήκα βόλτα στον Πειραιά Σάββατο βράδυ. Βλέπετε εμείς είμασταν πιο περιορισμένοι απο τα...
σημερινά παιδιά που μπορεί να βγαίνουν βόλτες ακόμα και απο τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού.

Θυμάμαι ότι είχα εντυπωσιαστεί απο το πλήθος κόσμου που ανέβαινε την Βασιλέως Γεωργίου για να πάει στο Δημοτικό Θέατρο ή στην Πλατεία Κοράη και στην συνέχεια Πασαλιμάνι και Μικρολίμανο. Για μερικές ώρες ό δρόμος αν και ανηφορικός «κατηφόριζε» προς εκείνες τις τοποθεσίες. Τα αγόρια όλα μαζί παρέα, το ίδιο και τα κορίτσια και μερικές φορές και όλοι μαζί. Ραντεβού στο σκάκι ή ΄ξω απο το Δημοτικό Θέατρο και στην συνέχεια κατηφόριζαμε την Σωτήρος. Πειράγματα στο δρόμο , γέλια, ζευγαράκια αγκαλιά ή αν χεράκι αν ήταν στην αρχή της σχέσης.


Πολλές φορές ξεκινάγαμε ανάποδα και αντί για καφέ στην «Πασαρέλα» πηγαίναμε για Goodys ή McDonalds και όσοι πραγματικά πεινάγαμε American House. Το να βρείς τραπέζι ήταν κάτι πολύ δυσκολο αφού περίμενες να φύγει κάποιος να τρέξεις να προλάβεις και μετά να στηθείς στην ουρά που ήταν ατελείωτη.
Μετά το φαγητό και τις άφθονες «Coca Coles» , περατζάδα απο την «Πασαρέλα». Το λέει και το όνομα της έτσι και αλλιώς. Βόλτα μεχρι την Πλατεία Αλεξάνδρας , πειράγματα ,νέες γνωριμίες ή πολύ σοβαρές συζητήσεις μεταξύ φίλων.
Οι πιο τολμηροί και όσοι είχαν και περισσότερα λεφτά όταν βράδιαζε καλά την στήνανε σε κάποιο απο τα clubakia όπου γίνοταν «συγκέντρωση» και μέσα αλλά και έξω.Οι υπόλοιποι πέρναμε τον δρόμο της επιστροφής ανάποδα κάνοντας το ανάποδο δρομολόγιο. Στο λεωφορείο το τελευταίο που πάντα αργούσε λίγο έπαιζες τα τελευταία παιχνίδια με τα κορίτσια που ήταν απέναντι σου ή στην χειρότερη αν ήσουν άτυχος έβρισκες άλλους γνωστούς και συζήταγες για το πως πέρασες.

Ειδικά τα καλοκαίρια και μετα το κλείσιμο των σχολείων ο Πειραιάς ήταν η ομορφότερη πόλη για να βγεί κάποιος. Συνδίαζε τα πάντα. Μαγαζία, κόσμο καλό , θάλασσα , φαγητό, μουσική , ότι ήθελες το έβρισκες και το έκανες. Ήταν ένας μικρός παράδεισος.

Πριν απο 2 εβδομάδες ανέβαινα με το αυτοκίνητο μου (παντρεμένος με παιδί πλέον) την Βασιλέως Γεωργίου......Η πλήρης απογοήτευση!!!!! Απο την Αγία Τριάδα έως και την διασταύρωση με την Γρηγ.Λαμπράκη είδα, 2 Πακιστανούς , 1 σκύλο και 2 αυτοκίνητα. Προσέξτε το καλύτερο. Η ώρα ήταν 19.00 και η ημέρα Σάββατο!!! Ο Πειραιάς μουντός , βρώμικος με μια αρνητική αύρα. Τα μαγαζία άδεια , τα Goodys και τα McDonalds δεν υπάρχουν πιά.... Δεν με πείραξε που έκλεισαν , έτσι και αλλιώς το φαγητό τους όλοι ξέρουμε ότι δεν ήταν και το καλύτερο.Με πείραξε όμως που σε μια περιοχή όπως το Πασαλιμάνι που κάποτε όλοι εμείς περάσαμε ,μεγαλώσαμε, ερωτευτήκαμε,αγαπήσαμε τώρα δεν τολμάς να κυκλοφορήσεις. Ρατσιστής δεν είμαι , σίγουρα όμως δεν αισθάνομαι ότι ζω στην χώρα μου και πόσο μάλλον στον ΠΕΙΡΑΙΑ ΜΟΥ!!!

Είμαι τυχερός που σε αυτόν τον δύσκολο , άσχημο και βίαιο καιρό εγώ έχω κάτι όμορφο να θυμάμαι!!! Λυπάμαι όμως για τον γιό μου που δεν τα δεί ποτέ αυτά. Δεν θα δει ποτέ το σούροπο απο την Πλατεία Αλεξάνδρας ή απο την Πειραΐκη αγκαλιά με την κοπέλα του όπως έκανα εγώ με την δική μου και πλέον γυναίκα μου. ΛΥΠΑΜΑΙ για τον ΠΕΙΡΑΙΑ.

Πηγή
http://anetos.gr/teleftaies-eidiseis/tha-sas-po-mia-mikri-istoria-gia-ton-peiraia
Διαβάστε περισσότερα...