Διακοπές : Welcome in Greece

Λήψη (1 MB)


Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Οι ξηροί καρποί στο μικροσκόπιο

Οι ισχυρισμοί ότι ένα τρόφιμο μπορεί να «μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης» ή να «προφυλάσσει από το ενδεχόμενο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων» ή ακόμα πως «συμβάλλει στη διατήρηση της ισορροπίας της εντερικής χλωρίδας», συναντώνται στις ημέρες μας ολοένα και συχνότερα στις ετικέτες διαφόρων τροφίμων, πρέπει όμως πάντα να πιστοποιούνται από έγκριτους διεθνείς φορείς υγείας για να έχουν πραγματική αξία για τον καταναλωτή.

Από τους πιο «αυστηρούς» φορείς στην παροχή άδειας για την χρήση ανάλογων ισχυρισμών που αφορούν την υγεία (healthclaims), είναι ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).

Οι ισχυρισμοί για τις θρεπτικές και υγιεινές ιδιότητες ενός τροφίμου, που φέρουν την σφραγίδα του FDA, περνούν από πολλά ερευνητικά «κόσκινα» και χαρακτηρίζονται από υψηλή αξιοπιστία.

Το 2003, ο FDA ενέκρινε τον ακόλουθο ισχυρισμό για τους ξηρούς καρπούς: «Επιστημονικές ενδείξεις, αλλά όχι αποδείξεις, προτείνουν πως τρώγοντας 42,5 γρ. ξηρών καρπών (1 ½ χούφτα) καθημερινά, ως μέρος μιας δίαιτας χαμηλής σε κορεσμένο λίπος και χοληστερόλη, ίσως μειώνει το ενδεχόμενο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων».

Παράλληλα, το μοντέλο της Μεσογειακής Διατροφής, τα οφέλη υγείας του οποίου είναι πια αδιαμφισβήτητα, προτείνει τους ξηρούς καρπούς ως μέρος του εβδομαδιαίου διατροφικού μας πλάνου και τα θεωρεί ως θαυμάσια εναλλακτική ενδιάμεσου γεύματος (σνακ).Να επισημάνουμε βέβαια ότι όταν μιλάμε για ξηρούς καρπούς και ευεργετικές ιδιότητες, αναφερόμαστε πάντα στα ανάλατα αμύγδαλα, φουντούκια, φιστίκια, καρύδια, κουκουνάρια και στα καρύδια τύπου pecan.

Πέρα όμως από τις επιδράσεις των ξηρών καρπών στο καρδιαγγειακό, μελέτες υποδεικνύουν πως η συχνή κατανάλωση ξηρών καρπών μπορεί να επιφέρει μείωση και στο ενδεχόμενο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.

Μελέτη του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (Jiang R et al. JournalAmericanMedicalAssociation 2002 Nov 27; 288(20):2554-60), έδειξε ξεκάθαρα πως γυναίκες που κατανάλωναν 5 ή και περισσότερες μερίδες ξηρών καρπών εβδομαδιαίως (1 μερίδα = 1 χούφτα), είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2, σε σχέση με εκείνες που έτρωγαν σπανίως ξηρούς καρπούς.

Που οφείλουν όμως αυτά τα οφέλη οι ξηροί καρποί? Ας ρίξουμε μια πιο διεξοδική ματιά στη «μαγική» τους σύνθεση.

Τα αμύγδαλα αποτελούν θαυμάσια πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και βιταμίνης Ε. Μια χούφτα (28-30 γρ.) αμύγδαλα, αποδίδει 165 θερμίδες, εμπεριέχει 9 γρ. μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και προμηθεύει το 35% των ημερήσιων αναγκών μας σε βιταμίνη Ε !!

Η περιεκτικότητα των αμυγδάλων σε κορεσμένο λίπος είναι πολύ χαμηλή, ενώ δεν εμπεριέχουν καθόλου χοληστερόλη.

Σε μετα-ανάλυση 7 ερευνών, φάνηκε πως τα αμύγδαλα συμβάλλουν στη μείωση της «κακής» χοληστερόλης χωρίς να μειώνουν την «καλή» HDL χοληστερόλη (Fulgoni, V.L. et al. FASEB J. 2002 16(5): A981).

Τα φουντούκια θεωρούνται πολύ καλή πηγή διαλυτών φυτικών ινών και μαγγανίου, ενός ιχνοστοιχείου που συμμετέχει σε αντιοξειδωτικά συστήματα του οργανισμού μας. Η δράση αυτή διαφαίνεται και από μελέτη (Durak, I. et al Clin Chim Acta. 1999 284(1):113-5) που έδειξε πως τα φουντούκια συμβάλλουν στην αύξηση της αντιοξειδωτικής δυναμικής του πλάσματος του αίματος, κατά 20%.

Μια χούφτα φουντούκια αποδίδουν 177 θερμίδες και δεν έχουν καθόλου χοληστερόλη.

Τα φιστίκια (αράπικα - Αιγίνης) είναι εξαιρετικές πηγές 2 βιταμινών του συμπλέγματος Β, της νιασίνης και του φυλλικού οξέος.

Τα φιστίκια εμπεριέχουν φυτικές στερόλες, ουσίες που σε υψηλά ποσά συμβάλλουν στη μείωση της απορρόφησης της χοληστερόλης. Οι φυτικές στερόλες έχουν μπει εδώ και καιρό στη ζωή μας, διαμέσου του εμπλουτισμού συγκεκριμένων τροφίμων (μαργαρινών, γαλακτοκομικών) τα οποία προορίζονται για τη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης.

Μια χούφτα αράπικα φιστίκια αποδίδουν 160 θερμίδες, ενώ τα Αιγίνης ελάχιστες παραπάνω (167 θερμίδες ανά χούφτα).

Πολύ πρόσφατη μελέτη (Kocyigit, A., et al Nutrition, Metabolism & Cardiovascular Diseases. 2006 16:202-9), έδειξε πως τα φιστίκια βελτιώνουν τα επίπεδα ολικής και HDL χοληστερόλης σε υγιείς ενήλικες, ενώ προσδίδουν και σημαντικά αντιοξειδωτικά οφέλη.

Τα καρύδια αποτελούν μια από τις καλύτερες πηγές ω-3 λιπαρών οξέων στη φύση. Μια χούφτα καθαρισμένα καρύδια, εμπεριέχουν 2,5 γρ. ω-3 λιπαρών οξέων και αποδίδουν 185 θερμίδες.

Επιστημονικά στοιχεία (Anderson et al, 2001 J Nutr.0022-3166) υποδεικνύουν πως οι πολυφαινόλες των καρυδιών αναστέλλουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης, διαδικασίας που αποτελεί πρωταρχικό στάδιο της αθηροσκλήρωσης.

Παράλληλα άλλη μελέτη (Ros, E., I. Et al 2004. Circulation. 109:1609-14). έδειξε πως 1½ χούφτα καρύδια ημερησίως στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής, οδηγεί σε σημαντική βελτίωση της λειτουργίας του ενδοθηλίου των αγγείων.

Τα κουκουνάρια, αποδίδουν 190 θερμίδες ανά χούφτα και εμπεριέχουν σημαντικά ποσά βιταμίνης Ε, βιταμίνης Κ και μαγνησίου.

Πρόσφατα στοιχεία (Causey JL. Korean pine nut fatty acids induce satiety-producing hormone release in overweight human volunteers. Paper presented at: American Chemical Society National Meeting & Exposition; March 26-30, 2006; Atlanta, GA) δείχνουν πως ένα λιπαρό οξύ που εξάγεται από ορισμένα είδη κουκουναριών, το πινολενικό οξύ, ίσως διαδραματίζει θετικό ρόλο στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας, διαμέσου της δράσεως του σε 2 ορμόνες που ελέγχουν τον κορεσμό.

Τα καρύδια τύπου pecan είναι τα πιο θερμιδογόνα από τους ξηρούς καρπούς που εξετάζουμε, αποδίδοντας 195 θερμίδες ανά χούφτα. Το περιεχόμενο των pecans σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα είναι υψηλότατο και επιστημονικά στοιχεία (Morgan, W.A., B.J. Clayshulte, 2000. LDL χοληστερόλης.J Am Diet Assoc. 100(3):312-8) συνηγορούν στο ότι τα εν λόγω καρύδια μπορεί να συνεισφέρουν στη μείωση των επιπέδων της.

Αν και οι καρποί γνωστοί ως Brazilian nuts, δεν συμπεριλαμβάνονται στην κατηγορία που περιγράψαμε πιο πάνω, αξίζει να σημειωθεί πως μόλις ένα τεμάχιο Brazilian nut, προμηθεύει τον ανθρώπινο οργανισμό με 3πλάσια έως 4πλάσια ποσότητα σεληνίου σε σχέση με την ημερήσια συνιστώμενη!!

Κλείνοντας πρέπει να αναφέρουμε πως με την κατανάλωση ξηρών καρπών, πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί όσοι εμφανίζουν ανάλογες αλλεργίες. Στην σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων επιβάλλεται η διατροφική επισήμανση για το αν ένα τρόφιμο ενδέχεται να εμπεριέχει έστω και ίχνη ξηρών καρπών.

Με την επιμέλεια του Δ.Σ. του ΕΙΔ

Πηγή
http://www.eid.org.gr/Content.php?PageId=139
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Λοιμώξεις του ουροποιητικού και του γεννητικού συστήματος στους άνδρες

Τι εννοούμε με τον όρο λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος στον άνδρα;

Το ουρογεννητικό σύστημα αποτελεί μία από τις συχνότερες εντοπίσεις λοίμωξης, δηλαδή μικροβιακής προσβολής, του ανθρώπινου οργανισμού.Οι λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος είναι η πρώτη σε συχνότητα εμφάνισης ουρολογική πάθηση.

Στον άνδρα το ουροποιητικό σύστημα, δηλαδή τα όργανα παραγωγής και μεταφοράς των ούρων και το γεννητικό σύστημα που περιλαμβάνει τα όργανα παραγωγής υποστήριξης και μεταφοράς του σπέρματος καταλήγουν και χρησιμοποιούν από κοινού την ουρήθρα. Η ανατομική αυτή ιδιαιτερότητα επιβάλλει τη θεώρηση των δυο αυτών συστημάτων ως ένα, το ουρογεννητικό και των λοιμώξεων τους ως ενιαίας παθολογικής οντότητας. Έτσι, ένας μικροοργανισμός που προσβάλλει για παράδειγμα τον προστάτη μπορεί, εάν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, να επεκταθεί σε ολόκληρο τον ουρογεννητικό σωλήνα, τόσο προς τους όρχεις και τις επιδυδιμίδες, όσο και προς την ουροδόχο κύστη και τους νεφρούς.

Είναι συχνές οι ουρολοιμώξεις στους άνδρες;

Η συχνότητα εμφάνισης των ουρολοιμώξεων στους άνδρες είναι μικρότερη απ’ότι στις γυναίκες. Έτσι, η πιθανότητες φλεγμονής του ουροποιητικού σε υγιείς ενήλικες άνδρες 15-50 ετών είναι μικρή, ενώ σε νεαρότερη ή μεγαλύτερη ηλικία όταν συμβαίνουν συνήθως συνδυάζονται με ανατομικές ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος, προβλήματα στη φυσιολογική ροή των ούρων ή ιατρικούς χειρισμούς (λ.χ. καθετηριασμός κύστεως).
Πολλοί παράγοντες θεωρούνται υπεύθυνοι για τη διαφορά επίπτωσης των ουρολοιμώξεων ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Η μεγαλύτερη απόσταση στον άνδρα από τη συνήθη πηγή ουροπαθογόνων μικροβίων (πρωκτός, έξω στόμιο ουρήθρας), το πιο στεγνό περιβάλλον της ανδρικής ουρήθρας, το μεγαλύτερο ανατομικό και λειτουργικό μήκος της και η αντιβακτηριδιακή δράση των προστατικών εκκρίσεων είναι κάποιοι από τους παράγοντες προστασίας των ανδρών από τις ουρολοιμώξεις σε σχέση με τις γυναίκες.

Σε αντίθεση με τα όσα αναφέραμε έρχεται η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης ουρηθρίτιδας, φλεγμονή δηλαδή της ουρήθρας από γονόκοκκο ή άτυπους μικροοργανισμούς (χλαμύδια, ουρεόπλασμα) στους σεξουαλικά δραστήριους άνδρες. Επίσης, συχνή είναι η προστατίτιδα, όρος που χρησιμοποιείται ευρέως για να περιγράψει διαφορετικές καταστάσεις ή συμπτώματα που συνδυάζονται με τον προστάτη και δε σημαίνουν απαραίτητα τη μικροβιακή προσβολή αυτού. Πάντως, 50% των ανδρών κατά την ενήλικο ζωή τους θα παρουσιάσουν κάποιο σύμπτωμα προστατίτιδας, συχνότερα χρόνιας μη μικροβιακής προστατοδυνίας και σπανιότερα τυπικής οξείας μικροβιακής φλεγμονής του προστάτη.

Ως επιπλεγμένη γενικώς χαρακτηρίζεται η ουρολοίμωξη που εμφανίζεται σε παιδιά, σε άνδρες με κώλυμα στις ουροφόρες οδούς, νευρολογικές διαταραχές και νευρογενή κύστη, επί παρουσίας ξένων σωμάτων, για παράδειγμα λίθων, καθετήρων, όπως και σε υποκείμενες ανοσολογικές διαταραχές, λ.χ. σακχαρώδης διαβήτης, νεφρική μεταμόσχευση, ανοσοκαταστολή. Στους άνδρες σε αντίθεση με τις γυναίκες το μεγαλύτερο ποσοστό ουρολοιμώξεων είναι επιπλεγμένες και με τη λογική αυτή πρέπει να ελέγχονται και να αντιμετωπίζονται.

Πού οφείλονται και πως δημιουργούνται οι ουρολοιμώξεις στον άνδρα;

Τα ούρα φυσιολογικά είναι στείρα μικροβίων. Αντιθέτως, η παρουσία μικροβίων σε αυτά, η μικροβιουρία, υποδηλώνει τη λοίμωξη του ουρογεννητικού σωλήνα. Όταν κάποιος μικροβιακός παράγοντας προσβάλλει τον ουρογεννητικό σωλήνα προκαλεί τη λοίμωξη του.

Ο συνηθέστερος τρόπος προσβολής είναι η ανιούσα οδός. Περιλαμβάνει δυο διαδικασίες, την άνοδο των μικροβιακών παραγόντων από την περιουρηθρική περιοχή διαμέσου της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη (λοίμωξη κατώτερου ουροποιητικού) και την άνοδο των μικροβίων από την κύστη μέσω των ουρητήρων στους νεφρούς (λοίμωξη ανώτερου ουροποιητικού). Τα μικρόβια εντερικής προέλευσης, λ.χ. escherichia coli ευθύνονται σε μεγάλο ποσοστό για τη μόλυνση με αυτή την οδό.

Σπανιότερα, η ουρολοίμωξη μπορεί να προκληθεί αιματογενώς ή λεμφογενώς, δηλαδή οι μικροοργανισμοί έχουν προσβάλλει άλλη εστία στον οργανισμό και απελευθερώνονται στο ουροποιητικό σύστημα, στον έναν ή και στους δύο νεφρούς, μέσω της αιματικής ή λεμφικής κυκλοφορίας. Στις φλεγμονές αυτές είναι δυνατόν να απουσιάζει η μικροβιουρία. Τα υπεύθυνα μικρόβια είναι συνήθως ο σταφυλόκοκκος, η σαλμονέλα και το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης.

Πρέπει να τονιστεί ότι σε πιο νέους και σεξουαλικά ενεργείς άνδρες συνήθης αιτία μικροβιακής προσβολής του ουροποιογεννητικού συστήματος μπορεί να αποτελούν άτυποι μικροοργανισμοί, όπως τα χλαμύδια και το ουρεόπλασμα που μεταφέρονται με τη σεξουαλική επαφή, ενώ σε μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς ουρολογικές παθήσεις που εμποδίζουν την ελεύθερη ροή των ούρων και ευνοούν την ανάπτυξη παθογόνων μικροβίων, όπως λ.χ. η υπερπλασία του προστάτη, στενώματα ουρήθρας, λιθιασική νόσος, είναι πιθανό να κρύβονται πίσω από τις ουρολοιμώξεις. Η ύπαρξη απόφραξης σε οποιοδήποτε σημείο του ουροποιητικού, προκαλώντας την ατελή κένωση του και τη δημιουργία υπολείμματος ούρων, αποτελεί τον κύριο προδιαθεσικό παράγοντα υπέρμετρης ανάπτυξης μικροοργανισμών και πρόκλησης ουρολοιμώξεων στους άνδρες.

Ειδικότερα ο υπερτροφικός προστάτης, εκτός των διαταραχών της ούρησης και του υπολείμματος ούρων που μπορεί να συνεπάγεται, μπορεί στις κρύπτες του να φιλοξενεί μικρόβια τα οποία για φαρμακοκινητικούς λόγους δεν επηρεάζονται από τη δράση των αντιβιοτικών και περιστασιακά εισέρχονται στην κύστη που προκαλούν υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Η υπερτροφία προστάτη είναι εξάλλου η συνηθέστερη υποκείμενη αιτία υποτροπιάζουσων ουρολοιμώξεων στους άνδρες άνω των 60 ετών. Στη λιθίαση του ουροποιητικού, επίσης, εκτός από το κώλυμα στη ροή των ούρων και τη στάση που προκαλείται, μπορεί ο ίδιος ο λίθος να αποτελεί φωλιά για τα μικρόβια. Με τον τρόπο αυτό προστατεύονται από τη δράση των αντιβιοτικών με αποτέλεσμα με τη διακοπή τους να επανεμφανίζεται η ουρολοίμωξη, που με τη σειρά της ευνοεί τη λιθογένεση. Έτσι, ο έλεγχος από τον ουρολόγο για τη διάγνωση και θεραπεία της υποκείμενης πάθησης που γεννά και συντηρεί την ουρολοίμωξη είναι επιβεβλημένος για τη σωστή και αποτελεσματική θεραπεία της.

Τέλος είναι προφανές ότι οι ιατρικές πράξεις, όπως χορήγηση φαρμάκων που επηρεάζουν την ανοσολογική ικανότητα του οργανισμού, ο καθετηριασμός της ουρήθρας ή οι διάφορες ουρολογικές επεμβάσεις μεταφέροντας μικρόβια και τραυματίζοντας και λύοντας τη συνέχεια του ουροθηλίου, της ενδοθηλιακής δηλαδή μεμβράνης που καλύπτει ολόκληρο τον ουρογεννητικό σωλήνα παρέχοντας έναν πολύ αποτελεσματικό φραγμό- αμυντικό μηχανισμό στην ανάπτυξη λοιμώξεων, προδιαθέτουν στην εγκατάσταση και πολλαπλασιασμό των μικροοργανισμών και τη δημιουργία λοίμωξης του ουροποιογεννητικού συστήματος.

Έτσι, συμπερασματικά μπορούν να διακριθούν δυο μορφές ουρολοίμωξης. Στην πρώτη, τη μη επιπλεγμένη ουρολοίμωξη ο ασθενής έχει φυσιολογικό λειτουργικά και ανατομικά ουρογεννητικό σωλήνα και δεν παρουσιάζει καμιά συστηματική νόσο που να επηρεάζει την ανοσολογική του κατάσταση και να προδιαθέτει σε φλεγμονές. Συνήθως υπεύθυνος μικροοργανισμός είναι το escherichia coli, αλλά μπορεί να αναγνωρίζονται άλλα μικρόβια, όπως ο πρωτέας ή η κλεμπσιέλλα. Η ουρολοίμωξη αυτή απαντά ευνοϊκά στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή και οι υποτροπές είναι σπάνιες.

Αντιθέτως, στη δεύτερη μορφή, την επιπλεγμένη ουρολοίμωξη, οι ασθενείς παρουσιάζουν κάποια λειτουργική (λ.χ. νευρογενή κύστη) ή ανατομική (λ.χ. υπερπλασία προστάτη, λιθίαση) δυσλειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, κάποιο ξένο σώμα, λ.χ. ουροκαθετήρα, ή πάσχουν από κάποια συστηματική νόσο που προδιαθέτει στην ανάπτυξη λοίμωξης, για παράδειγμα σακχαρώδη διαβήτη. Το φάσμα των υπεύθυνων μικροοργανισμών είναι ευρύτερο, η ανταπόκριση στην αντιβιοτική αγωγή μπορεί να είναι πτωχή και υποτροπή της λοίμωξης είναι πιθανή.

Ποια είναι τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης και ποιοι παράγοντες καθορίζουν την βαρύτητα αυτής;

Η κλινική εμφάνιση και η βαρύτητα των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Έτσι, η λοιμογόνος δύναμη του υπεύθυνου μικροοργανισμού, η ανοσολογική κατάσταση του ασθενούς και η γενικότερη κατάσταση της υγείας του, η λήψη διαφόρων φαρμάκων ή ουσιών, η ύπαρξη ξένων σωμάτων (λ.χ. καθετήρα κύστεως), η ακεραιότητα του ουροθηλίου, οι τυχόν συνυπάρχουσες δυσλειτουργίες, ανατομικές ή λειτουργικές του ουροποιητικού συστήματος που εμποδίζουν την ελεύθερη ροή των ούρων καθορίζουν την έκταση της λοίμωξης και το είδος και την ένταση της αντίστοιχης συμπτωματολογίας.

Η φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή να παρουσιάζεται με ποικιλία κλινικών σημείων. Βασικό ρόλο στη συμπτωματολογία της ουρολοίμωξης παίζει το σημείο του ουροποιητικού που εντοπίζεται η μικροβιακή φλεγμονή.

Έτσι, όταν εντοπίζεται στο κατώτερο ουροποιητικό, δηλαδή έως την ουροδόχο κύστη, προεξάρχουν τα κυστικά, ερεθιστικά ενοχλήματα της ούρησης, όπως η δυσουρία, η συχνουρία, η επιτακτικότητα που μπορεί να συνοδεύονται από υπερηβικό πόνο και μικροσκοπική ή μακροσκοπική αιματουρία. Η παρουσία συμπτωμάτων αποφρακτικού τύπου, όπως η ελάττωση της ακτίνας των ούρων, η δυσκολία στην έναρξη της ούρησης, η διακοπτόμενη ούρηση, η αδυναμία κένωσης της κύστης υποδηλώνουν τη συμμετοχή του προστάτη στη λοίμωξη. Η φλεγμονή της ουρήθρας, που ονομάζεται ουρηθρίτιδα, εμφανίζεται με καύσος κατά την ούρηση, συχνουρία και συχνά παρουσιάζεται ουρηθρικό έκκριμα. Ο πυρετός στις λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού είναι σπάνιος.

Αντιθέτως, η λοίμωξη του ανώτερου ουροποιητικού, δηλαδή των ουρητήρων και των νεφρών, καλείται οξεία πυελονεφρίτιδα, αποτελεί βαρύτερη κατάσταση και κυριαρχεί στην κλινική της εικόνα ο υψηλός πυρετός με ρίγος, ο οσφυϊκός πόνος και η καταβολή, ενώ ενίοτε συνοδεύεται από κυστικά ενοχλήματα.

Φυσικά ο παραπάνω διαχωρισμός είναι αδρός, αφού όπως έχουμε αναφέρει ο ουρογεννητικός σωλήνας κατασκευαστικά είναι ενιαίος και δυνητικά τα μικρόβια μπορούν άπαξ και προσβάλλουν κάποιο σημείο αυτού να επεκταθούν σε οποιοδήποτε άλλο σημείο παρουσιάζοντας πιο σύνθετη κλινική εικόνα.

Ιδιαίτερη κλινική εικόνα παρουσιάζει η φλεγμονή του γεννητικού συστήματος. Έτσι, η λοίμωξη του προστάτη, δηλαδή η προστατίτιδα μπορεί να έχει οξεία μορφή με θορυβώδη κλινική εικόνα ή και χρόνια πιο ήπια μορφή. Στην οξεία προστατίτιδα ο ασθενής παρουσιάζεται με υψηλό πυρετό και ρίγος, αποφρακτικά συμπτώματα ούρησης που μπορεί να φτάσουν και έως την πλήρη αδυναμία ούρησης, την καλούμενη επίσχεση ούρων, πόνο στην περιοχή του περινέου και άλγος κατά την εκσπερμάτιση καθώς και αιμοσπερμία. Στη χρόνια προστατίτιδα τα συμπτώματα είναι πιο ήπια, η μεγάλη τους όμως χρονική διάρκεια με περιόδους εξάρσεων και υφέσεων τα καθιστούν ιδιαίτερα ενοχλητικά για τον ασθενή. Ο εντοπισμός της λοίμωξης στον όρχι και την επιδιδυμίδα εκτός από τα συμπτώματα από την κύστη εμφανίζεται με επώδυνη και φλεγμονώδη διόγκωση της επιδιδυμίδας και του σύστοιχου όρχι, συνοδευόμενης από υψηλό πυρετό.

Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτά τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν δεν είναι ειδικά των ουρολοιμώξεων. Η δυσουρία για παράδειγμα που θεωρείται ‘σήμα κατατεθέν‘ της ουρολοίμωξης μπορεί να αποτελεί εκδήλωση πολλών άλλων παθήσεων, όπως λ.χ. ουρηθρικών στενωμάτων, υπερπλασίας προστάτη, λιθίασης ή καρκινώματος in situ. Άρα, πρέπει να γίνει προσεκτική εκτίμηση και διαφορική διάγνωση πριν πάρει κάποιας επιπόλαια "μια αντιβίωση για να υποχωρήσουν τα τσουξιματάκια"

Πως γίνεται η διάγνωση της ουρολοίμωξης στους άνδρες;

Η διαγνωστική προσέγγιση των ουρολοιμώξεων βασίζεται, όπως και των υπολοίπων παθήσεων, στο λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και την κλινική εξέταση. Το είδος των συμπτωμάτων, η έντασή τους, η χρονική τους διάρκεια, η συχνότητα επανεμφάνισης- υποτροπής μαζί με το γενικότερο ιστορικό λήψης φαρμάκων ή συνύπαρξης άλλων παθολογικών καταστάσεων ή προηγούμενων χειρουργικών επεμβάσεων είναι οι αρχικές απαραίτητες πληροφορίες. Στη συνέχεια, ακολουθεί η κλινική εξέταση για να διερευνηθεί η φυσιολογική μορφολογία των έξω γεννητικών οργάνων, η φυσιολογική θέση και μορφολογία του έξω στομίου της ουρήθρας, η ύπαρξη ουρηθρικού εκκρίματος, διόγκωση του οσχέου και αναζητώνται σημεία ευαισθησίας στην ψηλάφηση των όρχεων- επιδιδυμίδων, της κοιλιακής, βουβωνικής ή οσφυϊκής χώρας. Η δακτυλική εξέταση του προστάτη συχνά θεωρείται επιβεβλημένη, παρέχοντας πληροφορίες τόσο για το μέγεθος και τη μορφολογία του προστάτη, όσο και για την ύπαρξη φλεγμονής αυτού και των σπερματοδόχων κύστεων.

Εργαστηριακά, η γενική ούρων, η Gram χρώση και η καλλιέργεια τους με σκοπό την ανάδειξη του παθογόνου μικροοργανισμού, που συμπληρώνεται από το τεστ ευαισθησίας στα αντιβιοτικά (αντιβιόγραμμα) είναι ο κυριότερος τρόπος διάγνωσης των ουρολοιμώξεων. Παράλληλα και άλλες εργαστηριακές εξετάσεις, όπως η καλλιέργεια ουρηθρικού εκκρίματος με ανοσοφθορισμό για την απομόνωση άτυπων μικροοργανισμών και η καλλιέργεια προστατικού εκκρίματος μετά από μάλαξη του προστάτη καθώς και η καλλιέργεια σπέρματος, μπορεί να χρειαστούν για την αναγνώριση και τυποποίηση του υπεύθυνου παθογόνου μικροβιακού παράγοντα.

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, στους άνδρες οι ουρολοιμώξεις στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι επιπλεγμένες, γι’αυτό κρίνεται απαραίτητο ο έλεγχος να συμπληρώνεται με απεικονιστικές εξετάσεις του ουροποιητικού. Το υπερηχογράφημα νεφρών κύστεως προστάτη προ και μετά ούρηση αποτελεί την πρώτη εξέταση και αν κριθεί αναγκαίο μπορεί να συμπληρωθεί και από άλλες διαγνωστικές εξετάσεις, λόγου χάριν ενδοφλέβιο πυελογραφία ή αξονική τομογραφία κοιλίας.

Ποιος είναι ο τρόπος αντιμετώπισης των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος στους άνδρες.

Η κεντρική θεραπευτική λογική των λοιμώξεων του ουροποιογεννητικού συστήματος είναι η απομόνωση και τυποποίηση του υπεύθυνου μικροοργανισμού και η αντιμετώπιση του με τη χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού. Φυσικά, όπως προαναφέραμε, όταν η ουρολοίμωξη κρύβει παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος, όπως η λιθίαση ή η καλοήθης υπερτροφία προστάτου, επιβεβλημένη είναι η διάγνωση και αντίστοιχη αντιμετώπιση της υποκείμενης παθολογικής κατάστασης, παράλληλα με τη χορήγηση της κατάλληλης αντιβιοτικής φαρμακευτικής αγωγής. Το χρονικό διάστημα που ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει το αντιβιοτικό καθώς και η οδός χορήγησης του ποικίλει αναλόγως του τύπου και της βαρύτητας της λοίμωξης.

Έτσι, για ένα απλό επεισόδιο κυστίτιδας μια εβδομάδα από του στόματος αντιβιοτική αγωγή μπορεί να αρκεί, στην περίπτωση όμως οξείας πυελονεφρίτιδας είναι απαραίτητος συνδυασμός ενδοφλεβίου και από του στόματος αντιβίωσης διάρκειας6 έως και 12 εβδομάδων. Πολλά είναι τα φαρμακευτικά σκευάσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν αναλόγως του παθογόνου μικροοργανισμού, όπως η τετρακυκλίνες, οι κεφαλοσπορίνες, η κοτριμοξαζόλη κλπ Πολύ χρήσιμα είναι αντιβιοτικά όπως οι κινολόνες που επιτυγχάνοντας υψηλές συγκεντρώσεις στο ουροποιητικό, έχοντας ευρύ αντιμικροβιακό φάσμα και περνώντας τον αιμοπροστατικό φραγμό είναι πολύ αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων του ουροποιογεννητικού συστήματος. Μακροχρόνια αγωγή μικρότερης δοσολογίας αντιβιοτικών, η καλούμενη χημειοπροφύλαξη, μπορεί να κριθεί αναγκαία σε ορισμένες περιπτώσεις.

Τι σημαίνει και πως αντιμετωπίζεται η προστατίτιδα;

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην κατηγορία της προστατίτιδας αφενός μεν γιατί απασχολεί πλήθος ανδρών αφετέρου δε γιατί αποτελεί μια σύνθετη και ποικιλόμορφη παθολογική οντότητα.

Ο όρος προστατίτιδα υποδηλώνει μια κατάσταση φλεγμονής του προστάτη αδένα, συχνά όμως στην καθημερινή πράξη χρησιμοποιείται σχετικά αυθαίρετα για να περιγράψει οποιαδήποτε κατάσταση ή σύμπτωμα που μπορεί να σχετίζεται με τον προστάτη. Ο όρος προστατίτιδα ή προστάτωση που χρησιμοποιείτο παλιότερα στις μέρες μας έχει αντικατασταθεί με τον όρο προστατική συνδρομή, που τονίζει αφενός μεν την ποικιλία στην κλινική εμφάνιση της πάθησης, αφετέρου δε την αδυναμία μας να προσεγγίσουμε αιτιολογικά και διαγνωστικά τη νόσο. Μόνο στο 5-10% των ασθενών απομονώνεται ο υπεύθυνος παθογόνος μικροοργανισμός και στους υπόλοιπους χορηγείται εμπειρική θεραπεία.

Η διάγνωση της προστατικής συνδρομής βασίζεται στη συμπτωματολογία και το κλινικό ιστορικό του ασθενούς, τη δακτυλική εξέταση του προστάτη, τη μικροσκοπική ανάλυση και καλλιέργεια του εκκρίματος που ακολουθεί τη μάλαξη του προστάτη, την καλλιέργεια ούρων και μπορεί να συμπληρωθεί με υπερηχογραφικό έλεγχο του προστάτη διακοιλιακά ή διορθικά αν κριθεί αναγκαίο.

Η προστατική συνδρομή κλινικά μπορεί να εκφραστεί με πόνο στην περιοχή του προστάτη και του περινέου, στο όσχεο και τους όρχεις,στο πέος, την ουροδόχο κύστη και τη μέση. Μπορεί να συνοδεύεται από διαταραχές της ούρησης όπως επιτακτικότητα, συχνουρία, δυσουρία και ελάττωση της ακτίνας της ούρησης που μπορεί να φτάσει στην επίσχεση ούρων. Υψηλός πυρετός μπορεί να υπάρχει στην οξεία προσβολή του αδένα. Το άλγος κατά την εκσπερμάτιση και η αιμοσπερμία μπορεί να αποτελούν άλλα συνοδά κλινικά ευρήματα που συχνά θορυβούν τον ασθενή. Πολλές είναι οι παθήσεις που μπορεί να παρουσιαστούν με παρεμφερή κλινική εικόνα. Έτσι, τα στενώματα ουρήθρας, ο καρκίνος της κύστεως ή του προστάτη, η διάμεση κυστίτιδα, η λιθιασική νόσος, η μυαλγία του πυελικού εδάφους, παθήσεις του ορθοπρωκτικού σωλήνα, βουβωνοκήλες είναι κάποιες από τις παθήσεις που είναι δυνατόν να εμφανιστούν με την εικόνα της προστατικής συνδρομής. Άρα, προσεκτικός και εξατομικευμένος έλεγχος και αντιμετώπιση είναι επιβεβλημένος.

Με βάση, λοιπόν, την κλινική εικόνα του ασθενούς και τα ευρήματα των εξετάσεων που αναφέραμε παραπάνω η προστατική συνδρομή μπορεί να διακριθεί στη βακτηριδιακή προστατίτιδα- οξεία ή χρόνια αν τα ενοχλήματα επιμένουν περισσότερο από τρεις μήνες- και στο σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους. Η θεραπευτική αντιμετώπιση της οξείας και χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας βασίζεται στη χορήγηση αντιβιοτικής θεραπείας από δέκα ημέρες έως έξι εβδομάδες, εάν κριθεί αναγκαίο, ενώ η χορήγηση για τέσσερις έως έξι μήνες χημειοπροφύλαξης μπορεί να είναι επιβεβλημένη σε ορισμένες περιπτώσεις. Η συγχορήγηση των αντιβιοτικών με αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή α αδρενεργικούς ανταγωνιστές (a blockers) προσφέρει συχνά σημαντική ανακούφιση στους ασθενείς και καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η διάγνωση και θεραπεία των λοιμώξεων του ουροποιογεννητικού συστήματος στους άνδρες αποτελεί μια πολύπλοκη διαδικασία που στηρίζεται σε ειδικές διαγνωστικές εξετάσεις και προϋποθέτει τη γνώση και την ορθή χρήση ποικίλων θεραπευτικών παρεμβάσεων. Στόχο αποτελεί η υποχώρηση της συμπτωματολογίας και η πλήρης ίαση του ασθενούς με τον απλούστερο και πιο ασφαλή τρόπο, έτσι ώστε να μην υποφέρει ο ασθενής και να αποφευχθούν οι συχνά ενοχλητικές και μπορεί επικίνδυνες επιπλοκές των πλημμελώς θεραπευθέντων λοιμώξεων.

Η μη αναγνώριση και θεραπεία για παράδειγμα της προσβολής του γεννητικού συστήματος από άτυπους μικροοργανισμούς, όπως τα χλαμύδια και το ουρεόπλασμα, που αποτελούν το συχνότερο αίτιο ουρηθρίτιδας σε σεξουαλικά ενεργούς άνδρες, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα του σπέρματος και είτε άμεσα επηρεάζοντας τον αριθμό, την κινητικότητα και την μορφολογία των σπερματοζωαρίων , είτε έμμεσα με ανοσοβιολογικό μηχανισμό, να αποτελέσει μια από τις κύριες αιτίες υπογονιμότητας του ζεύγους. Από την άλλη μεριά η μη ορθή αντιμετώπιση μιας ουρολοίμωξης μπορεί αφενός μεν να οδηγήσει στη χρονιότητα αυτής με ιδιαίτερα ενοχλητικές υποτροπές της νόσου, αφετέρου δε μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία λ.χ. νεφρικής ανεπάρκειας, αποστημάτων έως και σηπτικού shock με κίνδυνο της ζωής του ασθενούς.

Άρα είναι επιβεβλημένη η ευαισθητοποίηση τόσο των ασθενών όσο και των γιατρών για τη λεπτομερή διερεύνηση και πλήρη ίαση αυτής της συχνής και σημαντικής ουρολογικής πάθησης.

Πηγή
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1128
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Πνευμονία. Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

Εισβάλλει αιφνιδίως με υψηλό πυρετό και ρίγη. Ταυτόχρονα εμφανίζονται βήχας και ένα γενικευμένο αίσθημα κατάπτωσης. Υποψιάζεστε κρυολόγημα, αλλά ίσως να είναι κάτι σοβαρότερο.

Μελίσσα Στοΐλη

Παρ’ όλο που έχουμε συνδέσει την ασθένεια αυτή με την εικόνα μιας μαμάς που τρέχει φωνάζοντας «θα αρπάξεις καμιά πνευμονία» πίσω από ένα χαρούμενο και άτακτο παιδάκι το οποίο τρέχει μέσα στη βροχή, η πνευμονία δεν έχει να κάνει τόσο με το κρύο όσο με διάφορους ιογενείς οργανισμούς. Βέβαια, η πνευμονία κάποιες φορές μπορεί να εμφανιστεί ως επιπλοκή έπειτα από γρίπη ή κοινό κρυολόγημα. Αλλά όχι μόνο τότε.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ

Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει το ELF*, η πνευμονία είναι μια φλεγμονή των πνευμόνων που προκαλείται από βακτήρια, ιούς, μύκητες και άλλους μικροοργανισμούς. Αυτοί προκαλούν φλεγμονή στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα να παράγεται υγρό που γεμίζει τις κυψελίδες. Οι ιογενείς πνευμονίες είναι συνήθως ήπιες, αλλά σε ηλικιωμένους ή πολύ νέους ασθενείς και σε ανθρώπους που το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι εξασθενημένο μπορεί να έχουν βαρύτερη μορφή. Η σοβαρότητα της πνευμονίας εξαρτάται από το ποιος μικροοργανισμός έχει προκαλέσει τη λοίμωξη. Οι τύποι της πνευμονίας είναι τρεις: α) Πνευμονία της κοινότητος (CAP), β) Νοσοκομειακή πνευμονία (NP), αυτή που αποκτάται στο νοσοκομείο, γ) Πνευμονία που εκδηλώνεται σε ασθενείς των οποίων η ανοσιακή άμυνα είναι εξασθενημένη (για παράδειγμα ανοσοκατεσταλμένοι, ασθενείς με μεταμόσχευση οργάνων, παιδιά με καρδιακή ανεπάρκεια).

Η ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ (CAP)

Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται οι λοιμώξεις του κατωτέρου αναπνευστικού συστήματος που αρχίζουν εκτός του νοσοκομείου. Παραδοσιακά αναφέρονται οι τυπικές μορφές που εμφανίζουν οξεία έναρξη και συνδέονται με μικροοργανισμούς στους οποίους κυρίως περιλαμβάνονται ο πνευμονιόκοκκος, ο αιμόφιλος και ο σταφυλόκοκκος. Υπάρχουν όμως και οι άτυπες μορφές που οφείλονται σε διαφορετικούς παράγοντες και παρουσιάζουν ηπιότερη κλινική εικόνα. Τα συμπτώματα είναι βήχας, δύσπνοια, πυρετός και αίσθημα κακουχίας.

ΑΙΤΙΑ

Τα βακτήρια (και ιδιαίτερα ο πνευμονόκοκκος) αντιπροσωπεύουν την κύρια αιτία της πνευμονίας. Η ιογενής πνευμονία μπορεί να προκληθεί από μια ποικιλία ιών, συμπεριλαμβανομένων αυτών που είναι υπεύθυνοι για το κοινό κρυολόγημα και το Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS). Παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα, η μεγαλύτερη ηλικία, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), προηγούμενες λοιμώξεις του αναπνευστικού, το άσθμα, οι ανοσοκατασταλτικές θεραπείες, οι παθήσεις του πνεύμονα και οι καρδιακές παθήσεις.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η φαρμακευτική με αντιβιοτικά αγωγή στα αρχικά στάδια μπορεί να θεραπεύσει τη βακτηριακή πνευμονία. Ακόμη δεν υπάρχει γενική θεραπεία για την ιογενή πνευμονία, αν και φάρμακα κατά των ιών μπορεί να φανούν χρήσιμα σε μερικές περιπτώσεις. Εν τω μεταξύ, τα βακτήρια που προκαλούν την CAP είναι όλο και περισσότερο ανθεκτικά στα κοινής χρήσεως αντιβιοτικά στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.

Η ανάρρωση από την πνευμονία είναι αργή. Κατά τη διάρκειά της απαιτούνται ξεκούραση, καλή τροφή και ενυδάτωση. Το 19%-31% των ασθενών είτε δεν επιστρέφουν στην εργασία τους είτε δεν αναρρώνουν πλήρως μέσα σε έξι-οκτώ εβδομάδες και αυτό το ποσοστό αυξάνεται στο 55% στους ηλικιωμένους.

ΠΡΟΛΗΨΗ

Δεν υπάρχει κάποια μέθοδος την οποία αν εφαρμόσουμε θα είμαστε σίγουροι ότι δεν θα πάθουμε ποτέ πνευμονία. Ωστόσο υπάρχουν κάποια μέτρα που μπορούμε να λάβουμε ώστε να ελαχιστοποιήσουμε το ρίσκο.

• Πλένουμε συχνά τα χέρια μας.

• Φροντίζουμε να πλένουμε συχνά τα δόντια μας για να μη μαζεύονται μικρόβια και αλλάζουμε οδοντόβουρτσα κάθε εξάμηνο.

• Εξαερίζουμε συχνά τους κλειστούς χώρους.

• Η διακοπή του καπνίσματος και ο εμβολιασμός έναντι ορισμένων οργανισμών (γρίπη, πνευμονιόκοκκος) μειώνουν την πιθανότητα πνευμονίας σε ευπρόσβλητες ομάδες.

* Το ELF (European Lung Foundation) είναι η δημόσια φωνή της Ευρωπαϊκής Αναπνευστικής Εταιρείας (European Respiratory Society ή ERS), www.gr.european-lung-foundation.org.

Από το ΒΗΜagazino

Πηγή
http://www.homefood.gr/health/home.asp?id=563

Διαβάστε περισσότερα...

Πως συνδέονται οι Ναϊτες Ιππότες με τους Σιωνιστές, τους Μασόνους και τους Ιλουμινάτι

Τώρα που κάποιοι… εμπεδώσανε ότι ο Νορβηγός μακελάρης Μπρέιβικ είναι Ναϊτης Ιππότης, Μασόνος και Σιωνιστής - μας κατηγόρησαν για φαντασιόπληκτους μέχρι που είδαν την… ποδίτσα με το τριγωνάκι, το μανιφέστο και σιώπησαν - ας δούμε και τι σχέση έχουν οι Ναϊτες Ιππότες με το τάγμα των σοφών της Σιών, τους Μασόνους και τους Ιλουμινάτι.
Μυστικές Εταιρείες και Νέα Τάξη Πραγμάτων. ''Ένα μικρό.... μυστικό χρειάζεται κάποιους ανθρώπους για να το κρύψουν, ένα μεγάλο μυστικό όμως κρύβεται από την δυσπιστία του πλήθους"
Marshall mc Luhan
Από την χαραυγή της ανθρώπινης ιστορίας κυρίαρχο θέμα ήταν ποιος κατέχει την γνώση, και αυτό επειδή η γνώση είναι δύναμη!


























Η γνώση είναι αυτή που έβγαλε τον άνθρωπο από τις σπηλιές και τον έκανε ων πολιτικό! Στην αρχή της ανθρώπινες ιστορίας την όποια γνώση κατείχαν τα ιερατεία και φρόντιζαν να την κρατάνε μακριά από τον λαό ώστε να τον ελέγχουν. Σε όλους τους μεγάλους πολιτισμούς της αρχαιότητας συνέβαινε αυτό και στην Βαβυλώνα και στην Αίγυπτο και στην κεντρική και νότια Αμερική και στην Κίνα. Το ιερατείο ήταν ο θεματοφύλακας της γνώσης και ο βασιλιάς Φαραώ ο αυτοκράτορας φρόντιζε με την φρουρά του να επικυρώνει το ιερατείο!
Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου η γνώση εκλαϊκεύτηκε στην αρχαία Ελλάδα. Οι φιλόσοφοι που αναζητούσαν την απαρχή της ζωής πέρα από τους θρησκευτικούς μύθους είναι αυτοί που έβαλαν τα θεμέλια της επιστήμης.



Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου η γνώση έφυγε από τα ιερατεία και από τα μυστήρια τους κατέβηκε στο χώμα και αναζήτησε απαντήσεις. Η εξέλιξη αυτή κατέστη πολύ κρίσιμη για την πορεία του ανθρώπου διότι έδωσε γνώση και άρα δύναμη στο «πόπολο» ώστε να αμφισβητήσει το κατεστημένο και τελικά οδήγησε στην δημοκρατία. Επειδή όπως είπαμε η γνώση είναι δύναμη και λαός μορφωμένος δύσκολα χειραγωγείται (τώρα καταλαβαίνετε πιστεύω γιατί συμφέρει τις ελίτ που ελέγχουν τον πλανήτη να μας αποκοιμίζουν με κατώτερης υποστάθμης τηλεοπτικά προϊόντα...)
Είναι ευνόητο ότι οι πολιτικοοικονομικές ελίτ που εξουσίαζαν από την χαραυγή της ανθρώπινης ιστορίας είχαν τα συμφέροντα τους μαζί με τα ιερατεία και φυσικά ενάντια στην δημοκρατία που ήταν λαϊκή κατάκτηση! Το αγαπημένο κοινωνικό σύστημα αυτών των ελίτ ήταν η ολιγαρχία. Στην συνέχεια ο χριστιανισμός απελευθέρωσε τους δούλους έφερε, μέσω του Ιησού Χριστού, τον Θεό πιο κοντά στον άνθρωπο και εαυτό ήταν άλλη μια αδιανόητη ήττα για τα ιερατεία και τις ελίτ.



Δεν καθίσανε όμως με σταυρωμένα χέρια φροντίσανε να συστήσουν κάποιες ομάδες με μυστική αποστολή να αρπάξουν ξανά την εξουσία και να εγκαθιδρύσουν την παγκόσμια ολιγαρχία. Αυτές είναι οι περίφημες μυστικές εταιρείες που οι περισσότερες έχουν ρίζες στα χρόνια του ύστερου μεσαίωνα όταν το παιχνίδι χάνεται για τις φεουδαρχικές ελίτ, και θωρούν τον εαυτό τους κληρονόμο μιας αρχαίας ξεχασμένης γνώσης αυτής της γνώσης που υποτίθεται κατείχαν τα αρχαία ιερατεία!
Παρ’ ότι ισχυρίζονται βεβαίως τα μέλη των μυστικών εταιρειών για τις οργανώσεις αυτές και τούς σκοπούς των, η αλήθεια είναι μία: Σκοπός όλων αυτών των εταιρειών είναι ο έλεγχος και η απόκτηση της εξουσίας.

Η αρχαιότερη μυστική εταιρεία της Ευρώπης είναι το τάγμα των σοφών της Σιών, κλώνος του οποίου είναι οι Ναΐτες ιππότες. Από αυτήν την γραμμή κατάγονται και οι μασόνοι και οι ιλλουμινάτοι.
Η βάση της θεωρίας τους είναι πώς ο θεός της βίβλου ο Αντονάι των γραφών είναι το κακό και ότι ο πραγματικός θεός που αγαπάει τον άνθρωπο είναι ο σάταν ή εωσφόρος. Σας θυμίζει μήπως σατανισμό αυτό; Φυσικά σε αυτές τις μυστικές αλήθειες δεν μπορεί να παρεισφρήσει ο οποιοσδήποτε πάρα μόνο ένα κλειστό κλάμπ ανθρώπων και μόνο κατόπιν μυήσεων...
Οι ίδιοι πιστεύουν ότι έλκουν την καταγωγή τους από τον Ιησού Χριστό. Μάλιστα αυτό δεν είναι αστείο αλλά βασίζονται στα λεγόμενα απόκρυφα ευαγγέλια τα οποία δεν είναι καθόλου απόκρυφα αφού έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν κανονικά και τα απέρριψε η εκκλησία μας διότι πολύ απλά είχαν γραφτεί από την αίρεση των γνωστικών και απηχούσαν τις απόψεις τους.









Οι δε ναΐτες ιππότες από τους οποίους όπως είπαμε κατάγονται και οι μασόνοι και κατ επέκταση κι οι ιλλουμινάτοι σαν αρχικό σκοπό ιδρύσεως τους είχαν να φυλάνε την Παλαιστίνη και την Ιερουσαλήμ ειδικότερα από τους Άραβες και όφειλαν πίστη και υπακοή στον Πάπα στην πορεία όμως μυήθηκαν στις απόκρυφες τέχνες και απέκτησαν τεράστιο αμύθητο πλούτο και σιγά σιγά έφυγαν εντελώς από την χριστιανική πίστη και έγιναν εχθροί του Πάπα. Το τέλος τους ήταν στην πυρά. Εξοντώθηκαν φυσικά αλλά επιβίωσαν μέσα από τους μασόνους που είναι οι συνεχιστές τους.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι κατά καιρούς μέλη της μασονίας έχουν διατελέσει σπουδαίες προσωπικότητες μεγάλου βεληνεκούς για τον Ελληνισμό. Αυτό είναι κάτι που και οι μασόνοι χρησιμοποιούν σαν επιχείρημα στην απολογία τους ότι είναι μια οργάνωση με αγαθές προθέσεις!!!
Δεν αλλάζει όμως σε τίποτα αυτό που αποτελεί από ιδρύσεως τους σκοπό όλων αυτών των μυστικών οργανώσεων και είναι ο έλεγχος και η κατάκτηση της εξουσίας αλώνοντας τα κράτη εκ των έσω. Πολλές φορές μπορεί οι σκοποί της μασονίας να ταυτίζονται με τους πόθους ενός Έθνους όπως ας πούμε στην περίπτωση της Ελλάδος μπορεί κάλλιστα ο εθνικός μας πόθος για απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό να αποτελούσε ταυτόχρονα και σκοπό της μασονίας στο πλαίσιο της αποδόμησης κάθε κράτους.
Ετσι εξηγείται που σπουδαίες προσωπικότητες του ελληνισμού ενώ ήταν σαφώς χριστιανοί και βεβαίως όχι σατανιστές είχαν μπερδευτεί στα πλοκάμια της μυστικής μασονίας.
Επίσης οι προσωπικές φιλοδοξίες καθενός δεν μπορούν να αποτελέσουν ασφαλές κριτήριο για ένα Εθνος, και είναι αλήθεια ότι οι μασόνοι φροντίζουν να καλλιεργούν τις προσωπικές φιλοδοξίες καθενός τάζοντας και χρήμα και εξουσία και κατά συνέπεια όλα τα παρελκόμενα αυτών. Βεβαίως εδώ οφείλουμε να πούμε ότι όχι μόνο υπόσχονται αλλά πραγματοποιούνε κιόλας διότι τα μέλη τους αλληλοϋποστηρίζονται με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό...

Η δεύτερη πιο γνωστή μυστική εταιρεία είναι οι Ιλλουμινάτοι πολύ της μόδας τελευταία λόγω της ταινίας. Ιδρυτής τους θεωρείται κάποιος Ανταμ Βαϊσχάουπτ, βαυαρός μοναχός αρχικά σε κάποιο Ισουήτικο Καθολικό τάγμα. Αυτός ο άνθρωπος συνένωσε σε κάποια μυστική σύσκεψη την ομάδα των πεφωτισμένων που ίδρυσε με τους μασόνους και σήμερα θεωρείται ότι οι Ιλλουμινάτοι είναι το ανώτερο κλιμάκιο της μασονίας.
Θεωρείται ότι αυτοί κατάφεραν με επιφανή στελέχη τους να παίξουν ρόλο στην Αμερικανική και στην γαλλική επανάσταση και τελικά καταφέρανε να ελέγχουνε ολόκληρο το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Αμερικής!











Σχετικά ντοκιμαντέρ κυκλοφορούν παρά πολλά για τους Ιλλουμινάτι στο διαδύκτιο και για την επιρροή τους στην οικονομία και ΜΜΕ των ΗΠΑ. Ο σκοπός αυτής της μυστικής εταιρείας είναι αυτός που από την αρχή είπαμε η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ. Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση ελεγχόμενη από αυτούς.
Οι τακτικές που χρησιμοποιούνε έχουν να κάνουν με την οικονομική και εκ των έσω διάβρωση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών και φυσικά με την αλλοίωση κάθε πατροπαράδοτης αξίας στο όνομα της ελευθεριότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Είναι τυχαίο πως η ίδρυση παγκόσμιας κυβέρνησης αποτελεί πάγιο πόθο των σιωνιστών είναι τυχαίο που τα σχέδια των Ιλλουμινάτι αποτελούν ταυτοχρόνως σχέδια των σοφών της Σιών όπως αυτά εμφανίζονται στα περίφημα πρωτόκολλα; Τυχαίο δεν νομίζω...
Φυσικά η συνομωσία είναι ολοφάνερη για κείνους που ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τις συμπτώσεις αλλά είναι πολύ της μόδας τελευταία από την πολιτική ορθότητα λανσάρεται η απόρριψη ''έλα μωρέ θεωρίες συνωμοσίας" έτσι αυτοί συνεχίζουν και κάνουν ανενόχλητοι την δουλειά τους...

Ο κατάλογος των διαφόρων μυστικών εταιρειών είναι μεγάλος άλλες γνωστές όπως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και η Τριμερής Επιτροπή και άλλες λιγότερο γνωστές όπως η skull and bones (κρανίο και κόκαλα ...σε αυτή την μυστική εταιρεία άνηκε ο Τζωρτζ Μπούς ο νεώτερος...).
Αυτό που μας χρειάζεται να κρατήσουμε είναι ότι όπως και αν λέγονται όλες αυτές οι οργανώσεις όποιο προσωπείο και αν προβάλουνε πρόκειται για σιωνιστικές εμπνεύσεις που σκοπό έχουν να αλώσουν τα έθνη εκ των έσω και να εγκαθιδρύσουνε μια παγκόσμια κυβέρνηση ελεγχόμενη πλήρως από την δικιά τους ολιγαρχία.
Όπως είδαμε στην αρχή του παρόντος κειμένου η δημοκρατία ως κατάκτηση έχει άμεση σχέση με την κοινοποίηση της γνώσης προς τα κάτω προς τον απλό άνθρωπο όλοι αυτοί οι υψηλόβαθμοι των διάφορων μυστικών εταιρειών αποστρέφονται και τους λαούς και την δημοκρατία και τα έθνη και τις παραδόσεις και θεωρούν εαυτούς θεματοφύλακες μιας αρχαίας μυστικής (ψεύτικης βεβαίως) και ως εκ τούτου δικαιωματικά κυρίαρχους του κόσμου.
Αν επικρατήσουνε αυτοί και εφαρμόσουνε τα σχέδια τους θα έχουμε μία κοινωνία τύπου «Μεγάλος Αδελφός». Έτσι απλά. Από την δική μας αφύπνιση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η σωτηρία του είδους!!!
Κλείνω με μια φράση από το ευαγγέλιο του Κύριου Ιησού Χριστού που τόσο τρέμουνε όλοι αυτοί: «Εγώ είμαι το φως της ζωής...».

Γιώργος Σταφυλάς

anti-ntp.blogspot.com






























ΝΑΙΤΕΣ: Οι μοναχοί με άδεια δολοφόνου,"ενέπνευσαν" τον μακελάρη!

Ποιοί ήταν οι "Ναϊτες" που; Τι αντιπροσώπευαν αυτοί οι Ιππότες ,πότε εξαφανίστηκαν και γιατί "ενέπνευσαν" το μακελάρη της Νορβηγίας; Διαβάστε το κείμενο που έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Focus,για να μάθετε τι ήταν οι "Ναίτες".








Στις 13 Οκτωβρίου του 1307, ο βασιλιάς Φίλιππος ο Ωραίος της Γαλλίας έδωσε μια ...εντολή που δεν επιδεχόταν καμία αμφισβήτηση: «Συλλάβετε όλους τους Ναΐτες». Οι θρυλικοί ιππότες, παρά την οικονομική δύναμη και τις υψηλές τους διασυνδέσεις, πιάστηκαν κυριολεκτικά στον ύπνο. Μέσα σε μερικές ημέρες βρέθηκαν όλοι κλειδωμένοι στα βασιλικά μπουντρούμια να τους βασανίζουν νυχθημερόν προκειμένου να ομολογήσουν κάθε έγκλημα που είχαν διαπράξει, αληθινό ή ανύπαρκτο.

Κάποιοι δεν έσπασαν και πέθαναν από τα βασανιστήρια. Οι περισσότεροι όμως ομολόγησαν και το δικαστήριο τους επέβαλε την ποινή, που δεν ήταν άλλη από κατήχηση μέχρι να επανέλθουν στον σωστό δρόμο. Ανάμεσά τους ήταν και ο αρχηγός τους, ο Μέγας Μάγιστρος των Ναϊτών Ζακ ντε Μολέ. Σχεδόν έξι χρόνια αργότερα, αυτός και οι έξι υπαρχηγοί του οδηγήθηκαν έξω από την Παναγία των Παρισίων και παραδέχτηκαν δημοσίως τις αμαρτίες τους. Ο Μολέ και ο υπαρχηγός του Ζεφρί ντε Σαρνί άρχισαν με στεντόρεια φωνή να αναιρούν τις ομολογίες τους και να διακηρύσσουν την αθωότητα τόσο τη δική τους όσο και ολόκληρου του τάγματος.

Η προσβολή δεν έμεινε αναπάντητη. Η ποινή μετατράπηκε αμέσως σε θάνατο. Έτσι, στις 19 Μαρτίου του 1314 έριξαν τον Μολέ και τον Σαρνί στην πυρά. Με τις φλόγες να τον κατακαίγουν, ο άλλοτε πανίσχυρος Μάγιστρος καταράστηκε τον βασιλιά Φίλιππο και τον Πάπα Κλήμη Ε’ να τον ακολουθήσουν σύντομα στον θάνατο. Πράγματι, πριν κλείσει ο χρόνος οι δύο ισχυροί άντρες πέθαναν, αφού προηγουμένως εξολόθρευσαν όλους τους Ναΐτες ιππότες. Πριν από αυτό το άδοξο και αιματηρό τέλος, οι Ναΐτες είχαν ήδη διανύσει δύο αιώνες ισχύος, πλούτου, καταξίωσης και απόλυτης διαφθοράς.

Οι φύλακες της Ιερουσαλήμ
Οι Ναΐτες ήταν το πρώτο μοναστικό στρατιωτικό τάγμα. Ιδρύθηκαν το 1118, στον απόηχο της Πρώτης Σταυροφορίας. Σκοπός τους ήταν η προστασία των προσκυνητών των Αγίων Τόπων από τους μουσουλμάνους καθώς και η σταθεροποίηση του νεοσύστατου βασιλείου της Ιερουσαλήμ. Σταδιακά άρχισαν να συσσωρεύουν αμύθητα πλούτη και να αποκτούν ισχύ. Έτσι μετατράπηκαν στο ισχυρότερο ιπποτικό τάγμα. Επισήμως, οι Ναΐτες έπαψαν να υπάρχουν από τις 19 Μαρτίου του 1314.

Έκτοτε άρχισε να διαδίδεται ο μύθος ότι μετά την καταδίκη τους, την οποία είχαν μεθοδεύσει ο Φίλιππος ο Ωραίος και ο Πάπας, οι ελάχιστοι εναπομείναντες ιππότες έκρυψαν ένα μέρος του θησαυρού τους. Τον μύθο αυτό τροφοδότησε το ότι έναν μήνα μετά τον θάνατο του Μολέ ο Πάπας Κλήμης Ε’ πέθανε από κάποια ασθένεια. Ο Φίλιππος ο Ωραίος τον ακολούθησε μερικούς μήνες αργότερα, αφού σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του κυνηγιού.


Βασιλική απόφαση
Οι ιστορικοί είναι σε θέση να ξεδιαλύνουν πλέον το μυστήριο που καλύπτει τον μύθο των Ναϊτών. Η τελευταία ανακάλυψή τους είναι η ανεύρεση στα μυστικά αρχεία του Βατικανού της περγαμηνής της Σινόν, φρουρίου στο οποίο ήταν φυλακισμένοι οι αρχηγοί των Ναϊτών. Σύμφωνα με το έγγραφο, ο υψηλόβαθμος εκκλησιαστικός αξιωματούχος, καρδινάλιος Μπερενζέ Φρεντόλ, ανιψιός του Πάπα Κλήμη Ε’, είχε ηγηθεί μιας από τις πολλές ανακρίσεις των Ναϊτών στην επαρχιακή πόλη Τουρ της Γαλλίας. Κάτι όμως δεν πήγαινε καλά. Μπορούσε μια τέτοια προσωπικότητα να εγκαταλείψει το Βατικανό για να διευθύνει μια από τις πολλές ανακρίσεις της εποχής;

Μια έρευνα εις βάθος αποκάλυψε ότι ο Φρεντόλ δεν ήταν παρών στη μικρή πόλη αλλά στις φυλακές του φρουρίου της Σινόν, σε μια σημαντική ακρόαση που έγινε με την παρουσία άλλων δύο καρδιναλίων. Στην ανάκριση ακούστηκαν οι απόψεις των αρχηγών των Ναϊτών, πρώτου από όλους του Ζακ ντε Μολέ. Το έγγραφο αποκαλύπτει ότι οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν από όλες τις κατηγορίες κατόπιν απόφασης του Πάπα Κλήμη Ε’. Οι ειδικοί συμπεραίνουν ότι ο Μολέ και ο Σαρνί θανατώθηκαν από μια αιφνιδιαστική κίνηση του Φιλίππου του Ωραίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ανάκριση από μέρους του Ποντίφικα δεν είχε εντοπίσει παρανομίες ανάμεσα στους Ναΐτες. Στα έγγραφα του Βατικανού φαίνεται ότι κατά τη διάρκεια της μύησης οι υποψήφιοι ιππότες έπρεπε να φτύσουν τον Σταυρό και να απαρνηθούν τον Χριστό, αυτό όμως εκτιμήθηκε ως απλή βλασφημία και όχι ως ένδειξη αιρετικής συμπεριφοράς.



Ομοφυλοφιλία;
Σε άλλη έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι Ναΐτες τελούσαν το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας χωρίς την όστια, άρτο των καθολικών. Το μυστήριο τελούνταν κάθε Πέμπτη μόνο με κρασί, προς ανάμνηση του Μυστικού Δείπνου. Σταδιακά συνδέθηκαν με το Γκράαλ. Έχει αποδειχθεί επίσης ότι οι Ναΐτες ορκίζονταν στους ανωτέρους τους ότι θα αρνούνταν το γυναικείο φιλί, ορκίζονταν όμως ότι αν τους το ζητούσαν θα ακολουθούσαν έναν σύντροφό τους. Από τις καταθέσεις προκύπτει ότι μόνο οι έξι από τις χίλιες ομολογίες αφορούσαν σε ομοφυλοφιλία. Οι ερευνητές προσπαθούν να ρίξουν φως και σε άλλα σκοτεινά σημεία όπως ποιοι πραγματικά ήταν οι πρώτοι Ναΐτες και πώς απέκτησε το τάγμα ισχύ.










Η στρατιά του Αγίου Βερνάρδου
Το τάγμα ιδρύθηκε σε μια περίοδο κατά την οποία ο ιπποτισμός στην Ευρώπη ήταν το ίδιο επικίνδυνος με την πανώλη. Άνεργοι ιππότες επιδίδονταν σε εκβιασμούς, βιαιοπραγίες, μονομαχίες και απειλές κατά των φεουδαρχικών δικαιωμάτων. Η απασχόληση αυτών των θερμόαιμων στους Αγίους Τόπους επίλυσε ένα οξυμένο κοινωνικό πρόβλημα. Μετά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ, μια ομάδα υπό την ηγεσία του Γάλλου ιππότη Ούγκο ντε Πεν εγκαταστάθηκε στο τέμενος του Αλ Άκσα, το οποίο είχε ανεγερθεί πάνω στα ερείπια του Ναού του Σολομώντος. Έτσι προέκυψε ο όρος Ναΐτες, που σήμαινε οι φύλακες του ναού.

Με το πέρας της Πρώτης Σταυροφορίας ενέσκυψε το πρόβλημα της προστασίας των πιστών στους Αγίους Τόπους. Ο ντε Πεν ήρθε σε επαφή με τον Άγιο Βερνάρδο του Κλερβό, από τους πιο επιφανείς θρησκευόμενους της εποχής, και του πρότεινε την ίδρυση ενός τάγματος πολεμιστών. Ο τελευταίος, μετά από κάποια στιγμή αμηχανίας, δέχτηκε τις προτάσεις του ντε Πεν. Μέχρι τότε ποτέ δεν είχε εξουσιοδοτηθεί ένας μοναχός να χύσει αίμα ούτε η Εκκλησία βασιζόταν για τις «βρόμικες» δουλειές στους ευγενείς και στους στρατούς των επιφανών φίλων της. Ο Βερνάρδος συνέταξε έναν μοναστικό-στρατιωτικό κανόνα τον οποίο τελικά ενέκρινε το 1129 ο ποντίφικας Ονόριος Β’.

Για τη στρατολόγηση δεν όπλισαν τους υπάρχοντες μοναχούς. Προσέγγισαν ιππότες, ως επί το πλείστον περιθωριοποιημένους, και τους στρατολόγησαν με βάση τα χριστιανικά τους πιστεύω. Ο Κανόνας των Ναϊτών μιλούσε για απόλυτη υπακοή στο πρόσωπο του Μεγάλου Μαγίστρου του τάγματος. Ανώτερος από αυτόν ήταν μόνο ο Πάπας.










Οι πρώτοι τραπεζίτες
Οι Ναΐτες δημιούργησαν ένα δίκτυο οχυρωμένων εκκλησιαστικών κτημάτων για να ελέγχουν τις οδούς που οδηγούσαν από την Ευρώπη στους Αγίους Τόπους. Στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στη Γαλλία και στη Γερμανία, οικειοποιήθηκαν χιλιάδες τέτοια κτήματα και η παρουσία τους απέκτησε μορφή δικτύου. Αυτοί εφηύραν την πιστωτική επιστολή. Αν ένας ταξιδιώτης πλήρωνε τα χρήματα στο ιπποτικό κτήμα της περιοχής του μπορούσε να πάρει το ισότιμο ποσό χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από ένα άλλο ιπποτικό δίκτυο χωρίς να διακινδυνεύσει να τον κλέψουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Τέτοιου είδους δραστηριότητες, μαζί με τους φόρους επί των οικονομικών συναλλαγών, μεταμόρφωσαν τους ιππότες σε τραπεζίτες. Έτσι έφτασαν μέχρι να φυλάσσουν τα ταμεία του γαλλικού κράτους. Ποτέ όμως δεν έχασαν τον ρόλο του πολεμιστή. Συμμετείχαν στην υπεράσπιση των πόλεων που είχαν καταλάβει οι Σταυροφόροι, τις οποίες ανακατέλαβαν οι μουσουλμάνοι. Τι έφερε όμως τους Ναΐτες σε σύγκρουση με τον βασιλιά και τον Πάπα;

Αποδιοπομπαίος τράγος
Σύμφωνα με ερευνητές, η Γαλλία αντιμετώπισε μια πολύ σοβαρή οικονομική κρίση και ο Φίλιππος ο Ωραίος αποφάσισε να κατηγορήσει τους Ναΐτες ως αιρετικούς προκειμένου να δημεύσει τα υπάρχοντά τους. Μεταξύ των κατηγοριών ήταν και το ότι οι Ναΐτες λάτρευαν ένα είδωλο, το οποίο περιέγραφαν σαν κρανίο ή σαν το πρόσωπο ενός γενειοφόρου, γνωστού ως Μπαφομέτο. Μια υπόθεση είναι ότι η μορφή αυτή ήταν ίδια με εκείνη που έχει αποτυπωθεί πάνω στην Ιερά Σινδώνη. Θρυλείται επίσης ότι ο Μπαφομέτο συνδεόταν στενά με σατανιστικές τελετές. Όπως και να έχει, τα υπάρχοντα των Ναϊτών δημεύτηκαν από τον Φίλιππο τον Ωραίο και όσα βρίσκονταν εκτός Γαλλίας παραχωρήθηκαν από την Εκκλησία στους Οσπιταλιέρους, άλλο θρησκευτικό τάγμα.

Ένα πάντως είναι βέβαιο. Ένα χειρόγραφο που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού (10919-84v-236v) περιέχει μια επιστολή των στρατιωτών προς τον Φίλιππο τον Ωραίο με την οποία τον πληροφορούν ότι ένας υψηλός αξιωματούχος των Ναϊτών διέφυγε με πλοίο έχοντας μαζί του σαράντα μοναχούς του ίδιου τάγματος. Η επιστολή δεν αναφέρει από πού αναχώρησε και ποια κατεύθυνση είχε, δεν μπορούμε πάντως να αποκλείσουμε ότι οι Ναΐτες φυγάδες μετέφεραν χρυσό και άλλα αντικείμενα αξίας.











Οι δρακόντειοι νόμοι των ιερών μαχητών
Οι Ναΐτες είχαν τέσσερις βαθμούς: του ιππότη, τον οποίο έπαιρνε όποιος είχε ιπποτική καταγωγή, του υπαξιωματικού, του κτηματία και του ιερέα- στρατιωτικού. Κάθε ιππότης είχε στη διάθεσή του δέκα άντρες σε θέσεις υποστήριξης. Σύμφωνα με τον επίσημο κανονισμό ο οποίος απαρτιζόταν από εβδομήντα άρθρα, οι Ναΐτες είχαν την υποχρέωση να αντιστέκονται στον εχθρό ακόμη και αν ήταν ένας εναντίον πολλών. Μόνο ο αρχηγός είχε το δικαίωμα να τους καλέσει σε υποχώρηση.
Σεμνά και ταπεινά. Ήταν επιβεβλημένο να βοηθούν όποιον σύντροφό τους αντιμετώπιζε δυσκολία ακόμη και με κόστος της ζωής τους. Ως μοναχοί χαρακτηρίζονταν αδελφοί και έτρωγαν πάντα από το ίδιο πιάτο. Άλλα άρθρα απαγόρευαν το κυνήγι με γεράκια και γενικά το κυνήγι, εκτός από εκείνο των λεόντων, επειδή θεωρούνταν κοσμικές δραστηριότητες. Οι ιππότες έπρεπε να φορούν λευκό μανδύα, σύμβολο αγνότητας, ενώ οι υπαξιωματικοί καφέ ενδύματα. Τα ρούχα τους έπρεπε να είναι φτιαγμένα από ευτελή υφάσματα, ώστε να διαφέρουν από τους κοσμικούς ιππότες που ντύνονταν με εντυπωσιακά ρούχα και ιπποσκευές.
Το κουτσομπολιό κομμένο! Απαγορεύονταν οι γούνες και επιτρέπονταν μόνο τα αρνίσια δέρματα. Τα μαλλιά τους έπρεπε να είναι κοντοκουρεμένα και δεν επιτρεπόταν να φορούν σπιρούνια. Απαγορευόταν να μαστιγώνουν τους υπηρέτες τους και δεν έπρεπε να κουτσομπολεύουν σιγοψιθυρίζοντας. Τέλος, αν ελάμβαναν κάποιο δώρο από συγγενή έπρεπε να το προσφέρουν στην κοινότητα.

Ανακάλυψαν την Αμερική;
Γιατί οι Ναΐτες κατασκεύασαν στη Λα Ροσέλ, γαλλική ακτή του Ατλαντικού, ένα μεγάλο λιμάνι παρότι βρισκόταν μακριά από την πορεία που ακολουθούσαν προς τους Αγίους Τόπους; Σύμφωνα με μια ακραία υπόθεση, ενδιαφέρονταν για την Κεντρική Αμερική, την ύπαρξη της οποίας γνώριζαν.
Προφητεία. Εκείνη την εποχή εμφανίστηκαν στην Ευρώπη μεγάλες ποσότητες αργύρου. Το μέταλλο ήταν σε αφθονία στο Μεξικό. Σύμφωνα με μια προφητεία, εκεί ο Μοντεζούμα γνώριζε για την επικείμενη απόβαση λευκών πολύ πριν από την άφιξη του Κορτέζ. Η υπόθεση διαμορφώνεται ως εξής: Οι Αζτέκοι είχαν δει τους Ναΐτες 150 χρόνια πριν από τον Κορτέζ και ίσως η αναμονή της επιστροφής τους έγινε προφητεία.












Ανεκτικοί προς τους μουσουλμάνους
Οι Ναΐτες προσαρμόστηκαν στη ζωή και στις συνήθειες της Παλαιστίνης και διατηρούσαν φιλικές σχέσεις ακόμη και με τους μουσουλμάνους. Αυτό επιβεβαιώνει η εμπειρία του εμίρη Σαϊζάρ Ουσάμα ιμπν Μουνκίχ, μορφωμένου και θρησκευόμενου ανθρώπου που συνήθιζε να προσεύχεται μπροστά στη Λίθο του Αβραάμ στο τέμενος Αλ Άκσα της Ιερουσαλήμ. Αναφέρει ότι «Όταν έμπαινα στο τζαμί οι φίλοι μου οι Ναΐτες έθεταν στη διάθεσή μου ένα στασίδι για να ολοκληρώσω με τη βοήθειά του τις προσευχές».
Κοίτα προς την Ανατολή! «Μια μέρα ένας Φράγκος έπεσε πάνω μου, με άρπαξε και μου έστρεψε το πρόσωπο προς την Ανατολή λέγοντας: «Έτσι προσεύχονται!». Αμέσως επενέβησαν μερικοί Ναΐτες που τον απομάκρυναν από κοντά μου. Εκείνος, επωφελούμενος από μια στιγμή κατά την οποία δεν τον πρόσεχαν, ξαναρίχτηκε πάνω μου στρέφοντας το πρόσωπό μου προς την Ανατολή και επανέλαβε: «Έτσι προσεύχονται!». Για δεύτερη φορά επενέβησαν οι Ναΐτες και μου ζήτησαν συγνώμη λέγοντας: “Είναι ξένος, αυτές τις μέρες έφτασε από τη χώρα των Φράγκων και δεν έχει δει κανέναν να προσεύχεται χωρίς να στρέφει το πρόσωπό του προς την Ανατολή”»



Πηγή onalert.gr
http://oeaf.blogspot.com/2011/07/blog-post_27.html
Διαβάστε περισσότερα...