ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΑΕΕ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

Σέβομαι ιδιαιτέρως τους Θεσμούς όπως ο θεσμός της ασφάλισης αλλά ως σκληρά εργαζόμενος απαιτώ και αυτοί να σέβονται τους ασφαλισμένους τους. Η, αναμενόμενη, ενέργεια του ΟΑΕΕ να ενημερώσει όσους οφείλουν ότι προχωράει σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης ξεχείλισε το ποτήρι. Από την ώρα που ο ΟΑΕΕ μας βάζει απέναντι στις ευθύνες μας πρέπει να μπει και αυτός απέναντι στις δικές του.
Η Δικαιοσύνη άμεσα θα κληθεί να απαντήσει στα εξής ζητήματα:


1. είναι συνταγματικά νόμιμο (και όχι επειδή «έτσι λεει ο νόμος») να χρεώνει
ο ΟΑΕΕ τους ασφαλισμένους κάθε μήνα για παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αλλά ταυτόχρονα να μην την παρέχει αν ο ασφαλισμένος οφείλει και δεν έχει ρυθμίσει;
2. είναι νόμιμο το ύψος των εισφορών που καταβάλει σήμερα ο ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ; Αν δεν είναι (αφού υπάρχει συγκεκριμένος τύπος ορισμού της εισφοράς τον οποίον δεν σέβεται ο ΟΑΕΕ) οφείλει ο ΟΑΕΕ να μειώσει το ασφάλιστρο και να επιστρέψει αναδρομικά τα οφειλόμενα στους ασφαλισμένους του (ή να τα συμψηφίσει με μελλοντικές ή οφειλόμενες εισφορές);
3. είναι συνταγματικά νόμιμο η Πολιτεία να καλύπτει ιατροφαρμακευτικά τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ που έχουν χάσει την δουλειά τους, πέραν από το ορισμένο από τον Νόμο χρονικό διάστημα, λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης αλλά την ίδια ώρα να αρνείται την ίδια παροχή στους ανήμπορους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ;
Αυτό που πρέπει να καταλάβει η Πολιτεία είναι ότι οι οφειλέτες του ΟΑΕΕ, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, δεν είναι απατεώνες, οφείλουν εισφορές επειδή είναι ανήμποροι. Αυτό που πρέπει να καταλάβει είναι ότι οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ δεν είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, έχουμε τα ίδια δικαιώματα με όλους τους έλληνες πολίτες.
Οι αρρωστημένες σκέψεις εγκεφάλων της τρόικας περί μείωσης των μελλοντικών συνταξιούχων του ΟΑΕΕ (άρα και των υποχρεώσεων του Ταμείου) λόγω της απώλειας ανθρωπίνων ζωών ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ με σοβαρά προβλήματα υγείας, που όμως σήμερα δεν έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη (λόγω οφειλών), μόνο σε ναζιστικές μεθόδους εξόντωσης παραπέμπουν.

Γιώργος Φλωράς
Μέλος ΔΣ Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών
george.floras@floras.gr
2105232621


Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Ετοιμάζουν προληπτικές... κατασχέσεις!

Τα λευκά κολάρα και οι κατασχέσεις

Οι άνθρωποι ζουν αλλού και έχουν βαλθεί καθημερινά να το επιβεβαιώνουν. Την ώρα που ο σταλινισμός έχει μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, κάποιοι στο υπουργείο Οικονομικών φαίνεται ότι ετοιμάζονται να τον νεκραναστήσουν. Τώρα αποφάσισαν να καταργήσουν ακόμη και τις αρχές δικαίου του φιλελεύθερου κράτους, εδώ και αιώνες, που μεταξύ άλλων προβλέπουν το αυτονόητο, ότι όλοι είναι αθώοι μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου.

Ιδού λοιπόν τι σκέφτηκαν οι φωστήρες της Καραγεώργη Σερβίας. Να προχωρούν σε κατασχέσεις μισθών, συντάξεων και κάθε περιουσιακού στοιχείου προληπτικά! Οχι δηλαδή γιατί χρωστά κάποιος και δεν έχει πληρώσει τους φόρους, αλλά γιατί μπορεί να κρίνει ο κάθε έφορος ότι είναι ύποπτος να μην πληρώσει τους φόρους που θα του επιβάλουν. Μάλιστα σκέφτονται αυτή τη φαεινή ιδέα τους να τη μετατρέψουν και σε εγκύκλιο που θα την αποστείλουν για υλοποίηση-εξπρές στις εφορίες, ζητώντας ακόμη και εγγραφές υποθήκης των σπιτιών. Μήπως οι άνθρωποι το έχουν χάσει εντελώς;

 Δεν θα αναφερθούμε στο πόσο συνταγματικό είναι αυτό, αλλά θα επικαλεστούμε την κοινή λογική που πρέπει να υπάρχει πίσω από κάθε απόφαση. Αλλά φαίνεται ότι εκεί στο οικονομικό επιτελείο έχουν πάρει διαζύγιο και από την κοινή λογική. Είναι δυνατόν να σκέφτονται κάτι τέτοιο; Παίζουν με τον πόνο των ανθρώπων ή οι εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομικών (βλ. Στουρνάρα, Σταϊκούρα, Θεοχάρη) έχουν βαλθεί να προκαλέσουν κοινωνική έκρηξη, υιοθετώντας τις (ιστορικά χρεοκοπημένες άλλωστε) σοβιετικού τύπου συνταγές;

Θα θέλαμε να δούμε πραγματικά ποιος είναι αυτός που θα αποφασίσει να κάνει προληπτικές κατασχέσεις, επωμιζόμενος την ευθύνη για όσα τυχόν ακολουθήσουν. Το τραγικό συμβάν με τον νεαρό στο Περιστέρι που έχασε τη ζωή του για ένα εισιτήριο δεν στέλνει ήδη ένα ηχηρό μήνυμα;

Ας σοβαρευτούν επομένως στο υπουργείο Οικονομικών και, αντί να μηχανεύονται τρόπους που θα φτωχοποιήσουν κι άλλο τους Ελληνες, ας ψάξουν να βρουν πώς θα δημιουργήσουν επιτέλους συνθήκες ανάπτυξης και -πραγματικές- θέσεις εργασίας. Ολα τα άλλα εκτός από ασόβαρα είναι και άκρως επικίνδυνα, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για την κοινωνία. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο...


Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Η κυβέρνηση εξετάζει κατάργηση του φόρου μεταβίβασης στα ακίνητα

Η πρόταση προβλέπει την πλήρη κατάργηση από το 2014

Την κατάργηση του φόρου μεταβίβασης στα ακίνητα εξετάζει η κυβέρνηση, σε μία προσπάθεια να δώσει νέα πνοή στην αγορά ακινήτων, η οποία έχει υποστεί καθίζηση λόγω της οικονομικής κρίσης.

Σχέδιο που επεξεργάζονται οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, σε συνεργασία με τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας, φέρεται να προβλέπει μείωση ή ακόμα και κατάργηση του συγκεκριμένου φόρου.

Αναλυτικά, η πρόταση προβλέπει την πλήρη κατάργηση του φόρου από το 2014 σε κάθε μεταβίβαση, που αφορά αγροτεμάχια, βοσκότοπους, κατοικίες, επαγγελματικές στέγες, οικοδομές.


 Οι απώλειες φορολογικών εσόδων εκτιμώνται στα 200.000.000 ευρώ ετησίως, αλλά θα αντισταθμιστούν από αυξήσεις, είτε στους συντελεστές του ενιαίου φόρου ακινήτων, είτε στους συντελεστές του ειδικού τέλους ακινήτων.

Η τρόικα όμως εκφράζει ενστάσεις για τη δυνατότητα είσπραξης του ενιαίου φόρου ακινήτων και για την κωλυσιεργία που παρατηρείται στη σύνταξη του σχετικού νομοσχεδίου.

Το σχέδιο προετοιμάζεται για να συζητηθεί στο πλαίσιο των νέων διαπραγματεύσεων με την τρόικα που θα ξεκινήσουν το Σεπτέμβριο.

Το βασικό επιχείρημα είναι τα στοιχεία της κτηματαγοράς που δείχνουν κάθετη πτώση στις αγοροπωλησίες ακίνητων και η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών θα προσπαθήσει να πείσει την τρόικα ότι οι φόροι πρέπει να επιβάλλονται στην κατοχή του ακινήτου και όχι στις μεταβιβάσεις.

Όπως όμως επισημαίνουν οι κτηματομεσίτες, το βασικό πρόβλημα για την κατολίσθηση της αγοράς ακίνητων δεν είναι τόσο η φορολόγηση στις μεταβιβάσεις, όσο η έλλειψη ρευστότητας των πολιτών, η οποία οφείλεται στην «ισοπεδωτική πολιτική του μνημονίου».

Τα στοιχεία των κτηματομεσιτών δείχνουν ότι το 2007 έγιναν 148.125 αγοραπωλησίες ακινήτων, ενώ δύο χρόνια αργότερα, έχοντας ξεσπάσει η κρίση, τα νέα συμβόλαια δεν έφτασαν ούτε στις 75.000.

Συγκεκριμένα, το 2011, υπογράφτηκαν 42.814 συμβόλαια και μόλις 29.584 συμβόλαια το 2012. Όσο για το 2013, τα πρώτα στοιχεία τριμήνου δείχνουν ότι έγιναν μόνο με 4.976 αγοραπωλησίες ακινήτων.

Αντίστοιχη εικόνα δίνουν και τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Από φόρους 1 δισ. ευρώ που εισπράχθηκαν το 2007 από τις μεταβιβάσεις ακίνητων, τα έσοδα μειώθηκαν σε 895.600.824 ευρώ το 2008, σε 603.354.550 ευρώ το 2009, σε 554.472.047 ευρώ το 2010, σε 399.684.973 ευρώ ενώ το 2011, ενώ το 2012 οι εισπράξεις βυθίστηκαν σε 201.013.987 ευρώ.

Στην περίπτωση που αποφασισθεί η κατάργηση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων, ο φόρος που θα επιβληθεί το 2014 θα πρέπει να αποδώσει στα κρατικά ταμεία το ποσό των 2,9 δισ. ευρώ αντί των 2,7 δισ. ευρώ που έχει αποφασιστεί.

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Πτώση αρχαίων πολιτισμών λόγω μαζικής ξηρασίας

Τριακόσια χρόνια ξηρασίας μπορεί να προκάλεσαν την εξαφάνιση πολλών πολιτισμών της ανατολικής Μεσογείου, όπως αυτόν της προϊστορικής Ελλάδας, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η απότομη πτώση των βροχοπτώσεων μπορεί να οδήγησε στην κατάρρευση αρκετών ανατολικών πολιτισμών της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης της αρχαίας Ελλάδας.

 

Η πείνα που προέκυψε και η σύγκρουση μπορεί να εξηγήσει γιατί ο πολιτισμός των Χετταίων, που ήλεγχε την πλειοψηφία της περιοχής της Ανατολίας, εξαφανίστηκε από τον πλανήτη, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 14 Αυγούστου στο περιοδικό PLoS ONE.

Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ακμής του κλασικού Ελληνικού πολιτισμού, υπήρξαν υπαινιγμοί ενός προγενέστερου πολιτισμού που χάθηκε. Η «Ιλιάδα» του Ομήρου, γραμμένη τον 8ο αιώνα π.Χ. για τον θρυλικό πόλεμο μεταξύ Αχαιών και Τρώων, δίνει μια εικόνα των ελληνικών πόλεων, όπως αποδεικνύουν τα αρχαιολογικά στοιχεία που έχουν έρθει στο φως.
«Οι Έλληνες της κλασικής περιόδου γνώριζαν από την αρχή ότι προέρχονταν από μια σκοτεινή εποχή», δήλωσε ο Brandon Lee Drake, αρχαιολόγος του πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Η απότομη πτώση της αρχαίας αυτοκρατορίας των Χετταίων της Ανατολίας άρχισε περίπου το 3.300 π.Χ. Περίπου την ίδια εποχή, η Αιγυπτιακή αυτοκρατορία χτυπήθηκε από επιδρομές ληστών της θάλασσας, τους οποίους αποκάλεσε τον «Λαό της Θάλασσας» ενώ και ο αρχαίος μυκηναϊκός πολιτισμός στην Ελλάδα κατέρρευσε.
Στα επόμενα 400 χρόνια, αρχαίες πόλεις κάηκαν και δεν ξαναχτίστηκαν ποτέ, δήλωσε ο Drake.
Όμως, η αιτία αυτής της κατάρρευσης την Εποχή του Χαλκού παραμένει ένα μυστήριο. Κάποιοι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι οικονομικές δυσκολίες προκάλεσαν την καταστροφή, ενώ άλλοι προτείνουν φυσικές καταστροφές όπως τσουνάμι, σεισμούς ή μια μεγάλη ξηρασία.
Προηγούμενες μελέτες που εξέταζαν την ξηρασία βρήκαν μόνο τυπικά στοιχεία που δείχνουν ότι συνέβη πράγματι για μικρό χρονικό διάστημα, γεγονός που καθιστά δύσκολο την εξαγωγή συμπερασμάτων για το σύνολο της περιόδου, δήλωσε ο Drake.
Μαζική ξηρασία
Για τον σκοπό αυτό, ο David Kaniewski, αρχαιολόγος του πανεπιστημίου του Paul Sabatier-Toulouseτης Γαλλίας και οι συνεργάτες του συνέλεξαν πυρήνες αρχαίων ιζημάτων από αλυκή της Λάρνακας, κοντά στο Χαλά Σουλτάν Τεκκέ της Κύπρου. Η λίμνη, που ήταν κάποτε λιμάνι, μετασχηματίστηκε πριν από χιλιάδες χρόνια.
Μια μείωση του θαλάσσιου πλαγκτόν και της γύρης από θαλάσσια φύκια αποκάλυψε ότι η λίμνη ήταν κάποτε ένα λιμάνι ανοιχτό προς τη θάλασσα μέχρι περίπου το 1450 π.Χ. και το λιμάνι μετατράπηκε σε λιμνοθάλασσα σε μια περίοδο μεγαλύτερη των 100 ετών. Η γύρη, επίσης, αποκάλυψε ότι από το 1200 π.Χ., η γεωργία στην περιοχή συρρικνώθηκε και δεν ανέκαμψε μέχρι περίπου το 850 π.Χ.
«Αυτή η αλλαγή του κλίματος προκάλεσε καταστροφές στις καλλιέργειες, με αποτέλεσμα την έλλειψη τροφής και την πείνα, που με την σειρά της προκάλεσε ή επίσπευσε κοινωνικοοικονομικές κρίσεις και εσωτερικές μεταναστεύσεις» αναφέρουν οι συντάκτες της έρευνας.
Τα αποτελέσματα ενισχύουν την άποψη ότι μια μαζική ξηρασία προκάλεσε την κατάρρευση στην Εποχή του Χαλκού, δήλωσε ο Drake.

«Είναι όλο και πιο δύσκολο να υποστηρίξει κανείς ότι δεν υπήρχε σημαντική αλλαγή στο κλίμα εκείνη την εποχή»,

Η πείνα μπορεί να προκάλεσε την τεράστια μετανάστευση των ανθρώπων μαζικά - που μπορεί να είναι ο λόγος που ο μυστηριώδης «Λαός της Θάλασσας» εισέβαλε στην Αίγυπτο μαζί με τις οικογένειές τους, δήλωσε ο Drake.
Όσο οι αρχαίοι πολιτισμοί συγκρούονταν για τους φυσικούς πόρους, κατέστρεψαν ολοσχερώς τις πόλεις τους. Στην καρδιά αυτών των σκοτεινών χρόνων, οι αρχαίοι Μυκηναίοι έχασαν το σύστημα γραφής τους, που ονομάζεται Γραμμική Β, και η επικοινωνία μεταξύ λαών ελαχιστοποιήθηκε, δήλωσε ο Drake.
Κατά ειρωνικό τρόπο, εκείνοι που υπέφεραν από αυτές τις σκοτεινές εποχές μπορεί να μην είχαν συνειδητοποιήσει την αιτία της δυστυχίας τους. «Αυτό συνέβη για πάνω από 200 χρόνια. Οι άνθρωποι μπορεί να μην είχαν καν αναγνωρίσει την αλλαγή του κλίματος, επειδή αυτή συνέβαινε με αργούς ρυθμούς», δήλωσε ο Drake.
Πηγή: T. Ghose, LiveScience

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ - ΕΝΑ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΕΞΗΓΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ

 Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Ρ. Ζουμῆ, Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας
Το θέμα μας είναι σοβαρό και δημιούργησε σημαντικά προβλήματα στην Εκκλησία. Γι΄αυτό ζητάω το ενδιαφέρον σας και την προσοχή σας, για να το καταλάβουμε όσο γίνεται καλύτερα.

Στην αρχή της ομιλίας μας θα αναφέρουμε λίγα στοιχεία εγκυκλοπαιδικά, θα έλεγα. Κατόπιν πως φτάσαμε από το Παλαιό ημερολόγιο στο νέο και τι προβλήματα εδημιούργησε. Θα δούμε την σημερινή κατάσταση των παλαιοημερολογιτών ή ζηλωτών, όπως λέγονται και το αδιέξοδο στο οποίο έφτασαν.


 Μία από τις πρώτες και βασικές ανάγκες του ανθρώπου υπήρξε η μέτρηση του χρόνου και συνεπώς η κατάρτιση ημερολογίων.Κατά συνέπεια ημερολόγια καλούνται τα διάφορα συστήματα μετρήσεως και διαιρέσεως του χρόνου. Όλοι οι λαοί είχαν κάποιο ημερολόγιο αναλόγως των αναγκών και ασχολιών τους. Καταρτίσθηκαν ημερολόγια σχεδόν από όλους τους λαούς της αρχαιότητας και μάλιστα από αυτούς τους προϊστορικούς χρόνους. ΄Έχουμε ημερολόγια α) Ηλιακά, β) Σεληνιακά και γ) Σεληνοηλιακά.
Στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε ενιαίο ημερολόγιο αλλά οι διάφορες πόλεις – κράτη είχαν δικά τους, τα οποία διέφεραν μεταξύ τους. Είναι γνωστά τα ημερολόγια της Κρήτης, της Ιωνίας, της Δήλου, των Δελφών και το λεπτομερέστερο όλων το Αθηναϊκό. Άλλα ημερολόγια ήσαν το Ρωμαϊκό, το Αραβικό ή Μουσουλμανικό, το Εβραϊκό, το Αιγυπτιακό και το Κοπτικό.
Το Ρωμαϊκό ημερολόγιο από τον 7ο π.χ. αιώνα μέχρι το 45 π.χ. ήταν σεληνιακό και περιείχε 12 μήνες εναλλάξ των 29 και 30 ημερών. Επειδή το ημερολόγιο αυτό, όπως και όλα τα άλλα, είχε ατέλειες, έκανε την αναθεώρηση ο Ιούλιος Καίσαρ, σύμφωνα με τις υποδείξεις του ΄Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη από την Αλεξάνδρεια.
Ορίστηκε δε μέσα σε τέσσερα διαδοχικά έτη τα τρία πρώτα να έχουν 365 ημέρες και το τέταρτο 366 ημέρες είναι το λεγόμενο δίσεκτο έτος. Αυτό το ημερολόγιο ονομάστηκε Ιουλιανό και εφαρμόσθηκε σε όλη την τότε Ρωμαϊκή επικράτεια. Αυτό το ημερολόγιο βρήκε λίγο αργότερα και ο χριστιανικός κόσμος και αυτό ακολούθησε, όπως ο υπόλοιπος πολιτισμένος κόσμος.
Βλέπουμε λοιπόν πως το ημερολόγιο είναι ένα κοσμικό σχήμα αστρονομικό και επιστημονικό και δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία και με τα δόγματα της πίστεως μας. Αυτό βρήκαν οι χριστιανοί, αυτό ακολούθησαν. Αν υπήρχε εν χρήσει κάποιο άλλο, ασφαλώς εκείνο το άλλο θα ακολουθούσαν και πάλι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Το σφάλμα του ημερολογίου αυτού ήταν οκτώ χιλιοστά της ημέρας ανά έτος (0,008) και μέχρι το έτος 1582, που ήταν πάπας της Ρώμης ο Γρηγόριος ΙΓ! αν μαζεύαμε όλα τα κομμάτια που χάνονταν, μας έκαναν 10 ολόκληρες ημέρες. ΄Ετσι η εαρινή ισημερία, που κανονικά είναι 21 Μαρτίου, γινόταν 11 Μαρτίου. Προς άρσιν και αποφυγήν του υπάρχοντος σφάλματος ο αστρονόμος LILIO ο Καλαβρός έκανε νέα διόρθωση του ημερολογίου και λόγω της υπεροχής του έναντι του Ιουλιανού, άρχισε να εφαρμόζεται πλέον το Γρηγοριανό στις παπικές και προτεσταντικές χώρες.
Για την καθαρή αλήθεια όμως του πράγματος πρέπει να πούμε το εξής, ότι πριν από την μεταρρύθμιση 250 χρόνια πιο μπροστά, πρώτοι πάλι οι έλληνες του Βυζαντίου είχαν επισημάνει τις ατέλειες του Ιουλιανού ημερολογίου και πρότειναν την αντικατάσταση του με άλλο τελειότερο.Το 1324 ο Νικηφόρος Γρηγοράς, ένας από τους επιφανέστερους Έλληνες επιστήμονες, επρότινε στον αυτοκράτορα Ανδρόνικο την διόρθωση, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε τότε αποδεκτό « διά τον φόβον συγχύσεως των αμαθών και μερισμού της Εκκλησίας». Βλέπετε, τα προβλήματα τα δημιουργούν οι αμαθείς, οι στενοκέφαλοι, αυτοί που δεν τους κόβει, που δεν μπορούν να κάνουν διαχωρισμό ημερολογίου και πίστεως. Εξωτερικού σχήματος και δόγματος της Εκκλησίας.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία απέρριψε επί σειράν αιώνων την καθιέρωση του Γρηγοριανού ημερολογίου, παρά τις επίμονες προσπάθειες της Ρώμης. Και αυτό, διότι υπήρχε ο φόβος μήπως γίνει μέσον παραπλανήσεως του Ορθοδόξου Λαού. Όταν όμως εξέλιπε αυτός ο φόβος, άρχισε να γίνεται σκέψις και στην Ορθόδοξη Εκκλησία για την αντικατάσταση του Ιουλιανού ημερολογίου από το Γρηγοριανό, κάτω από την πίεση των νεωτέρων αναγκών του πολιτισμού.
Στην πραγματικότητα δεν έχουμε δύο ημερολόγια, άς το προσέξουμε αυτό. Έχουμε ένα, το ίδιο διορθωμένο. Αφήσαμε το εσφαλμένο και ακολουθήσαμε το διορθωμένο. Το Γρηγοριανό είναι το τελειότερο ημερολόγιο που υπάρχει, όχι όμως και το απολύτως τέλειο. Το Γρηγοριανό επιβραδύνει την αρχή του έτους , όπως και το Ιουλιανό, αλλά πολύ λιγότερο. Επιβραδύνει την αρχή του έτους με ρυθμό 1 ημέρα σε 3.320 χρόνια, ενώ το Ιουλιανό 1 ημέρα σε 128 χρόνια. Είναι λοιπόν κρίμα και ντροπή και αμαρτία, ένα θέμα απλό και ασήμαντο και αδιάφορο θρησκευτικώς να δημιουργεί τέτοια σοβαρά προβλήματα, δηλ. το σχίσιμο της Εκκλησίας.

Πως φτάσαμε να δεχτεί η Ελλαδική Εκκλησία το νέο ημερολόγιο, το διορθωμένο.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος ο Ζ΄ το 1896 εξέφραζε « πόθους και ευχάς υπέρ ενός ενιαίου ημερολογίου δι άπαντας τους χριστιανικούς λαούς». Ο επόμενος Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ το 1902 έστειλε εγκύκλιο προς όλες τις ορθόδοξες Εκκλησίες και συνιστούσε να μελετήσουν το ημερολογιακό θέμα και να εκθέσουν τις απόψεις τους.
Η Εκκλησία της Ελλάδος απάντησε ότι, κατ ΄αρχήν, δεν αποκρούει την διόρθωση του ημερολογίου. Η επιτροπή η οποία συνεστήθη και μελέτησε το θέμα απεφάνθη ότι η μεταβολή, η αλλαγή δεν προσκρούει σε δογματικούς και κανονικούς λόγους. Θα μπορούσε λοιπόν να γίνει, όμως μετά από συνεννόηση όλων των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών και κυρίως του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Αναμένοντας αυτήν την συνεννόηση , η Ελλαδική Εκκλησία εξακολουθούσε να κρατάει το Ιουλιανό ημερολόγιο, η δε Πολιτεία προχώρησε στην καθιέρωση του Γρηγοριανού ημερολογίου. Έτσι τη 1 Μαρτίου του 1923 καθιερώθηκε με Βασιλικό Διάταγμα το Γρηγοριανό , το διορθωμένο ημερολόγιο.
Όταν όμως έφθασαν να εορτάσουν την εθνική εορτή της απελευθερώσεως του 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δημιουργήθηκε σύγχυσις. Άρχισαν τα προβλήματα. Έτσι έγινε ξεκάθαρο, ότι στην Ελλάδα είναι αδύνατη η συνύπαρξις δύο ημερολογίων, ενός πολιτικού και ενός θρησκευτικού. Κάτω από αυτήν την πίεση η Εκκλησία της Ελλάδος επρότινε ως μέση λύση την προσαρμογή του εορτολογίου στο νέο ημερολόγιο, χωρίς να θίξουν τον εορτασμό του Πάσχα.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε κάτι ακόμη. Η Εκκλησία είχε το δικαίωμα να ακολουθήσει το νέο ημερολόγιο. Στο σημείο αυτό δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Μπορούσε να το κάνει. Μπορούσε να αλλάξει τις ημέρες εορτασμού, όπως το έκανε και παλαιότερα και όπως το κάνουν και οι ίδιοι οι παλαιοημερολογίτες, άσχετα αν δεν το ξέρουν ή δεν πάει το μυαλό τους ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και εσκεμμένα το αποσιωπούν.
Ένα παράδειγμα: Παλαιότερα γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις έξι Ιανουαρίου μαζί με την Βάπτιση του Χριστού κι’ ήταν η εορτή των Επιφανίων. Αργότερα το άλλαξε η Εκκλησία. Κράτησε την Βάπτιση στις έξι Ιανουαρίου και μετέθεσε την Γέννηση του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου, όταν οι ειδωλολάτραι γιόρταζαν την γέννηση του θεού τους ηλίου. Κατόπιν τούτου πήγαν εννέα μήνες πιο πίσω και έβαλαν τον ευαγγελισμό της Παναγίας. Την αλλαγή αυτή την δέχονται οι του παλαιού ημερολογίου.
Άλλο παράδειγμα: Η Μεταμόρφωσις του Κυρίου έγινε σαράντα μέρες πρίν από το πάθος και τη σταύρωση. Συνεπώς θα έπρεπε να την εορτάζουμε μέσα στην Μεγάλη Σαρακοστή. Επειδή όμως τότε δεν έχουμε γιορτές, την τοποθέτησε η Εκκλησία στις έξι Αυγούστου, δηλ. σαράντα μέρες πριν από την Ύψωση του Τ. Σταυρού, που είναι μία άλλη Μεγάλη Παρασκευή. Την αλλαγή αυτή την δέχονται οι του παλαιού ημερολογίου.
Εορτάζουμε τους Αγίους συνήθως την ημέρα της κοιμήσεώς των ή του μαρτυρίου των. Ο Ι. Χρυσόστομος εκοιμήθη την 14ην Σεπτεμβρίου. Γράφει δε το Συναξάρι, « δια την εορτήν του Τ. Σταυρού μετετέθη η εορτή αυτού εις τον Νοέμβριον μήνα». Και αυτό το δέχονται οι του πατρίου ημερολογίου. Έτσι μετατίθεται και η εορτή του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στην δεύτερη ημέρα του Πάσχα και του αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστού στην τρίτη ημέρα του Πάσχα. Άρα λοιπόν η Εκκλησία έχει το δικαίωμα και μπορεί να κάνει τις αλλαγές που εκείνη νομίζει.
Πού υπήρχε πρόβλημα; Στον εορτασμό του Πάσχα. Και γιατί αυτό; Γιατί ο εορτασμός του Πάσχα καθωρίσθηκε από την Α΄Οικουμενική Σύνοδο και άρα καμία Εκκλησία μόνη της δεν είχε το δικαίωμα να τον αλλάξει ή να τον μεταβάλλει. Απόφαση Οικουμενικής Συνόδου μόνο μία άλλη Οικουμενική Σύνοδος μπορεί να αλλάξει. Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι Οικουμενική Σύνοδος. Για τον λόγο αυτό άλλαξε το ημερολόγιο, που μπορούσε, δεν πείραξε όμως τον εορτασμό του Πάσχα που δέν μπορούσε και δέν είχε το δικαίωμα να κάνει.
Βλέπουμε πόσο συνετά και με φόβον Θεού αντιμετώπισε η Εκκλησία το όλο θέμα. Ενεργεί με μεγάλη προσοχή, χωρίς να κάνει ούτε παρανομία, ούτε παράβαση, ούτε υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της.
Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως βρήκε ορθή την λύση αυτή και έλαβε την απόφαση να προβεί στην διόρθωση του ημερολογίου. Τηλεγράφημα του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ζ΄στις 23 Φεβρουαρίου του 1924 έγραφε: « Συνοδική αποφάσει ενεκρίθη οριστικώς προσαρμογή εορτολογίου και πολιτικού ημερολογίου από 10ης προσεχούς Μαρτίου».
Ύστερα από αυτό η Ελλαδική Εκκλησία άρχισε να ακολουθεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο από 1ο Μαρτίου, η οποία υπολογίσθηκε ότι είναι 23 Μαρτίου. Με άλλα λόγια πήγαμε 13 μέρες πιο μπροστά. Οι άλλες Εκκλησίες εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν για τις θρησκευτικές εορτές το Ιουλιανό ημερολόγιο, δηλ το παλαιό, ενώ πολιτικώς ακολουθούσαν το Γρηγοριανό, δηλ. το νέο.
Αυτό ήταν το όλο θέμα του ημερολογίου. Επαναλαμβάνω τόσο απλό, αλλά τόσο πολύ ταλαιπώρησε και εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να ταλαιπωρεί την Εκκλησία του Χριστού.
Η καθιέρωσις του νέου ημερολογίου άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Κάποιοι απλοϊκοί χριστιανοί και λίγοι μορφωμένοι αντέδρασαν από ένα φόβο, μήπως η Εκκλησία χάσει την Ορθόδοξη Πίστη. Κράτησαν αυτοί το παλαιό ημερολόγιο , ενώ παράλληλα αντέδρασαν με απαράδεκτα τρόπο κατά του Οικουμενικού Πατριάρχου Μελετίου και του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου.
Επίσης κάποιοι ζηλωταί μοναχοί από το Άγιο Όρος περνούσαν από πόλεις και χωριά και διεκήρυτταν ότι η Ελλαδική Εκκλησία φράγκεψε. Οι περισσότερο φανατικοί από αυτούς υπό την αρχηγία του Ματθαίου Καρπαθάκη ίδρυσαν Μοναστήρια στην Αττική και στρατολογούσαν μοναχούς και μοναχές.
Μέχρι το 1935 στην Πατρίδα μας οι του παλαιού ημερολογίου ήταν περίπου εκατό χιλιάδες (100.000). ( σήμερα δεν ξεπερνούν τις εξήντα χιλιάδες). Έχτισαν την Μονή Κερατέας και κατέλαβαν διά της βίας κάποιους ναούς στην Θήβα και σ’ άλλα μέρη.
Την άνοιξη του 1935 τρείς Μητροπολίται, ο Δημητριάδος Γερμανός, ο Φλωρίνης Χρυσόστομος και ο Ζακύνθου Χρυσόστομος ενώθηκαν με τον Ματθαίο Καρπαθάκη και τους άλλους παλαιοημερολογίτες. Ενθαρρύνθηκαν και από κάποιους πολιτικούς του Κονδύλη και εδημιούργησαν μία θορυβώδη Εκκλησιαστική επανάσταση.
Χωρίς να έχουν την συγκατάθεση καμιάς Ορθόδοξης Εκκλησίας ελειτούργησαν αντικανονικώς σε ένα ναό των Αθηνών και εδημοσίευσαν σε φυλλάδιο καταγγελία κατά της επίσημης Εκκλησίας. Εχαρακτήρισαν ως φοβερό έγκλημα την εισαγωγή του νέου ημερολογίου στην Εκκλησία και απηύθυναν άλλο φυλλάδιο στους Ιερείς και στους Μοναχούς , τους οποίους παρακινούσαν σε επανάσταση κατά του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και της κανονικής Εκκλησίας. Με άλλο φυλλάδιο προς τα θρησκευτικά Σωματεία παρακινούσαν να αποκηρύξουν κι’ εκείνα τον Αρχιεπίσκοπο και μ’ ένα τελευταίο καλούσαν τον λαό να αποκηρύξει τον Χρυσόστομο και όλους τους άλλους και να ακολουθήσει το παλαιό ημερολόγιο. Συγχρόνως εχειροτόνησαν επισκόπους τρείς αρχιμανδρίτες και έτσι οι επαναστάται συνεκρότησαν σύνοδο με επτά αρχιερείς.
Η Εκκλησία της Ελλάδος έκανε ό,τι ορίζουν οι ι. Κανόνες. Δηλ. τους οδήγησε σε εκκλησιαστικό δικαστήριο με τις κατηγορίες φατρίας, τυρείας, παρασυναγωγής, καταφρονήσεως της Εκκλησιαστικής Αρχής και παροτρύνσεως Κλήρου και Λαού εναντίον της Εκκλησίας. Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες επέβαλε σε όλους την ποινή της καθαιρέσεως. Βέβαια οι κατηγορούμενοι δεν προσήλθαν στο Συνοδικό Δικαστήριο, γιαυτό και καταδικάσθηκαν ερήμην.
Αργότερα οι παλαιοημερολογίται προέβησαν και σε άλλες χειροτονίες. Όμως όλοι αυτοί στερούνται της Αποστολικής Διαδοχής, εφόσον χειροτονήθηκαν από καθηρημένους αρχιερείς. Συνεπώς τα μυστήριά τους είναι άκυρα και ανυπόστατα, σαν να μη έγιναν ποτέ. Γιαυτό και η Εκκλησία τα επαναλαμβάνει όλα από την αρχή.
Εδώ άς προσέξουμε κάτι:Κάποιους τους πιάνει μια μανία και τρέχουν σε παλαιοημερολογήτικα μοναστήρια κι’ εκεί βαπτίζουν τα παιδιά τους, όπως π.χ. στην αγία Ειρήνη την Χρυσοβαλάντου. Όλοι αυτοί πρέπει να γνωρίζουν πως τα παιδιά τους είναι αβάπτιστα. Το θέμα είναι σοβαρό, μη το πάρουν αψήφιστα. Κινδυνεύει η σωτηρία των παιδιών τους.
Οι ίδιοι βέβαια ονομάζουν τους εαυτούς των « ακαινοτόμητον αυτοκέφαλον εκκλησίαν». Το ερώτημα είναι: Ποιος τους εχορήγησε το αυτοκέφαλο; Πώς ισχυρίζονται ότι ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, όταν δεν έχουν καμία επικοινωνία με καμία Εκκλησία, ούτε και με εκείνες που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο;
Σύμφωνα με το Κανονικό Δίκαιο διακριτικό γνώρισμα των Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι:α) Η κοινωνία από το ίδιο Ποτήριο. β) Τα ειρηνικά γράμματα. Γ) Τα εόρτια γράμματα και δ) η καθολικότης των ποινών.
Κάποτε ευρισκόμουν στο Άγιο Όρος, στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Με επλησίασε ένας λαϊκός και μ’ ερώτησε:Με ποιο ημερολόγιο είσαι, πάτερ, με το παλαιό ή με το νέο; Με το νέο, του απάντησα. Κακώς μου λέει. Δεν βλέπεις, εδώ όλοι οι άγιοι Πατέρες ακολουθούν το παλαιό. Ο ίδιος ,όπως καταλαβαίνετε ήταν με το παλαιό. Κι’ εγώ πάλι με την σειρά μου του είπα. Το κακό είναι με σας, διότι εσείς αποσχισθήκατε από την Κανονική Εκκλησία. Βλέπεις εγώ είμαι με το νέο ημερολόγιο, έρχομαι στο Άγιο Όρος, έρχονται οι αγιορείται Πατέρες στις δικές μας ενορίες, λειτουργούμε μαζί χωρίς κανένα πρόβλημα, κοινωνούμε μαζί κανονικότατα. Όμως τους δικούς σας ιερείς δεν τους δέχονται, γιατί άραγε; Πώς εξηγείτε αυτό; Η απάντησις ,εδώ έχουν λάθος και αυτοί.
Βλέπετε τόσο πολύ τους σκότισε ο σατανάς, ώστε δεν μπορούν τα λάθη τους. Κάνουν όλοι λάθη, εκτός από αυτούς.
Το τέταρτο στοιχείο, είπαμε, είναι η καθολικότης των ποινών. Δηλ. εάν μία Ορθόδοξη Εκκλησία τιμωρήσει, καθαιρέσει έναν κληρικό, δεν επιτρέπεται να τον δεχτεί, να τον πάρει, να τον αναγνωρίσει ως κανονικό καμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία. Και όμως όσους καθαίρεσε η κανονική Εκκλησία, τους παίρνουν οι παλαιοημερολογίται, για να φανεί ότι έχουν αριθμό και δύναμη. Με τον τρόπο αυτό μάζεψαν όλους τους ανήθικους και τα αποβράσματα. Κατάντησαν οι παλαιοημερολογίται να είναι ο σκουπιδοτενεκές της Εκκλησίας.
Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι με αυτούς δημιουργείται πρόβλημα συνταγματικό. Το 3 άρθρο του Συντάγματος λέγει ότι « η Ελλαδική Εκκλησία υπάρχει αναποσπάστως ηνωμένη δογματικώς μετά της εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας». Την επιταγή αυτή του Συντάγματος την γνωρίζουν πολύ καλά οι παλαιοημερολογίτες, γιαυτό και κατηγορούν με μανία το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ότι « παρεξέκλινε δογματικώς» εφόσον δέχθηκε το νέο ημερολόγιο, παρουσιάζοντας την διαφορά των 13 ημερών ως δόγμα. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι αυτοί είναι οι γνήσιοι ορθόδοξοι χριστιανοί ( Γ. Ο. Χ .), ενώ εμείς είμαστε οι ψεύτικοι, οι κάλπικοι, οι σκάρτοι.
Λίγο αργότερα οι παλαιοημερολογίται διασπάσθηκαν, χωρίσθηκαν σε δύο κομμάτια, σε δύο παρατάξεις, που συνεχώς μάλωναν μεταξύ τους και αυτές πάλι οι παρατάξεις κομματιάστηκαν ακόμη περισσότερο. Για το θέμα αυτό θα πούμε και λίγο παρακάτω.
Είναι αλήθεια, πως και οι ίδιοι αντελήφθησαν την αντικανονικότητά τους, γιαυτό και κατέφυγαν σε κάποια τεχνάσματα, για να καταστήσουν κανονική την χειροτονία τους και την παράταξή τους. Και οι δύο παρατάξεις χωριστά η μία από την άλλη προσέφυγαν στους Ρώσους της διασποράς και ζήτησαν να …ξαναχειροτονηθούν, για να επιτύχουν την κανονικότητά τους. Μα μέχρι τώρα εκόπτοντο ότι αυτοί είναι οι κανονικοί και οι γνήσιοι, πώς τους ήρθε και ζητούν χειροτονία; Εκτός αυτού, όταν ένας κληρικός καθαιρεθεί οριστικά και τελεσίδικα δεν μπορεί να ξαναχειροτονηθεί. Αυτό που επενόησαν και έπραξαν είναι αδιανόητο. Κατέφυγαν στους Ρώσους, για να χειροτονηθούν. Αναγκάζονται να το κάνουν, παρ’ ότι προηγουμένως δεν είχαν με αυτούς κοινωνία ποτηρίου. Τους θεωρούσαν και αυτούς αντικανονικούς. Ξέρετε δε ποιο είναι το κωμικό ή το τραγικό γιαυτούς; Η Ρωσική Εκκλησία έχει ενορίες άλλες με το νέο και άλλες με το παλαιό ημερολόγιο. Έχει πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία με όλες τις Εκκλησίες που ακολουθούν το νέο ημερολόγιο. Και μάλιστα ο ένας από τους δύο Ρώσους Αρχιερείς που τους εχειροτόνησαν ακολουθούσε το νέο ημερολόγιο!! Συγχωρέστε μου για την φράση, γύρισαν και έφαγαν τον εμετό τους.
Εδώ έχουμε και άλλο πρόβλημα, άλλο λάθος μέγα και παράβαση των Ιερών Κανόνων, για την τήρηση των οποίων κόπτονται. Από το Ιερό Πηδάλιο γνωρίζουμε, πως οι υπερόριες χειροτονίες είναι άκυρες. Ο 35ος Κανών των Αγίων Αποστόλων λέγει: « Ο Επίσκοπος να μη τολμά να κάνει χειροτονίες έξω από τα όρια της επισκοπής του, σε χώρες που δεν υπάγονται σ’ αυτόν. Αν έχει την άδεια και την πρόσκληση του οικείου Μητροπολίτου μπορεί να κάνει τις χειροτονίες. Εάν όμως κάνει από μόνος του, χωρίς την άδεια του οικείου Αρχιερέως, τότε να καθαιρείται και αυτός που εχειροτόνησε και εκείνοι που χειροτονήθηκαν από αυτόν». Με άλλα λόγια, Ρώσοι επίσκοποι δεν μπορούσαν να χειροτονήσουν επισκόπους της Ελληνικής επικρατείας. Τα ίδια ορίζουν και οι κανόνες των Συνόδων Αντιοχείας, Σαρδικής και Καρθαγένης.
Τώρα τίθεται το ερώτημα: Οι παλαιοημερολογίται που βρίσκονται στην Ελλάδα τι είναι; Σχισματικοί, αιρετικοί ή αποτελούν παρασυναγωγή;
Πρώτα-πρώτα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αιρετικοί, διότι δεν διαφέρουν καθόλου στο Ορθόδοξο Δόγμα. Είναι σχίσμα; Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σχίσμα είναι η ηθελημένη αποκοπή από την καθ’ όλου Εκκλησία. Η απομάκρυνσις από τους επισκόπους, από την ενιαία διοίκηση τοπικής Εκκλησίας και ο αυθαίρετος σχηματισμός άλλης εκκλησίας, που έχει ξεχωριστή διοίκηση και ιεραρχία. Εδώ βλέπουμε, ότι για την ύπαρξη σχίσματος πρέπει να υπάρχει επίσκοπος ή επίσκοποι. Το 1935 αποσχίσθηκαν τρείς ιεράρχαι μαζί με κάποιους χριστιανούς. Αποσχίσθηκαν από την Εκκλησία της Ελλάδος, όσο και από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Επομένως έχουμε κανονικότατο το έγκλημα του σχίσματος. Μετά την καθαίρεση όμως εκείνων που είχαν κανονική αρχιερωσύνη, έπαυσε να υφίσταται το σχίσμα, εφόσον δεν υπάρχει πλέον επίσκοπος. Χωρίς επίσκοπο δεν έχουμε Εκκλησία, λέγει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. « Όπου ο Επίσκοπος εκεί και η Εκκλησία». Σήμερα όλες οι παρατάξεις των παλαιοημερολογιτών δεν έχουν επίσκοπο, διότι οι υπάρχοντες είναι αντικανονικοί και καθηρημένοι. Είναι σαν να μη υπάρχουν. Είναι λαϊκοί, όχι κληρικοί και μάλιστα επίσκοποι.
Έτσι μετεβλήθησαν σε μία χριστιανική κοινότητα. Θα μπορούσαμε λοιπόν να τους κατατάξουμε σε παρασυναγωγή, εάν υπάρχουν ιερείς πρό του σχίσματος χειροτονημένοι, οι οποίοι ξέφυγαν από τα εκκλησιαστικά δικαστήρια και δεν καθαιρέθηκαν, πράγμα για σήμερα πολύ απίθανο.
Κληρικοί με το παλαιό ημερολόγιο, αν θέλουν να προσχωρήσουν στην κανονική Εκκλησία, χειροτονούνται κανονικά εφόσον η χειροτονία τους ήταν άκυρη και ανυπόστατη.
Εδώ άς πούμε κάτι ακόμη, που πρέπει ιδιαίτερα να προσέξει η Ελληνική Πολιτεία, γιατί δημιουργείται θέμα νομικό με τους παλαιοημερολογίτες επισκόπους. Μετά την εκλογή και χειροτονία τους οι Αρχιερείς πηγαίνουν στον ανώτατο άρχοντα, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δίνουν την διαβεβαίωση, ότι θα εφαρμώσουν τους Ιερούς Κανόνες και τους Νόμους της Πολιτείας. Αν δεν γίνει αυτό, δεν τους αναγνωρίζει το Κράτος και δεν έχουν ισχύ οι διοικητικές πράξεις τους. Οι παλαιοημερολογίται επίσκοποι χωρίς αυτήν την διαβεβαίωση και χωρίς την αναγνώριση της χειροτονίας των, πώς εκδίδουν πράξεις διοικήσεως, γάμων, βαπτίσεων κλπ ;
Τέλος, πώς έχει η σημερινή κατάστασίς.
Σήμερα οι παλαιοημερολογίται στην Ελλάδα δεν ξεπερνούν τις εξήντα χιλιάδες ( 60.000) . Υπάρχει μία φθίνουσα τάσις. Όλο και λιγοστεύουν, αφού τα παιδιά τους σε μεγάλο ποσοστό δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν το πάτριο ημερολόγιο. Γιαυτό οι πιο φανατικοί επιδίδονται σε προσηλυτισμό. Αγωνίζονται με απειλές και φοβέρες για κόλαση, να παρασύρουν κάποιους αφελείς στην παράταξή τους. Για να πούμε όμως και του στραβού το δίκαιο, κάποιοι από αυτούς είναι ενάρετοι, έχουν ευλάβεια μεγάλη και αγωνίζονται να ζήσουν ζωή ευαγγελική, ανώτερη από εμάς. Δυστυχώς πρέπει να θυμηθούμε αυτό που λέγει ο απ . Παύλος , « ουδείς στεφανούται, εάν μη νομίμως αθλήση». Έλεγε και ο μακαριστός π. Παϊσιος, «είναι φοβερό, να κουράζεται κανείς και να κολάζεται». Να προσπαθεί, να αγωνίζεται, να κουράζεται , μα να μη ωφελείται, στο τέλος να κολάζεται και να κατακρίνεται.
Οι παρατάξεις τους επισήμως σήμερα είναι εννέα. Υπάρχουν και πολλοί ανεξάρτητοι. Και κάθε λίγο και λιγάκι αναφύονται και άλλες. Αιτία των αποσχιστικών αυτών τάσεων είναι η πεπλανημένη και διεστραμμένη εκκλησιολογία τους. Είπαμε πιο μπροστά ότι δεν αναγνωρίζουν καμιά Ορθόδοξη Εκκλησία ούτε και από εκείνες που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο. Αλλ’ούτε και αναγνωρίζονται από αυτές, μάλλον κατακρίνονται. Αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους οι διάφορες παρατάξεις, αλληλοκαθαιρούνται και αναθεματίζονται. Άκρη δεν βγάζουμε.
Επανέρχομαι στη συζήτηση με τον παλαιοημερολογίτη, που είχαμε στο Άγιο Όρος. Δεν μου λές, του είπα. Έστω ότι θέλω να πάω με το παλαιό ημερολόγιο. Για πές μου, με ποια παράταξη να πάω; Αν έρθω με σας, θα με καθαιρέσουν οι άλλοι. Αν ακολουθήσω τους άλλους, θα με καθαιρέσετε εσείς. Δεν είναι λοιπόν καλύτερα να μείνω εδώ που είμαι και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο; ο καημένος έβαλε κάτω το κεφάλι και δεν ήξερε τι να πεί.
Τα άνευ λόγου εσωτερικά σχίσματά τους αποδεικνύουν και το αβάσιμο του σχίσματός τους από την Εκκλησία. Η άνεση με την οποία χαρακτηρίζουν τους άλλους του παλαιού ημερολογίου ως αιρετικούς, φανερώνει ότι έχουν χάσει προ πολλού την αίσθηση των εννοιών της αιρέσεως και του σχίσματος. Ο απλός λαός έχει περιέλθει σε σύγχυση, διότι διαρκώς ευρίσκεται σε διαφορετική παράταξη χωρίς να το γνωρίζει, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, αλλά και δίχως να το επιθυμεί.
Κάθε ομάδα πιστεύει ότι αυτή είναι η μόνη εκκλησία του Χριστού!! Με αποτέλεσμα να γίνωνται και μεταξύ τους αναμυρώσεις. Πολλοί κληρικοί και λαϊκοί μεταπηδούν πολύ εύκολα από την μία παράταξη στην άλλη. Διασπώνται τόσο εύκολα, ώστε αυτοί οι λεγόμενοι ζηλωταί να είναι, κατ’αναλογία, πολύ περισσότερο διασπασμένοι ακόμη και από τους προτεστάντες.
Ο Ματθαίος δύο φορές απεκήρυξε τους δύο τότε ομόφρονάς του αρχιερείς για επουσιώδη ζητήματα. Στη συνέχεια, εφόσον είχε μείνει μόνος εχειροτόνησε μόνος του πολλούς επισκόπους, το 1948 παραβαίνοντας τους ι. Κανόνες. Τον 1ο Αποστολικό, τον 4ο της Α΄Οικουμενικής Συνόδου και τον 3ο της Εβδόμης.
Σκεφθείτε, ότι κάποιοι παλαιοημερολογίται θεωρούν και τους αγιορείτες ακόμη ως εχθρούς του Θεού, εκτός της Εκκλησίας και της σωτηρίας. Οι υποτιθέμενοι επίσκοποί τους στην Ελλάδα ξεπερνούν τους 50. Οι μισές ομάδες είναι χειροτονημένες από ένα ή από ανύπαρκτους αρχιερείς.
Σήμερα αυτοί οι «κανονικοί» και γνήσιοι ορθόδοξοι δέχονται «αιρετικούς» λαϊκούς με το νέο ημερολόγιο σε συμπροσευχή στις εκκλησίες τους και τους κοινωνούν, τους δίνουν αντίδωρο και άλλα πολλά, που παλαιοτέρα με κανένα τρόπο δεν έκαμναν. Προσκαλούν «αιρετικούς» νεοημερολογίτες επισήμους ,βουλευτάς και άλλους, στα πανηγύρια τους, όπως π.χ. στα Θεοφάνια και συναγωνίζονται ποια παράταξη θα έχει μεγαλύτερο αριθμό επισήμων.
Τελικά θα πρέπει να τους ρωτήσουμε. Εμείς με το νέο ημερολόγιο είμαστε αιρετικοί ή δεν είμαστε; Αν είμαστε, πως καταδέχτηκαν να χειροτονηθούν από «αιρετικούς» και εκτός Εκκλησίας Επισκόπους;΄Αρα στερούνται χειροτονίας και ιερωσύνης. Αν δεν είμαστε αιρετικοί, τότε οφείλουν να επιστρέψουν στην Κανονική Εκκλησία εν μετανοία.
Όταν οι ίδιοι οι παλαιοημερολογίται θεωρούν τους άλλους του παλαιού ημερολογίου αιρετικούς και αντικανονικούς, εμείς για ποιο λόγο να τους θεωρήσουμε κανονικούς; Όταν οι ίδιοι οι ζηλωταί πιστεύουν ότι οι άλλοι ζηλωταί δεν έχουν ιερωσύνη και αποστολική διαδοχή, εμείς γιατί να τους θεωρήσουμε κανονικούς;
Αγαπητοί μου,
Τελειώνοντας θέλω να τονίσω ότι δεν χρειάζεται να αμφιβάλουμε για την κανονικότητα της Εκκλησίας ,μέσα στην οποία βρισκόμαστε και ανήκουμε. Εμείς είμαστε εν τάξει. Εκείνοι βρίσκονται σε λάθος δρόμο. Άς ευχηθούμε , να τους φωτίσει ο Θεός και να επιστρέψουν. Να σωθούν και αυτοί, κανείς να μη χαθεί. Άς προσέξουμε, μη παρασυρθούμε ποτέ και από κανένα και βγούμε εκτός Εκκλησίας. Έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτοί που αυτοτιτλοφορούνται γνήσιοι ορθόδοξοι, κατάφορα και ασύστολα παραβιάζουν τους ι. Κανόνες. Δεν επιτρέπεται ούτε στις εκκλησίες τους να πάμε, ούτε στα μοναστήρια τους, ούτε να συμμετάσχουμε στα μυστήριά τους. Δεν κοινωνούμε στις λειτουργίες τους, δεν βαπτίζουμε στις εκκλησίες τους τα παιδιά μας, δεν ερχόμαστε εις γάμου κοινωνία με αυτούς, εκτός και κανονικά ενταχθούν στην επίσημη Εκκλησία. Οι ι. Κανόνες αντιμετωπίζουν τους σχισματικούς, όπως ακριβώς και τους αιρετικούς. Αυτό πρέπει να κάνουμε κι’ εμείς σαν πιστά και φρόνημα και υπάκουα τέκνα της Εκκλησίας.
Άς ακολουθούμε λοιπόν πιστά την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Άς υπακούωμε πρόθυμα σ’ αυτήν και θερμή άς βγαίνει από τα χείλη μας και την καρδιά μας η προσευχή: Ο Θεός , που είναι το Φώς το αληθινό, να σκορπίζει πλούσια σε όλους τον φωτισμό Του, « ίνα το αυτό λέγωμεν πάντες και μη ή εν ημίν σχίσματα». Να δώσει ο Θεός, να έρθει εκείνη η αγία και μεγάλη ημέρα, πού όλοι οι πλανεμένοι θα επιστρέψουν και θα γίνουμε μία ποίμνη με ένα Ποιμένα, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Αμήν.


Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Ουκρανία: Ετοιμάζονται να πετάξουν έξω το ΔΝΤ!

«Η Ουκρανία θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισλανδίας με τη διενέργεια δημοψηφίσματος και να αρνηθεί να πληρώσει το εξωτερικό

χρέος της , το οποίο στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με εθελοντική χρεοκοπία».

Την άποψη αυτή εξέφρασε σε συνέντευξή του στις 13 Αυγούστου, ο οικονομολόγος και κοινωνικός ακτιβιστής Αντρέι Σεμίντιντκο, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ‘Ρέγκνουμ’.
Ο εμπειρογνώμονας σημείωσε ότι το δημοψήφισμα για άρνηση της Ουκρανίας να επιστρέψει τα εξωτερικά χρέη, μπορεί να την σώσει από χρεωκοπία. Σύμφωνα με τον Σεμίντιντκο κάθε ουκρανική οικογένεια χρωστά στους πιστωτές του εξωτερικού 36 χιλιάδες του εθνικού νομίσματος.

«Το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος της Ουκρανίας είναι της τάξης των 136 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το συνολικό ποσό των κρατικών και εγγυημένων από το κράτος χρεών ανέρχεται σε 68 δις δολάρια που είναι κάτι περισσότερο από το ήμισυ του εξωτερικού χρέους», θα τονίσει ο Σεμίντιντκο και θα θέσει παραδείγματα όπως της Ισλανδίας αλλά και της Βρετανίας και Ολλανδίας που έχουν αυξημένο εξωτερικό χρέος.
Επιπρόσθετα ο γνωστός Ουκρανός δικηγόρος Ανατόλ Μπασλόβκα δήλωσε ότι σύντομα θα ξεκινήσει η διαδικασία συλλογής υπογραφών για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την άρνηση της Ουκρανίας να πληρώσει τα χρέη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως διαβάζουμε στο Βαλκανικό περισκόπιο.
«Εμείς θέλουμε ένα πράγμα: Θέλουμε να πάμε στην Ευρώπη, αλλά θέλουμε να πάμε επί ίσοις όροις, και δεν πρέπει να πάμε σκυφτοί ή στα γόνατα. Σήμερα τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μέσω των δράσεων τους σφίγγουν στην πραγματικότητα τη θηλιά γύρω από το λαό της Ουκρανίας», δήλωσε ο Ανατόλι Μπασλόβκα- Анатолий Башловка.

Πηγή  

Διαβάστε περισσότερα...