Οι αστρονόμοι, που μελετούν τα αστέρια και τις μαύρες τρύπες, έκαναν μία ανακάλυψη που ενδεχομένως να μπορούσε να οδηγήσει σε ασφαλέστερες και πιο αποτελεσματικές θεραπείες κατά του καρκίνου.
«Ως αστρονόμοι, χρησιμοποιούμε βασικές αρχές της φυσικής και της χημείας για να κατανοήσουμε τί ακριβώς συμβαίνει στα αστέρια,» δήλωσε η αστρονόμος Sultana Nahar από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο. «Είμαστε ενθουσιασμένοι που υπάρχει η δυνατότητα να εφαρμόσουμε την ίδια γνώση για τη θεραπεία του καρκίνου.»
Ένα νέο είδος θεραπείας με ακτινοβολία
Οι προσομοιώσεις που έκαναν οι επιστήμονες σε υπολογιστές έδειξαν πως αν χτυπήσουν ένα μεμονωμένο άτομο χρυσού ή πλατίνας με μία μικρή δόση ακτινών Χ σε ένα περιορισμένο πεδίο συχνοτήτων, τότε παράγονται πάνω από 20 ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας.
Τα ηλεκτρόνια αυτά μπορούν να σκοτώσουν τον καρκίνο, κομματιάζοντας το DNA του, όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές. Επομένως, οι γιατροί θα μπορούσαν να ενσωματώσουν πολλά νανομόρια βαρέων μετάλλων μέσα και γύρω από τους καρκινικούς όγκους και στη συνέχεια να τους χτυπήσουν με ακτινοβολία.
Η συνεπάγουσα «βροχή» ηλεκτρονίων θα μπορούσε να εξαλείψει έναν όγκο, ενώ η όλη διαδικασία μειώνει σε σημαντικό βαθμό την έκθεση του ασθενούς στην ακτινοβολία, συγκριτικά με τις υπάρχουσες μεθόδους ακτινοθεραπείας.
Η ομάδα κατασκεύασε μία πρωτότυπη συσκευή με την οποία, συγκεκριμένες συχνότητες ακτινών Χ μπορούν να απελευθερώσουν ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας από νανομόρια βαρέων μετάλλων. Αν και η εν λόγω συσκευή χρειάζεται περαιτέρω ανάπτυξη, εντούτοις αποδεικνύει την αρχή της πιθανής τεχνικής για τη θεραπεία του καρκίνου.
Η Nahar παρουσίασε τον Ιούνιο τα αποτελέσματα της έρευνας στο Διεθνές Συμπόσιο Μοριακής Φασματοσκοπίας, στο Κολούμπους του Οχάιο.
Έμπνευση εξ ουρανού
Οι ερευνητές θεώρησαν πως η νέα αυτή τεχνική ενδεχομένως να συμβάλλει στη θεραπεία του καρκίνου μετά από μελέτη του ουρανού. Συγκεκριμένα, προσπαθούσαν να κατανοήσουν από τί αποτελούνται τα διάφορα αστέρια, με βάση το πόση ακτινοβολία διέρχεται από μέσα τους και πόση προέρχεται από αυτά.
Η ομάδα δημιούργησε περίπλοκα υπολογιστικά μοντέλα προκειμένου να προσομοιώσει αυτές τις διαδικασίες. Τα μοντέλα τους έδωσαν στοιχεία για το πώς συμπεριφέρονται τα βαρέα μέταλλα, όπως ο σίδηρος, όταν απορροφούν διαφορετικού είδους ακτινοβολία.
Ο σίδηρος παίζει κυρίαρχο ρόλο στον έλεγχο της ροής της ακτινοβολίας μέσα στα αστέρια, ενώ παρατηρείται και σε ορισμένα περιβάλλοντα μαύρων τρυπών, που παράγουν κάποιου είδους ακτίνες Χ και οι οποίες είναι ανιχνεύσιμες από τη Γη.
«Τότε ήταν που συνειδητοποιήσαμε ότι οι επιδράσεις ξεπερνούν την ατομική αστροφυσική,» αναφέρει ο Pradhan. «Οι ακτίνες Χ χρησιμοποιούνται συνέχεια στην ακτινοθεραπεία και την απεικόνιση, το ίδιο και τα βαρέα μέταλλα - απλά όχι με αυτό τον τρόπο. Εάν μπορούσαμε να στοχεύσουμε νανομόρια βαρέων μετάλλων σε ορισμένα σημεία του σώματος, οι ακτινογραφίες και οι ακτινοθεραπείες θα ήταν πιο ισχυρές, θα μειώνονταν η έκθεση στην ακτινοβολία και θα ήταν πολύ πιο ακριβείς.»
Η Nahar, ο Pradhan και ο φυσικός επιστήμονας Yan Yu από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Thomas Jefferson συνεργάζονται με άλλους επιστήμονες προκειμένου να ερευνήσουν περαιτέρω τις ιατρικές εφαρμογές των ευρημάτων τους.
Fox News
Πηγή
http://news.pathfinder.gr/periscopio/727360.html
