Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Διακοπές : Grand Canyon. Ενα ονειροτάξιδο σε μια φανταστική ροκιά της φύσης....

Αρθρογράφος: ΕΛΕΝΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ

















Κάθε φορά που επισκέπτεται κάποιος το Γραντ Κάνιον νομίζει ότι το βλέπει για πρώτη φορά. Αυτό συμβαίνει, (αλτσχάιμερ; όχι!) κυρίως, γιατί αυτή η τεράστια περιοχή παίζει τόσο πολύ με το φως, τις σκιές και τα χρώματα που τα βράχια φαίνεται να αλλάζουν συνέχεια.

Εχει 446 χιλιόμετρα μήκος, υπάρχει σημείο που φτάνει στα 1.600 μέτρα βάθος και μέχρι τα 29 χιλιόμετρα φάρδος.

Ασύλληπτο ε;

Πάρτε βαθιά αναπνοή...

Πανσέληνος στο Γκραντ Κάνιον!

Ενα ράφτιγκ θα το κάνουμε, έτσι δεν είναι; Στα ήσυχα νερά....

Αν αγριέψουν τα νερά όσοι θέλουμε θα κατεβούμε...

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη χαράδρα στον κόσμο και βρίσκεται στην Αριζόνα των ΗΠΑ.

Αν μας φτάνει η ώρα εγώ λέω να τη ρίξουμε τη βουτιά μας.

Τη διασχίζει ο ποταμός Κολοράντο, που ξεκινά από τα Βραχώδη όρη και χύνεται στον Κόλπο του Μεξικού.

Το Γκραντ Κάνιον αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά θαύματα και διδάσκει πολλά στους επιστήμονες για την ιστορία του κόσμου. Έτσι, το 1919 ανακηρύχθηκε Εθνικός Δρυμός των Η.Π.Α. και το 1979 Τόπος Παγκόσμιας Κληρονομιάς, εξαιτίας της επιστημονικής του σημασίας.

Τα τοιχώματα του Γκραντ Κάνιον μας ταξιδεύουν εκατομμύρια χρόνια πίσω. Τα βράχια στο βάθος της χαράδρας έχουν ηλικία 2000 εκατομμυρίων ετών.

Εκείνη τη εποχή αποτελούσαν τον πυθμένα ενός πανάρχαιου ωκεανού. Στη συνέχεια, και σε διάστημα εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών, εναποτέθηκαν επάνω τους στρώματα βράχων ψαμμίτη, αργιλικού σχιστόλιθου και ασβεστόλιθοι με διαφορετικούς χρωματισμούς.

Πριν από 60 εκατομμύρια χρόνια - αμέσως μετά την εποχή των δεινοσαύρων - δυο ποταμοί που διέσχιζαν τον πυθμένα, παρέσυραν τους βράχους και άνοιξαν μια χαράδρα. Στη συνέχεια οι ποταμοί ενώθηκαν, σχημάτισαν τον Κολοράντο και τα νερά απέκτησαν ακόμη μεγαλύτερη δύναμη για να παρασέρνουν τα αμμώδη χαλίκια και να βαθαίνουν τη χαράδρα.

Αν είμαστε τυχεροί θα δούμε και κατσικάκια.

Το παπούτσι του αλόγου!

Υπέροχα νερά ε;

Η χαράδρα είναι τόσο βαθιά ώστε στο εσωτερικό της παρουσιάζονται διαφορετικοί τύποι κλίματος. Το χειμώνα τα υψηλότερα σημεία καλύπτονται από χιόνι. Το Νορθ Ριμ είναι η ψυχρότερη περιοχή. Εδώ το χιόνι φτάνει, κατά μέσο όρο, στα 3 μέτρα ύψος. Κι όμως, στο βάθος της χαράδρας ο ποταμός διασχίζει ένα τοπίο ζεστό και ερημικό.

Παρόλο που η χαράδρα δείχνει γυμνή, οι κλιματολογικές διακυμάνσεις διασφαλίζουν την επιβίωση σε πολλά είδη φυτών και ζώων. Υπάρχουν επάνω από 1000 είδη ανθοφόρων φυτών και τουλάχιστον 300 είδη πουλιών. Κοντά στις κορυφές φυτρώνουν ερυθρελάτες και λεύκες. Στο θερμότερο βάθος επικρατούν οι κάκτοι. Οι γκρίζες αλεπούδες και οι ραβδωτοί σκίουροι ζουν στα ψυχρότερα τοιχώματα της χαράδρας, ενώ οι μεφίτες, οι σαύρες και οι σκορπιοί προτιμούν τον ερημικό θαμνώνα του πυθμένα της χαράδρας.

Οι πρώτοι άνθρωποι που αντίκρισαν το Γκραντ Κάνιον ήσαν οι γηγενείς Αμερικανοί, που έφτασαν εδώ πριν από 11000 χρόνια. Σήμερα, μια μικρή ζώνη της χαράδρας αποτελεί τον καταυλισμό των ολιγάριθμων Ινδιάνων Χαβασουπάι. Πρόκειται για κτηνοτρόφους και αγρότες που ζούσαν στις όχθες του Κολοράντο εδώ κι εκατοντάδες χρόνια

Το Γκράντ Κάνιον προσελκύει περισσότερα από 4 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως.

Επιμέλεια: Νικολαϊδου Ελένη



Πηγή
http://www.alfavita.gr/artro.php?id=27515