Σινεμά : The Town

Ο αρχηγός μιας συμμορίας ληστών τραπεζών ερωτεύεται την υποδιευθύντρια μιας τράπεζας που λήστεψε. Παράλληλα, το FBI σφίγγει έναν θανάσιμο κλοιό γύρω από τη συμμορία

Δυο απόψεις για την ταινία

Tου Παναγιωτη Παναγοπουλου

(+) Μια ασυνήθιστη περίπτωση στο χώρο του κινηματογράφου είναι ο Μπεν Αφλεκ. Μπορεί να έχει γίνει σταρ ως ηθοποιός, αν και οι κριτικές που παίρνει συνήθως για τις ερμηνείες του είναι -δικαίως- ισοπεδωτικές, έχει όμως κερδίσει Οσκαρ σεναρίου (για τον «Ξεχωριστό Γουίλ Χάντινγκ») και πριν από τρία χρόνια έκανε ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο στη σκηνοθεσία με το «Gone Baby Gone». Το «The Town» επιβεβαιώνει το σκηνοθετικό ταλέντο του, με μια διαφορετική ιστορία. Ο Αφλεκ από το δράμα περνάει στην αστυνομική περιπέτεια, έχοντας τον απόλυτο έλεγχο της εικόνας, δείχνοντας παράλληλα ότι μπορεί να καθοδηγήσει και ηθοποιούς με μεγάλη επιτυχία. Ο Τζέρεμι Ρένερ, τον οποίο γνωρίσαμε από το «Hurt Locker», είναι γεμάτος δύναμη, η Ρεμπέκα Χολ δίνει βάθος στις πιο δραματικές πτυχές της ιστορίας και, κοντά τους, ο Αφλεκ δείχνει και αυτός καλύτερος ως ηθοποιός.

(-) Παρ' όλα αυτά, το αστυνομικό δράμα είναι ένα από τα είδη με τη μεγαλύτερη παραγωγή στο αμερικανικό σινεμά. Επομένως ο πήχυς είναι ιδιαίτερα ψηλά.

Ο Αφλεκ, λοιπόν, που συν-έγραψε και το σενάριο, τα έχει πάει καλά, όμως η αλήθεια είναι ότι έχουμε δει και καλύτερα δείγματα και με περισσότερη πρωτοτυπία.

Αστυνομικό θρίλερ που επιβεβαιώνει το σκηνοθετικό -και ανώτερο του υποκριτικού- ταλέντο του Αφλεκ. (6 στα 10)

Tου Δημητρη Μπουρα

(+) Η υπερδύναμη του αμερικανικού σινεμά: η ρεαλιστική ερμηνεία των ηθοποιών, από τον σταρ μέχρι τον τελευταίο κομπάρσο. Ο Τζέρεμι Ρένερ (του περσινού «The Hurt Locker») είναι ολόκληρη η ταινία. Δίνει ρεαλιστική διάσταση σε έναν χαρακτήρα στα όρια της ψύχωσης, αποφεύγοντας παράλληλα το μεταφυσικό κλισέ του κακού. Ο Μπεν Αφλεκ είναι ο καλύτερος που έχουμε δει έως σήμερα. Η Ρεμπέκα Χολ είναι όσο πρέπει εύθραυστη, για να λειτουργήσει ως καταλύτης στο δράμα που εκτυλίσσεται κάτω από την επιφάνεια του θρίλερ. Ο Πιτ Ποστλεθγουέιτ είναι εξαιρετικός σε έναν δεύτερο ρόλο.

Το πρώτο μέρος της ταινίας, όπου η περιπέτεια τύπου «Ενταση» συναντά το ρεαλισμό ενός νεονουάρ. Εδώ, το σενάριο και σκηνοθεσία τοποθετούν άριστα τους χαρακτήρες στο χώρο: η κακόφημη γειτονιά Τσάρλσταουν της Βοστώνης.

(-) Το σενάριο που απλώνεται, αντί να πυκνώνει, με αποτέλεσμα τη φλυαρία. Είναι η αχίλλειος πτέρνα, που αποπροσανατολίζει και τη σκηνοθεσία, με αποτέλεσμα το χάσιμο της ομοιογένειας.

Το φινάλε της ταινίας, όπου το νεονουάρ της αρχής και το ρεαλιστικό θρίλερ εξαϋλώνονται, για να μείνει στην οθόνη ένα μελόδραμα χριστιανικού τύπου γύρω από το καλό και το κακό, τη λύτρωση και την οικογένεια.

Χωρίς οικογένεια και ομοιογένεια. (6,5 στα 10)

Trailer

http://thetownmovie.warnerbros.com/

Πηγή
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite1_3_27/10/2010_361657