Μάρμαρα του Παρθενώνα: Ιστορία μιας κλοπής ή κλοπή μιας Ιστορίας

γράφει ο Ιωάννης Δημητρίου
Γίνεται πολύς λόγος στις μέρες μας για τα μάρμαρα και μάλιστα αυτά του Παρθενώνα.
Τι είναι όμως αυτά τα Ελληνικά Μάρμαρα και για ποιο λόγο βρίσκονται σε μια από τις κορυφαίες θέσεις του κόσμου;
Γεωφυσικά, θα λέγαμε ότι τα ελληνικά μάρμαρα παρουσιάζουν πολλές ποικιλίες και χρώματα. Από αυτά έχουν φιλοτεχνηθεί εξαιρετικά καλλιτεχνήματα και έχουν κατασκευαστεί ή διακοσμηθεί μνημεία και οικοδομήματα σε διάφορες χώρες του κόσμου. Τα κυριότερα από τα ελληνικά μάρμαρα είναι το περίφημο μάρμαρο της Πάρου. Ο λυχνίτης ή λιχνεύς της αρχαιότητας, από το οποίο έχουν κατασκευαστεί ο Ερμής του Πραξιτέλη, ο ναός των Δελφών, το Πτι Παλέ (Petit Palait) στο Παρίσι, είναι περιζήτητο στη γλυπτική για τη λαμπρότητα που προσδίδει στα έργα τέχνης. Επίσης ιδιαίτερα αξιόλογο είναι το λευκό μάρμαρο της Πεντέλης, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τα κυριότερα μνημεία της Αθήνας κατά την αρχαιότητα και μάλιστα για ένα από τα σπουδαιότερα, τον Παρθενώνα.
Επικρατώντας μέχρι και σήμερα ο όρος ‘‘Ελγίνεια Μάρμαρα’’ ακόμη και σε εγκυκλοπαιδικά λεξικά, δίνουμε τροφή στους κάθε είδους σφετεριστές της ιστορίας όχι μόνο του δικού μας λαού αλλά όλων των εθνοτήτων, να πουλούν το φαινομενικό και αληθοφανές δικαίωμα της ιδιοκτησίας αντί πολλαπλών πινακίων οσπρίων, πράγμα που σε κάθε νομική πρακτική είναι φαινόμενο καταδικαστέο.
Αυτός λοιπόν ο Σκοτσέζος ευγενής Τόμας Έλγιν, πρεσβευτής στην Υψηλή Πύλη στην περίοδο 1792-1802, εκμεταλλεύτηκε τις γνωριμίες του στην Οθωμανική κυβέρνηση, που είναι αλήθεια ότι παρέπαιε μέσα από θαλασσοδάνεια, στους οίκους των Αμβούργων και έναντι υψηλού χρηματικού ποσού μεθερμηνευόμενο με βάση της αναλογίας του χρήματος της εποχής αντί ‘‘πινακίου φακής’’, πήρε την άδεια να μετακυλήσει – να μεταφέρει στην πατρίδα του αρχαιότητες που απέσπασε από την Ελλάδα κατά τα έτη 1803-1812. Αφαίρεσε από τον Παρθενώνα τις μορφές των αετωμάτων, μεγάλο αριθμό από μετόπες και από πλάκες της ζωφόρου, παραδίδοντας τις μαζί με γλυπτά από το Ερεχθείο και άλλων στο Βρετανικό Μουσείο. Από το 1816 εκτίθενται σε ειδική πτέρυγα του μουσείου, αποτελώντας πόλο έλξης.
Η ιστορική αυτή κλοπή καθαγίασε τον κύριο Έλγιν στους ομόσταυλούς του αποδίδοντας σ` αυτόν τον τίτλο του λόρδου, στον κλέφτη της ιστορίας ενός έθνους. Παρότι θεωρήθηκε η ενέργειά του εξαρχής κατακριτέα και μάλιστα δια λόγου και πράξεων Λόρδου Βύρωνα η μητριά χώρα ποτέ δεν ενέδωσε στις πιέσεις των όποιων κύκλων, επίσημων και μη , για οριστική επιστροφή των μαρμάρινων γλυπτών στη φυσική τους θέση και στην αγκαλιά της μητέρας χώρας, της Ελλάδας μας.
Κατά καιρούς υπήρξαν κινήσεις από επιστήμονες και καλλιτέχνες για την επιστροφή των γλυπτών στη μητέρα χώρα σχεδόν από την απαρχή του ελληνικού κράτους. Ο αγώνας αυτός εντάθηκε χάρη στις ενέργειες της Μελίνας της Ελλάδος, κατά κόσμο Μερκούρη , εγγονή του πρώτου δημάρχου των Αθηνών, στη θητεία της ως υπουργού πολιτισμού από το 1981 και μετά. Η ίδια ανέδειξε σε μείζον εθνικό θέμα την επιστροφή των μαρμάρων με κινήσεις που έστρεψαν μεγάλη μερίδα της διανόησης – και όχι μόνο - υπέρ των ελληνικών θέσεων- διεκδικήσεων και δημιουργώντας ένα μόνιμο σημείο τριβής στις σχέσεις Ελλάδας και γηραιάς Αλβιόνας. Στο λόγο της στην Oxford Union το 1986 ανέφερε χαρακτηριστικά :
« Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν για μας τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Είναι η υπερηφάνεια μας, είναι οι θυσίες μας. Είναι το ευγενέστερο σύμβολο τελειότητας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι η ουσία της ελληνικότητας. Είμαστε έτοιμοι να πούμε ότι θεωρούμε όλη την πράξη του Έλγιν σαν άσχετη προς το παρόν. Λέμε στην Βρετανική Κυβέρνηση: Κρατήσατε αυτά τα γλυπτά για δυο σχεδόν αιώνες. Τα φροντίσατε όσο καλύτερα μπορούσατε, γεγονός για το οποίο και σας ευχαριστούμε. Όμως τώρα στο όνομα της δικαιοσύνης και της ηθικής παρακαλώ δώστε τα πίσω. Ειλικρινά πιστεύω ότι μια τέτοια χειρονομία εκ μέρους της Μεγάλης Βρετανίας θα τιμούσε πάντα τ`όνομά της.»
Ο θάνατος της Μελίνας του πολιτισμού (1994) άμβλυνε τη διαμάχη αν και δείγματα κακομεταχείρισης των γλυπτών που αποκαλύφτηκαν από την επικαιρότητα δίνουν συνεχώς εφαλτήριο στις ελληνικές διεκδικήσεις.
Για να ξαναπάμε πίσω χρονολογικά, πρέπει να αναφέρουμε πως ο μουσουλμάνος Οθωμανός κατακτητής της Αθήνας και της Ακροπόλεως Ομάρ (1458) σεβάστηκε το κάλλος του ναού μετατρέποντας το στο κυριότερο τζαμί της Αθήνας. Εδώ είναι το οξύμωρο της όλης υπόθεσης λαμβάνοντας υπόψη ότι ο χριστιανός Ενετός δόγης Φρατζέσκο Μoροζίνης βομβάρδισε την Ακρόπολη και έπληξε έτσι και τον Παρθενώνα που χρησίμευε τότε σαν πυριταποθήκη. Κατά την ολιγόχρονη Ενετική κατοχή, μια ατυχής προσπάθεια αφαίρεσης αγαλμάτων από τα αετώματα, είχε ως αποτέλεσμα τη συντριβή και την καταστροφή τους. Η νομιμότητα της κτήσης των Μαρμάρων του Παρθενώνα είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα, όχι μόνο εξαιτίας του αμφισβητούμενου εγγράφου που είναι γνωστό ως «φιρμάνι» και το οποίο απέσπασε ο Έλγιν από το Σουλτάνο της Κων/πολης το 1801. Το περιβόητο «φιρμάνι» αλλά και τα έγγραφα του 1802 τα οποία υποθετικώς επικυρώνουν τις προηγούμενες παρανομίες, δεν υπάρχουν. Το μόνο υπάρχον κείμενο είναι μια ιταλική μετάφραση ενός Τουρκικού εγγράφου του 1801, η αξία του οποίου ως «φιρμάνι» , αμφισβητείται. Οι πράξεις του Έλγιν ξεπερνούσαν κατά πολύ την εξουσία που καθόριζε το «φιρμάνι», το οποίο απλώς εξουσιοδοτούσε τους καλλιτέχνες του να μπαίνουν στην Ακρόπολη, να σχεδιάζουν και να φτιάχνουν εκμαγεία. Επιπλέον, ο Έλγιν και οι πράκτορές του κατηγορούνται πως απείλησαν και δωροδόκησαν Οθωμανούς αξιωματούχους προκειμένου να μην παρεμβαίνουν στις πράξεις τους. Η λεηλασία του Έλγιν λειτούργησε σαν ένα χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου για το ναό, που στην ουσία ολοκλήρωσε τις καταστροφές, φέρνοντας τον στην παρούσα κατάσταση.
Παρά την αντοχή του, ο σεισμός του 1981 καταπόνησε τη βορειοανατολική γωνία του κτιρίου και κατέστησε απαραίτητη την υφιστάμενη προσπάθεια αποκατάστασης με τη χρήση Πεντελικού μαρμάρου και υπεύθυνο αρχαιολόγο τον Μανόλη Κορρέ (1984). Κατά τη διάρκεια της αναστύλωσης έγιναν σημαντικές επεμβάσεις όπως η αφαίρεση της δυτικής ζωφόρων το 1994.
Ο Παρθενώνας όμως συνεχίζει να αποτελεί παγκόσμιο πόλο έλξης και έναν από τους σπουδαιότερους πρεσβευτές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού υπενθυμίζοντας με την παρουσία του το σημαντικότερο ρόλο του αρχαίου ελληνικού πνεύματος μέσα στην παγκόσμια ιστορία. Είναι γνωστός παγκοσμίως όχι μόνο ως ένα μοναδικό μνημείο στην ιστορία της αρχιτεκτονικής, αλλά και ως η επιτομή της συνεισφοράς του Ελληνικού πνεύματος στην πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας. Η μοναδικότητα του μνημείου και η ανάγκη να αποκατασταθεί η ενότητα των γλυπτών του, κάνουν επιτακτική την ανάγκη να επιστραφούν τα μάρμαρα του Παρθενώνα , τα οποία φιλοξενούνται στο Βρετανικό Μουσείο. Η επανένωση των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Αθήνα, στην πόλη όπου δημιουργήθηκαν, θα επιβεβαιώσει την επανένταξή τους στο ιστορικό, τοπογραφικό και πολιτιστικό τους πλαίσιο και θα συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση και ερμηνεία τους.
Όσο για τη πράξη του κυρίου Έλγιν στον οποίο κατ` ευφημισμό δόθηκαν διάφοροι τίτλοι ευγένειας ένα έχω να του προσάψω : η ιστορία μιας κλοπής είναι θέμα για τα κατά τόπους αστυνομικά δελτία όπως αυτά εκδίδονται κατά σωρεία από τις δεκάδες αστυνομικές διευθύνσεις αλλά η κλοπή της ιστορίας ενός λαού και ενός έθνους γενικότερα και μάλιστα όταν αυτή είναι πολλαπλά επαναλαμβανόμενη, στοιχειοθετεί μέγα αδίκημα που συνάδει με την ποταπότητα και την ελαφρότητα του πράτοντος, εξευτελίζει την χώρα που τον γέννησε και δημιουργεί σημαίνον θέμα ιλαρότητας που αγγίζει τα όρια του σατυρικού δράματος για έναν άνθρωπο που η ιστορία περιγράφει με μελανά στίγματα το πολιτικό του πέρασμα μέσα από την τόσο μεγάλη θέση ευθύνης και που του εξωραΐζει πιθανές σωστές ενέργειες κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Αυτός ήταν ο λόρδος Έλγιν που σίγουρα δεν ήταν ο κλέφτης της Βαγδάτης, μια που θα θέλανε να μείνει στην ιστορία σαν κλέφτης της φαντασίας των παιδιών και όχι σαν κλέφτης της ιστορίας και της δοξασίας ενός λαού που τον εξέθρεψε με περισσή σοβαρότητα και που του ζήτησε την αγαστή επ`ολίγον συνεργασία του. Δυστυχώς στάθηκε μικρός άνθρωπος στα μεγάλα που τον περιέβαλαν και δη στο ιστορικό γίγνεσθαι της μητέρας χώρας της Ευρώπης.

Πηγή
http://www.24grammata.com/
Διαβάστε περισσότερα...

5.000 νέα πυρηνικά καταφύγια στη Μόσχα μέχρι το τέλος του 2012

Σύμφωνα με πληροφορίες του ρωσικού Τύπου η ρωσική κυβέρνηση πρόκειται να κατασκευάσει 5.000 νέα πυρηνικά καταφύγια για τη Μόσχα, μέχρι το τέλος του 2012. Οι εργασίες για την κατασκευή τους έχουν ήδη αρχίσει και το χρονοδιάγραμμα θεωρείται ιδιαίτερα «στενό».
Οι ρωσικές αρχές θεωρούν πως τα νέα αυτά καταφύγια χρειάζονται επειγόντως καθώς τα υπάρχοντα μπορούν να στεγάσουν μόνο το μισό πληθυσμό της πόλης, ενώ θεωρούνται και σχετικά απηρχαιωμένα.

Επιπρόσθετα η διάταξη των καταφυγίων δεν επιτρέπει τη γρήγορη μετακίνηση σε αυτά του πληθυσμού που μένει μακριά από το κέντρο της πόλης.

Οι αρχές έχουν θέσει ως στόχο τη στέγαση του συνόλου του πληθυσμού της Μόσχας σε αυτά μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών.

Μήπως ξέρουν κάτι που αγνοεί ο υπόλοιπος κόσμος;

Πηγή
http://www.pentapostagma.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Η κινητή τηλεφωνία στην υπηρεσία της... φθηνής βενζίνης

Ένα δωρεάν μήνυμα στο 54151 αρκεί για να... φτάσει στο κινητό σας sms που θα σας ενημερώνει που βρίσκονται τα πρατήρια με τη φθηνότερη αμόλυβδη βενζίνη!

Από τη Δευτέρα ενεργοποιούνται και οι ηλεκτρονικοί πίνακες στην Αττική οδό για τις τιμές των υγρών καυσίμων τα τρία επόμενα πρατήρια που θα συναντήσει ο οδηγός.

Η υπηρεσία παρέχεται δωρεάν από όλες τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, ανακοίνωσε ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Ντίνος Ρόβλιας. Για τους χρήστες κινητών τηλεφώνων τρίτης γενιάς (εκτός του IPhone) θα υπάρχει ενημέρωση επίσης μέσω κινητού για τις τιμές των τροφίμων στο ''καλάθι'' προϊόντων που διαλέγει ο καταναλωτής και στα σούπερ μάρκετ της περιοχής που επιλέγει.

To σύστημα θα καλύψει όλη τη χώρα από τον Ιούλιο και η ενημέρωση θα γίνεται δωρεάν εάν στείλει ο χρήστης του κινητού ένα γραπτό μήνυμα στο νούμερο 54151 στο οποίο θα αναφέρει την περιοχή της προτίμησής του. Αμέσως μετά την αποστολή του μηνύματος ο χρήστης θα λάβει ενημέρωση για τα τρία φθηνότερα πρατήρια στην περιοχή που ζήτησε.

Επίσης, το σύστημα μπορεί να αναγνωρίσει και αναγραμματισμούς ή greeklish ώστε στο συντομότερο χρόνο να λαμβάνει ο καταναλωτής την επιθυμητή πληροφορία.

Όλα τα στοιχεία προέρχονται από το παρατηρητήριο Τιμών του υπουργείου.

Σε ό,τι αφορά στις τιμές των καυσίμων ο υφυπουργός σημείωσε ότι η συμμόρφωση των πρατηρίων στους 13 νομούς που έχει επιβληθεί πλαφόν είναι πλέον 100% ενώ δεν παρατηρείται το φαινόμενο αύξηση των χαμηλότερων τιμών στα επίπεδα του πλαφόν. Τόνισε ότι το υπουργείο παρακολουθεί τις τιμές διυλιστηρίων καθημερινά και επανέλαβε ότι δεν θα αρθεί το πλαφόν εάν στις συγκεκριμένες αγορές η επιχειρηματικότητα δεν δείξει απτά δείγματα προσαρμογής ότι πλέον λειτουργεί ο ανταγωνισμός σε αυτές τις αγορές.

Πηγή
http://www.newsit.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Η Ελλάδα βυθίζεται!

Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας «καταπίνει» τις ακτογραμμές της Ελλάδας με ταχύτατους ρυθμούς από μισό έως ένα μέτρο τον χρόνο σε αρκετές περιοχές. Οι επιστήμονες που μιλούν και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, υπογραμμίζοντας ότι ορισμένες παραλίες της χώρας θα τις θυμόμαστε σε λίγα χρόνια μόνο από φωτογραφίες.

Το σενάριο είναι εφιαλτικό, πλην όμως 100% ελληνικό. Οπως εκτιμούν αρκετοί Ελληνες επιστήμονες, μέσα στα επόμενα ενενήντα χρόνια θα εξαφανιστούν περισσότερα από 800 τετραγωνικά χλμ. ακτογραμμών λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας και των κλιματικών αλλαγών. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος, αρκεί να φανταστούμε ότι μία έκταση περίπου ίση με τη μισή Κρήτη θα εξαφανιστεί από τον χάρτη μέχρι το τέλος του αιώνα.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη (φαινόμενο του θερμοκηπίου), οι απότομες και ακραίες κλιματικές αλλαγές, το λιώσιμο των πάγων, η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας, οι κυματικές υπόγειες καταιγίδες, οι κακοτεχνίες των λιμενικών έργων, η μόλυνση του περιβάλλοντος, η βάναυση παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα στην ισορροπία του οικοσυστήματος και η διάβρωση από τις ανεξέλεγκτες αμμοληψίες συνθέτουν ένα χαοτικό κοκτέιλ που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει πολύ σύντομα στο να καλυφθούν από νερό παραλίες και παράκτιες περιοχές.

Παραλιακοί οικισμοί, πόλεις και ξενοδοχειακές μονάδες κινδυνεύουν από κατακλυσμούς και έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ σημαντικές υποδομές, όπως αεροδρόμια και οδικά δίκτυα, απειλούνται με εκτεταμένες καταστροφές.

ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΔΟΥΚΑΚΗΣ: «ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2070 ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ 8 ΒΑΘΜΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ»

Λιμνοθάλασσες, υδροβιότοποι και ακτογραμμές αναμένεται πολύ σύντομα να αφανιστούν και τούτα δεν αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας αλλά μια ζοφερή πραγματικότητα, όπως υποστηρίζει ο κ. Ευστράτιος Δουκάκης, αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ στις θαλάσσιες επιστήμες -Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών-, ο οποίος εδώ και δώδεκα χρόνια μελετά επισταμένως τα 7.000 από τα 16.000 χιλιόμετρα των ελληνικών ακτών.

«Η ακτογραμμή υποχωρεί με μέσο όρο 1,2 μέτρα τον χρόνο. Αυτό σημαίνει πως για κάθε μέτρο παραλίας, χάνουμε πάνω από ένα τετραγωνικό μέτρο παράκτιας ζώνης κατά έτος. Την ίδια ώρα πρέπει να ξέρετε ότι μέχρι το 2070 θα έχουμε τουλάχιστον 8 βαθμούς παραπάνω θερμοκρασία τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στα επόμενα πενήντα χρόνια θα ενταθούν τα φαινόμενα ξηρασίας στην ενδοχώρα, με παράλληλη μείωση των αιγιαλών λόγω της καταβύθισης των ακτών. Το κακό θα είναι διπλό, αφού θα έχουμε και τεράστια ερημοποίηση και στην ηπειρωτική χώρα».

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

ΚΩΣΤΑΣ ΣΥΝΟΛΑΚΗΣ: «ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΘΜΗΣ ΑΠΟ 0,90 ΕΩΣ 2 ΜΕΤΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2100»

Όσο τρομακτικές και αν ακούγονται οι εκτιμήσεις των Ελλήνων επιστημόνων, σε καμία περίπτωση δεν είναι σενάρια καταστροφολογίας, αφού οι μορφολογικές μεταβολές σε αρκετές περιοχές της χώρας μας είναι εμφανείς ήδη από τα προηγούμενα χρόνια. «Το 2002 οι μελέτες της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) έδειχναν ότι η στάθμη των υδάτων θα ανέβει από μισό έως ένα μέτρο σε βάθος 100 χρόνων.

Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε οι συγκεκριμένες έρευνες έχουν αναθεωρηθεί και δίνουν αύξηση της στάθμης από 0,90 έως 2 μέτρα μέχρι το 2100, σενάριο ακόμη πιο εφιαλτικό» λέει στην «Espresso της Κυριακής» ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο της Κρήτης Κώστας Συνολάκης.

Όπως μας εξηγεί ο καθηγητής, χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οι Καλύβες της Κρήτης που επιβεβαιώνουν με τον χειρότερο τρόπο τις προβλέψεις των γεωλόγων: «Τις δεκαετίες του ’40 και του ’50 η παραλία στις Καλύβες είχε πλάτος περίπου 100 μέτρων και το μήκος της ξεπερνούσε το 1 χιλιόμετρο, όπως φαίνεται από φωτογραφίες της εποχής που μας έδωσαν οι κάτοικοι.

Αργότερα όμως για την κατασκευή του αεροδρομίου και των αυτοκινητοδρόμων δεκάδες φορτηγά έφταναν καθημερινά στις Καλύβες και έπαιρναν την άμμο από τη θάλασσα, με αποτέλεσμα να αφαιρεθούν από την παραλία περισσότεροι από 225 τόνοι άμμου! Μία δεκαετία αργότερα, και συγκεκριμένα το 1965, άρχισαν να φαίνονται οι πρώτες συνέπειες από τη διάβρωση, όταν τα σπίτια πλημμύριζαν με τις βροχοπτώσεις, ενώ πολύ γρήγορα το πλάτος της παραλίας συρρικνώθηκε στα 10 μέτρα από τα 50 που ήταν κάποτε. Η θάλασσα κατάπιε ό,τι απέμενε από την αμμουδιά και το 1990 η παραλία χάθηκε για πάντα».

Σε ορισμένες παραλίες η διάβρωση αυτή γίνεται με ετήσιο ρυθμό μισού έως ενός μέτρου τον χρόνο. Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις, η περίφημη παραλία στη Γεωργιούπολη των Χανίων εικάζεται ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα έχει εξαφανιστεί, καθώς το θαλασσινό νερό θα εισχωρήσει σε βάθος 500 μέτρων στην ενδοχώρα.

«Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι στα επόμενα πενήντα χρόνια ο γεωγραφικός χάρτης της Ελλάδας θα αλλάξει άρδην, καθώς θα μετατοπιστούν τα όρια του αιγιαλού. Λίμνες, λιμνοθάλασσες και οικοσυστήματα θα εξαφανιστούν και το κακό είναι πως δεν ιδρώνει το αφτί κανενός» υπογραμμίζει ο κ. Συνολάκης. Οπως προκύπτει από την έρευνά του, μόνο στο Κολυμπάρι Χανίων από το 1983 ώς το 2005 χάθηκαν ως διά μαγείας περίπου 8μ. πλάτος από την παραλία του χωριού.

Οι επιθετικές διαθέσεις της θάλασσας σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις του ανθρώπινου παράγοντα καθιστούν σαφές ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, αλλά για μια απειλή με τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομική και την κοινωνική ζωή. Φυσικές καταστροφές, μείωση της γεωργικής παραγωγής, ξηρασίες, πλημμύρες, καύσωνες, ασθένειες, μειωμένα αποθέματα νερού, περιβαλλοντικοί πρόσφυγες και ανυπολόγιστες ζημιές στις υποδομές και στην τουριστική βιομηχανία των παράκτιων περιοχών είναι μερικά από τα προβλήματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι επόμενες γενιές.

Οι περιοχές που θα σκεπαστούν από νερό τα επόμενα 100 χρόνια

Δυτικός Θερμαϊκός

Πρόκειται για μία από τις πλέον επικίνδυνες ζώνες που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, από το Καλοχώρι μέχρι το Μικρό Εμβολο και τις Αλυκές του Κίτρους. Υπάρχει καταβύθιση της παράκτιας ζώνης με πολύ μεγάλες ταχύτητες, περίπου 10 μέτρα των αιώνα.

Κορινθιακός Κόλπος - Αίγιο

Ανησυχητικά είναι τα φαινόμενα-τσουνάμι που έχουν παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα (επτά στον αριθμό), αλλά και οι διαβρωτικές τάσεις στο πρανές της περιοχής, από το οποίο χάνεται λόγω κατολισθήσεων περίπου μισό μέτρο τον χρόνο. Οι υπόγειες καταβυθίσεις είναι συνεχείς.

Δυτική Πελοπόννησος και Πάτρα

Καταβύθιση στην περιοχή της Πάτρας περίπου 1,6 με 1,7 μέτρα των αιώνα. Από το Δέλτα Αλφειού μέχρι την Κυλλήνη, μετατόπιση ακτογραμμής πάνω από ενάμισι μέτρο τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, εξαιρετική προσοχή χρειάζεται στις περιοχές: Θίνες Βαρθολομιού, Λίμνη Καϊάφα και παραλία Ζαχάρως.

Κως

Σε κόκκινο συναγερμό βρίσκονται αρκετές παραλίες του νησιού και ιδιαίτερα όσες έχουν πολύ μικρή κλίση και μεγάλο μήκος. Σύμφωνα με τις επιστημονικές παρατηρήσεις, τα τελευταία εξήντα χρόνια η ακτογραμμή έχει υποχωρήσει κατά 190 μέτρα!

Βόρεια Κρήτη

Από τα Χανιά μέχρι τον Αγιο Νικόλαο και τη Χερσόνησο μέσα στην επόμενη δεκαετία θα χαθεί πάνω από το 50% του πλάτους των παραλιών σε μια ακτίνα μήκους 50 χιλιομέτρων. Το πρόβλημα είναι ήδη ορατό εδώ και χρόνια στα χωριά Κολυμπάρι, Καλύβες, Γεωργιούπολη και Πλατανιάς. Μέχρι το 2020 δεν θα υπάρχει νερό στα 5 χιλιόμετρα από τον σημερινό αιγιαλό λόγω υφαλμύρωσης.

Μεσολόγγι

Αμεσα κινδυνεύει και η ευρύτερη περιοχή του Μεσολογγίου, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της παραλιακής πόλης που βρίσκεται σε ιδιαιτέρως χαμηλό υψόμετρο. Σοβαροί φόβοι εκφράζονται και για τη λιμνοθάλασσα, που σε βάθος χρόνου κινδυνεύει να εξαφανιστεί από τον χάρτη.

Πηγή
http://www.pyles.tv/

Διαβάστε περισσότερα...

Τα αίτια της οικονομικής κρίσης

Στην παρουσίαση αυτή αναλύεται μια εκδοχή της οικονομικής κρίσης, της κατάστασης που επικρατεί γενικότερα στον πλανήτη και ποιος πραγματικά ευθύνεται γι\'αυτό. Σενάρια τα οποία δύσκολα μπορούν κάποιοι να αντιληφθούν. Τι κρύβεται πίσω από τους πολέμους της Αμερικής;





Πηγή
http://timi.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Το αγόρι που "θυμάται" γεγονότα που ΔΕΝ έχει ζήσει!

Ίσως κάποιοι από εμάς έχουμε μνήμες από προηγούμενες ζωές μέσα από τα όνειρά μας, ή ακόμα και στο συνειδητό κομμάτι όταν δεν κοιμόμαστε. Όπως ο εξάχρονος Κάμερον Μακόλεϊ από την Σκωτία που το 2003 κι ενώ ήταν τριών ετών άρχισε να μιλάει για μια οικογένεια, έναν τόπο κι ένα άσπρο σπίτι που ποτέ δεν είχε δει.

Ο μικρός θυμόταν και περιέγραφε μία άλλη μητέρα με μακριά και καστανά μαλλιά, τα αδέλφια του, ένα λευκό σπίτι μπροστά στη θάλασσα, ένα μαύρο αυτοκίνητο, έναν σκύλο με βούλες κι έναν πατέρα που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα.

Η 42χρονη κοκκινομάλα μητέρα του Νόρμα Μακόλεϊ, η οποία εκτός από τον Κάμερον έχει ακόμη ένα γιο, αναστατώθηκε πάρα πολύ. Λέει ότι ο καιρός περνούσε κι ο μικρός περιέγραφε συνέχεια περιστατικά με πολλές λεπτομέρειες κι έλεγε ότι είχε γεννηθεί στο νησί Μπάρα της Κορνουάλλης.

Χαρακτηριστικά λέει: «άρχισε να παραπονιέται πως εμείς έχουμε ένα μπάνιο, ενώ το άλλο σπίτι είχε τρία» . Ο μικρός της έλεγε συνέχεια πως «δεν πρέπει να φοβάσαι τον θάνατο, γιατί ξαναγυρίζουμε. Και πριν, Κάμερον με έλεγαν»!

Ο Κάμερον έλεγε αλήθεια

Η επιμονή και το κλάμα του μικρού για να δει την πρώτη του οικογένεια ανάγκασε τη μητέρα του να βρει και να ενημερώσει τον διευθυντή της Κλινικής Παιδικής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια με ειδικότητα στις μετενσαρκώσεις να τους συνοδεύσει μαζί με μία κάμερα στο νησί Μπάρα.

Πράγματι βρήκαν το άσπρο σπίτι με τα τρία μπάνια ακριβώς έτσι όπως το περιέγραφε ο Κάμερον. Το σπίτι είχε εγκαταλειφθεί και μετά από έρευνα στο ληξιαρχείο βρήκαν πως η οικογένεια που περιέγραφε ο μικρός είχε ζήσει στο άσπρο σπίτι πριν πολλά χρόνια.

Ο μικρός είδε φωτογραφίες της οικογένειας και αναγνώρισε τα πάντα μέχρι το μαύρο αυτοκίνητο και αυτό για το οποίο μιλούσε συνέχεια, το σκυλί με τις βούλες. Η μητέρα του είπε πως «ο Κάμερον άστραφτε» και μετά όταν πια γύρισαν στο σπίτι τους, ο μικρός ησύχασε κι έγινε πια πολύ ήρεμος!
Βγάλτε τα συμπεράσματά σας!

Πηγή
http://www.pyles.tv/
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΛOIOΓΡΑΦΙΑ : Η γνωριμία μέσω ίντερνετ σήμερα

Πηγή
http://analytakis.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=31412&blid=54
Διαβάστε περισσότερα...

Σκυλιά-Ήρωες

Αν έπρεπε να περιγράψουμε με λέξεις το μεγαλείο ή τα χαρακτηριστικά των ζώων και ειδικά των σκύλων, τότε σίγουρα θα αναφέραμε τις λέξεις “πίστη”, “αγάπη”, “συντροφικότητα”, “αλτρουισμός”. Μπορεί να βλέπουμε το σκυλάκι μας και να θεωρούμε ότι δεν μπορεί να κάνει και πολλά ώστε να το χαρακτηρίσουμε “ήρωα”, αλλά σίγουρα, παρότι δε το βλέπουμε μέσα του κρύβει τεράστια δύναμη και αγάπη, και το πιο πιθανό είναι να έδινε και την ζωή του για εμάς.
Γύρω μας υπάρχουν καταπληκτικοί άνθρωποι, αλλά στις μέρες μας δυστυχώς δεν είναι πολλοί και δύσκολα θα ρίσκαραν την ζωή τους για κάποιον. Παρακάτω θα διαβάσετε μερικές ιστορίες σκύλων που αψήφισαν τα πάντα για χάρη αυτών που αγαπούν. Σίγουρα υπάρχουν πολλές περισσότερες κι ευτυχώς όλο αυξάνονται. Συγχωρέστε τον χαρακτηρισμό “αφεντικό” που θα ακολουθήσει. Δε μου αρέσει καθόλου, αλλά κάπως έπρεπε να το πω. Οι ιστορίες είναι γραμμένες με τυχαία σειρά.

1)O Napoleon, το αγγλικό bulldog:

Είναι γνωστό πως το κολύμπι δεν είναι το πιο δυνατό σημείο των αγγλικών μπουλντόγκ. Αυτές οι όμορφες “ασχημοφατσούλες” έχουν τέτοια σωματική διάπλαση που δεν τους επιτρέπει να είναι καλοί κολυμβητές, μιάς και το μπροστά μέρος του σώματός τους είναι βαρύτερο από το πίσω. Το γεγονός αυτό, κάνει την ιστορία μας ακόμα πιο ενδιαφέρουσα!

Ο Napoleon, ένα υπάκουο σκυλί 2 ετών από το Michigan, ξέφυγε από τον έλεγχο του αφεντικού του, πέρασε τον δρόμο και έτρεξε προς μία λίμνη που βρισκόταν λίγο παραπέρα.Όταν το αφεντικό του κατάφερε να περάσει τον δρόμο, είδε τον σκύλο του να βγάζει από το νερό με μεγάλη προσύλωση κάτι που έμοιαζε με σακί, και να το σέρνει προς εκείνον.

Μόλις ο σκύλος πλησίασε αρκετά το αφεντικό του, εκείνος άκουσε νιαουρίσματα, και τότε διαπίστωσε πως μέσα στο σακί βρίσκονταν έξι νεογέννητα γατάκια!
Δυστυχώς, τα δύο είχαν ήδη χάσει την ζωή τους και τα υπόλοιπα ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση.
Παρόλα αυτά, με την κατάλληλη φροντίδα, αρχικά από την.. “μαμά” του Napoleon και στην συνέχεια από το κέντρο υιοθεσίας μικρών ζώων, τα μικρά έγιναν καλά και βρήκαν σπιτάκια!

Θα ξαναπείτε την φράση “Μαλώνουν σαν το σκύλο με την γάτα” λοιπόν; Μπαα… Δε νομίζω!

2)Η Blue το Australian Blue Heeler:

Η Ruth Gay, 85 ετών είχε βγάλει βόλτα την σκυλίτσα της την Blue ένα απόγευμα πίσω από το σπίτι της, όταν παραπάτησε. Από την πτώση έσπασε την μύτη της κι “έβγαλε” τον ώμο της. Για κακή της τύχη, τις φωνές τις άκουσε μόνο ένας πεινασμένος αλιγάτορας, και παρότι εκείνη δεν τον είδε στα σκοτεινά, η σκυλίτσα της άφησε το πλευρό της κι έτρεξε γρυλίζοντας προς άγνωστη κατέυθυνση.

Σχεδόν μία ώρα αργότερα η κόρη κι ο γαμπρός της κ. Gay έφτασαν στο σπίτι της όπου η Blue τους οδήγησε στην τραυματισμένη γυναίκα.
Αφού την πήραν στο νοσοκομείο, πήγαν και την Blue στην κλινική όπου διαπιστώθηκαν τα τραύματα της από τον αλιγάτορα. Η Blue, τα κατάφερε κι όχι μόνο έσωσε το αφεντικό της, αλλά και τον εαυτό της.

Για να τιμήσουν την πράξη της, η Heinz Pet Products που είναι γνωστή για τα βραβεία που δίνει σε σκυλιά-ήρωες, της έδωσαν $500 σε μετρητά (ποιός ξέρει πού τα χρησιμοποίησε!!), και ένα μπωλ φαγητού με χαραγμένη την φράση “Σκύλος-Ήρωας”. Έδωσαν επίσης κι $100 στην κλινική που την περιέθαλψε!

3) Ο Guinefort, ο Άγιος των μωρών:

Κι όμως, ένα σκυλί κατάφερε να λάβει την τιμή να λέγεται “Αγιος” αν και μόνο για λίγο. Η ιστορία λέει πως τον 13 αιώνα, ένας Γάλλος ιππότης άφησε το μωρό του υπό την προστασία του κυνηγόσκυλού του, κι όταν γύρισε σπίτι βρήκε το σπίτι άνω κάτω και τον σκύλο με αίμα στο πρόσωπό του. Το παιδί του ήταν άφαντο κι έτσι αμέσως σκέφτηκε πως ο σκύλος το έφαγε, έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη, τον σκότωσε με ένα βέλος. Λίγα λεπτά αργότερα βρήκε τον γιο του σώο κι αβλαβή δίπλα στα ματωμένα απομειναρια ενός φιδιού. Ο ιππότης ήταν τόσο ταραγμένος από το τραγικό του λάθος, κι έθαψε τον Guinefort σε ένα πηγαδάκι χτίζοντας ένα ναό από πάνω.

Οι ντόπιοι χωρικοί προσεύχονταν στο θαρραλέο σκυλί μέχρι που ένα μέλος της Ιεράς Εξέτασης διέλυσε τον ναό και ανακύρηξε τον σκύλο “αιρετικό”.

4) Η Penny το μαύρο Labrador:

Η Penny με το αφεντικό της σε μια από τις βόλτες τους βρήκαν μία άδεια αναπηρική καρέκλα. Κοιτάζοντας καλύτερα, είδαν ένα σώμα στο νερό, και τότε το αφεντικό της Penny της έδωσε την εντολή “φέρ’το” (fetch). Η σκυλίτσα βούτηξε στο νερό και παρόλα τα ισχυρά ρεύματα του ποταμού, πάλεψε κι έβγαλε την αναίσθητη γυναίκα έξω. Ευτυχώς κατάφεραν και την επανέφεραν και στη συνέχεια κάλεσαν το ασθενοφόρο.

5) Η Zoe το μικρό Chihuahua:

Η Zoe είναι ένα μικρό chihuahua που απέδειξε πως δε χρειάζεται να είσαι μεγάλος για να είσαι ήρωας.
Όταν ένας κροταλίας πήγε να δαγκώσει το ενός έτους παιδί των αφεντικών της, το μικρό σκυλάκι πήδηξε πάνω στο φίδι και το ακινητοποίησε. Το παιδάκι έμεινε ανέπαφο, ενώ η Zoe δέχθηκε αρκετά δαγκώματα και σχεδόν έχασε το ένα της ματάκι, αλλά ο κτηνίατρός της κατάφερε και την έσωσε.

6) Ο Bandit:

Ο Bandit ήταν το καινούριο σκυλί της οικογένειας DeStefanis. Είχαν ήδη ένα Sharpei και μία γατούλα που δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις, κι έτσι τα έβαλαν σε διαφορετικά δωμάτια και έβαλαν το νέο τους σκυλί στο δωμάτιο που μέχρι πριν ήταν τα άλλα δύο ζώα.

Η οικογένεια ξάπλωσε ξεχνώντας πως είχε αφήσει στον αποστειρωτή μία χτένα. Αφού το νερό εξατμίστηκε, η χτένα άρχισε να λιώνει και να καίγεται. Το σπίτι γέμισε με μαύρο τοξικό καπνό αλλά η αυτόματη πυρόσβεση -αν και καινούρια- δεν λειτούργησε. Η οικογένεια συνέχισε να κοιμάται κι ίσως να μην ξυπνούσε ποτέ αν δεν υπήρχε ο Bandit. Ο σκύλος άρχισε να χοροπηδάει πάνω τους ώσπου ξύπνησαν, είδαν τον καπνό, πήραν τα παιδιά τους και βγήκαν σώοι από το σπίτι.

7) Η Baby το Pit Bull:

Η Baby, το 4 ετών pitbull έσωσε την ιδιοκτήτρια της που κοιμόταν και δεν είχε καταλάβει τον κίνδυνο στον οποίο βρισκόταν όταν το διαμέρισμά της έπιασε φωτιά. Η Baby πήδηξε στο κρεβάτι και άρχισε να σπρώχνει το αφεντικό της με τα πόδια της, μέχρι που την ξύπνησε και κατάφεραν και βγήκαν από το φλεγόμενο σπίτι. Οι πυροσβέστες είπαν πως αν είχαν μείνει λίγα λεπτά παραπάνω, θα ήταν αδύνατον να βγουν ζωντανές.

8)Ο Hero το Golden Retriever:

Ένα golden retriever 4 ετών, ο Hero, έσωσε το παραπληγικό αφεντικό του όταν εκείνος “κόλλησε” με το αναπηρικό του καροτσάκι στη λάσπη, μακρυά από οποιαδήποτε ανθρώπινη βοήθεια.

Ο Hero, που είναι ο σκύλος βοηθός και ο καλύτερος φίλος του πρώην στρατιώτη, αμέσως κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Άρπαξε το σχοινί που του πέταξε το αφεντικό του και το τράβηξε, τραβώντας μαζί με αυτό και το αναπηρικό καροτσάκι. Δεν σταμάτησε να τραβάει μέχρι που το αφεντικό του ήταν μακρυά από την λάσπη για τα καλά.

Για την ιστορία, ο Hero έχει εκπαιδευτεί να κάνει πάνω από 100 πράγματα για να βοηθήσει το αφεντικό του, παρότι αυτό που έκανε εκείνη την ημέρα δε το είχε διδαχτεί.

9) Ο Dorado το Labrador:

Ο Dorado είναι ένας σκύλος οδηγός τυφλού. Το αφεντικό του, ή καλύτερα ο φίλος του, δούλευε ως τεχνικός υπολογιστών στον 71ο όροφο των Δίδυμων Πύργων, όταν τα αεροπλάνα χτύπησαν.

Ο ίδιος περιγράφει:
“Σηκώθηκα όρθιος και μπορούσα να ακούσω γυαλιά να πετάγονται παντού γύρω μου σπάζοντας. Ένιωθα τον καπνό να γεμίζει τα πνευμόνια μου και η ζέστη ήταν αφόρητη.

Χωρίς να μπορώ να δω ήξερα πως δεν υπήρχε περίπτωση να καταφέρω να τρέξω κάτω, ανάμεσα από όλα τα εμπόδια, όπως οι υπόλοιποι.
Κατάλαβα πως θα πέθαινα και αποφάσισα να λύσω τον Dorado ώστε να του δώσω την ευκαιρία να σωθεί. Δεν ήταν δίκαιο για εκείνον να πεθάνει μαζί μου σε αυτή την κόλαση. Σκέφτηκα πως είχα χαθεί για πάντα. Ο θόρυβος και η ζέστη ήταν τρομαχτικά αλλά έπρεπε να του δώσω την ευκαιρία να ζήσει. Έτσι, έβγαλα το λουρί του, τον χάϊδεψα και του είπα να φύγει. Ήλπιζα να μπορέσει να κατεβεί εγκαίρως και να σωθεί. Σκέφτηκα πως θα ήταν τόσο τρομαγμένος που θα έτρεχε. Τα πάντα ήταν χάος. Γυαλιά έσπαγαν γύρω από το κεφάλι μου και άνθρωποι έτρεχαν προς τις σκάλες.”

Σε εκείνο το σημείο ο Dorado παραμερίστηκε από το πλήθος κι ο κ.Rivera βρέθηκε μόνος για λίγα λεπτά μέσα στο πανδαιμόνιο. Αλλά μετά το απροσδόκητο συνέβει, στην μορφή ενός γνώριμου, μαλλιαρού σκουντήγματος στο πόδι.

Ο κ.Rivera εξηγεί:
“Γύρισε στο πλευρό μου λίγα λεπτά αργότερα και με οδήγησε 70 ορόφους κάτω και έξω στο δρόμο. Τότε κατάλαβα πως με αγαπούσε όσο κι εγώ εκείνον. Ήταν έτοιμος να πεθάνει με την ελπίδα να σώσει εμένα.

Καθώς κατεβαίναμε βρήκαμε έναν συνεργάτη μου. Του έπιασα το χέρι και κατεβήκαμε μαζί με τον σκύλο. Το στενό πέρασμα ήταν γεμάτο με κόσμο. Άνθρωποι με έσπρωχναν και περνούσαν δίπλα μου. Επικρατούσε τρόμος. Ο κόσμος κατάλαβε πως έπρεπε να διατηρήσει την ψυχραιμία του κι έτσι καταφέραμε να κατεβούμε με τάξη αν και πήρε πολύ ώρα. Ο Dorado με βοηθούσε βήμα βήμα. Χρωστάω την ζωή μου σε εκείνον. Είναι ο σύντροφός μου και ο καλύτερός μου φίλος.”

10) Η Shana το ημιαιμάκι:

Όταν η Eve κι ο Norman Fertig έσωζαν ένα άρρωστο ημίαμο σκυλί 2 εβδομάδων σχεδόν 7 χρόνια πριν (ιστορία του 2006), δεν μπορούσαν καν να φανταστούν ότι αυτό το ζώο κάποτε θα τους έσωζε την ζωή.

Στις 12 Οκτωβρίου 2006 οι 81χρονοι Fertigs φρόντιζαν πληγωμένα ζώα σε ένα καταφύγιο στην ιδιοκτησία τους. Ήταν καθημερινότητα για το ζευγάρι να ταϊζει και να γυμνάζει πάνω από 12 ζώα μεταξύ αυτών ένα 18χρονο κοράκι. Έτσι κι εκείνη την ημέρα, γύρω στις 7 το απόγευμα.

“Καθώς βρισκόμασταν εκεί, το ρεύμα κόπηκε και καταλάβαμε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Βγήκαμε έξω για να δούμε τί συμβαίνει και τότε έπεσε ένα τεράστιο δέντρο, και στη συνέχεια έπεσαν κι άλλα μπροστά μας.” είπε η Eve.

Η τεράστια καταιγίδα που χτύπησε την Νέα Υόρκη έριξε τα δέντρα μπλοκάροντας το δρόμο προς τα υπόλοιπα κτίρια του καταφυγίου και προς το σπίτι τους που ήταν τουλάχιστον 70 μέτρα μακρυά.

“Έχουμε σοβαρό πρόβλημα”, είπε στον άντρα της “Φοβάμαι πως θα πεθάνουμε εδώ.”

Οι Fertigs σύρθηκαν σε ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στο κτίριο του νοσοκομείου του καταφυγίου και των κλουβιών, οπού βρήκαν προστασία από τα δέντρα που έπεφταν. Δεν μπορούσαν να σκαρφαλώσουν στα πεσμένα δέντρα χωρίς να τραυματιστούν και δεν φορούσαν χοντρά ρούχα, αφού μέχρι λίγο πρίν ο καιρός ήταν καλός.

“Δεν ήμουν προετοιμασμένη γι’ αυτό, σκέφτηκα πως έιχαμε παγιδευτεί τελείως και τότε ήταν που η Shana άρχισε να σκάβει κάτω από τα σωριασμένα δέντρα.”

Το σκυλί που πάντα ακολουθούσε τα αφεντικά του, τους βρήκε και άρχισε να σκάβει ένα μονοπάτι/τούνελ κάτω από τα δέντρα, με νύχια και με δόντια και γαύγιζε καλώντας τους να την ακολουθήσουν. Αφού το τουνελ που έσκαψε έφτασε ως το σπίτι -περίπου στις 11:30 το βράδυ- γύρισε, άρπαξε το μανίκι της Eve, την τοποθέτησε πάνω στην πλάτη και το λαιμό της κι άρχισε να την τραβάει. Ο Norman, πιάστηκε από το πόδι της γυναίκας του και το σκυλί τους έσερνε και τους δύο στο σπίτι, όπου εφτασαν περίπου στις 2 τα ξημερώματα.

“Ήταν ότι πιο ηρωικό έχω δει. Ανοίξαμε την πόρτα και εκείνη έπεσε πάνω μας και μας κράτησε ζωντανούς. Εκεί περιμέναμε μέχρι που μας βρήκαν οι πυροσβέστες.”

Οι γείτονες που ανησύχησαν γιατί οι Fertigs δεν απαντούσαν στο τηλέφωνο είχαν καλέσει την πυροσβεστική, αλλά όταν οι πυροσβέστες τους βρήκαν τους είπαν ότι δεν μπορούσαν να πάρουν μαζί και τον σκύλο τους, καθώς θα πήγαιναν στον πρόχειρο καταυλισμό της πυροσβεστικής μαζί με άλλους ανθρώπους.

“Είπαμε, χωρίς εκείνη δεν πάμε πουθενά.Θα περιμένουμε να φύγουν οι άλλοι άνθρωποι και μετά θα έρθουμε μαζί της.”
Έτσι το ζευγάρι έμεινε σπίτι μέχρι την Κυριακή που άδειασε ο καταυλισμός. Τις τρεις αυτές μέρες, χωρίς ρεύμα, σόμπα και ζεστό νερό η Shana κοιμόταν μαζι τους για να τους κρατάει ζεστούς με το σώμα και την ανάσα της.
Οι πυροσβέστες που τους έφερναν νερό είδαν το τούνελ κι είπαν πως δεν είχαν ξαναδει κάτι παρόμοιο ποτέ.

Η Shana έλαβε το βραβείο “Citizens for Humane Animal Treatment’s Hero’s”. Τα αφεντικά τους ελπίζουν η ιστορία τους να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους ώστε να φέρονται καλύτερα στα ζώα.

Πηγή
http://www.effie-rizou-photo.com/blog/?p=322

Διαβάστε περισσότερα...

Η Ελλάδα των κρίσεων» του Β. Μαρκεζίνη

Ο ακαδημαϊκός Sir Βασίλειος Μαρκεζίνης έρχεται να ταράξει και πάλι, τα νερά της αποχαυνωμένης ελληνικής πολιτικής σκηνής και να σταθεί δίπλα στην απελπισμένη ελληνική κοινωνία. Το βιβλίο με τον τίτλο «Η Ελλάδα των Κρίσεων, ένα προσωπικό δοκίμιο», αποτελεί ένα είδος αυτοβιογραφίας αλλά και στοχασμών-προτάσεων για την Ελλάδα της κρίσης.

Ο Sir Βασίλειος Μαρκεζίνης απενοχοποιεί τον ελληνικό λαό με τα επιχειρήματά του και τον θωρακίζει απέναντι σε εκφράσεις του τύπου «μαζί τα φάγαμε» προσδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στη δυνατότητα της ελληνικής κοινωνίας και των απλών ελλήνων να ξαναβρούν τον προσανατολισμό τους προς την ευημερία, την προκοπή και τη νοικοκυροσύνη. Να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους και η χώρα να υψώσει το πραγματικό ανάστημά της απέναντι σε αυτούς που κατά καιρούς εμφανίζονται ως φίλοι αλλά υποσκάπτουν τελικά τη διεθνή εικόνα της χώρας.

Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το παρόν έργο από τη μια ως ένα ιστορικό σχεδίασμα της σύγχρονης πραγματικότητας μέσα από τη ματιά, τα βιώματα και τις αναζητήσεις ενός διανοούμενου και από την άλλη ως κατάθεση απόψεων για έναν αναπροσανοτολισμό και μια ανακατεύθυνση της ελληνικής πολιτικής ενός πολιτικού όντος, με την αριστοτελική διάσταση του όρου, που γνωρίζει καλά την εγχώρια και διεθνή πραγματικότητα.

Το βιβλίο ξεκινά με μια εξαιρετική εισαγωγή του συγγραφέα και την αναφορά του σε μια συνομιλία του με τον αείμνηστο μεγάλο έλληνα ηθοποιό Αλέξη Μινωτή ου συμβολισμός μιας φράσης του εξηγεί με το λακωνικότερο και περιεκτικότερο τρόπο τους λόγους που ώθησαν το συγγραφέα να γράψει το βιβλίο. Εξετάζει τις περισσότερες από τις κρίσεις που κοντεύουν να γονατίσουν την πατρίδα μας: την οικονομική, την εξωτερική, την μεταναστευτική, την αναίσχυντη υποβάθμιση της εθνικής μας συνείδησης, τα αυξανόμενα προβλήματα στη Θράκη λόγω του τουρκικού επεκτατισμού και τελειώνει με μια σειρά «νέων» προτάσεων και για τα εξωτερικά μας προβλήματα και για τα οικονομικά. Προπαντός όμως πρεσβεύει ότι σωτηρία δεν θα έλθει μέχρις ότου οι άνθρωποι που μας έφεραν στο χείλος της αβύσσου αποστρατευθούν οριστικά από την πολιτική μας ζωή. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται με «αποχή» ή «λευκό» παρά μόνο με στοχευμένο «μαύρισμα» στις επόμενες κάλπες…

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ

Στους πρώτους -και καλυτέρους- μήνες της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ήλθε στην εξουσία εκμεταλλευόμενη επιτυχώς την κόπωση των πολιτών με την εξουθενωμένη πλέον κυβέρνηση Σημίτη, το Σχέδιο Ανάν κατέρρευσε. Η τεράστια προσπάθεια των Αμερικανών, μέσω των χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ τους, απέτυχε παταγωδώς, με τον μακαρίτη πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο να ηγείται του κυπριακού λαού στην άρνηση του να εκτουρκίσει πλήρως το κράτος.

Η δεύτερη πράξη αυτού του δράματος παίζεται καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές. Οι αντιτιθέμενοι στις αμερικανο - αγγλο - τουρκικές σχέσεις κρατούν ακόμη την αναπνοή τους.

Ένα βήμα πριν από την αποθέωση της πολιτικής διαφθοράς

Μέσα σε αυτή την απερίγραπτη σαθρότητα, η πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή εμφανίστηκε ως από μηχανής θεός. Σειρά κινήσεων, ιδίως επί υπουργίας Μολυβιάτη, έδωσαν την εντύπωση ότι η ελληνική κυβέρνηση επέστρεφε στην ιδέα μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, ανάλογης εκείνης της δεκαετίας του '80, αν όχι και περισσότερο συνυφασμένης με το νέο μεταψυχροπολεμικό τοπίο, όπως αυτό διαμορφωνόταν με τη μεθοδική αναγέννηση της Ρωσίας του Πούτιν. Προς στιγμήν, είχε κανείς την εντύπωση ότι ο λαός, ψηφίζοντας ΝΔ, είχε πιστέψει στην ιδέα ότι το κόμμα αυτό ήθελε και μπορούσε να φέρει πραγματική αλλαγή. Η δικαιοσύνη απαιτεί να δεχθούμε το πρώτο, η πραγματικότητα όμως επιβάλλει με την ίδια ειλικρίνεια να τιούμε ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση απέτυχε πλήρως στο δεύτερο.

Πράγματι, οι ελπίδες αυτές σύντομα διαψεύσθηκαν. Οι ΜΚΟ πολλαπλασιάστηκαν, τα χρήματα που λάμβαναν ήταν σχεδόν ανεξέλεγκτα, οι «ημέτεροι» -γνωστοί και ως «golden boys»- κερδοσκοπούσαν σε καλοπληρωμένες θέσεις, αποδεικνύοντας ότι, αν ο Ανδρέας διόρισε περισσότερους «κομματικούς φίλους» στη δημοσιοϋπαλληλία, η ΝΔ διόρισε περισσότερους «καλοπληρωμένους περιττούς».

Αμείφθηκαν, έτσι, «γερά» οι απανταχού διορισθέντες ειδικοί σύμβουλοι, οι οποίοι, αν και καλοπληρωμένοι, είδαν εντούτοις τη σημασία του έργου τους να τίθεται υπό σοβαρότατη αμφισβήτηση. Δημιουργήθηκε, έτσι, ένα άλλο προηγούμενο, το οποίο συμπλήρωσε η σημερινή κυβέρνηση με τα δικά της «silver boys», τα οποία συνέρρευσαν στο πρωθυπουργικό γραφείο.

Την ίδια στιγμή, οι ηγεμονικές τάσεις διαφόρων υπουργών, που μετά βίας συγκαλύπτονταν, αποκορυφώθηκαν κατά τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής του κόμματος της ΝΔ στην εξουσία. Παρά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, ότι η ελληνική οικονομία ήταν «θωρακισμένη», η διεθνής κρίση πλησίαζε όλο και κοντύτερα. Οι εσωτερικές διχόνοιες, βασισμένες στο τι συνέφερε τον κάθε δελφίνο, δεν διευκόλυναν την πραγματοποίηση ορθολογικών αλλαγών. Η νέα ηγεσία στο υπουργείο Εξωτερικών έδινε συνεχώς την εντύπωση ότι ενδιαφερόταν περισσότερο να προωθήσει την προσωπική επικοινωνιακή της πολιτική, παρά να σχεδιάσει μια εθνική και ανεξάρτητη απάντηση στις συνεχώς αυξανόμενες τουρκικές απειλές - συμπέρασμα όχι και τόσο παράλογο, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι, ποιοτικά, αν όχι και ποσοτικά, οι τουρκικές παραβιάσεις του εναέριου και του θαλάσσιου χώρου μας αυξάνονταν συστηματικά.

Έτσι, το μεγαλύτερο διάστημα του 2009 πέρασε με φήμες για «σαρωτικές αλλαγές» στην κυβέρνηση, σχέδια ανασχηματισμών -που άρχισαν από το 2008-, αλλεπάλληλες κατηγορίες και υπόνοιες για σκάνδαλα, παραιτήσεις βουλευτών (που ανακαλούνταν στη θέση τους μερικές ημέρες αργότερα), απειλές διαγραφής από το κόμμα. Κοντολογίς: Το κατά πόσον ο πρωθυπουργός ήλεγχε την κυβέρνηση του ήταν θέμα σψόδρα αμψίσβητούμενο τόσο σε επίσημο, δημόσιο επίπεδο, όσο και σε επίπεδο φθοροποιού κουτσομπολιού.

Η κρίση στην Ελλάδα λάμβανε ταχύτατα απροσδόκητες διαστάσεις στον οικονομικό τομέα, ενώ η συζητούμενη ή φημολογούμενη διαφθορά ανησυχούσε τον πολύ κόσμο διαρκώς περισσότερο. Αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι η κυβέρνηση απέκρυπτε συστηματικά την οικονομική αλήθεια, με εξαίρεση τους τελευταίους μήνες της, και ειδικότερα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, οπότε ο ίδιος ο πρωθυπουργός θεώρησε ότι μια πρόωρη (αλλά μαλακή) πτώση του θα τον ξανάφερνε στην εξουσία πολύ σύντομα.

Την αδυναμία, όμως, φρεναρίσματος της κατάρρευσης επισφράγισε η ιστορικά πιο αποτυχημένη συνέντευξη Τύπου που έγινε ποτέ από πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της Έκθεσης Θεσσαλονίκης το 2008.

Η γνώμη μου είναι -και, βεβαίως, μπορεί να σφάλλω- ότι ούτε ο ίδιος ούτε πολλοί από τους υπουργούς του συνήλθαν έκτοτε από την έντονη αποδοκιμασία που εξέφρασε ο λαός για όλους τους και τις ιδιότυπες ιδέες που διατύπωσαν περί δικαίου και ηθικής!

Η ασυντόνιστη κατάρρευση

Από τις μεγαλΰτερες επιτυχίες της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν η αξιοποίηση της επικοινωνιακής της τέχνης, με τη βοήθεια ενός ταχύτατα πτωχεύοντος Τύπου (αλλά και των τηλεοπτικών καναλιών) και με σκοπό να επιρριφθεί η συνολική ευθύνη για τη σημερινή κρίση στη ΝΔ.

Η πολιτική αυτή πέτυχε πράγματι, παρά τις συνεχείς προσπάθειες του νεοεκλεγέντος τότε αρχηγού της ΝΔ κ. Σαμαρά να υπερασπιστεί την τιμή προηγούμενων κυβερνήσεων (στις αποφάσεις των οποίων δεν συμμετείχε ο ίδιος), αλλά και να τονίσει τη συνυπευθυνότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου για την έλλειψη συντονισμού, την αδράνεια και τα λάθη της κατά τους τρεις έως πέντε πρώτους μήνες του βίου της. Αξίζει, ίσως, να θυμηθούμε πώς περιέγραψε ο Αντώνης Σαμαράς τις διαχειριστικές ατέλειες των πρώτων αυτών μηνών:

«Με τα μέτρα που είχε ήδη ανακοινώσει η προηγούμενη κυβέρνηση στα τέλη Ιουνίου του 2009 και με εκείνα που εξήγγειλε πέρσι τέτοιο καιρό ο Κώστας Καραμανλής, το περσινό έλλειμμα θα έκλεινε οτο 9,9% το πολύ. Το ΠΑΣΟΚ ματαίωσε εκείνα τα διορθωτικά μέτρα, μετέθεσε έσοδα του 2009 στο 2010, μετέθεσε δαπάνες του 2010 και τις ενέγραψε στο 2009 και με μεθόδους "δημιουργικής λογιστικής" αύξησε το έλλειμμα του 2009 κατά 3,7 μονάδες. Και το πήγε τελικά από το 9,9% στο 13,6%!

»Παρ' όλα αυτά, ως τον περασμένο Δεκέμβριο, και, παρά τις "λαθροχειρίες" της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η Ελλάδα είχε πρόβλημα ελλείμματος, όπως οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά δεν είχε ακόμα πρόβλημα δανεισμού... Πώς αποδεικνύεται αυτό; Από τα ίδια τα επιτόκια δανεισμού που αποτελούν τον καθρέφτη αξιοπιστίας μιας κυβέρνησης: Τον Οκτώβριο, όταν παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ τα λεγόμενα spreads ήταν 130 μονάδες βάσης. Το Νοέμβριο, αφού είχε μαθευτεί ότι το έλλειμμα θα ήταν διψήφιο, τα spreads βρίσκονταν ακόμα στις 180 μονάδες. Μέχρι και στα τέλη Ιανουαρίου τα spreads ήταν γύρω στις 200 μονάδες βάσης... Μετά εκτοξεύθηκαν. Και σήμερα βρίσκονται στις τριτοκοσμικές 1.000 μονάδες βάσης!

»Η αλήθεια, λοιπόν, είναι [ότι] το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε πρόβλημα ελλείμματος παρόμοιο με αυτό που υπήρχε σε όλη την Ευρώπη. Και το μετέτρεψε, με ευθύνη του, σε ανεπανάληπτη κρίση δανεισμού, μοναδική στην Ευρώπη!»

Επακολούθησε η προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης. Καθ' όλον το χρόνο που ακολούθησε αυτή την απόφαση, το ερώτημα στο στόμα πολλών ήταν αν αυτή η προσφυγή ήταν «αναπόφευκτη». Αυτό όμως αληθεύει; «Όχι», πιστεύουν όλο και περισσότεροι. Γιατί;

«Διότι [συνεχίζει ο κ. Σαμαράς] μέχρι τις αρχές του χρόνου, τρεις μήνες και πλέον μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, οι διεθνείς αγορές δάνειζαν ακόμα την Ελλάδα όσο ήθελε και με λογικά επιτόκια. Περιμένοντας να κάνει κάτι... Όμως δεν έκανε τίποτε! [Και όμως] μέσα στον Ιανουάριο οι διεθνείς αγορές προσέφεραν άνεση δανεισμού, για να καλύψει το σύνολο των αναγκών της για ολόκληρο το 2010! Και σε επιτόκια λογικά ακόμα. [Έτσι] από τον Ιανουάριο ως τις αρχές Μαρτίου, οι ξένες αγορές μάς πρόσφεραν, για διάρκεια άνω του έτους, πάνω από 43 δισεκατομμύρια. Απ' αυτά αντλήσαμε μόλις 14! Ως τον Ιανουάριο ακόμα, οι αγορές εμπιστεύονταν να δανείσουν την Ελλάδα. Μετά έχασαν πλήρως την εμπιστοσύνη τους στα ελληνικά ομόλογα. [Όλα αυτά συνέβησαν] επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και εξαιτίας της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ».

Μήπως η απειλή χρεοκοπίας κατέστησε εκείνη τη στιγμή απαραίτητη την αποδοχή του Μνημονίου; Κατά τον κύριο Σαμαρά, και αυτή η εκδοχή, όμως, δεν πείθει.

«Γιατί η απειλή της ελληνικής χρεοκοπίας δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα τη στιγμή εκείνη. Αφορούσε ολόκληρη την Ευρώπη. Γιατί οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν "φορτωμένες" με ελληνικά ομόλογα. Και το τελευταίο που ήθελαν τότε ήταν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, μια και αυτό θα δημιουργούσε σοβαρούς κλυδωνισμούς σε ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης.

»Αρα μπορούσαμε να διαπραγματευθούμε διαφορετικούς όρους. Που θα ήταν πολύ λιγότερο οδυνηροί και πολύ περισσότερο αποτελεσματικοί. Όμως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν διαπραγματεύθηκε τίποτε. Και υπέγραψε ένα Μνημόνιο, το οποίο όχι απλώς δεν έλυνε το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, αλλά το έκανε πολύ χειρότερο. Και όπως αποδείχθηκε λίγο αργότερα, δεν είχαν καν συναίσθηση τι υπέγραφαν...

»Διότι το Μνημόνιο δεν αφορά μόνο τα άμεσα σκληρά μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί. Αφορά και τα χειρότερα για το τέλος του χρόνου και για τα επόμενα χρόνια. Περιλαμβάνει πρόσθετα μέτρα και άλλων περικοπών που επίσημα στο Μνημόνιο αναφέρονται ως "αδιευκρίνιστα". 11 δισεκατομμύρια από τα 30 της συνολικής δημοσιονομικής προσαρμογής του Μνημονίου είναι- αν είναι δυνατόν- "αδιευκρίνιστα"! Όμως εμείς δεσμευτήκαμε να τα αποδεχθούμε από τώρα».

Αυτές οι σκέψεις είναι σημαντικές γιατί, με λίγα λόγια, εξηγούν πας η πολιτική Παπανδρέου έπαιξε και αυτή σημαντικό ρόλο στη μιζέρια που μαστίζει τη χώρα σήμερα. Διότι επίκεντρώθηκε στον περιορισμό εξόδων που, με τη σειρά τους, προκάλεσαν μείωση εσόδων. Και δεν προέβλεψαν τίποτε οι κυβερνώντες αναφορικά με την ανάπτυξη, η οποία, κατ' ουσίαν, μπήκε στο κυβερνητικό ραντάρ μόλις το φθινόπωρο του 2010.

Από την άλλη πλευρά, τα λάθη Παπανδρέου δεν σβήνουν τα λάθη Καραμανλή. Δεν σβήνουν τη συνέχιση των προσλήψεων, δεν σβήνουν τις σπατάλες για τα άχρηστα -θα έλεγαν πολλοί- ή πάντως δυσαναλόγως ακριβά «golden boys», δεν εξηγούν γιατί οι αγρότες έλαβαν 500 εκατομμύρια τη στιγμή ακριβώς που οι Ευρωπαίοι προειδοποιούσαν την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση ότι επέρχεται κατάρρευση - δεν εξηγούν, με άλλα λόγια, τις διαβεβαιώσεις που μας έδινε η τότε κυβέρνηση (και μάλιστα διά στόματος πρωθυπουργού) ότι η οικονομία μας ήταν «θωρακισμένη» έναντι της χρηματοπιστωτικής κρίσης που ερχόταν από το εξωτερικό.

Η αλήθεια είναι, λοιπόν, μία και απλή, τουλάχιστον για όσους πιστεύουν στην αξία της ανεξάρτητης σκέψης. «Όλες οι κυβερνήσεις έφταιξαν», επειδή έφεραν την Ελλάδα σε θέση πιο δεινή από άλλες χώρες τη στιγμή που η εξ Αμερικής θύελλα πλησίαζε την Ευρώπη. Και αν φταίνε όλες συλλογικά και σοβαρά, είναι γιατί όλες άφησαν τον κομματισμό να κυριεύσει τον κρατικό μηχανισμό, να τον γεράσει με «ημέτερους», να διευρύνει φορείς κοινωνικής προνοίας τους οποίους ακόμη και πλούσια κράτη δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν, και όλες ανέχθηκαν όλους αυτούς τους διοριζόμενους, ακόμη και όταν αυτοί δεν δούλευαν ή δούλευαν κατά τρόπο πανάκριβο (βλ., π.χ., όσους δούλευαν στη Βουλή) ή επιλήψιμο (βλ., π.χ., μερικούς από αυτούς που δούλευαν στις εφορίες ή στη Στατιστική Υπηρεσία).

Τα λάθη αυτά τα πληρώνουμε σήμερα όλοι, ιδίως -δυστυχώς-οι πιο ασθενείς και συνήθως πιο αθώοι! Το λαϊκό αίτημα να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, και ειδικά όσοι πλούτισαν από τις παρανομίες τους, δεν είναι μόνο δίκαιο, αλλά χρήζει και άμεσης ικανοποίησης.

Το θέμα όμως είναι ότι η «διαρθρωτική» -και όχι... διακοσμητική- αλλαγή της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού κρατικού μηχανισμού εξακολουθεί να αποτελεί επιτακτική ανάγκη, και, ίσως, ως προς αυτό το σημείο, το περίφημο «Μνημόνιο» έπαιξε χρήσιμο ρόλο. Τολμώ δε να προβλέψω ότι κάτι παρόμοιο -όχι ίδιο— ίσως χρειαστεί και στο μέλλον, προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις για ευαίσθητα θέματα όπως τα ασφαλιστικά, τα εργασιακά, τα οικονομικά των ΔΕΚΟ, καθώς και τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα».

Πράγματι, μέτρα αυτού του είδους δεν λαμβάνονται χωρίς «εξωτερικό καταναγκασμό» ή, καλύτερα, κάποιας μορφής κοινοβουλευτική δικτατορία.29 Η αλήθεια για το περιβόητο Μνημόνιο πρέπει να βρίσκεται κάπου στο μέσο: Οι όροι του θα μπορούσαν να είναι καλύτεροι, και ίσως ακόμη θα μπορούσαν να καλυτερεύσουν (αν και πιστεύω ότι μας περιμένει μεγαλύτερη λιτότητα)' ταυτόχρονα όμως το Μνημόνιο κατέστησε δυνατή τη λήψη μέτρων που ήταν απολύτως αναγκαία, στο πλαίσιο πάντα των «διαθρωτικών αλλαγών» που χρειάζεται η χώρα μας.

Τι από όλα αυτά διαφαίνεται; Σχεδόν τίποτε με βεβαιότητα, και η αβεβαιότητα ενίοτε είναι χειρότερη από τα κακά μαντάτα. Κάτι, όμως, που όντως διαφαίνεται είναι μια πηγαία τάση ανυπακοής προς τους νόμους, ένας εντεινόμενος κυνισμός προς τις ικανότητες της κυβέρνησης να ελέγξει την κατάρρευση, μια γενικότερη κόπωση από τον μεροληπτικό τρόπο με τον οποίο δουλεύουν τα ΜΜΕ, μια διαδεδομένη αμφιβολία για το κατά πόσον ο υπάρχων πολιτικός κόσμος μπορεί να δώσει βιώσιμη λύση στα προβλήματα.

Πριν από έναν χρόνο, όσοι από εμάς προειδοποιούσαμε για αυτές τις εξελίξεις είτε αντιμετωπιζόμαστε τελείως αδιάφορα είτε κατηγορούμαστε ως κινδυνολόγοι. Τώρα, καθώς ο χειμώνας πλησιάζει στο τέλος του, οι ενδείξεις ανοιξιάτικης αισιοδοξίας σπανίζουν. Οι φόβοι κοινωνικών αναταραχών που εξέφραζα πριν από αρκετό καιρό αρχίζουν να μισοεμφανίζονται στα γραφόμενα στον Τύπο. Αλίμονο, όμως, εάν επαληθευτούν αυτοί οι φόβοι, αν και, τότε, όλοι θα ξέρουμε ποιοι θα φέρουν την ευθύνη. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι ποιοι θα βγουν κερδισμένοι από τη μέλλουσα αναταραχή.

«Η Ελλάδα των κρίσεων» του Β. Μαρκεζίνη, που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Λιβάνη..

Πηγη: Επικαιρα

Διαβάστε περισσότερα...

Los colores de Burano

Λήψη (6 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

Δέκα εικόνες από ΜΙΑ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ! Αξίζει να τα δούμε όλα σιγά σιγά

Λήψη (1 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

Sand Sculpture Contest

Λήψη (1 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

American History mystery

Λήψη (179 KB)

Διαβάστε περισσότερα...

vatican press release

Λήψη (137 KB)

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Πρίγκηπας William και η Catherine ζωγραφισμένοι από έναν μοναδικό καλλιτέχνη!

Prince William & Catherine --Painting--by Boon Mee Thailand Elephant Artist

Δείτε το βίντεο πιο κάτω και θα καταλάβετε...





Διαβάστε περισσότερα...

The Dreaded Stairs

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Ροκφέλερ αποκάλυψε την απάτη της 9/11 στον Ααρών Ρούσο.

O εβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτης του Hollywood Aaron Russo και υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ στις εκλογές του 2004, λίγο καιρό πριν πεθάνει από καρκίνο τον Αύγουστο του 2007, έδωσε μια ιστορικής σημασίας συνέντευξη στον Alex Jones.

Ο έντιμος και υπεύθυνος χαρακτήρας του, του επέβαλε να δώσει αυτήν την συνέντευξη, γνωρίζοντας ότι θα πεθάνει.

Εκεί αποκαλύπτει για πρώτη φορά τη γνωριμία του με τον μεγιστάνα Nick Rockefeller και τις απίστευτες παραδοχές που του είχε εκμυστηρευτεί, όπως την επερχόμενη καταστροφή των Δίδυμων Πύργων 11 μήνες πριν αυτή καν συμβεί !

Μιλάει ακόμα για το τι του απεκάλυψε ο μεγιστάνας στην προσπάθεια του να τον προσεταιριστεί και να τον εντάξει στα σχέδια του, προφανώς λόγω της ιδιότητας του ως υποψηφίου προέδρου της χώρας. Του μίλησε σχετικά με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της οικογενείας του στην δημιουργία του φεμινιστικού κινήματος και τα σχέδια της για την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας δικτατορίας.

Πηγή
http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=4677:-911-&catid=23:xamenes-amerikes&Itemid=202
Διαβάστε περισσότερα...

Τι γίνετε με τον φράχτη του Έβρου κ. Παπουτσή;;

Κ. Παπουτσή τι έγινε ο φράχτης που εξάγγειλες 5 μήνες πριν;
Αντί να κάνεις πράξη τα όσα υποσχέθηκες δηλώνεις την ημέρα της στυγνής δολοφονίας του άτυχου πατέρα οτι η εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας έχει μειωθεί!…

Ως έργο που γίνεται αλλά ποτέ δεν αρχίζει, εξελίσσεται ο φράχτης του Εβρου για την αποτροπή εισροής λαθρομεταναστών από τα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα.

Πέντε μήνες μετά την κυβερνητική εξαγγελία για την κατασκευή του φράχτη και ένα μήνα μετά την πρόβλεψη ότι αυτός «θα είχε ολοκληρωθεί αρχές Απριλίου», ο ευρωπαϊκός σκεπτικισμός που είχε εκφραστεί διά της κοινοτικής επιτρόπου Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλιας Μάλμστρομ και οι αντιδράσεις από ΜΚΟ και φορείς, εντός και εκτός της περιοχής, έχουν μάλλον θέσει το σχέδιο του φράχτη «εν υπνώσει» όπως χαρακτηριστικά δηλωσε η αντιπεριφερειάρχης Εβρου κ. Γεωργία Νικολάου-Μαυρανεζούλη.

Το σίγουρο είναι ότι η κατασκευή του φράχτη έχει καθυστερήσει χρονικά. Παρόλο που ο κ. Χρ. Παπουτσής επαναβεβαίωσε, πριν λίγες ημέρες, την πρόθεση για την κατασκευή του, δηλώνοντας ότι «έχουν ήδη ολοκληρωθεί οι μελέτες οι οποίες βρίσκονται στο στάδιο της αξιολόγησης και ξεκινούν άμεσα οι διαδικασίες υλοποίησης», το τελευταίο διάστημα παρατηρείται κυβερνητική απροθυμία να «τοποθετηθούν» γι’ αυτόν και για τις διαδικασίες κατασκευής του. «Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ενημέρωση και καμία κίνηση για την κατασκευή του» είπε η αντιπεριφερειάρχης Εβρου, επισημαίνοντας ότι η περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης έχει πάρει σχετική απόφαση και στηρίζει τη βούληση της τοπικής κοινωνίας που στην πλειονότητά της έχει ταχθεί κατά της κατασκευής του.

Ο Δήμος Ορεστιάδας με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του έχει μεν ταχθεί υπέρ της κατασκευής του φράχτη, μήκους 12,5 χλμ. από τις Καστανιές έως τη Νέα Βύσσα, «αλλά δεν γνωρίζουμε αν θα γίνει ή όχι. Δεν υπάρχει καμία ενημέρωση» ανέφερε ο δήμαρχος Δ. Μουζάς.
Οσον αφορά τη σημερινή κατάσταση με την εισροή λαθρομεταναστών, κατά τον δήμαρχο, η περιοχή παραμένει «ξέφραγο αμπέλι». Τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ. ΑΣ. (και της Frontex) δείχνουν μείωση από τα χερσαία σύνορα στον βόρειο Εβρο, αλλά σταδιακή αύξηση από τα περάσματα του ποταμού στον νότιο. Με τη βελτίωση των καιρικών συνθηκών οι φορείς του Έβρου αναμένουν ότι οι αριθμοί των λαθρομεταναστών θα αυξηθούν και πάλι κατακόρυφα.

Οι δήμοι Διδυμοτείχου και Αλεξανδρούπολης εμφανίζονται αρνητικοί στη δημιουργία κέντρων υποδοχής μεταναστών στην επικράτειά τους, καθώς θεωρούν ότι αυτά θα εξελιχθούν σε μόνιμα κέντρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προσανατολίζεται στη λειτουργία δύο κέντρων, σε παλιό στρατόπεδο της Καρωτής Διδυμοτείχου και στις εγκαταστάσεις βιομηχανίας στις Φέρρες. Τον νομό Εβρου επισκέφθηκε προχθές κλιμάκιο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πόλεων για την αστική ασφάλεια και οι επικεφαλής δεσμεύτηκαν να υποστηρίξουν τις ελληνικές θέσεις για τη λαθρομετανάστευση στα ευρωπαϊκά όργανα.

Πηγή
http://allnew.gr/
Διαβάστε περισσότερα...