Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Διακοπές : Σκιάθος









Τουριστικώς καλπάζουσα, η όμορφη Σποραδίτισσα αναμειγνύει με μέτρο το μυστηριακό ύφος άλλων εποχών, τη σύγχρονη υποδομή και τις φυσικές καλλονές της...

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΧΛΟΥΒΕΡΑΚΗΣ ΠΑΠΑΣ

Οι διηγήσεις του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη την έκαναν γνωστή... κατ' αρχάς. Στις παραλίες και στα πεύκα της, πάλι, οφείλεται η σημαντική τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων, με άρτια πλέον υποδομή και επισκέπτες τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Εκείνα τα καλοκαίρια που έφτανε κανείς στο νησί και δεν έβρισκε δωμάτιο έχουν περάσει ανεπιστρεπτί...

Προορισμός: Σκιάθος. Με τα βιβλία του Παπαδιαμάντη ανά χείρας, αναζητούμε το εκκλησάκι της Αγίας Αναστασάς από το ομώνυμο διήγημα. Βλέπουμε τη φρυκτωρία, που χρησίμευε για επικοινωνία με τις υπόλοιπες Σποράδες και με το Πήλιο. Πίσω στην πόλη αναζητούμε τα βήματα της Φραγκογιαννούς, της «Φόνισσας», ανάμεσα σε μεγάλες παρέες νεαρών που γυρνούν από το μπάνιο και ζευγαράκια Αγγλων. Στο παλιό λιμάνι, στο πιο hot σημείο, τις «μαξιλάρες» (τα μπαράκια και οι καφετέριες έχουν απλώσει μεγάλες μαξιλάρες στα πεζούλια και τα σκαλάκια), γυρνάμε το βλέμμα από τη μία στη θάλασσα και στο χαρούμενο πλήθος που απλώνεται μπροστά μας και από την άλλη στη βορινή, άγνωστη και μυστηριακή Σκιάθο.

Σήμερα, όλη η «ζωή» είναι συγκεντρωμένη στην πόλη του νησιού και από εκεί μέχρι και τις διάσημες Κουκουναριές υπάρχουν μόνο διάσπαρτα σπίτια και μικροί οικισμοί. Ο κεντρικός πεζόδρομος της οδού Παπαδιαμάντη, που ξεκινάει από το λιμάνι, είναι γεμάτος μικρά μαγαζάκια, μπαρ, καφετέριες και ταβέρνες. Ατελείωτο πηγαινέλα στον πεζόδρομο που τον Αύγουστο γεμίζει ασφυκτικά. Το ίδιο και στις παραλίες αλλά και στα μπαρ και τα κλαμπ στο δρόμο προς το αεροδρόμιο.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Μονή Ευαγγελίστριας. Ανεβαίνοντας από την πόλη προς τα ορεινά του νησιού, μέσα στο πράσινο και κάτω από την ψηλότερη κορυφή του νησιού, Καραφλυτζανάκια, βρίσκεται η Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ή αλλιώς το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας. Η απόσταση από την πόλη είναι μόνο 5 χλμ., αλλά έχεις ήδη εισχωρήσει στην άγνωστη Σκιάθο με το πολύ πράσινο και τους μικρούς στριφογυριστούς δρόμους. Χτισμένο με πέτρα, με μεγάλη λουλουδιασμένη αυλή και πολλά δέντρα, η μονή είναι ένα από τα πιο αξιόλογα σημεία του νησιού. Περιλαμβάνει πολλά πέτρινα κτίσματα εκτός του ιερού ναού: κελιά, παρεκκλήσια, τράπεζα και άλλους βοηθητικούς χώρους.

Αρχισε να χτίζεται το 1794 από μοναχούς που είχαν έρθει από το Αγιον Ορος. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1806 και από τότε άσκησε και ασκεί μεγάλη επιρροή στη ζωή του νησιού. Επαιξε επίσης μεγάλο ρόλο στην Επανάσταση του 1821, αφού οι μοναχοί βοήθησαν με πολλούς τρόπους τους οπλαρχηγούς και τους απλούς αγωνιστές.

Εδώ στεγάζεται σήμερα και το Μουσείο Μουσικών Οργάνων με πάνω από 1.600 αυθεντικά όργανα από όλο τον κόσμο. Εγχορδα, πνευστά, κρουστά, φτιαγμένα με διάφορους τρόπους, αντιπροσωπεύουν διάφορους πολιτισμούς και μουσικές κουλτούρες.

Κάστρο. Σκαρφαλωμένο στα απότομα βράχια της βόρειας πλευράς, δίπλα σε παραλίες με γαλανά νερά, το Κάστρο είναι από τις τοποθεσίες της Σκιάθου που κόβουν την ανάσα. Θαλασσοπούλια περνάνε ακριβώς πάνω από το κεφάλι σου, αποφασισμένοι Γερμανοί που ξεκίνησαν από την πόλη με τα πόδια φτάνουν λαχανιασμένοι και εσύ προσπαθείς να φανταστείς το Κάστρο ζωντανό, με τους κατοίκους να μένουν και να δουλεύουν, εδώ στην άκρη του νησιού. Στη Σκιάθο κυκλοφορούν διάφορες δοξασίες και όλες συγκλίνουν στην ιδιαίτερη ενέργεια που διαθέτει το Κάστρο, οι οποίες μπορεί να οφείλονται στη μαγική άγρια ομορφιά του σημείου ή στην ερειπωμένη πλέον καστροπολιτεία.

Στα μέσα του 14ου αιώνα, οι Σκιαθίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα παράλια από το φόβο των πειρατών. Επέλεξαν τη βόρεια πλευρά του νησιού, όπου τα βράχια λειτουργούσαν ως φυσικό φρούριο, και προς την ξηρά έχτισαν ψηλά τείχη. Αυτό έγινε το 1453 και μέχρι το 1830, οπότε εγκαταλείφθηκε, το Κάστρο ήταν το καταφύγιο των κατοίκων. Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδισε επίδοξους κατακτητές. Τα μικρά σπιτάκια των κατοίκων, οι είκοσι εκκλησίες και η αίσθηση της κοινότητας ήταν που βοήθησαν τους κατοίκους στα δύσκολα αυτά χρόνια.

Σήμερα, σώζονται ένα σπίτι που έχει διαμορφωθεί ως παραδοσιακό σκιαθίτικο, μικρές εκκλησίες και μερικά ερείπια από άλλα κτίσματα.

Παλιά Πόλη. Πίσω από το παλιό λιμάνι, χτισμένη αμφιθεατρικά απέναντι από το Μπούρτζι και πάνω από τη θάλασσα, βρίσκεται η παλιά πόλη. Στενά σοκάκια, χαμηλά παράθυρα, βουκαμβίλιες και κισσοί, αυλές και ανοιχτές πόρτες και δίπατα σπίτια με εσωτερικές σκάλες. Οι μυρωδιές από τα φαγητά που μαγειρεύονται, οι γιαγιάδες που βγάζουν καρέκλα και κάθονται στο δρόμο και τα παιδάκια που παίζουν (αυτοκίνητα δεν μπορούν να περάσουν από εδώ) σε γυρίζουν σε άλλες εποχές.

Σπίτι Παπαδιαμάντη. Το σπίτι όπου μεγάλωσε και έζησε ο μεγάλος Ελληνας λογοτέχνης βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, λίγα μέτρα από τον κεντρικό πεζόδρομο της Παπαδιαμάντη. Το δίπατο σπίτι έχει μετατραπεί σε μουσείο. Λιτό και νησιώτικο, μεταφέρει λίγο την ατμόσφαιρα της ταπεινής και σχεδόν ασκητικής ζωής που έζησε ο Παπαδιαμάντης. Ενδιαφέρουσα και η συλλογή εκδόσεων για τον λογοτέχνη.

Μπούρτζι. Η μικρή χερσόνησος χωρίζει το παλιό από το καινούργιο λιμάνι. Παλιά, λειτουργούσε ως φρούριο με πολεμίστρες και πύργους. Το φρούριο καταστράφηκε το 1660, όταν κατέλαβε το νησί ο Ενετός ναύαρχος Φραγκίσκος Μοροζίνι. Αργότερα, λειτούργησε δημοτικό σχολείο. Σήμερα, αποτελεί ιδανικό μέρος για περίπατο και βόλτα, με τα δέντρα να το κάνουν ένα από τα πιο δροσερά σημεία του νησιού. Στην είσοδό του βρίσκεται, από το 1925, η προτομή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ενώ υπάρχει δημοτικό καφενείο και μικρό θεατράκι, όπου γίνονται εκδηλώσεις.

Στροφυλιά. Πίσω από τη θάλασσα στις Κουκουναριές βρίσκεται η λίμνη Στροφυλιά. Εχει ημίγλυκα νερά και, μαζί με το δάσος και την παραλία, αποτελεί προστατευόμενο βιότοπο, από τους πιο σημαντικούς της χώρας. Αποδημητικά πουλιά ξεχειμωνιάζουν και αναπαράγονται στις όχθες της, ενώ σπάνια φυτά και πουλιά βρίσκουν καταφύγιο εδώ.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Ξεκινώντας από την πόλη και πηγαίνοντας δυτικά, οι πρώτες παραλίες είναι οι πιο πολυσύχναστες και πιο οργανωμένες και, όσο απομακρυνόμαστε, γίνονται πιο απομονωμένες.

Μεγάλη Αμμος. Αμμώδης παραλία με ξαπλώστρες και water sports.
Βασιλιάς. Μεγάλη αμμουδερή παραλία, 2 χλμ. από την πόλη.
Κουκουναριές. Γνωστή και ως Χρυσή Αμμος, είναι η πιο διάσημη του νησιού, με τα πεύκα σχεδόν να ακουμπάνε τα γαλαζοπράσινα νερά.
Μπανάνα. Από τις πιο ωραίες παραλίες με ψιλή άμμο, ρηχά νερά και θέα στο Πήλιο. Το beach bar που λειτουργεί στην παραλία μαζεύει πολύ κόσμο και τον Αύγουστο το άπλωμα πετσέτας αποτελεί άθλο.

Μικρή Μπανάνα. Δίπλα στη μεγάλη, ανήκει στους γυμνιστές.
Μανδράκι. Μεγάλη παραλία με άμμο, γνωστή και ως η παραλία του Ξέρξη. Λιγότερο πολυσύχναστη ακόμη και τον Αύγουστο. Υπάρχει και καφετέρια με τα απαραίτητα, νερό και αναψυκτικά.
Ασέληνος. Μικρή και Μεγάλη Ασέληνος, με σχετικά δύσκολη πρόσβαση (λίγο χωματόδρομος και περπάτημα).
Κεχριά. Από τις πιο ωραίες παραλίες, επίσης με άμμο, αλλά σχετικά δύσκολη πρόσβαση.
Λαλάρια. Δίπλα στο Κάστρο, πρόσβαση μόνο μέσω θαλάσσης. Μεγάλα λευκά βότσαλα και διάφανα νερά.
Ξάνεμος. Κοντά στο αεροδρόμιο της πόλης, με αρκετή ησυχία, λίγο κόσμο και beach bar με χαμηλά όμως την ένταση.
Τσουγκριάς. Νησάκι απέναντι από την πόλη, με παραδεισένια παραλία, πρόσβαση μόνο με καραβάκι.
Πλάκες. Μέσα στην πόλη, κάτω από την παλιά συνοικία, τα μεγάλα άσπρα βράχια είναι ιδανικά για βουτιές.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ

Με αεροπλάνο της Olympic Air (T/801 801 0101, www.olympicair.gr) καθημερινά από το «Ελ. Βενιζέλος». Διάρκεια πτήσης 40 λεπτά. Από τον Αγιο Κωνσταντίνο με ταχύπλοο καθημερινά (150 χλμ. από την Αθήνα, 390 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη). Η διαδρομή διαρκεί 1½ ώρα και το εισιτήριο κοστίζει 60 και 65 ευρώ μετ' επιστροφής. Από Βόλο (320 χλμ. από Αθήνα, 220 χλμ. από Θεσσαλονίκη): l Με ταχύπλοο σε 1 ώρα και 25 λεπτά. Με το Express Skiathos από Βόλο σε 2 ώρες και 15΄. Ακτοπλοϊκές εταιρείες:
Hellas Speed Cat, τηλ.: 210-49.66.377, www.speedcat.gr
Hellenic Seaways, τηλ.: 210-41.99.000, www.hellenicseaways.gr

ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ

ΣKΙΑΘΟΣ

Μπακάλικο
Στην παραλία προς το αεροδρόμιο. Οικογενειακή ταβέρνα με παραδοσιακές συνταγές, πολλούς μεζέδες και διακόσμηση παλιού παντοπωλείου.
Αμφιλίκι
Απέναντι από το Κέντρο Υγείας. Φρεσκότατα ψάρια, ψητά και μαγειρευτά με ντομάτα και φρέσκα λαχανικά. Θαλασσινά και σπιτικά ορεκτικά, με μπαλκονάκι στη θάλασσα, ιδανικό την ώρα του ηλιοβασιλέματος.
Αγνάντιο
Στο δρόμο για τη Μονή Ευαγγελίστριας. Ακρως παραδοσιακή ελληνική κουζίνα με συνταγές «της μαμάς» και ντόπια υλικά. Το προτιμούν όλοι οι VIP του νησιού.
Ανεμόμυλος
Το καλύτερο εστιατόριο του νησιού, σύμφωνα με ξένους οδηγούς. Χτισμένο σε ύψωμα πάνω από την πόλη, γύρω από έναν ανεμόμυλο και με ωραία θέα. Gourmet πιάτα και ρομαντική ατμόσφαιρα.
1901
Στεγάζεται σε αναπαλαιωμένο πέτρινο κτίριο των αρχών του περασμένου αιώνα και σερβίρει παραδοσιακά πιάτα αλλά και ευφάνταστες συνταγές από τη σύγχρονη κουζίνα.
Ψαράδικα
Στο τέρμα του παλιού λιμανιού, για φρέσκο ψαράκι και θαλασσινά.

Πηγή
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_25/07/2009_290140