Διαβάστε την επιστολή, που έστειλε Έλληνας φορολογούμενος στον κ. Ε. Βενιζέλο και το Υπουργείο Οικονομικών

Επειδή νομίζουμε ότι μας εκφράζει όλους το ίδιο, την παραθέτουμε αυτούσια.

Επιστολή Έλληνα φορολογούμενου στο Υπουργείο Οικονομικών:
 
 «Αρνούμαι να.πληρώσω!!!»
 
Με την παρούσα επιστολή μου, σας γνωστοποιώ την πρόθεση μου να μην πληρώσω την συμμετοχή μου στην κρίση που περνάει η χώρα μου.
Οι λόγοι είναι απλοί:
Εσείς οι πολιτικοί, αλλά και οι δημόσιοι λειτουργοί σας, είχατε την ευκαιρία, αλλά και την εντολή από τον ελληνικό λαό, να διαχειριστείτε τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων, όσο και των κοινοτικών κονδυλίων από το 1981 και μετά. Να τα διαχειριστείτε με τέτοιο τρόπο έτσι, ώστε η χώρα να έχει ανάπτυξη και κοινωνικές παροχές. Στα 30 χρόνια αυτό που καταφέρατε είναι κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος για ίδιο όφελος, παραπλάνηση του λαού για δήθεν κοινωνικές παροχές και διόγκωση του δημοσίου τομέα για ψηφοθηρικούς λόγους.
Καταφέρατε μία χώρα, η οποία από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν υπερήφανη και δεν υποδουλωνόταν σε ξένους κατακτητές, εσείς με τις πράξεις σας να την ξανά-υποδουλώσετε.
Το σύνταγμα της χώρας μου μιλάει για την ισότητα των Ελλήνων. Άραγε για ποιά ισότητα μιλάμε; Το συνάδελφο σας κύριο Μαντέλη, τον καταδικάσατε σε φυλάκιση με τριετή αναστολή. Ποινή που αφορούσε δωροδοκία, ψευδή φορολογική δήλωση και τέλος για ζημία, την οποία υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο (δηλαδή εγώ, ο Ελληνικός λαός). Γιατί δεν του δεσμεύσατε την περιουσία του; Στο πρόσωπο του κυρίου Μαντέλη, αναφέρομαι και σε όλα τα λαμόγια πολιτικούς και μη, που κλέψανε τον ιδρώτα μου.
Αναρωτιέμαι, εγώ, που δεν θα σας πληρώσω τα 500-1000 ευρώ της εφορίας, τί ποινή θα μου επιβάλλετε, σε σχέση πάντα με την ποινή που επιβάλατε στον κύριο Μαντέλη και στον κάθε κύριο Μαντέλη; Πολύ θα ήθελα να με δικάσει ο δικαστής που δίκασε τον κύριο Μαντέλη και να μου απαγγείλει κατηγορία.
Δεν σας πληρώνω, αφού δεν φορολογείτε, δεν εισπράττετε και δεν δεσμεύετε τις περιουσίες αυτών που φοροδιαφεύγουν. Μέχρι σήμερα τα κανάλια αναφέρονται σε 37 δισεκατομμύρια από ανείσπρακτους φόρους, τους οποίους δεν μπορείτε και δεν θέλετε να εισπράξετε. Προχθές ο κύριος Ρακιτζής, αναφέρθηκε σε κρατικό υπάλληλο, η οποία υπεξαίρεσε 16 εκατομμύρια ευρώ και της επιβλήθηκε η ποινή της εξάμηνης διακοπής από την εργασία της. Και για όλα αυτά ζητάτε να πληρώσω εγώ ο μισθωτός;
Δεν σας πληρώνω, γιατί αποτύχατε εδώ και 30 χρόνια να φτιάξετε την υγεία, την παιδεία και γενικά όλες εκείνες τις υποδομές που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο κράτος.
Δεν σας πληρώνω, γιατί αναλάβατε την διακυβέρνηση με ψέματα και συνεχίζετε να κυβερνάτε με ψέματα.
Δεν σας πληρώνω, γιατί δεν έχετε εντολή από τον λαό, να υπογράφετε τέτοιου είδους μνημόνια.
Δεν σας πληρώνω, γιατί αρνούμαι να ταϊζω 301 ανθρώπους και την κλίκα τους, που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να προδίδουν τα όνειρα του λαού και να ζούν εις βάρος του.
Θα πληρώσω την συμμετοχή μου στο κράτος, όταν αυτό αποφασίσει να γίνει δίκαιο και να κατανέμει τα βάρη δίκαια.
Θα πληρώσω, όταν το κράτος θα λειτουργήσει σαν κράτος και όχι σαν κομματική επιχείρηση με τα «δικά τους» παιδιά.
Θα πληρώσω, όταν αυτοί που μας κυβερνάνε και οι δημόσιοι λειτουργοί θα λειτουργήσουν για το κοινό συμφέρον και όχι για να φτιάξουν περιουσία.
Τελειώνοντας, θέλω να σας τονίσω ότι ο πολιτικός σας χρόνος (αναφέρομαι σε όλο το πολιτικό σύστημα) τελείωσε. Ο Ραγιάς ξύπνησε, από εδώ και στο εξής θα ακούτε και θα νοιώθετε μόνο την οργή του.
Υποδουλώσατε τα όνειρα μου και το μέλλον των παιδιών μου. Πιστέψτε με, δεν έχω τίποτα να χάσω.
Κωνσταντίνος Κυρίας

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Δελτίο Τύπου Αρχιπέλαγος: Πολυεπίπεδη ωκεανογραφική έρευνα στη Σάμο και το ανατολικό Αιγαίο

Λήψη

Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΛOIOΓΡΑΦΙΑ : ΦΠΑ 23%

Διαβάστε περισσότερα...

Πολιτικά και κοινωνιολογικά !!!

 

Ο φτωχός δουλεύει
Ο πλούσιος τον εκμεταλλεύεται
Ο στρατιωτικός φυλάει και τους δυο
Ο φορολογούμενος πληρώνει και για τους τρεις
Ο κομπιναδόρος ξεκουράζεται και για τους τέσσερις
Ο μπεκρούλιακας πίνει και για τους πέντε
Ο τραπεζίτης καταχράται και τους έξι
Ο δικηγόρος κοροϊδεύει και τους επτά
Ο γιατρός σκοτώνει και τους οκτώ
Ο νεκροθάφτης θάβει και τους εννέα
 
Ο πολιτικός ζει στις πλάτες και των δέκα...

Διαβάστε περισσότερα...

Σωματίδια κινούνται ταχύτερα από το φως!

Νετρίνα ταξίδεψαν ταχύτερα από το φως στο CERN

Νετρίνα ταξιδεύουν στο CERN με ταχύτητες που ανατρέπουν τη Θεωρία της Σχετικότητας


Γενεύη


Διεθνής ομάδα επιστημόνων κατέγραψε υποατομικά σωματίδια τα οποία ταξίδευαν με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός! Εάν αυτό το πείραμα που διεξάγεται στο CERN επιβεβαιωθεί, τότε αναμένεται να ταράξει συθέμελα μια από τις βασικές αρχές της φυσικής.
Ο Αντόνιο Ερεντιτάτο που εργάζεται στο CERN δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters ότι μετρήσεις που διεξάγονται τα τελευταία τρία χρόνια αποκάλυψαν νετρίνα τα οποία κινούνταν με ταχύτητα μεγαλύτερη κατά 60 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου (nanosecond) σε σύγκριση με εκείνη του φωτός καλύπτοντας μια απόσταση 730 χιλιομέτρων μεταξύ της Γενεύης και ενός εργαστηρίου στο Γκραν Σάσο της Ιταλίας.
Τα νετρίνα εμφανίζονται με διαφορετικούς τύπους («γεύσεις») και πρόσφατα αποδείχθηκε ότι μπορούν να αλλάξουν αυθόρμητα τύπο. Ο δρ Ερεντιτάτο και η ομάδα του δημιούργησαν μια δέσμη ενός τύπου νετρίνων - μιονικά νετρίνα- και τα έστειλαν από το CERN στο εργαστήριο στο Γκραν Σάσο. Στόχος τους ήταν να δουν πόσα από αυτά τα σωματίδια θα άλλαζαν τύπο (θα μετατρέπονταν συγκεκριμένα σε ταυ-νετρίνα).
Απίστευτη παρατήρηση
Διεξάγοντας αυτά τα πειράματα όμως οι ειδικοί παρατήρησαν ότι τα σωματίδια κάλυπταν την απόσταση των 730 χιλιομέτρων ταχύτερα από ό,τι το φως. Εμειναν τόσο έκπληκτοι από τα αποτελέσματά τους ώστε επανέλαβαν το πείραμα περί τις 15.000 φορές. Ετσι τα ευρήματά τους είναι στατιστικά σημαντικά, τόσο ώστε να ταράξουν για καλά τα νερά της φυσικής.
«Εχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στα αποτελέσματά μας. Ωστόσο χρειάζεται να διεξαγάγουν άλλοι συνάδελφοι αντίστοιχα πειράματα προκειμένου να τα επιβεβαιώσουν» ανέφερε ο δρ Ερεντιτάτο στο Reuters. Ο ερευνητής ζήτησε περαιτέρω ανάλυση των απίστευτων αυτών αποτελεσμάτων καθώς εάν επιβεβαιωθούν τότε θα ανατρέψουν μια βασική αρχή της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας που θεμελίωσε το 1905 ο Αλβέρτος Αϊνστάιν. Σύμφωνα με αυτήν τίποτα στο σύμπαν δεν μπορεί να ταξιδέψει ταχύτερα από το φως.
Ο δρ Ερεντιτάτο ανέφερε ότι τα ευρήματα θα εμφανιστούν σύντομα σε δικτυακή μορφή προκειμένου να αποτελέσουν αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης και από άλλες ομάδες. Παράλληλα η ερευνητική ομάδα οργανώνει σεμινάριο για αύριο Παρασκευή στο CERN ώστε να συζητηθούν τα... φωτεινά της αποτελέσματα.

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Σταθμοί του Μετρό της Μόσχας.pps

Λήψη (2 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

Λαπωνία. pps

Λήψη (4 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

Σινικό τείχος. pps

Λήψη (5 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

Focus .Αυτό που ζητάτε το έχουμε ??? πάρτε το.

Διαβάστε περισσότερα...

Παγκόσμια Κληρονομιά ΟΥΝΕΣΚΟ. pps

Λήψη (4 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

Μουσείο του Λούβρου. pps

 

Λήψη (4 MB)

Διαβάστε περισσότερα...

Επαναφορά του ενοικιοστασίου και άμεση μείωση 50% όλων των μισθωμάτων

Κύριοι με τα διπλώματα επαναφέρετε το ενοικιοστάσιο .μειώστε 50% όλα τα ενοίκια εάν πραγματικά θέλετε να βγούμε από το βάλτο

Αυτή η μείωση θα φέρει μια ανάσα στα νοικοκυριά ,μια ανάσα στους εμπόρους,μια ανάσα στις επιχειρήσεις .

Θα φέρει λεφτά στην αγορά ,θα μπορέσει  ο κόσμος να πληρώνει τις υποχρεώσειςτου, τους φόρους του ,και εν τέλει πιστεύω  έτσι απλά ότι ειναι και αυτός ενας τρόπος  που θα βγάλει την οικονομία μας από το βάλτο.

Αυτά τα τεράστια ποσά που μπαίνουν κάθε μήνα στην τσέπη της ιδιοκτησίας ,θα μπαίνουν κάθε μήνα στην αγορά και στη συνέχεια κάθε μήνα στα ταμεία του κράτους.

Και μη ξεχνάτε ότι οι λύσεις οι απλές είναι αυτές που φέρνουν αποτέλεσμα

Ολύμπιος

Διαβάστε περισσότερα...

Πως λειτουργεί το χρήμα (greek sub)

Μία επίκαιρη διπλωματική εργασία φοιτητών του πανεπιστημίου Άαχεν που σατιρίζει το οικονομικό σύστημα αλλά και κρύβει πολλές αλήθειες!!!

Διαβάστε περισσότερα...

TO ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΜΠΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ TO ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΜΠΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην Ελλάδα είναι ΥΠΗΡΕΤΗΣ των συμφερόντων της ΟΛΛΑΝΔΙΚΗΣ -ΑΘΗΝΑΙΚΗΣ ΖΥΘΟΠΟΙ ΙΑΣ. 

Καταγγελίες επώνυμες υπάρχουν.

Δημοσιεύσεις στις εφημερίδες υπάρχουν.

Δεν υπάρχει όμως διάθεση από το κράτος να λυθεί το θέμα
Περιμένουμε μόνο την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχουν το 85% της Ελληνικής αγοράς μπύρας.

Την τελευταία 10ετια έχουν ΚΕΡΔΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 9 ΔΙΣ ΕΥΡΩ. 

Οι Ολλανδοί με τα λεφτά του μέσου Έλληνα που κερδίζουν ,εξαγοράζουν άλλα εργοστάσια μπύρας στην Ευρώπη.
Μόνο ψίχουλα από αυτά τα κέρδη επανα-επενδύονται στην Ελλάδα.

Η Ηeineken πουλιέται στα Ελληνικά Σούπερ Μάρκετς 60% υπερτιμημένη
από τα αντίστοιχα Oλλανδικά !!!!!. 
Και όλα αυτά με τις ΕΥΛΟΓΙΕΣ και την ΑΝΟΧΗ του Ελληνικού Κράτους.

Το ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ μπύρας είναι ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ. 

Εκβιάζει, πιέζει, υποβάλλει κανόνες, μπλοκάρει τον ανταγωνισμό.

Στα Σουπερ μάρκετς, πρατήρια, κάβες, χονδρεμπόρους, εστιατόρια, ταβέρνες, σουβλατζίδικα. καφενεία, μπαρ, ψιλικατζίδικα, φαστ φουντάδικα, πιτσαρίες κτλ
δεν βρίσκει άλλες μπύρες παρά μόνο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.

Κάνουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ ιδιωτικά συμβόλαια για την αποκλειστική διάθεση των προϊόντων τους.

Γέμισαν την αγορά με ΔΩΡΕΑΝ ψυγεία , όπου υπάρχει χώρος ΜΟΝΟ για τα προϊόντα τους.

Μας εκμεταλλεύονται ,εξάγουν τα κέρδη τους οι φιλέλληνες Ολλανδοί, 


ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ .

ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ.

ΠΕΣ OXI ΣΤΟ ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΤΣΙΦΛΙΚΙ.
ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΤΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΜΠΥΡΑΣ . 

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΛΛΑΝΔΟΥΣ!!!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙ ΙΑ.

...ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ...






ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ "FIX", "ΜΥΘΟΣ"ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ "ΒΕΡΓΙΝΑ" ΚΑΙ "EDELSTEINER" ΤΗΣ ΖΥΘΟΠΟΙΪΑΣ ΘΡΑΚΗΣ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΕΜΟ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ 

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ.

ΟΙ BLOGGERS ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ.

Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Ρίγανη η εξαίσια

Χαμομήλι, τσουκνίδα, ρίγανη, δενδρολίβανο. Γιατί τα μνημονεύουμε εδώ μαζί; Διότι έχουν πολύτιμες ιδιότητες, αλλά επειδή την ίδια στιγμή τα βρίσκουμε τόσο πολύ μπροστά μας, πλέον δεν τους δίνουμε και τόση σημασία. Βλέπουμε να ρίχνουν με τις χούφτες τη ρίγανη μαζί με το αλάτι στο κρέας πριν από το ψήσιμο και το θεωρούμε μια τυπική διαδικασία. Μας λένε να βράσουμε ρίγανη να πιούμε και κάνουμε έναν μορφασμό αηδίας. Εχουμε το ελαιόλαδο στα μπουκάλια και δεν μας έρχεται να ρίξουμε λίγη ρίγανη μέσα. Και όμως όλα αυτά είναι πολύ χρήσιμα και ευεργετικά. Από ένα ταπεινό φυτό που φθάσαμε να λέμε απαξιωτικά ότι μαζί με τα κολοκύθια αποτελούν ένα ζευγάρι στην ελληνική κουζίνα κάθε άλλο παρά αξιοπρόσεκτο.
«Οταν η χελώνα φάει οχιά αμέσως σπεύδει να φάει (και) ρίγανη. Οταν της στερήσουν τη δυνατότητα αυτή, η χελώνα πεθαίνει». Πρόκειται για μια αναφορά του Αριστοτέλη στο «Περί ζώων Ιστορίαι», 612 α. Ο ομότιμος καθηγητής της Ανόργανης Χημείας Γ. Μανουσάκης στο βιβλίο του «Υγεία για Πάντα» εκτός από το απόσπασμα από τον Αριστοτέλη αναφέρει και κάτι ακόμη πιο ενδιαφέρον: «Η ρίγανη, επειδή περιέχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες, όταν προστεθεί σε διάφορα τρόφιμα τα προστατεύει από την οξείδωση. Πολύ ενδιαφέρουσες είναι (επίσης) οι σχετικές μελέτες που έκαναν για το ελαιόλαδο. Συγκεκριμένα διεπίστωσαν ότι η προσθήκη ρίγανης στο ελαιόλαδο του προσφέρει σημαντική αντιοξειδωτική προστασία ενισχύοντας την αντιοξειδωτική δράση της υπάρχουσας βιταμίνης Ε. Ανάλογη προστασία προσφέρει η ρίγανη και στα διάφορα εμβάμματα (dressings) που χρησιμοποιούμε στις σαλάτες. Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της ρίγανης αλλά και άλλων βοτάνων (δενδρολίβανο, φασκόμηλο, δυόσμος) αποδίδονται σε ορισμένες φαινολικές ουσίες που περιέχουν, όπως για παράδειγμα τα φλαβονοειδή».
Το Origanum Vulgare, δηλαδή τη ρίγανη, μπορούμε να το συναντήσουμε από τη Σκανδιναβία ως την Παλαιστίνη, ενώ δεν θα πρέπει να συγχέεται (σε μερικά καταστήματα φυτών το κάνουν και σκόπιμα) με το ξαδερφάκι της, που είναι το Origanum Majorana, η γνωστή μας μαντζουράνα. Η Μεσόγειος όμως ήταν και είναι το βασίλειό της. Αν και όποιος έχει ανέβει στον Ταΰγετο θα έχει δει τις σχετικές πινακίδες που αναφέρουν ότι απαγορεύεται πλέον το ξερίζωμα των φυτών αυτών που φύονται άγρια στο βουνό. Ωστε τελικά να αναρωτιέσαι: όταν στα καταστήματα διαφημίζουν ότι διαθέτουν «Ρίγανη Ταΰγέτου», λένε ψέματα ή πρέπει να πάνε μέσα;
Οι δύο βασικές ουσίες που δίνουν στη ρίγανη τις αντισηπτικές της ιδιότητες είναι η καρβακρόλη και η θυμόλη. Γι' αυτό και το ριγανέλαιο είναι καλό ακόμη και για τους μύκητες των νυχιών. Υπάρχει όμως κάτι πολύ πιο σοβαρό σχετικά με τη ρίγανη, πέρα από τις γνωστές της καλές ιδιότητες σε ό,τι έχει σχέση με τα αναπνευστικά προβλήματα και τις διάρροιες. Το αναπτύσσει στο βιβλίο του «Η Χημεία στο πιάτο» και ο ομότιμος καθηγητής της Οργανικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Αναστάσιος Βάρβογλης. Ξεκινώντας από το καφεϊκό οξύ, που είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό, γίνεται η παρατήρηση ότι, αν και το όνομά του τείνει να μας παρασύρει να πιστέψουμε το αντίθετο, δεν υπάρχει μόνο στον καφέ αλλά και σε άλλα τρόφιμα. Σε αχλάδια, ελιές, σταφύλια, θυμάρι, βασιλικό και στη ρίγανη. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Ειδικά η ρίγανη περιέχει ένα παράγωγό του, το ροσμαρινικό οξύ, με ισχυρότατο αντιοξειδωτικό χαρακτήρα. Σε ένα από τα πειράματα διαπιστώθηκε ότι καταστέλλει την παραγωγή από τον μύκητα Aspergillus Flavus των καρκινογόνων μεταβολιτών του, των αφλατοξινών, σε ποσοστό 95%. Σήμερα θεωρείται από τις πλέον αξιόλογες αντικαρκινικές ουσίες που απαντούν στις τροφές, με ισχυρή παρεμπόδιση της ηπατικής μετάστασης». Οπως μου είχε πει κάποτε μια φαρμακοποιός, η ρίγανη είναι εξαιρετικό φάρμακο αλλά δυστυχώς είναι και πολύ φθηνή για να ενδιαφέρει τις φαρμακευτικές εταιρείες…

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Εξωγήινη Τεχνολογία στο Γ΄ Ράιχ; (Βίντεο)

Είναι δυνατόν η αναζήτηση του Χίτλερ για την παγκόσμια κυριαρχία, να ήταν βοηθούμενη και υποκινούμενη από αρχαία εξωγήινη τεχνολογία που "ανακαλύφθηκε" πάλι;

Θα μπορούσε αυτή η τεχνολογία να αποτελέσει τη βάση για τους Γερμανούς του Γ΄ Ράιχ, ώστε να δημιουργήσουν μυστηριώδη όπλα, που ήταν πολύ πιο προηγμένα σε σχέση με την επιστήμη του 20ού αιώνα;

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξαν αναφορές ότι οι Γερμανοι...
 είχαν δημιουργήσει ένα λειτουργικό ιπτάμενο δίσκο, γνωστό ως "Χανεμπού", στα αρχαία ινδικά κείμενα...









Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΙΕΡΑ, ΜΑΝΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΔΙΑ ΜΑΧΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η επιλογή των χώρων των ιερών, των μαντείων, αλλά και των πεδίων μαχών γινόταν με τρόπο τέτοιο, ώστε να αντλείται δύναμη από την ήδη σε αυτούς τους χώρους υφιστάμενη ηλεκτρομαγνητική και πνευματική ενέργεια, με αποτέλεσμα, πολλές φορές, την υλοποιούμενη μαχητική παρουσία των προγόνων, των θεών, των ημιθέων και των ηρώων. Γνωστά σχετικά παραδείγματα έχουμε στην Τροία, τον Μαραθώνα, τη Σαλαμίνα, την Ισσό και τις Θερμοπύλες, την ιερή πύλη των Αμφικτιονιών.
Κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου η συμμετοχή των ολυμπίων θεών υπήρξε τόσο έντονη που ο Όμηρος θρυλεί τον τραυματισμό του Άρη από την Αφροδίτη.

Στη μάχη του Μαραθώνα, το -490, 10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς αντιμετώπισαν νικηφόρα 200.000 Πέρσες, άριστα εξοπλισμένους.
Σύγχρονοι Ευρωπαίοι στρατιωτικοί εκφράζουν αμφιβολίες για τα πραγματικά γεγονότα και τους αριθμούς γιατί, στη λογική της στρατιωτικής επιστήμης, ουδέποτε τόσοι λίγοι αντιμετώπισαν τόσους πολλούς σε ανοιχτό πεδίο μάχης.
Η σπουδή που έδειξαν οι Αθηναίοι, σπεύδοντας στον Μαραθώνα, χωρίς να περιμένουν τη συμμετοχή των Σπαρτιατών, οφείλετο στη βοήθεια που ανέμεναν από την ιερότητα του χώρου. Τα ιερά του Μαραθώνα, εάν συνδεθούν μεταξύ τους, σχηματίζουν το ζώδιο του Σκορπιού, του οποίου κυβερνήτης είναι ο Άρης. Γεγονός ενδεικτικό της προστασίας που απολάμβανε ο τόπος. Απέναντι από το ζώδιο του Σκορπιού είναι αυτό του Ταύρου.
Στις τοπικές αθηναϊκές παραδόσεις αναφέρεται ένας ταύρος που είχε φέρει ο Ηρακλής από την Κρήτη και προκαλούσε μεγάλες καταστροφές στον Μαραθώνα, Γι' αυτό και τον σκότωσε ο Θησέας. Ο ταύρος ήταν ένα από τα εμβλήματα της περσικής αυτοκρατορίας και είναι φανερός ο συμβολισμός. Οι Αθηναίοι θεώρησαν βέβαιη τη βοήθεια του Άρη και του Θησέα, εφόσον η μάχη θα γινόταν την κατάλληλη σεληνιακή ημέρα. Αυτός ήταν ο λόγος που περίμεναν ορισμένες ημέρες, στρατοπεδευμένοι, χρονοτριβώντας, χωρίς να μαρτυρούν τις διαθέσεις τους. Η μάχη που ακολούθησε ήταν σκληρή και η ήττα των Περσών παροιμιώδης.
Ωστόσο, ελάχιστοι θυμούνται τις αναφορές των Ελλήνων ιστορικών για τους θεούς που πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων.
Ο Ηρόδοτος διηγείται την περίπτωση του Αθηναίου οπλίτη Επιζήλου του Κουφαγόρου, ο οποίος, χωρίς καν να πληγωθεί, έχασε την όραση του εξαιτίας μιας ξαφνικής λάμψης που συνόδευσε την εμφάνιση ενός γίγαντα οπλίτη (Θεός Άρης) με γένια που σκέπαζαν την ασπίδα του, ο οποίος άρχισε να μάχεται τους Πέρσες στρατιώτες.

Ο Παυσανίας αναφέρει την ξαφνική εμφάνιση ενός γίγαντα χωρικού, ο οποίος σκότωνε τους βαρβάρους με το «άροτρο» του. Με το πέρας δε της μάχης εξαφανίσθηκε. Οι Αθηναίοι, θέλοντας να μάθουν για τον άγνωστο σύμμαχο, ρώτησαν τον Απόλλωνα στους Δελφούς, ο οποίος τους συμβούλευσε να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο.
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι «πολλοί από εκείνους που πολέμησαν στον Μαραθώνα εναντίον των Μήδων πίστευαν ότι είδαν το φάντασμα του πάνοπλου Θησέα μπροστά τους, να ορμά εναντίον των βαρβάρων».
Μια ανάλογη ιστορία διασώζει ο Αιλιανός, τον δεύτερο αιώνα, για ένα υπερβολικά μεγαλόσωμο και άγριο σκυλί, που μαχόταν με τα δόντια δίπλα στους Αθηναίους. Αυτοί, για να το τιμήσουν το απεικόνισαν στην Ποικίλη Στοά. Στην ίδια τοιχογραφία εικονιζόταν και ο Ηρακλής, για τον οποίο έλεγαν ότι είχε λάβει μέρος στη μάχη του Μαραθώνα και γι' αυτό οι Μαραθώνιοι πρώτοι τον λάτρεψαν σαν θεό.
Ο χώρος που διεξήχθη η ναυμαχία της Σαλαμίνας είχε επιλεγεί από το Ελληνικό Ιερατείο χάρη στον περίφημο χρησμό των Δελφών για τα ξύλινα τείχη, όπως τον ερμήνευσε ο Θεμιστοκλής ο οποίος, προκειμένου να παρασύρει τον Ξέρξη στη Σαλαμίνα, υποκρίθηκε ότι πρόδιδε την πατρίδα του.

Γιατί όμως επέλεξε τη Σαλαμίνα; Διότι ο παράλληλος που διέρχεται από την Αθήνα και για τον οποίο κάνει λόγο ο Ερατοσθένης, και ο πρώτος μεσημβρινός που διέρχεται από την Ελευσίνα, τέμνονται στην είσοδο του κόλπου της Σαλαμίνας, που βρίσκεται απέναντι από την Ελευσίνα και χαίρει της προστασίας του ιερού.
Επομένως, η επιλογή του χώρου του κόλπου της Σαλαμίνας από τον Θεμιστοκλή φαίνεται πως έγινε βάσει γνώσεως του ότι ο χώρος αυτός ήταν τόπος δυνάμεως για τους Έλληνες και ότι θα τους προσεφέρετο βοήθεια αστρικών οντοτήτων, δηλαδή των θεών.
Αυτό τεκμαίρεται, αφενός μεν από την έκβαση της ναυμαχίας, αφετέρου δε από τις μαρτυρίες του Ηροδότου, σύμφωνα με τις οποίες, την παραμονή της ναυμαχίας σηκώθηκε ένα σύννεφο σκόνης από την Ελευσίνα, όμοιο σε έκταση με αυτό που θα σήκωναν 30.000 άνδρες επελαύνοντες, ενώ. παράλληλα, μέσα από το σύννεφο ακουγόταν η φωνή του μυστικού Ιάκχου των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Το σύννεφο της σκόνης και η φωνή σηκώθηκαν ψηλά στον ουρανό και απομακρύνθηκαν προς την Σαλαμίνα, όπου ήταν το στρατόπεδο των Ελλήνων. Τότε, ο Αθηναίος εξόριστος Δίκαιος και ο Σπαρτιάτης Δημάρατος, που είχαν ακολουθήσει τα περσικά στρατεύματα και παρατηρούσαν το γεγονός, κατάλαβαν ότι με τη βοήθεια του ιερατείου της Ελευσίνας και των θεών οι Έλληνες θα νικούσαν στην επικείμενη ναυμαχία.
Πολύ αργότερα, ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την εκστρατεία του στην Ασία φαίνεται πως κινήθηκε βάσει της γνώσης των γεωδαιτικών παραμέτρων που υπεδείκνυαν τα Απολλώνια μαντεία. Αυτό προκύπτει από τις συντεταγμένες των πόλεων που ίδρυσε, αλλά και διότι, πέρα από κάθε στρατιωτική τακτική και στρατηγική, εγκαταστάθηκε με το στρατό του στην Ισσό, στο πιο ακατάλληλο σημείο για μάχη, περιμένοντας την επίθεση του Δαρείου.
Στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του '40, σημειώθηκαν και πάλι εμφανίσεις υπερμάχων σε ορισμένα σημεία του μετώπου, όπου οι ηλεκτρομαγνητικές συνθήκες του χώρου το ευνοούσαν.
Ανακεφαλαιώνοντας, συμπεραίνουμε ότι οι Έλληνες από την απώτατη αρχαιότητα, γνωρίζοντας την ύπαρξη των γεωπαθολογικών σημείων της γης ή δικτύων Hartmann, όπως ονομάζονται σήμερα, τα ουδετεροποιούσαν επιτυχώς με την κατάλληλη δόμηση, διευθέτηση και διασπορά των κύριων οικοδομημάτων τους. Απόρροια αυτού ήταν η αύξηση της ισχύος του μαγνητικού πεδίου της γης, με ανάλογα αποτελέσματα σε όλους τους έμβιους οργανισμούς.
Εκτός των άλλων, οι Έλληνες υπήρξαν γνώστες των τελλουρικών ρευμάτων ή γραμμών L, όπως και αυτό φαίνεται από τη διάταξη που έχουν στο χώρο τα σημαντικά ιερά και οι πόλεις. Τουλάχιστον ανά τρία, βρίσκονται σε ευθεία, ακολουθώντας κάποια γραμμή L, όπως για παράδειγμα οι:
Αθήνα - Ελευσίνα - Δελφοί,
Θήβα - Τανάγρα - Αμφιάρειο,
Χαλκίδα - Θήβα - Ολυμπία,
Χαλκίδα - Αμφιάρειο - Δήλος,
Χαλκίδα - Κρομμυών - Σπάρτη,
Χαλκίδα - Σούνιο - Κνωσός κ.λπ.
Σχετικά με τη Χαλκίδα, πρέπει να τονισθεί ότι υπήρξε πανάρχαιο σημείο αναφοράς του ελληνικού γεωδαιτικού τριγωνισμού, λόγω του ιδιάζοντος μαγνητικού της πεδίου, όπως αυτό παρατηρείται στον πορθμό του Ευρίπου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ναοί των Αρχαίων Ελλήνων χτίζονταν σε περιοχές με πολλά υπόγεια ρεύματα και ότι σε όλα σχεδόν τα μεγάλα ιερά όπως των Δελφών, που δεν είναι άμεση η πρόσβαση σε υπόγειο ρεύμα, υπάρχουν υπόγειες δεξαμενές και αγωγοί που μεταφέρουν το νερό σ' αυτές. Οι αρχαιολόγοι αδυνατούν να προσδιορίσουν επακριβώς τη χρήση των υπογείων ρευμάτων και των δεξαμενών στα Αρχαία Ιερά. Οι θέσεις Ιερών και πόλεων οπωσδήποτε δεν είναι τυχαίες. Αυτό φαίνεται από τις μαρτυρίες των Αρχαίων συγγραφέων.
Ο Ηρόδοτος πρώτος αναφέρει ότι «η απόσταση της αιγυπτιακής Ηλιούπολης από τη θάλασσα είναι σχεδόν ίση με την απόσταση της από την Αθήνα, μετρώντας από το βωμό των δώδεκα θεών ως την Πίσα, στο ναό του Ολυμπίου Διός».
Ο Αριστοτέλης, στα Πολιτικά είναι αποκαλυπτικότατος λέγοντας πως «τα ιδρύματα δε τα καθιερωμένα δια την λατρείαν των θεών, ου μόνον εις τον κατάλληλον τόπον δέον να είναι ιδρυμένα αλλά και εις τον αυτόν, εκτός εάν ο νόμος ορίζει άλλως ή μαντείον τι πυθόχρηστον». Είναι σαφείς λοιπόν και αποκαλυπτικές οι απόψεις για τον αρχικό σχεδιασμό ο οποίος δεν γινόταν στην τύχη, εκτός από τους μικρούς Δήμους ήσσονος σημασίας.
Όπως λέει ο Παυσανίας «οι δε μικροί Δήμοι της Αττικής που καθένας εξ αυτών κτίσθηκε στην τύχη», υπονοώντας εμμέσως, πλην σαφώς, ότι οι μεγάλοι Δήμοι είχαν κτισθεί κατόπιν μελέτης. Στη συνέχεια «Δήμος εστί Μαραθών ίσον της πόλεως των Αθηναίων απέχων και Καρύστου της εν Ευβοία».
Την ύπαρξη γεωδαισίας παραδέχεται και ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς, χωρίς να εξηγεί τη χρήση της: «Η γεωδαισία ποιείται τας διαιρέσεις ου μόνον εις ισότητας, αλλά και κατά λόγους και αναλογίας». 

Πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι θέσεις των σημαντικών κτισμάτων των Ελλήνων αφορούσαν ένα πολυπλοκώτερο σχέδιο πέρα από τις απλές ευθείες. Για την καλύτερη σήμανση των ενεργειακών ρευμάτων (γραμμών L) από τη μια πόλη στην άλλη, υπήρχαν κατά διαστήματα ποικίλοι βωμοί, οι οποίοι επιτελούσαν διπλό έργο: σηματοδοτούσαν την ενεργειακή γραμμή και, σε συνδυασμό μεταξύ τους, ουδετεροποιούσαν τον ευρύτερο χώρο, όπως γινόταν στα προϊστορικά χρόνια με τα μενχίρ που τοποθετούσαν μεταξύ των ντολμέν.
Σήμερα, έχουν απομείνει ελάχιστα μενχίρ [μόνο σε τέσσερα σημεία του Ελληνικού χώρου υπάρχουν ακόμα μακρόλιθοι (μενχίρ), όλα ύψους από 1,5 έως 2,5 μέτρων. Στην Άνω Μερά της Μυκόνου, ένα άλλο έξω από την Έδεσσα που φέρει την επιγραφή ΜΑ (η πελασγική λέξη για τη μητέρα-θεά), ένα άλλο στη Μελιταία Θεσσαλίας με ανάγλυφες παραστάσεις και τέλος ένα ζεύγος μακρολίθων στο χωριό Πελεκάνος Μακεδονίας] και ελάχιστοι βωμοί που γλίτωσαν από το σάρωμα των οπαδών της νέας θρησκείας.
Απόδειξη του ότι το σύστημα της δόμησης των βωμών και ιερών ήταν λειτουργικό και αποδοτικό παρέχει ο τρόπος με τον οποίον ο Επιμενίδης ο Κρης (του οποίου συγγραφικό έργο ήταν το Χρησμοί και Καθαρμοί), πέτυχε την κάθαρση των Αθηνών από την πανούκλα, την οποία είχε επιφέρει το "κυλώνειον άγος", ιδρύοντας διάφορους βωμούς σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης των Αθηνών. Και αυτό, γιατί κάθε χώρος έχει μια βασική δομή, έναν κραδασμό τον οποίο, εάν εντοπίσουμε, μπορούμε να έλθουμε σε πλήρη συντονισμό μαζί του και στη συνέχεια να επικοινωνήσουμε, στο υλικό πλέον επίπεδο των πέντε αισθήσεων, με την πνευματική οντότητα - θεό, ημίθεο, ήρωα - που διέπει και κυριαρχεί στον συγκεκριμένο χώρο.
Η προσχεδιασμένη τοποθέτηση ιερών σε χώρους σχετικών δονήσεων αυξάνει ή μειώνει τις δονήσεις αυτές, ανάλογα με την αρχιτεκτονική του κτίσματος και τα οικοδομικά υλικά του. Το σωστό, δηλαδή, σχήμα του κτιρίου (πυραμιδοειδές, κυκλικό ή θολωτό) και η ορθή επιλογή των οικοδομικών του υλικών, το κάνουν να λειτουργεί ως ένας, εν δυνάμει, "συσσωρευτής" ενεργειακών κραδασμών, θετικών, θεραπευτικών, αποτροπαϊκών ή αρνητικών ανάλογα με τον σκοπό ανεγέρσεως του κτιρίου.
Επιπροσθέτως, δρουν και οι δονήσεις που προσλαμβάνει το οικοδόμημα από τελετουργίες.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΓΡΑΜΜΕΣ ΛΕΙ & ΓΑΙΩΔΑΙΤΙΚΟΣ ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ ~ LEY LINES

Από το πρώτο τέταρτο του προηγούμενου αιώνα, άρχισαν να μελετώνται τα ζωτικής ενέργειας αόρατα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια, τα οποία περνούν πάνω στη γη στα σημεία που οικοδομήθηκαν σημαντικά κτίσματα όπως ο Παρθενών, η Μεγάλη Πυραμίδα, το Στόουνχεντζ και άλλα "μαγικά" μνημεία.
Σήμερα έχει εντοπισθεί ένα πλήρες δίκτυο από ευθείες που συνδέουν τις μεγαλιθικές κατασκευές της Ευρώπης. Τα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια καθιερώθηκε να ονομάζονται γραμμές Λέι (Ley Lines).
Κατ' άλλους ονομάζονται απλώς γραμμές "L", από τα αρχικά life lines (γραμμές ζωής), διότι τα σημεία διασταυρώσεως τους εθεωρούντο ανέκαθεν τόποι με θεραπευτική και αναζωογονητική δύναμη. KRASOPATIR 


 







Τελικά, με την εξάπλωση των ερευνών, πιστοποιήθηκε ότι σε όλη την Ευρώπη, από τα προϊστορικά χρόνια, έχουν σημαδευτεί τέτοιες ευθείες με τύμβους, θολωτούς τάφους, προϊστορικούς οικισμούς ακόμα και με απλούς σωρούς από πέτρες. Τα παλαιότερα από αυτά τα κτίσματα είναι παλαιολιθικά και σχηματίζουν ευθείες κατά μήκος δεκάδων χιλιομέτρων, οι οποίες συνήθως ξεκινούν από πηγές που ανέκαθεν θεωρούνταν ιερές. Πολλές φορές, οι γραμμές L, διέρχονται και από απομονωμένους χριστιανικούς ναούς που οικοδομήθηκαν επάνω σε ερείπια της δρυϊδικής λατρείας. Η επιστήμη, κατά τη συνήθεια της, παρά τις απτές αποδείξεις αρνείται να δεχτεί τη βαθύτερη έννοια των γραμμών L. Οι στατιστικολόγοι απορρίπτουν την ύπαρξη τους, θεωρώντας ότι σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως η Βρετανία ή η Γαλλία, οι ευθείες γραμμές που βρίσκονται στους λεπτομερείς χάρτες είναι φυσικό να περνούν από αρχαιολογικούς χώρους, ιερές πηγές, τύμβους και άλλα φυσικά ή τεχνητά κομβικά σημεία.
Οι μαθηματικοί επινόησαν μαθηματικούς τύπους που τους έλεγξαν με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σε μία προσπάθεια να αποδείξουν ότι οι συμπτώσεις των ιδιαζόντων χώρων, κατά μήκος των γραμμών L, είναι τυχαίες. Δυστυχώς γι' αυτούς, η απόλυτη λογική των μαθηματικών έδειξε το αντίθετο. Η μαθηματική ανάλυση απέδειξε ότι ο παράγοντας τύχη ήταν 1:200 για κάθε γραμμή Γ που συναντούσε έξι σημεία σημαντικά και αποδεκτά ως ιερά, σε συνολική ευθεία απόσταση όχι μεγαλύτερη των πενήντα χιλιομέτρων. Σε μία γραμμή L, με επτά σημεία, ο παράγοντας τύχη ήταν 1:1000. Οι περισσότερες γραμμές L, περνούν από έξι και περισσότερα σημαντικά σημεία, σε μήκος που περιορίζεται στα 12-15 χιλιόμετρα.
Το ζήτημα της ύπαρξης των γραμμών L, ούτε από τους αρχαιολόγους δεν βρίσκει θετική αντιμετώπιση. Αντιδρούν στην πιθανή σχέση γραμμών L και αρχαιολογικών χώρων, περίπου όπως αντιδρούσαν οι άνθρωποι που πίστευαν ότι η γη είναι επίπεδη, όταν ο πρώτος θαρραλέος άνδρας πρότεινε ότι η γη είναι σφαιρική.
Οι γραμμές L είναι φορείς κοσμικής ενέργειας και εκτιμάται ότι έχουν μυστική δύναμη. Εκδηλώνονται με φυσικό τρόπο, επιδρώντας στον ανθρώπινο οργανισμό που έρχεται σε επαφή με τις πέτρες που έχουν στηθεί στα συγκεκριμένα σημεία, δημιουργώντας μια ήπια ηλεκτρική εκκένωση.
Φαίνεται πως στην αρχαιότητα, που γνώριζαν πολύ καλά την ύπαρξη των γραμμών L, είχαν βρει τον τρόπο να εκμεταλλεύονται την υπάρχουσα γήινη ενέργεια, μετατρέποντας την σε ένα είδος ηλεκτρικών εκκενώσεων, για την επίτευξη κάποιου, άγνωστου σε μας, σκοπού, ο οποίος πιθανώς να έχει σχέση με την ίδια τη γη ως οργανισμό ή με το διαστημικό χώρο.

Στην Ελλάδα, ο πιο γνωστός τέτοιος δρόμος είναι ο "βασιλικός δρόμος" της Κνωσού, που συνδέει το παλάτι του Μίνωα με ένα μικρότερο ανακτορικό κτίσμα στην ευρύτερη περιοχή. Εικάζεται ότι είναι ο αρχαιότερος δρόμος στην Ευρώπη.
Ο θρύλος λέει ότι ο ίδιος ο Μίνωας υπέδειξε την πορεία και την κατασκευή αυτού του δρόμου. Τις νύχτες με πανσέληνο, οι πλάκες του βασιλικού δρόμου ακτινοβολούν και το γεγονός αυτό αποτελεί την επιφανειακή σηματοδότηση μιας ιερής γραμμής δύναμης, δηλαδή ενός ισχυρού καναλιού ενέργειας γραμμής L.
Στην Ελλάδα και γενικά σε όλη την Ευρώπη, ανάλογα με την εποχή και τον πολιτισμό, επάνω στα κομβικά σημεία των γραμμών L κτίζονταν βωμοί, ιερά, ναοί, πόλεις ολόκληρες ή απλά στήνονταν μεγάλοι ογκόλιθοι ως ορόσημα, από τη μία ενεργειακή αρτηρία στην άλλη.
Η δύναμη και η κατεύθυνση των τελλουρικών ρευμάτων του μαγνητικού πεδίου της γης, των γραμμών L δηλαδή, επηρεάζονται και από διάφορους άλλους παράγοντες, τη συνισταμένη των οποίων προφανώς ήξεραν να υπολογίσουν οι Αρχαίοι.
Έτσι γνώριζαν τη σχετική απόσταση και θέση των ουρανίων σωμάτων του ηλιακού μας συστήματος ως προς τη γη. Ιδιαίτερα μάλιστα, του Ηλίου και της Σελήνης (Απόλλων και Άρτεμις). Ο Ήλιος επιβάλλει έναν ημερήσιο ρυθμό που αυξομειώνεται υπό την επιρροή του σεληνιακού κύκλου. Η Σελήνη επηρεάζει ακόμα και το αόρατο μαγνητικό ρεύμα της γης που συνδυάζεται με το φαινόμενο των παλιρροιών. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Αρχαίοι ασχολούνταν τόσο με τις φάσεις της Σελήνης, που φαινομενικά δεν έχουν καμία επιρροή επάνω στη γη, εκτός από τη μαγνητική. Όμως, ήταν πολύ γνωστό κάποτε ότι ορισμένες εποχές του έτους, και κυρίως γύρω από τις ημέρες των ηλιοστασίων και των ισημεριών, οι γραμμές L, ζωογονούνται από ένα ρεύμα αόρατης ενέργειας, το οποίο αυξομειώνεται ανάλογα με τη σεληνιακή ακτινοβολία, προσφέροντας στο έδαφος ιδιαίτερη γονιμότητα.
Σίγουρα οι αρχαίες εποχιακές τελετές και οι πάνδημες γιορτές με τις "περιφορές" ομοιωμάτων ενός πλοίου (Αίγυπτος, Παναθήναια), ή ενός ξόανου, συνήθως πεσμένου από τον ουρανό, προκαλούσαν με τις παλμικές δονήσεις της μουσικής και των ύμνων προς τους θεούς, την αύξηση του υπεδάφιου μαγνητισμού και επέκεινα τη ζωτικότητα των ανθρώπων και την ανάπτυξη των φυτών, χάρη στα οποία ζούσαν και προόδευαν οι Αρχαίες πραπογενείς κοινωνίες.
Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Τα κρυμμένα αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους.

Ένας αρχαιοελληνικός θησαυρός κρυμμένος στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άθω.

Ακόμη και στα σκοτεινά χρονιά του Μεσαίωνα, σε μία εποχή που κυριαρχούσε η αγραμματοσύνη, αγιορείτες μοναχοί έδιναν έμφαση στον γραπτό λόγο, θεωρώντας ότι συμβάλλει στην πνευματική αναβάθμιση των ανθρώπων. Γι’ αυτό και έγραφαν, αντέγραφαν και διαφύλατταν χιλιάδες χειρόγραφα, όχι μόνο θεολογικού ή λειτουργικού χαρακτήρα αλλά και «κοσμικών γνώσεων», οι όποιες κληροδοτήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες σοφούς. Τα χειρόγραφα αυτά, πέρα από το περιεχόμενο τους, ήταν και διακοσμημένα με καλλιγραφίες, πράγμα που τα καθιστούσε αληθινά μνημεία τέχνης. Παρά τις καταστροφές και τις αφαιμάξεις που υπέστησαν, οι βιβλιοθήκες των μοναστηριών του Άθω κρύβουν έναν πραγματικό θησαυρό αρχαιοελληνικών γνώσεων. Σήμερα, στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους φυλάσσονται περίπου 20.000 πολύτιμα χειρόγραφα, που περιμένουν υπομονετικά τους ειδικούς για να τα μελετήσουν...

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΙ-ΜΟΝΑΧΟΙ ΤΟΥ ΑΘΩ

Η χερσόνησος του Άθω, ιερό κέντρο από την αρχαιότητα, άρχισε να αναδύεται ως μοναστικό κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας προς τα τέλη του 10ου μ.Χ. αιώνα, όταν κατέφθασε εκεί κρυφά ο μοναχός Αθανάσιος, ο όποιος ίδρυσε στο νοτιοανατολικό άκρο της χερσονήσου τη μονή Μεγίστης Λαύρας (963 μ.Χ.). Ό Αθανάσιος, ο ιδρυτής του αγιορείτικου κοινοβιακού μοναχισμού, ήταν προσωπικός φίλος του Ιωάννη Τσιμισκή καθώς και διακεκριμένος καλλιγράφος και ταχυγράφος. Επέλεξε τη χερσόνησο του Άθω ως τόπο μοναστικής ζωής εξ αιτίας της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς της, της φυσικήςπροστασίας της άπό τις εχθρικές επιδρομές, του γεγονότος ότι ήταν ουσιαστικά ακατοίκητη από ανθρώπους καθώς και εξ αιτίας της γεωγραφικής της εγγύτητας με τη συμβασιλεύουσα πόλη της αυτοκρατορίας, τη Θεσσαλονίκη.

Αριστερά: Κάποιες βιβλιοθήκες των μοναστηριών τον Άθω κρύβουν πολλές εκπλήξεις. Περιστρεφόμενες πόρτες οδηγούν σε μυστικές κρύπτες, όπου φυλάσσονται πολύτιμοι θησαυροί. Εδώ βλέπουμε τη βιβλιοθήκη παλαιτύπων (παλιά βιβλία, τυπωμένα από τον 15ο μέχρι τον 19ο αι.) της Ι.Μ. Βατοπεδίου.

Δεξιά: Ο Ιερομόναχος Νικόδημος, βιβλιοθηκάριος της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας τον Άγιου Όρους, ανοίγει με τρία μεγάλα κλειδιά τη βαρεία ατσάλινη πόρτα τον τμήματος χειρογράφων, στο όποιο φυλάσσονται περισσότερα από 3.000 χειρόγραφα.

Ο Αθανάσιος ο Αθωνίτης ήταν ένας άνθρωπος ασκητικός, που όμως αγαπούσε υπερβολικά τα βιβλία. Όταν από την Κωνσταντινούπολη κατέφθασε στον Άθω, έφερε μαζί του και τα βιβλία του. Αυτή η αγάπη του για τα βιβλία τον οδήγησε να ιδρύσει στην νεοσύστατη ακόμη Μεγίστη Λαύρα ένα εργαστήριο αντιγραφής χειρογράφων (Scriptorium) και μια οργανωμένη βιβλιοθήκη. Όρισε μάλιστα υπεύθυνο για το εργαστήριο τον πρωτοκαλλιγράφο Ιωάννη και βιβλιοφύλακα τον μοναχό Μιχαήλ.

Το παράδειγμα του μιμήθηκαν και οι κτήτορες των άλλων μοναστηριών (Βατοπαιδίου, 985 και Ιβήρων, 980 μ.Χ.), που φρόντισαν προσωπικά για την παραγωγή, την αντιγραφή και τη διαφύλαξη βιβλίων με περιεχόμενο όχι μόνον θεολογικό και λειτουργικό αλλά και «κοσμικών γνώσεων», δηλαδή φιλοσοφικό, ιατρικό, νομικό, μουσικό κι εκπαιδευτικό.

Πολλοί μοναχοί έμειναν γνωστοί και ως γραφείς χειρογράφων κωδίκων με πλούσια δράση και παραγωγή (Αθανάσιος ο Αθωνίτης, Ιωάννης Λαυριώτης, Ευθύμιος ο Ίβηρ, Διονύσιος Στουδίτης, Νείλος ο Μυροβλήτης, Ιωάννης ο Κουκουζέλης κ.ά.). Συνολικά μνημονεύονται πάνω από 40 επώνυμοι Βυζαντινοί καλλιγράφοι μοναχοί, που αντέγραψαν χειρόγραφα στις αγιορείτικες μονές.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΚΑΙ SCRIPTORIUM

Το σίγουρο είναι πως οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν περιφρονούσαν τα βιβλία. Μόλις ιδρυόταν ένα μοναστήρι, μία από τις πρώτες ενέργειες των κτητόρων του ήταν η δημιουργία μιας βιβλιοθήκης, που αποσκοπούσε στην κάλυψη των πνευματικών αναγκών των μοναχών και πρωτίστως στην κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της μοναστικής αδελφότητας. Ο ηγούμενος όριζε πάντα έναν βιβλιοθηκάριο, υπεύθυνο για τη διαφύλαξη και συντήρηση των χειρογράφων. μια βιβλιοθήκη άρχιζε πάντα την πορεία της μ’ έναν πυρήνα βιβλίων, που αφιέρωνε σε αυτήν ο ιδρυτής της. Ως χώρος για τη διαφύλαξη των πολύτιμων χειρογράφων επιλεγόταν κατά παράδοση το υπερώο, πάνω από τον εξωνάρθηκα του καθολικού (π.χ. στη Μονή Εσφιγμένου). Σε άλλες ωστόσο περιπτώσεις, όταν ο χώρος του υπερώου δεν επαρκούσε, χρησιμοποιούνταν και ορισμένα απομονωμένα και πυρασφαλή κτίσματα, όπως στην περίπτωση της Μεγίστης Λαύρας.

Προτού ωστόσο τα χειρόγραφα τοποθετηθούν στη βιβλιοθήκη, σημειώνονταν συνήθως πάνω τους η χαρακτηριστική κτητορική επιγραφή, που καταριόταν τον επίδοξο καταστροφέα τους: «Αὐτὴ ἡ βίβλος ὑπάρχει τῆς θείας καὶ ἱερᾶς μονῆς... καὶ ὅποιος τὴν ἀφαιρέσῃ νὰ ἔχει τὰς ἀρὰς τῶν τριακοσίων δέκα ὀκτώ...». Για προστατευτικούς πάλι λόγους γράφτηκαν ανά τους αιώνες πάνω στα ίδια βιβλία, απαγορευτικές φράσεις όπως: «Μηδεὶς τεμνέτω τὰ φύλλα..» ή «Μηδεὶς ἀποξενώσῃ τὴν Βίβλον ταύτην...».

Μια βιβλιοθήκη φιλοδοξούσε πάντα να περιλάβει όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις, όχι μόνον θεολογικού αλλά και κοσμικού περιεχομένου. Βασικές πηγές εμπλουτισμού μιας μοναστηριακής βιβλιοθήκης υπήρξαν η παραγωγή χειρογράφων στο ίδιο το μοναστήρι, ή αγορά και ή παραγγελία βιβλίων για την κάλυψη μιας συγκεκριμένης ανάγκης ή έλλειψης και βεβαίως οι μεγάλες και εντυπωσιακές δωρεές αυτοκρατόρων, ηγεμόνων, πατριαρχών, αρχιερέων, μοναχών αλλά και ιδιωτών, που χάριζαν τις προσωπικές τους συλλογές (τον 16ο αιώνα ο καθηγητής της πατριαρχικής σχολής Θεοφάνης Ε. Νοταράς χάρισε όλα του τα βιβλία στην Ι.Μ. Ιβήρων). Κατά κανόνα κάθε μοναστήρι κληρονομούσε και την προσωπική βιβλιοθήκη των μοναχών του. Ωστόσο αρκετά χειρόγραφα προέρχονταν από παραγγελίες. Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο σημείωμα για ένα χειρόγραφο, που παραγγέλθηκε με έξοδα μιας μονής: «Τὸ παρὸν Ὡρολόγιον ἐγράφη παρὰ τοῦ οἰκτροῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ Κυρίλλου τοῦ Ναυπακτίου διὰ συνδρομῆς καὶ ἐξόδου τῆς σεβασμίας μονῆς...».

Αριστερά: Άποψη του εσωτερικού της βιβλιοθήκης χειρογράφων της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας. Ο βιβλιοθηκάριος, ο ιερομόναχος Νικόδημος, στέκει πάνω από μια βιτρίνα, όπου εκτίθενται τα καλύτερα «κομμάτια» της συλλογής χειρογράφων.

Δεξιά: Ο βιβλιοθηκάριος της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας ξεφυλλιζει ένα σπάνιο μεσαιωνικό χειρόγραφο, που είναι ακουμπισμένο πάνω σε γυάλινη βιτρίνα, όπου εκτίθενται ορισμένα πολύτιμα χειρόγραφα. Στην γωνία της βιτρίνας διακρίνεται ανοιγμένη η «Βοτανική» του Διοσκουρίδου, που είναι γεμάτη μικρογραφίες.

Στις περισσότερες μονές του Αγίου Όρους υπήρχαν λοιπόν συγκροτημένες συλλογές χειρογράφων και λειτουργούσαν βιβλιογραφικά εργαστήρια, όπου οι μοναχοί-γραφείς αντέγραφαν τα πρωτότυπα όχι αυθαίρετα αλλά βάσει αυστηρών κανόνων, που τους ακολουθούσαν πιστά. Τα ελληνικά χειρόγραφα γράφονταν μέχρι τον 9ο αιώνα σε μεγαλογράμματη γραφή, δηλαδή με κεφαλαία. Από τον 9ο αιώνα όμως και μετά επικρατεί σταδιακά η μικρογράμματη γραφή και όλα τα χειρόγραφα των προηγουμένων εποχών «μεταχαρακτηρίζονται» κατά τη διάρκεια της αντιγραφής τους.

Από την ίδρυση των πρώτων Scriptorium στις μονές υπήρχε μία σχετικά αξιόλογη παραγωγή χειρογράφων, ενώ η ακμή της βιβλιογραφικής δραστηριότητας εντοπίζεται τον 14ο και τον 15ο αιώνα. Η παραγωγή χειρογράφων συνεχίστηκε και μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας (άλλωστε το πρώτο τυπογραφείο στον ελλαδικό χώρο λειτούργησε το 1759 στη Μεγίστη Λαύρα), φθάνοντας στο σημείο να μιλάμε τον 17ο αιώνα για πραγματική άνθηση, με την εμφάνιση μιας ιδιότυπης μορφής γραφής, της «Ξηροποταμίνης γραφής», που είναι γνωστή και ώς «αγιορείτικη».

Η ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ

Τα χειρόγραφα που βρίσκονται σήμερα στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους υπολογίζονται επίσημα στις 15.000 ή, σύμφωνα με άλλους υπολογισμούς, ξεπερνούν τις 20.000. Αυτά μπορούν να ταξινομηθούν με κριτήρια μορφολογικά, γλωσσολογικά άλλα κυρίως με βάση το περιεχόμενο τους. Με βάση τη μορφή τους τα χειρόγραφα διακρίνονται σε ειλητάρια ή κοντάκια (ονομάζονται έτσι επειδή τυλίγονται γύρω από κοντό ξύλο) και σε κώδικες (βιβλία) διαφόρων σχημάτων. Πρέπει να σημειωθεί πως από τον 2ο και 3ο μ.Χ. αιώνα τα βιβλία με δεμένες σελίδες (κώδιξ, λατινικά codex) άρχισαν να αντικαθιστούν τον παραδοσιακό κύλινδρο από πάπυρο. Ήταν μία ανθεκτική και εύκολη στη χρήση γραφική ύλη, τόσο για το κείμενο όσο και για την εικονογράφηση τους. Σύντομα οι κώδικες έγιναν η κυρίαρχη μορφή των χειρογράφων. Οι περισσότεροι κώδικες έχουν καλλιτεχνικές βιβλιοδεσίες και διακοσμημένα καλύμματα με βαρύτιμα επιθήματα, σκαλιστά μέταλλα και ημιπολύτιμους λίθους. Όσον άφορα στο βιβλιακό υλικό με το όποιο είναι κατασκευασμένα, διακρίνονται σε περγαμηνά (από δέρμα ζώου), χαρτώα και βομβύκινα (από βαμβάκι).

Από γλωσσική άποψη χωρίζονται σε ελληνικά (90% επί του συνόλου) και ξενόγλωσσα. Τα ξενόγλωσσα, που αποτελούν περίπου το ένα δέκατο, περιλαμβάνουν σλαβικά, λατινικά, ρουμάνικα και γεωργιανά χειρόγραφα και χρησιμοποιούνται από τους ξενόγλωσσους ορθόδοξους μοναχούς που παροικούν στο Άγιον Όρος κατά την τελευταία χιλιετία. Τα περισσότερα από αυτά δεν είναι παρά μεταφράσεις από τα ελληνικά θεολογικών και λειτουργικών κειμένων.

Τέλος, όσον αφορά στην αρχαιότητα τους, το αρχαιότερο χειρόγραφο του Αγίου Όρους είναι ένα περγαμηνό σπάραγμα λατινικής γραφής του 4ου μ.Χ. αιώνα και οκτώ φύλλα του Ευθαλιανού Κώδικα (6ος μ.Χ. αιώνας).

ΤΑ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ

Σχετικά με το περιεχόμενο τους τα αγιορείτικα χειρόγραφα διακρίνονται σε αυτά που διασώζουν κείμενα αρχαίων κλασσικών συγγραφέων ή γενικότερα κοσμικών γνώσεων, π.χ. αστρολογίας, βοτανικής, γεωγραφίας, ιατρικά, νομικά και σε εκείνα που διαλαμβάνουν κείμενα χριστιανικού και λειτουργικού περιεχομένου.

Το πολυτιμότερο απόκτημα της βιβλιοθήκης χειρογράφων της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας είναι η περίφημη «Βοτανική» του Διοσκουρίδου Φωκά στη βιβλιοθήκη της Μονής, που μόλις είχε κτισθεί. Το βιβλίο αυτό αποτελεί όνειρο κάθε φαρμακοποιού, βοτανολόγου και δηλητηριογνώστη. Το χειρόγραφο είναι εικονογραφημένο με ανεξίτηλες μικρογραφίες, που μοιάζουν σαν να έγιναν πριν από μερικές εβδομάδες.

Δυστυχώς δεν διαθέτουμε έγκυρα στοιχεία για τον ακριβή αριθμό των αρχαιοελληνικών χειρογράφων που βρίσκονται σήμερα στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άθω. Υπολογίζεται ότι πρέπει να σώζωνται γύρω στα 600 έργα κλασικών συγγραφέων. Ο αριθμός αυτός δεν πρέπει να θεωρείται μικρός, καθώς σ΄ αυτά ακριβώς τα χειρόγραφα εστιάζονταν πάντα οι Ευρωπαίοι «προσκυνητές», που έκλεβαν ή αγόραζαν τους κώδικες για να εμπλουτίσουν τις Δυτικές βιβλιοθήκες. Ωστόσο παρά τις σημαντικές κλοπές και αφαιμάξεις, στις βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους συνεχίζουν ως σήμερα να υπάρχουν πολλοί και αξιόλογοι αρχαιοελληνικοί κώδικες.

Πιο παλιός και πιο σημαντικός απ’ όλους είναι η περίφημη «Βοτανική» του Διοσκουρίδου (Ω75), ένας κώδικας ηλικίας 1.000 ετών, προσωπικό δώρο του Νικηφόρου Φωκά στον Αθανάσιο τον Αθωνίτη. Το βιβλίο, που φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη της Μεγίστης Λαύρας (ο υπογράφων είχε τη μοναδική και συγκινητική ευκαιρία να το ξεφυλλίσει προσωπικά...), θεωρείται ιδανικό για την παρασκευή φαρμάκων από βότανα. Η «Βοτανική» του Διοσκουρίδη περιέχει αρκετές πληροφορίες ιατρικής και φαρμακολογίας και πολυάριθμες μικρογραφίες, κυρίως ολοσέλιδες εικονογραφήσεις φυτών με αλφαβητική σειρά καθώς και εικόνες φιδιών, εντόμων, ζώων και πτηνών.

Άλλοι σημαντικοί αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς, χειρόγραφα των οποίων διασώζονται ακόμη στο Άγιο Όρος, είναι ο Επίκτητος, ο Ερμογένης και ο Ευκλείδης στη μονή Εσφιγμένου, ο Ευριπίδης, ο Αισχύλος, ο Θεόκριτος, ο Σοφοκλής και ο Πίνδαρος στην Ιβήρων. Από αυτά που ξεχωρίζουν είναι και το φημισμένο χειρόγραφο των γεωγράφων Πτολεμαίου και Στράβωνα (αριθμός 655, του 13ου αιώνα), που βρίσκεται στη Βατοπαιδίου.

Τα ράφια της βιβλιοθήκης χειρογράφων της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας λυγίζουν κάτω από το βάρος της αρχαίας γνώσης. Μέσα σε ειδικές θήκες, στις ράχες των οποίων αναφέρεται ο αριθμός καταλογογράφησης, ο αιώνας και ο συγγραφέας, βρίσκονται και αρκετά αρχαιοελληνικά χειρόγραφα, που περιμένουν υπομονετικά τους ερευνητές για να τα μελετήσουν. Στο ράφι διακρίνουμε τέσσερα χειρόγραφα του Γαληνού (Ω 69, Ω 70, Ω 71, Ω 72), δύο Ιπποκράτους Αφορισμοί (Ω 68 και Ω 69) και τρία του Αέτιου Αμηδινού (Ω 63, Ω 64 και Ω 65

Εκτός από τη «Βοτανική» του Διοσκουρίδη στην Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας σώζονται δύο χειρόγραφα του Θουκυδίδη και οι «Βίοι Παράλληλοι» του Πλούταρχου. Επίσης στην τελευταία σώζονται το μοναδικό νομικό χειρόγραφο με τις Νεαρές των Κομνηνών (13ος αι. Θ65), ένα σπάνιο ιατρικό χειρόγραφο του Αέτιου Αμηδινού, προσωπικού ιατρού του Ιουστινιανού, καθώς και χειρόγραφα του Γαληνού. Όπως προαναφέραμε, ο αριθμός των χειρογράφων των κλασσικών συγγραφέων θα πρέπει να θεωρείται μεγάλος, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας πώς αυτά ακριβώς τα έργα ήταν ο κύριος στόχος των Ευρωπαίων «προσκυνητών» κατά τις αφαιμάξεις των μοναστηριακών βιβλιοθηκών.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Σήμερα, όπως ήδη προαναφέραμε, στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άγιου Όρους σώζονται 16.000-20.000 χειρόγραφα! Αυτή η ποσότητα θεωρείται ότι αποτελεί το 50% των ελληνόγλωσσων χειρογράφων που υπάρχουν σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο. Από αυτά πάνω από τα μισά βρίσκονται στις βιβλιοθήκες τριών μόνον μοναστηριών (Μεγίστη Λαύρα, Ιβήρων και Βατοπαιδίου). Ειδικότερα η βιβλιοθήκη της Μεγίστης Λαύρας διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων (2.242) στο Άγιο Όρος και την 3η παγκοσμίως ύστερα από εκείνη της Αγίας Αικατερίνης του Σινά (4.500 χειρόγραφα, εκ των οποίων το 75% είναι ελληνόγλωσσα) και του Βατικανού (3.500).

Αριστερά: Η βιβλιοθήκη της Μονής Σινά είναι η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο και περιέχει περίπου 4.500 χειρόγραφους κώδικες, εκ των οποίων οι τρεις χιλιάδες είναι ελληνικοί (Πηγή: Τα αρχεία της χαμένης Γνώσης, Παναγιώτης Α. Τουλάτος, εικ. 84)

Στις 20 μονές του Άθω σώζεται το μοναδικό διαχρονικό σύνολο ελληνικών χειρογράφων όχι μόνον στον χώρο της ελληνικής επικράτειας αλλά και σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Τα ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους συγκροτούν τη μεγαλύτερη συλλογή ελληνικών χειρογράφων στον κόσμο, αφού ο αριθμός τους ξεπερνά κατά πολύ το σύνολο των δύο μεγαλυτέρων συλλογών της Ευρώπης, του Βατικανού και της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού, που και οι δύο μαζί δεν υπερβαίνουν τις 10.000.

ΔΙΑΣΩΣΗ ΣΕ ΜΙΚΡΟΦΙΛΜ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ

Η μελέτη της ιστορίας των αγιορείτικων χειρογράφων δεν είναι εύκολη υπόθεση, εφ’ όσον ποτέ δεν υπήρξαν μεσαιωνικοί κατάλογοι βιβλιοθηκών, όπως στις περιπτώσεις των μεσαιωνικών μοναστηριών της Δύσης. Οι προσπάθειες για την καταγραφή και συστηματική μελέτη των χειρογράφων του Άθω ξεκίνησαν μόλις στα τέλη του 19ου αϊ. και συνεχίζονται. Πρώτος ο Σπυρίδων Λάμπρου εξέδωσε έναν δίτομο κατάλογο κωδίκων των μονών του Όρους (πλην Βατοπαιδίου και Μεγίστης Λαύρας), που περιελάμβανε 6.619 χειρόγραφα. Στη συνέχεια, το 1925, ο καθηγητής Σωφρόνιος Ευστρατιάδης εξέδωσε στο Παρίσι έναν κατάλογο με τους κώδικες των μονών Βατοπαιδίου καϊ Μεγίστης Λαύρας. Πλήρης πάντως κατάλογος δεν υπάρχει ακόμη. Ωστόσο το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών (ΠΙΠΜ) της Ι.Μ. Βλατάδων (Θεσσαλονίκη) έχει αναλάβει τη κατάρτιση ενός λεπτομερούς καταλόγου, όπως επίσης και τη μικροφωτογράφιση όλων των χειρογράφων. Έτσι το περιεχόμενο των χειρογράφων όχι μόνον θα διασωθεί, αλλά θα είναι εύκολη και η μελέτη τους από τους ειδικούς, που δεν χρειάζονται πλέον να επισκεφθούν τις μοναστηριακές βιβλιοθήκες για να τα μελετήσουν. Το ΠΙΜΠ, που υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, είναι ένα Ιδιωτικό ίδρυμα, που συντηρείται με επιχορηγήσεις και δωρεές. Ανάμεσα στα άλλα διαθέτει ένα αρχείο μικροταινιών, ένα αρχείο διαφανειών (Slides) καθώς και ειδικές φωτοαναγνωριστικές συσκευές.

Η συντήρηση των αρχαίων χειρογράφων βασίζεται σ’ ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει την τοποθέτηση τους σε ειδικές θήκες για καλύτερη φύλαξη και μεταφορά, την αποκατάσταση των διαλυμένων εξώφυλλων και εσώφυλλων και την τοποθέτηση φαρμάκων ενάντια στα φθοροποιά μικρόβια. Τέλος, σε συνεργασία και με ξένα πανεπιστήμια, εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα συντήρησης και απολύμανσης των χειρογράφων από καταστροφικά μικρόβια.

Η προσφορά των χειρογράφων του Άγιου Όρους στην πολιτιστική εξέλιξη της Ευρώπης είναι ανεκτίμητη. Όπως άλλωστε λέει χαρακτηριστικά και ο βιβλιοθηκάριος της μονής Μεγίστης Λαύρας, Ιερομόναχος Νικόδημος: «Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, που ακριβώς θα βρισκόταν σήμερα ή ανθρωπότητα χωρίς τις αρχαίες γνώσεις, που διεσώθησαν με τα χειρόγραφα των Βυζαντινών μοναστηριών και Ιδιαίτερα του Άγιου Όρους. Κατά πάσα πιθανότητα η Αναγέννηση της Δύσης θ΄ αργούσε μερικούς αιώνες...».

Σημείωση: Όλες οι φωτογραφίες του άρθρου προέρχονται από το αρχείο του Γιώργου Στάμκου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ

1. Ομιλία του Ιερομόναχου Νικόδημου Λαυριώτη για τα χειρόγραφα του Αγίου Όρους (Αθήνα, Οκτώβριος 1994).

2. Ιερομόναχος Νικόδημος Λαυριώτης, «Τα Χειρόγραφα του Αγίου Όρους», περιοδικό ΑΝΤΙ, 1991.

3. Ευθύμιος Λίτσας, «Βιβλιοθήκες και Χειρόγραφα στο Άγιο Όρος», εφημ. Θεσσαλονίκη, 13.02.1993.

4. Κρίτων Χρυσοχοΐδης, «Άθως: Αρχεία και Βιβλιοθήκες», Καθημερινή, 05.07.1993.

5. Γιώργος Στάμκος, «Ανοίγοντας μία Κιβωτό Γνώσεων», Τρίτο Μάτι τευχ. 39, Σεπτέμβριος 1994.

6. Γιώργος Στάμκος, «Τα Χειρόγραφα του Αγίου Όρους: Μία Χιλιετής Κληρονομιά και ο Αγώνας για τη Διάσωση της», Επιστήμη & Τεχνολογία, τευχ. 16, Ιούλιος - Αύγουστος 1996.

7. Γιώργος Στάμκος, «Μυστική Ελλάδα», κεφ. Οι Βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους, Αρχέτυπο 1999.
8. Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 44, άρθρο «Τα κρυμμένα αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους, ένας αρχαιοελληνικός θησαυρός κρυμμένος στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άθω, Γιώργος Στάμκος», σσ. 50 - 64.

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...