Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

ΓΡΑΜΜΕΣ ΛΕΙ & ΓΑΙΩΔΑΙΤΙΚΟΣ ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ ~ LEY LINES


Από το πρώτο τέταρτο του προηγούμενου αιώνα, άρχισαν να μελετώνται τα ζωτικής ενέργειας αόρατα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια, τα οποία περνούν πάνω στη γη στα σημεία που οικοδομήθηκαν σημαντικά κτίσματα όπως ο Παρθενών, η Μεγάλη Πυραμίδα, το Στόουνχεντζ και άλλα "μαγικά" μνημεία.
Σήμερα έχει εντοπισθεί ένα πλήρες δίκτυο από ευθείες που συνδέουν τις μεγαλιθικές κατασκευές της Ευρώπης.
Τα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια καθιερώθηκε να ονομάζονται γραμμές Λέι (Ley Lines).
Κατ' άλλους ονομάζονται απλώς γραμμές "L", από τα αρχικά life lines (γραμμές ζωής), διότι τα σημεία διασταυρώσεως τους εθεωρούντο ανέκαθεν τόποι με θεραπευτική και αναζωογονητική δύναμη. KRASOPATIR 



 







Τελικά, με την εξάπλωση των ερευνών, πιστοποιήθηκε ότι σε όλη την Ευρώπη, από τα προϊστορικά χρόνια, έχουν σημαδευτεί τέτοιες ευθείες με τύμβους, θολωτούς τάφους, προϊστορικούς οικισμούς ακόμα και με απλούς σωρούς από πέτρες. Τα παλαιότερα από αυτά τα κτίσματα είναι παλαιολιθικά και σχηματίζουν ευθείες κατά μήκος δεκάδων χιλιομέτρων, οι οποίες συνήθως ξεκινούν από πηγές που ανέκαθεν θεωρούνταν ιερές. Πολλές φορές, οι γραμμές L, διέρχονται και από απομονωμένους χριστιανικούς ναούς που οικοδομήθηκαν επάνω σε ερείπια της δρυϊδικής λατρείας. Η επιστήμη, κατά τη συνήθεια της, παρά τις απτές αποδείξεις αρνείται να δεχτεί τη βαθύτερη έννοια των γραμμών L. Οι στατιστικολόγοι απορρίπτουν την ύπαρξη τους, θεωρώντας ότι σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως η Βρετανία ή η Γαλλία, οι ευθείες γραμμές που βρίσκονται στους λεπτομερείς χάρτες είναι φυσικό να περνούν από αρχαιολογικούς χώρους, ιερές πηγές, τύμβους και άλλα φυσικά ή τεχνητά κομβικά σημεία.
Οι μαθηματικοί επινόησαν μαθηματικούς τύπους που τους έλεγξαν με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σε μία προσπάθεια να αποδείξουν ότι οι συμπτώσεις των ιδιαζόντων χώρων, κατά μήκος των γραμμών L, είναι τυχαίες. Δυστυχώς γι' αυτούς, η απόλυτη λογική των μαθηματικών έδειξε το αντίθετο. Η μαθηματική ανάλυση απέδειξε ότι ο παράγοντας τύχη ήταν 1:200 για κάθε γραμμή Γ που συναντούσε έξι σημεία σημαντικά και αποδεκτά ως ιερά, σε συνολική ευθεία απόσταση όχι μεγαλύτερη των πενήντα χιλιομέτρων. Σε μία γραμμή L, με επτά σημεία, ο παράγοντας τύχη ήταν 1:1000. Οι περισσότερες γραμμές L, περνούν από έξι και περισσότερα σημαντικά σημεία, σε μήκος που περιορίζεται στα 12-15 χιλιόμετρα.
Το ζήτημα της ύπαρξης των γραμμών L, ούτε από τους αρχαιολόγους δεν βρίσκει θετική αντιμετώπιση. Αντιδρούν στην πιθανή σχέση γραμμών L και αρχαιολογικών χώρων, περίπου όπως αντιδρούσαν οι άνθρωποι που πίστευαν ότι η γη είναι επίπεδη, όταν ο πρώτος θαρραλέος άνδρας πρότεινε ότι η γη είναι σφαιρική.
Οι γραμμές L είναι φορείς κοσμικής ενέργειας και εκτιμάται ότι έχουν μυστική δύναμη. Εκδηλώνονται με φυσικό τρόπο, επιδρώντας στον ανθρώπινο οργανισμό που έρχεται σε επαφή με τις πέτρες που έχουν στηθεί στα συγκεκριμένα σημεία, δημιουργώντας μια ήπια ηλεκτρική εκκένωση.
Φαίνεται πως στην αρχαιότητα, που γνώριζαν πολύ καλά την ύπαρξη των γραμμών L, είχαν βρει τον τρόπο να εκμεταλλεύονται την υπάρχουσα γήινη ενέργεια, μετατρέποντας την σε ένα είδος ηλεκτρικών εκκενώσεων, για την επίτευξη κάποιου, άγνωστου σε μας, σκοπού, ο οποίος πιθανώς να έχει σχέση με την ίδια τη γη ως οργανισμό ή με το διαστημικό χώρο.

Στην Ελλάδα, ο πιο γνωστός τέτοιος δρόμος είναι ο "βασιλικός δρόμος" της Κνωσού, που συνδέει το παλάτι του Μίνωα με ένα μικρότερο ανακτορικό κτίσμα στην ευρύτερη περιοχή. Εικάζεται ότι είναι ο αρχαιότερος δρόμος στην Ευρώπη.
Ο θρύλος λέει ότι ο ίδιος ο Μίνωας υπέδειξε την πορεία και την κατασκευή αυτού του δρόμου. Τις νύχτες με πανσέληνο, οι πλάκες του βασιλικού δρόμου ακτινοβολούν και το γεγονός αυτό αποτελεί την επιφανειακή σηματοδότηση μιας ιερής γραμμής δύναμης, δηλαδή ενός ισχυρού καναλιού ενέργειας γραμμής L.
Στην Ελλάδα και γενικά σε όλη την Ευρώπη, ανάλογα με την εποχή και τον πολιτισμό, επάνω στα κομβικά σημεία των γραμμών L κτίζονταν βωμοί, ιερά, ναοί, πόλεις ολόκληρες ή απλά στήνονταν μεγάλοι ογκόλιθοι ως ορόσημα, από τη μία ενεργειακή αρτηρία στην άλλη.
Η δύναμη και η κατεύθυνση των τελλουρικών ρευμάτων του μαγνητικού πεδίου της γης, των γραμμών L δηλαδή, επηρεάζονται και από διάφορους άλλους παράγοντες, τη συνισταμένη των οποίων προφανώς ήξεραν να υπολογίσουν οι Αρχαίοι.
Έτσι γνώριζαν τη σχετική απόσταση και θέση των ουρανίων σωμάτων του ηλιακού μας συστήματος ως προς τη γη. Ιδιαίτερα μάλιστα, του Ηλίου και της Σελήνης (Απόλλων και Άρτεμις). Ο Ήλιος επιβάλλει έναν ημερήσιο ρυθμό που αυξομειώνεται υπό την επιρροή του σεληνιακού κύκλου. Η Σελήνη επηρεάζει ακόμα και το αόρατο μαγνητικό ρεύμα της γης που συνδυάζεται με το φαινόμενο των παλιρροιών. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Αρχαίοι ασχολούνταν τόσο με τις φάσεις της Σελήνης, που φαινομενικά δεν έχουν καμία επιρροή επάνω στη γη, εκτός από τη μαγνητική. Όμως, ήταν πολύ γνωστό κάποτε ότι ορισμένες εποχές του έτους, και κυρίως γύρω από τις ημέρες των ηλιοστασίων και των ισημεριών, οι γραμμές L, ζωογονούνται από ένα ρεύμα αόρατης ενέργειας, το οποίο αυξομειώνεται ανάλογα με τη σεληνιακή ακτινοβολία, προσφέροντας στο έδαφος ιδιαίτερη γονιμότητα.
Σίγουρα οι αρχαίες εποχιακές τελετές και οι πάνδημες γιορτές με τις "περιφορές" ομοιωμάτων ενός πλοίου (Αίγυπτος, Παναθήναια), ή ενός ξόανου, συνήθως πεσμένου από τον ουρανό, προκαλούσαν με τις παλμικές δονήσεις της μουσικής και των ύμνων προς τους θεούς, την αύξηση του υπεδάφιου μαγνητισμού και επέκεινα τη ζωτικότητα των ανθρώπων και την ανάπτυξη των φυτών, χάρη στα οποία ζούσαν και προόδευαν οι Αρχαίες πραπογενείς κοινωνίες.
Πηγή