Χωρίς προηγούμενο αποδεικνύεται η φορολογική επιδρομή που έχει εξαπολύσει κατά των λαϊκών νοικοκυριών η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που στόχο έχει να αυξηθούν τα κονδύλια που θα έχει στη διάθεσή της, ώστε να ταΐσει τους εκπροσώπους του ντόπιου και ξένου μεγάλου κεφαλαίου. Είτε πληρώνοντας τοκοχρεολυτικές δόσεις στους τραπεζίτες για κρατικά δάνεια, είτε ενισχύοντας το σύστημα της χρηματοδότησης άλλων επιχειρηματικών ομάδων.
Τα ίδια τα επίσημα στοιχεία των κυβερνώντων αποδεικνύουν ότι πέρα από το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας, πέρα από τη μείωση των μισθών και την κατάργηση ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων, πέρα από την υποαπασχόληση και τις ελαστικές μορφές εργασίας, οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν έναν ολόκληρο μισθό για να καλύψουν τις πρόσθετες φορολογικές υποχρεώσεις που τους έχει φορτώσει η κυβέρνηση.
Με σημείο αναφοράς το χειμώνα του 2010, η κυβέρνηση, έχοντας επιλέξει να αφήσει στο φορολογικό απυρόβλητο τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πολυεθνικούς εταιρικούς ομίλους που λειτουργούν στη χώρα, εκτόξευσε στα ύψη τους πλέον άδικους και ταξικά αντιδραστικούς έμμεσους φόρους, καταφέροντας αλλεπάλληλα χτυπήματα στο πενιχρό λαϊκό εισόδημα.
Ο καθένας που βιώνει τις συνέπειες της πολιτικής της κυβέρνησης, η οποία αξιοποιεί την οικονομική κρίση προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις καλύτερης κερδοφορίας για το κεφάλαιο, γνωρίζει πολύ καλά ότι η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Το γεγονός όμως ότι μόνο μέσω της φορολογικής πολιτικής και της συνεχούς αύξησης των έμμεσων φόρων τού κλέβει έναν ολόκληρο μισθό, είναι δύσκολο να συνειδητοποιηθεί.
Πριν ακόμα από το μνημόνιο
Η φορολογική επίθεση του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε πριν καν υπογραφεί το μνημόνιο και αναμένεται να ενταθεί το αμέσως επόμενο διάστημα, με την εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο.
Το πρώτο φορολογικό χαστούκι σε βάρος των εργαζομένων παρουσιάστηκε στις 9 του Φλεβάρη του 2010 και προέβλεπε:
1. Aύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, από 19% σε 21%, από 9% σε 10% και από 4,5% σε 5%, από την 1η Απρίλη του 2010.
2. Αύξηση από τα 41 στα 53 λεπτά του ευρώ του ειδικού φόρου κατανάλωσης για κάθε λίτρο βενζίνης. Η επιβάρυνση ήταν 12 λεπτά του ευρώ, που μαζί με την αύξηση του ΦΠΑ επιβάρυνε τους κατόχους ΙΧ με 14 λεπτά το λίτρο.
3. Αύξηση κατά 20% των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε τσιγάρα.
4. Αύξηση κατά 20% των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε ποτά.
5. Μείωση του αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ, μέσω της υποχρεωτικής κατάθεσης αποδείξεων.
6. Αύξηση τεκμηρίων διαβίωσης, που αυτόματα οδήγησε σε φορολογική επιβάρυνση δεκάδων χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, που τούτες τις μέρες με την αποστολή των εκκαθαριστικών αντιλαμβάνονται τι θα πει τεκμήρια στα χέρια μιας κυβέρνησης που ξεζουμίζει ακόμα και εκείνους που πρακτικά δεν έχουν εισοδήματα.
7. Αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ, μέσω της επιβολής ειδικού φόρου κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Με εκείνη τη φουρνιά των μέτρων είχε ανακοινωθεί επίσης:
8. Μείωση της φορολογίας κερδών από το 25% στο 20%.
9. Φορολογική ασυλία πέντε χρόνων για κάθε νέα επιχείρηση.
Τα μέτρα του Μάρτη
Η κυβέρνηση, που ήδη βρισκόταν σε μυστικές διαπραγματεύσεις με ΕΕ και ΔΝΤ για να μαντρώσουν τους εργαζόμενους στα γρανάζια της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, πήρε το σήμα ότι τα μέτρα αυτά δε φτάνουν για να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη καταβολή των τοκοχρεολυτικών δόσεων προς τους πιστωτές. Ετσι το Μάρτη, την εποχή που ο πρωθυπουργός εξηγούσε στους εταίρους του τα περί «Τιτανικού», εξαπολύθηκε η νέα φορο-αφαίμαξη των λαϊκών οικογενειών. Το «πακέτο» των φορολογικών μέτρων του Μάρτη του 2010 προέβλεπε:
10. Νέα αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, οι οποίοι διαμορφώθηκαν σε 5,5%, 11% και 23%.
11. Νέα αύξηση, του ειδικού φόρου για καύσιμα, που τώρα έφτασε τα 61 λεπτά του ευρώ για κάθε λίτρο, με αποτέλεσμα ο ειδικός φόρος να επιβαρυνθεί με ακόμα 8 λεπτά το λίτρο και συνολικά 10 λεπτά μαζί με την αύξηση του ΦΠΑ.
12. Νέες αυξήσεις του ειδικού φόρου για ποτά και τσιγάρα.
13. Επιβολή έκτακτης εισφοράς στους ελεύθερους επαγγελματίες, με βάση τα εισοδήματα του 2009.
Μέσα στο 2010 επίσης:
14. Στα πλαίσια της πρώτης αναθεώρησης του μνημονίου, το Δεκέμβρη έγινε νέα αύξηση του μεσαίου συντελεστή ΦΠΑ, ο οποίος διαμορφώθηκε στο 13%.
Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο
Η κλιμάκωση της επίθεσης συνεχίζεται και με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, που αναμένεται να δημιουργήσει πρόσθετα αδιέξοδα στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Τα επιτελεία της λεηλασίας του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, έχουν ήδη σχεδιάσει και θέσει σε εφαρμογή τη νέα φορολογική πολιτική που θα προκαλέσει και νέες αφόρητες επιβαρύνσεις για τα λαϊκά στρώματα. Ετσι, με τις ρυθμίσεις που ανακοινώθηκαν πριν από λίγες βδομάδες μόνο για το 2011 προβλέπεται:
15. Η κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 12.000. Ως νέο αφορολόγητο ορίστηκε το ετήσιο εισόδημα των 8.000 ευρώ δηλαδή των ...570 ευρώ το μήνα (!), με αναδρομική ισχύ, με εφαρμογή από την 1η Γενάρη 2011. Το μέτρο αυτό ισοδυναμεί με επιβάρυνση της τάξης των 400 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους που έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ.
16. Η μείωση της φορολογικής έκπτωσης για τα παιδιά των φορολογουμένων. Κάποιος με εισόδημα 15.000 ευρώ και ένα παιδί θα πληρώσει επιπλέον φόρο 340 ευρώ.
17. Επιβάλλεται «έκτακτη εισφορά» για όλους τους εργαζόμενους που έχουν εισόδημα πάνω από 857 ευρώ το μήνα, με την προκλητική ονομασία ...«εισφορά αλληλεγγύης». Σύμφωνα με την απόφαση της κυβέρνησης, θα ισχύσουν τα παρακάτω κλιμάκια:
1% για εισοδήματα 12.000-20.000 ευρώ.
2% για εισοδήματα 20.000-50.000 ευρώ.
3% για εισοδήματα 50.000-100.000 ευρώ.
4% για εισοδήματα πάνω από 100.000 ευρώ.
18. Επιβάλλεται από την 1η του Αυγούστου πρόσθετη «εισφορά», για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, του ΝΑΤ και των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης που είναι μέχρι 60 ετών. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των συντάξεων θα είναι:
6% για τις συντάξεις 1.700 μέχρι 2.300 ευρώ.
8% για τις συντάξεις 2.301 μέχρι 2.900 ευρώ.
10% για τις μεγαλύτερες.
19. Επιβάλλεται από την 1η του Σεπτέμβρη «ειδική εισφορά» για όλες τις επικουρικές συντάξεις που είναι πάνω από 300 ευρώ το μήνα. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των επικουρικών, θα είναι:
3% για τις συντάξεις 300 μέχρι 350 ευρώ.
4% για τις συντάξεις 351 μέχρι 400 ευρώ.
5% για τις συντάξεις 401 μέχρι 450 ευρώ.
6% για τις συντάξεις 451 μέχρι 500 ευρώ.
7% για τις συντάξεις 501 μέχρι 550 ευρώ.
8% για τις συντάξεις 551 μέχρι 600 ευρώ.
9% για τις συντάξεις 601 μέχρι 650 ευρώ.
10% για τις συντάξεις πάνω από 651 ευρώ.
20. Επεκτείνεται η ληστεία με το κόλπο των αποδείξεων αφού εντάσσουν πλέον σε αυτό και τους χαμηλόμισθους, ορίζοντας ποσοστό υποχρεωτικής προσκόμισης αποδείξεων ίσο με το 25% του εισοδήματος. Οσοι δε συγκεντρώσουν τόσες αποδείξεις, θα πληρώνουν πρόστιμο 10% της αξίας των αποδείξεων που «λείπουν»!
21. Καταργείται η απαλλαγή που ίσχυε για τις ασφαλιστικές εισφορές οι οποίες μέχρι σήμερα εξέπιπταν κατά 100% από το φορολογητέο εισόδημα. Στο εξής θα εκπίπτει μόνο το 20% αυτών των δαπανών. Το μέτρο εκτιμάται ότι θα πλήξει ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους.
22. Αυξάνονται εξωφρενικά τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης, που θα εκτοξεύσουν τους φόρους που πληρώνουν ιδιαίτερα τα λαϊκά νοικοκυριά, με χαμηλό ή καθόλου εισόδημα. Ετσι:
- Για το σπίτι που διαμένει κάποιος, ακόμα κι αν είναι στο νοίκι, θα υπολογίζεται τεκμήριο 40 ευρώ για τα πρώτα 80 τ.μ., 65 ευρώ για τα 81-120 τ.μ. και 110 ευρώ για τα μέχρι τα 200 τετραγωνικά. Δηλαδή, αν κάποια οικογένεια μένει σε διαμέρισμα 100 τετραγωνικών, θα θεωρείται ότι έχει εισόδημα τουλάχιστον 4.500 ευρώ.
- Για τα ΙΧ υπολογίζεται τεκμήριο 4.000 ευρώ για αυτοκίνητα μέχρι 1.200 κ.ε. και από εκεί και πέρα ακόμα 600 ευρώ για κάθε 100 κυβικά και μέχρι τα ΙΧ που είναι 2.000 κυβικά. Για τα μεγαλύτερου κυβισμού τα τεκμήρια είναι ακόμα υψηλότερα. Σε περίπτωση που κάποιος διαθέτει κάποιο όχημα 1.600 κυβικών μπαίνει «τεκμήριο» 6.400 ευρώ το χρόνο.
- Αυξάνονται τα τεκμήρια για όσους διαθέτουν σκάφη, πισίνες, ελικόπτερα και αεροπλάνα, κάτι βεβαίως που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού αυτοί που διαθέτουν τέτοια μέσα, ...ξέρουν να μην πληρώνουν φόρους.
23. Για όσους αυτοαπασχολούμενους καταφέρνουν να αντιστέκονται στις συνέπειες της κρίσης και συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους, επιβάλλεται επιπλέον «τέλος άσκησης επιτηδεύματος», που ορίστηκε στα 500 ευρώ το χρόνο για τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου εργάζεται η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και 400 ευρώ για όσους είναι σε πόλεις και οικισμούς με λιγότερους από 200.000 κατοίκους. Από το μέτρο εξαιρούνται όσοι απασχολούνται σε χωριά με λιγότερους από 500 κατοίκους ή νησιά μέχρι 3.100 κατοίκους.
24. Αρχίζει η σταδιακή κατάργηση του μειωμένου φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης. Φέτος, θα επιβληθεί αύξηση που θα ξεπερνά τα 6 λεπτά το λίτρο ή τα 60 ευρώ το χιλιόλιτρο. Η εξομοίωσή του με το πετρέλαιο κίνησης θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2013.
25. Αυξάνει, από την 1η του Σεπτέμβρη, ο ΦΠΑ (23% από 13%) στον κλάδο της εστίασης.
26. Μετατάσσονται, από την 1η του Σεπτέμβρη, από το συντελεστή του 13% στο 23% τα εμφιαλωμένα νερά και τα αναψυκτικά.
27. Μπαίνει ειδικός φόρος (που δεν υπήρχε) στο φυσικό αέριο των νοικοκυριών.
28. Αυξάνουν οι ειδικοί φόροι στα τσιγάρα, ειδικότερα στις φτηνότερες μάρκες.
29. Αυξάνουν τα τέλη των ΙΧ οχημάτων τουλάχιστον 10%.
30. Μειώνεται το αφορολόγητο όριο για το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας στα 200.000 ευρώ (από 400.000 ευρώ), με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν να πληρώσουν φόρο και πολλοί εργαζόμενοι που διαθέτουν απλά ένα σπίτι για να καλύπτουν τις οικογενειακές τους ανάγκες.
Η πολιτική αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, μέσω διαφόρων μορφών φόρων και εισφορών, δεν πρόκειται να σταματήσει στα παραπάνω μέτρα. Στο μέτρο που διατηρείται και ενισχύεται η πολιτική μεταφοράς των επιπτώσεων της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, το επόμενο διάστημα θα αυξηθούν πάλι και οι άμεσοι φόροι και έμμεσοι φόροι και οι ποικιλώνυμες «εισφορές» και τα διάφορα χαράτσια που επινοούνται οι κυβερνώντες. Η όλο και μεγαλύτερη φοροεπιβάρυνση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων είναι η άλλη όψη του νομίσματος της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του. Τα συμφέροντα του λαού κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Στην κατεύθυνση της πάλης για την ανατροπή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, για αλλαγή των συσχετισμών των δυνάμεων, για ενίσχυση του Λαϊκού Μετώπου με στόχο τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
αν αρκετά υψηλό, στο 7% (έναντι 4% των καταθέσεων ταμιευτηρίου), και αργότερα κατέβηκε στο 6,5%, ώστε με τα χρήματα που θα εξοικονομούνταν να μοιράζονταν μέσω κληρώσεως. Πράγματι κάθε ομολογία αντιπροσώπευε έναν κλήρο, λίγοι τυχεροί θα ελάμβαναν μεγάλα ποσά. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν τυχερά παιχνίδια και έτσι η κλήρωση αυτή είχε θετική απήχηση στο λαϊκό κοινό.
