Η γλώσσα μας, ένας πολύτιμος και μοναδικός θησαυρός που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας, έχει κάνει την εμφάνιση της χιλιάδες χρόνια πριν και είναι γνωστή σαν την μητέρα όλων των γλωσσών. Είναι γνωστό ότι η Ελληνική γλώσσα έχει τα περισσότερα λήμματα και ότι όλες οι άλλες γλώσσες στηρίζονται πάνω σε αυτήν και όχι μόνο. Το Ελληνικό αλφάβητο έχει και μια άλλη «ιδιαιτερότητα», είναι βασισμένο πάνω στους αριθμούς, δηλαδή η αντιστοιχία αριθμών και γραμμάτων είναι μονοσήμαντη που σημαίνει κάθε γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου αντιστοιχεί σε έναν και μοναδικό φυσικό αριθμό (Πυθαγόρειος Αριθμοσοφία). «Η ονοματοδοσία των όντων ουκ εστί τυχαία» όπως λέει και ο Πλάτων και έχει απόλυτο δίκιο αν δούμε πως πολλές λέξεις σχετικές μεταξύ τους έχουν το ίδιο άθροισμα.
Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, ένας από τους μέγιστους των Ελλήνων μέγας φιλόσοφος, φυσικός ερευνητής και μέγας εφευρέτης, απέδιδε στους αριθμούς μεταφυσικές ιδιότητες, λέγοντας ότι αυτοί, οι αριθμοί, διέπουν τις κινήσεις των αστέρων και ότι κατέχουν ορισμένη θέση στο Διάστημα. Ο Πυθαγόρας καθορίζει ότι οι βάσεις της σοφίας είναι τέσσερις: η αριθμητική, η μουσική, η γεωμετρία, η αστρονομία και τονίζει ότι ο 4 είναι ιερός αριθμός. Η Τετρακτύς, δηλαδή η τετράδα των αριθμών 1,2,3,4, περιέχονταν στον όρκο των Πυθαγορείων, σύμφωνα με τον οποίο: “ού μα τον αμετέραι γενεαί παραδόντα τετρακτύν, παγάν αέναου φύσεως ρίζωμα τ’ έχουσαν” (όχι δεν θα μαρτυρήσω τα μυστικά της σχολής μας, μα τον παραδώσαντα στη ψυχή μας την τετρακτύν, πηγήν αενάου φύσεως έχουσαν βαθειές ρίζες, εδώ εννοεί τον Πυθαγόρα). Αυτή η μεγάλη προσωπικότητα που διέπρεψε κυρίως στην γεωμετρία και την αστρονομία (συμπαντικοί νόμοι) αν και στις μέρες μας είναι ευρέως γνωστός για το περίφημο θεώρημα του (Πυθαγόρειο θεώρημα), αναφέρθηκε και στην Ελληνική γλώσσα αποδίδοντας της την ιδιαιτερότητα ότι είναι συμπαντική γλώσσα και βασισμένη στους αριθμούς. Η πυθαγόρειος σκέψη καταλήγει στην αντιστοιχία κάθε γράμματος της ελληνικής αλφαβήτου με έναν αριθμό. Οι Πυθαγόρειοι απάντησαν στο ερώτημα ”τί το σοφόν?” . Μοναδική απάντηση ”ο αριθμός” ενώ στο δεύτερο σκέλος ”τι δεύτερον εις σοφίαν” (δηλαδή τι έρχεται δεύτερο μετά τον αριθμό σε σοφία) απάντησαν :”o τοις πράγμασιν τα ονόματα θέμενος” (δηλαδή εκείνος που έδωσε τις ονομασίες σε κάθε πράγμα).
«Πάντα κατ αριθμόν γίγνονται» υποστήριζε ο Πυθαγόρας ο Σάμιος και δεν ήταν ο μόνος, καθώς πολλοί αρχαίοι Έλληνες υποστήριξαν ότι οι αριθμοί είναι η αρχή των πάντων. Σύμφωνα με τον Φιλόλαο (Στοβαίου) η φύση των αριθμών είναι γνωμική, ηγεμονικά και διδασκαλική, δηλαδή διαλογιζόμενοι και μεταχειριζόμενοι τους αριθμούς ως σύμβολα δυνάμεθα να αποκτήσουμε συνείδηση εννοιών εκτός των ορίων του ανθρωπίνου επιστητού. Ο Πλωτίνος (Εννεάδες) θεωρεί, ότι εκ του πλήθους των αντικειμένων ο νους αντιλαμβάνεται την ποσότητα, την ποιότητα και την κατηγορία των αριθμών που παράγουν τις έννοιες και τις ιδέες. Ο Αριστοτέλης (Μετά τα Φυσικά) προβαίνει στην απόδειξη ότι οι ιδέες είναι αριθμοί : «οι δε μη εισίν αριθμοί αι ιδέαι ουδ’ όλως οιόν τε αυτάς είναι, εκ τίνων γαρ έσονται αρχών αι ιδέαι». Ο Πλάτων (Τίμαιος) αναφέρει, ότι ο αριθμός είναι το αίτιο της παγκόσμιας αρμονίας και της παραγωγής των πάντων. Ο Πλούταρχος μας πληροφορεί (Στοβαίος) ότι ο Πυθαγόρας ανέπτυξε μεγάλη σπουδή προς τους αριθμούς. Τις γεννήσεις των ζώων, τις περιόδους κινήσεως των αστέρων, επιπλέον και τους θεούς ανήγε σε αριθμούς. Ο Συριανός, διδάσκαλος του Πρόκλου και διάδοχος της Πλατωνικής Ακαδημίας (Αριστοτέλης, Μετά τα Φυσικά), σχολιάζει ότι οι Πυθαγόρειοι ονόμαζαν τους αριθμούς ειδητικούς, ότι δηλαδή οι αριθμοί έχουν σημασία ενδεικτική του είδους, της ποιότητας και όχι μόνον της ποσότητας των όντων.
Τα γράμματα της Ελληνικής αλφαβήτου είναι 27 και όχι 24 καθώς σταδιακά τρία γράμματα έχουν καταργηθεί. Τα τρία σύμβολα είναι α) το στίγμα το οποίο ήταν ένα σύμπλεγμα του Σ και του Τ (το γνωστό μας στ δηλαδή – θα θυμάστε οι περισσότεροι πως παλιά λέγαμε πάω στην έκτη Δημοτικού δηλαδή στην ΣΤ), αλλιώς λέγεται και δίγαμα (Γ + Γ = 3+3 =6) το οποίο χρησιμοποιείτο από όλους τους Έλληνες και πρώτοι έπαψαν να το χρησιμοποιούν οι Ίωνες και οι εν Αττική κατοικούντες. Το χρησιμοποιούσαν σαν δίφθογγο στη θέση της Δασείας (Η) και προφερόταν σαν ου, υ, β, φ-ανάλογα την περιοχή. πχ ‘Ορώ – Fορώ. Β) το κόππα το οποίο βρισκόταν μεταξύ του π και του ρ και προφερόταν σαν ”ελαφρύ” κάππα με την διαφορά ότι αυτό έμπαινε πριν το Ο και το Υ . πχ Κόπα έπαιρναν οι λέξεις Κόρινθος, κακός, κόρη κ.α… και γ) το σαμπί το οποίο ήταν σύμβολο της αρχαϊκής εποχής κυρίως εντοπισμένο στα Μικρασιατικά παράλια. Έμπαινε στη θέση των δυο Σ πχ. τεσσαράκοντα- τε”π”αράκοντα. Τα παραπάνω σύμβολα έχουν αφαιρεθεί περίπου το 300 π.Χ. και γι αυτό στην Νέα Ελληνική δεν αποδίδεται πάντα σωστά η αριθμοσοφία της αλφαβήτου. Η αντιστοιχία λοιπόν των 27 γραμμάτων στους αριθμούς καθώς και ο τρόπος που μετρούσαν στην Αρχαία Ελλάδα είναι η εξής : Α=1, Β=2, Γ=3, Δ=4, Ε=5, δίγγαμα ΣΤ=6, Ζ=7, Η=8, Θ=9, Ι=10, Κ=20, Λ=30, Μ=40, Ν=50, Ξ=60, Ο=70, Π=80, κόππα Q=90, Ρ=100, Σ=200, Τ=300, Υ=400, Φ=500, Χ=600, Ψ=700, Ω=800, σαμπί=900.
Ερχόμενοι στο σήμερα, οι αριθμοί αναλύονται πολύ προσεκτικά και έπειτα από μακρά έρευνα η σημασία τους γίνεται όλο και πιο γνωστή στο ευρύ κοινό διότι πολλοί ειδικοί αναλύουν τα σχετικά με τους αριθμούς καθώς και πως βασίζεται σε αυτούς η Ελληνική γλώσσα. Στους τομείς των Μαθηματικών, της Φυσικής και των άλλων επιστημών η σχέση των αριθμών με την Ελληνική γλώσσα, αποδεικνύει σοβαρά θεωρήματα μέσω της λεξαριθμικής θεωρίας και επιβεβαιώνει έτσι το γεγονός ότι η Ελληνική γλώσσα είναι η ανώτερη μαθηματική κατασκευή. Επίσης εκτός από τα πολλά παραδείγματα που αναλύονται για να γίνει πλήρως κατανοητή αυτή η έρευνα, δεν λείπει και η ανάλυση του κώδικα των Πυθαγορείων καθώς, όπως προαναφέρθηκε, ο σοφότατος πρόγονος μας είχε αναλύσει από τους πρώτους αυτήν την ιδιαιτερότητα των αριθμών και την σχέση τους με την Ελληνική αλφάβητο.
Δυστυχώς, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, από την κατάργηση των τριών γραμμάτων δεν μπορούμε στην Νέα Ελληνική να αποδώσουμε όλες τις λέξεις όπως πρέπει. Κάποια παραδείγματα όμως μας αποδεικνύουν αυτήν την τελειότητα της Ελληνικής γλώσσας. Αν κάνουμε το άθροισμα στους μονοψήφιους αριθμούς θα έχουμε σύνολο 45, στους διψήφιους 450 και στους τριψήφιους 4500 και τελικό σύνολο όλων των αριθμών 4995. Η λέξη «γράμμα» έχει σύνολο 185 και διαπιστώνουμε ότι 4995/185= 27. τυχαίο; Καθόλου αν αναλογιστούμε πως 4+9+9+5 μας βγάζει σύνολο και πάλι 27. Οι λέξεις «αριθμός», «μαθηματικά», «νόμος» και «ευθεία» βγάζουν το άθροισμα 430, λέξεις που είναι σχετικές μεταξύ τους!!! Γνωρίζουμε από την μυθολογία πως οι Ολύμπιοι θεοί έπιναν νέκταρ και έτρωγαν αμβροσία και έχουμε την λέξη «Ολύμπιος» που έχει άθροισμα 900 και διαπιστώνουμε «αμβροσία»=424 και «νέκταρ»=476 σύνολο 900!!! Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να βγάλουμε και το άθροισμα ολόκληρων φράσεων σχετικών μεταξύ τους όπως « Tο μέγα Θηρίον» = 666 αλλά και πολλές άλλες φράσεις που βγάζουν σχετικά αθροίσματα παρόλο που λείπουν τα τρία γράμματα!!!
Τα παραδείγματα της αντιστοιχίας των αριθμών με τα γράμματα της Ελληνικής γλώσσας είναι πολλά όπως : μονάς (40+70+50+1+200=361 – 3+6+1=10 – 1), εν (5+50=55 – 5+5=10 – 1), άλφα (1+30+500+1=532 – 5+3+2=10 – 1), ενιαυτός (5+50+10+1+400+70+200=1036 – 1+3+6=10 – 1) και συνεχίζουμε με τους υπόλοιπους αριθμούς δυάς (4+400+1+200=605 – 6+5=11 – 1+1=2), τρεις (300+100+5+10+200=615 – 6+1+5=12 – 1+2=3) κτλ. , όμικρον (70+40+10+20+100+70+50= 360 όσες οι μοίρες του κύκλου). Α’ τετρακτύς: 4 (Δ), Β’ τετρακτύς: 10 (Α+Β+Γ+Δ = 1+2+3+4 = 10 = Ι)
10=1+0=1=ΕΝ (Μονάδα), Γ’ τετρακτύς: 36 (Β’ τετρακτύς + Ε + ς +Ζ + Η = 10+5+6+7+8 = 36), Α’ τετρακτύς + Β’ τετρακτύς + Γ’ τετρακτύς + Ε = 4+10+36+5 = 55 = 5+5 = 10 = 1+0 = ΕΝ. Όλες δηλαδή οι Ελληνικές λέξεις , κρύβουν την βαθύτερη σημασία τους και όλες είναι βασισμένες στους αριθμούς. Γι αυτό όταν λέμε αριθμοσοφία εννοούμε την σοφία που περικλείουν οι αριθμοί, δηλαδή κατά τον Πυθαγόρα οι λεξάριθμοι κτλ.
Είναι γνωστό πως τα μαθηματικά είναι η μόνη σταθερή επιστήμη (όλες οι άλλες μεταβάλλονται) και η άμεση σχέση των γραμμάτων του Ελληνικού αλφαβήτου με τους αριθμούς είναι αδιαμφισβήτητη. Δεν είναι τυχαίο αυτό που κάνουν στο εξωτερικό : να διδάσκουν την αρχαία ελληνική γλώσσα και να μην παύουν να λένε ότι έχει μαθηματική δομή και εμπεριέχει την μουσική αρμονία, όπως επίσης και ότι είναι η γλώσσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών- η μητέρα όλων των γλωσσών! (όλοι οι αστροφυσικοί παγκοσμίως ομιλούν την Αρχαία Ελληνική). Στην χώρα μας θα έπρεπε να την διδασκόμαστε σε αυτή της την μορφή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, θα βοηθούσε και στην εκμάθηση των ξένων γλωσσών καθώς όλες είναι μεταγενέστερες. Μία καλή κίνηση εκτός του ότι ήδη η Αρχαία Ελληνική διδάσκεται στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είναι η επαναφορά του πολυτονικού συστήματος στην Νέα Ελληνική.
Πηγή
http://enimerwsi2.wordpress.com/2011/05/25/%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CE%BB%CF%86%CE%B1%CE%B2%CE%B7%CF%84%CE%BF/
