Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Διακοπές : Κάιρο: Η καρδιά της Αιγύπτου

Για κάποιους είναι απλώς πολύβουο και χαοτικό - δεν χάνει όμως ποτέ τη γοητεία του χρόνου και των πολιτισμών που πέρασαν από εδώ, δεμένων ακόμη στην καθημερινότητα μιας μουσουλμανικής μεγαλούπολης
Αχανές, σκονισμένο, πολύβουο και απόλυτα γοητευτικό. Αυτό είναι το Κάιρο, η μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής και «Umm al Dunya», «μητέρα του κόσμου» για τους Αραβες. Από τους πρώτους Φαραώ μέχρι τον πρόεδρο Μουμπάρακ, κάθε ηγέτης της Αιγύπτου αφήνει το δικό του στίγμα στο Κάιρο, κάνοντας τις βόλτες στην πόλη να ισοδυναμούν με ταξίδι στο χρόνο και τους πολιτισμούς.

Το ταξίδι ξεκινάει από τη Σαρία ελ Γκίζα, τη μεγάλη αρτηρία κατά μήκος του Νείλου που οδηγεί στις Πυραμίδες. Αν και μέρος του πολεοδομικού ιστού τού Καΐρου, οι πυραμίδες δεν αποτελούν τμήμα της ιστορίας του. Χτίστηκαν από τους ηγεμόνες του Αρχαίου Βασιλείου που κυβερνούσαν από τη Μέμφιδα, για να στεγάσουν τις σορούς των Φαραώ Χέοπα, Χεφρήνου και Μυκερίνου (3η χιλιετία π.Χ.). Οι αναψοκοκκινισμένοι ξένοι τουρίστες, οι ντόπιες μικροαστικές οικογένειες, οι μικροπωλητές, οι κράχτες και οι ζητιάνοι που περιφέρονται γύρω από τα τρία ταφικά μνημεία δεν αφαιρούν τίποτα από τη γοητεία τους. Ούτε καν η Pizza Hut αντικριστά από τη Σφίγγα δεν μειώνει την επιβλητική μεγαλοπρέπεια του χώρου, που είναι καλύτερα να επισκεφτείτε το απόγευμα. Ετσι, μπορείτε να απολαύσετε το θέαμα «Ηχος και Φως» (καθημερινά στις 18.30, 19.30 και 20.30) και μετά τη θέα των πυραμίδων υπό το φως του φεγγαριού, πίνοντας το ποτό σας στην ταράτσα του κοντινού ξενοδοχείου Mena Palace.

Η επαφή με την αρχαία Αίγυπτο θα παραμείνει ανολοκλήρωτη χωρίς μια βόλτα στο Αιγυπτιακό Μουσείο, στο κέντρο του Καΐρου. Ο αριθμός των θησαυρών του μοιάζει εξωπραγματικός: τριγυρνώντας στους διαδρόμους του οφείλεις να προσέχεις συνεχώς μήπως σκοντάψεις σε κάποιο άγαλμα του Ακενατόν ή χτυπήσεις το κεφάλι σου στο ράμφος από τα αγάλματα του Θωθ. Μην παραλείψετε την προτομή της Νεφερτίτης, τη συλλογή του Τουταγχαμών και τα πορτρέτα Φαγιούμ - τις προσωπογραφίες νεκρών οι οποίες φιλοτεχνήθηκαν κατά τη Ρωμαϊκή κατοχή της Αιγύπτου.

Ουσιαστικά, οι Ρωμαίοι ήταν εκείνοι που ίδρυσαν το Κάιρο, με το όνομα Βαβυλώνα εν Αιγύπτω. Σήμερα, η τειχισμένη γειτονιά στην περιοχή της Βαβυλώνας δεν κατοικείται. Αποτελεί ένα είδος ανοιχτού μουσείου και είναι γνωστή ως Κοπτικό Κάιρο. Οι Κόπτες περηφανεύονται πως είναι αυθεντικοί Αιγύπτιοι (χωρίς επιμειξίες με Αραβες και άλλους λαούς), που εκχριστιανίστηκαν τον 4ο αιώνα μ.Χ. Σε αυτή τη συνοικία βρίσκονται τα σημαντικότερα μνημεία της πίστης τους. Η μικροσκοπική εκκλησία του Αγίου Σεργίου λέγεται πως υπήρξε καταφύγιο της Αγίας Οικογένειας, ενώ στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται μια σιδερένια αλυσίδα από τα βασανιστήρια του ομώνυμου αγίου. Το πρωινό της Κυριακής κατά τη λειτουργία είναι η καλύτερη στιγμή για να μπείτε στο πνεύμα της ζωής των Κοπτών, αλλά και της ιδιόρρυθμης τέχνης τους, που συχνά χρησιμοποιεί ως φόντο στις εικόνες των αγίων κροκόδειλους, ιπποπόταμους, τον Νείλο και τις Πυραμίδες. Η βόλτα στο Κοπτικό Κάιρο σας επιτρέπει, όμως, και μια φευγαλέα ματιά στη ζωή των Εβραίων της Αιγύπτου, καθώς εδώ βρίσκεται η συναγωγή Μπεν Εζρά, όπου ο κορυφαίος Ισπανοεβραίος φιλόσοφος Μαϊμονίδης δίδασκε κατά τη βασιλεία του Σαλαντίν.

Η Σιταντέλα του Σαλαντίν δεσπόζει στο Ισλαμικό κομμάτι του Καΐρου, που περιλαμβάνει δύο οικισμούς: το παλαιότερο Φουστάτ, από το οποίο σώζεται μόνο το πανέμορφο τέμενος του Ιμπν Τουλούν, και τη νεότερη Αλ Καχίρα, τη «Νικήτρια» πόλη των Φατιμιδών, που ανάγεται στο 969 μ.Χ. Ισως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του Ισλαμικού Καΐρου είναι η απόλυτη ενσωμάτωσή του στην καθημερινότητα της πόλης. Στον υπόλοιπο κόσμο, τα μνημεία είναι αποκομμένα και προστατευμένα, πηγή εισοδήματος για την κυβέρνηση και θαυμασμού για τους τουρίστες. Το Ισλαμικό Κάιρο, όμως, φαίνεται να μην έχει συνείδηση της ιστορίας του και τα μνημεία του αποτελούν οργανικό κομμάτι της ζωής των κατοίκων.

Οπως τον 15ο αιώνα, έτσι και σήμερα, εκατοντάδες άνθρωποι διασχίζουν καθημερινά την εντυπωσιακή πύλη Μπαμπ Ζουέιλα προς την οδό Αλ-Μουίζ-Λι-Ντιν-Αλλάχ, την πολυσύχναστη εμπορική αρτηρία με τη μαγευτική σειρά από μεντρεσέδες, κατοικίες εμπόρων, αποθήκες και μαυσωλεία. Εκατοντάδες παιδιά παίζουν γύρω από τις περίτεχνες κρήνες της πόλης, όπως εκείνη του Αμπντέλ Κατχούντα, ενώ οι μεγάλοι κάνουν τα ψώνια τους στα δαιδαλώδη στενά της αγοράς Χαν Ελ Χαλίλι και στους γύρω δρόμους. Από τους μιναρέδες που ρίχνουν αγέρωχοι τη σκιά τους στην πόλη, η φωνή του μουεζίνη ακόμα καλεί τους πιστούς για προσευχή σε τεμένη όπως το διάσημο Αλ Αζχαρ, που αποτελεί το παλαιότερο εν λειτουργία πανεπιστήμιο, το Αλ Χουσεΐν, το Γκαμάλ αντ-Ντιν, το Αλ-Γκαουρί, το Μπλε Τέμενος και το τέμενος-μεντρεσές του Σουλτάν Χασάν.

Μέχρι και τα ισλαμικά νεκροταφεία του 14ου αιώνα ακόμα... σφύζουν από ζωή, αφού ανάμεσα στα μαυσωλεία τους έχουν κατασκηνώσει χιλιάδες από τους φτωχότερους κατοίκους της πόλης! Η βόλτα στο Βόρειο και το Νότιο Νεκροταφείο, όπως και στο γκέτο των Κοπτών ρακοσυλλεκτών στο λόφο Μουκατάμ προσφέρει μερικές από τις δυνατότερες εικόνες του ταξιδιού. Αν και είναι απαραίτητη για να συμπληρωθεί η εικόνα της θλιβερής πραγματικότητας μιας πόλης με τεράστιες οικονομικές αντιθέσεις, ενδείκνυται μόνο αν έχετε χρόνο στη διάθεσή σας. Προέχει η επίσκεψη στο κέντρο της πόλης, δηλαδή στο πιο σύγχρονο κομμάτι της, που είναι εξίσου ενδιαφέρουσα - κυρίως λόγω της ολοένα ισχυρότερης έλξης που ασκεί η θρησκεία στους κατοίκους του Kαΐρου.

Εάν κατηφορίσετε στη λεωφόρο Κασρ ελ Νιλ το πρωί της Παρασκευής, θα αντικρίσετε ένα σουρεαλιστικό θέαμα. Δεκάδες πιστοί στρώνουν πράσινα χαλιά και προσεύχονται στη μέση του δρόμου ή ακόμη και μέσα σε βενζινάδικα. Είναι τα περίφημα «ανοιχτά τεμένη», η επέλαση της θρησκείας στο αστικό τοπίο. Η ειρωνεία είναι ότι το σύγχρονο Κάιρο ή Ισμαηλία, όπως ονομάστηκε από τον ιδρυτή του, τον εγγονό του Μοχάμεντ Αλί, σχεδιάστηκε το 1863 σε αντιπαράθεση με το Ισλαμικό Κάιρο. Θα αποτελούσε το «Παρίσι του Νείλου», μια ευρωπαϊκού στυλ πρωτεύουσα των διεθνών εξελίξεων. Παρά την ασφυκτική ανάπτυξη της δεκαετίας του '60, τα κατάλοιπα εκείνης της εποχής ξεχωρίζουν ακόμα ανάμεσα στις άχαρες πολυκατοικίες. Η ευρύχωρη πλατεία Μιντάν Ταχρίρ, λόγου χάρη, αποτελεί την «καρδιά» του Καΐρου, από την οποία αρχίζει η οδός Ταλάατ Χαρμπ, που καταλήγει στην ομώνυμη πλατεία.

Χτισμένη κατά τα παρισινά πρότυπα, ως κέντρο ενός εξάκτινου αστεριού, η Ταλάατ Χαρμπ βρίσκεται στο σημείο απ' όπου άρχιζε το οικονομικό κέντρο του Καΐρου, με σημείο αναφοράς το νεοκλασικό Χρηματιστήριο του 1912 και την Τράπεζα της Αιγύπτου του 1922.

Λίγο πιο κάτω, η οδός Εμάντ Ελ Ντιν συγκέντρωνε τα πολυτελέστερα καταστήματα του Καΐρου και οδηγούσε στην πιο μεγαλοπρεπή συνοικία της πόλης, τα διαμερίσματα του Χεδίβη, όπου βρίσκεται το ελληνικό προξενείο. Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα προξενεία και οι πρεσβείες είναι συγκεντρωμένα στο Γκάρντεν Σίτι, μια συνοικία στις όχθες του Νείλου, την οποία αξίζει να επισκεφθείτε σούρουπο: από εκεί φεύγουν οι φελούκες που κάνουν βόλτες στον Νείλο και είναι το καλύτερο σημείο για να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα πάνω από την πόλη.

ΚΟΣΤΟΣ

Το νόμισμα της χώρας είναι η Αιγυπτιακή Λίρα (ΕGP), που υποδιαιρείται σε 100 πιάστρες. Το ένα ευρώ ισούται με οκτώ περίπου λίρες και με αυτό μπορείτε να αγοράσετε έναν από τους υπέροχους χυμούς μάνγκο, που πωλούνται στα δεκάδες μικρά αναψυκτήρια της πόλης, ή πέντε μικρά μπουκαλάκια νερό (για τους πολύ διψασμένους). Για την είσοδό σας στα μουσεία υπολογίστε 20 λίρες, ενώ ένα από τα αναμνηστικά T-shirt με τις πυραμίδες κοστίζει περίπου 40 EGP. Οι τιμές των ξενοδοχείων ποικίλλουν αισθητά. Στη μη τουριστική περίοδο μπορούν να βρεθούν απλά δωμάτια με 50 μόλις λίρες. Οι πιο απαιτητικοί όμως θα πρέπει να βάλουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη: τα deluxe ξενοδοχεία χρεώνουν από 1.000 ΕGP και πάνω. Κάτι ανάλογο ισχύει και για το φαγητό, που μπορεί να κοστίσει από 12 μέχρι και 100 λίρες. Στον προϋπολογισμό του ταξιδιού θυμηθείτε ότι η είσοδος στη χώρα απαιτεί visa που εκδίδεται εύκολα στο αεροδρόμιο του Καΐρου έναντι 25 ευρώ. Οι περισσότερες πιστωτικές κάρτες γίνονται δεκτές σε μεγάλα ξενοδοχεία και καταστήματα, όχι όμως και στις αγορές ή σε μικρά καφέ και εστιατόρια. ΑΤΜ βρίσκονται στο κέντρο της πόλης και σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

Η οδήγηση στο Κάιρο θυμίζει έντονα τα συγκρουόμενα των λούνα παρκ και συνιστάται μόνο στους τολμηρούς. Για τη μετακίνησή σας εντός πόλης, λοιπόν, καλύτερα να ξεχάσετε τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και να αφεθείτε στα... γκάζια των πιο έμπειρων Καϊρινών οδηγών ταξί. Για τα στάνταρ της Δύσης, τα ταξί είναι φτηνά και διόλου δυσεύρετα. Καθώς όμως δεν έχουν ταξίμετρο, πρέπει να παζαρέψετε σκληρά την τιμή πριν μπείτε. Μια εναλλακτική λύση είναι το μετρό, που έρχεται πάντοτε στην ώρα του, από τις 05.00 μέχρι τις 23.30, κοστίζει ελάχιστα και στο πρώτο βαγόνι μπαίνουν μόνο γυναίκες. Τα λεωφορεία και τα μινιμπάς καλύτερα να αποφεύγονται από άτομα με ευαισθησία στις δυσάρεστες οσμές, με μία λαμπρή εξαίρεση: αυτά που συνδέουν την πόλη με το αεροδρόμιο, τα οποία θα βρείτε στην πλατεία Abdel Moniem Riad, πίσω από το αιγυπτιακό μουσείο. Για τις βόλτες στον Νείλο ενδείκνυνται οι φελούκες, που μπορείτε να νοικιάσετε στην αποβάθρα του Garden City με 30 - 40 λίρες για περίπου μιάμιση ώρα.

ΠΟΥ ΝΑ ΒΓΕΙΤΕ

Πολύτιμος σύμβουλος για την έξοδο της Τετάρτης και της Πέμπτης (του αιγυπτιακού Σαββατοκύριακου) είναι τα αγγλόφωνα έντυπα Egyptian Gazette και Egypt Today. Εμείς πάντως προτείνουμε ανεπιφύλακτα τα ακόλουθα μέρη:

Καφέ Fishawi: Στην καρδιά της αγοράς Ελ Χαλίλι. Απαραίτητη στάση για καφέ, τσάι ή σίσα (ναργιλέ), στα ίδια τραπεζάκια που κάποτε καθόταν ο Ζαν Πολ Σαρτρ, ο Τσίρκας και ο Ναγκίμπ Μαχφούζ.
Ελληνική Λέσχη (Club Hellenique): Σε αποικιακό στυλ, στον δεύτερο όροφο ενός όμορφου κτιρίου στην πλατεία Talaat Harb. Τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί στο απόλυτο στέκι της διανόησης, αλλά και του φοιτητόκοσμου του Καΐρου, που απολαμβάνει κρύα μπίρα με χειροποίητα τσιπς.
Groppi: Ζαχαροπλαστείο-καφέ στην πλατεία Talaat Harb. Μπορεί να μη σε κερδίζει πλέον με τις γεύσεις του, αλλά σίγουρα κλέβει την παράσταση με την αίσθηση περασμένων μεγαλείων που αποπνέει.
Για ποτό: Οι επιλογές σας είναι περιορισμένες, αλλά επαρκείς για μερικές ημέρες. Το μπαράκι του εστιατορίου La Bodega (157 Sharia 26 Yulyu, Zamalek) καθώς και του ξενοδοχείου Windsor (19 Alfi Bei str.) προσφέρουν σημαντική διέξοδο στους τουρίστες και όχι μόνο. Το ίδιο και τα μπαρ των εστιατορίων Abu Es Sid (157 Sharia 26 Yulyu, Zamalek) και L'Aubergine (5 Sayed al-Bakry, Zamalek). Τα συγκεκριμένα προσφέρονται και για παρέες γυναικών καθώς στα καφενεία και τα καφέ των ντόπιων είναι καλύτερα να αποφεύγονται οι ασυνόδευτες κυρίες.

ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ

Προσφέροντας από κιτς σουβενίρ μέχρι πολύτιμα κοσμήματα, και από τη διάσημη πλέον Φούλα (τη μαντιλοφορούσα Μπάρμπι) μέχρι υπέροχα καφτάνια και δερμάτινα, η αγορά του Khan El Khalili μπορεί να εξαντλήσει το χρόνο και τον τραπεζικό σας λογαριασμό. Ψάξτε για το μαγαζί Mimi Saber, εάν ενδιαφέρεστε για αιγυπτιακά καφασωτά, Sayed Abbas Said για δερμάτινες τσάντες και αξεσουάρ, Sayd Abd El Raouf για φυσητά γυαλιά και Wassef Silver Smith για ασημικά. Κοντά στην αγορά, πίσω απ' το τζαμί Al Azhar βρίσκονται δύο από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά του Καΐρου: η γκαλερί Alkhatoun (3 Mohamet Abdo str.), που προσφέρει από καλόγουστα κοσμήματα μέχρι φωτιστικά και ρούχα, και ο βιβλιοδέτης Μ. Abd El Zaher (31 El Chikh Moh Abdou str.), με εξαιρετικά σημειωματάρια, ατζέντες, άλμπουμ, ντοσιέ κ.λπ.

ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ

Το Κάιρο είναι σχετικά ασφαλής πόλη ακόμη και το βράδυ, εάν εξαιρέσει κανείς τις μικροκλοπές που μπορεί να παρατηρηθούν όταν συνωστίζονται τεράστια πλήθη τουριστών. Για οποιοδήποτε πρόβλημα, επικοινωνήσετε με την ελληνική πρεσβεία (18 Aisha El Taymoureya, Garden City) στο τηλέφωνο 00202 7948482. Για τους πρωτάρηδες στη Μέση Ανατολή, ίσως φανεί ενοχλητική η διαρκής απαίτηση για μπαχτσίσι. Ομως, είναι απαραίτητο να το δώσετε, αν θέλετε να έχετε πρόσβαση σε ένα μιναρέ, κάποια κλειστή εκκλησία ή συναγωγή, εφόσον συχνά αποτελεί μοναδική πηγή εισοδήματος του φύλακά τους. Την περίοδο του Ραμαζανιού (1 - 29 Σεπτεμβρίου για το 2008), εάν βρεθείτε σε συντηρητικές γειτονιές, καλό είναι να αποφύγετε την κατανάλωση φαγητού ή ποτού, αλλά και το κάπνισμα, σε δημόσιους χώρους. Την ίδια περίοδο, ορισμένα εστιατόρια μπορεί να είναι κλειστά από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου.

ΚΕΙΜΕΝΟ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Πηγή

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxworld_1_01/08/2008_242738