Μπάτσοι από τον ΠάγκοΠλοκή:
Οι ντέντεκτιβ Κρίστοφερ Ντάνσον και Π.Κ. Χάισμιθ είναι οι πιο σκληροί και εία παραπέρα και πιο πίσω, κπιο δημοφιλείς μπάτσοι της Νέας Υόρκης. Εκείνοι δεν έχουν τατουάζ, άλλοι τούς έχουν τατουάζ. Δύο γραφάθονται οι ντέντεκτιβ Άλεν Γκαμπλ και Τέρι Χόιτζ. Στις φωτογραφίες φαίνονται θολά πίσω από τους Ντάνσον και Χάισμιθ κι έχουν κλειστά τα μάτια τους. Δεν είναι ήρωες. Είναι οι «Μπάτσοι από τον Πάγκο».
Κάθε μπάτσος, όμως, έχει την ευκαιρία του και σύντομα ο Γκαμπλ και ο Χάιτζ θα βρεθούν μπλεγμένοι σε μια φαινομενικά αδιάφορη υπόθεση με την οποία κανένας άλλος ντέντεκτιβ δε θέλει να ασχοληθεί και η οποία όμως μπορεί να εξελιχθεί στο μεγαλύτερο έγκλημα στη Νέα Υόρκη. Είναι η ευκαιρία της ζωής τους, αυτοί οι τύποι όμως έχουν αυτό που χρειάζεται;
Κριτική από το Cine.gr:
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
Μια αξιοπερίεργη περίπτωση κι αυτό έχει σχέση με την νοοτροπία του Adam McKay, μια νοοτροπία που έχει επιβάλει από την πρώτη του, ήδη, ταινία. Δεν κάνει ακριβώς φάρσα, ούτε μια αστυνομική κωμωδία έτσι όπως την έχουμε συνηθίσει από τους Αμερικανούς. Περνάει στην ταινία του μια γενική ψυχοσύνθεση σοβαρότητας που θα την είχε μια απλή αστυνομική ταινία και πάνω σε αυτήν χτίζει την πλάκα του. Σαν να βλέπεις το Φονικό Όπλο σε καθαρή κωμωδία. Όλα αυτά προσδίδουν μια αίσθηση πρωτοτυπίας σε ένα είδος που έχει με τον καιρό ξεφτίσει, ακόμα κι αν δεν έχουμε κάτι που συνιστά νέο υποείδος προς εκμετάλλευση… Σίγουρα γελάς και μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, ξεκαρδίζεσαι. Επιπροσθέτως, η οπτική του αστυνομικού τμήματος έχει μια σαφή υπόνοια σάτιρας που δίνει και ουσία στο έργο. Τέλος, για τα θετικά, η κωμωδία δένει απόλυτα με τη σοβαροφάνεια και δεν έχουμε την κλασική περίπτωση των Rush Hour, που το ένα κάνει παύση για να πάρει τη θέση του το άλλο. Όμως, το έργο δεν αποτυπώνεται στην μνήμη. Όλο αυτό το πετυχημένο κόλπο του συνδυασμού σοβαρότητας-κωμωδίας χάνει από μια γενική αίσθηση χαλαρότητας και ασημαντότητας. Έχει και καλή δράση όταν θέλει, αλλά αυτή είναι ασύνδετη μες το κλίμα και η όλη πλοκή δεν σε προκαλεί να την ακολουθήσεις. Κι όμως, θα επιμείνω πως είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, κυρίως επειδή δεν μοιάζει με τα μιλιούνια αστυνομικών κωμωδιών που έχουμε δει τα τελευταία 30 χρόνια.
Βαθμολογία:
(2/5)(0 κακή |
μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)Σταύρος Γανωτής
Επίσημο Site
Πηγή
http://www.cine.gr
