Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη, «ανακρίναμε» τον πρόεδρο της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, τον κ. Γιάννη Ιωαννίδη, υπεύθυνο του Ιατρείου Διαβήτη & Παχυσαρκίας στο Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας, για να μας πει τι πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζουμε για τη νόσο.* Ο διαβήτης δεν οφείλεται στα γλυκά. Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου είναι η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή και η παχυσαρκία, όχι μόνο τα πολλά γλυκά - στην πραγματικότητα, τα πολλά γλυκά απλώς είναι ένας... ασφαλής τρόπος για να οδηγηθεί κανείς στην παχυσαρκία!
* Όποιος έχει «ζάχαρο» έχει διαβήτη. Από τη στιγμή που ο γιατρός βεβαιώνει την παθολογική τιμή του του σακχάρου, το άτομο έχει σακχαρώδη διαβήτη - κι αυτό είναι ανεξάρτητο από το αν το ρυθμίζει μόνο με σωστή διατροφή ή παίρνοντας και φάρμακα.
* Το «ζάχαρο» δεν το αντιλαμβανόμαστε αμέσως. Τον πρώτο καιρό τα συμπτώματα είναι αμυδρά, αν όχι ανύπαρκτα, και έτσι διαφεύγουν της προσοχής του ατόμου. Αργότερα, πολλοί ασθενείς αρχίζουν να διψάνε πολύ, να τρώνε πολύ και να τρέχουν συνέχεια στην τουαλέτα. Υπάρχουν όμως και άλλα συμπτώματα. Κάποιοι παρουσιάζουν ανεξήγητη οξυθυμία, εύκολη κούραση, άλλοι βλέπουν θαμπά ή χάνουν αναίτια βάρος, και ορισμένοι παρατηρούν ότι έχουν πληγές που δεν κλείνουν εύκολα, παθαίνουν συχνά λοιμώξεις ή ακόμα έχουν ξηροδερμία και φαγούρα στα γεννητικά όργανα.
* Ο διαβήτης δεν είναι μια ασθένεια. Υπάρχουν τρία κύρια είδη διαβήτη. Ο ένας εκδηλώνεται πιο συχνά σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες, και οφείλεται στον ίδιο τον οργανισμό. Αυτός είναι ο τύπου 1 διαβήτης. Ο δεύτερος τύπος εκδηλώνεται κυρίως στους ενήλικες και λιγότερο στα παιδιά, και οφείλεται στον τρόπο ζωής (σχετίζεται με την παχυσαρκία, την κακή διατροφή και την καθιστική ζωή). Αυτός είναι ο τύπου 2 διαβήτης. Υπάρχει επίσης ο διαβήτης της κυήσεως, που συνήθως εξαφανίζεται κατά τον τοκετό, αν και πολλές από τις γυναίκες, αναπτύσσουν αργότερα στη ζωή τους τύπου 2 διαβήτη. Η πιο συχνή μορφή διαβήτη είναι ο τύπου 2, που αποτελεί το σχεδόν 90% των κρουσμάτων.
* Ινσουλίνη δεν χρειάζεται μόνο όποιος έπαθε διαβήτη μικρός. Ο τύπου 1 διαβήτης αντιμετωπίζεται μόνο με ενέσεις ινσουλίνης, ενώ ο τύπου 2 αρχικά αντιμετωπίζεται με χάπια, αλλά αν δεν ρυθμιστεί σωστά χρειάζεται αργότερα και ενέσεις ινσουλίνης. Ινσουλίνη μπορεί να χρειαστεί και ο διαβήτης της κυήσεως.
* Μόνο τα φάρμακα δεν αρκούν για τη ρύθμιση του σακχάρου. Αν και η σωστή φαρμακευτική αγωγή είναι πολύτιμη για την αντιμετώπιση του διαβήτη, οι ασθενείς πρέπει επίσης να προσέχουν τι τρώνε και να φροντίσουν να γυμνάζονται συστηματικά – έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα περπατάνε μισή ωρίτσα την ημέρα, με αρκετό γρήγορο βήμα ώστε να λαχανιάζουν λίγο.
* Όποιος έχει διαβήτη, πρέπει να ελέγχει και τα λιπίδια του. Δηλαδή τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδιά του, καθώς και την πίεσή του. Πρέπει επίσης να υποβάλλεται συστηματικά και σε εξετάσεις νεφρών και ματιών. Το 80% των ατόμων με διαβήτη έχει και πρόβλημα πίεσης ή/και χοληστερόλης, οπότε κινδυνεύει να παρουσιάσει αγγειακές επιπλοκές (μην ξεχνάτε και την βλαπτική επίδραση του καπνίσματος!)
Πηγή
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=10923&la=1
