Οι ταινίες της εβδομάδας 29 Αυγούστου 2010

INCEPTION


Υπόθεση: Ο Ντομ Κομπ (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) είναι ένας επιδέξιος ληστής και άσσος στην επικίνδυνη τέχνη της εκμαίευσης: μπορεί να κλέψει πολύτιμα μυστικά από τα βάθη του υποσυνείδητου τη στιγμή που το θύμα του κοιμάται βαθιά και το πνεύμα του είναι πάρα πολύ ευάλωτο.

Η σπάνια ικανότητα του Κομπ τον έχει καταστήσει πολύτιμο παίκτη στην επικίνδυνη σκακιέρα της εταιρικής αντικατασκοπείας, αλλά και διεθνή φυγά, αφαιρώντας του ό,τι έχει αγαπήσει στη ζωή του. Ο Κομπ όμως, δέχεται μια πρόταση που μπορεί να τον εξιλεώσει. Μια τελευταία δουλειά που μπορεί να του χαρίσει πίσω τη χαμένη του ζωή αρκεί να καταφέρει το αδύνατο – την γένεση (inception).

O Κομπ και η ομάδα του που απαρτίζεται από ειδικούς πρέπει να καταφέρουν το αντίθετο απ' ό,τι έκαναν ως τώρα. Ο στόχος τους πλέον δεν είναι να κλέψουν μια ιδέα, αλλά να καλλιεργήσουν μια καινούργια. Αν τα καταφέρουν, θα σκηνοθετήσουν το τέλειο έγκλημα. Όμως, κανένας σχεδιασμός δεν είναι αρκετά προσεκτικός ούτε οι ικανότητές τους μπορούν να διασφαλίσουν ότι θα ξεφύγουν από τον πιο επικίνδυνο εχθρό τους, που δείχνει να μπορεί να προβλέψει κάθε τους κίνησή. Έναν εχθρό που μόνο ο Κομπ θα μπορούσε να προβλέψει.



Περισσότερα για την ταινία

O βραβευμένος δημιουργός Κρίστοφερ Νόλαν σκηνοθετεί ένα διεθνούς κύρους καστ στην ταινία "Inception", μια πρωτότυπη ταινία επιστημονικής φαντασίας που ταξιδεύει σε όλο τον πλανήτη και στον απόκρυφο και αόριστο κόσμο των ονείρων.

Στην ταινία "Inception" πρωταγωνιστούν ο τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ Λεονάρντο ΝτιΚάπριο ("Blood Diamond", "Aviator"), ο βραβευμένος με Όσκαρ Κεν Γουατανάμπι ("The Last Samurai"), ο Τζόσεφ Γκόρντον-Λέβιν ("500 Days of Summer"), η βραβευμένη με Όσκαρ Μαριόν Κοτιγιάρ ("La Vie en Rose"), η υποψήφια για Όσκαρ Έλεν Πέιτζ ("Juno"), ο Τομ Χάρντι ("RocknRolla", "Bronson"), η Σίλιαν Μέρφι ("Batman Begins"), ο Τομ Μπέρεντζερ ("Training Day"), o Ντιλίπ Ράο ("Avatar") και ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ Μάικλ Κέιν ("Hannah and Her Sisters", "The Cider House Rules").

Η αρχική ιδέα

Ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος/παραγωγός Κρίστοφερ Νόλαν αποκαλύπτει πως ξεκίνησε να δημιουργεί τον κόσμο του “Inception” δέκα σχεδόν χρόνια πριν ξεκινήσει να σκηνοθετεί την ταινία. “Δέκα χρόνια πριν, άρχισε να με γοητεύει το θέμα των ονείρων, η σχέση ανάμεσα στον κόσμο, όταν είμαστε ξύπνιοι με εκείνον των ονείρων μας. Πάντα έβρισκα ενδιαφέρον παράδοξο ότι όλα μέσα στα όνειρα — είτε είναι τρομακτικά, χαρούμενα ή φανταστικά — είναι δημιουργήματα του νου μας. Είναι εντυπωσιακό το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις δυνατότητες της φαντασίας μας. Άρχισα να σκέφτομαι πως είναι κάτι που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μια επική ταινία δράσης, με ανθρώπινη πάντα διάσταση.”

Το “Inception” περιστρέφεται γύρω από την ιδέα ότι είναι εφικτό να μοιράζεσαι όνειρα... όνειρα που έχουν κατασκευαστεί να φαίνονται και να μοιάζουν αληθινά, ενώ βρίσκεσαι μέσα τους. Και μέσα σε αυτή, την υποσυνείδητη κατάσταση, τα βαθύτερα και πολυτιμότερα μυστικά του ανθρώπου είναι εκεί για να τα κλέψεις. Ο Νόλαν εξηγεί, “Στο κέντρο της ταινίας βρίσκεται η αντίληψη ότι μια ιδέα είναι το πιο προσαρμόσιμο και πανίσχυρο παράσιτο. Ένα ίχνος της θα βρίσκεται πάντα κάπου στο μυαλό σου. Η σκέψη ότι κάποιος θα μπορούσε να τιθασεύσει την ικανότητα να εισβάλει στα όνειρα σου, σε πραγματικές συνθήκες και να κλέψει μια ιδέα — όσο ιδιωτική κι αν είναι — είναι συναρπαστική.”

Ο Νόλαν αναφέρει πως το βασικό θέμα της ιστορίας είναι την ίδια στιγμή προσωπικό και παγκόσμιο, “…γιατί όλοι ονειρευόμαστε. Όλοι βιώνουμε το φαινόμενο, όπου το μυαλό μας δημιουργεί ένα κόσμο και την ίδια στιγμή ζει μέσα σε αυτόν. Παράλληλα, υπάρχει μια απίστευτη αντίθεση στον κόσμο των ονείρων — είναι τόσο οικεία και την ίδια στιγμή έχουν απεριόριστες πιθανότητες σε σχέση με αυτά που μπορούμε να φανταστούμε. Η πρόκληση ήταν να αναμίξουμε την οικειότητα και τα συναισθήματα που δημιουργούνται σε ένα όνειρο, με το τι μπορεί να συλλάβει ο εγκέφαλος μας. Ήθελα να φτιάξω μια ταινία που θα επέτρεπε στο κοινό να βιώσει τις απεριόριστες πραγματικότητες που μόνο στα όνειρα μπορούμε να συλλάβουμε.”

Τα γυρίσματα

Η παραγωγή του “Inception” έκανε τον γύρο του κόσμου με τα γυρίσματα να πραγματοποιούνται σε 5 χώρες, σε 4 διαφορετικές ηπείρους. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, οι ηθοποιοί και το συνεργείο αντιμετώπισαν αρκετές δύσκολες καταστάσεις, όπως τις υψηλές θερμοκρασίες της Ταγγέρης, στο Μαρόκο ή τη διαδρομή μέσα σε πυκνό χιόνι, στο Κάλγκαρι του Καναδά. Γυρίσματα έγιναν, επίσης, στο Τόκυο, το Παρίσι και το Λος Άντζελες.

“Για μένα το υλικό απαιτούσε μια φιλόδοξη προσέγγιση,” λέει ο Νόλαν. “Γι αυτό και καταλήξαμε να κάνουμε γυρίσματα σε έξι διαφορετικές χώρες, κατασκευάζοντας τεράστια σκηνικά, πραγματικά ξαναγράφοντας τα όρια του τι μπορούσαμε να γυρίσουμε σε πραγματικές συνθήκες και τι θα προσθέταμε έπειτα, στο στάδιο των εφέ.

“Είναι ενδιαφέρον, γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος συγκρίνεται συχνά με υπολογιστή,” συνεχίζει ο σκηνοθέτης, “Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για αναλογία ανεπαρκή, μιας και ο εγκέφαλος είναι ικανός για πολύ περισσότερα, απ? όσα θα μάθουμε ποτέ. Για έναν δημιουργό ταινιών πρόκειται για ιδανικό κόσμο να ?βουτήξει?, καθώς δεν υπάρχουν κανόνες στο τι μπορεί να δημιουργήσει ο νους. Μια ταινία που καταπιάνεται με αυτό είναι η καλύτερη μορφή ψυχαγωγίας.”

Το καστ

Εκτός από γυρίσματα σε όλο τον κόσμο, η ταινία “Inception” έχει ως βασικό της ατού ένα διεθνές καστ, το οποίο αποτελείται από τους Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Έλεν Πέιτζ, Τομ Χάρντι, Τομ Μπέρεντζερ και Ντιλίπ Ράο, που δούλεψαν για πρώτη φορά με τον Νόλαν και τους Κεν Γουατανάμπε, Κίλιαν Μέρφι και Μάικλ Κέιν που ξανασυνεργάζονται με τον σκηνοθέτη.

Ο Νόλαν σημειώνει, “Ήταν συναρπαστικό να βλέπεις τους ηθοποιούς να εξελίσσονται σαν ομάδα, με παρόμοιο τρόπο που εξελίσσονται στην ταινία. Έκανε ακόμη πιο σημαντικές τις μεταξύ τους σκηνές. Σαν σεναριογράφος, πάντα ελπίζεις για μια τέτοιου είδους χημεία ανάμεσα στους ηθοποιούς, αλλά μόνο όταν βρεθείς στα γυρίσματα της ταινίας, μπορείς να δεις πως ταιριάζουν οι διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες των ηθοποιών και πως αναπτύσσονται οι μεταξύ τους σχέσεις. Είναι σημαντικό κομμάτι κάθε ταινίας, ιδιαίτερα μιας ταινίας με επίκεντρο μια ληστεία, και νομίζω πως οι ηθοποιοί μας τα πήγαν περίφημα.

“Η ταινία ακολουθεί μια ομάδα διαφορετικών ανθρώπων, ο καθένας με μοναδικές ικανότητες που θα βρεθούν μαζί για να πραγματοποιήσουν ένα πολύ επικίνδυνο εγχείρημα,” συνεχίζει ο Νόλαν. “Αν κάποιος αποτύχει, μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή. Γι αυτό και ο καθένας τους είναι σημαντικός για την επιτυχία του σχεδίου τους. Μπορούμε να καταλάβουμε όλα όσα τους συμβαίνουν, γιατί ταξιδεύουμε μαζί τους.”

Επίσημο site:
http://www.www.inceptionmovie.com

Άλλες πηγές
http://www.imdb.com


ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΤΗΣ ΜΑΛΤΑΣ (1942)


Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον
Παίζουν: Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Μέρι Άστορ, Πίτερ Λόρι, Σίντνεϊ Γκρίνστριτ, Γκλάντις Τζορτζ


Υπόθεση: Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στα πιο σκοτεινά λημέρια του Σαν Φρανσίσκο, εκεί που η παρανομία και το έγκλημα είναι καθημερινότητα και κυριαρχεί ο νόμος του δυνατότερου. Ο Σαμ Σπέιντ, είναι ένας σκληρός ντετέκτιβ, που έχει τον δικό του κώδικα τιμής. Μια μέρα, τον επισκέπτεται στο γραφείο του μια «μοιραία γυναίκα», η γοητευτική δεσποινίς Γουόντερλι, και του ζητά να αναλάβει μαζί με τον συνάδελφό του, Μάιλς Άρτσερ, την παρακολούθηση ενός επικίνδυνου άντρα, του Φλόιντ Θέρσμπι. Όμως, ο Άρστερ και ο Θέρσμπι την επόμενη μέρα βρίσκονται δολοφονημένοι και όλες οι υποψίες στρέφονται στον Σπέιντ. Με τους αστυνομικούς να τον έχουν από κοντά, ο Σπέιντ προσπαθεί να βρει στην άκρη του νήματος σε μια υπόθεση, που όσο την ψάχνει γίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Όταν τον επισκέπτεται στο γραφείο του ο μπράβος ενός κακοποιού και του προσφέρει μια υπέρογκη αμοιβή για να του επιστρέψει ένα πολύτιμο αγαλματίδιο, το «γεράκι της Μάλτας», ο Σπέιντ ξέρει ότι έχει μπλέξει σε μια μυστηριώδη υπόθεση. Την ίδια ώρα, η όμορφη δεσποινίδα Γουόντερλι, εμφανίζεται με την πραγματική της ταυτότητα, ως μις Ο? Σόνεσι, και του ζητά να την βοηθήσει να βρουν μαζί τον ανεκτίμητης αξίας θησαυρό. Ο θησαυρός καταλήγει στο γραφείο του Σπέιντ όταν τον φέρνει κρυμμένο σε πακέτο ένας άντρας που δολοφονείται πριν προλάβει να πει τίποτα. Με το γεράκι πια στην κατοχή του, ο Σπέιντ αρχίζει να κινεί αυτός τα νήματα που θα τον οδηγήσουν στη λύση του μυστηρίου...

Περισσότερα για την ταινία

Το παγκόσμιο μπεστ σέλερ του Dashiel Hammet, «Το γεράκι της Μάλτας», μεταφέρεται μοναδικά στην μεγάλη οθόνη, γράφοντας κινηματογραφική ιστορία! Ό, τι ξέρουμε για τα φιλμ νουάρ, ξεκινά από αυτή τη μυθική ταινία! Σκοτεινή υπόθεση μυστηρίου, εκπληκτική ατμόσφαιρα, ένας σκληροτράχηλος και κυνικός ντετέκτιβ που θα βρει τη λύση, αδίστακτοι κακοποιοί και μια γοητευτική femme fatale, είναι όλα εδώ, στην απόλυτη αστυνομική ταινία, που έθεσε τους κανόνες του φιλμ νουάρ.

Έξυπνοι και δυνατοί διάλογοι κατευθείαν από το μυθιστόρημα του Hammet, και αριστοτεχνική σκηνοθεσία από τον John Houston, που με την ταινία αυτή ξεκίνησε μια τεράστια καριέρα και καθιερώθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς σκηνοθέτες. Αλλά πάνω απ' όλα, ο εκπληκτικός Humphrey Bogart, που με το ρόλο αυτό έμεινε στο μυαλό μας ως η απόλυτη ενσάρκωση του ιδιωτικού ντετέκτιβ! Η πειστική ερμηνεία του BOGART δημιούργησε το αρχέτυπο του ιδιωτικού ντετέκτιβ, πάνω στο οποίο βασίστηκαν πολλοί άλλοι από τότε και του έδωσε παγκόσμια αναγνώριση.

Info

Η ταινία έχει ανακηρυχθεί μια από τις καλύτερες όλων των εποχών από τον κριτικό Roger Ebert και το Entertainment Weekly.

Έχει επίσης ανακηρυχθεί «Το πρώτο αυθεντικό φιλμ νουάρ αλλά και το καλύτερο του είδους του» από το Panorama du Film Noir Americain.

«Το γεράκι της Μάλτας» θεωρήθηκε αμερικανικός κινηματογραφικός θησαυρός το 1989, αφού επιλέχθηκε από τη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου να διατηρηθεί ως ταινία μεγάλης «ιστορικής, πολιτιστικής και αισθητικής» αξίας.



ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (1947)


Σκηνοθεσία:Λουίς Μπουνιουέλ
Παίζουν: Ζαν Κλοντ Μπριαλί, Μόνικα Βίτι, Μισέλ Πικολί


Υπόθεση: Ένα γεγονός που απεικονίζεται στον πίνακα του Γκόγια «3 Μαΐου 1808», ζωντανεύει: Ισπανία, 1808. στρατιώτες του Ναπολέοντα εκτελούν μια ομάδα επαναστατών, που δεν θέλουν τη γαλλική κυριαρχία και την «ελευθερία» που τους επιβάλλεται. Πριν πεθάνουν φωνάζουν «Κάτω η ελευθερία». Μεταφερόμαστε στη σημερινή εποχή. Γαλλία. Παρακολουθούμε μια σειρά από ασύνδετα, παράδοξα, τυχαία, και, πολλές φορές, κωμικά γεγονότα στη ζωή των αστών. Ένας άντρας φαίνεται να πουλάει πορνογραφικά καρτ-ποστάλ σε κοριτσάκια, τα οποία όμως τελικά απεικονίζουν αξιοθέατα. Στην εξοχή, στρατιώτες επιδίδονται στο κυνήγι αλεπούς! Σε ένα επαρχιακό ξενοδοχείο, μια νοσοκόμα παίζει χαρτιά με μια παρέα καλόγερων, που χρησιμοποιούν εκκλησιαστικά αντικείμενα για μάρκες! Στο ίδιο ξενοδοχείο, άλλοι φιλοξενούμενοι είναι αιμομίκτες και σαδομαζοχιστές. Πίσω, στο Παρίσι, ένα κοριτσάκι αγνοείται ενώ βρίσκεται συνέχεια δίπλα στους γονείς του, ένας ελεύθερος σκοπευτής που σκοτώνει περαστικούς αθωώνεται από το δικαστήριο... Ακόμα, σε ένα επίσημο δείπνο σε ένα αστικό σπίτι, οι καλεσμένοι κάθονται πάνω σε λεκάνες τουαλέτας χωρίς να τρώνε και πάνε για φαγητό στον καμπινέ-κουζίνα! Ένας επιθεωρητής της αστυνομίας δέχεται ένα τηλεφώνημα από το φάντασμα της νεκρής αδελφής του ενώ, αλλού, διαδηλωτές που φωνάζουν «Κάτω η ελευθερία» δέχονται τα πυρά της αστυνομίας...


Περισσότερα για την ταινία

Η πιο αντισυμβατική ταινία του Bunuel, Το φάντασμα της ελευθερίας είναι ένα σουρεαλιστικό «διαμάντι». Μέσα από την ασύνδετη αφήγηση και τον παραλογισμό, ο σκηνοθέτης αυτή τη φορά ερευνά όχι μόνο τις κοινοτυπίες της καθημερινής ζωής των αστών αλλά και πώς αυτές αποτελούν ένα είδος πλασματικής ελευθερίας, η οποία καταπιέζει την πραγματική φύση των ανθρώπων.

Η ταινία, από την πιο ώριμη περίοδο του έργου του, συνοψίζει όλα τα θέματα που τον απασχολούσαν για πάνω από 30 ταινίες: εκκλησία, αστική συμβατικότητα, έμφυτες καταπιεσμένες ορμές, στρατός, εξουσία, δικαιοσύνη…

Η δομή της αφήγησης είναι πρωτότυπη και απρόβλεπτη. Ο θεατής βιώνει μια ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση ασυνέχειας από προηγούμενες ταινίες του Bunuel, μια αίσθηση αφηγηματικής «ελευθερίας», η οποία, και αυτή, όπως και η αστική «ελευθερία», είναι απλώς ένα φάντασμα… Τα γεγονότα έχουν επεισοδιακό χαρακτήρα και, για τη μεταφορά μας από το ένα συμβάν στο άλλο, αποφεύγεται το μοντάζ. Αντίθετα, με έναν πανέξυπνο τρόπο, που εντείνει το τυχαίο των καταστάσεων, η κάμερα ακολουθεί τους διάφορους χαρακτήρες από το ένα αφηγηματικό κομμάτι στο άλλο, χρησιμοποιώντας τους ως «συνδετικούς κρίκους».

Η υπόθεση δεν έχει πολύ σημαντικό ρόλο και καμία ιστορία δεν ολοκληρώνεται. Τα γεγονότα που παρακολουθούμε πολλές φορές είναι εξωφρενικά, γκροτέσκα και κωμικά αλλά παρουσιάζονται με μεγάλη φυσικότητα, χωρίς να σχολιάζονται ποτέ. Αν προσπαθήσουμε να εκλογικεύσουμε όσα βλέπουμε στην ταινία, θα χάσουμε το νόημα. Η εικόνα είναι αυτή που έχει σημασία. Αυτή είναι και η ομορφιά της ταινίας: οι εικόνες είναι εκεί και απλώς υπάρχουν, ανοιχτές σε πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις.

Πηγή: http://www.imdb.com/




ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ


Σκηνοθεσία: Μιγκέλ Αλβαδέχο
Παίζουν: Αδριάνα Οθόρες, Πέτρα Μαρτίνεθ, Μαρία Λαφόνσο Ρόσο , Μαλένα Αλτέριο, Μαρία Ελένα Φλόρες, Μάρτα Φερνάντεθ - Μούρο

Υπόθεση: H Flora είναι μια 72χρονη γεροντοκόρη. Μένει σε ένα μικρό χωριό και έχει περάσει όλη της την ζωή προσέχοντας τους συγγενείς της. Η αδερφή της έχει πεθάνει κι έχει αφήσει στην Flora 3 ανηψιές να μεγαλώσει. Όταν ενηλικιωθούν όλες τους εγκαταλείπουν το χωριό. Η Flora αρχίζει και ανησυχεί. Έχει φτάσει στο σημείο όπου οι τρεις κοπέλες θα έπρεπε να την φροντίσουν και δεν θέλει να την βάλουν σε ένα οίκο ευγηρίας. Η μόνη λύση είναι η Purita, η οποία της έχει σταθεί τόσα χρόνια που την θεωρεί ως μέλος της οικογένειας της κι έτσι αποφασίζει να την παντρευτεί!


Περισσότερα για την ταινία

Μια αναπάντεχη ταινία, γεμάτη τρυφερή καταστροφή και αγαπημένα ναυάγια υποκρισίας, ρατσισμού και προκατάληψης.

Πόσο σκόνη μπορεί να σηκώσει η απόφαση δυό γυναικών να παντρευτούν;

Μια ισπανική ταινία, που έσκασε σαν βόμβα στο πανόραμα του φετεινού φεστιβάλ Βερολίνου, ακολουθώντας τη καλύτερη παράδοση σκηνοθετών όπως ο Αλμοδοβάρ, ο Μπίγκας Λούνα, κ.ά, γεμάτη γέλιο και ερωτηματικά για τη κωμωδία που ονομάζεται ζωή.

Μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς, για λίγη συντροφιά κι αξιοπρέπεια;

Μια ταινία που απορεί με αφέλεια για το δικαίωμα της επιλογής ταυτότητας και που ξαναβάζει στο τραπέζι - με τον πιο κομψό και ραφινάτο τρόπο - το θέμα των γάμων ομοφυλόφιλων ζευγαριών.


Πηγή: http://www.imdb.com/



Πηγή
http://culture.ana-mpa.gr/view5.php?id=10059