BAARIA: Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
BAARIA - LA PORTA DEL VENTO
του Τζιουζέπε Τορνατόρε
με τους Φρανσέσκο Σιάνα, Μαργκαρέτ Μαντέ, Μόνικα Μπελούτσι, Ραούλ Μπόβα, Άντζελα Μολίνα
Υπόθεση: Ο Τορνατόρε έχει δηλώσει πως δεν πρόκειται για μια αυτοβιογραφική ταινία, αλλά για το πιο προσωπικό του project μέχρι σήμερα. Πρόκειται για ένα έπος, με αρκετές δόσεις χιούμορ, που ξετυλίγεται κατά τη διάρκεια τριών γενεών στη Σικελία, η οποία είναι και η πατρίδα του σκηνοθέτη.
Η νέα ταινία του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Τζουζέπε Τορνατόρε ("Σινεμά ο Παράδεισος"), υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, αντιπροσωπεύει μια από τις πιο ακριβές παραγωγές που έχουν γυριστεί στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια, αφού κόστισε περίπου $ 30 εκατομμύρια. Πρωταγωνιστούν ο Φρανσέσκο Σιάνα και η πρωτοεμφανιζόμενη Μαργκαρέτ Μαντέ, πλαισιωμένοι από ένα cast 200 Ιταλών ηθοποιών, ανάμεσα τους η Μόνικα Μπελούτσι, ο Ραούλ Μπόβα και ο Μικέλε Πλάσιντο. Τημουσική υπογράφει ο Ένιο Μορικόνε.
Η Ιστορία
Μια διασκεδαστική αλλά και μελαγχολική ιστορία μεγάλων παθών και παράφορων ουτοπικών ονείρων. Η ιστορία μιας οικογένειας από τη Σικελία μέσα από 3 γενιές: από τον Τσίκο στον γιο του Πεπίνο και στον εγγονό του Πιέτρο. Περιγράφοντας τις ιδιωτικές ζωές αυτών των χαρακτήρων και των οικογενειών τους, η ταινία αποκαλύπτει τα όνειρα, τους έρωτες και τις απογοητεύσεις μιας ολόκληρης κοινωνίας στην επαρχία του Παλέρμο, από τη δεκαετία του '30 ως αυτή του '80: κατά τη διάρκεια της φασιστικής περιόδου, ο Τσίκο είναι ένας ταπεινός βοσκός που, παρόλ' αυτά, βρίσκει τον χρόνο να πραγματοποιεί το πάθος του, που δεν είναιάλλο από τα βιβλία, τα επικά ποιήματα και τα δημοφιλή ρομαντικά μυθιστορήματα. Τις ημέρες που οι άνθρωποι πεινούσαν και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο γιος του, Πεπίνο, εντοπίζει την αδικία και ανακαλύπτει το πάθος του για την πολιτική. Μετά τον πόλεμο, θα γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του. Πρόκειται όμως για μια σχέση με την οποία είναι όλοιαντίθετοι, μιας και ο Πεπίνο έχει γίνει κομμουνιστής. Ωστόσο οι δύο νεαροί εραστές θα επιτύχουν στο να εκπληρώσουν το όνειρό τους.
Η Baarìa σε αριθμούς
9 μήνες προετοιμασίας- 12 μήνες για να φτιαχτούν τα σκηνικά- 25 εβδομάδες γυρισμάτων- 1/10/2007 ξεκίνησαν τα γυρίσματα- 7/8/2008 ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα- 4 φορές διακόπηκαν (λόγω καιρικών συνθηκών και οργανωτικών απαιτήσεων)- 122 τοποθεσίεςχρησιμοποιήθηκαν- 2.800 κοστούμια- 300.000 μέτρα φιλμ- 174 σκηνές γυρίστηκαν- 210 ηθοποιοί, εκ των οποίων 63 επαγγελματίες και 147 ερασιτέχνες- 35.000 βοηθητικοί- 200 μέλη του συνεργείου- 350 τεχνικοί- 250 οχήματα- 1.500 ζώα- 1.431 μουσικοί- 27 πρωτότυπα μουσικά κομμάτια- το φιλμ καλύπτει την περίοδο από το 1910 ως σήμερα
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ- THE LAST STATION
του Μάικλ Χόφμαν
με τους Τζέιμς Μακ Αβόι, Κρίστοφερ Πλάμερ, Πολ Τζιαμάτι, Έλεν Μίρεν
Υπόθεση: Η ταινία «Ο Τελευταίος Σταθμός» παρακολουθεί τον τελευταίο χρόνο στη ζωή του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα, Λέοντα Τολστόι. Είναι μια αληθινή ιστορία για δυο έρωτες, έναν στο ξεκίνημα κι έναν κοντά στο τέλος και βασίζεται στα αρχέγονα θέματα του πάθους, της αγάπης, της οικογένειας, της απληστίας, της δολοπλοκίας, της σύγκρουσης και της επανάστασης. Πρόκειται για μια σύνθετη, αστεία, πλούσια και συναισθηματική ταινία για το πόσο δύσκολο είναι να ζεις με τον έρωτα και το πόσο αδύνατον είναι να ζεις χωρίς αυτόν.
Περισσότερα για την ταινία
Η ταινία επικεντρώνεται στην αντιπαράθεση δύο ερωτικών σχέσεων – η μία είναι το παροιμιώδες ρομάντζο μεταξύ του Τολστόι και της επί 48 χρόνια συζύγου του, της παθιασμένης Σοφία και η άλλη είναι ο νεογέννητος έρωτας ανάμεσα στον Βαλεντίν, τον ιδεαλιστή νεαρό γραμματέα του Τολστόι και τη Μάσα, μια δασκάλα αφοσιωμένη στις αξίες που κηρύττει ο συγγραφέας.
Ταυτόχρονα, η ταινία καταγράφει την ηρωική μάχη που δίνει η Σοφία για την ψυχή του συζύγου της. Πιστεύει ότι η περιουσία του Τολστόι πρέπει να παραμείνει στην οικογένειά τους. Πολεμάει με νύχια και με δόντια εναντίον του Τσέρτκοφ, που επιμένει ότι η περιουσία του Τολστόι πρέπει να κληροδοτηθεί στο ρωσικό λαό. Ολα αυτά τα στοιχεία κλιμακώνονται καθώς ο Τολστόι πλησιάζει στο τέλος της ζωής του σʼ έναν απομονωμένο σιδηροδρομικό σταθμό στη ρωσική εξοχή.
Τα γυρίσματα του «Τελευταίου Σταθμού» έγιναν στις πανέμορφες γερμανικές περιοχές του Σαξονικού Ανχαλτ, του Βραδεμβούργου, της Θουριγγίας και του Λάιπτσιγκ. Το σενάριο αποτελεί διασκευή του ομότιτλου best-seller του Τζέι Παρίνι, το οποίο αντλεί υλικό από τα ημερολόγια των κοντινότερων συγγενών και φίλων του Τολστόι. Οι απόγονοι, μάλιστα, του συγγραφέα συμμετείχαν στην ταινία ως σύμβουλοι παραγωγής.
22 ΣΦΑΙΡΕΣ
L' IMMORTEL / 22 BULLETS
του Ρισάρ Μπερί
με τους Ζαν Ρενό, Καντ Μεράντ, Ζαν Πιέρ Νταρουσέν, Μαρίνα Φουά, Ρισάρ Μπερί, Ντομινίκ Τομάς
Υπόθεση: O Charly Mattei, που στο παρελθόν ζούσε στην παρανομία, έχει πια γυρίσει σελίδα. Εδώ και τρία χρόνια περνάει μια ήσυχη ζωή, αφοσιωμένος στη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Ένα χειμωνιάτικο πρωινό όμως τον βρίσκουν στο πάρκινγκ του παλιού λιμανιού της Μασσαλίας με είκοσι δύο σφαίρες στο σώμα του. Όλοι περίμεναν πως δεν θα τα καταφέρει, όμως αυτός δεν θα πεθάνει… Η έμπνευση για τη μυθοπλασία της ταινίας ήταν κάποια πραγματικά γεγονότα, στην καρδιά της μαφίας της Μασσαλίας
Η ταινία «22 Σφαίρες» έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας, στην τελετή λήξης, όπου παραβρέθηκαν καλεσμένοι της Nutopia ο σκηνοθέτης της ταινίας Richard Berry αλλά και ο διάσημος Γάλλος ηθοποιός Jean Reno.
ΜΠΟΝΙ ΚΑΙ ΚΛΑΪΝΤ
BONNIE AND CLYDE
του Άρθουρ Πεν
με τους Γουόρεν Μπίτι, Φέι Νταναγουέι, Τζιν Χάκμαν, Τζιν Γουάιλντερ
Υπόθεση: Η ιστορία του πιο θρυλικού δίδυμου ληστών στη δεκαετία του 30 κι ενός μεγάλου έρωτα δυο νέων ανθρώπων. Αντισυμβατικοί, κυνικοί, έζησαν επικίνδυνα ξεπερνώντας την μικροαστική καταγωγή τους. Αψήφησαν τους νόμους . Εξευτέλισαν τις διωκτικές αρχές και παραμένουν σύμβολο αντίστασης μέχρι τις μέρες μας. Αυτή είναι η ζωή τους από την πρώτη ληστεία μέχρι τον θάνατό τους.
Το κλασικό αριστούργημα του Αρθουρ Πεν και μια από τις 100 καλύτερες ταινίες του Παγκόσμιου Κινηματογράφου, αποτελεί αφενός μια καταγραφή της ιστορίας των θρυλικών Μπόνι Πάρκερ και Κλάιντ Μπάροου, χρησιμοποιώντας τους φυσικούς χώρους που έδρασαν η Μπόνι και ο Κλάιντ είτε είχαν ληστέψει είτε χρησιμοποιούσαν ως κρυψώνες, η ταινία με αφορμή τη μυθολογική διάσταση των δυο ληστών είναι ταυτόχρονα ένα έμμεσο σχόλιο στο πνεύμα της δεκαετίας του '60 και του αμερικάνικου φοιτητικού κινήματος και στην απρόσμενη απήχηση που είχε η ζωή τους στη φαντασία των νεότερων γενεών ενσαρκώνοντας το όνειρο του σκληρού κοινωνικού επαναστάτη.
Διακρίσεις :
• Κέρδισε 2 βραβεία Oscar (Best Supporting Actress με την Estelle Parsons στον ρόλο της Blanche Barrow και Best Cinematography) ενώ η συλλογή από συνολικά βραβεία και διακρίσεις περιέχει περισσότερες από 15 νίκες και άλλες 22 υποψηφιότητες.
• Το 1998 κατέλαβε την 27η θέση στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών που έγινε σε ψηφοφορία από την American Film Institute
• Tο 2008 ψηφίστηκε ως η 5η καλύτερη ταινία γκαγκστερικού περιεχομένου.
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ
EL ESPIRITU DE LA COLMENA / SPIRIT OF THE BEEHIVE
[επανέκδοση]
του Βίκτορ Ερίθε
με τους Φερνάντο Φερνάν Γκόμεθ, Τερέζα Γκιμπέρα, Άνα Τόρεντ, Ιζαμπέλ Τελέρια, Κέτι ντε λα Καμάρα, Εστάνις Γκονζάλεθ
Υπόθεση: Ο κλασσικός «Φρανκενστάιν» με τον Μπορίς Καρλόφ, προβάλλεται σε ένα μικρό επαρχιακό κινηματογράφο της Καστίλης στις αρχές της δεκαετίας του 40. Η εξάχρονη Άννα υποβάλλεται από την μορφή του τέρατος. Η αδελφή της την καθησυχάζει, πείθοντάς τη πως το τέρας είναι ένα αθάνατο πνεύμα που ζωντανεύει εύκολα παίρνοντας ανθρώπινη μορφή. Η Άννα αναζητά το πνεύμα και πιστεύει πως το ξαναβρίσκει ζωντανό στο πρόσωπο ενός παράνομου που κρύβεται στην περιοχή.
Η Carousel Films παρουσιάζει σε επανέκδοση (τελευταία εμπορική κινηματογραφική προβολή στην Ελλάδα, το 1978 στο θρυλικό Studio του Σωκράτη Καψάσκη) και σε καινούριες κόπιες 35 χιλιοστών, το σπάνιο αριστούργημα του μεγάλου σύγχρονου δημιουργού Βίκτορ Ερίθε «Πνεύμα του Μελισσιού».
Πρόκειται για την πρώτη από τις μόλις τρεις ταινίες του Ισπανού δημιουργού (μία σε κάθε δεκαετία 70, 80, 90). Παραγωγή εξαιρετικά ολιγάριθμη αλλά αρκετή για να τον φέρει στην πρώτη γραμμή των σημαντικών κινηματογραφιστών της εποχής μας. Η αραιότατη συχνότητα της παραγωγής του σε συνδυασμό με την δύναμη και την αξία των έργων όπως και την ανυποχώρητη καλλιτεχνική του στάση, οδήγησε αμέσως σε παραλληλισμούς με τον Τέρενς Μάλικ, τον Ρομπέρ Μπρεσσόν, τον Ζαν Βιγκό, τον Καρλ Ντράγιερ. Μετά το πρώτο σοκ όσων πρωτογνώρισαν τον Ερίθε με το «Πνεύμα του Μελισσιού», η φήμη του αναπτύχθηκε στους κύκλους των ομοτέχνων του και των σινεφίλ όλης της γης ενώ τιμήθηκε με σημαντικά βραβεία στα μεγαλύτερα Φεστιβάλ (μέγα βραβείο Φεστιβάλ Καννών κλπ.). Και με κάθε «πρώτη προβολή» των έργων του, καινούριοι θεατές αγκιστρώνονται από το σαγηνευτικό του σύμπαν, ανακαλύπτοντας ξανά από την αρχή την δύναμη και την γοητεία της καθαρής κινηματογραφικής τέχνης.
Το «Πνεύμα του Μελισσιού» αποτελεί το καλύτερο εισιτήριο στον κόσμο του Βίκτορ Ερίθε. Ένα ταξίδι μύησης μέσα από τα μάτια της εκπληκτικά εκφραστικής και αινιγματικής Άννα Τόρεντ (για πολλούς της καλύτερης παιδικής παρουσίας στην ιστορία του σινεμά).
Ένα ταξίδι στον κόσμο της πραγματικότητας αλλά και του φανταστικού, τόσο η μικρή Άννα όσο και η ίδια η ταινία μετακινούνται συχνά ανάμεσα στους δυο κόσμους. Ένα ταξίδι μυστήριο και μαγικό, φορές επικίνδυνο και σκληρό, όμως πάντα απίστευτα γοητευτικό. Το σινεμά, η αίθουσα, η μηχανή προβολής αλλά και ο μυθικός κινηματογραφικός «Φρανκενστάιν», πυροδοτούν μια σειρά από απροσδόκητα γεγονότα που θα αλλάξουν τη ζωή της Άννας αλλά και των γύρω της και θα ξαναζωντανέψουν το «πνεύμα του μελισσιού», θα σηματοδοτήσουν μια νέα αρχή. Κι όλα αυτά, μέσα από την μοναδική ματιά του Βίκτορ Ερίθε και τον ποταμό των πανέμορφων εικόνων της μνημειώδους φωτογραφίας του Λουίζ Καντράδο (ήταν η τελευταία δουλειά του μεγάλου διευθυντή φωτογραφίας και αυτή που τον άφησε στην ιστορία.
Κατά τραγική ειρωνία, ο Κουαντράδο, είχε ήδη αρχίσει να χάνει το φως του λίγο καιρό πριν εξ αιτίας όγκου στον εγκέφαλο που τον οδήγησε στον θάνατο λίγα χρόνια μετά).
Με το «Πνεύμα του Μελισσιού», οι έλληνες σινεφίλ έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν, έστω και καθυστερημένα, έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς του καιρού μας (και τον μεγαλύτερο Ισπανό δημιουργό μετά τον Μπουνιουέλ), να θαυμάσουν και να απολαύσουν μια παντοτινή αξία της Ιστορίας του σινεμά.
Πηγή
http://culture.ana-mpa.gr/view5.php?id=9848
