Μια περιοχή με βουνά, λίμνες, ποτάμια, ιστορικά αξιοθέατα και τουριστικά θέρετρα, πόλεις και γοητευτικά χωριά. Ποιος δεν θυμάται τα ειδυλλιακά τοπία της Βαυαρίας στην κινηματογραφική ταινία με θέμα την Ελισάβετ της Αυστρίας, τη γνωστή μας «Σίσσυ» που καταγόταν απ' αυτά τα μέρη. Δεν είναι τυχαίο που ένας στους τρεις Γερμανούς υποστηρίζουν ότι θα προτιμούσαν να ζουν σ' αυτή την περιοχή και ειδικά στη Νότια Βαυαρία. Σε αυτό, προσθέστε το ήπιο, γενικά κλίμα, εκτός του κρύου χειμώνα που συνέβαλε και στην ποικιλομορφία των εδαφών, αλλά και τις όμορφες μέρες που επικρατούν κατά μεγάλα διαστήματα χειμώνα - καλοκαίρι, που έχουν το χρώμα και τη διαύγεια της Μεσογείου. Ως περιοχή είναι τόσο ξεχωριστή, ώστε οι ξένοι μπερδεύονται, θεωρώντας την ιδιαίτερο τμήμα της Γερμανίας, ενώ οι ίδιοι οι Βαυαροί τη θεωρούν ανεξάρτητη πολιτισμική ενότητα με πολιτική ταυτότητα, ιδιαίτερη φυσιογνωμία και ιστορική διαδρομή.
Αυτόνομο κρατίδιο από το 1253, αποτέλεσε το μεγαλύτερο δουκάτο της Γερμανίας με πρωτεύουσα το Μόναχο, υπό την ηγεμονία των Βίτελσμπαχ, μιας μεγάλης δυναστείας που επικράτησε ώς το 1918, χωρίς να λησμονούμε ότι η Βαυαρία υπήρξε επί αιώνες προπύργιο του γερμανικού καθολικισμού. Η έντονη εξάρτηση, άλλωστε, μεταξύ θρησκευτικής και κοσμικής εξουσίας είναι ολοφάνερη μέχρι και σήμερα στην αισθητική αντίληψη της διακόσμησης ιστορικών κτιρίων, όπως σε αββαεία, μπαρόκ εκκλησίες και ανάκτορα.
  |
Μια κοινωνία κατά βάθος συντηρητική, αλλά με ρομαντική διάθεση και ανυπότακτο πνεύμα. Ακόμα και σήμερα, είναι πολλά εκείνα που τη διαφοροποιούν από την υπόλοιπη Γερμανία. Οπως η διάλεκτος, η επίσημη και η λαϊκή τέχνη, η ίδια η νοοτροπία τους, τα τόσα ήθη και έθιμα. Ως προς αυτά μάλιστα, η Βαυαρία είναι ένα αληθινό θησαυροφυλάκιο λαϊκών παραδόσεων που ο χρόνος λες και τις κλείδωσε εκεί για να τις προστατεύσει. Ολα αυτά συνθέτουν μια συνοπτική εικόνα για τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά του βαυαρικού λαού, ενώ πολλά από τα καλλιτεχνικά πρότυπα της περιοχής αναπτύχθηκαν στους κόλπους της αυλής των ανακτόρων κυρίως του Μονάχου, που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο ως διοικητικό και πνευματικό κέντρο της Βαυαρίας.
Απ' όλες τις περιοχές, εκείνη που σίγουρα ξεχωρίζει είναι η λεγόμενη Ρομαντική οδός, η Romantischen strasse στα Γερμανικά, στο νοτιότερο τμήμα της οποίας θα βρεθούμε όχι μακριά από τα αυστριακά σύνορα. Εκτείνεται από Βορρά προς Νότο σε μια απόσταση 366 χιλιομέτρων από το Wurzburg ώς τη μεσαιωνική πόλη του Fssen, περνώντας από τον Δούναβη. Οφείλει το όνομά της στην εντύπωση που δημιούργησε στους συμμάχους -και ειδικά στους Αμερικανούς- οι οποίοι μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου είχαν υπό τον διοικητικό τους έλεγχο τούτο τον τομέα, καθώς κατά μήκος του άξονα αυτού υπάρχουν δεκάδες πανέμορφα χωριά και πόλεις με ρομαντικό χαρακτήρα.
Στο νοτιότερο τμήμα του δρόμου αυτού, ανάμεσα στις Βαυαρικές Αλπεις, βρίσκονται τέσσερις μοναδικού χαρακτήρα περιοχές, οι οποίες συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο: τα κάστρα του Λουδοβίκου στο Νοϊσβανστάιν και το Λίντερχοφ, το χωριό του Ομπεραμεργκάου και το Γκάρμις, μαγευτικό χειμερινό θέρετρο για τους λάτρεις του σκι και όχι μόνο.
Νοϊσβανστάιν
Είτε έρχεστε από το Μόναχο (130 χλμ.) είτε από το Τιρόλο της Αυστρίας (στα 40 χλμ. περίπου), τα βήματά σας θα σας οδηγήσουν εδώ. Σε μια περιοχή που νομίζεις πως ξεπήδησε από εικονογραφημένο ημερολόγιο ή καλύτερα από εικονογραφημένο παιδικό παραμύθι. Βλέποντάς την από κοντά, θα καταλάβετε το λόγο. Ζούσε λοιπόν κάποτε, σε τούτα εδώ τα μέρη, ένας ονειροπόλος βασιλιάς, που δεν ήθελε όμως να βασιλέψει. Ζούσε σ' ένα ιπποτικό κάστρο ψηλά σ' ένα λόφο, περιτριγυρισμένο από βουνά με πυκνό δάσος και δύο μεγάλες λίμνες. Στη μία έβρισκαν καταφύγιο οι κύκνοι τον παγωμένο χειμώνα, στην άλλη που πάγωνε, γλιστρούσαν τα έλκηθρα των παιδιών. Είχε κήπους ολόγυρα γεμάτους από σπάνια βλάστηση, ζώα και πουλιά. Αγαπούσε την τέχνη, λάτρευε τη μουσική κι έχτιζε τον ένα πύργο πίσω από τον άλλο.
Ετσι ή κάπως έτσι, σαν σε παραμύθι, μπορούσε κανείς να περιγράψει τον τόπο αυτό αλλά και την αινιγματική φυσιογνωμία του Λουδοβίκου του Β΄, κυρίαρχη μορφή στη Βαυαρία στα μέσα του 19ου αιώνα.
Σαν τόπος, θυμίζει τα μέρη όπου οι Γερμανοί παραμυθάδες εμπνεύστηκαν τις υπέροχες ιστορίες τους, βλέποντας κοντά σε πρίγκιπες και βασιλιάδες κάστρα με πλούτο, δάση με βαλκυρίες και άλλα μυθικά πλάσματα -όπως οι νιμπελούνγκεν, τα παιδιά της ομίχλης, μέρος του λαϊκού γερμανικού έπους- που ενέπνευσαν τη διακόσμηση των κάστρων, αλλά και τις όπερες του Βάγκνερ, με τον οποίο ο μυθικός αυτός βασιλιάς συνδεόταν και τον οποίο υποστήριξε.
Δεν προλαβαίνεις να φτάσεις και ανάμεσα στα βουνά και τις δύο πανέμορφες λίμνες, στο ομιχλώδες τοπίο του κατάφυτου δάσους, το βλέμμα πέφτει πάνω στη μυστηριακή σιλουέτα των πύργων, ενός εκπληκτικού κτίσματος, καλυμμένου από χιόνι. Εκθαμβος κοιτάζεις και σκέπτεσαι ότι μάλλον ζεις σε όνειρο! Είναι ίσως το πιο διάσημο κάστρο στον κόσμο, το πρώτο από τα τρία συνολικά του Λουδοβίκου. Εκείνο που μάγεψε και χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο για ένα άλλο, με καθαρά εμπορικό χαρακτήρα: το κάστρο - σήμα κατατεθέν του Ντίσνεϊ. Μόνο που όπως είπαμε εδώ μέσα, εκτός από Ιππότες, έζησε για λίγο, γύρω στις 170 μέρες -όπως λένε- ένας πραγματικός βασιλιάς, με ευαισθησίες και αδυναμίες, αλλιώτικος από τους άλλους.
 |
Φαντάστηκε αυτό το ανάκτορο σαν ένα γιγαντιαίο σκηνικό, που θα μπορούσε να «χωρέσει» τον κόσμο της γερμανικής μυθολογίας και των θρύλων. Οπως και για τόσα άλλα μεγαλεπήβολα σχέδια που έκανε, ο πύργος αυτός ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Αρχισε να επισκευάζει το παλαιότερο κάστρο που βρισκόταν εκεί το 1869, σε σχέδια ενός σκηνογράφου και όχι αρχιτέκτονα: του Κρίστιαν Γιανκ, ο οποίος σχεδίασε και το Λίντερχοφ στα πρότυπα του ρομαντικού ρυθμού που επικρατούσε την εποχή εκείνη στην Ευρώπη, και αφού ο ίδιος ο Λουδοβίκος είχε επισκεφθεί τα κάστρα της Θουριγγίας. Δεκάδες χώροι μαρτυρούν την εκκεντρικότητα του ανθρώπου αυτού. Χώροι όπου συνυπάρχουν όλα τα γνωστά είδη τέχνης επί της γης: από τον βυζαντινό ρυθμό, με την αψίδα στην αίθουσα του θρόνου, τα βιτρό και τις αναγεννησιακού τύπου συνθέσεις με μυθολογικά κυρίως θέματα, προσαρμοσμένα στο ρομαντικό ιδεώδες, ώς τις νεογοτθικού στυλ κρεβατοκάμαρες. Και από εκεί ώς τις μπαρόκ και τις ξύλινες επενδύσεις των τοίχων, που φτάνουν στην υπερβολή και το κιτς. Οι αίθουσες σε ύφος ροκοκό με τα χαρακτηριστικά γύψινα και ζωγραφιστά μοτίβα εντυπωσιάζουν.
Παντού η σφραγίδα ντόπιων τεχνητών, βιρτουόζων στο είδος τους. Λέγεται μάλιστα ότι η κατασκευή του κάστρου, όπως και εκείνη του Λίντερχοφ με τους γαλλικής και ιταλικής έμπνευσης κήπους, ολόγυρα, συνδυάστηκε έτσι ώστε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα της απασχόλησης για εκατοντάδες ανθρώπους, καθώς η ανεργία μάστιζε τη χώρα γύρω στα 1867.
Ισως να ακούμπησε εκεί και η αγάπη που έτρεφε και τρέφει ο βαυαρικός λαός στο άτομό του! Κάθε χρόνο στις 12 Σεπτεμβρίου, μια όμορφη γιορτή αφιερωμένη στη μνήμη του πραγματοποιείται εκεί κοντά στη λίμνη του Στάρνμπεργκ. Μια μικρή βάρκα κινείται στα γαλήνια νερά της λίμνης, προς τη βορειοανατολική ακτή, στο σημείο όπου εικάζεται ότι πνίγηκε τον Ιούνιο του 1886 - ή έδωσε τέλος ο ίδιος στη ζωή του σε ηλικία 42 ετών. Πριν φύγετε, επισκεφθείτε τα πανέμορφα μικρά χωριά Swangau και Horn στους πρόποδες του λόφου.
Το Λίντερχοφ
Πολύ κοντά στο Ομπεραμεργκάου και την περιοχή του Γκάρμις βρίσκεται το μικρότερο σε έκταση ανάκτορο του Λουδοβίκου, αλλά και το πλέον μεγαλοπρεπές. Είναι επίσης το μόνο που ολοκληρώθηκε, το 1878. Μέσα σ' ένα καταπληκτικό τοπίο, θεωρείται το κόσμημα της περιοχής. Κτίσθηκε πάνω στο πρότυπο των Βερσαλλιών, όπως και οι κήποι ολόγυρα. Απ' όλα τα παραμυθένια ανάκτορα, αυτό αποδεικνύει την επιρροή που είχε δεχτεί ο Λουδοβίκος από τον άλλο συνονόματό του, τον Γάλλο Λουδοβίκο τον 14ο.
Εσωτερικά, η χλιδή των χώρων σε στυλ γαλλικού μπαρόκ, που περιλαμβάνει ακόμα και αίθουσα κατόπτρων, είναι εντυπωσιακή. Εξω στους κήπους, η περίφημη σπηλιά θυμίζει, στον τρόπο διακόσμησης, εκείνη της Αφροδίτης στην Οπερα Τανχόιζερ του Βάγκνερ.
Ομπεραμεργκάου
Σε απόσταση 20 χιλιομέτρων βόρεια του Γκάρμις, και πριν καταλήξουμε εκεί, βρίσκεται το Oberammergau. Ενα πανέμορφο χωριό -φτιαγμένο λες από νεραϊδόσκονη- στους πρόποδες των Αλπεων, κατάλευκο τώρα το χειμώνα. Σε μια καταπράσινη κοιλάδα, την άνοιξη και το καλοκαίρι με κρεμαστά λουλούδια στα μπαλκόνια. Πρόκειται για ένα παραμυθένιο χωριό, διάσημο παγκοσμίως για τα υπέροχα ζωγραφισμένα από ντόπιους σπίτια και την αναπαράσταση των «Παθών» κάθε 10 χρόνια.
 |
Περπατώντας για λίγο, θα τα δείτε όλα από κοντά: στους τοίχους ολόγυρα, θέματα θρησκευτικού περιεχομένου, δοσμένα με ρομαντικό τρόπο, βουκολικές αναπαραστάσεις από τη ζωή της υπαίθρου, την καθημερινότητα και κυρίως εικόνες από τον ονειρικό κόσμο των παραμυθιών και του γερμανικού θρύλου. Εχεις την αίσθηση ότι οι μέγιστοι των Γερμανών παραμυθάδων, οι αδελφοί Γκριμ, κατάγονται από εδώ (έστω και αν ο Γουλιέλμος και ο Ιάκωβος Γκριμ γεννήθηκαν στο Χανάου, κοντά στη Φρανκφούρτη): τόσο πολλές είναι οι αναπαραστάσεις των παραμυθιών τους εδώ, με πιο εντυπωσιακή τη γνωστή σε όλους μας ιστορία «Χάνσελ και Γκρέτελ», αποτυπωμένη με μοναδικό τρόπο στην πρόσοψη ενός μακρόστενου πανέμορφου σπιτιού του 19ου αιώνα, καθώς βγαίνουμε από το χωριό. Νομίζεις πως ανοίγονται μπροστά σου οι σελίδες ενός εικονογραφημένου βιβλίου παραμυθιών. Το είδος αυτό της ζωγραφικής αναπτύχθηκε αποκλειστικά στη Νότια Βαυαρία κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, πλημμυρίζοντας με υπέροχες συνθέσεις και πολύ φωτεινά χρώματα τις προσόψεις των σπιτιών αλλά και άλλων κτιρίων. Η ανάγκη να δουλέψουν οι ζωγράφοι σε εξωτερικές επιφάνειες με γρήγορους ρυθμούς έδωσε στη ζωγραφική αυτή την ονομασία Luftmalerei - από τη λέξη Luft στα Γερμανικά, που σημαίνει καθαρός αέρας. Εφαρμόστηκε αρχικά στη διακόσμηση προσόψεων μπαρόκ κτιρίων στην Ιταλία και τη Νότια Γερμανία, όπου και γενικεύθηκε η χρήση της κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα. Αργότερα υιοθετήθηκε από μια κατηγορία εμπόρων αλλά και απλών αγροτών, ως ένδειξη πλούτου και ευμάρειας.
Στο μουσείο λαϊκής τέχνης μπορεί να δει κανείς ωραιότατα κομμάτια ξυλογλυπτικής, για τα οποία είναι πασίγνωστο αυτό το χωριό, όπως και σπάνια ζωγραφισμένα είδη, επίσης, πάνω σε ξύλο. Αλλά και αντικείμενα παλιάς υαλουργίας και μεταλλοτεχνίας.
Γκάρμις - Παρτενκίρχεν
Αυτή η πανέμορφη κωμόπολη, τελικός προορισμός μας, απέχει 19 χλμ. από το Ομπεραμεργκάου. Πρόκειται για το δημοφιλέστερο θέρετρο της Γερμανίας και ένα από τα πιο γνωστά χιονοδρομικά κέντρα στην Ευρώπη. Οφείλει τη φήμη του αφενός στην εξαιρετική τοποθεσία του στους πρόποδες της ψηλότερης κορυφής των γερμανικών Αλπεων, τη Zugspitze, σε 2.964 υψόμετρο, και αφετέρου, στο υπέροχο χωριό του. Είναι επίσης το μέρος που φιλοξένησε στα δύσκολα χρόνια του 1936 τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Ως περιοχή βρίσκεται ανάμεσα στην επιβλητική οροσειρά του Wetterstein και της πιο ήρεμης οροσειράς του Ammer, οι οποίες μαζί σχηματίζουν τα φυσικά σύνορα με την Αυστρία, που βρίσκεται μόλις 35 χιλιόμετρα από εκεί. Πριν από το 1936, η περιοχή ήταν άγνωστη στον πολύ κόσμο και χωρισμένη σε δύο τμήματα, το Γκάρμις και το Παρτενκίρχεν, ένα μικρό χωριό σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου το ένα από το άλλο. Τα δύο αυτά τμήματα ενώθηκαν τότε με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες και αποτέλεσαν μια ενιαία περιφέρεια. Το κέντρο του Γκάρμις αποτελείται σήμερα από πανέμορφα παλιότερα και νεότερα σπίτια και πανδοχεία στο κέντρο, ζωγραφισμένα με υπέροχες βουκολικές και βιβλικές παραστάσεις κατά το πρότυπο των σπιτιών στο Ομπεραμεργκάου. Λίγο ψηλότερα, εκεί που ξεκινάει η αλπική ζώνη, υπάρχουν υπέροχα ξενοδοχεία σε μορφή σαλέ, με όλες τις ανέσεις. Πολύ υψηλού επιπέδου εγκαταστάσεις βρίσκονται εκεί, όπως και στο βουνό με τις ατελείωτες οροσειρές και πίστες.
Το σκι αποτελεί το δυνατό σημείο της περιοχής, καταρχάς με τη βουνοκορφή του Zugspitze, στα 2.964 μέτρα, μία από τις ψηλότερες των Αλπεων, που περιλαμβάνει και έναν τομέα παγετώνων. Η κλασική περιοχή για σκι, το Alpspitze, βρίσκεται σε 2.050 υψόμετρο. Τέλος, υπάρχει και το Hausberg, στα 1.340 μέτρα. Η μεταφορά προς τις κορυφές των βουνών γίνεται με τρένο, με τελεφερίκ και καμπίνες. Από το Garmisch, πρώτα με τρένο, φτάνεις στο πλατό του Zugspitze που παραμένει ανοικτό από τον Οκτώβριο ώς τον Απρίλιο. Μετά, με το τελεφερίκ φτάνεις ώς την κορυφή, στην οποία βρίσκεται ο μετεωρολογικός σταθμός -ο σημαντικότερος της Γερμανίας- κι ένα καταπληκτικό εστιατόριο με τεράστια γυάλινα παράθυρα ολόγυρα, από όπου ένα εκπληκτικό θέαμα απλώνεται γύρω σας. Μέχρι εκεί που πάει το μάτι, βλέπεις τις οροσειρές των Αλπεων να διαπερνούν την Αυστρία και την Ελβετία, και ύστερα να χάνονται κάπου βαθιά μέσα στο γαλλικό έδαφος. Σαν ψέμα!
ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ
Ανάμεσα στις περιοχές
• Το Garmisch-Partenkirchen απέχει από το Μόναχο με τρένο μιάμιση ώρα. Τα τρένα αναχωρούν ανά ώρα. Το κόστος είναι 15,50 ευρώ το άτομο, ενώ ειδικό πακέτο εισιτηρίου -πιο οικονομικό- προβλέπεται με επιστροφή.
• Με λεωφορείο από το Μόναχο: υπάρχει πολύ ανεπτυγμένο δίκτυο. Το RVO, η γραμμή 9606, ξεκινάει από το Μόναχο για το Fssen, στη Νότια Βαυαρία, με ενδιάμεσους σταθμούς στο Oberammergau, τα κάστρα γύρω από το Neuschwanstein και το Garmisch.
• Οδικώς, με αυτοκίνητο, η Autobahn A95 συνδέει το Μόναχο με την όλη περιοχή. Η διαδρομή είναι εκπληκτική.
• Το Oberammergau απέχει 20 χιλιόμετρα από το Garmisch.
• Το Linderhof είναι 13 χιλιόμετρα δυτικά του Oberammergau και 26 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Garmisch.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ
Το χειμώνα η Βαυαρία είναι μαγική. Τα χιονοδρομικά κέντρα αποτελούν την αφορμή, τα γοητευτικά χωριά, την πρόκληση.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι πάλι, το τοπίο μεταμορφώνεται σε πράσινη συμφωνία. Κατάφυτες οι περιοχές από λουλούδι, όπου και να κοιτάξεις. Τα ξενοδοχεία είναι πολύ φθηνότερα και ο κόσμος μπορεί να κινηθεί πιο άνετα.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
GARMISCH
• Γραφείο Τουρισμού: www.garmisch-partenkirchen.de
• Πληροφορίες γύρω από το βουνό (συνθήκες, μαθήματα σκι κ.λπ.) στη διεύθυνση: Deutscher Alpenverein: www.alpen-verein-ga-pa.de
Sport Total: www.ageutursport-total.de
Με την κάρτα Happy Ski Pass, για 3 μέρες μίνιμουμ, για ενηλίκους και παιδιά. 85 ευρώ και 55 ευρώ αντίστοιχα, για όλες τις πίστες.
OBERAMMERGAU
• Το περίφημο μουσείο λαϊκής τέχνης είναι ανοιχτό καθημερινά εκτός Δευτέρας, 10.00 - 17.00.
• Το ανάκτορο του Linderhof και το κάστρο του Neuschwanstein είναι ανοιχτά από 10.00 - 16.00 από Οκτώβριο έως Μάρτιο και 09.00 - 18.00 από Απρίλιο έως Σεπτέμβριο.
ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΑ EVENTS
Πολλά είναι τα happenings τα οποία πραγματοποιούνται τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Από μεγάλους αγώνες σκι στις πίστες καταβάσεων έως συναυλίες και εκθέσεις. Οι τελευταίες οργανώνονται σχεδόν καθημερινά στα ιστορικά κτίρια, εκκλησίες και πρώην μοναστηριακά ιδρύματα.
Πληροφορίες στο: lichtenstern@don-bosco-jh.de Τηλ.: 08857/88350
ΤΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ
Οι ώρες λειτουργίας των καταστημάτων είναι από τις 09.00 ώς τις 20.00. (1) Τα μικρά καταστήματα, ιδιαίτερα στα λιγότερο εμπορικά σημεία, συνήθως κλείνουν το μεσημέρι και ανοίγουν στις 18.00. (2) Στα καταστήματα του Ομπεραμεργκάου και του Γκάρμις θα βρείτε υπέροχα αντικείμενα σε ξύλο, αλλά και είδη μεταλλοτεχνίας, κεραμικής. Τοπικά αλκοολούχα ποτά, παραδοσιακές βαυαρέζικες ενδυμασίες και άλλα αξεσουάρ, μαζί με τα χριστουγεννιάτικα είδη, πολλά από γυαλί, πανέμορφα και κάποια πανάκριβα, φτιαγμένα σε τοπικές βιοτεχνίες και όχι στην Κίνα. Αντικείμενα από φυσητό ή ζωγραφιστό γυαλί και βέβαια από πορσελάνη. Τέλος αδύνατον να φύγετε χωρίς να έχετε αγοράσει τουλάχιστον ένα διακοσμητικό ποτήρι μπίρας, που ρέει άφθονη εδώ.
ΤΙ ΘΑ ΦΑΤΕ
Θα πρέπει μάλλον να έχετε κάνει ειδική δίαιτα για να αντιμετωπίσετε την πλούσια κουζίνα της Βαυαρίας! Θα βρείτε πολλά και διαφορετικά πιάτα σε καταπληκτικές τιμές. Ως «πρόχειρο» πιάτο, έρχεται μια τεράστια πιατέλα με χοιρινά λουκάνικα, βραστά ζαμπόν, όλων των ειδών τα ψωμιά, ψητό, πατέ, σαλάμι, τουρσί, με λαχανικά και άλλα. Θα βρείτε πιάτα ημέρας όπως:
• Knodel, πατατοκεφτεδάκια.
• Σνίτσελ βέβαια, που περισσεύουν από το πιάτο, σε μερίδες προορισμένες για 3, όχι για 2 άτομα.
• Reiber datschi: πατάτα με κρεμμύδι φτιαγμένο σαν τηγανητό κεφτεδάκι.
• Leber Kase: κρέας στο φούρνο.
• Spezl: μακαρόνι χειροποίητο με κρέας, σάλτσα, βραστά λαχανικά.
Και βεβαίως, εκτός από το νερό, θα κολυμπήσετε και στην μπίρα. Ολα τα ξενοδοχεία έχουν εστιατόρια, ανοιχτά σε όλους, συμπεριλαμβανομένων εννοείται και των πελατών που διαμένουν εκεί. Υπάρχουν εξαιρετικά καφέ μέσα στην πόλη, ανάμεσα σε αυτά το Kronner και το Pavillon, και τα δύο παραδοσιακά.
Πηγή
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxworld_100094_07/01/2008_217432
Προληπτικοί ή μη, οι περισσότεροι απο εμάς δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο καλό... ποδαρικό την πρώτη μέρα του νέου έτους! Ο πρώτος άνθρωπος που θα μπει στο σπίτι ή στο γραφείο μας μετά την αλλαγή του χρόνου, θεωρείται πως μεταδίδει την καλοτυχία ή την κακοτυχία του για μία ολόκληρη χρονιά! 
Την ανάβαση στην κορυφή του Κιθαιρώνα. Πανοραμική θέα προς Κορινθιακό, Βοιωτία και Εύβοια, για μαθήματα γεωγραφίας επιτόπου. Στον Κιθαιρώνα υπάρχουν δύο ορειβατικά καταφύγια (ΕΟΣ Ελευσίνας: Τ/210-55.45.430, www.eoseleusinas.gr).
