Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

2.363 χρόνια πριν !!!


Η Βουλή το τελευταίο καιρό, έχει γίνει εργοστάσιο παραγωγής νόμων.

ΜΕ παράθυρα, παραθυράκια, πόρτες, κι ένα μεγάλο δίχτυ για τους μικρούς, τη μαρίδα.

Νόμοι του Παπακωνσταντίνου, Νόμοι της Διαμαντοπούλου, νόμοι του Λοβέρδου.

Για σταθείτε ρε παλληκάρια.

Για διαβάστε και λίγο Δημοσθένη, για να δείτε τι έχει γράψει για τα καμώματα σας πριν από 2.363 χρόνια!!!


Δημοσθένους κατά Τιμοκράτους

Ο Διόδωρος αντιστρατεύεται σε νόμο που επιχειρεί να εισαγάγει ο Τιμοκράτης (353 π.Χ), σύμφωνα με τον οποίο οι χρεώστες του κράτους μπορούν να παραμείνουν ελεύθεροι ως την ένατη πρυτανεία του χρόνου, με την προϋπόθεση να παράσχουν εγγυήσεις για τις οφειλές τους. Σημειώνεται ότι ο νόμος ευνοούσε, ανάμεσα σε άλλους, τους φίλους τού Τιμοκράτη, Γλαυκέτη, Μελάνωπο και Ανδροτίωνα: οι τρεις τους είχαν ιδιοποιηθεί τη λεία από ένα εχθρικό πλοίο, γεγονός που τους καθιστούσε οφειλέτες προς το δημόσιο.

Διαβάστε τι έγραψε ο Δημοσθένης,

το 353 προ Χριστού!!

Μετάφραση Α. Τυφλόπουλου, επιμ. Δ. Ιακώβ. 2006

24.68 - 71

Τώρα, λοιπόν, θα προσπαθήσω να αποδείξω ότι δεν εισηγήθηκε για σας ούτε κατάλληλο ούτε ωφέλιμο νόμο.

Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσετε πως πρέπει ο σωστός νόμος που αποσκοπεί στο συμφέρον των πολλών κατά πρώτον να έχει συνταχθεί με απλό και κατανοητό σε όλους τρόπο, και να μην είναι δυνατόν ο ένας να θεωρεί ότι αφορά το τάδε ζήτημα και ο άλλος το δείνα.

Στη συνέχεια πρέπει να είναι εφικτές οι ενέργειες που πρέπει να γίνονται με βάση τον νόμο· γιατί και πάλι αν είναι σωστός, αυτό που προβλέπει όμως δεν είναι εφικτό, τότε λειτουργεί ως ευχή και όχι ως νόμος.

Επιπλέον, να μην φαίνεται ότι προσφέρει κάποια ευκολία σε κανέναν από όσους βλάπτουν.

Αν, ασφαλώς, κανείς θεωρεί ότι οι ήπιοι νόμοι είναι ένδειξη λαϊκισμού, ας αναλογιστεί για ποιους είναι ήπιοι, και αν βέβαια θέλει να εξετάσει σωστά το ζήτημα, θα ανακαλύψει ότι είναι ήπιοι σε αυτούς που πρόκειται να δικαστούν και όχι σε αυτούς που έχουν καταδικαστεί· γιατί για τους πρώτους δεν είναι φανερό αν κανείς έχει κατηγορηθεί άδικα, ενώ για τους δεύτερους δεν υφίσταται κανένας ισχυρισμός ότι δεν είναι φαύλοι.

Από αυτά στα οποία εγώ έχω αναφερθεί διεξοδικά θα φανεί τώρα ότι ο συγκεκριμένος νόμος δεν διαθέτει το παραμικρό, αλλά περιέχει όλα τα αντίθετα ένα προς ένα.

Με πολλούς τρόπους, λοιπόν, μπορεί κανείς να το μεταδώσει αυτό, κυρίως όμως με το να διαβάσει τον ίδιο τον νόμο που κατατέθηκε.

Γιατί δεν είναι ότι σε κάποια σημεία του στέκει, ενώ ένα άλλο σε κάποια άλλα έχει σφάλματα, αλλά στο σύνολό του από την αρχή, από την πρώτη συλλαβή έως την τελευταία, σκοπεύει εναντίον σας.

Πάρε το έγγραφο, και διάβασε τους τον νόμο έως την πρώτη ενότητα· γιατί έτσι θα είναι εύκολο και εγώ να σας πληροφορήσω και εσείς να ενημερωθείτε για όσα λέω.

Στη συνέχεια δίνει ένα παράδειγμα, πως νομοθετούν οι Λοκροί.

24.139 - 143

Θέλω, κύριοι δικαστές, να σας εκθέσω με λεπτομέρειες με ποιον τρόπο νομοθετούν στους Λοκρούς· δεν θα γίνετε χειρότεροι, βέβαια, αν έχετε ακούσει κάποιο παράδειγμα, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιεί και μια πόλη που κυβερνάται με καλούς νόμους. Γιατί εκεί έχουν τέτοια πεποίθηση ότι πρέπει να χρησιμοποιούν τους νόμους που ισχύουν από παλιά και να περιφρουρούν την προγονική κληρονομιά και να μην νομοθετούν για να ικανοποιήσουν ούτε όσους επιθυμούν να κάνουν κακό ούτε όσους επιθυμούν να ξεφύγουν για το κακό που έκαναν,

ώστε, αν κανείς θέλει να θεσπίσει έναν καινούργιο νόμο,

νομοθετεί βάζοντας τον λαιμό του στη θηλιά,

και αν φανεί ότι ο νόμος είναι καλός και χρήσιμος,

ο νομοθέτης συνεχίζει να ζει και μπορεί να φύγει,

ενώ στην αντίθετη περίπτωση,

η θηλιά σφίγγει και αυτός πεθαίνει.

Και ενώ, βέβαια, δεν τολμούν να θεσπίσουν καινούργιους, εφαρμόζουν όμως όσους ισχύουν από παλιά με ακρίβεια.

Και εδώ και πάρα πολλά χρόνια, κύριοι δικαστές, αναφέρεται ότι έχει θεσπιστεί μόνο ένας καινούργιος νόμος σε αυτούς.

Επειδή υπάρχει εκεί νόμος που προβλέπει, αν βγάλει κάποιος το μάτι κάποιου άλλου, να προσφέρει το δικό του μάτι ως ανταπόδοση, χωρίς να υφίσταται καμιά χρηματική αποζημίωση, αναφέρεται ότι μεταξύ δύο αντιπάλων ο ένας απείλησε τον άλλο που ήταν μονόφθαλμος ότι θα του βγάλει αυτό το ένα μάτι. Αφού διατυπώθηκε αυτή η απειλή ο μονόφθαλμος θορυβημένος και θεωρώντας ότι η ζωή του δεν θα ήταν βιώσιμη αν το πάθαινε αυτό, αναφέρεται ότι τόλμησε να εισηγηθεί νόμο, αν κανείς βγάλει το μάτι ενός μονόφθαλμου, να προσφέρει και τους δύο ως ανταπόδοση, για να μοιράζονται και οι δύο εξίσου τη δυστυχία. Αναφέρεται, επίσης, ότι αυτός είναι ο μόνος νόμος που θέσπισαν οι Λοκροί εδώ και πάνω από διακόσια χρόνια.

Σε μας, όμως, αγορεύουν δημόσια για τα κοινά, κύριοι δικαστές, κατά πρώτον λίγο απέχουν από το να νομοθετούν σχεδόν κάθε μήνα προς όφελός τους, και κατά δεύτερον, όταν έχουν την εξουσία, οι ίδιοι οδηγούν τους απλούς πολίτες στη φυλακή, αλλά δεν θεωρούν ότι πρέπει να ισχύει και για αυτούς το ίδιο δίκαιο· τέλος, ενώ οι ίδιοι καταργούν τους νόμους του Σόλωνα που έχουν δοκιμαστεί από παλιά και τους θέσπισαν οι πρόγονοί μας, θεωρούν ότι πρέπει να εφαρμόζουμε τους δικούς τους, τους οποίους έχουν θεσπίσει για να βλάψουν την πόλη.

Αν, λοιπόν, δεν τους τιμωρήσετε, γρήγορα ο λαός θα υποδουλωθεί σε αυτά τα άγρια ζώα.

Να είστε βέβαιοι, κύριοι δικαστές, ότι αν θυμώσετε πολύ μαζί τους, θα περιορίσουν την κακεντρέχειά τους, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με πολλούς κακεντρεχείς και προσβλητικούς προς εσάς με πρόσχημα ότι επιδιώκουν την τιμή.

Πάρτε λοιπόν και το τελευταίο κομμάτι για σήμερα, για να καταλάβετε, από που κατάγεστε.

24.212 - 214

Θέλω, λοιπόν, να σας εκθέσω με λεπτομέρειες επίσης αυτό που λένε πως είπε ο Σόλωνας, ο οποίος κατήγγειλε κάποιον που δεν είχε θεσπίσει έναν κατάλληλο νόμο.

Έτσι, αναφέρεται ότι αυτός είπε στους δικαστές, αφού απηύθυνε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες, ότι υπάρχει σε όλες, θα λέγαμε, τις πόλεις νόμος, σύμφωνα με τον οποίο, που προβλέπει, αν κανείς υποτιμήσει το νόμισμα, η ποινή να είναι ο θάνατος.

Αφού ρώτησε στη συνέχεια αν ο νόμος τους φαίνεται δίκαιος και σωστός, και οι δικαστές συμφώνησαν, λένε ότι είπε πως ο ίδιος θεωρεί ότι ενώ το νόμισμα είναι ένα ανταλλακτικό μέσο που επινοήθηκε από τους απλούς ανθρώπους για τις ιδιωτικές συναλλαγές, οι νόμοι είναι το νόμισμα της πόλης.

Πρέπει, συνεπώς, οι δικαστές πολύ περισσότερο, αν κάποιος υποτιμήσει το νόμισμα της πόλης και ρίξει στην κυκλοφορία παραχαραγμένο νόμισμα, να τον εχθρεύονται και να τον τιμωρούν, από ό,τι κάποιον που κάνει τα ίδια με το νόμισμα των απλών πολιτών.

Αναφέρεται ότι πρόσθεσε ως απόδειξη πως πρόκειται για σημαντικότερο έγκλημα να υφίστανται υποτίμηση οι νόμοι παρά το χρήμα, ότι πολλές πόλεις που χρησιμοποιούν ασημένιο νόμισμα με προσμείξεις χαλκού και μολύβδου χωρίς να το κρύβουν επιβιώνουν και δεν παθαίνουν το παραμικρό από αυτό, ενώ καμιά πόλη ποτέ έως τώρα από όσες επέτρεψαν την εφαρμογή φαύλων νόμων και την υποτίμηση των υπαρχόντων δεν επιβίωσε.

Συνεπώς, για αυτή την κατηγορία είναι τώρα υπόλογος ο Τιμοκράτης, και δίκαια θα λάβει από εσάς την ανταμοιβή που του αρμόζει.

Καταλάβατε κύριε Πρωθυπουργέ;

2363 χρόνια πριν!!!

Για να αντιληφθείτε πόσο πολλά χρόνια πριν, θα σας το πω με όρους που καταλαβαίνετε.

Τότε, που λέτε κυριε πρωθυπουργέ,

δεν είχε ανακαλυφθεί η Αμερική,

και δεν υπήρχε Αμερικανικό Κράτος,

ούτε Αμερικανική γλώσσα,

τόσο παλιά!!!!

Πηγή
http://irasot.capitalblogs.gr/listArticles.asp