H κύστη κόκκυγος είναι μια χρόνια φλεγμονή πάνω από τη μεσογλουταία σχισμή.
Ονομάζεται και τριχοφωλεακή κύστη, αφού πρόκειται για μια κύστη που περιέχει τρίχες. Εκδηλώνεται κυρίως σε νέους, δασύτριχους και παχύσαρκους άνδρες.
Όπως μας αναφέρει ο κύριος Πάρης Θεοδοσίου Αναπληρωτής Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς», η κύστη κόκκυγος είναι μια χρόνια φλεγμονή, η οποία οφείλεται – όπως ξέρουμε πλέον σήμερα, στην είσοδο τριχών μέσα από τους πόρους, οι οποίες εγκαθίστανται κάτω από το δέρμα, και με τις κατάλληλες συνθήκες φλεγμαίνουν, και έτσι έχουμε τη φλεγμονή της κύστης κόκκυγος.».
Σπανιότερα, η κύστη εμφανίζεται σε βρέφη, γεγονός που αποδίδεται σε κληρονομικούς παράγοντες.
Η φλεγμονή της κύστης κόκκυγος εκδηλώνεται με πολύ έντονο πόνο.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε σηψαιμία.
Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί εγκαίρως, πριν την εμφάνιση φλεγμονής. Μια μικρή τρύπα στο δέρμα της περιοχής, ή ένα οροαιματηρό στίγμα σε λευκό εσώρουχο, πρέπει να οδηγήσει αμέσως στο γιατρό. Σύμφωνα με τους ειδικούς ασθενής μπορεί κάποιες φορές να αποφύγει την κύστη και τις υποτροπές της με τη σχολαστική καθαριότητα, με την απώλεια βάρους, με την κίνηση, και κυρίως με την έγκαιρη διάγνωση.
Η θεραπεία, σε κάθε περίπτωση θα οδηγήσει τον ασθενή στο χειρουργείο.
Όπως υπογραμμίζει ο κύριος Θεοδοσίου, «σκοπός είναι η πλήρης εκτομή της κύστεως, και η αποφυγή έτσι μελλοντικής υποτροπής. Η εν λόγω εκτομή γίνεται με διάφορα μέσα – λέιζερ, ραδιοκύματα, ή και νυστέρι, για να αφαιρέσουμε την κύστη του κόκκυγα.»
Δεν υπάρχει ιδανική χειρουργική επέμβαση για όλες τις περιπτώσεις.
Ο γιατρός επιλεγεί την κατάλληλη μέθοδο, ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες του καθέναν από
τους ασθενείς।_
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κύστη Κόκκυγος
Η κύστη κόκκυγος ή τριχοφωλεακό συρίγγιο αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1833 από το Mayo και αμέσως μετά το 1847 μια παρόμοια περίπτωση από τον Anderson. Όπως φαίνεται από τον όρο πρόκειται για συρίγγιο που εντοπίζεται συνήθως στην πτυχή ανάμεσα στους γλουτούς στην περιοχή του κόκκυγα και περιέχει ελεύθερες τρίχες.
Αιτιολογία - Παθογένεια
Αντίθετα με την αρχική εντύπωση ότι πρόκειται για συγγενές συρίγγιο, τη συνέχεια επικράτησε η άποψη της επίκτητης δημιουργίας συριγγίου. Παρόλο που η παθογένεια δεν έχει διευκρινιστεί τελείως, πιστεύεται ότι ελεύθερες τρίχες, που αποπίπτουν κυρίως από το εφηβαίο, συλλέγονται στη μεσογλουτιαία πτυχή και ση συνέχεια εισχωρούν σε διευρυμένους πόρους σμηγματογόνων αδένων της περιοχής. Η προηγηθείσα φλεγμονή των αδένων με σχηματισμό μικροαποστημάτων και κοιλοτήτων διευκολύνει την είσοδο των τριχών, που στη συνέχεια προωθούνται από την τριβή μεταξύ των δύο γλουτών.
Παθοφυσιολογία σχηματισμού τριχοφωλεακών συριγγίων. Αρχικά σχηματίζονται μικροαποστήματα από φλεγμονή των σμηγματογόνων αδένων της μεσογλουτιαίας σχισμής και στη συνέχεια στις κοιλότητες των χρονίων αποστημάτων, εμβυθίζονται ελεύθερες τρίχες.
Κλινική Εικόνα
Η πάθηση εμφανίζεται συνήθως σε νεαρά αγόρια μετά την εφηβεία, χαρακτηριστικά δασύτριχα. Σπανιότερα εμφανίζεται και σε γυναίκες της ίδιας περίπου ηλικίας (μέσος όρος 21 έτη). Οι ξανθές γυναίκες σχεδόν ποτέ δεν παρουσιάζουν κύστη κόκκυγος. Η κύστη που δεν έχει δώσει επιπλοκές ελάχιστα ενοχλήματα προκαλεί. Συχνά η ύπαρξή της γίνεται αντιληπτή από τη ρύπανση του εσώρουχου με οροαιματηρό υγρό. Σε περίπτωση φλεγμονής τα συμπτώματα είναι έντονα, με πόνο στη κοκκυγική περιοχή και ίσως πυρετό. Η αυτόματη διάνοιξη του αποστήματος οδηγεί σε υποχώρηση των συμπτωμάτων, για να επανεμφανιστούν σε ανύποπτο χρόνο. Η διάνοιξη μπορεί να γίνει και χειρουργικά.
Θεραπευτική Αντιμετώπιση
Η οριστική θεραπεία της κύστης κόκκυγος είναι η χειρουργική αφαίρεση। Συχνότερα χρησιμοποιούνται η κλειστή ή η ανοικτή μέθοδος, ενώ κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλες όπως η συριγγοτομή κά. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου είναι αντικείμενο συζήτησης με τον θεράποντα χειρουργό.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επέμβαση Kύστης Kόκκυγος
Η κύστη κόκκυγος ή τριχοφωλεακό συρίγγιο είναι μία χρόνια φλεγμονή στην περιοχή τoυ κόκκυγα. Ο κυστικός αυτός σχηματισμός δημιουργείται, συνήθως, από διείσδυση τριχών μέσα στο δέρμα, αλλά ενδέχεται να οφείλεται και σε κύστη που σχηματίστηκε κατά τηv εμβρυϊκή ζωή.
Η πάθηση είναι περισσότερο συνηθισμένη στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες και εμφανίζεται κυρίως σε ηλικίες μεταξύ της εφηβείας και των 40 ετών. Παράλληλα, παρατηρείται συχνότερα σε δασύτριχα ή παχύσαρκα άτομα.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα ποικίλλουν, από την εμφάνιση μιας μικρής διόγκωσης μέχρι και τη δημιουργία μεγάλης και επώδυνης φλεγμονώδους μάζας-αποστήματος. Συχνά, παρατηρείται στην περιοχή εκροή υγρού ή πυώδους υλικού από ένα δερματικό στόμιο (συρίγγιο). Όταν η περιοχή φλεγμαίνει τότε γίνεται ερυθρή, διογκωμένη και σκληρή, ενώ μπορεί να εκρέει και πύον, το οποίο συνήθως έχει πολύ άσχημη οσμή. Επιπλέον, η φλεγμονή προκαλεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, πυρετό, καταβολή του οργανισμού και ναυτία.
Η χωρίς επιπλοκή κύστη κόκκυγος ελάχιστα ενοχλήματα προκαλεί. Συχνά η ύπαρξή της γίνεται αντιληπτή από τη ρύπανση του εσώρουχου με οροαιματηρό υγρό. Στην οξεία μορφή παρουσιάζεται με ισχυρό πόνο, δημιουργία αποστήματος και ίσως πυρετό. Εδώ η χειρουργική παρέμβαση πρέπει να είναι άμεση. Στη χρόνια μορφή παρατηρείται συνεχής ή και κατά διαστήματα έκκριση υγρού.
Θεραπεία
Η ενδεικνυόμενη θεραπεία εξαρτάται από την κατάσταση της νόσου. Ένα οξύ απόστημα ελέγχεται, συνήθως, με διάνοιξη και παροχέτευση, ώστε να απελευθερωθεί το πύο, να ελαττωθεί η φλεγμονή και να ανακουφιστεί ο ασθενής από τον πόνο.
Μία χρονίζουσα κύστη κόκκυγος, όμως, θεραπεύεται αποτελεσματικά μόνο με χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση έχει σκοπό να αφαιρεθεί πλήρως η κύστη, μαζί με τους συνοδούς πόρους και τα συρίγγια, ούτως ώστε να εξασφαλισθεί πολύ μικρή πιθανότητα υποτροπής.
Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές: 'η ανοικτή', 'η κλειστή' και η 'ημίκλειστη'. Η επιλογή της κατάλληλης τεχνικής για την επέμβαση γίνεται έπειτα από συζήτηση με τον θεράποντα χειρουργό. Ας σημειωθεί, όμως, ότι στη σύγχρονη χειρουργική, αντί του νυστεριού χρησιμοποιούνται πολύ συχνά εξειδικευμένες μορφές ενέργειας, όπως το Laser ή R-F (ραδιοσυχνότητα), για λιγότερη απώλεια αίματος και ταχύτερη επούλωση, αλλά κυρίως για σημαντικά λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο. Η πιθανότητα υποτροπής ουσιαστικά μηδενίζεται.
Μετά την εγχείρηση χρειάζεται καθημερινή φροντίδα του τραύματος. Οι αλλαγές πραγματοποιούνται σε εξωτερικό ιατρείο και έχουν σκοπό την διατήρηση του τραύματος καθαρού και την αφαίρεση των πιθανών νεκρωμάτων. Πλέον, με τη χρήση ειδικών επουλωτικών επιθεμάτων, μειώνεται ο πόνος κατά τις αλλαγές και διευκολύνεται η γρήγορη επούλωση του τραύματος.
Στις περιπτώσεις που η επέμβαση γίνεται με την ημίκλειστη μέθοδο, τα ράμματα της τομής αφαιρούνται περίπου μετά την 15η ημέρα.
Τέλος, ο ασθενής μπορεί να περπατήσει, να καθίσει και να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες και στην εργασία του πολύ σύντομα।Πηγή
http://ygeia.ert.gr/details.asp?id=5782&catid=३११६
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=४५४६
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=297
