του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Eκατό χρόνια μετά την ανακάλυψη της Θεωρίας της Σχετικότητας από τον Α.Αινστάιν η είδηση του εντοπισμού για πρώτη φορά των περίφημων και δύσκολα ανιχνεύσιμων βαρυτικών κυμάτων "τάραξε" τα "νερά" στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα καθώς τα βαρυτικά κύματα, τα οποία προκύπτουν από την κίνηση μεγάλων αντικειμένων στο σύμπαν και εντοπίστηκαν για πρώτη φορά από το LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory) αποδεικνύουν:
Την ύπαρξη των μαύρων οπών (κάτι που θεωρητικά ίσχυε αλλά τώρα υπάρχει η πειραματική και πρακτική επιβεβαίωση) και το αμέσως σημαντικότερο, ότι ο χωροχρόνος στρεβλώνεται που σημαίνει ότι είναι εφικτό το ταξίδι στο διάστημα σε απόστάσεις αχανείς δηλ. πολλών δεκάδων ή και εκατοντάδων ή και χιλιάδων ετών φωτός καθώς μπορεί να ξεπεραστεί η απόλυτη σταθερά της ταχύτητας του φωτός με την οποία μπορεί κάποιος να ταξιδεύει στον χωροχρόνο όχι ξεπερνώντας την εντός του, αλλά παραμορφώνοντας τον ίδιο.
Δηλαδή δεν αυξάνεται η ταχύτητα με την οποία κάποιος κινείται από το Α στο Β, αλλά το Β έρχεται πολύ πιο κοντά στο Α. Είναι έννοιες δυσνόητες για την καθημερινή νευτώνεια πραγματικότητα στην οποία ζούμε, αλλά δεν ισχύει στην υποατομική μικροραγματικότητα της κβαντικής Φυσικής, και στην διαστημική υπερπραγματικότητα της Φυσικής των Χορδών στο Σύμπαν.
Τα βαρυτικά κύματα προβλέπονταν από τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, βάσει της οποίας τα μεγάλα αντικείμενα παραμορφώνουν τον χωροχρόνο γύρω τους. Όταν αυτά επιταχύνονται, παράγουν βαρυτικά κύματα.
Εν ολίγοις προκαλούν διαταραχές στην ίδια την φύση της πραγματικότητας. Μέχρι τώρα, ο επιστημονικός κόσμος ήταν βέβαιος για την ύπαρξή τους, καθώς η παρουσία τους είχε διαπιστωθεί μέσω έμμεσης παρατήρησης από το 1974 ακόμα, αλλά δεν είχαν εντοπιστεί άμεσα όπως συνέβη την Πέμπτη,όταν LIGO Laboratory ανακοίνωσε την ανακάλυψή του και την δημοσίευσε στο Physical Review Letters.
Το σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, αναφέρει το χρονικό της ανακάλυψης:
Το ιστορικής σημασίας σήμα εντοπίστηκε από ένα ζευγάρι μαύρων τρυπών σε απόσταση περίπου 1,3 δισ. ετών φωτός. Η μία είχε 29 φορές την μάζα του ήλιου και η άλλη 36 φορές, και ήταν σε τροχιά γύρω από την άλλη, πριν ενωθούν τελικώς (και νομοτελειακώς) σε μια ενιαία μαύρη τρύπα.
Οι αισθητήρες του LIGO στο Χάνφορντ της Ουάσινγκτον και το Λίβινγκστον της Λουϊζιάνα έπιασαν τα ίχνη στις 14 Σεπτεμβρίου 2015, σχεδόν την ίδια στιγμή. Οι αισθητήρες κατέγραψαν διαστολή και συστολή του χωροχρόνου κατά ένα χιλιοστό του μεγέθους ενός πρωτονίου. Πολύ μικρής έκτασης μεν, αλλά 10 φορές πιο μεγάλης από τη μικρότερη μονάδα που μπορεί να μετρήσει το LIGO δε.
Ο εντοπισμός ήταν σε μεγάλο βαθμό τυχαίος όπως και γίνεται συνήθως στις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις, καθώς επίσημα το πείραμα ήταν να αρχίσει να συλλέγει δεδομένα τέσσερις ημέρες μετά, στις 18 Σεπτεμβρίου, συνεχίζοντας ως τις 12 Ιανουαρίου 2016.
Οι ενώσεις/ συγχωνεύσεις μαύρων τρυπών γίνονται πολύ συχνά οπότε από αρκετή δόση τύχης προέκυψε και το συγκερκιμένο σήμα. Σαφώς δεν αρκούν μόνο οι μαύρες τρύπες προφανώς έπαιξε ρόλο και η μάζα των συγκεκριμένων.
Όλα τα ουράνια (και μη) αντικείμενα εκπέμπουν βαρυτικά κύματα όταν είναι σε τροχιά, περιλαμβανομένης της Γης και του Ήλιου.Όμως η μάζα τους δεν θεωρείται καθοριστική για κάτι τόσο ισχυρό όπως είναι η στρέβλωση του Χωροχρόνου, η αλλαγή δηλαδή της ίδιας της πραγματικότητας (ακόμα και οι άνθρωποι εκπέμπουν βαρυτικά κύματα όμως η έντασή τους είναι τόσο αδύναμη που πρακτικώς δεν παίζουν κανενα ρόλο)
Οι δύο μαύρες τρύπες όμως διέθεταν ιδιαίτερα μεγάλες μάζε και καθώς κινούνταν η μία γύρω από την άλλη, λόγω της ενέργειας που έχαναν σε βαρυτικά κύματα ήρθαν πιο κοντά η μία στην άλλη προκαλώντας περαιτέρω παραμόρφωση χωροχρόνου και την εκπομπή ακόμα πιο πολλών βαρυτικών κυμάτων.
Αυτό προκάλεσε τη συγχώνευσή τους σε μια μεγαλύτερη μαύρη τρύπα, συνολικής μάζας 62 φορές αυτής του Ήλιου. Στην αρχή, η μαύρη τρύπα αυτή ήταν με «εξογκώματα» και όχι στρογγυλή, και μέχρι να "ισιώσει" εξέπεμπε περισσότερα βαρυτικά κύματα. Εν συνεχεία, κατέληξε σε σχήμα σφαίρας και «ηρέμησε» προκαλώντας μια απόλυτη "μαύρη" κοιλότητα αληθινό "Τερατούργημα" που παραβιάζει τους κανόνες της καθημερινής λογικής όπως τους γνωρίζουμε.
Μετατρέποντας τα βαρυτικά κυμάτα σε ηχητικά, είναι δυνατή η ακρόασή τους!
Πιθανότατα οι ερευνητές του LIGO να πάρυν το Νόμπελ αν και θα είαι δύσκολο να βρεθεί ποιος έκανε την κυρίως δουλειά. Υποψήφιοι είναι ο θεωρούμενοι ως εμπνευστές του LIGO, Κιπ Θορν, Ρον Ντρέβερ και Ράι Βάις. Όμως συνολικά 1.004 ονόματα αναφέρονται στο σχετικό paper στο Physical Review Letters, θα ήταν άδικο να μην αναφερθούν, καθώς όλοι πρόσφεραν από κάτι.
Μην ξεχνάμε ότι ένα πείραμα πραγματοποιείται εκ φύσεως από πάρα πολλούς ανθρώπους ενώ ένα διανοητικό δημιούργημα πάντα από ένα το πολύ δύο άτομα.
Το διανοητικό δημιύργημα υπήρχε από πριν, εδώ έχουμε πειραματική διερεύνηση που περιλαμβάνει πολλούς "χαμάληδες".
Μέχρι τώρα, δεν υπήρχαν ενδείξεις για μαύρες τρύπες στη συγκεκριμένη κλίμακα διαστάσεων- πόσο μάλλον δύο εξ αυτών. Η γνώση μας για την ύπαρξη μαύρων τρυπών μέχρι τώρα ήταν έμμεση, καθώς η βαρυτική επιρροή τους είναι τόσο μεγάλη, που ούτε το φως μπορεί να της ξεφύγει.
Τις εντοπίζουμε όμως επειδή μπορούμε να δούμε το φως από υλικό που καταστρέφεται ή επιταχύνεται, καθώς πλησιάζει πολύ κοντά σε μαύρες τρύπες. Δηλαδή όταν καταπίνουν ένα ήλιο, ή πλανήτες εκπέμπουν φως.
Φως σημαίνει Πραγματικότητα, συνεπώς εγκλωβισμός του Φωτός σημαίνει εγκλωβισμός και διαταραχή της ίδιας της Πραγματιότητας.
Για να καταλάβει κάποιος τον Χωροχρόνο πρέπει να τον φανταστεί σαν ένα μεγάλο... σεντόνι. Μια βαριά σφαίρα (μαύρη τρύπα) κάθεται πάνω στο σεντόνι και το αναγκάζει να κυρτώσει.
Τώρα όμως πρόκειται για τον πρώτο άμεσο εντοπισμό μαύρης τρύπας στην ιστορία. Τα βαρυτικά σήματα είναι η απευθείας "ομιλία" των τρομακτικών αυτών ουράνιων σωμάτων(;) (αν μπορεί να τα χαρακτηρίσει κάποιος έτσι)
Από τη στιγμή που έγινε ο πρώτος εντοπισμός, ανατέλλει η εποχή της βαρυτικής αστρονομίας, εκτιμά ο καθηγητής Άβι Λεμπ, του Harvard University στη Μασαχουσέτη. «Τώρα που έχουμε αισθητήρες ικανούς να εντοπίσουν αυτά τα συστήματα, τώρα που ξέρουμε ότι διπλές μαύρες τρύπες υπάρχουν εκεί έξω, αρχίζουμε να ακούμε το σύμπαν».
Οι "μαύρες οπές" είναι μια ένδειξη του ότι η Πραγματικότητα δεν είναι αυτή που βλέπουμε, αυτό που βλέπουμε είναι η ρουτίνα μιας προκαθορισμένης πραγματικότητας (σπίτι,δουλειά,οικογένεια,ζωή, θάνατος)
πηγή
