Aμφίπολη: Βρέθηκαν νομίσματα της εποχής του Μεγαλέξανδρου! - "Aλλά δεν σας τα δείξαμε"!

ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ Ο ΣΙΔΩΝΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ: "ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΞΙΟΣ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΣΟΥ;"

 "Στον κυρίως θάλαμο δεν υπήρχαν καθόλου κτερίσματα. Από τους άλλους χώρους έχουμε κεραμεική και νομίσματα. Νομίσματα από τον 2ο πΧ αιώνα με τους τελευταίους Μακεδόνες και από τα ρωμαϊκά χρόνια. Απλά δεν σας τα δείξαμε!" Αυτή την δήλωση έκανε πριν από λίγο η Κ.Περιστέρη

 

"Αρχικά ο περίβολος μπροστά από τα σκαλοπάτια ήταν ανοιχτός και μετά τον έκλεισαν. Άρα ο τύμβος ήταν κάποτε επισκέψιμος!"

 

Kαι όμως ακόμα και στους αρχάιου καιρούς δεν γνώριζαν  ποιος ήταν θαμμένος στο συγκεκριμένο Τύμβο Καστά, γνώριζαν όμως την υπαρξη του ταφικού μνημείου, και ήξεραν ότι  επρόκειτο για κάποιον πολύ σπουδαίο άντρα.

 Ο Έλληνας συγγραφέας και ποιητής Αντίπατρος ο Σιδώνιος, γεννημένος το 280 περίπου π.Χ, κάνει την γνωστή αναφορά του στον λέοντα της Αμφίπολης λέγοντας: "Ειπέ Λέον, φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας , βουφάγε; Τις τασ άξιος ην αρετάς;". 

 

Η μετάφραση είναι η εξής:"Πες, λέοντα, ποιανού τον τάφο φυλάς , εσύ που τρως τα βουβάλια; Ποιος ήταν άξιος των αρετών σου;"

 

 (Υπενθυμίζεται ότι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος ήταν γνωστός για τον κατάλογο που συνέταξε για τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Μάλιστα λέγεται ότι τα επισκέφτηκε όλα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν άξιζε να συμπεριληφθούν στον κατάλογό του.)  

 

Οι σημερινές ανακοινώσεις της Κ.Περιστέρη δεν προσέδωσαν απολύτως καμμία απάντηση στα δεκάδες ερωτήματα που χιλιάδες πολιτών έχουν ως προς το ταφικό μνημείο και το ποιος βρίσκεται εκεί μέσα, αλλά και εάν τελικά βρέθηκε αυτος για τον οποίο χτίστηκε η πελώρια αυτή κατασκευή.

 

 Γνωρίζουμε αποδεδειγμένα πλέον ότι ο Λέοντας της Αμφίπολης αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του Τύμβου Καστα. Με απλά λόγια, η εν λόγω πηγή αποτελεί ουσιαστικά την αρχαιότερη και ίσως μοναδική ιστορική αναφορά που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής για το μνημείο της Αμφίπολης (έστω και αν αναφέρεται σε ένα τμήμα του).

 

 Είναι φυσικό επακόλουθο λοιπόν να μπορούν να εξαχθούν πολύ σημαντικά συμπεράσματα για τον Τύμβο όπως αναφέρει το πολύ καλό amfipolinews.blogspot.gr . Αυτά είναι τα εξής:

 

 1)Το 260-250 π.Χ, δηλαδή εξήντα με εβδομήντα χρόνια μετά από την κατασκευή του τάφου, ήταν άγνωστος ο νεκρός. Γι αυτό και ο Αντίπατρος αναφέρει "φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας ".

 

 2)Τα λίγα χρόνια που μεσολαβούν απο την κατασκευή του τύμβου εως και την συγγραφή του ποιήματος μαρτυρούν οτι ο τάφος σφραγίστηκε από την αρχή, διαφορετικά ο Αντίπατρος δεν θα αναρωτιόταν ποιόν φυλάει ο λέοντας.

 

 3) Πέραν πάσης αμφιβολίας παύει ο ισχυρισμός ότι το μνημείο ήταν επισκέψιμο, γιατί αν πραγματικά ήταν και πάλι ο Αντίπατρος δεν θα αναρωτιόταν για το ποιος είναι θαμμένος μέσα. Ως εκ τούτου καταρρέουν οι ισχυρισμοί περί ρωμαϊκών μνημείων και περί χρονολόγησής του μεταγενέστερης από αυτήν του τελευταίου τετάρτου του 4ου π.Χ αιώνα. 

 

 4) Όταν γράφτηκε το ποίημα ο νεκρός του Τύμβου Καστά ήταν ήδη μέσα και μάλιστα σχετικά πρόσφατα ενταφιασμένος. Γιατί να υπήρχε τόσο μεγάλη ανάγκη για μυστικότητα;  Πως κατάφεραν να κρατήσουν μυστικό το όνομα μιας τόσο σημαντικής προσωπικότητας; Εκτιμούμε πως μόνο ο Μ.Αλέξανδρος θα χρειαζόταν τέτοια προστασία. 

 

 5) "βουφάγε; Τις τασ άξιος ην αρετάς;", η ερώτηση αυτή του Αντίπατρου δείχνει ξεκάθαρα το μέγεθος της προσωπικότητας που είναι θαμμένη στον Τύμβο της Αμφίπολης. Άλλωστε το επιβεβαίωσε και το Υπουργείο στις επίσημες ανακοινώσεις του "Πιθανότατα, πρόκειται για μνημείο αφηρωϊσμένου νεκρού, δηλαδή, θνητού στον οποίον αποδόθηκαν λατρευτικές τιμές από την κοινωνία της εποχής του. Ο νεκρός ήταν εξέχουσα προσωπικότητα, καθώς μόνον έτσι εξηγείται η κατασκευή αυτού του μοναδικού ταφικού συγκροτήματος".

 

Πολύ σημαντικές παρατηρήσεις αφού όπως έγινε κατανοητό ακόμα και οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι αδυνατούν να καταλάβουν ποιος είναι ο ένοικος του Τάφου.

 

Στην αναλυτική παρουσίαση που έκανε η κ. Περιστέρη και οι συνάδελφοί της στην ανασκαφή του Τύμβου Καστά, κ. Μιχάλης Λεφαντζής αρχιτέκτονας και κ. Δημήτρης Εγγλέζος, πολιτικός μηχανικός, φωτίστηκαν πολλές πτυχές του σπουδαίου μνημείου.

 

«Ξεκινήσαμε το 2012 από μια τοπική φήμη. Ότι στον Τύμβο Καστά υπήρχε ο "Τάφος της Βασίλισσας"» ήταν τα πρώτα λόγια της κας Περιστέρη, που άνοιξε την παρουσίαση και συνέχισε με αναλυτική παρουσίαση των ευρημάτων, συνοδεία φωτογραφικού υλικού.

 

 

 

«Τον 3ο μ.Χ. αιώνα έγινε η καταστροφή του περιβόλου του Τύμβου Καστά από τους Ρωμαίους» δήλωσε η κα Περιστέρη. «Βρέθηκαν ίχνη ακόμη και από έναν αρχαίο γερανό, με τον οποίον αφαιρέθηκαν κομμάτια του περιβόλου για διάφορες άλλες εργασίες, οδοποιίας κ.λπ» τόνισε, ενώ ανέφερε ότι το τμήμα του περιβόλου που μένει ανέπαφο και έχει βρεθεί είναι περίπου 80 μέτρα, από τα 497 της συνολικής περιμέτρου.

 

Η κα Περιστέρη δήλωσε βέβαιη ότι ο Λέων της Αμφίπολης βρισκόταν στην κορυφή του Τύμβου. Στο χώρο του Λέοντα όπως είναι σήμερα έχουμε κομμάτια που ανήκαν στην αρχική μορφή της βάσης του, τα οποία είναι όμοια με τους δόμους του περιβόλου. Ο Μιχάλης Λεφαντζής έχει κάνει μια ψηφιακή σχεδιαστική αναπαράσταση.

 

 

 

Στη συνέχεια, η κα Περιστέρη παρουσίασε φωτογραφία από μια μαρμάρινη δοκό του επιστυλίου πάνω από τις Καρυάτιδες, η οποία, πέφτοντας, κατέστρεψε το κεφάλι της μίας Κόρης, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι η εκδοχή περί βανδαλισμού του συγκεκριμένου αγάλματος αποκλείεται.

 

Η κα Περιστέρη ολοκλήρωσε την παρουσίασή της αναφέροντας: «Δεν ξέρουμε ποιος ή ποια είναι ο νεκρός», προκαλώντας πλήθος ερωτήσεων σχετικά με τον σκελετό, για τον οποίο στο powerpoint της, είχε παραλείψει φωτογραφίες του σκελετού. Κατά την άποψή της, επί του παρόντος η δημοσίευση φωτογραφιών δεν έχει νόημα: «Όταν ο σκελετός βρίσκεται σε τέτοιες συνθήκες παίρνουμε όλα τα μέτρα προστασίας, μαζί με τα χώματα, ώστε ο ανθρωπολόγος να μπορέσει να κάνει την έρευνα», απάντησε η κα Περιστέρη στις επίμονες ερωτήσεις δημοσιογράφων για τον σκελετό.

 

 

Κατόπιν, πήρε το λόγο ο αρχιτέκτονας κ. Λεφαντζής, που μιλά για τον Λέοντα και τη σχέση του με τον Τύμβο. Ο κ. Λεφαντζής ξεκίνησε αναφέροντας μια ιστορική μαρτυρία: Το 1916 μια βρετανική ταξιαρχία ετοιμαζόταν να μεταφέρει 1000 κομμάτια από τον περίβολο, μαζί με τον Λέοντα, στη Βρετανία. Οι Βούλγαροι και οι Αυστριακοί επιτέθηκαν στις φορτηγίδες οι οποίες ναυάγησαν, οπότε τα αρχαία μέλη σώθηκαν - αν και παρέμειναν στο βυθό του Στρυμόνα. 

 

Οι δόμοι του Περιβόλου λαξεύτηκαν επί τόπου, ώστε να προσαρμόζονται ακριβώς ο ένας στον άλλον, εξήγησε για το εντυπωσιακό μνημείο ο κος Λεφαντζής, ενώ τόνισε ότι η βάση του Λέοντα όπως είναι σήμερα, κατά την άποψη του, είναι εσφαλμένη. Αυτό διότι ο Broneer που έκανε την αναστήλωση, χρησιμοποίησε οριζοντίως, σαν σκαλοπάτια, κομμάτια του Περιβόλου από τον Τύμβο Καστά.

 

Ο κος Λεφαντζής αποκάλυψε ακόμα ότι κάτοικοι της περιοχής επιστρέφουν κρυφά κομμάτια από τον περίβολο, τα οποία κρατούσαν στα σπίτι τους! «Ξαφνικά αυξάνεται ο αριθμός των αρχαιολογικών ευρημάτων, ως δια μαγείας», λέει ο κος Λεφαντζής

 

Ο αρχιτέκτονας κατόπιν αναφέρθηκε στον περίβολο, ο οποίος σε κάτοψη, εμφανίζεται ως κυκλικός, στο χώρο όμως είναι ελλειψοειδής, με δύο κέντρα και κλίση από βορρά προς νότο, διότι έπρεπε, όπως εξήγησε, ακόμη και αυτός να έχει ρύση: «Υπάρχει σχέση χρυσής τομής ανάμεσα στα μέλη του περιβόλου και σε εκείνα του Λέοντα» αναφέρει ο αρχιτέκτονας, επομένως, κατά τον κ. Λεφαντζή, υπάρχει ταύτιση του μνημείου με το λιοντάρι.

 

Το άγαλμα του Λέοντα κοιτούσε νοτιοανατολικά, τονίζει ο κ. Λεφαντζής, οποίος  θεμελείωσε αναλυτικά, με γεωμετρικά και μαθηματικά στοιχεία το γιατί ο Λέων βρισκόταν στην κορυφή του Τύμβου. Οπως φαίνεται από το τοπογραφικό του Τύμβου, το ταφικό μνημείο δεν είχε κατεύθυνση ακριβώς προς το κέντρο του λόφου, αλλά αναπτύσσεται από την περιφέρεια προς το εσωτερικό, κάπως λοξά και ελαφρώς προς τα ανατολικά. 

 

Ο κ. Λεφαντζής παρουσίασε ακόμα διαφάνειες με αναπαράσταση των εργασιών κατά την αρχαία εποχή. Όπως αναφέρει, θεωρεί ότι οι σχεδίες που μετέφεραν τους όγκους μαρμάρου μέσω του Στρυμόνα, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως ικριώματα για την κατασκευή του Λέοντα στην κορυφή.

 

Εμείς θα πιστέψουμε τον Αντίπατρο. Δεν ξέρουμε ποιος ήταν ο νεκρός αλλά σίγουρα ήταν πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ, τόσο που να μην μπορεί να διαχειριστεί κάποιος το μέγεθός του.

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Περιέγραψε το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης ο Διόδωρος ο Σικελιώτης;

Μετα την μαρυρία του Παυσανία περί ταφής του Μ.Αλέξανδρου σύμφωνα με το "Μακεδονικό νόμο" αλλά και της ύπαρξης του μονογράμματος Α στις φωτό του ταφικού μνημείου,προκλήθηκαν ερωτήματα κατά πόσο είναι δυνατόν ο Βασιλεύς των βασιλέων να αναπαύεται στην Αμφίπολη.

 

Και όμως ίσως να υπάρχει μια ακόμα μαρτυρία αυτή τη φορά του Διόδωρου του Σικελιώτη ο οποίος φέρεται να κάνει την περιγραφή του τάφου της Αμφίπολης

 

Oι "αιρετικές" απόψεις του embedotimos.blogspot.gr όχι μόνο μας ιντριγκάρουν αλλά προκαλούν μεγάλα ερωτηματικά που προσφέρουν μεγαλύτερη διάυγεια από τις μέχρι τώρα απαντήσεις του ΥΠ.ΠΟ.

Ο ίδιος έιναι άγνωστο ποιος είναι και εάν είναι αρχαιολόγος, η κατάρτιση όμως που εμφανίζει στα γραπτά του αυτό δείχνει, και αν μη τι άλλο παρουσιαζουμε απόψεις με ενδιαφέρον. Μια φίλη του ιστολογίου δημοσίευσε ένα καταπληκτικό άρθρο πλήρες επιχειρημάτων με την άποψη ότι ο Διόδωρος ο Σικελίώτης περιέγραψε το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης, 2000 χρόνια πριν ανακαλυφθεί. Ας δούμε τι λέει η "Ερασιτέχνης", γιατί τα καλύτερα τελικά δεν λέγονται από το ΥΠ.ΠΟ

 

" Η πολύ καλή φίλη του ιστολογίου "Ερασιτέχνης", έκανε μια ερμηνεία της περιγραφής της άμαξας που μετέφερε την σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου από την Βαβυλώνα προς τις Αιγές, όπως ακριβώς την καταγράφει  ο Διόδωρος ο Σικελιώτης  και ισχυρίζεται ότι ίσως  η περιγραφή αυτή στην πραγματικότητα  αποδίδει το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης.

 

Ας την απολαύσουμε.....

 

 

ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ας υποθέσουμε για λίγο ότι η περιγραφή της αρμάμαξας που μετέφερε τη σορό του Μεγάλου .Αλεξάνδρου, την οποία τόσο αναλυτικά μας περιγράφει ο Διόδωρος Σικελιώτης,  δεν είναι η περιγραφή μιας πραγματικής (ή φανταστικής κατ΄ άλλους ) αρμάμαξας, αλλά «συγκαλυμμένη/ αλληγορική» περιγραφή του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

 

Η ιδέα αυτή μου ήρθε ξαφνικά πριν από δύο τρεις μήνες  και όλα άρχισαν να μου φαίνονται πιο λογικά και ξεκάθαρα.  

 

Δε θα ασχοληθώ προς το παρόν με το ποιος και γιατί μπορεί να έγραψε αυτή την περιγραφή, αλλά το πρώτο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι σπατάλησε τόσο μελάνι για να μας περιγράψει αναλυτικά μια αρμάμαξα (με κουδούνια?), ενώ για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τόσο κόσμος συνέρρεε στην Αλεξάνδρεια, ούτε μια κουβέντα. Γιατί άραγε ο ”παραμυθάς” Διόδωρος μας αφήνει στα κρύα του λουτρού, αφού παρακάτω το “παραμύθι” του θα γινόταν πολύ καλύτερο …

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Παραθέτω τα αποσπάσματα από το αρχαίο κείμενο και τις αντίστοιχες μεταφράσεις τους. Το κάνω αυτό γιατί πολλές φορές όταν διαβάζεις μόνο τη μετάφραση (η οποία μπορεί να μη είναι ακριβής ή ακόμα χειρότερα, να είναι ελεύθερη μετάφραση), μπορεί να μη εντοπίσεις κάποια πράγματα. Η κάθε λέξη έχει τη σημασία της.

Οι μεταφράσεις δεν είναι δικές μου. Τις βρήκα στο διαδίκτυο και δεν τις διόρθωσα  για να δείξω τη διαφορά που αναφέρω παραπάνω.

 

Το κείμενο του Διόδωρου παρατίθεται σε αποσπάσματα, στο τέλος των οποίων γράφω τα δικά μου σχόλια, για ευκολία στην ανάγνωση. Κατά τη διάρκεια της σύνταξης του κείμενου παρατήρησα κάτι πολύ σημαντικό και κρίσιμο για την ερμηνεία των διαφόρων στοιχείων. Ο συγγραφέας περιγράφει την κατασκευή από μέσα προς τα έξω  χωρίζοντας το μνημείο σε τρεις χώρους, όπως αυτοί οριοθετούνται από τους σφραγιστικούς / διαφραγματικούς τοίχους (νεκρικός θάλαμος, χώρος ψηφιδωτού και Καρυάτιδων, προθάλαμος ).

Όλο και κάτι θα ξέρει αυτός για να τους χωρίζει έτσι…...

 

Δε γνωρίζω όλα τα δεδομένα της ανασκαφής και πιθανόν κάποιες επιμέρους ερμηνείες μου να είναι λάθος. Η μόνη που είναι σε θέση  να δώσει τις τελικές ερμηνείες είναι η Κα Περιστέρη.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που το διαβάζω ανακαλύπτω και κάτι καινούριο. Χρειάζεται ψάξιμο λέξη λέξη. Όμως δε κάνουμε δουλειά έτσι…… Άλλωστε δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Στόχος μου είναι, σε αυτή τη φάση, να καταδείξω τις ομοιότητες της περιγραφής αυτής με τα ευρήματα της ανασκαφής στην Αμφίπολη.

 

Τέλος σημειώνω ότι εφόσον δεχόμαστε (ως υπόθεση εργασίας) ότι πρόκειται για μια αλληγορική περιγραφή, αυτό  δημιουργεί περιορισμούς στον “συγγραφέα” ως προς την ορολογία που χρησιμοποιεί και ως προς τις πληροφορίες που μπορεί να δώσει.

Έχω πλήρη συνείδηση ότι πολλές φορές βλέπουμε  αυτό που θέλουμε να δούμε και προσαρμόζουμε τις ερμηνείες μας ώστε να «εξυπηρετούν» το σενάριο μας.

Αυτός ήταν και ο λόγος που όλο αυτό το διάστημα είχα ενδοιασμούς. Όχι όμως πλέον. Θεωρώ ότι τόσες πολλές ομοιότητες / αναλογίες  είναι πολύ δύσκολο  να βρεθούν στο ίδιο κείμενο.

 

Ας το διαβάσουμε λοιπόν …….

 

ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ

ΒΙΒΛΟΣ ΟΚΤΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΤΗ

 

«ἐπ ἄρχοντος δ᾽ Ἀθήνησι Φιλοκλέους ἐν Ῥώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Γάιος Σολπίκιος καὶ Γάιος Αἴλιος. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρριδαῖος ὁ κατασταθεὶς ἐπὶ τὴν κατακομιδὴν τοῦ Ἀλεξάνδρου σώματος, συντετελεκὼς τὴν ἁρμάμαξαν ἐφ᾽ ἧς ἔδει κατακομισθῆναι τὸ βασιλικὸν σῶμα, παρεσκευάζετο τὰ πρὸς τὴν κομιδήν.  ἐπεὶ δὲ τὸ κατασκευασθὲν ἔργον, ἄξιον ὑπάρχον τῆς Ἀλεξάνδρου δόξης, οὐ μόνον κατὰ τὴν δαπάνην διήνεγκε τῶν ἄλλων, ὡς ἀπὸ πολλῶν ταλάντων κατασκευασθέν, ἀλλὰ καὶ τῇ κατὰ τὴν τέχνην περιττότητι περιβόητον ὑπῆρξε, καλῶς ἔχειν ὑπολαμβάνομεν ἀναγράψαι περὶ αὐτοῦ.»

Μετάφραση

«…………τελείωσε την κατασκευή της αρμάμαξας , πάνω στην οποία έπρεπε να μεταφερθεί η σορός του βασιλιά, και ετοίμαζε το ταξίδι. Επειδή τούτο το έργο, που ήταν αντάξιο της δόξας του Αλεξάνδρου, δεν ξεπέρασε τα υπόλοιπα μόνο σε δαπάνη, με την κατασκευή του που απαίτησε πάρα πολλά τάλαντα, αλλά υπήρξε και περιβόητο για την ανυπέρβλητη τέχνη του, θεωρούμε καλό να γράψουμε γι αυτό.»

 

Σχόλια

1.      Θεωρούμε καλό να γράψουμε γι αυτό…………

Δέχομαι ότι ο κάθε συγγραφέας επιλέγει τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί και τη στάση που τηρεί απέναντι στα γεγονότα Ο πρόωρος θάνατος όμως του ΜΑ καθώς και οτιδήποτε  σχετίζεται  με αυτόν, είναι ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.

Μήπως ο “συγγραφέας” μας θέλει να πει « Επειδή τούτο το έργο, που ήταν αντάξιο της δόξας του Αλεξάνδρου, ……………….. υπήρξε και περιβόητο για την ανυπέρβλητη τέχνη του, θεωρούμε καλό να γράψουμε γι αυτό.. ..γιατί είναι κρίμα να μείνει τελείως μυστικό “?

 

Έψαξα λοιπόν στο λεξικό και βρήκα ότι “υπολαμβάνω”  σημαίνει μεν θεωρώ/νομίζω, αλλά η κύρια σημασία του είναι διακόπτω κάποιον που μιλάει/ παίρνω το λόγο και απαντώ.

 

Ποιος είναι λοιπόν αυτός που διέκοψε το Διόδωρο και πήρε το λόγο για να μας μιλήσει για την αρμάμαξα?

 

Ξεκινάει πρώτα με την περιγραφή του νεκρικού θαλάμου…….

 

«[3] πρῶτον μὲν γὰρ τῷ σώματι κατεσκευάσθη χρυσοῦν σφυρήλατον ἁρμόζον καὶ τοῦτ᾽ ἀνὰ μέσον ἐπλήρωσαν ἀρωμάτων τῶν ἅμα [p. 359] δυναμένων τὴν εὐωδίαν καὶ τὴν διαμονὴν παρέχεσθαι τῶ σώματι. [4] ἐπάνω δὲ τῆς θήκης ἐπετέθειτο καλυπτὴρ χρυσοῦς, ἁρμόζων ἀκριβῶς καὶ περιλαμβάνων τὴν ἀνωτάτω περιφέρειαν. ταύτης δ᾽ ἐπάνω περιέκειτο φοινικὶς διαπρεπὴς χρυσοποίκιλτος, παρ᾽ ἣν ἔθεσαν τὰ τοῦ μετηλλαχότος ὅπλα, βουλόμενοι συνοικειοῦν τὴν ὅλην φαντασίαν ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι.»

Μετάφραση

«Πρώτα, λοιπόν, κατασκευάστηκε ένα περίβλημα για το σώμα από σφυρήλατο χρυσό. Το κενό που έμενε ανάμεσα στο σώμα και το περίβλημα γέμισε με αρώματα που έδιναν ευωδιά στο σώμα και ταυτόχρονα το συντηρούσαν. Επάνω στη θήκη τοποθετήθηκε χρυσό κάλυμμα που εφάρμοζε τέλεια και κάλυπτε ολόκληρο το επάνω μέρος. Επάνω της ήταν ριγμένη μια πανέμορφη, χρυσοποίκιλτη πολεμική σημαία, πλάι στην οποία έθεσαν τα όπλα του νεκρού, θέλοντας να συνδυάσουν την όλη εξωτερική εμφάνιση με τα μεγάλα του κατορθώματα.»

 

Σχόλια

1.      Κατασκεύασαν λοιπόν ένα χρυσό περίβλημα, το οποίο γέμισαν με αρώματα για ευωδία και συντήρηση (μέλι για προσωρινή ταρίχευση ?) και στη συνέχεια τοποθέτησαν από πάνω ένα κάλυμμα που εφάρμοζε τέλεια στην περιφέρεια . Από όλες δλδ τις πληροφορίες που θα μπορούσε να μας δώσει για τη σαρκοφάγο αυτή,  επιλέγει να μας πει το προφανές, ότι δηλαδή το κάλυμμα περιελάμβανε όλη την περιφέρεια και εφάρμοζε τέλεια!!!

      Τι να θέλει να πει άραγε?.

Πιθανόν  εννοεί τη σφράγιση του τάφου με πώρινες πλάκες και χώμα.

 

Κάλυπτε όλη την περιφέρεια και εφάρμοζε τέλεια...δε φαινόταν καν ως τάφος….

 

2.      Φοινικίδα

Η φοινικίδα, με το βαθύ κόκκινο χρώμα αντιπροσωπεύει το νεκρικό θάλαμο.΄

 

3.    παρ᾽ ἣν ἔθεσαν τὰ τοῦ μετηλλαχότος ὅπλα, βουλόμενοι συνοικειοῦν τὴν ὅλην φαντασίαν ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι.»

 

παρ᾽ ἣν: Δίπλα από τη φοινικίδα ( κόκκινο νεκρικό θάλαμο)  τοποθέτησαν τα όπλα.

                              

Πού δίπλα δηλαδή?  Υπάρχει και άλλος θάλαμος?

 

“συνοικειοῦν τὴν ὅλην φαντασίαν” : Τα βλέπουμε τελικά τα όπλα ή τα φανταζόμαστε?

Συνοικειώ ή συνοικώ? ( γειτνιάζω, συγκατοικώ)

Υπάρχει θάλαμος δίπλα από το νεκρικό, όπου είναι τοποθετημένα τα όπλα? Θάλαμος χωρίς πρόσβαση, ώστε να μη μπορεί να γίνει σύληση ? Μακάρι!!!!!

                                           Προκατειργασμέναις: 

 

Το αφήνω προς το παρόν. Εδώ χρειάζεται μεγάλη ανάλυση…….

Από αυτό το σημείο και μετά ξεκινά η  περιγραφή του δεύτερου χώρου (Ψηφιδωτό/ Καρυάτιδες)

 

«  μετὰ δὲ ταῦτα παρέστησαν τὴν τοῦτο κομιοῦσαν ἁρμάμαξαν, ἧς κατεσκεύαστο κατὰ μὲν τὴν κορυφὴν καμάρα χρυσῆ, ἔχουσα φολίδα λιθοκόλλητον, ἧς ἦν τὸ μὲν πλάτος ὀκτὼ πηχῶν, τὸ δὲ μῆκος δώδεκα, ὑπὸ δὲ τὴν ὑπωροφίαν παρ᾽ ὅλον τὸ ἔργον θριγκὸς χρυσοῦς, τῷ σχήματι τετράγωνος, ἔχων τραγελάφων προτομὰς ἐκτύπους, ἐξ ὧν ἤρτηντο κρίκοι χρυσοῖ διπάλαιστοι, δι᾽ ὧν κατακεκρέμαστο στέμμα πομπικόν, χρώμασι παντοδαποῖς διαπρεπῶς κατηνθισμένον. ἐπὶ δὲ τῶν ἄκρων ὑπῆρχε θύσανος δικτυωτός, ἔχων εὐμεγέθεις κώδωνας, ὥστ᾽ ἐκ πολλοῦ διαστήματος προσπίπτειν τὸν ψόφον τοῖς ἐγγίζουσι. 

 

κατὰ δὲ τὰς τῆς καμάρας γωνίας ἐφ᾽ ἑκάστης ἦν πλευρᾶς Νίκη χρυσῆ τροπαιοφόρος.τὸ δ᾽ ἐκδεχόμενον τὴν καμάραν περίστυλον χρυσοῦν ὑπῆρχεν, ἔχον Ἰωνικὰ κιονόκρανα. ἐντὸς δὲ τοῦ περιστύλου δίκτυον ἦν χρυσοῦν, τὸ πάχος τῇ πλοκῇ δακτυλιαῖον καὶ πίνακας παραλλήλους ζῳοφόρους τέσσαρας ἴσους τοῖς τοίχοις ἔχον. τούτων δ᾽ ὁ μὲν πρῶτος ἦν ἔχων ἅρμα τορευτὸν καὶ καθήμενον  ἐπὶ τούτου τὸν Ἀλέξανδρον, μετὰ χεῖρας ἔχοντα σκῆπτρον διαπρεπές: περὶ δὲ τὸν βασιλέα μία μὲν ὑπῆρχε θεραπεία καθωπλισμένη Μακεδόνων, ἄλλη δὲ Περσῶν μηλοφόρων καὶ πρὸ τούτων ὁπλοφόροι:

 

 ὁ δὲ δεύτερος εἶχε τοὺς ἐπακολουθοῦντας τῇ θεραπείᾳ ἐλέφαντας κεκοσμημένους πολεμικῶς, ἀναβάτας ἔχοντας ἐκ μὲν τῶν ἔμπροσθεν Ἰνδούς, ἐκ δὲ τῶν ὄπισθεν Μακεδόνας καθωπλισμένους τῇ συνήθει σκευῇ, ὁ δὲ τρίτος ἱππέων εἴλας μιμουμένας τὰς ἐν ταῖς παρατάξεσι συναγωγάς, ὁ δὲ τέταρτος ναῦς κεκοσμημένας πρὸς ναυμαχίαν.”

 

Μετάφραση

«Μετά απ' αυτό, έστησαν πλάι την αρμάμαξα που θα το μετέφερε. Η χρυσή οροφή της ήταν επιμήκης θολωτή με ανάγλυφες φολίδες διακοσμημένες με πολύτιμους λίθους, είχε πλάτος οκτώ πήχεις και μήκος δώδεκα, ενώ κάτω από την οροφή περιέτρεχε ολόκληρο το κατασκεύασμα ορθογώνιος, χρυσός θριγκός με γλυπτές προτομές τραγέλαφων, στις οποίες ήταν περασμένοι κρίκοι χρυσοί με διάμετρο δύο παλάμες, από τους οποίους κρεμόταν πομπική γιρλάντα στολισμένη λαμπρά μ όλων των ειδών τα χρώματα. Στις άκρες υπήρχαν δικτυωτοί θύσανοι με ευμεγέθη κουδούνια, ώστε να φτάνει ο ήχος τους από μακριά όποιον πλησίαζε.

 

Στις γωνίες, στη βάση της οροφής και στις δυο πλευρές, έστεκαν χρυσά αγάλματα τροπαιοφόρου Νίκης. Η κιονοστοιχία που στήριζε τον θόλο ήταν χρυσή με ιωνικά κιονόκρανα. Μέσα στο περίστυλο υπήρχε χρυσό δίχτυ, πλεγμένο από νήμα πάχους ενός δακτύλου, και τέσσερις παράλληλες και ίσου μήκους με το πέτασμα ζωφόροι.Η πρώτη απ' αυτές είχε ανάγλυφο άρμα κι απάνω του καθισμένο τον Αλέξανδρο να κρατάει στα χέρια του σκήπτρο λαμπρό. 

 

Γύρω απ' τον βασιλιά υπήρχε η σωματοφυλακή του, από ένοπλους Μακεδόνες και μηλοφόρους Πέρσες, και μπρος απ' αυτούς οι υπασπιστές. Η δεύτερη είχε τους ελέφαντες που ακολουθούσαν τη σωματοφυλακή, με πολεμική εξάρτυση και αναβάτες Ινδούς εμπρός και πίσω Μακεδόνες αρματωμένους με τον συνήθη τους εξοπλισμό. Η τρίτη αναπαριστούσε ίλες ιππικού σε σχηματισμό μάχης κι η τέταρτη πλοία αρματωμένα για ναυμαχία.»

 

Όπως βλέπουμε η μετάφραση δεν είναι κατά λέξη………

 

Σχόλια

1.      «  μετὰ δὲ ταῦτα παρέστησαν τὴν τοῦτο κομιοῦσαν ἁρμάμαξαν»

 

Παρέστησαν : έστησαν δίπλα

Σας φαίνεται λογικό? Δηλαδή πρώτα έφτιαξαν τη σαρκοφάγο, τη σκέπασαν με τη φοινικίδα, τοποθέτησαν δίπλα τα όπλα του ΜΑ και μετά έστησαν δίπλα την αρμάμαξα?

Η περιγραφή κανονικά θα έπρεπε να πήγανε κάπως έτσι : «Μετά λοιπόν τοποθέτησαν τη σαρκοφάγο αυτή μέσα σε μία  αρμάμαξα, την κάλυψαν με φοινικίδα..……. Η αρμάμαξα αυτή ήταν κατασκευασμένη……… κλπ κλπ»

Τελικά τοποθέτησαν  τη σαρκοφάγο μέσα στην αρμάμαξα?

Θεωρώ εδώ ότι το κάνει εσκεμμένα προκείμενου να διαχωρίσει το νεκρικό θάλαμο (ή θαλάμους ?) που αντιστοιχούν στην προηγούμενη περιγραφή  από την αρμάμαξα.

Η αρμάμαξα είναι οι υπόλοιποι θάλαμοι/κατασκευές, που ως  άμαξα, μας οδηγούν  στο νεκρικό θάλαμο.

 

Στις 22/11/2014 το ΥΠΠΟ ανακοίνωσε ότι πρώτα κατασκευάστηκε ο νεκρικός θάλαμος και μετά οι υπόλοιποι θάλαμοι. Τα συμπεράσματα δικά σας…...

 

Σημείωση

Εγώ θα προσέθετα ότι πρώτα κατασκευάστηκε ο νεκρικός θάλαμος, έγινε η ταφή και μετά χτίστηκε η υπόλοιπη κατασκευή. Η σορός του ΜΑ φυγαδεύτηκε από τη Βαβυλώνα αμέσως μετά το θάνατό του. Η “αντικατάσταση” της σορού δεν έγινε στα σύνορα Συρίας Αιγύπτου αλλά στη Βαβυλώνα. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία…...

 

2.      Διαστάσεις καμάρας: 8 πήχεις πλάτος και 12 πήχεις μήκος

Κατ’ αρχήν να αναφέρω εδώ ότι έχω παρατηρήσει πως  ο “συγγραφέας” μας όταν μιλάει για καμάρα εννοεί το δεύτερο χώρο (ψηφιδωτό/ Καρυάτιδες)

Αν χρησιμοποιήσουμε το βασιλικό αιγυπτιακό (Ιερό) πήχυ (0,525) προκύπτει πλάτος 4,2  και  μήκος 6,3 .

(εντάξει το ξέρω, αλλά αυτός με βόλευε…..αν θέλετε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον εμβάτη του μνημείου, που σύμφωνα με τους εκπροσώπους του ΥΠΠΟ, είναι 0,528)

Οι διαστάσεις αυτές πιθανόν είναι το πλάτος / μήκος (4,2) και το ύψος (6,3) του χώρου που οριοθετείται από τον θριγκό (βλέπε επόμενο σχόλιο) .

 

3.      ὑπὸ δὲ τὴν ὑπωροφίαν παρ᾽ ὅλον τὸ ἔργον θριγκὸς χρυσοῦς, τῷ σχήματι τετράγωνος,ἔχων τραγελάφων προτομὰς ἐκτύπους, ἐξ ὧν ἤρτηντο κρίκοι χρυσοῖ διπάλαιστοι, δι᾽ ὧν κατακεκρέμαστο στέμμα πομπικόν, χρώμασι παντοδαποῖς διαπρεπῶς κατηνθισμένον.”

           

Ας προσέξουμε εδώ ότι δε γράφει “παρ’ όλην την καμάρα”, αλλά “παρ᾽ ὅλον τὸ ἔργον “ Ποιο έργο???  Για αρμάμαξα μιλούσαμε και για καμάρες…..Μήπως εννοεί  αυτό το εξαιρετικό έργο ή έργα τέχνης που υπάρχουν από κάτω?

Ο όρος τετράγωνο δεν είχε τότε την ίδια σημασία με σήμερα? Γιατί ο μεταφραστής γράφει ορθογώνιο? Βέβαια η λογική λέει ότι κάτω από μια επιμήκη καμάρα θα υπάρχει ορθογώνιος θριγκός ιδίων διαστάσεων ( 8 Χ 12 πήχεις) και όχι τετράγωνος.

            Εννοεί κάτι?

Αυτό το σημείο με παίδεψε πάρα πολύ!....

Είμαστε στο χώρο μπροστά από τον νεκρικό θάλαμο. Αν υπήρχε τετράγωνος «θριγκός» αυτός, με βάση τις διαστάσεις της καμάρας θα ήταν 8Χ8 (πήχεις), άρα 4,2 Χ 4,2 μέτρα.

Σας θυμίζει κάτι αυτή η διάσταση? Το μήκος της μαρμάρινης πλάκας είναι 4,2μ . Το πλάτος του χώρου του μωσαϊκού είναι 4,5μ. Άρα κάλλιστα αυτές οι πλάκες (αποκλείεται να ήταν μόνο μία-  σύμφωνα με το ΥΠΠΟ η πλάκα αποτελούσε τμήμα της οροφής) θα μπορούσαν να οριοθετούν ένα τετράγωνο 4,2μ Χ 4,2μ.

 

Σύμφωνα με την περιγραφή της αρμάμαξας ο θριγκός αυτός είχε ανάγλυφες προτομές τραγέλαφων, στις οποίες ήταν περασμένοι χρυσοί κρίκοι με διάμετρο δύο παλαμών, από τους οποίους κρεμόταν πομπικό στέμμα ολάνθιστο με όλων των ειδών τα χρώματα.

Παραθέτω απόσπασμα από την ανακοίνωση του ΥΠΠΟ :

«Με την αφαίρεση των χωμάτων αποκαλύφθηκε, σε απόσταση 2 περίπου μέτρων από τη θόλο και 4,5 μέτρων, περίπου, από το δάπεδο, μαρμάρινη ορθογώνια πλάκα, μήκους 4.2μ, πλάτους 1μ. και πάχους 0.21μ, σε άριστη κατάσταση. (φωτο 1) Εδράζεται οριακά σε πώρινο λίθο του τρίτου διαφραγματικού τοίχου και στο ανώτερο τμήμα ορθομαρμάρωσης, το οποίο φέρει κυμάτιο. Στο κάτω μέρος της πλάκας υπάρχει γραπτός διάκοσμος σε γαλάζιο, κόκκινο και κίτρινο χρώμα, όπου παριστάνονται φατνώματα με ρόδακα στο κέντρο. Πρόκειται για τμήμα της οροφής του συγκεκριμένου χώρου»

 

Δεν ξέρω για τους τραγέλαφους αλλά το πολύχρωμο πομπικό στέμμα  το βλέπω ξεκάθαρα.

 

4.       «ἔχων τραγελάφων προτομὰς ἐκτύπους»

Τραγέλαφος : ανύπαρκτο ζώο /κάτι μη πραγματικό.

Ο όρος αυτός σήμερα έχει άλλη σημασία ( κωμικοτραγικό)

Ο Αριστοτέλης όμως τον χρησιμοποιεί για να διαχωρίσει το αληθές από το ψευδές.

“Εάν, λόγου χάριν, πούμε : « ο τραγέλαφός εστιν » ή « ο τραγέλαφος ούκ εστιν », αυτομάτως η πρώτη πρόταση σημαίνει, ότι ο τραγέλαφος είναι ένα ον ή ζώον το οποίο υπάρχει μέσα στην πραγματικότητα, και η δεύτερη το αντίθετό της. Είναι φανερό, ότι η πρώτη πρόταση είναι ψευδής, ενώ η δεύτερη αληθής.”

 

Μήπως οι τραγέλαφοι είναι μια προειδοποίηση του συγγραφέα , ότι αυτό που μας περιγράφει δεν υπάρχει στ’ αλήθεια και είναι κάτι άλλο?

 

Δεν αποκλείω βέβαια να υπάρχουν όντως οι τραγέλαφοι πάνω στην πλάκα ή περιμετρικά του τοίχου.

Κάπου διάβασα ότι στα Διονύσια μυστήρια ο τραγέλαφος, ήταν το σύμβολο της ανάστασης, της ελπίδας του ανθρώπου για αθανασία.

Είπαμε, δεν ξέρουμε όλα τα ευρήματα…….

 

7.  ἐπὶ δὲ τῶν ἄκρων ὑπῆρχε θύσανος δικτυωτός, ἔχων εὐμεγέθεις κώδωνας, ὥστ᾽ ἐκ πολλοῦ διαστήματος προσπίπτειν τὸν ψόφον τοῖς ἐγγίζουσι.

 

Είμαστε ακόμα στο δεύτερο θάλαμο. Έχω διαβάσει ότι συχνά οι καρυάτιδες/ μαινάδες απεικονίζονταν με θυσάνους στα χέρια. Επειδή όμως η αναφορά αυτή προηγείται αυτής των αγαλμάτων τροπαιοφόρου Νίκης μπορεί να είμαστε ακόμα στο χώρο του ψηφιδωτού.

Εννοεί μήπως το διακοσμητικό πλαίσιο του ψηφιδωτού?

Δεν κατάφερα να βρω κάποια αντιστοιχία με τα κουδούνια.

Μετά όμως από πολλές προσπάθειες,  συνειδητοποίησα ότι ίσως η βαρύτητα πρέπει να δοθεί στο «ὥστ᾽ ἐκ πολλοῦ διαστήματος προσπίπτειν τὸν ψόφον τοῖς ἐγγίζουσι»

 

Δηλαδή  όχι ακούγονταν αλλά ήταν ορατά από μακριά σε όσους πλησίαζαν.

 

Αν αναφέρεται όμως στο ψηφιδωτό, αυτό δεν ήταν ορατό από μακριά………

Θα δούμε………..

8.  Νίκες τροπαιοφόροι

Δε χρειάζεται να σχολιάσω……

Επειδή πολύς λόγος έχει γίνει για το τι κρατούσαν στα χέρια τους οι Καρυάτιδες, ίσως θα πρέπει να το ψάξουμε λιγάκι ανάποδα? Τι κρατούσαν συνήθως στα χέρια τους οι Νίκες? Δεν είναι τυχαίο, που τα αγάλματα αυτά τα αναφέρει  ως Νίκες  τροπαιοφόρους.

     

 Αυτός ο “συγγραφέας” καθημερινά με εκπλήσσει. Είναι ιδιοφυΐα!!! Καταφέρνει και γράφει αποπροσανατολιστικά. Αποσπά  την προσοχή σου από τα σημαντικά και σε οδηγεί εντέχνως  στις λεπτομέρειες  Άλλωστε αυτός είναι και στόχος του. Να μη συνδεθεί η περιγραφή αυτή με τον τάφο. Τι με έπιασε και τα λέω τώρα όλα αυτά? Θα δείτε……...

Με τη βοήθεια και την πολύ εύστοχη παρατήρηση ενός “ιντερνετικού” φίλου του Λοΐζου, το σκηνικό αλλάζει…..

Παραθέτω ακριβώς το μήνυμα που μου έστειλε ( η υπογράμμιση είναι δική μου). Εγώ δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο…...

 

“Μα πως κάνεις έτσι για ένα (Λ)?   Στο κείμενο:"θύσανος δικτυωτός έχων ευμεγέθεις κώδωνας"...χμμ , ή  κΛωδωνας?= μεγάλες Μαινάδες(Καρυάτιδες). Είναι και "θρεμμένες" 3,67μ ύψος.  Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι οι Μαινάδες των ορφικών που δρουν στην Αμφίπολη ονομάζονται και κλώδωνες.

 

Οι κώδωνες όμως από κάπου άνωθεν πρέπει να κρέμονται...χμ... ή μήπως να ακουμπούν τα κεφάλια τους κάπου άνωθεν Σαν να κρέμονται? από που όμως?

Στο κείμενο:  "θύσανος ΔΙΚΤΥΩΤΌΣ" δηλαδή όχι απλός σαν αλογοουρές, ούτε ακριβώς δίχτυ, ούτε σχοινί, αλλά δικτυωτά πλεγμένος. χμμμ...Μήπως πρόσεξες το άνωθεν σημείο επαφής των κλωδώνων ?Αυτό με τους πλούσιους βοστρύχους = πλεξούδες του ΥΠΠΟ?  Παρατήρησες το υπέροχο δικτυωτό σχήμα της κάθε πλεξούδας ολόκληρης? Κάτι σου θυμίζει?? Αν ήμασταν στην θέση του (όποιου) συγγραφέα, πως αλλιώς θα απεικονίζαμε αλληγορικά -φωτογραφικά το άνωθεν σημείο σύνδεσης και χωρίς να παραπέμπει σε πραγματικά κουδούνια και καμπάνες?”

 

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ !!!! ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ?

Και ήταν ορατές από μακριά σε όσους πλησίαζαν…………...

 

Και τώρα τι κάνουμε???

Ποιες είναι οι Νίκες τροπαιοφόροι, που αρχικά μου φαίνονταν τόσο προφανείς?

Εδώ θα τολμήσω μια άλλη ερμηνεία………..

 

Τι να κρατούσαν άραγε  στα χέρια τους οι Κλώδωνες/ Καρυάτιδες?

 

Μήπως κρατούσαν Νίκες τροπαιοφόρους?

 

( σαν κάτι να είχε πάρει το αυτί μου το προηγούμενο διάστημα αλλά το θεώρησα ότι ήταν στο πλαίσιο της παραπληροφόρησης. Δεν μπορούμε όμως να είμαστε σίγουροι. Θα πρέπει  να περιμένουμε να ανακοινωθούν όλα τα ευρήματα της ανασκαφής για να το επιβεβαιώσουμε ή όχι.).

 

9.      “ἐντὸς δὲ τοῦ περιστύλου δίκτυον ἦν χρυσοῦν, τὸ πάχος τῇ πλοκῇ δακτυλιαῖον”

 

Εδώ μάλλον μας μιλάει για το διακοσμητικό πλαίσιο του ψηφιδωτού .

 

10.  «και πίνακας παραλλήλους ζῳοφόρους τέσσαρας ἴσους τοῖς τοίχοις ἔχον.»

 

 Η περιγραφή αυτή είναι η περιγραφή των παραστάσεων των ζωγραφιστών             επιστυλίων, που δεν έχουμε δει ακόμα. Είναι όμως μόνο ζωγραφιστά ή έχουν και ανάγλυφες παραστάσεις? “Τορευτό” σημαίνει ανάγλυφο ή πάλι η μετάφραση είναι λάθος?

 

Δε χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Άλλωστε τα περιγράφει αναλυτικότατα. Το μόνο που εύχομαι είναι να μην είναι και η περιγραφή αυτή αλληγορική……….

 

Από το σημείο αυτό ξεκίνα η περιγραφή του πρώτου χώρου (Σφίγγες-προθάλαμος)

 

“καὶ παρὰ μὲν τὴν εἰς τὴν καμάραν εἴσοδον ὑπῆρχον λέοντες χρυσοῖ, δεδορκότες πρὸς τοὺς εἰσπορευομένους: ἀνὰ μέσον δὲ ἑκάστου τῶν κιόνων ὑπῆρχε χρυσοῦς ἄκανθος ἀνατείνων ἐκ τοῦ κατ᾽ ὀλίγον μέχρι τῶν κιονοκράνων.”

 

Μετάφραση

Δεξιά κι αριστερά της εισόδου κάτω απ' την καμάρα έστεκαν χρυσοί λέοντες κοιτάζοντας προς τους εισερχόμενους Από το μέσο κάθε κίονα ξεκινούσε χρυσή άκανθα που ανέβαινε σιγά σιγά μέχρι το κιονόκρανο.

 

Σχόλια:

   

1.  “καὶ παρὰ μὲν τὴν εἰς τὴν καμάραν εἴσοδον ὑπῆρχον λέοντες χρυσοῖ, δεδορκότες πρὸς             οὺς εἰσπορευομένους”

Επιτέλους να και ένα εύκολο!

Οι Λέοντες αυτοί, που κοιτάζουν προς τους εισερχόμενους είναι οι δύο σφίγγες της εισόδου, που έχουν σώμα λιονταριού και τα κεφάλια τους στραμμένα  προς τους εισερχόμενους.

 

2.  «ἀνὰ μέσον δὲ ἑκάστου τῶν κιόνων ὑπῆρχε χρυσοῦς ἄκανθος ἀνατείνων ἐκ τοῦ κατ᾽ ὀλίγον μέχρι τῶν κιονοκράνων»

Προφανώς μιλάμε για τους κίονες της εισόδου

Αρχικά σκέφτηκα ότι οι κίονες αυτοί πιθανόν να έφεραν ζωγραφιστό διάκοσμο με άκανθα. Σε μια πιο «προχωρημένη» εκδοχή, σκέφτηκα και τις  σφίγγες (φτερά ή άκανθες στους πόλους).

Μετά όμως…..

Δεν πρέπει βέβαια να κατηγορούμε τον μεταφραστή γιατί και αυτός νομίζει ότι περιγράφει αρμάμαξα και προσαρμόζει αναλόγως την μετάφραση. Ο “συγγραφέας” ‘όμως άλλα μας λέει..

Ανάμεσα στους κίονες υπήρχε άκανθος η οποία εκτεινόταν (ανέβαινε /έφτανε μέχρι- “ανατείνων”) από το κάτω μέρος των κιόνων ( εκ του κατ΄ολίγον) έως τα κιονόκρανα.

Σας αρέσουν τα αινίγματα? Θα σας πω ένα……

Τι είναι αυτό που ανεβαίνει από το κάτω μέρος των κιόνων έως το ύψος των κιονόκρανων και είναι κατά κάποιο τρόπο “αγκαθωτό”’ έχει δηλαδή εσοχές/ προεξοχές?

Ελάτε!! Είναι εύκολο…

Η ΣΚΑΛΑ !!!!

Ο άνθρωπος είναι απίστευτος!!!!!! Αναρωτιέμαι ποιος να είναι άραγε???

 

Και τώρα βγαίνουμε έξω………….

 

“ἐπάνω δὲ τῆς καμάρας κατὰ μέσην τὴν κορυφὴν φοινικὶς ὑπῆρχεν ὑπαίθριος, ἔχουσα χρυσοῦν στέφανον ἐλαίας εὐμεγέθη, πρὸς ὃν ὁ ἥλιος προσβάλλων τὰς ἀκτῖνας κατεσκεύαζε τὴν αὐγὴν ἀποστίλβουσαν καὶ σειομένην, ὥστ᾽ ἐκ μακροῦ διαστήματος ὁρᾶσθαι τὴν πρόσοψιν ἀστραπῇ παραπλησίαν.”

 

Μετάφραση

Επάνω από την οροφή, στη μέση της καμάρας, υπήρχε μεγάλη κόκκινη πολεμική σημαία που κυμάτιζε στον αέρα κι έφερε πάνω της ένα μεγάλο χρυσό στεφάνι ελιάς, που όπως έριχνε πάνω του ο ήλιος τις ακτίνες του το έκανε να αστράφτει και να λαμπυρίζει, καθώς σειόταν, ώστε από μακριά να δίνει την εντύπωση αστραπής.

 

Σχόλια

 

1.      Εδώ αρχικά θεώρησα ότι μας μιλάει για τον Λέοντα της κορυφής, ο οποίος  ήταν στην κορυφή, ευμεγέθης, υπαίθριος, και φαινόταν από πολύ μακριά. 

Να αναφέρω εδώ επιγραμματικά κάποιες πληροφορίες που βρήκα ψάχνοντας για σημαίες και φοινικίδες.

Στην αρχαιότητα δεν χρησιμοποιούσαν σημαίες αλλά διάφορα σύμβολα («επίσημα») στις ασπίδες. Η φοινικίδα ( ύφασμα με βαθύ κόκκινο χρώμα σαν του αίματος), την οποία χρησιμοποιούσαν οι Μακεδόνες, σηματοδοτούσε την έναρξη (έπαρση) ή τη λήξη της μάχης.

Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο η σημαία ονομαζόταν “σίγνο” (signum/ σημείο)

Σήμα του τάφου???

 

Αναθεώρησα όμως τη αρχική μου άποψη, γιατί για τον Λέοντα μας μιλάει παρακάτω

 

Η φοινικίδα είναι ο τύμβος (τούμπα). Σήμα δεν ονόμαζαν μόνο τις επιτύμβιες στήλες στους τάφους. Όταν κάλυπταν τους τάφους με χώμα (τους σηματοδοτούσαν κατά κάποιο τρόπο) η πράξη αυτή λεγόταν «χέειν σήμα».

Το στεφάνι ελιάς είναι το εντυπωσιακό μαρμάρινο περιμετρικό τοιχείο, το οποίο όταν το χτυπάει ο ήλιος μοιάζει από μακριά σαν αστραπή.

 

Κάτι όμως ξέχασε να μας πει και ξαναμπαίνουμε μέσα………….

 

“ ἡ δ᾽ ὑπὸ τὴν καμάραν καθέδρα δύο εἶχεν ἄξονας, οὓς περιεδίνευον τροχοὶ Περσικοὶ τέσσαρες, ὧν ὑπῆρχε τὰ μὲν πλάγια καὶ αἱ κνημίδες κατακεχρυσωμέναι, τὸ δὲ προσπῖπτον τοῖς ἐδάφεσι μέρος σιδηροῦν. τῶν δ᾽ ἀξόνων τὰ προέχοντα χρυσᾶ κατεσκεύαστο, προτομὰς ἔχοντα λεόντων σιβύνην ὀδὰξ κατεχούσας.  κατὰ δὲ  μέσον τὸ μῆκος εἶχον πόλον ἐνηρμοσμένον μηχανικῶς ἐν μέσῃ τῇ καμάρᾳ, ὥστε δύνασθαι διὰ τούτου τὴν καμάραν ἀσάλευτον εἶναι κατὰ τοὺς σεισμοὺς καὶ ἀνωμάλους τόπους. ”

 

Μετάφραση

Η βάση κάτω από το θολωτό κατασκεύασμα είχε δύο άξονες, γύρω από τους οποίους γύριζαν τέσσερις περσικοί τροχοί, των οποίων τα πλάγια και οι ακτίνες ήταν επιχρυσωμένα, ενώ το μέρος που ερχόταν σε επαφή με το έδαφος σιδερένιο. Τα άκρα των αξόνων που προεξείχαν ήταν επιχρυσωμένα κι είχαν σχήμα κεφαλής λιονταριού που κρατούσε στα δόντια του κυνηγετική λόγχη. Στο μέσον του μήκους τους οι δυο άξονες ήταν συνδεδεμένοι μ' ένα πόλο κάθετο που εφάρμοζε μ' ένα μηχανικό σύστημα στη μέση του θολωτού κατασκευάσματος, ώστε μέσω αυτού να παραμένει ασάλευτο στα τραντάγματα και στις λακκούβες..

 

Σχόλια

 

Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα…………..

Το αμορτισέρ!!!!!!

«κατὰ δὲ μέσον τὸ μῆκος εἶχον πόλον ἐνηρμοσμένον μηχανικῶς ἐν μέσῃ τῇ καμάρᾳ, ὥστε δύνασθαι διὰ τούτου τὴν καμάραν ἀσάλευτον εἶναι κατὰ τοὺς σεισμοὺς καὶ ἀνωμάλους τόπους»

 

Στο μέσο του μήκους τους οι άξονες είχαν πόλο, ο οποίος συνδεόταν μηχανικώς με το μέσο της καμάρας, ώστε να τη διατηρούν ασάλευτη κατά τους σεισμούς και τους ανώμαλους τόπους ( ή χρόνους??).

 

Δε γνωρίζω τη σημασία  του όρου σεισμού την εποχή εκείνη αν δηλαδή είχε την ίδια σημασία με σήμερα ή σήμαινε τα «ταρακουνήματα/ τραντάγματα». Αν όμως είχε την ίδια σημασία όπως σήμερα, τότε για πρώτη φορά ακούω για αντισεισμικό όχημα!

 

Ας υποθέσουμε όμως ότι εννοεί τραντάγματα. Άρα μιλάει  για αμορτισέρ.

 

 

Το φυσιολογικό θα ήταν λοιπόν ο πόλος αυτός να ήταν εναρμονισμένος μηχανικά με την βάση της αρμάμαξας και όχι την οροφή!

 

Τι θέλει να μας πει? Ποιοι είναι οι άξονες,  ο κάθετος πόλος και ο «αντισεισμικός»/ «αντικραδασμικός» μηχανισμός?

 

Μήπως περιγράφει τη πόρτα?? Που έχει δύο άξονες περιστροφής, τροχούς σιδερένιους ( θυμηθείτε τη σκουριά πάνω στο μωσαϊκό), οι οποίοι στο μέσο τους ενώνονται με κάποιο μηχανισμό (κλειδαριά ή κάτι άλλο) για να την κρατούν ασάλευτη? Πιθανόν έφεραν διακόσμηση από κεφαλή / κεφαλές Λιονταριών (χερούλι).

            ή  μήπως τίποτα από τα παραπάνω?

Ας ξαναπάμε στην  αίθουσα του ψηφιδωτού….

 

Στο χώρο αυτό έχει βρεθεί μια μαρμάρινη πλάκα, “τμήμα της οροφής “του χώρου αυτού, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥΠΠΟ.

Γιατί όμως μόνο αυτός ο χώρος είχε οροφή???

 

Οι πλάκες θα πρέπει να ήταν τουλάχιστον δύο. Η δεύτερη (ή οι υπόλοιπες τρεις) ίσως βρέθηκε σπασμένη και γι αυτό και δεν ανακοινώθηκε. Μεταξύ των δύο αυτών πλακών πιθανόν υπήρχε ξύλινη ψευδοροφή (ίσως και όχι -εξαρτάται από τον αριθμό των μαρμάρινων πλακών που υπήρχαν)

Το ψηφιδωτό έχει φθορά στο κέντρο, η οποία σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, δεν έχει προέλθει από φυσικά αίτια.

Επάνω στο ψηφιδωτό βρέθηκαν ίχνη σκουριάς και επίσης στο χώρο αυτό βρέθηκαν μεταλλικά καρφιά.

 

Αρχικά το μυαλό μου πήγε στην πόρτα γιατί ήταν το μόνο “μηχανικό” μέρος της όλης κατασκευής.

Τώρα όμως θεωρώ ότι η οροφή κάλυπτε κάποιο μηχανισμό ανοίγματος/κλειδώματος της πόρτας ή μηχανισμό αποφυγής εισόδου.

Οι οπές που έχουν βρεθεί ψηλά στους τοίχους πιθανόν συνδέονται με κάποιο τρόπο με το μηχανισμό αυτό.

 

Αν τα μέρη του μηχανισμού ήταν ξύλινα ή/ και μεταλλικά πιθανόν μα μη σώζονται και γι αυτό δεν έχουν βρεθεί (ή μήπως κάνω λάθος και  έχουν βρεθεί υπολείμματά  τους??).

Οι τροχοί αναφέρονται ως “περσικοί” όχι γιατί είχαν λεπίδες αλλά γιατί ήταν οδοντωτοί   («οδάξ»)

 

Είτε λόγω φθοράς είτε λόγω σεισμού η οροφή (ή ψευδοροφή) κατέρρευσε συμπαρασύροντας τον μηχανισμό. Έτσι προκλήθηκε και η ζημιά στο κέντρο του ψηφιδωτού, πιθανόν από την πτώση του «κάθετου πόλου». Εναλλακτικά θα μπορούσε ο κάθετος πόλος να ήταν στερεωμένος στο κέντρο του ψηφιδωτού. Θα κατέστρεφαν όμως ένα τέτοιο υπέροχο έργο τοποθετώντας στο κέντρο του έναν «πόλο»?

Την ακριβή μορφή αυτού του μηχανισμού ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ.

Όλα τα παραπάνω φυσικά προϋποθέτουν ότι ο χώρος αυτός δεν ήταν αρχικά επιχωματωμένος.

Σημείωση

Πιθανολογώ ότι ο χώρος ήταν επισκέψιμος. Όχι για το ευρύ κοινό φυσικά…... Επισκέψιμος ως χώρος λατρείας όμως και όχι ως τάφος. Ο τάφος ήταν μυστικός και καλά κρυμμένος κάτω από το δάπεδο. Αυτά όμως είναι δικές μου εικασίες…..……

 

 Ξαναβγαίνουμε έξω……..

“τεσσάρων δ᾽ ὄντων ῥυμῶν ἑκάστῳ τετραστοιχία ζευγῶν ὑπέζευκτο, τεσσάρων ἡμιόνων ἑκάστῳ ζεύγει προσδεδεμένων, ὥστε τοὺς ἅπαντας ἡμιόνους εἶναι ἑξήκοντα καὶ τέσσαρας, ἐπιλελεγμένους ταῖς τε ῥώμαις καὶ τοῖς ἀναστήμασιν. ἕκαστος δὲ τούτων ἐστεφάνωτο κεχρυσωμένῳ στεφάνῳ καὶ παρ᾽ ἑκατέραν τῶν σιαγόνων εἶχεν ἐξηρτημένον κώδωνα χρυσοῦν, περὶ δὲ τοὺς τραχήλους χλιδῶνας λιθοκολλήτους.”

 

Μετάφραση

Υπήρχαν τέσσερις ρυμοί που έφεραν τέσσερις ζυγούς ο καθένας, ενώ κάθε ζυγός ήταν τετραπλός, ώστε να ζεύονται τέσσερις ημίονοι στον καθένα. Έτσι, συνολικά υπήρχαν εξήντα τέσσερις ημίονοι, διαλεγμένοι για την αντοχή και το ανάστημα τους. Καθένας απ' αυτούς ήταν στεφανωμένος με επίχρυσο στεφάνι, ενώ από τα χάμουρα δεξιά κι αριστερά από τη σιαγόνα του κρεμόταν από ένα χρυσό κουδούνι και στον τράχηλο είχε λαιμαριά διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους.

  

Σχόλια

 

Τώρα πλέον αφήνουμε την αρμάμαξα και  πιάνουμε τα υποζύγια (ζώα).

 

Όπως καταλάβατε μας μιλάει για το Λέοντα της κορυφής. Δεν τον αποκαλεί Λέοντα γιατί δε θέλει να “προδοθεί” Μας μιλάει όμως για το ανάστημα και τη δύναμή του και ότι ήταν “στεφανωμένος με χρυσό στεφάνι” ( χαίτη).

Οι κώδωνες δεν κατάφερα να βρω (προς το παρών) τι θα μπορούσαν αν είναι. Έχω δοκιμάσει όλους τους πιθανούς αναγραμματισμούς (…?...?). Στις σιαγόνες του Λιονταριού εγώ βλέπω μόνο οδόντες όχι κώδωνες.

 

Αναφέρεται στο σχήμα? Μοιάζουν λίγο με κουδούνια……

Στον τράχηλο πιθανόν να έφερε κάποια διακόσμηση λιθοκόλλητη.

 

Τα υπόλοιπα στοιχεία, ρυμοί, ζυγοί κλπ θεωρώ ότι περιγράφουν τη βάση του Λέοντα, για την οποία δεν ξέρουμε πως ακριβώς ήταν κατασκευασμένη.

Το μόνο που θα αναφέρω εδώ είναι ότι έχω διαβάσει ότι σε κάθε πλευρά της υπήρχαν τέσσερις  δωρικοί ημικίονες (σύνολο δεκάξι).

64 ημίονοι λοιπόν συνολικά. Για να δούμε τι θα βγει αν πολλαπλασιάσουμε το 64 με τον βασιλκό αιγυπτιακό πήχυ.

64Χ0,525=33,6 (ύψος του τύμβου?). Ή μήπως πρέπει να και  διαιρέσουμε (ημιόνοι)?

 

“ἡ μὲν οὖν ἁρμάμαξα, τοιαύτην ἔχουσα τὴν κατασκευὴν καὶ διὰ τῆς ὁράσεως μᾶλλον ἢ τῆς ἀπαγγελίας φαινομένη μεγαλοπρεπεστέρα, πολλοὺς ἐπεσπᾶτο θεωροὺς διὰ τὴν περιβόητον δόξαν: οἱ γὰρ ἐκ τῶν πόλεων καθ᾽ ἃς αἰεὶ γίνοιτο πανδημεὶ συνήντων καὶ πάλιν προέπεμπον, οὐκ ἐμπιμπλάμενοι τῆς κατὰ τὴν θεωρίαν τέρψεως. [2] ἀκολούθως δὲ ταύτῃ τῇ μεγαλοπρεπείᾳ παρηκολούθει πλῆθος ὁδοποιῶν καὶ τεχνιτῶν, ἔτι δὲ τῶν στρατιωτῶν παραπεμπόντων. Ἀρριδαῖος μὲν οὖν σχεδὸν ἔτη δύο καταναλώσας περὶ τὴν κατασκευὴν τῶν ἔργων ἀπεκόμισε τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Αἴγυπτον: 

 

[3] Πτολεμαῖος δὲ τιμῶν τὸν Ἀλέξανδρον ἀπήντησε μετὰ δυνάμεως μέχρι τῆς Συρίας καὶ παραλαβὼν τὸ σῶμα τῆς μεγίστης [p. 362] φροντίδος ἠξίωσεν. ἔκρινε γὰρ ἐπὶ τοῦ παρόντος εἰς μὲν Ἄμμωνα μὴ παρακομίζειν, κατὰ δὲ τὴν ἐκτισμένην ὑπ᾽ αὐτοῦ πόλιν, ἐπιφανεστάτην οὖσαν σχεδόν τι τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην, ἀποθέσθαι. [4] κατεσκεύασεν οὖν τέμενος κατὰ τὸ μέγεθος καὶ κατὰ τὴν κατασκευὴν τῆς Ἀλεξάνδρου δόξης ἄξιον, ἐν ᾧ κηδεύσας αὐτὸν καὶ θυσίαις ἡρωικαῖς καὶ ἀγῶσι μεγαλοπρεπέσι τιμήσας οὐ παρ᾽ ἀνθρώπων μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ θεῶν καλὰς ἀμοιβὰς ἔλαβεν. [5] οἱ μὲν γὰρ ἄνθρωποι διὰ τὸ τῆς ψυχῆς εὐχάριστον καὶ μεγαλόψυχον συνέτρεχον πάντοθεν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ προθύμως ἑαυτοὺς εἰς τὴν στρατείαν παρείχοντο, καίπερ τῆς βασιλικῆς δυνάμεως μελλούσης πολεμεῖν πρὸς Πτολεμαῖον, καὶ κινδύνων προδήλων καὶ μεγάλων ὄντων ὅμως ἅπαντες τὴν τούτου σωτηρίαν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις ἑκουσίως περιεποιήσαντο: [6] οἱ δὲ θεοὶ διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ εἰς πάντας τοὺς φίλους ἐπιείκειαν ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων παραδόξως αὐτὸν διέσωσαν.”

 

Μετάφραση

Τέτοια ήταν η κατασκευή και η διακόσμηση της αρμάμαξας, μεγαλοπρεπέστερη να τη βλέπεις παρά να την ακούς, και γι' αυτό προσέλκυε πλήθος θεατών, λόγω της φήμης που εξαπλώθηκε παντού. Στις πόλεις που συναντούσε στην πορεία της, οι κάτοικοι έτρεχαν σύσσωμοι να την προϋπαντήσουν και να τη συνοδεύσουν μέχρι να περάσει, μη μπορώντας να χορτάσουν το απολαυστικό θέαμα. Σε αντιστοιχία με την τόση μεγαλοπρέπεια, μεγάλο πλήθος όδοποιών και τεχνιτών ακολουθούσε την άμαξα μαζί με στρατιωτική συνοδεία.

Μετά τα δύο σχεδόν χρόνια που χρειάστηκε ο Αρριδαίος για την ολοκλήρωση του έργου, μετέφερε τη σορό του βασιλιά από τη Βαβυλώνα στην Αίγυπτο. 

 

Για να τιμήσει τον Αλέξανδρο ο Πτολεμαίος βγήκε με στρατιωτική δύναμη μέχρι τη Συρία και, αφού παρέλαβε τη σορό, έδειξε τη μεγαλύτερη δυνατή φροντίδα για τον νεκρό. Διότι αποφάσισε να μην τον μεταφέρει προς το παρόν στον Άμμωνα, άλλα να τον ενταφιάσει στην πόλη που ίδρυσε εκείνος κι ήταν η επιφανέστερη σχεδόν πόλη της οικουμένης. Έχτισε, λοιπόν, τέμενος αντάξιο της δόξας του Αλεξάνδρου, όπου τον ενταφίασε και τον τίμησε με θυσίες και μεγαλοπρεπείς αγώνες, που άρμοζαν σε ήρωα. Γι' αυτές τις τιμές που του απέδωσε, ο Πτολεμαίος δεν ανταμείφτηκε μόνο από τους ανθρώπους αλλά και από τους θεούς. Διότι οι άνθρωποι συνέρρεαν από παντού στην Αλεξάνδρεια…………………….”

  

Σχόλια

1.      Υπάρχει καμία αναφορά σε άλλους λαούς για αυτή την φοβερή και τρομερή αρμάμαξα? Αφού πλήθος θεατών συνέρρεε να τη δει κάτι θα πρέπει να υπάρχει………

 

2.      πλῆθος ὁδοποιῶν καὶ τεχνιτῶν, ἔτι δὲ τῶν στρατιωτῶν παραπεμπόντων

Χρειάστηκε πολύ κόσμος να δουλέψει για την κατασκευή και τη φύλαξη του μνημείου. Αυτό με τους οδοποιούς μπορεί να παραπέμπει στην τοποθεσία («Εννέα Οδοί»)

 

3.      Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο  Αρριδαίος έκανε περίπου δύο χρόνια για φτιάξει αυτή την αρμάμαξα και δεδομένης της μεγάλης απόστασης που είχε να διανύσει και της κατάστασης των δρόμων, η οποία δε θα επέτρεπε εύκολα τη δίοδο μιας τέτοιας αρμάμαξας και κατά συνέπεια των απαιτούμενων έργων διαπλάτυνσης και διάστρωσης των δρόμων, μετά από πόσα χρόνια υπολογίζετε ότι θα έφτανε στα σύνορα Συρίας και Αιγύπτου?  Νομίζω ακόμη τον περιμένουν ………

 

4.      “ἔκρινε γὰρ ἐπὶ τοῦ παρόντος εἰς μὲν Ἄμμωνα μὴ παρακομίζειν, κατὰ δὲ τὴν ἐκτισμένην ὑπ᾽ αὐτοῦ πόλιν, ἐπιφανεστάτην οὖσαν σχεδόν τι τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην, ἀποθέσθαι”

Σε ποια εποχή αναφέρεται?

Ήταν τότε η Αλεξάνδρεια μεγάλη και τρανή, σχεδόν η επιφανέστερη πόλη της οικουμένης?  Μπορεί βέβαια να εννοεί όταν έφτασε ο Αρριδαίος με την αρμάμαξα  

 

Μήπως η αναφορά αυτή αφορά στον Πτολεμαίο και σε κάποιο μνημείο/τέμενος /ηρώο που έχτισε  προς τιμή του Αλέξανδρου, όταν αργότερα οικοδόμησε την Αλεξάνδρεια? (ποια σορό να είχε άραγε ο Πτολεμαίος?....)

 

 

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Α/            Βλέπουμε ότι ο συγγραφέας, παρ’ όλο που περιγράφει αναλυτικά όλη την εσωτερική κατασκευή δεν δίνει καμία πληροφορία για την παράσταση του ψηφιδωτού .

Αυτό αφενός μεν εξηγείται από το γεγονός ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσε να τοποθετήσει την παράσταση αυτή στην περιγραφή μιας  αρμάμαξας …...τι έγραψα μόλις τώρα? αρμάμαξα? αρμάμαξα????

 

Ε, ΝΑΙ!! ΑΡΜΑΜΑΞΑ!!!

 

 ή μήπως άμαξα του Ερμή?

 

(όπως πολύ σωστά μου επεσήμανε  η “art ant”) 

 

Β/ Ο  ίδιος “συγγραφέας” σε προηγούμενες παραγράφους, περιγράφει τη νεκρική πυρά του Ηφαιστίωνα (δε θα ασχοληθώ προς το παρόν με αυτήν). Αναφέρει όμως ότι γκρέμισαν περίπου δύο χιλιόμετρα από τα τείχη της Βαβυλώνας για να διαμορφώσουν τη βάση της κατασκευής. Προσπαθώντας να βρω διάφορες πληροφορίες για την αρχαία Αμφίπολη, έπεσα πάνω σε μια φωτογραφία ενός τμήματος των τειχών που έχει διασωθεί, που μου θύμισε το μοτίβο της ορθομαρμάρωσης του περιμετρικού τοιχείου. Μπορεί αυτό να είναι  τυχαίο, αλλά με οδήγησε σε κάποια άλλη σκέψη………

 

Προφανώς μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρχε πίεση χρόνου να ολοκληρωθεί το μνημείο. Δεν αποκλείω οι πώρινοι λίθοι των εσωτερικών στρωμάτων του περιμετρικού τοιχείου να έχουν προέλθει από τα τείχη της Αμφίπολης, ώστε να κερδίσουν χρόνο….Ένας έλεγχος θα μας έπειθε…..

 

Γ/  Τα εισαγωγικά στη λέξη συγγραφέας δεν έχουν μπει τυχαία. Πιστεύω ότι ο “συγγραφέας” αυτών των περιγραφών δεν είναι ο Διόδωρος Σικελιώτης. Υποπτεύομαι ότι έχει γίνει μεταγενέστερη παρέμβαση στα σημεία αυτά του συγγράμματος, από κάποιον που είχε δει τον τάφο και πήρε το λόγο από τον Διόδωρο για να μας τον περιγράψει. Ίσως o “συγγραφέας” (ή ο εντολέας του ) να είναι και αυτός που τον σφράγισε. Αυτή την ιστορία όμως μπορεί να τη πει πολύ καλύτερα από μένα κάποιος άλλος……

 

 

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

 

Ο συγγραφέας μας σε όλο το κείμενο επιλέγει παρά πολύ προσεκτικά, ευφυώς θα έλεγα, τις λέξεις και εκφράσεις που χρησιμοποιεί. Όμως έχει κάνει ένα λάθος…..

 

“ἡ μὲν οὖν ἁρμάμαξα, τοιαύτην ἔχουσα τὴν κατασκευὴν καὶ διὰ τῆς ὁράσεως μᾶλλον ἢ τῆς ἀπαγγελίας φαινομένη μεγαλοπρεπεστέρα”

Τέτοια λοιπόν ήταν η κατασκευή και η διακόσμηση της αρμάμαξας, μεγαλοπρεπέστερη να τη βλέπεις παρά να σου να μιλούν για αυτήν.

Τι κρίμα!!! Και εμείς οι αναγνώστες του δεν μπορούμε να τη δούμε. Θα την ακούσουμε μόνο.

 

Το λάθος που έχει κάνει λοιπόν ο “συγγραφέας” μας  είναι ότι δεν υπολόγισε την ………Κα Περιστέρη, η οποία τώρα είναι αυτή που θα τον διακόψει και θα πάρει το λόγο!!!!!!

 

Κα Περιστέρη,

τα θερμά μου ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! Έχετε κάθε λόγο να αισθάνεστε ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ  και ΠΑΝΕΥΤΥΧΗΣ.

Σας είμαστε ευγνώμονες γιατί χάρη σε εσάς την έχουμε ήδη δει την αρμάμαξα και πλέον ξέρουμε.

Καμιά φορά οι λέξεις είναι πολύ φτωχές…………...

 

ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ

COPY RIGHT ©

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Π.Καμμένος: "Αποπειράθηκαν να εξαγοράσουν με 3 εκατ. ευρώ βουλευτή των ΑΝΕΛΛ για να εκλέγει ΠτΔ"!

Ο "ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ" ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ...

Προσπάθεια χρηματισμού βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων με 3 εκατ. ευρώ προκειμένου να ψηφίσει υπέρ της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας αποκάλυψε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στον τηλεοπτικό σταθμό SBC. 
Ο κ. Καμμένος ανέφερε ότι υπήρξε προσπάθεια χρηματισμού βουλευτή του κόμματός του, διευκρινίζοντας ότι «υπάρχει βουλευτής στους ΑΝΕΛ που μου ομολόγησε ότι του προσφέρθηκαν 3 εκατ. ευρώ για να ψηφίσει για την άλλη πλευρά».


Ο ίδιος δεν θέλησε να κατονομάσει τον βουλευτή που πρωταγωνίστησε στο περιστατικό, ενώ σημείωσε ότι «Μας το είπε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αντιστάθηκε και είπε όχι. Δεν σας κρύβω ότι προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπο να εγκλωβίσουμε αυτόν που τα πρόσφερε».
Παράλληλα, είπε ότι δεν μπορεί να αποδείξει απόπειρα χρηματισμού, ειδάλλως θα είχε κινήσει τις σχετικές διαδικασίες για το περιστατικό που έλαβε χώρα πριν από 2-3 μήνες, αλλά θεωρεί αξιόπιστο τον βουλευτή που προχώρησε στην αποκάλυψη ενώπιον ολόκληρης της ΚΟ του κόμματος.

Να δούμε τι θα πει και ο εισαγγελέας...












Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Ρόθτσαιλντ: Το μόνο που μας φοβίζει είναι μήπως και ξυπνήσετε …

… είμαι ο επικεφαλής μιας δυναστείας που εδώ και αιώνες σταθερά και με απόλυτη μυστικότητα σχεδιάζει να αποκτήσει απόλυτη κυριαρχία πάνω στην ανθρωπότητα … είμαι αρχηγός της λέσχης Μπίλντεμπεργκ που μαζί με έξι μεγιστάνες Τραπεζίτες και πέντε βασιλικές οικογένειες το 1953 σχεδιάσαμε την δημιουργία της Ευρωπαικής Ένωσης για να ελέγχουμε τα έθνη της Ευρώπης και στο τέλος να τα καταργήσουμε με το να κατασκευάζουμε και να ελέγχουμε τους πολιτικούς σας σε κάθε πολιτικό κόμμα άσχετα από ιδεολογίες.


… κάποιοι μας συνδέουν με τους Μασώνους, τους Ιλουμινάτι και άλλες μυστικές και πανίσχυρες οργανώσεις … δεν ξέρουν πως όλες αυτές οι οργανώσεις αποτέλεσαν εξελικτικούς κρίκους στην διαδρομή μας για κυριαρχία επί της ανθρωπότητας.
… ελέγχουμε το χρήμα έχοντας βάλει τις κυβερνήσεις να περάσουν νόμους που δίνουν σε εμάς αποκλειστικά το δικαίωμα να τυπώνουμε χρήμα … σχεδόν κάθε κεντρική Τράπεζα στον πλανήτη είναι ιδιοκτησία μας ενώ έχουμε καταφέρει να πιστεύετε πως αυτές ελέγχονται από τις κυβερνήσεις σας … τυπώνουμε χαρτιά χρήμα δηλαδή αέρα κοπανιστό και μετά το δανείζουμε σε εσάς, τις επιχειρήσεις σας και τις κυβερνήσεις σας και παίρνουμε τόκους από το τίποτα ενώ εσείς δουλεύετε για σας φορολογούν οι κυβερνήσεις σας και να τα παίρνουμε εμείς …

… βάζουμε τις κυβερνήσεις σας να κάνουν πολέμους και μετά δανείζουμε με αέρα κοπανιστό και τις δύο πλευρές σε κάθε πόλεμο από την εποχή του Ναπολέοντα … με αυτό τον τρόπο μαζέψαμε όλο τον χρυσό του πλανήτη …


… χρηματοδοτούμε κάθε πολιτική οργάνωση και ιδεολογία αρκεί να μας υπηρετεί διχάζοντας τους λαούς σας, τρέφοντας τον φόβο, την αντιπαλότητα, τον φανατισμό … μας αρκεί να στρέφουμε την προσοχή των ανθρώπων στα προβλήματα και στα συμπτώματα της δράσης μας, μας αρκεί να μην αποκαλύπτεται το σχέδιο υποδούλωσης και κυριαρχίας που εφαρμόζουμε … ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, ο Μάρξ και ο Λένιν δέχθηκαν χρήματα από εμάς για να προωθήσουν το έργο τους … Ελέγχουμε τις αγορές και έτσι αποφασίζουμε που πάει ο πλούτος …
Ελέγχουμε τις Τράπεζες και έτσι σας υποδουλώνουμε τυπώνοντας αέρα …
Ελέγχουμε τους οίκους αξιολόγησης και έτσι καταστρέφουμε τις χώρες σας και τις επιχειρήσεις σας ενώ δίνουμε αξία στις δικές μας πολυεθνικές …
Ελέγχουμε όλες τις πολυεθνικές του πλανήτη …

Ελέγχουμε τις περισσότερες κυβερνήσεις του πλανήτη … Ελέγχουμε όλα σχεδόν τα ΜΜΕ του πλανήτη και εσείς πιστεύετε ότι σας λέμε και μας αφήνετε ήσυχους να ολοκληρώσουμε τα σχέδια μας … Ελέγχουμε τους διεθνής οργανισμούς από την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ ως τον ΟΗΕ και την UNICEF …
Εξαγοράζουμε ή καταστρέφουμε όποιον σταθεί στον δρόμο μας …
Καταστρέφουμε τον πλανήτη αφού είναι αναγκαίο για να κυριαρχήσουμε … άλλωστε εμείς θα επιβιώσουμε σε βάρος των δισεκατομμυρίων ανθρώπων που θα χαθούν … … είμαστε σχεδόν έτοιμοι να πετύχουμε τον στόχο μας και να ανακηρύξουμε το Παγκόσμιο Νόμισμα και την Παγκόσμια Κυβέρνηση και τότε θα είμαστε και φανερά οι αυτοκράτορες του πλανήτη …
… θα το πετύχουμε αφού καταφέραμε να σας κάνουμε μέχρι τώρα να πιστεύετε πως είχατε δημοκρατία και πως είσασταν ελεύθεροι …… το μόνο που μένει είναι να ξεχάσετε τα περί δημοκρατίας, ελευθερίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων … να συνηθίσετε να είσαστε και φανερά οι σκλάβοι μας …
… θα το πετύχουμε αφού εθιστήκατε και γίνατε δέσμιοι της ύλης και του πλούτου που εμείς πλέον ελέγχουμε …
… θα το πετύχουμε αφού ο πλούτος του λαού σας, της χώρας σας περνά στα δικά μας χέρια, αφού μας “χρωστάτε” και δεν θα μπορέσετε να “ξεχρεώσετε” ποτέ …
… θα το πετύχουμε αφού η τροφή σας και το νερό σας σε λίγο καιρό θα βρίσκεται υπό τον δικό μας απόλυτο έλεγχο …… θα το πετύχουμε αφού εσείς πληρώνετε για να σας εξοντώνουμε με νόμους που εμείς περνάμε και με στρατούς και ένοπλες δυνάμεις καταστολής που δεν θα σας αφήσουν να σηκώσετε κεφάλι …
… θα το πετύχουμε αφού δίχως εμάς δεν θα μπορείτε να επιβιώσετε !!!!!!
Ήρθε η ώρα να συστηθούμε ! Γεια σας ! Είμαι ο λόρδος Ιάκωβος Ρόθτσαιλντ.
Υ.Γ. Το μόνο που μας φοβίζει είναι μήπως και ξυπνήσετε, μήπως παρατήσετε το παιχνίδι που σας βάλαμε να παίξετε, μη τυχόν και αποφασίσετε να πάψετε να αναγνωρίζετε το χρήμα μας, τις κυβερνήσεις μας, τα κόμματα και τις ιδεολογίες που σας πλασάραμε … μη τυχόν και πάρετε τις ζωές σας στα δικά σας χέρια …
… αυτό όμως είναι σχεδόν αδύνατο … έχουμε κατορθώσει να μετατρέψει τους περισσότερους από εσάς σε ανθρωπόμορφα δίχως συνείδηση, δίχως γνώση, δίχως σκέψη, δίχως αξιοπρέπεια, δίχως πίστη, δίχως θάρρος … είστε ήδη νεκροί και μας ανήκετε …
… είναι σχεδόν αδύνατο αφού για να ξεφύγετε από εμάς πρέπει να γίνετε άνθρωποι!

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Αλέξανδρος. Μαρμάρινο αντίγραφο του -1ου αιώνος, από το πρωτότυπο του Λύσιππου. Ένα από τα πιο ακριβή αντίγραφα. (Ny Carlsberg, Copenhagen).

Από «Τα μυστικά ημερολόγια» του Αύγουστου Καίσαρα Περγαμηνή αρ. LXXXIX «Θέλω να ξεκινήσω από την αρχή, από τότε που ο άνθρωπος συνάντησε το είδωλο, όπως λένε και οι Έλληνες, το είδωλο της τυφλής λατρείας. Εμείς οι Ρωμαίοι δανειστήκαμε αυτή τη λέξη, όπως και πολλές άλλες που μας έλειπαν, και πολλοί από εμάς αναζητούν τα είδωλά τους σε αυτούς που μας δάνεισαν αυτή τη λέξη. Δεν αποτελώ εξαίρεση και θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι ο θρυλικός πατέρας μου, Γάιος Ιούλιος Καίσαρας, τον οποίο αγαπώ, αποτέλεσε είδωλο για μένα στα νεανικά μου χρόνια. Τα είδωλα δεν τα αγαπάμε, αλλά τα σεβόμαστε και θαυμάζουμε, και εγώ θαύμαζα τον Μεγάλο Μακεδόνα, τον Αλέξανδρο. Αισθανόμουν περισσότερο συγγενής με εκείνον, παρά με τον Γάϊο, όχι εξ αίματος, αλλά στην ψυχή και το χαρακτήρα, και όλες τις καταστάσεις που αντιμετώπισε στη ζωή του. Ακόμη και σήμερα τρέμω όταν σκέφτομαι ότι τότε που είχα εκλεγεί για πέμπτη φορά ύπατος συνάντησα το μεγάλο μου είδωλο το λείψανο του δηλαδή, βαλσαμωμένο με βότανα σύμφωνα με την τέχνη των Πτολεμαίων, κατά τέτοιο τρόπο που έμοιαζε σαν να κοιμόταν κουρασμένος από τις κατακτήσεις του σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σε αυτόν και μόνο σε αυτόν χρωστάει ο λαός της Αλεξάνδρειας το ότι μετά τη νίκη μου στο Άκτιο δεν κατέστρεψα την πόλη τους, όπως τους άξιζε, που σεβάστηκα το ανάκτορο του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας και δεν το γκρέμισα. Όχι, δεν το έκανα. Ακόμη και αν η εκδίκηση θα σήμαινε δικαιοσύνη, έδειξα πραγματική μεγαλοψυχία για χάρη του Μεγάλου Αλεξάνδρου που είχε ιδρύσει αυτή την πόλη στις δυτικές όχθες του Νείλου, χωρίς διαπραγματεύσεις, αλλά με αποφασιστικότητα, αφού πέταξε το μανδύα του στην άμμο και σχεδίασε με το σπαθί του την περίμετρο, τους δρόμους και τα σπίτια- άλλες εννέα πόλεις φέρουν ήδη το όνομα του. Όταν έφτασα στον τάφο του, που είναι φτιαγμένος από κόκκινο μάρμαρο, έδωσα εντολή να σηκώσουν τη βαριά πλάκα και αντίκρισα το είδωλό μου, που έμοιαζε με άγαλμα του Λυσίππου, γεμάτος θαυμασμό και δέος. Ήμουν τότε ακριβώς 33 ετών, στην ηλικία που πέθανε ο Αλέξανδρος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την όψη του. Ο Μεγάλος αυτός άνδρας, χωρίς γένια, έμοιαζε να χαμογελάει, ένα χαμόγελο ικανοποίησης που έδειχνε ότι γνώριζε καλά τι είχε καταφέρει, περήφανος και συνειδητοποιημένος, ναι, ακόμη και αυτάρεσκος και ανώτερος. Με αυτό το χαμόγελο πεθαίνει μόνο ένας άντρας που έχει κόψει με το σπαθί του το γόρδιο δεσμό, αντί να ψάχνει να βρει την αρχή και το τέλος του σχοινιού, ένας άντρας που πηγαίνει στην έρημο να βρει τον Άμμωνα Δία για να επιβεβαιώσει τη θεϊκή καταγωγή του και το δικαίωμα της εξουσίας, ένας άντρας που ουσιαστικά δεν γνώριζε κανέναν αντίπαλο εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό. Τότε δεν ήθελα τίποτα περισσότερο παρά να πεθάνω κι εγώ κάποια στιγμή σε τον Μεγάλο Μακεδόνα- με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό μου. Έμεινα ατέλειωτες ώρες έτσι, να τον κοιτάζω, μέχρι που οι ανυπόμονοι σύντροφοί μου με πίεσαν να δούμε και άλλους νεκρούς Πτολεμαίους, που κείτονταν εκεί επί 300 χρόνια, μεταμορφωμένοι σε μούμιες. Είπα επιτακτικά στους ανόητους συντρόφους μου πως αυτό που ήθελα να δω εγώ ήταν ένας βασιλιάς, και όχι άλλα πτώματα. Γι' αυτό και αρνήθηκα να επισκεφθώ τον Άπι, αφού εμείς οι Ρωμαίοι συνηθίζουμε να λατρεύουμε τους θεούς και όχι τους ταύρους. Έτσι, λοιπόν, έδιωξα τον εντελώς ανεγκέφαλο όχλο και καμία από τις ανόητες κουβέντες τους δεν μπόρεσε να μου αλλάξει γνώμη. Με τη φλόγα να τριζοβολάει στη δάδα, περιεργαζόμουνα τον μικρόσωμο άντρα. Όπως κι εγώ έτσι και ο Αλέξανδρος ήταν κοντός, γεγονός που δικαιώνει όσους ισχυρίζονται πως οι μικρόσωμοι άντρες προορίζονται για κάτι μεγάλο, αφού όλη η ενέργεια τους μοιράζεται σε ένα σώμα μικρού μεγέθους. Όπως και εγώ, έτσι και ο Αλέξανδρος έγραφε στη μητέρα του μυστικά γράμματα. Λεγόταν Ολυμπιάδα, είχε τα ίδια πάθη με την Άτια και λέγεται ότι ο Δίας Άμμωνας κοιμόταν μαζί της, παίρνοντας τη μορφή φιδιού. Όπως και εγώ, έτσι και ο Μεγάλος Μακεδόνας περιφρονούσε τα αθλήματα όπου έπαιρναν μέρος δυναμικοί αθλητές, και έδειχνε μεγαλύτερη αγάπη για τη φιλοσοφία. Αγαπούσε όπως έλεγε τον Αριστοτέλη σαν πατέρα του και τις τραγωδίες του Αισχύλου, του Ευριπίδη και του Σοφοκλή, ενώ όταν κοιμόταν είχε πάντα κάτω από το μαξιλάρι του την Ιλιάδα του Ομήρου, δίπλα στο ξίφος του. Και όπως ζήλευα εγώ τον Οράτιο για την τύχη του να «σμιλεύει» τις λέξεις και να αδιαφορεί για τα χρήματα και τη φήμη του, έτσι και ο Αλέξανδρος είδε το άλλο του εγώ σε ένα σοφό. Όταν πήγε στην Κόρινθο είπε στον κυνικό Διογένη ότι θα του εκπλήρωνε όποια χάρη του ζητούσε. Τότε εκείνος του ζήτησε να πάει λίγο παρακεί για να μην του κρύβει τον ήλιο, δεν ήθελε τίποτε άλλο.

Μια από τις όψεις της αποκαλούμενης "Σαρκοφάγου του Αλεξάνδρου" Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης Τα λόγια αυτά άρεσαν πολύ στον Αλέξανδρο, που με περηφάνια και μεγαλείο ψυχής- κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει καλύτερα από εμένα- είπε για τον φιλόσοφο: «αν δεν ήμουν ο Αλέξανδρος, θα ήθελα να είμαι ο Διογένης». Η πολυτέλεια, έλεγε ο Αλέξανδρος- και σ' αυτό επίσης συμφωνούμε απολύτως- σε κάνει υπηρέτη και δούλο της, το να είσαι βασιλιάς είναι το πιο σκληρό καθήκον. Κατέκρινε λοιπόν τους άνδρες που αρέσκονταν στις πολυτέλειες και τα υλικά αγαθά, όπως τον Άγνωνα, που ήθελε να έχει ασημένια καρφιά στις σόλες του, ή τον Λεονάτο που ζήτησε να του φέρουν άμμο από την Αίγυπτο για να αθλείται, ή τον Φιλώτα που πρόσταξε να φτιάξουν φωλιές σε 100 στάδια για να μπορεί να κυνηγάει. Ήταν πιο υπομονετικός από εμένα, γιατί μπορεί να περιφρονούσε την ακόλαστη συμπεριφορά, όμως δεν εξέδωσε κανένα νόμο, όπως έκανα εγώ, για να τη σταματήσει. Έτσι, ο Μέγας Αλέξανδρος με δίδαξε την υπομονή. Με έμαθε ότι χωρίς υπομονή, το έδαφος που βγαίνουν τα σπαρτά δεν αποδίδει. Και αν κοιτάξω πίσω μου, τα 76 χρόνια της ζωής μου, δεν βρίσκω ίχνος υπομονής- και αν κάπου διακρίνεται αμυδρά, δεν μπορώ να πω ότι ήταν υπομονή, αλλά ανοχή, δυστυχώς. Δεν έμαθα ποτέ τοξοβολία, όπου αρίστευε ο Αλέξανδρος, ή να πηδάω από το άρμα, όπως έκανε εκείνος όταν τα άγρια άλογα έτρεχαν στο δάσος. Ακόμη, δεν κυνηγούσα αλεπούδες. Αυτό, βέβαια, οφειλόταν και στην υγεία μου, που από πολύ νωρίς με ανάγκασε να μένω μέσα στο σπίτι, παρόλα αυτά, όμως, με τη βοήθεια του γιατρού μου, του Μούσα, έφτασα σε μεγάλη ηλικία. Εγώ, ο Imperator Caesar Augustus Divi Filius, και ο Μέγας Αλέξανδρος, δεν φοβόμασταν τίποτα περισσότερο από τη σημασία των οιωνών και των χρησμών. Δεν είναι παράδοξο; Αρκούσε ένα νεύμα, μια αράδα που τραβούσε το χέρι μας με την πένα, και λαοί πέθαιναν, χώρες καίγονταν και ποταμοί άλλαζαν τη ροή τους. Και όμως, αρκούσε ένας ξαφνικός κεραυνός για να κρυφτώ στο μανδύα μου, ενώ ο Αλέξανδρος έπιανε την κούπα του. Ο Αλέξανδρος είχε γύρω του άνδρες από τη Βαβυλώνα, εγώ από την Αίγυπτο, γιατί πιστεύω στα αστέρια, δεν γνωρίζω όμως τους νόμους που με τόση σοφία καθορίζουν την τροχιά τους. Και αν για εκείνον το σημάδι ήταν μια πηγή, που ξαφνικά ανάβλυσε νερό στο σημείο που είχε στήσει η σκηνή του, στο δρόμο του για την Ινδία, για εμένα ήταν ένα περιστέρι που με διαβεβαίωσε ότι θα επιστρέψω υγιής. Οι δύο οιωνοί είπαν την αλήθεια, πρέπει να ομολογήσω, γιατί εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλη εκμετάλλευση και σύγχυση γύρω από την εξήγηση των σημείων που έστελναν οι θεοί.... Αυτά σκεφτόμουν όση ώρα στέκομαι μπροστά στο νεκρό Αλέξανδρο και ήθελα να τον αποχαιρετήσω όπως χαιρετάει κάποιος, που βρίσκεται και αυτός στο τέλος της ζωής του, έναν καλό φίλο. Έτσι, έσκυψα, τον φίλησα στο μέτωπο και τον χάιδεψα Ωστόσο, από τη μεγάλη συγκίνηση, φάνηκα απρόσεκτος και σκόνταψα στη σαρκοφάγο του Αλέξανδρου. Για να μην πέσω άπλωσα το αριστερό μου χέρι και ακούμπησα κατά λάθος τη μύτη του. Έσπασε σαν γυαλί σε πολλά κομμάτια και πριν καταλάβω τι είχε συμβεί, είδα ότι στο σημείο που βρισκόταν πριν η μύτη του, έχασκε τώρα μια τρύπα.* Πάγωσε το αίμα μου μόλις το είδα. Ήθελα να το βάλω στα πόδια, όμως μια μυστήρια δύναμη με κρατούσε καρφωμένο εκεί. Δεν θυμάμαι πια πόση ώρα κράτησε αυτό, μέχρι που με τράβηξαν έξω δύο φρουροί. Κανένας από τους ιερείς δεν μπόρεσε να πει αν αυτό ήταν κάποιος κακός οιωνός που μου έστελναν οι θεοί, αφού κάτι παρόμοιο δεν τους έχει ξανασυμβεί και το θεώρησαν χωρίς σημασία. Πιστέψτε με, όλα όσα γράφω είναι αλήθεια και μολονότι προσπάθησα να κλείσω τα μάτια και να σβήσω την εικόνα που είχα δει, στάθηκε αδύνατον. Η εικόνα αυτή με ακολουθεί σαν σκιά και την βρίσκω συνεχώς μπροστά μου: μια μαύρη τρύπα στο κεφάλι του Αλεξάνδρου, όχι μια πληγή που κάποια στιγμή θα έκλεινε, όχι. Τότε μου φαινόταν, όπως και σήμερα, σαν να κατέστρεψα με τα ίδια μου τα χέρια αυτόν τον θεϊκό άνθρωπο- το ίδιο μου το είδωλο».
*Τη σπασμένη μύτη στη μούμια του Μεγάλου Αλεξάνδρου περιγράφει και ο Κάσσιος Δίων, βιβλίο 51, 16, 5.
PHILIPP VANDENBERG: «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, Τα Μυστικά Ημερολόγια», Εκδόσεις Κονιδάρη-Αθήνα, 2004.


 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Παυσανίας: "Κατά την ταφή του Μ.Αλέξανδρου τηρήθηκε ο μακεδονικός νόμος" - Επέστρεψε η σορός του στη Μακεδονία;

Η ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ "ΑΝΑΒΕΙ" ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥΣ

Aκόμα όλοι αναρωτιούνται ποιος είναι ο νεκρός της Αμφίπολης και συνεχίζει να πλανάται το ερώτημα, που τελικά ετάφη ο Βασιλεύς των Βασιλέων Μέγας Αλέξανδρος και υπάρχει πιθανότητα η σορός του να επέστρεψε στην Μακεδονία;

 

Μια προσεκτική ματιά στον Παυσανία που αποτελεί πηγή της εποχής θα δέιξει ότι υπάρχει η πιθανότητα αυτή καθώς ο ιστορικός αναφέρει σαφέστατα ότι ο Μ.Αλέξανδρος ετάφη σύμφωνα με τον Μακεδονικό νόμο από τον Πτολεμαίο. Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος αποτεφρώθηκε και εν συνεχεία κάποια στιγμή η σορός επέστρεψε στα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας. 

 

Εάν αποδεχτούμε ότι αυτό είναι αληθές υπάρχει πιθανότητα να βρίσκεται στην Αμφίπολη; Ο νεκρός της Αμφίπολης είναι όντως ο Νεκρός; Ή είναι μια παραπλανητική προστασία του πραγματικού ενοίκου του Τύμβου; Οι μέχρι τώρα ενδείξεις δείχνουν ότι ο λόφος Καστά κρύβει πολύ περισσότερα ευρήματα από ότι μέχρι αυτή την ώρα έχουν φανερωθεί, και είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν και άλλες εκπλήξεις.

Είναι πολυ παράξενο να έχει κατασκευαστεί ένα τόσο μεγάλο μνημείο με τονους μάρμαρο και ο νεκρός να έχει ταφεί με ευτελή υλικά όπως ο πορώλιθος, ενώ τα μισά του οστά ήταν εκτός του τάφου. Συνεπώς το μυστήριο συνεχίζεται ακόμα και το διαιωνίζει ο ίδιος ο Παυσανίας, ο οποίος δεν μπορέι να αγνοηθεί.

 

Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του empedotimos.blogspot.gr το οποίο δεν μπορεί να αγνοηθεί αφού δημιουργεί καίρια ερωτήματα. Το άρθρο αυτό είχε γραφτεί πριν την ανακάλυψη του τρίτου θαλάμου και του νεκρού. Θα δείτε ότι είχε προβλέψει ακριβώς τι θα επακολουθούσε αλλά και την τοποθεσία του νεκρού.

 

"Η σορός του Αλεξάνδρου αναχωρώντας από την Βαβυλώνα είχε προορισμό  τις Αιγές όπως μας αναφέρει ο Παυσανίας. Ο Πτολεμαίος όμως υφαρπάζει την σωρό την οποία και θάβει προσωρινά στην Μέμφιδα με βάση τον Παυσανία και το Πάριο Χρονικό αποτεφρώνοντας την λόγω της αναφοράς του Παυσανία ότι τηρήθηκε  ο Μακεδονικός νόμος κατά την ταφή, και μετά από λίγους μήνες, μετά από κοινή συμφωνία των διαδόχων στην διάσκεψη στον Τριπαράδεισο, τα οστά του Αλεξάνδρου μεταφέρονται μαζί με τους δύο βασιλείς (Φίλιππο Αριδαίο και Αλέξανδρο Δ’) στην Μακεδονία όπου θάβεται στον ήδη ετοιμασμένο τάφο που κατασκευαζόταν την διετία κατά την οποία η σορός του Αλεξάνδρου ήταν σε «αναμονή» στην Βαβυλώνα.

 

Φαίνεται ότι και σε αυτήν την περίπτωση ο Παυσανίας αποδεικνύεται αξιόπιστος καθώς πολύ πρόσφατα ενημερώθηκα ότι ο διακεκριμένος ερευνητής περί του Μεγάλου Αλεξάνδρου και συγγραφέας σχετικών βιβλίων Andrew  Chugg  ανέφερε ότι   “the sources say his tomb was intended to be at Aegae and Andronikos found an empty tumulus under the centre of the great mound at Aegae, which Hammond considered to be a cenotaph for Alexander” δηλαδή ότι ο Ανδρόνικος βρήκε ένα άδειο τύμβο στο κέντρο της Μεγάλης Τούμπας στις Αιγές (Βεργίνα) τον οποίο ο διακεκριμένος μελετητής  Hammond θεώρησε ότι είναι το κενοτάφιο του Αλεξάνδρου.

 

Με άλλα λόγια η πληροφορία που έχουμε από τον Παυσανία είναι σωστή, πράγματι στις Αιγές ετοιμαζόταν κάποιος τάφος ο οποίος ήταν και ο προορισμός της πομπής που μετέφερε την σορό του Αλεξάνδρου από την Βαβυλώνα. Καθώς ο Πτολεμαίος υφάρπαξε την σορό και την έθαψε στην Μέμφιδα, ο τάφος αυτός παρέμεινε αχρησιμοποίητος.

 

Αυτή η νέα πληροφορία αφένός μεν αναιρεί μέρος της υπόθεσης  μας ότι η αναφορά για μεταφορά στις Αιγές ήταν παραπλανητική και ότι ο πραγματικός προορισμός από την αρχή ήταν η Αμφίπολη και αφ’ ετέρου  μας αναγκάζει να ερευνήσουμε αν ο Πτολεμαίος έπαιξε κάποιον ρόλο στην κατασκευή του τάφου της Αμφίπολης μιας και, αν η ευρύτερη υπόθεση μας είναι σωστή, σε αυτόν φαίνεται ότι ενταφιάστηκε ο Αλέξανδρος μετά την μεταφορά του από τον Αντίπατρο στην Μακεδονία.

 

Κρίνοντας από την γενική συμπεριφορά του Πτολεμαίου και της σχέσης του με τον Αλέξανδρο, υποθέσαμε ότι η πρόθεση του Πτολεμαίου με την υφαρπαγή της σορού του Αλεξάνδρου, ήταν η προστασία των συμφερόντων του υιού του Αλεξάνδρου, του Αλεξάνδρου Δ’ και την de facto αναγνώριση του ως τον μόνο διάδοχο του Αλεξάνδρου. 

 

Κάνουμε λοιπόν την υπόθεση ότι από την αρχή ο Πτολεμαίος  είχε διαβλέψει τις προθέσεις του Περδίκκα και των λοιπών αντιπάλων του Αλεξάνδρου για την  υφαρπαγή της βασιλείας από τον Αλέξανδρο Δ’ και προετοίμασε την πράξη του (την υφαρπαγή δηλαδή της σορού ) προετοιμάζοντας δε ταυτόχρονα και την κατασκευή ενός νέου τάφου, μακριά από τις Αιγές, στον οποίο θα εθάβετο ο Αλέξανδρος.

 

Πολύ πιθανόν λοιπόν ο Πτολεμαίος να ήταν αυτός ο οποίος έδωσε εντολή στον Δεινοκράτη να σχεδιάσει και να κατασκευάσει τον τάφο στον οποίο θα ενταφιαζόταν ο  Αλέξανδρος.

 

Αν δε υποθέσουμε ότι η κατάσταση στην Μακεδονία , και συγκεκριμένα στην περιοχή της Αμφίπολης, την διετία σχεδόν μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν ευνοϊκά διακείμενη προς την αποκατάσταση του Αλεξάνδρου και του υιού του, που αυτό θα εσήμαινε δραστηριοποίηση ίσως της Ολυμπιάδας ή και του Κρατερού , ο οποίος άλλωστε επέστρεφε στην Μακεδονία με τους παλαιμάχους για να αναλάβει την θέση του Αντίπατρου κατ’έντολήν του ιδίου του Αλεξάνδρου, σε συνεννόηση με τον Πτολεμαίο για την κινητοποίηση των αναγκαίων πόρων για την κατασκευή του τάφου, τότε η υπόθεση μας να είναι πραγματικότητα είναι πολύ πιθανή.

 

Έτσι λοιπόν είναι και αναμενόμενο, ο Πτολεμαίος και ο Δεινοκράτης, επηρεασμένοι ίσως από την Αιγυπτιακή τεχνική κατασκευής τάφων να προσέθεσαν τέτοια χαρακτηριστικά στο ταφικό μνημείο, τα οποία και διακρίνουμε σήμερα, όπως υπερμεγέθης κατασκευή, σφράγιση πλημμυρίζοντας τους χώρους με άμμο, σφίγγες στην είσοδο και πολύ πρόσφατα οι Καρυάτιδες και η μικρή σχετικά θύρα που οδηγεί στην συνέχεια του μνημείου. (τα δύο τελευταία θα τα αναπτύξω αμέσως μετά).

 

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του τάφου που παραπέμπει στον Πτολεμαίο είναι ο τύπος της  Σφίγγας που συναντάμε στην είσοδο του Τάφου της Αμφίπολης που παραπέμπει στις Σφίγγες που βρέθηκαν στον τάφο του Αλεξάνδρου στην Μέμφιδα. 

Όσον αφορά τις Καρυάτιδες……
Όπως αναφέρει η κα Λίλα Μαραγκού , ομότιμη καθηγήτρια Κλασσικής Αρχαιολογίας  του ΑΠΘ, τα αρχαϊκά χαρακτηριστικά των Καρυατίδων ερμηνεύονται πολύ απλά στο ότι πολύ πιθανόν οι τεχνίτες που τις έκαναν δεν ήταν Μακεδόνες (άλλωστε η Μακεδονία δεν είχε σχολή γλυπτικής) αλλά Παριανοί τεχνίτες οι οποίοι εκείνοι την εποχή είχαν μεταναστεύσει στην Θάσο για να εργαστούν στα εκεί εργαστήρια, μιας και η αγορά εργασίας για αυτούς στην Πάρο είχε προβλήματα. Μαζί τους μετέφεραν και την τάση που είχαν να δίνουν αρχαϊκά χαρακτηριστικά στα όποια καλλιτεχνήματα τους.

Άλλωστε η Θάσος ήταν πρώτα αποικία της Πάρου και ακόμα και την εποχή που εξετάζουμε οι σχέσεις  ήταν άριστες, άλλωστε είχε ιδρυθεί και κοινός δήμος «Παρίων και Θασίων»  στα μισά του τετάρτου αιώνα, δηλαδή γύρω στο 350, πράγμα που υποδηλώνει την πολύ στενή σχέση μεταξύ τους.

(Πηγή : Inscription hellénistique de Dalmatie. in: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 59, 1935. pp. 489-513)

 

Αν τώρα θυμηθούμε ότι οι Κυκλάδες, και συνεπώς η Πάρος, διοικητικά ανήκαν στους Πτολεμαίους, θα ήταν εύλογη η υπόθεση μας ότι κατ’  εντολήν του Πτολεμαίου, τα εργαστήρια του νησιού απασχολήθηκαν για την κατασκευή του ταφικού μνημείου, το οποίο είναι πολυτελέστατο και κατασκευασμένο με μάρμαρο Θάσου (άλλωστε το μέγεθος του μνημείου και οι ανάγκες σε επεξεργασμένο  Θασίτικο μάρμαρο είναι τεράστιες που θα μπορούσαν να επιτευχθούν μόνο αν υπήρχε κρατική εντολή για την εκτέλεση ενός τέτοιου τεράστιου έργου).

 

Σε αυτό το έργο  συμπεριλαμβάνονται και οι  Καρυάτιδες , οπότε και το μυστήριο των  αρχαϊκών χαρακτηριστικών λύεται πολύ απλά και όχι με τον ανεύθυνο και επιπόλαιο χαρακτηρισμό τους ως Ρωμαϊκών από κάποιους που το υποστηρίζουν για τους δικούς τους λόγους.

 

Άλλωστε οι πλέον αρμόδιοι τις τοποθετούν στον 4^ο αι.

 

Η χρήση τους στον Μακεδονικό Τάφο της Αμφίπολης δεν πρέπει να μας εκπλήσσει από το γεγονός ότι δεν έχουμε βρει παρόμοια χρήση σε άλλον Μακεδονικό τάφο, αν θεωρήσουμε ότι  το κατ’εντολήν Πτολεμαίου και εκτέλεση Δεινοκράτη ταφικό μνημείο θα φέρει και Αιγυπτιακή επιρροή.

 

Πράγματι στον Αιγυπτιακό Ναό της Hatshepsut υπάρχει ένα τρίθυρο με δύο αγάλματα του Οσιρη που μοιάζει εκπληκτικά με το μοτίβο που συναντήσαμε στον Τάφο της Αμφίπολης με τις Καρυάτιδες.

 

Στην παρακάτω φωτογραφία παρατίθενται τα δυο τρίθυρα για σύγκριση :

 

 ( http://en.wikipedia.org/wiki/Hatshepsut#mediaviewer/File:S_F-E-CAMERON_2006-10-EGYPT-WESTBANK-0153.JPG) 

 

Όσον αφορά την  μικρή θύρα που βρέθηκε στον τρίτο θάλαμο που υποθέτουμε ότι οδηγεί στον κυρίως τάφο αποτελεί και αυτή ένδειξη Αιγυπτιακής επιρροής μιας και η είσοδος στους Αιγυπτιακούς τάφους γινόταν από μικρές εισόδους οι οποίες οδηγούσαν μετά από διαδοχή σφραγισμάτων με χρήση άμμου στον κεντρικό ταφικό θάλαμο.

Έτσι λοιπόν υποθέτουμε ότι η θύρα Ε4 που βρέθηκε στον βόρειο τοίχο του τρίτου θαλάμου θα οδηγήσει μέσω ενός στενού και χαμηλού διαδρόμου στο φυσικό κοίλωμα που φιλοξενεί τον κυρίως τάφο που σίγουρα θα έχει την μορφή ενός μικρού ναού όπως όλοι οι Μακεδονικοί τάφοι με  κάποιον προθάλαμο και φυσικά τον νεκρικό θάλαμο.

 

Ίσως λοιπόν ο διάδρομος αυτός να είναι κάπως έτσι :

 

(Η φωτογραφία είναι από την είσοδο στην πυραμίδα του Χέοπα)

 

Ο οποίος θα μας οδηγήσει επι τέλους στον κυρίως τάφο που θα είναι κάπως έτσι :

 

Το αν η πρόσβαση θα είναι εύκολη ή όχι δεν το ξέρουμε, αλλά πολύ πιθανόν, αν και εδώ ακολουθηθεί η Αιγυπτιακή τεχνική, να αποτελείται από διάφορους σφραγιστικούς χώρους, όπως συναντήσαμε μέχρι τώρα στον ταφικό διάδρομο και να μοιάζει με την  παρακάτω κάτοψη που είναι χαρακτηριστική ενός Αιγυπτιακού τάφου :

 

 http://web.utk.edu/~museum/research/reoccpap/tombs/tomb_plan.jpg 

 

Αυτά βέβαια θα τα επιβεβαιώσει ή θα τα καταρρίψει η ανασκαφή οπότε ας έχουμε λίγο υπομονή."

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Πώς βλέπουν οι λαοί τους άλλους

Διαβάστε περισσότερα...

Ολλανδία, η βασίλισσα της φοροδιαφυγής

Είναι προφανές ότι, ο θόρυβος που δημιουργήθηκε σχετικά με το θέμα των πολυεθνικών που έχουν «έδρα φοροδιαφυγής» το Λουξεμβούργο, στο οποίο αναφερθήκαμε έγκαιρα, δεν οφείλεται σε μία ξαφνική «έκρηξη ηθικής» των ΜΜΕ - αλλά στην ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από τον κ. Juncker, ο οποίος τοποθετήθηκε ουσιαστικά από τις αγορές στη ηγεσία, παρά το ότι ήταν αντίθετες μεγάλες χώρες, όπως η Γερμανία και η Βρετανία.   
Υπενθυμίζουμε δε μία αναφορά στο θέμα από το παρελθόν, σύμφωνα με την οποία η τεράστια «φοροαποφυγή» εκ μέρους των πολυεθνικών δεν αντιμετωπίζεται από καμία χώρα - αφού σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις υπηρετούν το «χρηματοπιστωτικό κτήνος», ασχολούμενες μόνο με τη φοροδιαφυγή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τις οποίες «διώκουν» και κλείνουν κατ' εντολή και προς όφελος των πολυεθνικών.  


Για παράδειγμα, τεχνάσματα όπως η διαφορετική τιμολόγηση των προϊόντων της μητρικής προς τις θυγατρικές ανά κράτος και φορολογικό συντελεστή (ιδιαίτερα των φαρμάκων μηδενικού σχεδόν κόστους παραγωγής), ο δανεισμός κεφαλαίων εκ μέρους της μητρικής προς τις θυγατρικές με «προσαρμοσμένο» επιτόκιο, η σωστή χρήση των διαφόρων μοντέλων «δικαιόχρησης ή/και σημάτων», η φορολογική εκμετάλλευση των ζημιών των εξαγορασθέντων εταιρειών από τις αγοράζουσες, μέσω συμψηφισμού με τα κέρδη τους εις βάρος των Εθνικών Οικονομιών και πολλά άλλα, είναι αδύνατον σχεδόν να αποκλεισθούν.

Ενδιαφέρον έχουν ίσως εδώ οι αναφορές της Κομισιόν, με βάση τις οποίες θα καταπολεμηθεί η νόμιμη φοροδιαφυγή των πολυεθνικών - επειδή εδρεύει στην πρωτεύουσα μίας χώρας που προσφέρει ανέκαθεν εξαιρετικά μεγάλες δυνατότητες μειωμένης φορολόγησης, μέσω των  «Coordination Centers» που λειτουργούν στις Βρυξέλλες.
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, περίπου 200 πολυεθνικές εταιρείες ίδρυσαν στο Βέλγιο (με πρωτοβουλία φυσικά της χώρας), τα παραπάνω κέντρα - σκοπός των οποίων ήταν ο συντονισμός των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων των μητρικών εταιρειών τους! Η προσέλκυση τους έγινε από την πρωτεύουσα της Ευρώπης, η οποία πρότεινε τη φορολόγηση των χρηματοοικονομικών κερδών τους, μέσω ενός μικρού ποσοστού φορολόγησης επί των εξόδων λειτουργίας τους.
Τελικό αποτέλεσμα ήταν η φορολόγηση των χρηματοοικονομικών κερδών των 207 εγκατεστημένων εκεί πολυεθνικών εταιρειών, ύψους περίπου 5 δις €, με μόλις 73 εκ. € - κάτι που σημαίνει πως ο φορολογικός συντελεστής ήταν μόλις 1,36%. Η γερμανική Volkswagen, για παράδειγμα, είχε 81 εκ. € κέρδος από το γραφείο του Βελγίου το 2003, προερχόμενο προφανώς από άλλες χώρες - πλήρωσε δε μόλις 87.000 € φόρο (φορολογικός συντελεστής 0,1%). Η βασίλισσα όμως τη νόμιμης φοροδιαφυγής δεν είναι ούτε το Βέλγιο, ούτε το Λουξεμβούργο - αλλά η Ολλανδία. Ειδικότερα τα εξής:
Ο ολλανδικός παράδεισος
Στη νότια πλευρά του Άμστερνταμ, στο σταθμό «Amstel», έχουν τη φορολογική έδρα τους πάνω από 2.000 πολυεθνικές επιχειρήσεις - μεταξύ των οποίων η Danone, η Saab και η Gazprom, τα γραφεία των οποίων ευρίσκονται σε ένα κτίριο, χωρίς καμία απολύτως επιγραφή στην είσοδο του. Το όνομα τους δεν βρίσκεται ούτε στα γραμματοκιβώτια του κτιρίου - παρά το ότι η έδρα τους είναι ουσιαστικά ένα γραμματοκιβώτιο (πηγή: Spiegel).
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι στο συγκρότημα γραφείων είναι υπάλληλοι της Intertrust - μίας εταιρείας «διαχείρισης» (Trust Company), η οποία διαφημίζει ως εξής τις υπηρεσίες της:
"Αν ψάχνετε για μία επιχειρηματική υποδομή υψηλής ποιότητας, για ευνοϊκές φορολογικές συνθήκες, καθώς επίσης για εξυπηρέτηση από πρώτο χέρι, τότε η Intertrust Ολλανδίας είναι το γραφείο σας".
Εταιρείες όπως η παραπάνω έχουν μεγάλη ζήτηση από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις - αφού τουλάχιστον 12.000 «ειδικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα», όπως αποκαλούνται επίσημα («εταιρείες γραμματοκιβωτίων» στην καθομιλουμένη), τα οποία δεν απασχολούν καθόλου προσωπικό, είναι εγκατεστημένα στην Ολλανδία. Η αιτία είναι το ότι η εντιμότατη αυτή χώρα (ανάλυση), η οποία συνεχώς κατακρίνει την Ελλάδα, είναι ίσως ο πλέον αγαπημένος φορολογικός παράδεισος του πλανήτη - πολύ πιο αγαπητός από το Λουξεμβούργο.
Προφανώς αυτό οφείλεται στους ακόμη χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές, οι οποίοι επιτρέπουν στις πολυεθνικές να πληρώνουν ελάχιστους ή ακόμη και μηδενικούς φόρους, για ορισμένα εισοδήματα τους στο εξωτερικό - όπως για τους τόκους των δανείων που δήθεν παρέχουν στις μητρικές τους εταιρείες, για τα μερίσματα, για τα «δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας» κοκ. Ένας από τους τρόπους για τις πολυεθνικές των Η.Π.Α. περιγράφεται στο γράφημα που ακολουθεί - με τη μεσολάβηση της Ιρλανδίας και της Ολλανδίας, με τελικό «αποδέκτη» τις Βερμούδες.
Μέσω της αναγνώρισης ως έδρα των «ιρλανδικών» επιχειρήσεων τις Βερμούδες, καταφέρνουν και απαλλάσσονται τελικά εντελώς από την φορολόγηση στην Ιρλανδία. Παράλληλα, το κομμάτι των επιχειρήσεων αυτών που λειτουργούν και στις ΗΠΑ, απαλλάσσονται επίσης εντελώς της φορολόγησης – δημιουργώντας πλήρη φοροαπαλλαγή.
Συνεχίζοντας, μία σειρά μεγαθηρίων, όπως η σουηδική IKEA, η ημικρατική ιταλική πετρελαϊκή εταιρεία Eni, η αμερικανική Walmart, καθώς επίσης οι 17 από τους 20 ισχυρότερους ομίλους, όσον αφορά το τζίρο τους στη χρεοκοπημένη Πορτογαλία, μεταφέρουν και φορολογούν τα κέρδη τους στην Ολλανδία.
Οι Πορτογάλοι χαίρονται δυστυχώς για τις ξένες επενδύσεις, παρά το ότι πληρώνουν φόρους για να τις έχουν - εν αγνοία τους βέβαια, αφού θεωρούν τους εαυτούς τους υπεύθυνους για το κατάντημα της χώρας τους, όπως συμβαίνει και με τους Έλληνες.  
Από την άλλη πλευρά, το σύστημα των πολυεθνικών είναι πολύ απλό, όπως στο παράδειγμα της IKEA - η οποία, μέσω της «Ikea Inter Systems BV» που εδρεύει στην Ολλανδία, χρεώνει με τέλη δικαιωμάτων χρήσης (franchise fees) όλα τα υποκαταστήματα της στο εξωτερικό - μειώνοντας έτσι σημαντικά τη φορολόγηση τους.
Ανάλογα ενεργεί και η αμερικανική Starbucks, καθώς επίσης πολλές άλλες πολυεθνικές - τις οποίες φυσικά αδυνατούν να ανταγωνιστούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μη έχοντας τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ανάλογα τεχνάσματα. Είναι εύλογο δε το ότι, τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα των κρατών επιβαρύνουν τους φορολογουμένους Πολίτες τους - οι οποίοι εξισορροπούν τις διαφορές.
Περαιτέρω, μέσω του παγκόσμιου «κέντρου φοροδιαφυγής» της Ολλανδίας (νόμιμης πάντοτε), έχουν διαφύγει της εθνικής φορολόγησης περί τα 4.000 δις € (4 τρις) μόνο το 2011 - 20 φορές περισσότερα δηλαδή, από το ετήσιο ΑΕΠ της Ελλάδας ή πενταπλάσια του ολλανδικού. Έχουν μετατρέψει δε την Ολλανδία, σύμφωνα με τις στατιστικές του ΔΝΤ, σε μία από τις δύο μεγαλύτερες χώρες παγκοσμίως, όσον αφορά τις απ' ευθείας επενδύσεις «από και προς» το εξωτερικό.   
Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι μία χώρα, η οποία είναι λίγο μεγαλύτερη από την Ελλάδα (17 εκ.), έχει το τετραπλάσιο ΑΕΠ - αν και πρέπει να μας απασχολούν οι πραγματικές δυνατότητες της πατρίδας μας, εάν συνεχίσει να παραμένει αποικία του ευρωπαϊκού βορά, έχοντας οδηγηθεί δόλια στην παγίδα του χρέους.
Η βασίλισσα της νόμιμης φοροδιαφυγής
Συνεχίζοντας, σύμφωνα με μία μελέτη της αμερικανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης «Citizens for Tax and Justice - CTJ), το 48% των 500 ισχυρότερων χρηματοπιστωτικών εταιριών διαχείρισης χαρτοφυλακίων (Finance Holdings), διαθέτουν μία επιχείρηση γραμματοκιβωτίου στην Ολλανδία - περισσότερες από όσο στη Σιγκαπούρη, στο Χονγκ Κονγκ ή στο Λουξεμβούργο (34%).
Κατά την CTJ, οι αμερικανικοί όμιλοι φορολόγησαν κέρδη ύψους 127 δις $ το 2010 στην Ολλανδία - όταν τα αντίστοιχα στις Βερμούδες ήταν 91 δις $, στο Λουξεμβούργο 55 δις $ και στα νησιά Cayman 51 δις $. Μόνο η γερμανική BASF είχε το 2012 συνολικά 21 εταιρείες διαχείρισης χαρτοφυλακίων στην Ολλανδία - ενώ ακόμη και μουσικά συγκροτήματα, όπως η Rolling Stones, έχουν έδρα στο Άμστερνταμ.
Οι γερμανικοί όμιλοι της «εντιμότατης εταίρου» μας στη χώρα υπολογίζονται στους 800 - μεταξύ των οποίων και η πλέον μοχλευμένη τράπεζα του πλανήτη: η Deutsche Bank, η οποία εκμεταλλεύεται κυρίως τη δυνατότητα που έχουν οι πολυεθνικές στην Ολλανδία, να διενεργούν εμπιστευτικές συζητήσεις με της Αρχές, συμφωνώντας από κοινού το ύψος της φορολόγησης τους.
Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν προβληματίζονται, όσον αφορά τη φορολόγηση τους, ούτε από τις υπερχρεωμένες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου - επιλέγοντας επίσης το δρόμο της Ολλανδίας, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί.

Ολοκληρώνοντας, μόνο το ύψος των μερισμάτων των πολυεθνικών, τα οποία εισέρρευσαν στην Ολλανδία για να (μην) φορολογηθούν εκεί, αυξήθηκαν μεταξύ των ετών 2004 και 2012 από 13,1 δις € στα 72,7 δις € - υπερπενταπλασιάσθηκαν δηλαδή, προς όφελος της Ολλανδίας και εις βάρος ολόκληρου του υπόλοιπου πλανήτη.    
Επίλογος
Είναι προφανές ότι, με βάση επίσης την ανάλυση «Διεθνής Διαφάνεια ΑΕ», η αυστηρότητα των κρατών όσον αφορά τη διαφθορά ή τη φοροδιαφυγή, «εξαντλείται» στα μεσαία και κατώτερα εισοδηματικά στρώματα της κοινωνίας - ειδικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες κλείνουν με τη βοήθεια των νόμων, προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών.
Αυτό σημαίνει πως δεν πρέπει να χαιρόμαστε ιδιαίτερα, όταν ακούγονται μεγάλα λόγια εκ μέρους των εκάστοτε κυβερνήσεων, πόσο μάλλον από το ΔΝΤ, σε σχέση με την πάταξη της φοροδιαφυγής, με την καταπολέμηση της διαφοράς κοκ. - επειδή η «καμπάνα χτυπάει» κυρίως για τα αδύναμα θύματα και όχι για τους θήτες. Οι τελευταίοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά να αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους καταστάσεις - ενώ έχουν τον τρόπο τους να βοηθούνται από την Πολιτική, διαφθείροντας την μεταξύ άλλων. 
Ολοκληρώνοντας δεν πρέπει να ξεχνάμε τη δολοφονία της Κύπρου, προς όφελος κυρίως των υπολοίπων φορολογικών παραδείσων - ενός νησιού που έκανε το μεγάλο λάθος να εισέλθει στην Ευρωζώνη, ενώ αποτελούσε χρηματοοικονομικό κέντρο για τους Ρώσους (οι οποίοι θα μπορούσαν πολύ καλύτερα να εγγυηθούν την ασφάλεια του, από ότι η Ευρώπη). Ίσως αλλάξει βέβαια τακτική, έστω πολύ αργά - αν και δεν πιθανολογούμε πως θα συμβεί, κρίνοντας από την πολιτική ηγεσία του.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...