Πρόκειται για το πιο μακρινό και το πιο παλιό σώμα νερού που έχει εντοπιστεί ποτέ, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ενώ οι παρατηρήσεις δείχνουν πως έχει ηλικία 12 δισεκατομμύρια έτη, δηλαδή σχηματίστηκε 1,6 δισεκατομμύρια έτη μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Το κβάζαρ, γύρω από το οποίο πλέει το νέφος, είναι ένα από τα πιο γνωστά ισχυρά αντικείμενα στο σύμπαν, με ενέργεια που φτάνει τους 1.000 τρισεκατομμύρια ήλιους. Η δύναμή του προέρχεται από ύλη που πέφτει σπειροειδώς στην κεντρική υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, που έχει περίπου 20 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας.
Η ποσότητα του νερού, που εκτιμάται ότι βρίσκεται στο κβάζαρ, είναι τουλάχιστον 100.000 φορές η μάζα του Ήλιου ή αντίστοιχα 34 δισεκατομμύρια φορές η μάζα της Γης.
«Τα ευρήματα είναι συναρπαστικά,» αναφέρει ο καθηγητής Jason Glenn. «Δεν είναι μόνο ότι εντοπίσαμε νερό στο πιο μακρινό σημείο του σύμπαντος, αλλά και ότι το νερό αυτό είναι αρκετό για να γεμίσει τους ωκεανούς της Γης πάνω από 100 τρισεκατομμύρια φορές.»
Οι μετρήσεις δείχνουν πως υπάρχουν αρκετά αέρια ώστε να μεγαλώσει η μαύρη τρύπα περί τις έξι φορές του τωρινού της μεγέθους - αν και κάποια από αυτά τα αέρια θα καταλήξουν τελικά να σχηματίσουν αστέρες ή θα εκτοξευτούν από το κβάζαρ.
Στο Γαλαξία μας υπάρχει τουλάχιστον 4.000 φορές λιγότερο αεριώδες νερό απ' ότι στο κβάζαρ, και αυτό γιατί ο μεγαλύτερος όγκος του νερού του γαλαξίας μας είναι πάγος. Και ενώ οι υδρατμοί στον Γαλαξία μας εντοπίζονται μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές, που εκτείνονται το πολύ μερικά έτη φωτός, εντούτοις το νερό στο μακρινό κβάζαρ φαίνεται να εκτείνεται σε εκατοντάδες έτη φωτός.
Η ανακάλυψη έγινε από τον φασματογράφο Z-Spec, στο Παρατηρητήριο Caltech Submillimeter της Χαβάη.