Τα προσωπικά δεδομένα και ιδιαίτερα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα απασχολούν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μέσα σε ένα άναρχο τοπίο με σαρκοβόρα Μέσα Ενημέρωσης, αντιμετωπίστηκαν ως ιερές γελάδες της Δημοκρατίας. Μόνο που λίγο αργότερα έγιναν Ιερά Εξέταση.
Τα προσωπικά δεδομένα έγιναν λάστιχο. Αποκαλεί ο καθένας ό,τι θέλει προσωπικό δεδομένο και μάλιστα καθ’ υπερβολήν και ευαίσθητο. Προχθές απευθυνθήκαμε στις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητήσαμε το μετοχολόγιο της ΑΕΠΙ για μια έρευνα που κάνουμε. Μας απάντησαν πως είναι προσωπικό δεδομένο παρότι ο νόμος λέει ξεκάθαρα πως οι μετοχές των οργανισμών συλλογικής διαχείρησης είναι ονομαστικές. Ό,τι θέλει ο καθένας.
Αν μιλάμε για προσωπικά δεδομένα, μιλάμε πρωτίστως για όλες εκείνες τις προσωπικές μας πληροφορίες, που διακινούν τράπεζες, νοσοκομεία, γιατροί και τις οποίες μάλιστα πουλάνε ακριβά σε ενδιαφερόμενους και τις χιλιάδες κάμερες που σε λίγο θα δίνουν τη ζωή μας σε κοινή θέα. Αλλά στην Ελλάδα το κυνήγι της διαφύλαξης των προσωπικών δεδομένων αφορά στους δημοσιογράφους και όχι όλα αυτά.
Όποιος θέλει να συγκαλύψει καταστάσεις, όποιος θέλει να αποφύγει την αποκάλυψη των πραγματικών του έργων ακόμη και ως δημόσιο πρόσωπο, επικαλείται τα προσωπικά δεδομένα. Οι δημοσιογράφοι –αυτοί που επιμένουν να είναι αποκαλυπτικοί δημοσιογράφοι- συνήθως είναι σε ομηρία. Εκτός από τις κλασσικές μηνύσεις και αγωγές για συκοφαντική δυσφήμηση, τώρα έχουν επιστρατευτεί και αυτές για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Έχω καταθέσει μάρτυρας σε υποθέσεις συναδέλφων που αντιμετώπιζαν τέτοιες κατηγορίες. Ο συνάδελφος Μάκης Νοδάρος (Ελευθεροτυπία) είχε αποκαλύψει πως ένα μεγάλο τμήμα του πολιτικού κόσμου της Ηλείας αντιμετωπίζει καταδίκες για παράβαση καθήκοντος. Επρόκειτο για δημόσια πρόσωπα. Τον διέψευσαν. Αναγκάστηκε να δημοσιεύσει τα κλητήρια θεσπίσματα. Και τότε τον μήνυσαν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Ο Στρατής Μπαλάσκας, αποκάλυψε μια υπόθεση κακοποίησης κάποιων πολιτών στη Μυτιλήνη από λιμενικούς. Τον έβγαλαν τρελό. Και τότε αναγκάστηκε να δημοσιοποιήσει τις διώξεις των λιμενικών από την υπηρεσία τους. Τον μήνυσαν και του έκαναν και αγωγή για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Πολλές φορές οι δικαστές, σηκώνουν τα χέρια μπροστά στο εξωτικό φρούτο των προσωπικών δεδομένων. Αγνοούν δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό τι είναι τα προσωπικά δεδομένα και όχι λίγες φορές, τα μπερδεύουν με τα ευαίσθητα προσωπικά. Ευτυχώς αρκετά δικαστήρια πλέον με αποφάσεις τους, αναγνωρίζουν το δικαίωμα του δημοσιογράφου να αποκαλύπτει τη δράση ανθρώπων που έχοντας δημόσιες θέσεις παρανομούν και βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον. Τα δικαστήρια του Πύργου μάλιστα έχουν δημιουργήσει μια πολύ τεκμηριωμένη νομολογία.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, είναι απ’ αυτούς που καταλαβαίνουν πως η διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να είναι μια διαδικασία συγκάλυψης. Έτσι μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που η λίστα με τους βουλευτές που ζήτησαν σε καιρό κρίσης να πάρουν αναδρομικές αυξήσεις μισθών, χαρακτηρίστηκε απ’ τον ίδιο ως ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο.
Από νομικής πλευράς δεν ισχύει κάτι τέτοιο...
Πηγή
http://greekblock.blogspot.com/2011/05/blog-post_24.html
