Ανάγλυφη παράσταση που δείχνει έναν αστρονόμο των ΜάγιαΤόσο οι Μάγιας όσο και οι Αζτέκοι αποδεικνύεται ότι ήταν κάτοχοι σπουδαίων
αστρονομικών γνώσεων, γεγονός που έχει εκπλήξει τους επιστήμονες αλλά και τους έχει προβληματίσει για τον τρόπο απόκτησής τους. Το πρόβλημα με τους πολιτισμούς αυτούς είναι η ιερογλυφική γραφή που χρησιμοποιούσαν και η οποία κρύβει πολλά μυστικά. Για την αποκωδικοποίησή της, πλήθος επιστημόνων έχει διαθέσει χρόνια εργασίας.
Είναι γνωστό ότι οι Μάγιας και οι Αζτέκοι είχαν σε χρήση ένα τελετουργικό ημερολόγιο, το οποίο αποτελούνταν από έναν κύκλο 260 ημερών. Επιπλέον, γύρω στο 200 π.Χ. στους πολιτισμούς αυτούς συναντάμε την έννοια της «Μεγάλης Μέτρησης» (Long Count), μιας διαφορετικής μέτρησης των κύκλων του χρόνου. Η μέτρηση αυτή αποτελούνταν από 13 κύκλους των 400 ετών, με αρχή το έτος 3114 π.Χ. το οποίο θεωρούσαν ως «Αρχή της Σύγχρονης Εποχής».
Το αποτέλεσμα της αστρονομικής μελέτης των Μάγιας ήταν ο σχηματισμός πολύπλοκων μαθηματικών πινάκων τους οποίους χρησιμοποιούσαν για τον καθορισμό της θέσης ουρανίων σωμάτων. Ακόμα και σήμερα, ειδικοί άνθρωποι με την ονομασία "daykeepers" λειτουργώντας όπως οι ιερείς - αστρονόμοι του παρελθόντος, παρακολουθούν τον ουρανό από τα βουνά της Γουατεμάλας συνεχίζοντας το έργο των προγόνων τους.
Πρόσφατα, η καθηγήτρια γλωσσολογίας Martha Macri και ο Michael Grofe πτυχιούχος φοιτητής ισχυρίζονται ότι μελετώντας το ημερολόγιο των Αζτέκων και των Μάγιας κατάφεραν να ανακαλύψουν με ποιο τρόπο αυτοί οι λαοί μπορούσαν να υπολογίζουν με καταπληκτική ακρίβεια τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών.
Η αποκάλυψη αυτή έγινε καθώς η Macri, κατάφερε να ταιριάξει τους ιερογλυφικούς χαρακτήρες της γραφής των Μάγιας με τον κύκλο των 260 ημερών του ημερολογίου τους. Το αποτέλεσμα αυτής της αντιστοιχίας ήταν η Macri να σχηματίσει μία θεωρία - την οποία δημοσίευσε στα τέλη του 2005 - σύμφωνα με την οποία αυτό το ημερολόγιο των 260 ημερών βασίζεται σε διάφορα τμήματα του κύκλου της Σελήνης.
Άλλες θεωρίες θέλουν τον κύκλο αυτών να σχετίζεται με την κίνηση της Αφροδίτης.
Η Macri και ο Grofe υποστηρίζουν ότι οι λαοί αυτοί πετύχαιναν πολύ μεγάλη ακρίβεια στους αστρονομικούς υπολογισμούς τους, κάνοντας μετρήσεις σε μικρότερους κύκλους και πολλαπλασιάζοντας τα αποτελέσματα ώστε να ανάγουν τις μετρήσεις τους σε ανώτερη κλίμακα χρόνου. Μ' άλλα λόγια εφάρμοζαν ένα αρχαίο ερμητικό ρητό που λέει ότι «όπως είναι πάνω είναι και κάτω». Μελετώντας με ακρίβεια μικρούς κύκλους του χρόνου πετύχαιναν μεγάλη ακρίβεια (κατά αναλογία) και σε μεγάλες χρονικές περιόδους. Με εμπειρικό τρόπο πετύχαιναν ακρίβεια στις αστρονομικές τους μετρήσεις που θα ζήλευαν και οι σύγχρονοι υπολογιστές.
Απ' την άλλη οι επιστήμονες προσπαθούν να διεισδύσουν στην νοοτροπία και τη σκέψη αυτών των πολιτισμών η οποία συνδυάζει την επιστημονική παρατήρηση με τη διάσταση του ιερού. Στους περισσότερους - αν όχι σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς - η επιστημονική έρευνα είχε άμεση σχέση με μία υψηλή πνευματικότητα.
Η επιστημονική σκέψη ήταν το σκαλοπάτι για να φτάσουν το ιερό, το πνευματικό , τη σύνδεση και αλληλεξάρτηση πνευματικού και υλικού κόσμου. Πίσω από κύκλους του χρόνου και μαθηματικές αναλογίες «έβλεπαν» μία θεία αρμονία, μία ανώτερη «Διάνοια»। Όλα αυτά απέχουν πολύ από τη νοοτροπία της σύγχρονης εποχής, όπου επιστήμη και θρησκεία δεν φαίνεται να έχουν κοινά σημεία. Σήμερα η λογική και η πίστη θεωρούνται έννοιες ξένες μεταξύ τους, τότε όμως ήταν πλήρως συνυφασμένες όπως οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η γνώση αποτελούσε μία ενότητα και στήριζε την πίστη ή και αντίστροφα.
Πηγή
http://892fm.blogspot.com/2010/06/blog-post_3173.html
