ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ -GROWN UPS
Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Ντένις Ντάγκαν με τους Άνταμ Σάντλερ, Σάλμα Χάγιεκ, Ρομπ Σνάιντερ, Στιβ Μπουσέμι, Κρις Ροκ, Μαρία Μπέλο, Ντέιβιντ Σπέιντ
Υπόθεση: Πέντε παιδικοί φίλοι (Άνταμ Σάντλερ, Κέβιν Τζέιμς, Κρις Ροκ, Ντέιβιντ Σπέιντ και Ρομπ Σνάιντερ) αποφασίζουν να βρεθούν για πρώτη φορά μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια, με αφορμή το θάνατο του αγαπημένου τους προπονητή μπάσκετ στο σχολείο. Έτσι συναντιούνται στο σπιτάκι της λίμνης όπου γιόρταζαν τις κατακτήσεις των κυπέλλων τους, για να περάσουν μαζί με τις οικογένειές τους το Σαββατοκύριακο της 4ης Ιουλίου. Και προσπαθώντας να πιάσουν το νήμα από εκεί που το άφησαν, ανακαλύπτουν ότι το να μεγαλώνεις σε ηλικία δε συνεπάγεται ότι μεγαλώνεις και στο μυαλό.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο δελτίο Τύπου το μότο είναι : Κάποιοι άνδρες δεν ωριμάζουν ποτέ" . Όμως και οι πρωταγωνιστές της ταινίας πριν βρεθούν φίλοι στη μεγάλη οθόνη , ήταν και φίλοι στη ζωή.
«Το όλο εγχείρημα ήταν πραγματικά ελκυστικό: κάποιοι φίλοι μαζεύονται ένα καλοκαίρι σε ένα σπίτι πάνω στη λίμνη, για να γυρίσουν μια ταινία σχετικά με κάποιους φίλους που μαζεύονται ένα καλοκαίρι σε ένα σπίτι πάνω στη λίμνη» λέει ο σκηνοθέτης Ντένις Ντάγκαν. «Είναι μια γλυκιά αλλά και πικρή συνάντηση, γιατί ο προπονητής τους στο σχολείο πέθανε πρόσφατα. Γνωρίζουν ο ένας την οικογένεια του άλλου – τη γυναίκα, τα παιδιά και τους σκύλους – σε μια μεταβατική στιγμή της ζωής τους».
Η αρχική ιδέα για την ταινία ανήκει στον Άνταμ Σάντλερ, ο οποίος θέλησε να περιγράψει την ιστορία ενός άντρα και της οικογένειάς του, που μοιάζουν να έχουν χάσει την αίσθηση για το τι είναι σημαντικό στη ζωή. Όταν λοιπόν ξαφνικά χρειάζεται να επιστρέψει στην πόλη των παιδικών του χρόνων, νοικιάζει ένα σπίτι και προσκαλεί τους παλιούς του φίλους με τις οικογένειές τους. Όταν ο Άνταμ Σάντλερ και ο Φρεντ Γουλφ τέλειωσαν το σενάριο, δε δυσκολεύτηκαν να συγκεντρώσουν το καστ. «Η ιδέα ήταν ότι όλοι οι ηθοποιοί θα έφερναν μαζί και τις οικογένειές τους για να περάσουμε ένα όμορφο καλοκαίρι δίπλα στη λίμνη. Ήταν ένα από τα καλύτερα καλοκαίρια της ζωής μου» θυμάται ο Ντάγκαν. «Όλοι γνωριζόμασταν τόσο καλά μεταξύ μας, έμοιαζε σα να είχαμε πάει σε ένα μεγάλο πάρτυ. Αυτή ακριβώς την ατμόσφαιρα ήθελε να περάσει ο Άνταμ και στην ταινία». «Ο Άνταμ δημιούργησε ένα πολύ μοναδικό περιβάλλον για εμάς» λέει η Σάλμα Χάγιεκ. «Τα παιδιά μας έχουν περίπου την ίδια ηλικία και δέθηκαν αμέσως μεταξύ τους. Ήταν τέλεια, σα μια πραγματική οικογένεια».
Οι περισσότεροι ηθοποιοί που συμμετείχαν στο έργο είναι φίλοι εδώ και πολλά χρόνια. «Οι πιο πολλοί γνωριστήκαμε μεταξύ μας στο “Saturday Night Live”. Με τον Άνταμ πρωτοσυναντήθηκα πριν από είκοσι χρόνια σε μια stand-up παράσταση στη Νέα Υόρκη» θυμάται ο Κρις Ροκ. «Συνήθως οι κωμικοί ηθοποιοί είναι πολύ ανταγωνιστικοί μεταξύ τους: θέλουν πάντα να έχουν την τελευταία λέξη, να πουν το καλύτερο αστείο. Στην περίπτωσή μας όμως ήταν όλοι πολύ χαλαροί, ίσως λόγω του Άνταμ. Ήρθαν με διάθεση να περάσουν όσο το δυνατόν πιο καλά, να το διασκεδάσουν» λέει ο σκηνοθέτης.
Τα πρόσωπα της ταινίας:
Λένι Φέντερ – Άνταμ Σάντλερ
Ο αρχηγός της παλιοπαρέας, που τους παρέσυρε όλους σε ένα σωρό παιδικές αταξίες. Σήμερα είναι ατζέντης στο Χόλιγουντ.
Έρικ Λαμονόσοφ – Κέβιν Τζέιμς
Ένας συμπαθητικός τύπος που συνήθως το παίζει καλύτερος από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Με τους φίλους του όμως μπορεί να είναι ο εαυτός του.
Κερτ Μακ Κένζι – Κρις Ροκ
Σύζυγος και πατέρας: κάνει το νοικοκυριό και μεγαλώνει τα παιδιά ενώ η γυναίκα του δουλεύει.
Μάρκους Χίγγινς – Ντέιβιντ Σπέιντ
Ο ελεύθερος της παρέας, που συνεχίζει να φλερτάρει σαν 20χρονος. Κατά βάθος όμως ίσως και να ζηλεύει τους παντρεμένους φίλους του – όπως κι εκείνοι αυτόν.
Ρομπ Χίλαρντ – Ρομπ Σνάιντερ
Ένας φαινομενικά φυσιολογικός τύπος, που όμως έχει συγκεκριμένες εμμονές προσπαθώντας να αποφύγει τις συναισθηματικές συγκρούσεις. Ξέρει να δίνει συμβουλές αλλά ο ίδιος δεν τις ακολουθεί.
Ροξάν Φέντερ - Σάλμα Χάγιεκ
Η γυναίκα του Λένι, μια διάσημη σχεδιάστρια μόδας που παθαίνει πολιτισμικό σοκ όταν βρίσκεται ξαφνικά με τους παιδικούς φίλους του άντρα της και τις οικογένειές τους.
25 ΚΑΡΑΤΙΑ - 25 CARAT
Θρίλερ , ισπανικής παραγωγής , σε σκηνοθεσία Πάτσι Αμεζκούα με τους Φραντσέσκ Γκαρίντο, Άιντα Φολκ
Η ταινία έχει αποσπάσει 3 βραβεία στο Málaga Spanish Film Festival, Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας(Manuel Morón), Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας (Aida Folch) και Καλύτερης Ταινίας (Patxi Amézcua)
Η ταινία , με φόντο τη Βαρκελώνη και κυρίως τις σκοτεινές , βρώμικες και σκοτεινές γωνιές της , επικεντρώνεται στη διαφθορά και στο έγλημα.Ο Άμπελ είναι , μοναχικός τύπος. Η δουλειά του είναι "ειπσράκτορας" οφειλών , δηλαδή να παίρνει πίσω τα "δανεικά", χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που κρίνει "αποτελεσαματικό". Η Κέι κλέβει αυτοκίνητα και κάνει μικροληστείες, συνήθως μαζί με τον πατέρα της. Όλοι ζούν με την ελπίδα μιας τελευταίας μεγάλης δουλειάς. Μια τσάντα γεμάτη κοσμήματα είναι ίσως ακριβώς ότι χρειάζονται...
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ - THE RED SHOES
Επανέκδοση κόπιας του 1948 , η ταινία είχε κερδίσει 2 Βραβεία Όσκαρ: Μουσικής & Σκηνικών , ενώ ο Μάρτιν Σκορσέζε είχε πεί :
"Ένα από τα αληθινά θαύματα στην ιστορία του σινεμά" ."Η σύλληψη των Πάουελ και Πρεσμπέργκερ για τη διασκευή στα ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ είναι ανεπανάληπτη. Ειλικρινά είναι η πιο όμορφη τεχνικολόρ ταινία που γυρίστηκε ποτέ! Ένα από τα αληθινά θαύματα στην ιστορία του σινεμά"
Αγγλική ταινία σε σκηνοθεσία των Μάικλ Πάουελ, Έμερικ Πρεσμπέργκερ με τους Μάριους Γκέρινγκ, Μόϊρα Σίρερ, Τζιν Σορτ, Γκόρντον Λίτμαν.
Αν και το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ομώνυμο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, εικάζεται ότι πηγή έμπνευσης ήταν η σχέση του διάσημου ιμπρεσάριου της εποχής Σεργκέι Νταγκιλέφ, ιδρυτή των Ρωσικών Μπαλέτων και μέντορα του Νιζίνσκι, με τη βρετανίδα μπαλαρίνα Νταϊάνα Γκουντ. Οι Πάουελ & Πρεσμπέργκερ (γνωστοί και ως "Οι Άρτσερ") έχουν επίσης υποστηρίξει ότι στοιχεία του χαρακτήρα του Λερμοντόφ τα εμπνεύστηκαν από τον πρώτο τους μέντορα σκηνοθέτη Αλεξάντερ Κόρντα.
Υπόθεση: Ο αυταρχικός ιμπρεσάριος Μπόρις Λερμοντόφ του ομώνυμου θιάσου, απαιτεί από τους συνεργάτες του απόλυτη αφοσίωση στην τέχνη τους αλλά και σε αυτόν τον ίδιο. Κάτω από αυτήν την αυστηρή καθοδήγηση, η νεαρή αριστοκρατικής καταγωγής μπαλαρίνα Βίκυ Πέιτζ βρίσκεται με την πρώτη της μόλις πρωταγωνιστική εμφάνιση να γνωρίζει τεράστια επιτυχία. Χορεύει τον κεντρικό ρόλο στη παράσταση -μεταφορά του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν "Τα Κόκκινα Παπούτσια" με την οποία τα Μπαλέτα Λερμοντόφ κάνουν μια εξαιρετικά επιτυχημένη πρεμιέρα στο Μόντε Κάρλο. Υπό την μέθη της επιτυχίας και της ειδυλλιακού τοπίου, η Βίκυ ερωτεύεται τον Τζούλιαν, τον νεαρό συνθέτη της μουσικής στα Κόκκινα Παπούτσια. Όταν ο Λερμοντόφ πληροφορείται τη σχέση των δύο νέων, εξοργίζεται και τους απομακρύνει από το θίασο ματαιώνοντας όλες τις παραστάσεις . Η Βίκυ με τον Τζούλιαν επιστρέφουν στο Λονδίνο όπου παντρεύονται και ο Τζούλιαν συνεχίζει να ασχολείται με επιτυχία με τη σύνθεση αντλώντας έμπνευση από τον έρωτά τους. Όμως η καριέρα της Βίκυ δεν θα έχει ανάλογη συνέχεια. Με τον καιρό αισθάνεται όλο και περισσότερο διχασμένη ανάμεσα στους όρους που της έχει θέσει ο Λερμοντόφ για να την δεχτεί πάλι κοντά του και στον έρωτά της για τον Τζούλιαν...
Οι Πάουελ & Πρεσμπέργκερ είχαν επιλέξει να χρησιμοποιήσουν επαγγελματίες χορευτές με υποκριτικές ικανότητες, αντί για ηθοποιούς που θα μπορούσαν να χορέψουν λίγο, ώστε να δώσουν μια ρεαλιστική αίσθηση στην ταινία. Η Μόιρα Σίρερ , ο Λεονίντ Μασίν, ο Ρόμπερτ Χέλπμαν και η Λουντμίλα Τσερίνα που ερμηνεύουν τους βασικούς ρόλους χορευτών αλλά και υπόλοιποι χορευτές που εμφανίζονται, προέρχονταν από διάσημους θιάσους, όπως το Royal Ballet.
Για το πρωταγωνιστικό ρόλο της Βίκι Πέιτζ οι Πάουελ και Πρεσμπέργκερ ήθελαν μία μπαλαρίνα που να έχει υποκριτικές ικανότητες αλλά να είναι και εκθαμβωτική. Όταν ανακάλυψαν την Μόιρα Σίρερ, δεύτερη στη σειρά στα Μπαλέτα Σάντλερ Ουέλς μετά την Μαργκότ Φοντέν, θεώρησαν ότι βρήκαν ακριβώς αυτό που έψαχναν. Προς μεγάλη τους έκπληξη όμως δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα στο να την πείσουν να δεχτεί. Για έναν χρόνο δεν τους έδινε θετική απάντηση και χρόνια αργότερα μάλιστα θα αναφερθεί στην εμπειρία της από τα γυρίσματα ως ιδιαίτερα δυσάρεστη: ο Πάουελ ήταν απόμακρος και υπερόπτης και δεν την βοήθησε με την ερμηνεία της και οι ατελείωτες ώρες χορού στα σκληρά πατώματα τής δημιούργησαν πρόβλημα στα πόδια.
Τη χορογραφία για τη σκηνή του μπαλέτου στα Κόκκινα Παπούτσια στην ταινία έκανε ο Ρόμπερτ Χέλπμαν, ο οποίος ερμηνεύει και το ρόλο του πρώτου χορευτή στα μπαλέτα Λερμοντόφ. Ο Λεονίντ Μασίν έκανε μόνος του τη χορογραφία για το ρόλου του παπουτσή που ερμηνεύει. Τόσο ο Χέλπμαν όσο και ο Μασίν ήταν πολύ διάσημοι χορευτές της εποχής.
Τον Μάιο του 2009 στο Φεστιβάλ των Καννών, το Ίδρυμα Μάρτιν Σκορσέζε και τα Αρχεία Κιν/φου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (UCLA) μετά από προσπάθειες χρόνων παρουσίασαν την ταινία πλήρως αποκατεστημένη με εξαιρετική υποδοχή. Αυτή η εκδοχή προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ - THE WOMAN NEXT DOOR
γαλλική ταινία του 1981 σε σκηνοθεσία του Φρανσουά Τριφώ με τους Φανί Αρντάν, Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Υπόθεση: Η παράνομη σχέση μεταξύ του Μπερνάρντ (Gérard Depardieu) και της Ματίλντ (Fanny Ardant), γραμμένη από το χέρι του ίδιου του Τριφώ, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές στιγμές του Γάλλου σκηνοθέτη. Υπόθεση: Η μαντάμ Ζουβ, ιδιοκτήτρια του τένις κλαμπ Γαλλικής επαρχίας, μας διηγείται μια τραγική ιστορία πάθους, που γνωρίζει μόνο εκείνη. Δύο πρώην εραστές ο Μπερνάρ και η Ματίλντ συναντιούνται ξανά τυχαία όταν μετακομίζουν στην ίδια γειτονιά. Εκείνος, εκπαιδευτής οδηγών πετρελαιοφόρων, ζει ευτυχισμένος με την γυναίκα του Αρλέτ και τον μικρό τους γιο Τόμας. Μια μέρα, ένα νιόπαντρο ζευγάρι, ο Φιλίπ και η Ματίλντ νοικιάζουν το διπλανό σπίτι. Αυτή η ξαφνική επανένωση του πρώην ζευγαριού, που διατηρεί μυστική την γνωριμία του, έχει σαν αποτέλεσμα την αναζωπύρωση της σχέσης τους. Μια σχέση εξεζητημένη και ακραία, που ισορροπεί μεταξύ αγάπης και μίσους και κρύβει ένα ένοχο και θυελλώδες παρελθόν.
Υποψήφια για δύο βραβεία Ζέζαρ το 1982 και επιτυχή προβολή σε όλο τον κόσμο, από την Ευρώπη μέχρι την Ιαπωνία, η ταινία αγαπήθηκε από το κοινό και από τον δημιουργό της, που εδώ συνεργάστηκε για πρώτη φόρα με την Φανύ Αρντάν, την μέλλουσα γυναίκα του. Η έμπνευση γι’ αυτή την ερωτική ιστορία προήλθε από την τυχαία συνάντηση των δύο πρωταγωνιστών Αρντάν και Ντεπαρντιέ στα γαλλικά βραβεία Ζέζαρ. Εκεί ο σκηνοθέτης τους είδε να στέκονται δίπλα δίπλα και αποφάσισε να γράψει το σενάριο.
Οι κριτικοί την συγκαταλέγουν στις καλύτερες και πιο δημοφιλείς ταινίες του Τρυφώ, που για άλλη μια φορά βάζει τις ερωτικές σχέσεις στο μικροσκόπιο για να αναδείξει τον παραλογισμό και την περιπλοκότητά τους κάτω από την κατά τ’ άλλα φυσιολογική επιφάνεια. Η καταπληκτική φωτογραφία του Γουίλιαμ Λουμπτσάνσκυ και η αινιγματική μουσική του Ζωρζ Ντελερί («1900», Μπερτολούτσι) δίνουν ένα χιτσκοκικό σρτίγμα , καθώς ο Γάλλος σκηνοθέτης ήταν θαυμαστής του Α.Χίτσκοκ.
Πηγή
http://culture.ana-mpa.gr/view5.php?id=9790
