Μήπως η 7η Ιουλίου του 1947 τελικά είναι μια από τις καθοριστικότερες ημερομηνίες για την ιστορία της ανθρωπότητας; Και ποιο μπορεί να είναι αυτό το γεγονός που θα μπορούσε να έχει τέτοια βαρύτητα;Φέτος συμπληρώνονται 68 χρόνια από τότε που εντοπίστηκε στην περιοχή Ροζγουελ στο Νέο Μεξικό, αυτό που κάποιοι αποκάλεσαν συντρίμμια ενός ιπτάμενου δίσκου. Επτά δεκαετίες αργότερα το ερώτημα για το τι πραγματικά βρήκε ένας ιδιοκτήτης ενός ράντσου που ονομαζόταν W.W. Brazel παραμένει αναπάντητο.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ακριβώς εκείνη την ημέρα μπήκαν τα θεμέλια της θεωρίας, βάσει της οποίας δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν. Και ότι το μοιραζόμαστε με περίεργα τερατώδη πλάσματα που έχουν πρησμένες κοιλιές και τεράστια μάτια σαν αυτά που φιγουράριζαν στις πρώτες ασπρόμαυρες φωτογραφίες των εξωγήινων.
Ο ιδιοκτήτης του ράντσου ειδοποίησε τον σερίφη Γουϊλκοξ που ήταν επικεφαλής στην αστυνομία της περιοχής ότι πηγαίνοντας σε μια στάνη, άρχισε να βλέπει γύρω του – σκορπισμένα σε κάποια ακτίνα – υπολείμματα από λάστιχο, ξύλο, ταινία, χαρτί. Ο σερίφης μη γνωρίζοντας τι έπρεπε να κάνει, ειδοποίησε με την σειρά του τον στρατό και ένας αξιωματικός πήγε να κάνει μια αυτοψία στο σημείο. Ο ταγματάρχης Τζέσι Μαρσέλ πείστηκε ότι αυτό που είχε μπροστά του είναι ό,τι είχε απομείνει από έναν ιπτάμενο δίσκο. Με βάση την δική του μαρτυρία, ο αμερικανικός στρατός έβγαλε ένα δελτίο Τύπου με αυτόν τον ισχυρισμό.
Την επόμενη ημέρα η τοπική εφημερίδα του Ροζγουελ, δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο έλεγε πως ο στρατός βρήκε τα κομμάτια ενός Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο (ΑΤΙΑ) σε ένα ράντσο. Αλήθεια ή όχι, αυτή η δημοσίευση έκανε το Ροζγουελ να είναι η πόλη που αγαπούν περισσότερο όσοι πιστεύουν στην εξωγηϊνη ζωή. Και βέβαια όπως κάνει κάθε μέρος στην Αμερική που σέβεται τον ευατό του, η πόλη εξαργύρωσε με κάθε τρόπο την φήμη που απέκτησε.Την ίδια ημέρα που η ιστορία είδε το φως της δημοσιότητας, ο στρατός αποφάσισε πως τα περίεργα συντρίμια ανήκαν σε ένα κατεστραμένο μετεωρολογικό μπαλόνι και έτσι την επομένη, ο τοπικός Τύπος αναγκάστηκε να επανορθώσει. Ολα αυτά θα είχαν ξεχαστεί εάν το 1978 ένας πυρηνικός φυσικός, ο Στάντον Φρίντμαν δεν είχε ασχοληθεί προσωπικά με την υπόθεση που είχε πια μπει στο αρχείο. Βρήκε τον Τζέσι Μαρσέλ, ο οποίος ακόμα πίστευε ότι είχε πέσει πάνω σε ένα διαλυμένο UFO. Ο Φρίντμαν συνέχισε να ψάχνει οτιδήποτε είχε σχέση με το γεγονός και έναν χρόνο αργότερα δημοσίευσε ένα βιβλίο που είχε τίτλο «Το συμβάν του Ροζγουελ» μαζί με τον συγγραφέα Τσάρλι Μπερλιτζ που είχε γράψει ένα άλλο πόνημα για το Τρίγωνο των Βερμούδων. Εγινε τεράστια επιτυχία και έβαλε το Ροζγουελ στον παγκόσμιο χάρτη.
Στα χρόνια που ακολούθησαν συνέβησαν δύο πράγματα. Η πόλη έγινε παγκοσμίως γνωστή στους λάτρεις των UFO και όχι μόνον. Παράλληλα άρχισαν να κυκλοφορούν και άλλα βιβλία που είχαν να κάνουν με το γεγονός. Σε ορισμένα υπήρχε η θεωρία ότι ο στρατός όντως πήρε μέρος σε μια επιχείρηση για την ανάκτηση εξωγήινου σκάφους και εξωγήινων όντων. Οι οπαδοί της άποψης αυτής, είχαν επίσης πεισθεί ότι έγινε εκφοβισμός των μαρτύρων. Βγήκαν στην φόρα οι περίφημες φωτογραφίες έδειχναν τα πτώματα των εξωγήινων.Η περίπτωση του Ρόζγουελ εξακολουθεί να απασχολεί και σήμερα τους ειδικούς των ΑΤΙΑ. Μάλιστα τον περασμένο Μάιο, έγινε ολόκληρο συνέδριο με 10.000 θεατές . Παρουσιάστηκε μια έρευνα που αφορούσε κάποια από σλάιντ που είχαν τραβηχτεί το 1947 και έδειχναν το περίεργο πλάσμα με την πρησμένη κοιλιά. Κάποιοι θεώρησαν την ανακοίνωση ότι ήταν η πιο τρανή απόδειξη της ύπαρξης εξωγήινης ζωής. Άλλοι υπογράμμισαν ότι αυτό που φιγουράρει στην φωτογραφία μπορεί να είναι και η μούμια κάποιου παιδιού που ταριχεύθηκε την εποχή των Φαραώ (κανείς βέβαια δεν εξήγησε πως βρέθηκε στα χέρια όσων ήθελαν να στήσουν μια φάρσα). Στηρίζουν την τοποθέτησή τους στο γεγονός ότι σε κάποιες λήψεις φαίνεται να υπάρχει κάποια τομή στην κοιλιά του πλάσματος. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι είχαν αφαιρεθεί τα έντερα που ήταν κάτι σύνηθες στην πρακτική της ταρίχευσης.
Οι φωτογραφίες που βρέθηκαν στο επίκεντρο τραβήχτηκαν από έναν γεωλόγο που είδε το εξωγήινο πτώμα. Όμως ο Μπέρναρντ Ρέι όχι μόνο δεν έδωσε τότε τις φωτογραφίες στον Τύπο αλλά φύλαξε τα σλάιντ στο πατάρι του για περισσότερο από 50 χρόνια.Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι συνέβη. Άλλωστε το Ροζγουελ έχει τόσο τουρισμό που μια διάψευση της ιστορίας θα του έκανε κακό. Όποιος πατά το πόδι του εκεί πηγαίνει στο Μουσείο και Ερευνητικό Κέντρο για το συμβάν με διάφορα εκθέματα. Κάθε Ιούλιο υπάρχουν και προγραμματισμένοι εορτασμοί, συνέδρια και παρελάσεις. Διοργανώνεται φεστιβάλ με τίτλο «Galaxy Fest» που συγκεντρώνει χιλιάδες συμμετέχοντες Ακόμα και ένας διαγωνισμός μπάρμπεκιου (με πραγματικά ανθρώπινα όντα) γίνεται στην περιοχή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία τα έσοδα από τους φανατικούς των ΑΤΙΑ φτάνουν τα 5 εκατομμύρια κάθε χρόνο. Θα αναρωτηθεί κανείς τι σόι άνθρωποι πηγαίνουν εκεί. Η απάντηση είναι πως τις περισσότερες φορές είναι οικογενειάρχες που πηγαίνουν μαζί με τα παιδιά τους και τους αρέσουν τα αναψυκτικά, οι μηλόπιτες και τα μικρά πράσινα ανθρωπάκια. Και για χάρη των τεράτων αυτών είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν πολλά πράσινα χαρτονομίσματα, κοινώς δολάρια.
Πηγή
