Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς
εθνική ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία. Δεν νοείται αυτοδιάθεση και
ελεύθερη δημοκρατική απόφαση μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι εντολές
τρίτων. Αυτό είναι αδύνατον.
Όμως, εθνική ανεξαρτησία και εθνική
κυριαρχία δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς οικονομική αυτοδυναμία και
κυρίως χωρίς κυριαρχία ενός λαού πάνω στο νόμισμά του. Εθνική
ανεξαρτησία όταν σε ταΐζουν άλλοι και όταν δεν έχεις δικό σου νόμισμα,
δεν νοείται.
Επομένως, κατά λογική συνεκδοχή,
δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς οικονομική αυτοδυναμία και κυρίως
χωρίς κυριαρχία ενός λαού πάνω στο εθνικό του νόμισμα.
Στην περίπτωσή μας, όλα τα προγράμματα
της τρόϊκας έχουν αποτύχει παταγωδώς και όπως αποδεικνύεται τώρα, αυτό
δεν ήταν και τόσο λάθος εκτίμηση, αλλά μάλλον εσκεμμένη προσπάθεια
μόνιμης υποδούλωσης και ξεπουλήματος της χώρας και του λαού μας, μέσα σε
ένα περιβάλλον Δ΄ Ράϊχ.
«Η διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και
τους Αργεντινούς είναι πως οι Έλληνες είναι δειλοί. Ο ελληνικός λαός
είναι εκ φύσεως δειλός [....] δεν υπάρχει κάποια φωνή κατά του ευρώ»,
διαβάζουμε στον Observer. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι οι Έλληνες είναι
δειλοί. Απλά βρίσκονται ακόμα κάτω από το ξαφνικό σόκ που τους βρήκε.
Αρνούνται να το χωνέψουν και πιστεύουν ότι θα επανέλθουν σύντομα στον
χαμένο τους Παράδεισο. Επομένως, τρομοκρατούνται εύκολα από το καθεστώς
και υποθάλπεται ο κοινωνικός αυτοματισμός για να διατηρούνται
αδρανοποιημένοι στον μακάβριο καναπέ τους. Αυτή η δύναμη της αδράνειας
είναι το κενό που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ντόπια και ξένα
συμφέροντα. Αλλά αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ.
Μεγάλη πλέον μερίδα του λαού αφυπνίζεται
και συνειδητοποιεί την αδήριτη ανάγκη επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Αντιλαμβάνεται ότι είναι προτιμότερη μια δύσκολη περίοδος με προοπτική
αυτοδύναμης ανάπτυξης και προόδου, παρά μια αιώνια εξάρτηση και εθνικός
εξευτελισμός. Έτσι, τελευταία παρατηρείται μια συνεχής αύξηση των
δυνάμεων επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, τόσο εντός όσο και εκτός
Ελλάδας.
Προς το παρόν αυτές οι δυνάμεις είναι
διάσπαρτες και χωρίς σοβαρή στελεχιακή παρουσία, αλλά σιγά σιγά θα
δυναμώνουν και θα συγκλίνουν σε ένα μεγάλο ρεύμα που θα βάλει την Ελλάδα
στο δρόμο της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ανάπτυξης και της
προόδου.
Όπως είναι φυσικό, το σημερινό
πολιτικοοικονομικό σύστημα θα ανατραπεί και οι δυνάμεις που σήμερα
χαρακτηρίζονται από τα συστημικά ΜΜΕ ως περιθωριακές, πολύ σύντομα θα
γίνουν κυρίαρχες στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Είναι η μεγάλη ευκαιρία όλων όσων είναι
αποκλεισμένοι από το σημερινό κλειστό, διαπλεκόμενο και κληρονομικό
πολιτικοοικονομικό σύστημα, να αναλάβουν τα ηνία της χώρας.
Είναι μια μαθηματική νομοτέλεια που δεν θα αργήσει να επιβληθεί.
