Σχετικά με τον πολιτικό χάρτη

Η λειτουργία του Πολιτικού Χάρτη βασίζεται στον Χάρτη Nolan. Ο David Nolan υποστήριξε ότι σχεδόν όλες οι πολιτικές δράσεις του ατόμου μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο γενικές κατηγορίες ελευθερίας: της οικονομικής ελευθερίας και της προσωπικής ελευθερίας.
Η κύρια καινοτομία του Πολιτικού Χάρτη, σε σύγκριση με τον κλασσικό Χάρτη Nolan, ή άλλες παρόμοιες υλοποιήσεις του, είναι η κυκλική παρουσίαση του πολιτικού φάσματος, αντί της παραδοασιακής τετράγωνης ή ρομβικής παρουσίασης.






Επίσης καινοτομία του Πολιτικού Χάρτη είναι και ο υπολογισμός της σαφήνειας των απαντήσεων. Το εξαγόμενο πολιτικό αποτύπωμα επάνω στο χάρτη είναι μία ελλειψοειδής (οβάλ) περιοχή. Όσο μικρότερη είναι αυτή η περιοχή, τόσο πιο σαφής και στοχευμένη είναι η ιδεολογική τοποθέτηση. Αντίθετα, το μεγαλύτερο μέγεθος πολιτικού αποτυπώματος δηλώνει ότι η ιδεολογική τοποθέτηση είναι πιο ασαφής, με πολιτικές συγγένειες σε όμορους χώρους. Τεχνικά, η περιοχή ιδεολογικής κάλυψης προσιορίζεται με τη μη-παραμετρική μέθοδο Εκτίμησης μέσω Πυρήνων δισδιάστατων συναρτήσεων Πυκνότητας (Kernel Density Estimation).
Ο Πολιτικός Χάρτης επιχειρεί να προσδιορίσει το ιδεολογικό σας στίγμα επάνω σε αυτούς τους δύο άξονες, όπως φαίνεται στο ακόλουθο διάγραμα.

Το ερωτηματολόγιο

Το ερωτηματολόγιο περιέχει 20 ερωτήσεις, εκ των οποίων οι πρώτες 10 αφορούν θέματα προσωπικής ελευθερίας, ενώ οι επόμενες 10 αφορούν ζητήματα οικονομικής ελευθερίας. Από τις απαντήσεις προσδιορίζεται η ιδεολογική τοποθέτηση του ατόμου στους δύο βασικούς αυτούς άξονες.
Οι ερωτήσεις είναι κατάλληλα διατυπωμένες, ώστε να εκφράζουν μία "ακραία" άποψη. Μία άποψη, δηλαδή, που αντιστοιχεί σε κάποιο άκρο του άξονα οικονομικής, ή προσωπικής, ελευθερίας. Οι πέντε δυνατές απαντήσεις σε κάθε ερώτηση, δίνουν τη δυνατότητα στον ερωτόμενο να διατυπώσει την προσωπική του άποψη, σε όλο το εύρος του κάθε άξονα.
Για παράδειγμα, η πρόταση "Σε κάποιες περιπτώσεις ποινικών αδικημάτων πρέπει να επιβάλλεται η θανατική ποινή" εκφράζει μία θέση ακραία συντηρητική. Επομένως η απάντηση "Συμφωνώ" αντιστοιχεί στο "συντηρητικό" άκρο, ενώ η απάντηση "Διαφωνώ" αντιστοιχεί στο "προοδευτικό" άκρο του άξονα της προσωπικής ελευθερίας. Οι ενδιάμεσες απαντήσεις αντιστοιχούν, αναλογικά, σε ενδιάμεσες θέσεις του άξονα, όπως παραστατικά φαίνεται στο ακόλουθο διάγραμμα.

Οι ιδεολογικές περιοχές το Πολιτικού Χάρτη

Η ιδεολογική κατάταξη του Ευρωπαϊκού πολιτικού φάσματος, κατά τον Hans Slomp. [πηγή Wikipedia]

Ο Ολοκληρωτισμός επιβάλει σημαντικούς περιορισμούς, τόσο στον άξονα των προσωπικών, όσο και σε αυτόν των οικονομιών ελευθεριών, επομένως τοποθετείται στο κάτω άκρο του χάρτη. Στην αντιδιαμετρική θέση (δηλαδή, στο πάνω μέρος του χάρτη), ο Φιλελευθερισμός διακυρήσσει την πλήρη ελευθερία, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Στο αριστερό άκρο του χάρτη βρίσκεται η Αριστερά, η οποία είναι υπέρμαχος των προσωπικών ελευθεριών, αλλά πιστεύει στην ισχυρή παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία της οικονομίας. Η Δεξιά βρίσκεται στο δεξί άκρο του χάρτη, καθώς υποστηρίζει την ελεύθερη λειτουργία της οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα θέτει περιορισμούς σε θέματα προσωπικής ελευθερίας, δίνοντας μεγάλη σημασία στην ηθική διάσταση των προσωπικών επιλογών του ατόμου.
Η κατάταξη των υπολοίπων ιδεολογικών σχηματισμών προέρχεται από το έργο του Hans Slomp "European Politics Into the Twenty-First Century: Integration and Division", Westport Praeger, 2000 [ISBN 0275968146], όπως φαινεται στο γράφημα.
Ο Πολιτικός Χάρτης είναι μια ιδέα του μηχανικού τηλεπικοινωνιών Δρ. Απόστολου Γεωργιάδη, η οποία υλοποιήθηκε με τη βοήθεια του δημοσιογράφου Μανώλη Ανδριωτάκη.




Πηγή